장음표시 사용
71쪽
figmentum obtrudentibus, & Concilium Tridem tinum Sessione VI. Canone XXIII. confixit, Anathemate percellens, eum, qui dixerit, hominem iustum posse in tota vita omnia peccata ventrita vitine, nisi ex speciali priυιlegio. Secundo. contra spurios recentiores Mysticos demonstrant irri
illi Galluarum illustrissimi ac doctissimi Antistites , nullum esse in hac vita persectionis st, tum, in quo iusti ieiunare, carnem macerare &crucifigere, orare, bonaque spiritualia & aeterna na , Dei gratiam, remissionem peccatorum , Virtutes, sanelificationem suam, donum Pers
Verantiae, salutem, ac beatitudinem aeternam ab-
sollite desiderare, & lupplices petere a Deo non debeant, sicut & ei de acceptis beneficiis gratias aqere, quantumvis in Vita spirituali prosecerint, te ad quemvis persectionis pradum sint provecti. Tertio, probabant iidem isti istrissimi Galliarum Antistites contra illos spurios Mysticos, ten ri justos spiritualesque Uiros, in quocum te persectionis gradu conti ituti supponantur, Ecclesiae praecepta servare, & Pindribus ac Praepositis obedire, non solum in iis , qnae diser plinam exterio rem spectant, sicut Micha l Molinos ejusque sectarii pseudo mustici pertendebant, verum etiam
in iis, quae dirinionem interioris animarum s rvriim status attinent , sicut definivit Concilium Viennense contra Haereticos Beguardos afferentes, eos, qui sunt in praedicto gradu perfectis-nis, ct stiritu libertatis, non esse ειιmanae susi Eos Aeaientiae, nee ad aliqua FcHeliae tro pia obligari , quaa tibi Spiritus Domini, ibi IAbertas. Quarto, ostendunt illustrissimi illi Galliarum Antistites, haereticum esse illud spurio. rum Mysticonim dogma, quo asserebant, fornicationem , aliosve carnales actus non esse peccλ- ra, cura ei, qui praviter tentatus illos exercet,
diabolus vim insert. Hoc, inquam, dogma haereticum esse ostendunt religiosi minii illi Antistiures, tum quia Apostolus Paulus illud aperte re. probat, dicens cap. 6. Epistolae primae ad C
rinthios: N lite errare, neque fσrniciarii, neqne adulteri, n uec molles Regnum Dei possidebunt,& ad Galatas capite quinto: manifesta sunt aurem opera carnis, quae Iuul f micatio, i anuinta ita , i uisicitia , μxuria ... sui talia agunt,
Regram Dei non conjequentur: Tum quia etiam, quantumvis pr.ivi tentatione ad sernicationem,
aliosve carnales actus instigetur homo, nihilominus lethalia peccata sunt, aeternaque damnati ne digna, quia diabolus peccatum licet suggerat,& suadeat, ad illud tamen committendum vim non inseri, eiusque tentationibus qu:buscumque homo resistere rei est & tenetur, ut dorent S cri Scriptores, videlicet S. Petrus x. suae Epist lae e. ultimo, ubi haec habet: A ersaritis vester
diabolus tanquam rugiens circuis quaerens quem
devoret, eui residite fortes in fide; & Sanctus J
ositis in Epistola sita canonica canite quarto IR sistite dis, si, δc fugiet a vobis. Denique, ut cetera alia praetermi iam . perdocti ilIi Gallia-xum Antistites hunc errorem jam a Concilio Generali Viennensi in Haereticis Beguardis prostriptum, & a modernis spuriis mysticis suscit
tum a videlicet et se in actibus exere re vis intum , est hominis imperfecti , ct perfecta anima licentiat a se virtutes , hune, inquam, errorem consutant clarissimi illi GalliarumiAntistites ex Scriptura Sacra. quae passim Christi,
narum virtutum ossicia omnibus hominibus proponit , quocumque sint in statu Ac persectionis gradu; quae justos etiam & persectos sol rituales
Viros hortatur non ad quietem, non ad Otrum, non ad supprimendos virtutum actus, nec ad passivam de omnibus , etiam de salute aeterna, i dillerentiam , sed e contra monet, urget & instat, ut jugiter operemur bonum, duin tempus habemus; ut viqilemus. ut Oremus, ut nos numilitatis, patientiae, charitatis, Obedientiae, ceterarum virtutum Christianarum exercitio occupemus, &abundemus in omni opere bono ; ut cum timore& tremore operemur salutem nostram, ut sic cu ramus, ut comprehendamus gloriae bravium; ut contendamus intrare per angit stam Caeli portam, ut pultemus, & apelietur nobis , ut privmus, di accipiemus, ut qi aeramus & inveni mus; ut sic luceat lux nostra coram hominibu , ut videant onera nostra bona, ut postremo V cationem noltram per bona opera certam faciamus , dicente S. Petro cap. I. vers. Io. Epist lae suae secutidae e Siatagite, ut per bona vestia προω certam vestram vocationem O. electionem Deiaris 'i se enim facienter nou peccabitis aliquantas.
