장음표시 사용
71쪽
eoni acripsit: quod magia placeat , non laetio inueneris . . Ut eo loco, unde evomun aum, aieati. IX, 12, 4, ubi legitur: Nulla re iam ponum iumeri, qui ne quid optem quidem iam quum actumeat J habeo, ira ex Ern coni aerib quod; M. F. VI, 2, 3 Cat. Μ. Is es: At aenex ne quod sie Reg. Ers esterique boni edd. deit nonn. qui I spm et quidem habere.
Ep. 64 a. quidem do viseeli Latinitato tam
nino non iudico, ut mihi permadere possim ab ipsoale acriptum esse: An ut, liberos, pareret qui tenero po88ent, honores ord petaurienant, in ro p. in amieorum negotiis libertato sua te Diu et uehementerman. optimus illo quidem intempros, sed nimium facilia eodicum aestimator, de te tionis uoritato dubitabat ad extremum ex interpolato Sigon. d. scripsit uterentur, ne C. L. aqq. Μart.-L guna leniore quidem, sed prauo remedio: 8i quasi uero, eum, si essent, tum denique, petituri fuerint. Ego seribenbum esse ureri multo ant suapicatus eram, quam ex Graeci ed uidi in eandem eoni incidisso Guiloimium Quum inter sua et uri excidisset ua, ex aeri factum eat uti. - equitur paulo post: At malum est liberos amitteror alum 666 nisi hoo peius ait, haec, perpeti'. iror ertissimum soloe-eianium a nullo esso correctum scribendo: peruo eat. Do iis, qua iam tum sufferebantur, Seruius ait seroi esse potest a. erit seribere non potuit. Exeipit per nisi, quod tum maius malum eas oxistimabat, D AE . simillianum Istm ad Atti XI, 23, 1; . ais litteras
exspectabam masci errore frequentissimo ni ars, ut
72쪽
quain id, quod malum eos latebatur. Longum est eo sep loeo enumerare, ubi eo μυ, maxime post ealea atque consonantes an et a in au deprauatum est. . 134 2. r. male acripsit , ne audi solum, quod ipsum emet miserum, se etiam ad ipso uideo, quo nihil est aeerbius, o fortunas dissipariis: Sic enim quo necessario cum diungendum est, non, ut ex edibia quod mis faciendum osso intelligitur, cum ipse uides. In Μd ea de ipsum. Scribendunt, ut in B. Est: o. e. ipse N. Aberrauit, opinor, librarius ad sq. vllabam do, sicut propter superius ipsum scripsit
infra x et εἰ pro etsi non ideo posa , ubi Cie. per nisi nos diceremus eun Germani nux illud unum exeipit, quod ex Attici Iiteris ut eomoseere non ex- peetaret, quod seri non posse uideret et Nam et Pumam, quorum reeta explieatione uidetiee nou Ontenti Handius et rellius, II aeripiens eat ante et omissum, hic II ud ed. . 'inendum, ad miras scripturaseonfugerunt); Terent M. I, 2 7Si ecce de integrornisi quicquid si, οιο seire SHI Iug. 1 , , atque quibus Ioeis post negantea sententias nisi si positum est praeter duos iam a man laudatos Fam. XIlI, 1, 4,ra 2 Att. V. 14 3 eosque, quos Iexie praebent et uritatus ad Sin Bag, 2 6. - ain. II, 12, 1, ubi legitur si foris --οιuerint, A. L. recte οἰuerunt. Coniunetiui nulla ratio est, ut post nisi forte est in I g
Zumptius scripsit acesdam IV, 8, 1 ubi or scripsit , non solum omnia debere tua ausa, sed ea in rid est causa quoque etiam, quae non possim quasi una recta inter omnia et ea, suus non γοεεια oppositio esse possit mihi scribendum uidetur: - - eausa, quae Poeata, sed etiam, Me n P,
73쪽
