장음표시 사용
21쪽
neglegendum esse existimavimus. - Sed, ut ad singula veniamus, primum dicamus de praepositione ad v, quae ex verbis pendeat, quorum
1 primo loco Verba eundi ponimus ire ad: in in II. I, 32 10 ad iratos A. Ι, 3, 1 ad Hispanienses Mercitus ΙΙ, 34, 13 ad praetoris tribunal; ΙΙΙ, 34, 30 alias ad gentes XIII, 21, 1
et emgies principis tum autem ad res abstractas accedit, tumen ut significatio praepositioni prorsus eadem aueat utque e. e. in G. 30 13 alios ad proelium ire videres, Chattos ad bellum minimo explicari possit, post vocabula proelium et bellum esse Supplendum c committendum vel tale quid. Non maiore iure hoc fieri potest, quam si quis ad nostrum: gum amps glehem, vel in den rieggiehen, simile quid addere velit. Eadem ratione legimus in H. Ι 83, 17 'imus ad bellum A. XI, 16, 9 civem ire πω tim ad imperium III, 66, 14 Bruttedium- ad clarissima quaeque iturum. Paulo aliter comparatus est locus in . I, 74, 23 de pecuniis repetundis ad reciseratores itum est, quae VOX primum de Vere adeundis magistratibus dicta formula sermonis forensis facta est, in qua non amplius de eundo cogitatur redire ad: in A. XV 12 9 redire ad signa monebat, quae verba iam fere translato sensu
intellegenda sunt, quod apertius perspicitur in A. ΙΙ, 26, 7 rediret ad decretum triumphum, et in A. ΙΙΙ, 7, 1 ad munia, qui locus
ir in de terris in D. 36, 22 prosincias M. 42, 4; . II, 8, dextras in terras; ΙΙΙ, 58, 14 cum nomine terrae coniungitur in A. II, 78 8 Suriam, pro quo nomen populi inin IV, 56, 16 Batavos Α. XII, 33, 1 Siluras; - in . I, 17 7 astra A XI, 31, 4; ΙΙΙ. 14, 15; Η Ι 50,1 templa; . ΙΙΙ, 39, 1 plura simia in loca; - g. 32, 15 et Η. II, 46 6 aciem G. 3, 2 proelia A. I, 55, 8 arma VI, 6 6 semiciem XIII, 2, 1 caedes; - Α ΙΙΙ, 23 9 XII, 8, 9 XIV, 9, 2 in sententiam; . XIV, 61 4 itur etiam in principis laudis, similiter atque dixit ruere in aliquam
rem, . . 14. f. etiam Sub lit. C. Ι, , , α.
Do hoc usu est quod agelsbach in Latein Stilisti p. 33 disputavit. Sed hanc, quam dicit Energeticam vim praepositionis, non talienam esse a nostra lingua ex versione, quam adscripsi, intellegitur.
redis in A. Ι, 30 15 et v, 1, 6 urbem XII, 9, 4 Suriam XV, 46 6 Campaniam; Η Ι, 39 4 o III, 8, 21 Palatium; Η Ι 82, 10 IV, 35 21 V, 15, 10 et A. XIII, 36, 10 eastra . . I, 46, 17 manipulum G. 35, 1 septentrionem; . IV, 4 4 rin corpus nomenque Germaniae Η. IV, 76, 20 aninium 77, 16 memoriam.
