Adversaria in Aeschyli Prometheum vinctum et Aristophanis Aves philologica atque archaeologica [microform]

121쪽

tus est scholiastes Iri του Aαίριδες επαιδευμένοι et ιιελετῶντες. μιρις δ αυλητης ηβαιος αμουσος Denique a cis Vs. 950 sqq. postquam Trygaeus dixit, parata esse omnia ad sacra lacienda ,κουδὲν πει πλὴν ὁ Προβατον ήμαςη, eho

His verbis haec adscripsit scholiastes: ἰῆν περι α θυσιας aυλητων ἐν ὁ α ρις. - δὲ καὶ τερος κιθυρφας. Quibuscum egregie concinunt ea, quae a Vetere interprete adnotata sunt ad locum Mium: αὲρις εὐαν 'tae αυτομάτως ἐπιοητος πιο ταὶς ευωχιαις. Et profecto Pacis ille Iocus cum Avium hocco imprimis est componendus. Sed molestias creat, quod, si Scholia sequeris, is Chaeris, qui altero loco commemoratur, diversus esse videtur ab eo, cujus altero sit mentio. Veruntienimvero, rever ita suisse, tantum non Stincredibile. Fac enim singula scholia diversis deberi auctori bus, et statim apparebit unde illa discrepanua sit explicanda, quum Praesertim res ipsa ita fuerit comparata, ut facillime turbae potuerint oriri. Fieri enim sane potest, ut duo suerint Chaerides iidem tibicines et alter ex citharoedo factus sit tibicen, - qua re, ut per occasionem adnotemus, Probatur id ipsum, quod supra p. 59 demonstrabamus contrari a gumentandi ratione, ut o altero autem mentio fuerit injecta apud Cratinum; at Chaeridem, quoties hoc nomen apud Aristophanem reperitur, semper esse eundem intelligendum et tibicinem, persuasissimum habeo. Ita si statueris, adhibito imprimis loco, qui est in Paco sabula, ultro tibi apparebit, cur poeta tibicinem sacris faciendis operam navantem Chaeridem finxerit eundemque corvum, modo memineris imprimis in hac ave jam veteribus tum rapacitatem tum Voracitatem tum insolentissimam importunitatem conspicuam Visam SSe eo um Mantem vel pueri cognoverunt ex Horatii Sat. II, 5 56, ceterum P. Sus Verborum εα ιν , κορακευ

122쪽

εσθαι, κορα et τειν. Accedit huc - idque aliquanto plausibilius quam id, quod primo loco posuimus, quod illud κρα- ζειν et erocitare egregie hominem male canentem indigitat, et Chaeridem pessimum fuisso tibicinom supra legimus. Ohmino illud animal omnium maxime invisum erat, - κοραξ ἐχθρως appellatur tanquam proprio epitheto ab Aeschri Agam. Vs.1453 - sic etiam Chaeridem plurinus de caussis maxime

invisum suisse, loci Aristophani fidem faciunt Postquam pompa prodiit, chorus melicum carmen canit, quod legitur inde a s 851, ut vulgo statuitur. Sed ea sententia tot tantisque Iaborat vitiis, ut non possim satis emi rari, non jam diu abjectam esse. Nam quomodo chorus dicere potest ὁμορροθω, ουν θέλω, συ/ι παραινέσας χωgr. ι . . . . rosecto illius voluntatis indicatae promissive facti in iis, quae praecedunt, nec vola nec VeStigium. Ρorro, quomodo is ipS declarBre pote8t: .is. . . προς οδια ιεγαλα ε ινα Προςιέναι θεοῖσιν, qui, postquam Sacerdos

Iam vero pauIIo nisa inde: Vs 895 haec leguntur uno con

Quae verba si quis modo adspexerit, inveniat necesse est illis ad amussim respondere; si inspexerit, ex Verbi αυθες α et δευτερον μέλος sequi, ut is, qui his usus suerit, jam alterum aliquod carmen cecinerit, quod nullum esse potest,

nisi id ipsum, quod incipit a s 851. Et ad chorum si non

123쪽

sunt rapta inprima ejus Verba at sacerdoti optimo possunt 3 In singulis hujus, ear nis vectis tractandis non ostquod diutius moremur, excepto versu 856. In hoc librorum scriptura est προβατο, τι IIlud de conjectura Bentiri ro positum est ab editoribus ad unum omnibus. Quae quamvis satis proba εit, cis Vs 890 sqq. 899 sqq. quaeri tamen etiam potest, scripseritne poeta: προβατον g τι, i Ela inis Vs. 899, Schaefer adn. ad Demosth. Τ ΙΙΙ. p. 269, Oudendorp. adn.

ad Apuleii etam II, 24. Ceterum προβατον hic significat

eurum, non arietem aut Vervecem, ut voluerunt ossIus at

que Droysenius, post enim τραγος appellatur, de quo vocabuli significatu cons. Ossii epist argum. Fili I, 17, p. I 10 sq. d. II. In iis, quae sequuntur, imprimis animum advertit s. 869. Quaeritur primum, cur is eo ipso loco sit positus. Proxime

ante sacerdos aves Olympios et Ol3mpias universos et universas commemoraverat. Iam Ver Olympus est mons, cis.