Ep. 4 I. Ori Oxid suscipe meme istum ego: c. t meme t. Primum enim sorma illa meme nullam, quuntum Reio, auctoritat m habet nisi Silii IX, MI): Plautus, Sallustius, ceteri memet dicunt. Quod ali tinia grauiore forma naua eat, in dubio acripsit memet totum. sindo mihi nulla causa fuisse uidetur, euri. mphaticam formam poneret, ut fuit, cur Plau- tua Epid. I, 1, . auriborat ista in tete auxilii eat L Terent. Ad I, I, o haut te nare ogitat Aut tete amare. 9uare uidendunt est, ne . scripserit, ut uulgo legebatur mea. Ex prauis geminationibus, quas Μd plurimas habet, antis eat eommemoraro et una et una II, 5, I, de uno, de uno me V, 21, 4 Caesare re tenti negare XI, 28 6 ubi equidem non dubito rodelere neque enim quisquam ala repetere pro impliei petere aut dixit aut dicor potuit , ,eommodo de nobis sentire uidetur I, 23, 1 ubi Or de dolor debuit uidebatur Lepidua Bruto de re p. bene sentire neque uaro, ulmanutio uidstur, Brutus με pro re p. seri-Sei reet in causa quo us sine dubio latet neeessaritis Maen nia gunae suppleinenti- quae possis. Foreasse causa ex superioribus repetitum est, quae possis utem, quum siue transpositum siue ex margine an alimum locum effanslatum esset, in tioque mutatum. De uoque etiam et oris in Sestian. p. I. Similas aennas tres,
quae sunt Is, 2 VI, 6, 3, maduig. P. Ae P. MD praeelare suppIeuit. Postremo Ioeo interpotitione etiam maeulato pro ' istinem Seh. mihi uidetur, reete
scripsisse Moventiam. Requiritur enim ov. quod eum ingeniam notione ognatum sit; et quae sequuntur eum s ms. Masionem in errandi superius virιulem dedisse potest.
74쪽
boro potuit rem eonfiςu eiusdem sententia repetitio in sq. pd Lepidi dimisos X, 23, 1 celeriter iter
MI, 13, 4, Avianiani IlI, 7, 2, ut tu IV, 3, 4, eepimus cepimus XV, 4, s debent deben XVI, 16, 2. δὲ
quod inorum fortasse les ipsorum eapiti siti di in
parant Perisse unde in urbe frid ur de urbe J ac foro toto in rumor fuit te a Q. P. i. i. oeeisum'. In quidem supernuum esse nemo non uidet. Ne vinde quidem aptum est; neque enim, quod dissipatum erat, Geis nem perisse, inde sequebatur, ut a Q. P. Qit oecisus esset. Quid igitur Seriher perisse urbe ac
Librarius, quum confusis, ut saepe literis' et discripsisset vir de ipse se eoiserat, ut VIII, 16, I toea k- toris, 14, 3 utrisque opia et Iigendas utrisque eo-pias et eligendam', X, o 1 possuissemus, XII, 25, 2Inem neetatis XIII, 7, 4 arbitranti Firmanti, XV, 4, 14 Irmissimus m. M. Aeeuratior rumoris dissipati ex- Uieatio recte si sine uua eo inetione additur. Venit mihi hi in mentem illius Ioel, qui est ad Atti XI, 9, 3, ubi ex Graeui coni. r. scripsit: -iatum miseram Tulliam patre, patrimonio, ortuna omni spoIIa- tam clinquam . SeiIieet in duobus, qui per se ipsinthi auctoritatis habent, edd. v et Rinnsti, est in illo per te patr. in hoe, ut in A, C partu p. in rid. eat, ut in ere edd. , i. m. patrim. e. neque enim si-Ientii et Uietorii et Furiae testimonio non redendum est , atque si mrsus seribendum. An quoquo modo resisquam explicandum est Grais inteIIexiti inoete mihi onseiaeenda /, quum sqq. a me non ostendes ita