22쪽
dictum pro ne denuo amor filii acconderotiar IV, 33, 23 ad inceptum munus redeo XII, 40, 24 ad temporiιm ordinem redeo; in Historiis semel tantum redire ad legitur in l. IV, 1, 7 meliad munia paeis redirent. Transis ad , non nisi ad res abstractas transfortur in D. 6, 1 Ad voluptatem oratoriae eloquentiae tranSes, qua in formula, si ad novum pergit, acitus in Dialogo sibi placet es inferius sub v. venire ad); ita etiam in c. 17, 1 Transeo ad Latinos oratores 38, 3 transeo ad formam et consuaudinem vetermn iudiciorum aliter in c. 37, 3 ne - veressitudines ad αἰ- transirent; . I, 22, 8 ad quod sculus facillime ἐν est smodi voto transitur II, 40 8 Pitianus e Proculus, ubi consiliis vincer tur, ad ius imperii transibant, magna cum brevitate dictum pro cum videron consilia sua prudentia nihil valere, ad ius imperii, quod in manibus eorum OSitum erat, confugiebant, ut consilia XSequerentur; 80, 6 mens a metu ad fortunam transierat, ubi propter sensum e merae adnotationem A. XIV, 58 8 ad spes novas; Η. II 66 12 ad aedem; 88, 17 ad tui stium, o ad manus et ferriιm ΙΙΙ, 0 18 ad tela manusque - proncisci ad: in Ag. 7 6issitur ad solemnia pietatis profectus Myricola. Ne in hoc quidem loco utent uddendum est: faciendum v, quod ritZiu volebat. Nam pro notione verbi ita explicandum est, ac si sollemnia locus esset, ad quem gricola proficiscersetur. In . IV, 80, 5 aris asianum A. I, 37 84uyperiorem ad eaeereuum; simillime in . III, 7, 2 - Η. II, 40, 1 Non tit ad ust=iam sed ad bellandum pro steti, et A. ΙΙΙ, 7, 4 ad id bellum, prorsus eadem ratione
coni paratu exempla quam locu in ;. 30, 3 de quo suo loco p. 9 commemoravimus.' ad item locum cs Wolfflin in Philol. XXVI, p. 127. transire in II. ΙΙ, 4, 6 Moesiam Α. XIV, 32, 22 Gactiam XV,
10, 6 in diversa ac deteriora transibat, ubi in pro ad ΡΟΗitum est. Sed cum ιlius locu non reperiatur, multa autem intixempla, in quibus adsita aurpatum sit, deniqua eum ad antes diversa facile excidera potuerit,
scribendum fortasse est a di persa cet. H. I, 70 9 et III. 63, 3 in partes; A. VI, 57 2 o XII, 26, 2 in familiam alicuius. y prostolao in A. ΙΙΙ, 34, 29 Illyricum; IV, 4, 6 provincias XVI, 32, 2 illam in provinciam.
23쪽
ad proelium stremis Α. ΙΙ, 69, 2 ad cohortem progredi ad δ)inin III 86, 16 Domitianum, ad duces artium prostremum
mina ad proelium progressae A. IU, I, 8 parva res magnum ad certamen rogressa XIII, 48 4 sedulo ad sari e minas ignium prostrema regredi Riε semper de regrediendo in loco vel spatio,
quem usum brevitatis causa concretum appellare liceat, ponitur:
ita in II. ΙΙΙ, 43, 13 a naues; 61, 1 ad Vitellium A. I, 41, 14 ad Germanicum XII, 10, 2 ad Frinessem atresque; 45, 1 cui
putrem transgredi ad: Duplex usus notandus in hoc verbo, quorum alter concret proximus est, Si verba fere idem exprimunt, quod ad partes alicuius transire, alter tranStaticius est, cum ad res ubStractus praepositio accedat. Ium. IV, 66 12 transgredior ad nos mire u g. 7, 1 tarde ad sacramentum tranSyressae;
sacramentum Enim pro ipso Vespasiano seriptum est quadam oblivione, unde OX exorta Sit. Nam ad personam vel partes alicuius transiri potest vel denique ad sententiam alicuius, non ad aer mentum, Sed Sacramento dicto ad partes hominis transitur. Nobis aut dimisso vocabulo, quod est sacram tum dicendum: ur Fahne' digredi in Ag. 6, 1 urbem; . XI, 32, 3 Lucullianos in inrtos;
XVI, 10, 6 Formianos in astrOS. egredi in Η ΙΙΙ, 29, 10 actum; 41, 17 in quamcumque partem Narbonensis provinciae ii 5 tectum; IV, 29, 14 moenia; 49, 23 A. I, 27, 13 t ΙΙΙ, 45, 11 publicum. Τὸ progredi in II. V 26, 4 bri pia pontis Α. ΙΙΙ, 15, 8 medium; XVI, 5, 1 porticum. - Α ΙΙΙ, 47, 10 absurdam in adulationem; cf. . XI, 37, 13 in hortos praegre u8. rogredi in H. III, 70, 8 Palatium; 1, 1 Capitolium 84, 21 α- latium Α ΙΙ, 2, 3 urbem idemque in A. IV, 58, 11 XV, 39, 1 73, 8; VI, 50, 3 Mesopotamiam. transgredi in G. 28, 2 Germaniam 29, 3 eas sedes; . I, 73, Africam II 69, 2 astra; IV, 2, 2 coloniam reverorum; . II, 7, 1 Thraeciam XIV, 24, 8 regionem Tauraunitium XV, 33, 6 Achaiam Η. V, 5, 9 in morem eorum; g. 7, 7 Η. I, 3, 18 53 4 II, 85, 2 IV, 9 4 et
70, 10 partes, quam formulam in Annalibus deesse miror. f. etiam exempla sub v tranSire, concedere. Addendus deniquo locus i Η ΙΙ, 2, 18 domum Caesaris, quod nuntiatum similitor dicitur atque verba illa transire in familiam alicuius.