His, & aliis id genus argumentis, quibus reserendis , ne longior sim, constitio superse . r selluntur impii & obscoeni Michaetis δε Molinor, dc spuriorum Mysticorum errores, quos in Hinreticis Beguardis a Concilio Viennensi damnatos noster sui Saeculi piissimus Scriptor Taulerus d plorat & italaetitur his verb:s: Hi sum, seu Ha
retici Begrardi, &ials Mystici sui temporis, qui
se a peccatis immunes Deo sine medio imitos, omni
nulla demum opera bona obligaras armirantis, εος
errare seducti, quod putent otium Aluci, cui vacant. pro sui nobilitate er excellantia, nullo tam esse interturbandum imperiendumque. Nihia penitur in virtutibus se se exercent, sed otio vanismo tradunt. Vis scire quale sectentur otium λ Non gratias as re , non Deum laudare, nihiι basere, nihiι evnscere, nihil amare, nibu orare, nihiI desiderare u tant . . . Tamam sibi Iiberrarem usurpant, ut selii prursus obedire velim, neque Papae, nee Episcopis, nee Pasi ribui suis, Θ quamvis interrim extrinsecus obedire se simulent, initis tamen nutii omnino festiciamur, nec voluntate, nec actione. omnius Sauctae Etae tonsu tussiuibus er legib-
exempti esse volunt, palam asserentes, quia quam diti aliqtiis virtutibus consequendis .aυπι operam,
tamdiu adhuc imperfectus sis. Insister credunt, se
nee deinceps uitam pino ves viriniis aramentum came, vel a ιιtere mecarum, ea de ea a quia absque voluntate υι υ, ωι ipsis videatis, Dirisumque suum quieti ae otio tradiderint. Proinae cunctis
natura desideriis ab quo peccare libere se finis facere posse fulcissime eredum, utpote qui summam adepti
sunt innocentiam , quitasque lex nulla posita M. Br viter ceto, ne spiritus, citiam, qMisa oetibertio uiata
72쪽
Hi An Hebripi praenuntii sum, qui viam illius prinparant, deaucentem aes infidelitarem re damnati nem perpetuam . Conso nune , quisb , eiusmodi Beguardoriam e res, quos noster Taiareus Se mone a. in Dominicam primam Quadragesinue
describit ac perstringit, eum e ribus me elis Molinosi & lalsorum Mycticorum, & ultis inmberis , mehaeum Molininum, aliosque male is
riatos modernos pseudo-Mysticos, antiquam dumtaxat erambem in sua Mystagogia recoxisse, &jam pridem exoletas Beguardorum , aliorumquetasorum & otiosorum Mysticorum delirationes , illusones, & obscoenitates , ex orco revocatis . Sed satis hactenus d fiunt sit de Misbaelo MMAxioso & de spitriis atque Otiosis huius tempest tis Mysicis, qnos plenis velis sugere debes , ne te multam malitiam doceat illinum otiositas: sicut legitur Ecclesiastici c. χῖ. F. 29. D.Ad respuendam detestabalem illam Mie Lissis Mesin Laetusque sequacium pseudo-Mysticorum do. ctrinam , susticit communis sensu susticit communis pietatis vulgaris institutio , quae adi nefaria ac sculenta dogmata exhorrescens, ipsum etiam tot spurcitiarum sontem execrationibus prosequi debet . Hinc, ut obiter dicam , plane mirari subit quo pacto Misbael Muininus tot spurcitiarum p rans potuerit per viginti duos annos Romae vivem , tam so da , tam execranda intrare flagitia, tam pestilentem disseminare d-rinam, tot homines ac mulieres pmmissa molli quiete decipe. xe , & in eos tam absolutum exercere imperium, ut nullus ex his, qui nefindae illius Sinue My- seriis erant initiati, extiterit, qui hanc errorum colluviem, hanc vitiorum sentinam , hanc tu Pitudinum cloacam pateficere voluerit . Certe , tam alti , tamque diuturni silentii causam non aliunde prosectam fuisse existimaverim , quam exuuiersarum , discipulorum Mishaelis Mesinin , nuta conscientia simul & tonquilla , qNe pec- rata sine pudore , sine dubitatione operabatur . quia hona esse & ad Uitae . spiritualis persectionem tendere deplorandis tenebris, sed Peccatorum frequentia , & nimia erga suae Seetae Principem credulitate accersitis, sibi re Peram persuadebat . Est enim , ut nuperrimelemiam apud S. Bonardum in libro de Cω scientia , est , inquam , maia or imaequilia rems enuta , qua si 1 nihil eii petas, ira nihil es ins
me hominem reveretur 2 quae cum veneris in prefundiam maeorum conremnis . In brevi rem.