explieareer si mortuus ante ero, quam tu me Conum neria- Man simpIieiter et uere reι de eonsitio in alias terra migrandi intemeetatur, a. I 14 154 3 uoe patre non miae superstuum est Quam pater suus relinquit, non eo ipso patre siue orbatur siue ad tempus
priuatur Deinde Cie. si ipse patre posuisset addidis.set orbatam qui matre alioue homine aliquem piatare', quod quidem meminerim, iunqviim dieit In aliquo
75쪽
. 4 a. ira quadam synea leuiarimus error
Μd. ex quo Or scripsit: - , πω - Dalmatiae , quae ipsi sibi asciuerunt a sexaginta', Vatini nertia bondi genus auxit qui qui ipsi quidem certo aeripat aet. Recte Ern ipsa. An ualde mirum est, si in Μd. o S factum est SI, praesertim quum sequeretur
osso facturum L Sic uulgo ex d. legitur. Scribo ex coni. Ern Orellio non probata sate.disti te Luc..eoius enim paulo ante hanc ep. scriptam in Sardiniam prosocius erat es init. p. cum Q. F. II, 6, 2 Att. IV, o, antea, quum Romae erat, saepe ostenderia a Cicoronis res scripturum. Sin etiam ex Sard per Iitoras quas tum uix ulla ad Cic. scripserat illud ostendere perseueraret, impudentior hic fuisset, si tam uehementer ei instaret. Denique Cic. quid aeripserit sibi ipso ostia est; ef Ds, ubi eadem senientia repetitur: quum mihi saepe δtenderis' - mandaturum f. Ep. 154 4 me tu ea me abesse recte miraris. Sic omnes; sed in Μd mance et corrupte eat tuae abesse. Scripsit Cic. tu ab ea me abesse aut potius: tu me ab ea a Sexcentis locis dicit: abesse M o aliquM re abe38 omissa praepositione, quod sciam,
non legitur nisi tribus praeter hunc locis nam Att. III, 15, 2 quod apud Or legitur i,puto at scelere
deit eoo ex patri Taetumst siue per te siue partu siue parti, mendoque non deleto recte seriptum patrε- . In duorum uoce asyndeto nunc uix quisquam haesitat.
76쪽
ubi, quoniani cie interdum, ut Ati XV, 1, 3 abesse
ex ea urbe, in qu - , . Planc. λ ex urbe in asilii .ex a ro abesse dicit, ablatiuo domo seri edomo aevoininodatum estior cf. et domi et militiae, alia); Acad. I, I, 1 inaulumque quum eiu uilla abeκ- nemus , ubi non dubito qua in Archet. si modo is uulgatani lect habuit, a post quum exciderit nain, quod Goer ait, abeoae urbe, mors, domo saepius diei, suo moro nunc autis noto dicit); ff. I, 14 43, ubi ex nieli edd. legitur tantum abeat sincio' Cic. autem sine dubio scripsit, ut est in deit ab os . ab eniivin meliorum edd. prinei pe ante Ob facito excidit).Fain. II, Is,o Lenιulua, ut Antistaea in ab A., non ex o Pr visae, sic quatridui iter Laodicea uirae' acripsit, nisi forte, ut pluri inis Epp. locis
laetum eat, priore loco ante an excidit ab es. 14 4, ubi idem: Exclusus, ab Ant. , posteriore Manio L. Fam XVI, 8, I, ubi uulgo legitur .diutius a nobis alaturua eat' Md. d. n. ivt. e.), a Q. Cicero non
posuit A quod tamen antom facillime excidero potuit in Μd. qui idem re ex mut omisit), nobis ent Datiuus, ut eat iis Caes. B. G. I, 2s, uerbo Liu. IX, 19, 15, nobis Plaut. Aul. II, 3, S: Nun nobis prope est exitium, mihi atque h. filiae' ubi ainen alii: adeat es Cic. Att. IV IT, s aduentare et prope
aderae'. oque, opinor, Caesar aut Sallustius aut Nopos uerbo abeo aliter atque Cic. utitur. Liuiua Raepe , nec Procul seditione aberanι' et similia dieit