24쪽
ubergegangen, aut Si sacramentum servis volumus, mutato verbo vertendum sicli uni id boquenit atteu. Numquam autem ipsam sormulam : ad partes transgredi, composuit, pro qua, ut eX adnotatione elucet, praepositione in praelata dicebat in partes
transgredi. - . IV, 16 8 ad vim transgressa Α ΙΙΙ, 66, 1 ad infesta XVI, 10, 5 ad accusandum. Similiter atque transire
ad de Oratione, qua ad aliam rem Vel personam procedit, Surpatur, etiam in II. IV, 41, 12 dici legimus ad Paccium Africanum transgressi, cum antea de alii delatoribus narratum sit. transcendere ad in in .QV, 56, 3 ad ea, quis azime fidebant, i. e. Zmyrnaei in Oratione sua ad merita erga populum Romanum transibant remeare ad in Ag. 40, 10 ad ornitianum Η. III 54, 18 ad Vitellis ι reverti ad: Rhin A. XII, 28 3 ad montem Taunum Η. II, 38 17 ad rerum ordinem, cui orbo aliis locis redire cum eadem significatione respondet. accedere ad: in II. I, 16, 8 ne isse quidem ad securasre acce i. Ocun singularem exhibet A. I, 28, 20', ubi serba Sunt in Oratione recta ut novissimi in visam, ita rimi ad poemtontiam sumus. Editores recentiores nihil adnotabant, Handius inauraeli. I, p. 113 hunc locum ratione tractat, quam me prorSUS non intellegere fateor. Dicit enim do adiectivis participiisque, quae cum praepositione ad coniuncta utilitatem, aptam et idoneum rem, Opportunitatem, hisque contraria significent. Exemplis prolatis ad insolentiora transit, qualia sint in ac Hist. 1, 2 eorruit ad omne facinus Ner e, quae verba huc non pertinere inserius sub lit C. II in 1 videbimus Ovid. Fast. 2 68 fortis ad arma Liv. 35, 10 7 in Quinctio nova et recentia vini ad stratiam erant, et deinde hunc locum, de quo agitur, addit. Ut concedam illum locum Liviuirum ita explicandum esse, ut recens gloria Quinctii apta fuerit ad gratiam comparandam, quamquam etiam 4n hoc loco' transcendor in II. Ι, 30, 2 ' provincias do scriptura verbi v. Wolfflinum in Philol. XXV, i, 10.3; Η ΙV, 73, M GaIlias. remeare in A. III, 21, 3 terga VI, 43, 24 Suriam XIII, 7, 10 hortos XIV, 25, 10 patrias in sedes. ' revorti in II. IV. 7. 10 castra.
' hoc verbum cum praepositione in , quae motum in locum ΘXPrimat, coniunctum non extat in libri Taciteis, neque ea in proximis verba, ad quae nihil adnotatum.