ciendum erat impossibiis , iam im bio est ad
continendum Haec est mala Gmscientia , quae
per huiusmodi discrimina, immo pRecipitia ruit, σ
Grmis. ω irruit suo se tuam . Quomodo tran- quiua Cum manda Mitis prosperisas auudit erruudit, cum Iaiadasur precaris in desideriis animae suae, re iniquus benedicitur, cum peccantium f- ναν , ο pereare nolentium pavω, nes- er duens arridet ei, cum non est qui in uar NAA aeque exasperra H s tremendi iudicii mal salem quam peream, re secure peccare , er de vitiis quasi Grininius gruriari. me es iniquitas , cujus mumiseretur Deus P cum bomo defendit, quod mus dis, pecearum iustitiam Misit, re quis Deus -- struit . quantum in ipso est deseruit , dire, miniam Lino, er bonum malum, amarum dulce , ordiace amarum, tacem tenetiras, ct tenebras Iucem. Hanc vero troiuinitatem nurrit impunisas , s euritasis er neglgentiae mater, nomerca Virtutum,
Resistanis Virus. tinea sanctitaris. Haec est vera,& fortassis unica causa, cur sero orbi innotuerint sordes, obsiernitates, & ne Enda flagitia horumcepleudo-Mytticorum hypocritarum, quos Apostolus Paulus c. I 6. v. I 8. Epistolae ad Romanos graphi-ee describit his verbis: Huiusmodi enim CBriso Domino Nostro non semium, se uo ventri , ct perdiares sermones re benedιαones sedaeunt corda inpo-eensium. Et ad Philippenses c. 4. v. I 8. Miatimum ambulam, quos sep. dirabam -bis nuneatitem ρο φω dico inimios cruris C sti, qu rum finis interitur , yuorum Deus υenter es, er 3ιο-ria in confusione σμωm . Sed mittamus illos spurios Mysuccri , quibus , ad occultandas suas obscoenitates, solemne erat, perinia ac olim rati eis Priseillianistis, hoc Entum : -- , iura, Fcretum modere noli, quorumve spurcissima dogmata manifestasse, abunde consatasse est . Nunc lubenti animo audiam te .isserentem do proscripta laepius a Romanis Pontificibus doctrina Cornelii Iansenii , I prensis Episcopi , cujus
Scripta initium dederunt cravissimis Controve si is, turbis, rixis, ac distensionibus , quae perstrepunt per totum Orbem Christianum, & nondum conquiescunt.
M. Quo clarius perspeetum habere possis o tum ac progressiim uniem seu , cujus Historiam& Theologi in Scholis , & eruditi in Acado. miis, in Circulis muliercura, in ollicinis opifices Opportune importune apud Galloe & Belgas
etiamnum crebras ferinonibus usurpare solent , necesse est ut rem totam ab ovo, ut aiulit, repetam , paucisque ostendam, mitia, quae magnis incendus esse solent, ut nec primum ardeant , nec humanis Oculis statim luceant , eadem illa Ianianismo, gravissimisque , ejus occasione excitatis de Divina gratia Controversiis contigisse , quibus postea Saeculo Ecclesiae decimo septinio totus pene Orbis Christianus disputationum incendio conflagravit . Cornelius Iansenius natione Belga , ex DOe ore Lovaniens , Eoi . pus I prensis , sui ite in Mossis Pentateuchum,& in qnatuor Evangelia editis Commeatarii. 'notissimus , Volumen magnae molis de Divina Gratia , a se lucubratum , in publicam lucem edere non potuerat , e vita anno MDCXXXVIII. sublatus , dum aegrotis inserviret
73쪽
tempore pestis, quae in eius Dioecesi gras batur.
Fato proximus J enius palam protestatus est in Tinamento quia condidit, is tanquam Matris Ecclesiae olis sientiae filium velle mori , omnia sua Scripta sincero obsequio subiicere iudicio , correctioni & emendationi Romani Preatificis , Doctrinae a Summis Pont: ficibus approbatae se fir-n iter adhaerere. salsa vero d mala ab iisdem
damnata ex annno reprobare. Eamdem proretationeni interuit ad calcem libra de G tia Christi. Hoc certe, ut obiter dicam , Obedimitiae exemplum, quod Jan ius in morte reluquit, sequiiti non uini ejus discipuli , qui , sin lemni quinque propositionuim ex libro I senii excerptarum damnationi a Romanis Pontificibus fietie, acquiescere noluerunt, sed potius adversus
Romanos Pontifices caput attollentes, eorumque Decretis obtemperare detrectantes, turbas , contentiones, & tragoedias ubique excitarunt, atque
libellos ediderunt, iurgiis, maledictis, mendaciis.cesimantis , apertaque in Pontifices arreverentia ac temeritaIe undeqiriquo scatentes , sicut constabit ex his, quae mox daetiari sumus. Mortuo C-υ-lio Iansenio anno, ut diximus, MDCXXXVIII.
liber ab ipso de Divina Gratia exaratus . curis Dbriti Frem di typis anno MDCLXXI .mandatus est sub hoc titulo: Augustini Cinnelii Imr- I ii. quasi in illo opere exi oneretur venuina , ae pura puraque Sancti Absufini do trina , a
recentioribias theologis non satis hactenus intellecta, & antiquioribus Patribus , maxime Graecis, incognita . Et sane Janyenius eo in opere suis viribus plus aequo consilus , non solum damnat doctrinam Patrum Graecorum, quibus ut Inquit cap. 4. libri de Haeresi Pelasianain aliquid eis ex pulvere subtilillimi erroris Gai lauianorum adnaesit, sed etiam passim in omnes Themimos Scholasticos invehitur, potis limum Scholae S. TMinae discipulos. qui Gratiae Micaciam in