Volcher Iib. de geographia Homerica p. 4 sqq. illi igitur et

illae montani et montanae, porro Sunium Promontorium est,

ergo accipRer Sunium inhabitans deus montanus, itaque Olympius. Quae reliqua sunt occupavit jam scholiastes ita commentatus ad illud 'ta Σουνιερακε 'Eπεὶ περι υρνίθων ὀλογoe, ἀντι του Σουνιαρατε φαένεται δὲ εἶναι Ποσειδωνος ο ἐπέθεεον και ἐν ' πευοι V. 560 ηι δελφίνων sιεδων Σουνια- ρατε η παρα ὀ ἐν Σουνέω ακρι τῆς Ἱσιτικῆς τὰς ευχας και τας αρας ἐνσθαι Πελαργικὲ δέ, νει του Πελασγικέ' ιι α δὲ ἔσω παραιτον πελαργον, ci ὁτ ὀ -υδων πελάγους εφορος. Illa rectissime disputavit scholliastes. Sed accipiter si vocatur Πελαργικος hujus locutionis Proxima ea est explicatio, ut rex ciconiarum intelligatur, quo nomine quam apte accipiter appellari possit, neminem fugit At quum aperte componantur Σουνιέρακος et Σουνιαρατος h. e. Neptunus, de cujus in Sunio templo vel potius ara in templo Minervae sita dixit Leakius comment de demis Atticae in Germanicam Iinguam convers. a es termann p. 55, sponte apparet, etiam vocabulo Πελαργικος aliud ad Neptunum. Iam eonstat, Vel Veteres Graecos existimasse a ciconiis dictos esse Pelasgo de quo Vide quos citavit C. r. Hermannus compend. Bntiq.Gr. Vol. I. g. . adn. T. p. 21 ed. m. quippe nomina eadem AE

124쪽

erani ad externam Speciem, sed diverso iamen modo promin-tiata esse uellerus adnotavit Addend. ad librum do Etruseis p. 357. Itaquo tacito aliquis sibi inducat in animum, ut ere dat, Neptunum in Sunio cultum cognominatum misso Pelasgicum, aeque atque aliis numinibus a Pelasgis cognomina indita suisse constat, vel a Pelasgis primis cultum creditum esse; et profecto notum est, Pelasgos antiquitus sedem habuisse etiam in Sunio. Sed de his rebus aliunde nihil constat. que sane non potest seri, ut Vocabulo Πελαργικος ad vocem πελαγικος alludi voluerit poeta, idque eo sos, quod jam veteres nomen Πελαργων sive Πελασγῶν a voce ἐλαγος

ductum censuisse cognitum habemus. -

Agitur de munimentis epheIoeoecygiae explicantur Ioci, qui sunt s. 550 sqq. 832 sqq. di 24 sqq. lentantur a. 113 et 1139.

125쪽

-πειτα τον - παντα κυκλω καὶ - αν ovi το μεταξυπεριτειχ/ζειν μεγάλαις πλίνθοις Onταις, οἶςπερ Βαβυλωνα.

Tle δαὶ καθεξει τῆς πολεως το Πελαργικον; Ad quam interrogationem postquam respondit:

Καλλιστον εργον καὶ ιεγαλοπρεπέστατον' Il25

127쪽

Haec verba ita sub uno, conspectu proposita si quis integra perlegerit patulo ac ratius, meri non poterito quin tecum haereat in eo,' quod Pistheta erus a principio loquitur de Ialeribus coctis adhibendis, postea tamen coctorum quidem latorum nulla omnino menti sit: in quam rem moneo, Ocabulum πλινθοι, per se tolum plerumque significare dateres non escisse eis. quae disputavit Muellerus i. c. p. 14 adnotat.. 38 Num igitur postea oblitus S poeta eorum, quRe Rutem dixerat; an postea negotium lateresse eoquendi iam isti Maussam nulIo verbo attigit, quod id larum convenire id aves jure videri posset. Ita ut tamen voluerit ateres ad munimenta pertinentes Octos suisse; an consulto secit non eveniontia ipsa illa, quae de munimentis dicit isthetaerus, sin gula quidem Ita esse, infra etiam clarius apparebit