25쪽
praeserendum mihi videtur, ut dicatur ad gratiam vico dativi fungi, qui usus vel maxime ex sermone vitae cotidianae desumptus omnibusque linguis communis est, de quo inferius disputabimus), tamen Videre nequeo, quomodo locus Tacitens huc reserri possit. Me hac interpretatione cogitari non posse iam verba, quae sunt novissimi in culpam, indicant iraeterea hoc loco non in opportunitate vel inclinatione militum ad paenitentiam vertitur sed in vero reditu ad paenitentiam oboedientiamque Denique exemplis probandum erat, verba primi ad ita usurpari posse. Similis mihi locus esse videtur Ciceroniano illo de finn. 3, 16, 23: uorum ordo praetime aecedit, ut secundus sit ad regium principatum, quem ipse Haudius p. Iattulit et recto interpretatus est: sui accedit prorime ad restiam potestatem. adem ratione advigius verba intellexit. Ad verba:
ut novissimi in culpam, cogitando supplendum est Verbum venimus vel indicimus, et ad irim ad foenitentiam accedimus, quae verba in oratione commotiore mitti vel potius uno verbo sumus comprehendi potuerunt. In Ciceroniano illo ambiguitas esse non potest, quod antea scriptum Erat aecedit Similiter nos dicor possumus: er War de erste gum amps gur Reus. - concedere ad δὶ in H. U. 51. I ut in verbo transgredi ad aliquem concreta signifficatio verbi evanescit vix enim quisquam in verbis: concedentibus id ,ietorem eositi de sero citiuere copiarum ad victorem cogitat; Α. ΙΙΙ, 56, 15 retro ad misetos et Mantes concessit. discedere ad: in Ag. 21, 10 paulatimque disressum ad delenimenta nitiorum A. XI, 16, 15 discedunt ad conterminos populos. incedere ad in II. III 40, 2 segnitis quam ad bellum incedens procedere ad in . 22 4 tum ad negotia nec minus saepe ad convivia procedunt armati; Η Ι, 37, 1 Qtris ad vos processerim disere non audeo; A XV, 67 6 quitas causis ad oblivionem sacramenti processisset.
pervadero ad: in A. XII, 46 H ad Pharasmanen pervadit; XIV, 7, 5 sive ad senarum et sinultim sernasereti XII, 51. 11
eonoedera inris. IV, 21, 4 Vetera castra V, 3, 13 rupem 19, insulam A. II, 46, 19 Marcomannos; ΙΙΙ, 31, 5 Campaniam; . II, 1, 19 partes; - Α Ι. 79, 16 sententiam Pisonis II, 37, 7 adulationem; V, 74, ' nostrum ius. discedere in A. I, 9 4 partes: cf. ΙΙΙ, 69, 23 in hane sententiam
'hyervadere intra I, 43, 6 aedem Vestae III, 2, 3 Germania8.
26쪽
Hiberos ad satrium re un perradit. Ita enim ediceus II locum exhibet. Si conitingere vis Hiberos emadit, ut e. c. dicitur in D. 30, 8 Achaiam quoque et Asiam peragrasse A. I, 50 5 saltus obseuros fermeat II, 8, 5 acus inde et Oceanum, pervehitur; G. 37, 19 siDas- persultare), obstat, quod Radamistus ipse Hiberus est. Simiferos pro accusativo aecipis, qui sicut nomina urbium
sine praepositione cum pervadendi verbo coniungatur, tum demon- Strandum primum est, populorum nomina adem ratione usurpari posse ea saltem, quae Halmius in commentario critico adscripsit
ox mptu nihil probant; ne locus in II. III, 84, 1 quidem, ubi
ipsa praepositio ad inseritur Tarracinam ad cohortes fratresque pertresseret, up locum non attulit, huc pertinet. 3 Qua de causa, cum verisimilius sit, ut iberos ad Verba ad patrium re timexplicandi causa a librario in margine adnotatum a posteriore autem in ipsa verba receptum sit, quam ut praepositio exciderit, cuius rei nullum indicium neque in initi neque in fine verborum extat, cum Rittero Uteros pro glosseniat habendum eiciendumque esse putaverim. Neque ulla ambiguita exoritur, cum hoc vocabulum
non legatur ruer ad: in . II, 8, 18 ruebat ad eonvivium miles; ΙΙΙ, 7 8 ad Manes A. I, 66, 3 ad portas ΙΙΙ, 1, 7 ruere ad spidum Bret disium, qui locus, ut recte Greefius p. 21 dixit,
demonstrare non potest, actiun praepositione ad usum Psse, ut directionem ad urbem versus exprimus, cum vocabulum, quod
est oppidum antecedat. - . I, 46, 19 ad seditiones et discordias et ad extremum bella civilia ruebant A. XIII, 14, 18 ad terrorem et minas decurrer ad: Η ΙΙΙ, 77 3 miles ad caed ι rassis quan ad ustriam decurrit A. XIV, 8, 2 ad litus. discurrere ad in Ag. 35, 3 statimque ad arma diScursum. Θ- eurrere adi in D. . t 2 ad hunc Secundum reurret aut ad te.