Praedeterminatione physica sitam esse contendunt, eoque audaciae prorumpit, ut Tomo a. de Gratia primi hominis er ara Ioram cap. 2o. & ultimo , non dubitet asserere, concursum, motionem . &praedeterminationent Physicam, quam post San-Gum Thamam , eius Dilcapilli, Magiunim secu- I, admittunt, Dicas esse Aristotelisae Philosophiae, aut iv /:ιas, o ClassiAu Dialectitas in Theolai immisar, quibus caelestis medie me sinceritas a Drerara est . Quod etiam repetit idem Jansenius Tomo lib. 8. c. r. ubi rostquam recentulis plena discrimina, quae reperiri putat inter Adii Dtorium Dei medicinale, & Praedeterminationem physicam, prout a Discipulis L TMmae traditur,
ae defetiditur, subdit ; Quapropte . qui m diei lem Christi Salvatoris gratiam se de
re conantur, ut eam in talem praedeterminati nem physicam transserment, omni statui hominum larorum & innocentium ex vi causae primae , & indisserentiae voluntatis necessariam i &magis profecto Aristotelici , quam Augustiniani sunt. Nam talis praedeterminatio sic asserta, nousolum nullo testimonio ejus probari potest , sed potius umversam doctrinam eius innumeris locis
traditam inexplicabili confusione perturbat ... is tum erso semiamentum tratiae mlaicinalis Christi sunditus subvertitur, & scripturae Sacrae sui,
nervantur. dum gratiae necessitas , non ex vutinete voluntatis . sed ex naturali eius indissere tia, & omnium causarum naturali subordin tione, sub altiore suspenditur . Quae duplex ratio necessitatis gratiae , sicut universis Augustini operibus inaudita est , & repugnat principiis dijus , ita quoque indicat , praedeterminationem physicam . tanquam gratiam , eo modo , &latitudine ad omnes humanae naturae status dii
tatam ab Auςustini sensibus esse remotissimam,& potius vi humanae Philosophiae, quam Augustinianae Theologiae expressam & inventam esse, Ece. - Ex quibus verb:s facili negor: o intellis re pol , JaUenisem in suo opere bellum indixisse non solum illis Theologis, qui Sancti Augustini doctrinae de gratia sis ipsis et Paei , & de
praedestinatione gratuita advolantur , verum etiam nullam plane rationem habuisse Scholae S. Thomae, quam tamen probe sciebat pro defensi ne gratiae se ipsa ei hcacis , & praedestinationis gratuitae ad ploriam per sim discinulos T ω Laenio tam , er Didaeum it renue in Congregationibus de Auxiliis sub Summis Pontificiabus Clemente VIII. re Polo V. habitis , iuxta inconcussa SL Augustini & Thomae destrinae principia gloriose decertaise . Miriim itaque tibi videri non debet, quod, eum lansmitis Gratiae Divinae Mysteria super omnes alim doe res se Themlogos intelligere praesumens , & a tritis dis p
lorum S. Thomae semitis recedens , solus contra omnes itare voluerit , contra eum itidem omnes
steterint , ac de se illud probaverit , quod delima is dictum est : Alanus e u coma Omnes .er manus omnium contra eam . At mi m, cumeommimi Catholicorum ostensione prodiit hoc a Cornelio Ianserio exaratum de divina pratia mpus, cumque gravibus erroribus esset res um , Theologi Sacrae Facultatis Parisiensis post m turum ac diuturnum examen illos in qui ne propositiones collegerunt, Sc statim Episcopi Gallicani numero orioginta Quinque scripserunt anno M M. ad summum Pontificem Iuno rimn Meum etiam atque etiam obtestantes, ut has praesertim quinque propositiones , de quibus discepta-
ratio Periculosior. ac contemio ardentior erat , diligenter expenderet, & perspicuam. ac certam de unaquaque Sententiam serret . Episcoporiam Galliae votis lubens annuit Innocentius x. Pontia
sex Maximns, & post longam accurati examinis iudaginem. & preces Patri luminum enixe fi fas, Constitutionem tandem pridie Kalend. I iiii an. MDCLIII. publicavit, qua quinque propositi nes ex libro Cornelii Iansinia excerptas damnavit , & linicuiqiis propositioni singularem damnationis notam, seu Censuram inussit.
D. Proser, si placet, quinque illas eri siti nes ex libro Grnelii lansonia Episcopi I prensis
excerptas, quas Summus Ponti sex Innuentius X. confixit.
M. Primx Propositio haec est . is Aliquae
74쪽
Dei Nae mi hominibus iustis volentibus & eo. -nt , secundum presentes quas habent vim, sunt impini bilia ; deest quoque illis gratia , qua possibilia fiant . Alina Ampossis: Interiori gratiae in statu natura lapsae nunquam resillitur . Tertia : Ad merendum & demerendum in statu naturae lapis non requiritur in homine libertas a necesmate , sed Iunicit libertas a coacti ne . Quana r Semipelagiani admittebint prinvenientis gratiae interioris noeessitatem ad fingi lax a , etiam ad initium fidei , & in hoe m rant haeretici . quod vellent eam gratiam talem esse , eui posis humana voluntas resistere, vel obteminare. QMnta , Semipelagianum est dice. xe , Christum pro omnibus omnino hominibus mortum esse, M sanguinem iudi sis Primam
propositionem declaravit moremius x. Pontis Maximus temeraretam, impiam, blasphemam an Gemara damnatam . & ut talem damnavit . S
eis ita & tertiae pro istionibus eamdem censiaram inussit Ponti sex Maximus , utramque declaravit Aereticam, & uti talem damnavit. Quartam propositionem declaravit fessam ct ε νε ieam, & uti talem damnavit. Quintam propositionem deci inviis Dan, temerariam ω Λα-- - , & imielleriam eo sensu, ut Christus pro salute dunt
xat Praedestinatorum mortuus sit, impiam conra meliosam , divinae pierati derogantem, haereticam, ae nil talem damnavit.