Deinde, pio ad Vs 832 attinet, videmus sino, Nephelo-

coccygienses, quum tisnquam coloni Atheniensium considerentur, ut deam, Athenarum tuteΙarem retenturi sunt secundum Verba, quae proxime ante illum Versum sunt posita, ita etiam

Πελαργικον habituros esse ipsorum . in urbe. De Pelasgico Athoniensi inperrime dixerunt C. O. Muellerus Comment de Munimentis Athenarum I, p. 2 sq. vid. Commenti, Soc Reg. Scient. Gotting. Recent Class. Histor et Philol. Iom. VIII et F. hab Quastius libri, quem inscripsit Maii Erechtheton inu Athens, i. 12 sq. 1 Saxum illudη. Muellerui inquit, . quod

acropolin constituerant Athenienses, meridiem versus et orientem arduum et praeruptum attollitur, eaque Brte natura ipsa satis munitum esse videbatur: sed idem Versus occidentem mollior ilex inscenditur, ibique non sine structis imperibus hostium incursionem arcere poterat bi Hic locis Pelasgi cumsuit, a Propylaeis quae postea struebantur, versus anis antrum et versus delubrum Furiarum et Areopagum collem munimentum, ut videtur e duplici muro compositum . ita ut

128쪽

praeter eam arcis partem, quae maxime declivis erat, loca in plano proxime subjecta comprehenderet. Quo factum, ut idem Pelasgicum modo murus circa Acropolin ductus, modo Acropoleos pars, modo locus ab Acropoli disjunctus et Acropoli subjectus fuisse diceretur. A novem portis, quibus utrimque perVium erat, EnneapFlum appellatum sis. Nostro loco tanquam partem arcis accipi Pelasgicum, uelleri sententia est Aristophanem enim τῆς Οχεως , i. e. ἀκροπολεως, τοΠελαργικον dicere fuisse in rupibus, ἐπὶ πετρων Aliter statuisse videntur scholiastes, qui haec adnotavit ad Vs 833: Oet 'Aθηνησι et Πελαργικον τεῖχ' ἐν τῆ ακροπολει , - ρ εμι νηται Καλλ0tαχος , η υροηνῶν τεθισδια Πελαργικον η et ipse adeo Didymus a uellero advocatus, cujus haec verba leguntur ad s. 83 adscripta: Λιλιιος φησι τὸ Πελαργικὸν τειχος ἐnὶ πετρων κεισθαι nempe hi, nisi salior murum intellexerunt circa arcem ductum, ut plurimi scriptores Veteres; neque dubito equidem, quin eandem interpretationem admi tant verba Comici. Omnino admodum infirma est sententia Muelleri, Pelasgicum etiam partem arcis habitum esse censentis. Ergo ephelococcygienses etiam arcem talem, qualem Athenienses, habituros esse Pisthetaerus signifirat Pelasgicum autem quod gallo gallinaceo tenendum dicitur, avi bellicosissimae, ideo fit, quod hoc munimentum praecipua cura dignum habebatur. Praeterea is, qui arcem tenet, dominus est civitatis et talem cogitandum esse gallum gallinaceum, quem primum omnium regem Persarum fuisse ex s. 483 sqq. cognoscimus, poeta ipse significavit accuratius vocabulo δεσποτης. In eo, quod gallus gallinaceus hoc loco expressis verbis appellatur ορνις ου γένους του Περσικου, Si quid quaerendum est, id nihil aliud esse potest, nisi hoc, ut poeta alludat ad pristinum illum galli gallinacei in Persas dominatum otforsan etiam voco Περσαῖς diserbum πέρθειν neque enim probare possum ea, quae disputarit SueVernius I. c. p. 61 sqq.

EtiBm Brunckius verba τῆς πολεως τὸ Πελαργικὸν intellexit do Pelasgico arcis muro, quem sacete Πελαργικον pyellaret Comicus ad ciconiarum nomen alludens. Orum e borum quae postrem sunt, quum verissime sint dicta, eiunt, ut de alia qua re disputandum sit paullo accuratius.