os Drkb ad VI, 16, ο); si antei procul instar praepositionis est. Apud euin tamen XVI, 41, 1 legitur: .Oinnibus aut ipse adsui cladibus aut, quibu afui 'ib. Ia I diu publicis coapillis aberanι' es. XXVII,
77쪽
4s, si , consilium, cui is aeum, sed haud scio an iis locis qui is et Ona. atiui sunt. Ex aesto, qui
tamen, ut omnes seriptores posteriores, praepositionum omissionem amat, ego nullum locunt notaui, ubi reabsaso legeretur; neque chalein in Ind. Adn. d. Walili. ullum laudat nisi Dial de Orat 15, ubi nunc legitur , Graiis accidisse, ut longius bait quoniamin d. eap. m. I. Farn. est abiisaei, cur non postaecidisse Iogitur abesset y Aeschine et Den . - Nicotes , quam Aser, aut vos Cic. aut ob As. rece istis,o ego excidisse ab ante Ae suspicor, praesertim quum sequatur i, Cic. - recess. Apud Suetonium Caes. 42 est Italia abesset. Ex ceteris prosa orat scriptoribus re ale e neque ex x meanoque Indd laudant. Ex Ouidio Scheller et reund. habent Rem Am. nunc etiam Pont. IV, 1ο, os legitur: ,Αbsuimus olito, dolores de reliquis po-
otia silent. Ep. 16 6 6 pro soloeco fhncturum ex necessaria corr. antiqua scribendum junctum. Oratione recta Cic. aio acripsisset , si profecero, Hero Asecutus: sin, ualuerint, Her fune u M. Sed tametsi non
desunt loci, ubi sic pro u scriptum sit urua cf. F. X, 21, 2 d. deliberare p. delibure 25, I nafiuitatem p. naui utem XVI, 12, 2 deatuuti Huc , II, 23 F. VIII, 2, 1 r. ex Geon. eoni si sempsit ηCerte, inquam, absolutus est meo re praesenti d. inere raeseretrante pronuntiatum est, et quidem omnis oedinibus et singulis in re ordine sententiisη. Ego sieseriho et distinguoi Certe -- est repraesentante P. . , et q. Womn. H. ex Uulgo ita interpungitur, quasi ordines pronuntiauerint Addit Caeliu in paren-
78쪽
gnatua , , M. consolata p. conlatas XI, RI Iab ratur p. elabaιur, VIII, IRA uerterentur p. uertentur, tamen suspim in juncturum latere functum uiri mequo enim, ut Plautus non raro benemolen' sic Cic. benevolus substantiu loco ponit III, 3 I substantiu cuiquam adiunctum est); quamquam . l. b. sic positum ex coniuncto amicissimi excusationem aliquam laborothesi ausam, eur MessaIIam absolutum esse ammare possit. Ab in rid omissum ego addidi; neque enim Caesius magis o ordinibvs abs est 'dieere potuit quain Cie. tribunis aer absolutus ad Q. F. II, 16, 3, ubi estiare r. aer abs. in . IV sententiis et F. VIII, 8, iisquid singuli ordines iudicassent . ain dure Caesiuinscripsisse, ut me, re ruesenti pro aqvum ego in re p. essem' posuerit, nemo Deile mihi persuaseri Notum est Ciceronem quoque eiusque nequaIes talia non raro
seripsisse, quale est nulια rneda At IV, 17, 3), ωαeeustatore usque consitio Q. F. III, 4, I i adverbia praepositionesve eum a stantivis iunctas blativo absoluto non ponebant, ut fecit Taeitus A. I, 22 anullis relum neque eosnais mox ea isM XVI, 5 inutitis ναμ et pluribus ceratia L I, 6 raro ver inuite et Aefixon aliique eius aeui scriptores. - Si quidquam in re Iatet, Caelius ine n re o in Messallae causa pruesente aut Potius me in iure et P. Quanti ori .