D. Haec misererit X. Pontificis Maximi eomera Cornelii Iansensi, Episcopi I prensis , librum
promulgata Constitutio siit ne ea, qua par est , veneratione suscepta in Galliis
M. Summa veneratione haec Innoremii x cometra fimosas quinque Iosenii pmpositiones Comsi tutio a Galliarum Episcopis excepta est , ut videre est in Epistola gratulatoria , quam iidem illustrissimi Antistites die XV. mensis Julii anni MDCLIII. ad hune Summi Pontificem scrip
xunt , in qua haec habent : Optata pervenit Mnu tandem Constitutis ilia, a Vestrae δε-Gratis Horitato quid sentiendum sit de reno resis quinque Propositionibus , quae fumi excer tae e Cometii
nitur . Excitare in BeIgio contenetiaries flagraba tritam in Galliis, ct latissimiam in diam μν ω- niversas Melesiae partes minas πτων, ni pest fonti, o certissimam perniciem allaturae obstitisses Boatitudinis Vestrae indestilum sudium , er ex aLro petita potestas, quae Iola acerrimam tuum ani--rtim eouisionem compescere ρMerar. Addunt e
iam in eadem Epistola Gallicani Episcopi . se .
nullo conditionum, vel statuum discrimine iacto, in omnes contumaces & Pontisciae Constitutionis violatores his poenis animadversiros, quae a iure
Haeretic. infliguntur. D. Sie igitur finita est causa Ianserit. &, comtusis veritatis hostium animis . de his quinque inseriptis iamosis propositioniblis, ex eiusdem Ia enii libro excerptis, triumphos mit Ecclesia M. Ea Innocentiι x. Pontificis Maximi Gn.
stitutione finita quidem filii Ian ii causa , sed non finitus error. Enim vero, Discipuli sensenti nolentes imitari exemplum sui Magistri, qui, se
cut superius observavi, in extremis positm, librisii & doctrinae in eo contentae Romanum Pomtificem iudicem appellavit , ejusque judicio avi haerere se velle professus est , novas turbas &contentiones excitarunt , seque palam inobedientes ac contumaces exhibuerunt 2 adeo ut
de illis vere eum Vindemio Lirin in in silo Cis
monitoris dicere possim : O mira rerum conversio,
flores eiusdem vinionis Catholiet , er eos ctatores Baeretici iudieantuν ; AU --- M Lstri, eandemnan=ur Dis puti . Praecipuas hic reseram & eadem opera rebellam artes & machinas, quibus Iansentani hane Pontificiam Inuorantii x. Constitutionem impetere , aut eludere tentarunt. In primis postquam Iansentani Propositio. nes quinque de Gratia & libem Arbitrio exe emptas ex libis Iansenti Uaticanis sulminibus obtri. tas senserunt. fremere, indignari , & exclamare coeperunt per Iansenti latus Augustinum Deli, divinam ejus doctrinam, tot Conciliorum Detretis, tot Romanorum Pontificum sanctionibus , tot sanctorum Patrum elogiis consecratam, explodi, sugillari, proscribi: Molina vero , ejusque Disc pu.orum doctrinam extolli, prutati, triumph re. Sed hoc esse putidum Iansentanorum mendacium certissime constat tum ex vivae votis 'culis, tum ex Diplomatibus Romanorum Pontia ficum Innorentii x Alexandri VII. Clemensis Iae. Clementis x. Innuentii M. Alexandri VIII. D- noeentii XII. & Cismosis XI. qui Omnes , R manorum Pontificiam suorum Praedece rem vestigiis inhaerentes, saepius declararunt. Doctrinam S. Maustini de Gratia de libero Arbitrio a Seda
Apostolica esse receptam, approbatam, & in Eeclesia consecratam, doctrinam vero Gmalii Iau-
senii biscopi I prensis ab ipsis eo potissimum nomine fuisse damnatam, quod ille non solam toto ostio , sed totis etiam aedibus a germana Sancti su lini doctrina aberraverit. Nec minus lalsiim est, quod dictitabant Iansentani, videlicet, proscriptis semel quinque propositioniblis Iu rnia, triumphum egiste G υiei Molini doctrinam , ad , inquam, oppido falsum esse ex eo vel maxime liquet, quod datur medium inter proscriptos Jansentanorum errores, & toleratas Gaυυter Mesinae
piniones, adeo ut in doctrina de Gratia & libero Arbitrio lieeat esse Catholicum, nec propterea MO-linistam. Illud porro medium nihil aliud est, quam S. TMma Doctoris Angeliei celeberrima Sehola, quae ideo Thomi ea dicitur, quaeque non solum d ruinam de Gratia se ipsa efficaci, & de Praedestinatione gratuita in Congregationibus' de Auxiliis, coram inemento VIII. se muti V. habitis, juxta tutissima M. Atisti ni &Tbdime principia, contra Molinianae doctrinae defensores constanter propugnavit, sed etiam ea indem doctrinam, postpmscriptas a Romanis Pontificibus quinque J-senii pmpositiones, magno an a -tum in rublicis disputationibus, tum in libris in lucem editis do. findit ae tutata est ubique terrarum, sed prς semtim Romae , ubi annuentibus Romanis Pontifubus, duorum insignium Seholae Thomisticae discipulorum praeclara de Disina Gratia opera su mo omnium virorum eruditorum applausu publi-
75쪽
eam lucem ad ameriant, quorum primum prodiit sub Innuemis XI. Pontifice Maximo, & est Pamma de Dmina Grinia Tho me de Lemos, ordi. nis Praediratoriim, typis edita Leodii anno MDCLXXVI. Tentarunt qnidem fiteor, nonnulli impedire , ne haec nostri Trimae de Lemos Panopita Romae publice divenderetur, sed habito a Congregatione S. Oilicii super hocce negotio examine, rundem permissiim est Camerae Apost, licae Typographo , ut illam publice divenderet . affixo ad consueta Urbis compita hoc Magistri Sacri Palatii programmate: F. Ra --dus Carisureus Oia. Praed.
