장음표시 사용
151쪽
Praeter illa Scholia in orationem pro Scaum. Ita mox eodem tamen anno 181 dicis
Iani edidit Angeius Majus in libro, t cujus i ima haec est inscriptio i M. I EA Gioeronis
trium rationum, in i Clodium et Curionem, de Aere alieno Miaonia, RU AAxandri no Fragmenta inedita . atem ad tres με dicta oratione , et ad alia Tuia naa qua tuom editas, Commentarium antiquus inedi' tua, qui videtur Aaconii Pediani. Seho G aver antiqua e Medita, quas videntur I - για s Commentari ceperdit uuadem Aaeonii Pediani, ad alia ruraua suatuor C aronia edita orationes. omnia ex antiquissimi M cum criticis notia edidit Angelus Majus medio 4θι Iu hoc Praestantissimo opere aeris ille ingenii Italus, Pro gravitate argumenti, Perquam doctissimo disputat de Seho- Iiis istis ineditis et magno doctrinae PParatu exponit, ' quibus ille momentis adductus Aseonium in Ambrosiano palimpsesto se invenisse arbitretur Nos quidem libenter doctissimam Maii disputationem hic epetimus , ne vero dubitamus, quin hac in re apud nostrates aliquid gratiae habituri simus. Quod a Deo visum esset, ut Pro his pretiosis is quidem sed distractis atque abruptis Ciceronis fragmentis ipsos integros libros etaderemus,
tunc demum omnium eruditorum gaudium esset, eumulatum. Nunc id desiderium sane grave at-n quo
152쪽
m que acerbum Commentarius copiosus ineditusis non parum solatur. In quo quidem scripto an- , liquissimo quid vehementius admire non dis, Pictori an latinitatis videlicet puritatem, an elocu--tionis nitorem, an doctrinae sapientiam an In- ωterpretis denique in suo ossicio Prorsus Persectiis accuratissimam sedulitatem. ue aecedit, quod is valde praeclara et noVas, qui nostrum Interpre- tem Ieget, notitias hauriet. Quis ante hujus edi- tionem audivit de opere Ciceronis quod inaceip-- tum suseit dictum L. Racilii Tribuni Iehietis. Quis Prheterea Quintum Μarei fratrem Praefuisso Praetorem causae, quam Marcus dixit pro A. Li- einio Archia Nequid dicam de pexutilibus mam- is maticae ipsi orthographiae, historiae, et phil se Iogiae locis, quos non incuriosi Iectorea Passi
se offendent. Nequid dicam die Afranii et Sinnii
Capitonis auctoritatibus, quae semel laudantur.
Nequid denique dicam de C. Gracchi nobiliis orationis fragmento, quod in his ipsis commenis tariis quasi gemma Iectissima elucet. Quid hociis frusto brevius, dicet aliquis 3 At quantus ora tori Haec equidem Particula non solum utinaciis linguae honitate me deIectavit, sed etiam com-- memoratione famosi hominis et mirae antiquita tis memoria osculemur igitur flagrantiscini tri, buni plebis, Scipionum de stirpe geniti, oratoris, ante Tullium natum iacile Principis venerandas, reliquias, quae ad aspiciendam aetatis nostractis lucem e sempiternis tenebris emerserunt. - Nun mihi paulo dissicilio quaestio commo-- venda St, cui nimirum auctori ingens hic et in-- editus inumentarius tribuendus sita multi quin dom
153쪽
, dem veteres e eruditi orationes Ciceronis scriptis , commeritariis illustraherunt quos inter videtur si Tullius ipsct anetor, cui rei fidem faciunt Asco,
is ommentarios in orationes Ciceronis D. Hiero, nymus memorat. Caphtam Agroetius in commen, tandc Cicerone praeeipuum vocat quod reete, ne an secus dictum fit, amisso Capro, iudieare, Eon Possumus. Et quidem Capri commentariosis Dietiam Hieronymus nominat. Denique et Praeis 'dictus Asconius ilios interpretes haud varo in dicat orationum Cieeronis. Sed enim ea euneta scripta perierunt, Praeterquam Asconii et cujus- dam Sehesiastae anonymi, quorum labores in aliquot Ciceronis editionibus coniunguntur. Como metitarium a me nuper TePertum, quia is Pari-- ter est anony- statim, ut Pax erat, cum As- , conio et cum ditis scholiis contuli ae sicile se sane cognOVI, in enta mea stili elegantia erudi- tionisque praestantia ad Asconium Prorsus acce' 'dere siccitate autem eo duritia Sehesiastae, vehementer Tecedere. Quumque Praeterea vide-- rem, miro quodam Ventu commentarium meum , ad eas ipsas Tullii orationes Pertinere, quae Asconianis adnotationibus iniuria temporis orbatae