Duaerat enim aliquis, quid sibi voluerit poeta eo quod illud

129쪽

munimonium miconiarum dixit. Non potuit hoc significare velle, ciconias tenere illud, i nam neque tum aderat et Πελαργικον et hoc munus ab ripso tribuitur gallo gallinaceo; sed necessarium est ut ciconias eas intelligi statuamus, quae murum illum structura sint. Iam ex s. II 39 utut is scribendus est apparet, ' ciconias occupatas esse in opere Iate ricio faciendo et ab altera parte. Hyperbium et Euryalum sive Agroiam Pelasgos primos laterariam constituisse Athenis, famam fuisse ex Vinii Nat Hist. Η, 5 compertum habemus; ad quorum hominum opera olim uellerus verba Vitruvii libri de architectura II, 8 scribenus, E latere structum esse Athenis murum spectantem ad Hymettum montem et Pentelensem, speclare statuebat Ephem liter Halens. a. 1829 edit. n. 126 p. 362; discessit autem ab hac sententia quum commentationem HIIam lae' munimentii Athenarum scripsit . ut ipse init P. I adn. 35, maxime eam ob caussam, quod Interitium murum hemistocle antiquiorem Vitruvii tempore superfuisse minus credibile isset Atque hanc rem in medio relinquamus, hoc quidem loco, - sed Aristophanem e scire vel fingere murum Pelasgicum latericio fuisse opere structum. illa, quae modo significavimus, credibile reddere videntur Quatenus hic poeta vel sic gallum gallinaceum dicere potuerit idoneum ad habitandum in rupibus. Didymi verba, quae supra exscripSimus, ostendunt cum scholio paullo ante , citato compoSitct. Cave vero ετρα intelligas Pelasgicos muros, ve fundamenta ipsorum, quae oa opere cillo incerto, quod Cyclopeum dicunt,

similive structurae genero noscenda, , arbitratur MuelΙeruSi. D. P. 4.

In iis verbis, quibus Pisthetaerus Euelpidem appellat, cum universis tum s. 840 positis, inesse significationem celerita iis, qua res agenda sit, apparet Id ipsum post hiam magis elatum; sui tanta significatur celeritas, ut ipse adeo Pisthetaerus stupeat atque dubitet, num Vera in ea, quae arrau

130쪽

Et constat, quanta celeritate post pugnam Salaminiam Themistocle curant muri Athenarum urbis struet sint. Singula verba facilia sunt ad intelligendum. Dicam tantummodo de Vs 839 sqq. Haec verba in memoriam revocant ea, quae poSuit

Thucydides , 93 agens de muris Piraeei: ἐντος δὲ Ουιε χα-

λιξ υε πηλο ην, quae posteriora verba illustraturus uellerus l. e. p. 9 Thucrdidem significare ait sex saxis murum totum exstructum esso, non ut alias fieri solebat, ut Doutes e lapide duro structa et per diatonos colligatae rudi opero sarcirentur, quod emplecto dicitur s. Nam Vocabulum γαλιξ significare lapides duros, ita adhibitos, ut sint nati. De vulgata illa muros struendi ratione cogitare isthetaerus videtur,. dum illa verba ponit. Sed neque ejus in opere Ipso ullum fuisse usum ex iis, quae postea Scripsit poeta, apparet. Omnino Euelpides nullo modo particeps sui structurR murorum, siquidem hau colligero licet ex silentio nuntii 4 sola ea, quae s. 1159 sqq. describuntur, ipso curante instituta cre

empe ipsa structura munimentorum , ut loco ad postre

mum typis Oxscripto docemur, a solis avibus perficitur suo ingenio ductis, non institutis ab alio quoquam, ita ut ne Pisthetaerus quidem Sciat, quomodo Singula quaeque gesta Sint, sed demum ex nuntio comperiat Munimenta autem, quae describuntur, in universum imaginem referre videntur eorum, quae hemistocle, Cimone Pericle deinceps curantibus ad Athenas omnibus ex partibus esendendas exstructa sunt, non eorum tantum murorum, qui hemistocle suasore circa ipsam urbem ducti sunt. Sic certe statuendum videtur secundum

verba Pisthetaeri s. 55 posita: καὶ Πάν ovet του ετaξυ, quibus nescio is ταυιακρὰ κέλη et forsan etiam et διὰ /ιε- Που τε χορ Significentur. Ad muros Piraeei spectant ea, quae Us II 25 sqq. do latitudino murorum NephelOcoccygiae tr duntur, is eosdem, quae deinceps s. 130sq. de altitudine, si vera est Sueverni sententia I. c. p. 7 adn. 4 prolat3, Vocabula ιῆκος et μάκρος pro isto posita esse cenSentis, de quo Osr etiam Obeckii adn. ad Mac. s. 130, nisi quod tam latitudinem quam altitudinem aliquanto majorem esse fingi tur. Nam murorum Piraeei, uellerus inquit . c. p. 8 Sq., , Thuc3dides I, 93 tradit eam misso Iatitudinem, ut cum ex

라틴어 텍스트