Sae. Pesinit Apostolici Magister.
Omnibus, ad quos spectas, norum facimus, quintiter Nirelatis Angeias Tinassius, publictis Impressis Urbis, admodum R. P. F. Thomae de Lem Panopsiam gratiae, seu de rationalis erearinae aes senem supernasinalem gratuita. divina, sumi potente ανῶ τιone, ductia mediis, Meroque progressu, Differrationes Theologicas, ab Auctore in quatuor T
mos distributas , Leodii ex infrina Clodii Lamdas, Immessoris publici, anno I976. impressas publice Romae venati anno IGI. In quorum fidem ,
his Sigilia nostra munitis 'inpria manu subscriρ- mus , Roma in Palatio Apostolita dis 26. aram' i GI. Ita est, qui supra F. Rammundus CapiIuceus.
Alterum non minus singulare opus, cui tit
lus est: Disus Thomas sui Interpres de Disi MMione, seti de Disinis Auxiliis, Summo Ponti fici Innorentis XII. dicatum , Romae typis &sumptibus Iose i Vannieli an. MDCXCIII. publica luce donavit alter doctissimus Schole Thomi meae discipulus R. P. Antoninus Masovilis, ordinis Praedicatorum, qui a Sacra Congregatim ne S. Omeii lieentiam praediEhim opus in lucem edendi postulavit & obtinuit , ut videre est in hoc eiusdem Congregationis Rescripto. Feria
quarta die ar. μυ-όris I p. in Generali Congregatione Sancti O si lecto supradidis Meminim i oblato a Patre Antonino Mataui te Emi-
salis Inquisitionis Notarius. Loeo se Suilii. Videant ergo nunc Iantentani, qua fonte pintuerunt asserere, confixis semel quinque Iasenii propositionibus, actum & conclamatum filisse de S. Augustini doctrina, & Gd iei Motinae, ali
rumque ejus sequacium doctrinam trium, asse , cum tamen certissime constet, Scholae Thomisti- eae discinulas . etiam post damnatas a Summis Pontificibus quinque I senti Propositiones, multa vulgasse. N. Romae etiam edici isse opera . in quibus non perfunctorie, sed lato calamo, omni,
que argumentorum genere avitam Sane orum Ati-
ausini de Thoma doctrinam de Gratia se ipsa
efficiei & de Praede stinatione gratuita ad ψωriam astruunt, probant ac vindicant, iisque armixae telis ad profligandos errores Iansenii , & refellendas opiniones Gλυici Molinae utuntur . quae illis integrum de Jansmisino de Molinis motriumphum adscribunt . Plura non addam ia evertendam illam machinam , quam primo fibri-
earunt sanieniani , cum ipsi met relicta tandem hac quaeli ione juris, an videlicet quinque propositiones eo i enlu, quo a Summis Pontificibus d innatae lunt, sint revera taliae oc contrariae S. Momsmι doeltinae, recurrerint ad quaestionem saeti . nimirum, utrum eaedeiar Promalitiones fideliter excerptae sint ex libro Janyenii, de in ea reperiantur λ Eo Jan lenialai, ceteris munimentis dejectis, sese receperunt, novaque lite Ecclesiam lacessiv re . Negarunt quippe , has quinque propositi nes fideliter excerptas esse ex libro Ianserit, Haeresim lanlunianam, Chimaericam& Imaginariam
appellarunt, librum Janssenti absque ullo prantio
examine damnatum esse, nec auultos ejus defensores, & Censuram per vim extortam suisse est iterunt. Denique colatenderunt, in Liae quaestione saeii non est. opus iudice, ted san .s oculis, quibus librum Janomi evolvere liceret , in quo , quinque illas propositioires , adhibita licet omni diligentia, se nec legere, videre, aut nulta pacto deprehendere ivit utile asseveratant. Hoc est est rum Jan lenianorum elusium, quod ipsis Alexandis VII. Pontifex Maximus omnino praeclusit ea Constitutione, quam edidit anno MDCLVI. in
qua haec habet: Cum autem, sicut accepimur, - -ntilii inutiliaris filii praedictas quinque Propositiones in libro Iasenii praedicio non reperiri. sed fieti spro arbitris compositas use, vel etiam Iensti as emtiem intento damnatas Πυn esse, asserere magno cum Christ fidelium Iean is non reformidant; Nos .... praealtatam Innocentii praedecess&ris nostri declarationem , of ttutionem ac definitionem, harum s ris confirmamus, approbamus, innovamus, ct ρα--que illas Propogkioues ex libro praememorati in nelis Ja enis excerptas , ac in sensu ab eo dem CUrnelio Ja enis intento damnatas frause is
claramus ac diuimus, ac tis tales iterum damna
mus , ere. Optarem hic libentissime . ut, in d sentionem huiusce Constitutionis Alexandri UII. Pontificis Maximi, mihi per tempus liceret imtegros proferre lasenii Textus , ex quibus certo collis tur , quinque Prosvsitiones a Summis Pontificibus prolcriptas gerinaniana esse illius ingenii saetum . Sed quia nimis longum esset hic anserere & expendere intesros libri Jansenti Textus , in quibus niemem tuam veluti radiis solis depinxit , sut liciet in praesentia ea indisitare loca , in quibus Ianfenius doctrinam , quinque damnatis Propositionibus , a nobis superi M indic
tis, contenIam, aperte profitetur. Primam Prinpositionem diserte docet Ia enius libro p. de