essent, In eam ProtInus sententIIim concessI, me
aseonii Pediani labores detexisse reliquos, quiu magno cum litterarum detrimento iam diu pe-
Iam ego quibus momentis adductus Asconium me in ambrosiano Palimpsesto invenisse arbitrer, breviter Sponam. Id autem Priusquam adgr
154쪽
is dior magnum huic sententiae pondus adseram,m ambrosianorum doctorum auctoritate citata. Namnaue his quum ego mea de Asconio nuPer a meis reperto argumenta perpendenda Proponerem, is hoc ab ipsis matissimum responsum etesit ea
idolaeo probabiliora videri , quod olim suspicio
aliqua oborta esset, Asconium sortasse in ambro, sianis codicibus latitare. Sed enim ante Tecm- nitam, exscriptam et ordinatam huius, de quom gimus, palimpsest malaxiam elucere nondumis res Poterat. Nune vero quum tanta Pisa -- is mentarii in publicam Iucem emerserit quantam is ne Praeteritae quidem editiones complexae suem ant, e accurata utriusque operis collatione, deis ero auctore inediti commentarii satis probabiis liter coniectare iam Possum. Conjecturae au tem meae haec sere capita sunt.
I. locutionis et stili genus mihi prorsus idem, videtur in codie inedito atque in Asconi edi-- tionibus, purum videlicet utrobique, Pressum , is simpleX, nitidum, elegans, et argentea iniano se aurea aetate dignissimum. a. ethodus ipsa et materia commentarii ea dem est in odice inedito atque in Aseonii libris impressis. Utrobique siquidem praeponitur πι--gumentum historicum et satis eruditum Tullianaois orationis. Utrobique mira perspicuitate et bre, vitate loci obscuri enucleantur, sensus gramma uel aperiuntur, historia temporum tangitur, muti torum hominum vitae et munera et tum leges, mores, consuetudines praesertim urbanae et se judiciorum Perpetuo describuntur.
155쪽
S. Tam ex edito Asconio quam ex odico Inedia, in apparet, auctorem Commentarii posteriorem, quidem aliquanto esse ipso Cicerone, sed brevi intervallo. Adeo multa in utroque Scripto naT, Tantu seu minuta, seu recondita, quae non nisi ab eo, qui iis rebus aetate esset Proximus, , resciri Potuissenti 4. os est Aseonii satis frequena Provocandi se ad Paulo ante a se dicta. Idem saepe iacit no is ter InterPTES.
5. Ad orationem in Vatinium m. 5. indicat, omnino Interpres, se scripsisse in orationem, quae, hanc Praecederet, nemPo in Sextianam , quae, se ob ipsam materiam, Vatinδanae praeponitur. Iam vero Putatur Asconius ommentatus suisse in om- , ne Prope Ciceronis rationes. . .
6. In codicis commentario ad orationem pro, Plancio N.A. satis significat Interpres, sese scripsisse in Verrinas. Tum ad orationem in Vatinium IX. 6. ait, saepe sesecisse mentionem, legum Aeliae et Fusiae Iam vero in Verrinas scripsit Asconius, ut in editionibus videre est, ibidentiquo multos Ciceronis iocos notavit. Tum legis Fusiae meminit revera in Verri de praeia, urb. XLII. Fufia et Aeliae contra Pison. IV. Plures alias congruentias Meonii editi cum com- . mentario inedito suis locis infra notamus t ex. . . ad orationem 1 editam pro C. Cornelio seria hi Asconiux uinio est Cotta , de quo jam, sam diximus.' Et revera Pudanterpretem etiam nostrum dicitur de hoc Cotta ad orationem
in Clodium et Curionem VII. Tum ad edin tam
156쪽
, tam orationem in Pisonem XIV. dicitur a P. is Cladii App. Claudius, Aut jam a. aim ωβοαμ-ras, fuit frater.' Fit autem ejus rei, mentio etiam in schestia a me nuper editis ad , Orationem pro Scauro I. quae mihi item ad-
, notationes Asconiana Putae videbantur.