Nipperdolus ad locum in A. XII, 32, 1 eiecit, ubi legit et vetiιs
inde Canssos eaeerestus. Sed recte Halmius restituit et ductus in Decanoos ercitu8 cf. comm erit. d. Halm. p. XXXIII.
ruor inr . I, 45, 1 astra IV, 49, 20 forum V, 19 8 Ga iam: II l7, 9 aperta, sitram; V, 25, 17 Ha H. I, 35 3 plausus et inmodica studia, ubi v. Horae adn. 84 mitium III, 66, 22 ' in quod sponteruant IV, 4, 3 populus Romanum A. I, 7, 1 servitium XVI, 32, 5 am- pisaeus filiae.' deo rore in A. XIII, 53 9 Rhenum os. A XII, 55 4 de rati in
27쪽
atauor ad in A. II, 6, 17 a Galileam ripam deerrar ad in A. m, 29 5 quia sors deerrabat ad parum id eos defleers ad: in A. II, 45, 3 defecere ad eum insoler adry in Η ΙΙΙ 82, 14 qui in partem sinistram urbis ad Sallustianos Imrtos, si erant, ubi praepositio in parum definite, ad accurato finem
fleotondi indicat; A XV, 1, 14 sed si isse ad Faenium praefectum, similiter in . III, 21, 15 aesexu ad maritimo locos. Deinde flectere ad aliquid idem fero significat quod in dicondo ad aliam rem transire, hic autom usus in solis Annalibus xtat: in I. I, 34, 2 a veneratione Augusti orsus si it a vietorias triumphosque Tiberii VI, 2l 1 si it ad straviora; ΙΙΙ, , postquam ad providentiam Smientiamque si it. Denique cum rebus abstractis coniungitur in A. I, 29, 3 leaeos ad modestium si videat; Α ΙΙΙ, 59 7 Drusi emistriae quamquam ad modestitim Iezae prosverbissimis accipiun ur i. e. quamquam ad modestiam se Ontulerant sive converterant, breviter quamquam modeSta Brunt. Propter hanc significations in A. VI, 43, 1 fleaeis ad nonum restem popularium animis, verba fere esse possunt quod inclinatis ad regem animis. De alio usu praepositionis, quae hoc verbum
sequitur . inferius sub iis C. tendere ad in A. I, 9, 13 ad Germanicum tendentes, pro sestinantes aliter tendere ad usurpari iam supra p. 4 vidimus. Similem autem sensum verba contΘndere ad
habent iura. IV, 50 13 ad legionem contendit , et in . ΙΙ, 68, 5 ad amnem Pyramum. fugere ad: in A. VI, 20, 7 tamquam Parthorum admisericordiam fusteret confugeris ad: i in D. 10, 27 eum me ad illud quidem eonfugere possis Η ΙΙ, 76, 20 ' confugiendum est ad imperium, satis audacter pro tibi salius quaerenda in capessendo imperio IV, 40, 11 ad Vespasianum e fustisse effugers ad: M in A. II 68, 2 effugere ad Armenios, dein Albanos Henioch que et e sanguineum sibi regem Scytharum. Ita Halmius locum
fleeter inem I, 70, 16 Noricum III 41, 14 Briam atque inde Etruriam 82, 14 partem sinistram urbis A. III, 16 9 maestitiam IV, 20, 10 melius 37, 5 ambitionem VI, 5, 18 Tiberium semel quoque in A. I, 16, 14 de tempore usurpatur: eae in vesperam die. cf. A. VI, 2, 15 in longinqua et contermina Scythiae fugam
' oon agor in A. XIV, 24, 6 castella. cf. H. IV, 18, 23 fuit, effugium legionibus in astra.
28쪽
Secundo membro, quamquam per OX, Simia, erim, Sed inde, adeaetremum a priore separatum esset, mitti posse confirmaret.