GratIa GIυatoris c. I 3. ubi haec habet: Haec igi.rαr omnia pleni me planissimeque armo rant nihil esse in L Augstivi doctrina certi is ac iunciarius, quam esse praecepta quaedam quae hominibus, non tantAmi uelibus, excaecatu , induratis, sed Melibus qu que, o iustis, volentibus o conantibus, sectines
76쪽
gatio halor vires, sunt impossibula; esse quoque Gratiam . qua p. ilia fiam . Ait
ram Propositionem his vernis conceptam Iut - iuri gratiae in Metu naturae lapsae nunquam residit Πών, clare itidem exprimit Iansenius libro a. de Gratia SH ισris c. 23. ubi ait : me est vera ra- is , ut sena omnino meairinalis arisia Christio ectu suo careat s sed omnis mit , ut voluntarvelit , ct aliquid meretur . Et cap. 27. asserit quod L Augustistis nullam agnoruit aliam actualem Christi fratiam. nee unoscere potueris . Tertiam Propositionem, quae his verbis concepta est Ad merendum re demerendum in statu natura lapsae noen requisitur in homine libertas a necessitate , Ieds is liberras a reactione , non minus evidenter
adstruit Iansentur libri sexti de Grasia Sa atoris capite sexto, cui hunc titulum inscribit: Duplex necessias Augusim, eoactionis, re simplex , seu
voluntaria. Illa, non Me, repu nat tibertati. Deinde , eodem in capite totius libertatis humanae cubile lustrans, rationem reddit, cur ea simplex, di voluntaria necessitas minime repugnet libertati ; nimirum quod non sit voluntatI adversa , nec quidquam aliud libertas exigat praeter nudamae simplicem voluntatem , ac tandem concludit
his verbis: Mira videbitur Seholasticis sa doctrina, re tamen in rigustini prineipiti male in teso intellectis est indiabitara . Quartam Propositi
nem his verbis conceptam: Semipelasiani admittebam gratiae interioris necessitatem ad singulos mma, etiam ad initium Fideis er in Me erant Hinretiri , qMod vellent eam 3ratiam talem esse, cui posset υolumas humoa reuere, vel obtem e re , docet pariter iansentur c. I a. l. a. de Gratia SH-vatoris, & lib. c. I. post medium, atque ex eius disrinae prinestiis manifesto sequitur illa
Propositio, cum passim dicat Iansentur. quasi totius suae doctrinae basim stabiliat, nullam aliam
In statu naturae lapsae dari gratiam, praeter eam, iue ex natura sua est emcax , & eui resistere , vel obtemperare non est in potestate voluntatis humanae . Postremo quintam propositionem his verbis conceptam : Semipelagianum est dicere , Christiam pro omnibus omnino εσminibur mortuum
esse, aut anguinem fudisse; sed mortuus es duximor pro sature Praedesinatorum , tam elare docuit Iansanias, praesertim capite a I. lib. de Gratia Christi Salvatoris, ut nullum plane de sua me te dubitandi loeum reliquerit . In eo siquidem capite generalem voluntatem Dei erga salutem omnium tanquam machinam a Semipelagianis introductam , & a Sanctis Patribus Autinim , Prospere, Fulsentis , necnon ab antiqua Ecclesia explosam penitus repudiat, definitque, Christum non sta mortuum pro aliorum salute quam 2 destinatorum II modo, inquit, prine ριιs e.
1M scilicet Augustini eo entaneum est , ut Christus m-inus, , pro infidelium in infidelisarommentium, vel pro 'Drum non posmerantium
aerarma saure mortutis esse , Languinem fisso . se Uum R demptionem dedisse, Patrem oras sentimser . . . . Ex quo factiamsi, ut iuxta Sa sonum Minorem, non magis Patrem pro arma si rariam
Mum, quam Wo diaboli de reatur furiis . SMὴ otiis pro illis νου it Patrem, pro temporalitio iustitiae effectibus re it. er pro eisdem obtinondis obtulit metium, fuditqu/ sanguinem suum . Adve te . quaeso, diligenter virus Jansentanum latere in his verbis: Si quid pro illis, seu reprobis , παν μιι Christus, pro te χralitas itistitiae sectibus rogoit; quibus verbis clarissime docet Iansonius. Christum Dominum mortuum quidem esse Prumprobis quoad gratias temporales , quas eis ali. quando largitur, sed non esse mortuum pro aeterna reproborum salute impertiendo videlicet illis gratias sufficientes, quae ad aeternam eorum sal tem ordinentur. Haec Ianserit loca , quae hactenus non tam retuli , quam digito monstravi, si tu , charissime Discipule . adire de testare non graveris, confestim ultro fateberis , Iansenti Di. scipulos Tiresa , vel talpa esse caeciores , dum
iactant, se nec vidisse , nec deprehendisse in lubro Iansenti quinque propositiones a summis Pontificόbus damnatas , sed potius in eo vidisseae legisse ipsissimam s. Augustini doctrinam; tua te, inquam, ultro fiteberis, Ianfensi Diseipulos Elia evidentiae imagine delusos in duas caecitat incurrisse, videlicet eos vidisse in libro Iansensi es quae non sunt, scilicet doctrinam s. Ausustini , quae prefecto in praedicto libis non est , & non vidisse in libro Iansenti ea quae sunt, videlicet