Sed multo ueri similio mihi uidetur Rutilii eoni a L.
sqq. reeeptat me γνα ente: ubi enim C. adsuerit, ex
ipsa sententia DeiIliine intelligitur. Ex in uitiosa
repetitione factumst re, ex rnesente ruesenturale, ut I, , s beneficentias ex beninciis, sententίresque ex se ε-l-sq. Similiter deprauatum est, quod legitur Att. III, 34 i,ut eum PubliIio in f paene absente eonficias', ubi Seh. iaene recte deleuit; f. I, b, 3 de eadem re :, Ire enim tabsente . eum ilIis transigi uoloβ. In d. est meremne sellicet uitium se remne pro merite serapti librarius ipse eorrexit.
79쪽
poterati viam saepissimo, avieme non raro a Cie. ubstantiu ponitur sapientiarim- - non item: nam Cat. M. 23 S attributum M ubstantiu quia-que. Itaquo ego non dubito quin F. IV, 3, 3 ox rtyni Lag. coni scribondum ait: quaen Sapientia-- iamia uiris, tradita asent' es. V Is a VI, 22, 2HuR - Ἀγientissimi uiris tradita . Post imi iam excidit uiris. - . . II, 3, 2 nescio cur Or. non modo non receperit, sed etiam improbauerit scripturam non solum Md. 0 ipsius Arch. , ae etiam derivatorum odd. animo bonorum uirorum Or. ut L. sqq. omittit . offenderem . An non meminerat,
sed ita, si ordine bonorum quaerimus; nam iugulares sunt boni uiri.' aed, quoniam ipsa sententiarum intera oppositio significationem requirit umori orum, qui aingulatim erant boni in uulg. Iaut quum parum eommodo intelligitur aliquot, nonniali, tum uero tam aliqMo tantum eas uiro bono arbitrari non potuit , Ex Memario L. supplemento poat uiri addendum est muti quod, ut alia sexcenta, in m. - ε 3 siletur laetis Θxcidit. . Ep. II 6 2, ubi causae enumerantur iniustae P. Matii damnationis Q, L. Or ita auribunt: Q. eo tempore inubdia annonae inimici non solum tui, uerum etiam amicorum tuorum , iniquitas i iudicii opinor, lege Pompeia constituti; et ep. IS aino dubio eodem fero tempore scriptam, a Varr. set multaque alia reip. uitia
80쪽
Dina pramum eam invidiam, in qua s. propior annotinaxo et apud suum minorumque -rum inamaeum: quodn potuit quidem sis diei aut hoc, propter anuidia. almona inimie. -- unluias. quod nequo eorum . si signifieari potuit et absurdam illam habe aententiam, propter illam demum inuidiam iniquitavem ipsius iudicii ualuimo: ego cum aut Gothoh. Grae.. Em aio distanguor annonam iuim. Ib. uulgatam aeripe non modo non .mEndarunt, sed ualde depraxinpunt , iri, quum pro maxime, ut eat in m. neri erunt maximae. Surenim Cloeroniam ibondum fuit . q. quum illiu - utriun-- moris nos cetoriqum qui - pendemus, magna tibi consolationi obentissae, tum maxima R. t. conseientia --. Quid autem uitii mamma habes In huismvoMum tonsa: i,Tria mutium to consolari obe , filius honua et pius, amici uor aestanti, maximo impetinis o Fo n. t. oonae nita LuEp. ISII, hi uulgo legitur: qua conditiona omnes hom iris si qui a temporibus at almus -- glisa', quia non mirotur nequo antis ostium '-- quam inter temporibis se nati, ut pertiniam eo ditionis omnium hominum se Ciceronis temporum oppositio flagitat, nos addidisse, nequis uero ab oritonissimam illam emendationem sas reospiam, quum pra ortim in lud sit notatio nosnali Ib ira, ubi Or. , Tu oro, qui αδ- qnumquΘ - m. - et quem -- a iudieium x
h. Ira satis est uerbo monere, a Gram atque ab Or. Praue post eam distinetionem nu Iam esse faetam. Similiamterpuneis is uitrii m. d. pIurima Mibet.