Addere etiam potuit locum in D. 28, 14. Mihi quidem recte fecisse videntur editores, quod in eiecerunt, quamquam in prioribuascriptis inveniuntur loci H. I, 27, 11 per Tiberianam domum in Veltabrum, inde ad miliarium aureum - pergit; 42 7 primo ictu in poplitem, in utrumque latu transverberatus; 47 8 in Capitolium atque inde in Palatium vectus; g. 5, 11 tum de salute,
moride ictoria certavere. Si in scribis, tum ad verba consan- ineum regem, e hac praepositione supplendum est ad , quod nimis artificiose dictum esse videtur, cum praesertim Vocabulume ad ad omnia membra optime quadret. Ne in loco quidem, quem
modo adscripsimus in H. I, 27, 1, scriptor hoc fieri volebat, quamvis multo facilius ibi ad ex praepositione in suppleri potuit. Quod ad formam dein attinet, pro qua ipperdeluscindes scripsit, Olminus in littol. XXV, p. 105 demonstravit,
et dein v quae est coniecturamaasii ferri non posse, quia in Annalibus non nisi ante consonante positum Surparetur. Quam formam ips legi velit, ex Verbi non satis perspicuum est, sin autem codicis lectionem respicimus, vix dubitari potest, qui cum
Nipperdet inde scribamus perfugere ad y in . , 60 10 ad Vitellium; ΠΙ, 77 1 84, 1 Tarraeinam ad cohortes fratremque, de quo loco iam supra commemoravimus A. I, 2, 7 adtribunal 56, 4 ad Germanteum II, 45 5 ad Maroboduum IV, 67, 22 ad Germaniae meretrus VI, 3, 5 in hortos Pomponii quasi dissimum ad subsidium XII, 30, 6 ad classem. His exemplis elucet, numquani acitum hoc verbo cum praepositione advconiuncto, sensu translaticio usum esse: nam in A. VI, 3, 5 M-sidium non minu concreta vi dicitur, quam apud nos Sehutg-wphr. pergere ad: tu . I, 27, 1l, verba supra iam exscripsi); IV, 49, 16 eorrutissimiιm quemque, pergere ad Memos iubet A. I, 27 quo persteret, ad imFeratorem an ad patres; ' perfugere in II. I, 8 8 montem Vocetium III 83 4 quam in
domum IV, 60 14 castra; 67, T illam 70, 25 emtates A. III, 36 8 Capitolium VI, 3, 5 hortos. pergere in II. I, 27, 11 Velabram: A. XIV, 1 16 urbem.
29쪽
40, 2 41, 6 ' ad Treveros et aeterea fidei III, 8, 2 ad D - stim IV, 2, 7 ad Tiberium VI, 5 7 ad patemos Meretrus XII, 44, 7 ad patruum IV, 74, 15 mλd quisque a nessotium perstat.
Notanda mihi esse videtur collocatio verbi, quippe quod semper praepositionem praecedat praeter locum in A. III, 8, 2 ubi si pergit anteponeretur, duo verba molliret, perstit, sese exciperent,
oh in . IV, 74, 15 ni locns non in narratione sod in dicto ipsius scriptoris est advehi ad in A. I, 51, 16 Caesar advectus ad vicensimanos pervehi ad: ' in Η ΙΙ, , ad patrem V, 6,
17 pervectus ad Germanicum Xercitus manus en at
venire ad: ' in D. 2, 5 enerunt ad eum: 6, 9 ad υτ emet pauperem 35, 23 ad eros iudices 8 6 ad has, opes venisse, simillimum nostro Eu tWas hommen; 33, 25 ad eas Mercitationes tum autem de usu huius verbi dicendum, qui non nisi in Dialogo reperiatur et qui respondeat illi, quo transire ad in eodem libello usurpari vidimus Legimus enim in c. 18, 29 ad singulos veniam, et in c. 21, 1 Ad Ciceronem venio. Quod, si
brevitatem Dialogi respicimus, tam saepe acitus pronuntiat, ea novum pergere velle et nondum facilem transitum sere ignorantibus eis, qui legunt, reperire potest, vel inprimis mihi adulescentis esse videtur, qui in scribendo nondum multum versatus sit.
In G. 31 14 prini ad quemque venere; Η Π, 41, 1 ad Caecinam ΙΙΙ, 79, 1 ad Sara utra in quo nomine oppidi de prima
significatione cogitatur, quare praepositio mittenda non erat, L.