7. Ad orationem editam pro Milona V scribitis Asconius crita vos meminias non dubito, is per Q. Fusum tuo quoqua re orae, quo sis incestu P. Clodii etiam ea , factum,
is detu Asconius Provocare ad ea quae dicta, sunt in argumento orationis in C dium e G -
8. In commentario edito ad orationem pro A lone XXXV. ait Asconius putare se iam signifi-
, casse legem quam Clodius serre proposuerat deis suffragio libertinorum. Iam vero ea narratio is nusquam occurrit in Asconio edito legitur auis, te apud nostrum Interpretem ad orationem δε αε- alieno Miaonia IV. . videri Clodium, eam legem suisse laturum. s. Item in commentario edito ad orationem in se Pisonem X scribit Asconius seriam dixisse, L. Lamiam a Gabinio consule edicto relegatum is esse. Id autem quum frustra quaesiveris in Asconio edito, occurret tibi apud Interpretem, nostrum ad orationem pro Plancio XXXV. 1O. Incommoda ipsa quibus tum edit asconius tum Interpres noster ineditus Iaborant, eiusdem generis sunt. Uterque enim injuria temporum et scribarum incuria male habitus est. In utroquo
157쪽
, sunt lacunae modo verborum, modo sententia. , rum. In utrQque non raro commentarius est aee-
ω, Phalus aut inutilus. Quare in emendando aut declarando Pediani textu strenuam operam O--,, uerunt doetissimi viri Gulielmus Budaeus, Lo- ω doicus Misaeus, Paulus Manutius, Carolus Sigo,,uius, Andreas atricius Franciscus Fabricius,m Petrus anni Petrus anesius, T. Popina, Phrysius, Iacobus Cruquius, Thomas Crenius, Ioannes ridexicus ronorius , Franciscus o- se tomannus et alii eaeque adnotationes partim, saItem e litioni Asconii Lugduni Batavorum anni MCLXXV. subiunguntur. Denique tum in ea1- is Elaaeisiacae editionis anni MDXX tum ab An- ,, drea atricio in editione Lugduni Batavoxum M P. 23έ monemur, Asconii verba aegre interdum se in eodicibus a Ciceronis verbis distingui. Id -- hi quoque, dum codicem exscriberem, haud TR .
To molestiam et Perplexitatem creabat. . , Asconius igitur Prorsus a nobis iudieatur nos ter Interpres, tum Propter has omnes conjecturi Tas, tum Praecipue ob octavam et nonam. Jam si cuique scriptori natura est, Suus cuique co-
Ior ac paene vultus nihil autem editus olim As-- conii textus, ab eo qui primum nunc editur, disserre videtura reliquum est, ut nos deperditasse Asconii partes magno Dei beneficio deprehende minus Quumque ad IX. tantum Tullii oratio nes Commentario Asconii uteremum, nune iam XVI. ab eo illustratas legamus et quas inter Orari tionem Pro Scauro nova parte commentarii jam
158쪽
, instructam. Immo quum Scholia, quae ad G-- litanariam quartam, Marcessianam, Ligariari nam, et Pro rege DejOear infra addemus, eo dem serme iure Asconiana Ossint haberi XX., iam Ciceronis orationes interprete suo , quo mi-- risice gaudent, Asconio exornantur.' Hisce potissimum argumentis suam opitiionem firmare studuit,aius , quae mea quidem sententia plurimam partem hujusmodi sunt, ut tacita Persuadeant. Sed Malo mox se opposuit Me-hubrius in raef. ad Fronton. P. XXXIV. n. 6. mo Ciceronianua rate prea, inquit ille, κα--ni sane pretii eae et doctus, non tamen eae Aaeonium sed idem qui in Verrinas acri sit. quarti saeculi homo. Nam is quoque commentarius non recte Asconio tribuitur, atque chi dubium non est, in Poreianis aconii vo- graphia hunc non exatiligas, sed aliunde editum esse. Nos quidem maxime dolemus acer-2imum illum Criticum ita ex tripode enuntiare, quam suarum