Greefium p. I; Η ΙΙΙ, 80, 15 a Antonium IV, 4, 15 ad ml-sidium A. I, 26, 10 ad se 50 13 ad vicos Marsorum XII, 35 8 ad aggerem; 49 7 ad Radamistum XIV, 8, 10 ad fores hi li Ag 18, 25 ad bellum; H. II, 8, 16 ad Froelium Ag. 28. 10 ad emtremum inopiae m. V, 25. 16 trema. -
perus 1 in rin. II, 9, 11 Asiam. venis in D. 10, 7 Η Ι 85, 9 Α ΙΙ, 2, 2 VI, 37, 1; Π, 37, 2 a XV, 24 9 urbem; - Η m 55 16 IV, 9 7 A. VI, 43, 13 XV, 28, 14 eastra; - Ag. 40, 14 Palatium O. 14, 1 aciem Α. VI, 34, 2 Aegyptum XI, 16, 20 regnum; 21, 6 provirunam XIII, 38 6 ' faciem meis;
XIV, 24 5 Iom cultos XVI, 26, 20 senatum; - . 37 6 Η Ιv II, 25;76 17 t et A. IV, 11, 17 in manus alicuius , in Α ΙΙ 80 16 eadem so mul Pr V e Pugnam conserere A. I, 7, 18 ΙΙ, 10, 2 ' XIV, 39, 26': in deditionem; - . I, 2 8 iudicium D. 41, 4 lientelam.
30쪽
ventitare ad: in in Ag. 43, 3 ventitavere ad donium Agricolae); A XII, 3, 2 ad emu XV, 3, 3 ad Iudiera iret XVI, 14, ad eum pervenir ad in D. 14, 20 ad guo um aures perven rint 20, 23 ad aures iudieantium Ag. 29 7 ad montem Gratinum Η. I, 66, 20 ad AI es; IV, 33, 1 ad emones A. I, 7, 5 ad Rhenum; - . 9, 22 ad illam certum et solidaan peremit fmgem A. III, 25, 8 ad hanc multitudinem, legum per
2. Eodem modo ad coniungitur cum verbis mittendi, ducendi, ferendi. trimum igitur dicamus: a. o mittendi verbis mittere ad Hoc verbum omnibus scriptoribus usitatissimum acitus, cum praepositio ad aceedat, in duabus maxime vocibus habet, quarum prior est mittΘr ad
a1iquem epistulas, literas, codicillos. Itaquo mittor epistulas ad in D. 18, 22 δ Η ΙΙΙ, 9, 14 IV, 4, 1 75, 2 misere ad
Cerialem esistulas A. II, 8, 2 missisque ad Tiberium epistulis. In posterioribus scriptis Tacitum adamasse, ut pro Vocabulo, quod est Fistulas, vocem cliteras poneret, ex his exemplis eliacet in
Η ΙΙΙ, 41, 1 Missis ad Vitellium literis; IV, 13, 10 missis, ad eum literis Α. I, 7, 17; ΙΙΙ, 32, 1 missis ad senatum literis; idomquo in I. VI, 35 7 et XIV, 9, 16; ΙΙΙ, 56 2 IV, 29, 11 missis ad Caesarem literis idemque in c. 69, 12 et in . VI, 36, 12 - XIV, 10, 5 A. I, 48, 34 raemittit iteras ad Caecinam; - codicillos in A. I, 6, 16 - commentarios in A. VI,
53 12 - orationem: in A. XVI, 7, 7 missa ad senatum oratione; proces in . Ι, 10, 21 mittere ad princisem Romanum Oeeritas preces XV, 11, 11 missis itertim ad Corbulonem preeibus. - sindo autem saepissime hoc verbo usus est in formula: egatos ad aliquem mittere, aut ita posuit, ut sensus sit, aliquem pro legato vel cum mandato ad aliquem mitti in Ag. 40, 7 H. I, 19, 9;
10' 61 1 - nuntios in H. I, 67, 14 ΙΙΙ, 69, 24. - Ρraeterea
ventitare in ΙΙ. ΙΙ, 94, 11 senati . : lis locis . in quibus verba non exscripsimus praepositio substantivis, quae sunt epi8tulae ceti. praemisS non est.