opinionum argumenta exponere maluisse Maius tamen, audita Niebuhesi inter-eessione, non dubitavit in eo stare quod semel indicaverat hinc in Commentat. I. α P. I primum quidem miratus est quo pacto Niebuh-xius confirmet, Interpretem Verrinarum esse quarti saeculi hominem, et qua vel auctoritatis vel vi detrahat sconio Commentarium , quem Communis sententia, quem codices eidem Asconio vindicent tum vero etiam, ut de recens invento Interprete dictam sententiam tueretuT, plurimos modos seu locos ex Ambrosiano Inter
159쪽
Prete notavit, qui cum Asconianis magn4pers congruunt. Caeterum diserepantis hujus judieiidsiudicationem exspectamus a Celah. Heinrichio, mi in Praef. edit. MIoniensis P. XXII. profitetur, se et hae Scholia suscepisse proxime in Germania sinimadversionibus additis repetenda. Praeter Mehubrium inlius quoque Vir Doctus dubia sua movit. qui in iniversali hibliothoea Genevens m. Novemb. 1816. l. 237. sq. maii editionem perpendendam describendamque vindicavit. Is quidem Vir Doctus Mail opinionem
de Aseonio invento minime improbans, eo tamen Ioeo nonnihil offendi visus est, quo Commentarii ductor ad orat pro Plancio IX. I. alte Feriarum Atinarum acri lato solebat hoc observari. ut matri et cisitate ad centea posetiunculas armis acciperent eis Albano monte
aecundum veterem veralitionem. Viro itam isti Docto haud quaquam dicturus fuisse vi
detur Aseonius eas caerimonias secundum veterem a verasitionem usu ari, quoniam eae sua aetate summa adhuc veneratione frequentabantur. obiecto argumento Μaius ut occurrat, respondetrvoeabulum superstitio de eligioso ritu sive conis iumelia usurpatum esse in scriptoribus ethnicis. Porro vera itionem , seu caerimoniam Petendiearnem ex Albano monte seriis latinis jam ipso tempore Asconii eferem fuisse, quandoquidem a Romae regibus suerit instituta. De Pretio, quale habendum sit Sehesiis istis Tecens detectis, recte iudicavit Angelus Majus; miramur sane in iis et latinitatis puritatem. et
160쪽
eloeutionis nitorem, et doctrinae Sapientiam, et interpretis denique in suo ossicio prorsus persecti
accuratissimam sedulitatem. Notitiae Vero, quas inde haurire liuet, praeclarae et novae sunt. Nun demum, quod antea numquam auditum fuerat, innotuit scriptum esse a Cicerone libellum, Edictum Lucii Racilii Tripl. Docet hoc Sehesia
asta Ambrosianus ad orat pro Plancio α XXXV., Sed quoniam omnia per Raciarum idebanturi leta, non velisa a dicit . ut etiam Mex versu laboraret, qui tantum albi in quaestura Macedonica Praestitisset. Extat auis
rem libellua ejusdem Ciceronis, qui ita inacria
Bituri Ediosum Lueii Racilii Tribuni Plobi.
quod sub nomine ipsius cicero inscripsit αλυectionem P. Clodi.' -- Aliam porro notitiam eidem Sehesiastae debemus de Praetore a sae nobilissimae, quam Cicero dixit pro A. Licinio Archia. Huic enim causae quis Praetor Pra fuisset, antea omnino dubium fuit, quemadmodum ostendit Wyttenbachius in disputatiuncesa de eo ipso argumento, quam exhibet . . Netis scher in Disput de Ciceronis orat. Pro Archia p. 24 - 28. Atqui Scholiasta Ambrosianus doeet causae isti Praetorem adfuisse Quintum Ciceronem, Marci Batrema audi ipsum ad orat. Pro Arch. c. II. - Non vacat quod mentionem μ-eι Praeforis ipsius, id est fratris sui O CAeemnis , qui judicio praeerat. Fortunias mum qui eii de laudibus poetae boni aputeum dicere qui tudiis hujusmodi delectetur. Fuit enim Q. Tullius non solum Fici, verum