quinque propositiones, quas octo Summi Pontifices, insignes Antistites, qui tum in Gallia, tum alibi floruerunt, celeberrimae Academiae, quas i ter Parisiensem appellare lieri. & innumeri D ctores ac Theologi , in libra Iansensi reperiri, de cum eius doctrinae principiis esse omnino connexas saepissime declararunt . Numquid , amabo , Iansentani se ingenii acumine. & oculorum per spicacia tot Pontifices, tot Episcopos , tot Ac demias. tot metores, ac Theologos vincerti &antecellere dicent Sed hoc esset insolentissimae& a Saeculis inauditae superbiae . Numquid etiam dicent Iasieniani , librum Iansonii non satis accurato examine Risse discussum, seque adhue ita desensionem Ians nil velle audiri λ Sed hoc est non solum imitari Haereticos Calvinistas , quIruotidie istis querunt, se non satis auditos GLe, & Episcopos, in Concilio Tridentino sumni
Pontificis aurioritatem reveritos, non libere dixisse quae sentirent ; verum etiam hm ini
sta Discipulorum Iussonii petitio reddit vana
prorsus atque irrita Summorum Pontificum a que Epi eorum Decreta ac Tribunalia , quae dirimendis in Ecclesia emet sentibus controvem
si is, & Qvendae tranquillitati Reipublicae Christianae Deus instituit. Cum enim quisque, sicut
u nimium' senesta experientia constat suae mpinionis ac sententiae tenacissimus sit , regnarent aeternum in Ecclesia perpetuae lites, contentionm& iurgia, proculque exularet illa re, quam suis Christus hominus reliquit Metiotissimam Hae ditatem. Ab hac ergo iniusta petitione , qtra iterum audiri volebant, iure optimo exclusi Iam
sentani, & aliunde misi in Galliis Regia a ctoritate subscribere Alexandri VII. Pωtificis
77쪽
Maximi rimularso, ut vocant , ac solemni iii- ramento affirmare , se damnare quinque fanaosas Protastiones in sensu libri Iansenti, novam fraudem in lubrico versantes excogitarunt. Statuerunt
quippe, se Formulario Alexandri VII. inserabere posse, & solemni auramento asserere , se da. nare quinque propositiones in sensu libri J-senii , natato circa quaest:onem facti se continerent Intra lim; tes externae duntaxat obedientiae ,
& Religiosi silentii . licet animo contradicerent,& penes se pro comperto haberent, quinque illas Propositiones revera nec esse in i mro Jans uit, nec eaς in eiusdem Alictoris sensit esse is,mnatas. Hant rete iam fraudem Gemens XI.
Pontifex Maximus , Constitutione data anno IIos. damnavit , definivitque, ad subscripticilem Formulam requiri non solum externam, se t et. iam internam o clientiam, siniplicemque & a solutam mentis & cordis adhaetionem , sine qua externa species obedientiae nihil aliud est, quam mera simulatio, illusio. hypocrisiis , mendacium ad tersus Spiritum Sanetu in , sacrilego etiam perbirio confirmatum ab iis, qui credere se vellen. ire jurant super Sancti lia angelia , quod re ipse non credunt, vel sentiunt. lintia parere Constitutionibuς Apostolicis prolitantur. quibus Ammocontradicunt . Huic igitur Constitutioni Clena n-tis XI Pontificis Maximi, semotis omnibus distinctionibus, subdolis interpretationibus, ancipitis significationi; Mocibus, de restrictionibus mentalibus . nos constanter adhaerentes, dubitare non debemus, quin famos, aliae quinque Propositiones, ab Innocent o X. & Alexandro Ul I. in lenia Ian- senii damnatae, haereticae sint , iusteque in ejusdem Aueloris sentu , quem verba prae se ferunt, confixae ac proscriptae, quin Summorum illorum pontificum Consi initionibus , aliis iue ad illaruni confirmation em dilitis Sedis Apostolica: Decretis, parem debeant fideles omnes promptam exhibere non exteriorem solum, sed internam obedientiam& sinceram animi adhaesionem.
D. Paulo uberius velim hic exponas id quod obiter de Iansensi mox observasti , eum videlicoltotius metritiae suae basina m hoc iratissimum constituisse . quod velit, nullas alias in statu naturae lapsς actuales gratias dari, praeter eas, quae sunt ex natura sua emcaces , & qui vis resistere vel obtemperare non est in potestate voluntatis huma nae, id quippe si semel eviceris manifesto conuabit , fundamentum Doctrinae Iansenia caducum minosum esse, Sc ex eo , tanqtiam ex mali. Eice, pullulare quinque famosas Propositiones a Romanis Pontificibus confixas. M. praecipuum sundamentum, cui totius D
ctrinae Ianonii yeluti tota moles incumbit , in hoc maxilne sistit, quod Iansentur nuljam in stam rarae innocentis admittat gratisam ex naturae se efficacem, sed velit, omnem actialem grae'ziam, qliae a Deo data est Adamo in stata innoeentiae constituto, sitisse duntaxat sui licientem , versiatilem, e nutu liberi arbitrii pendentem , curque voluntas Adami ita dominaretur, ut eam
omnem Pariem, quam vellet, em arbitrio suo
flecteret & inelinaret . Cum enim , inquit Iam senius, eo in statu innocentiae felicissimo positus
Adam iis, sanus esset, viresque haberet integras . voluntatem rMam, libertatis arbitrium robusti sesimum , nulla pugna passionum , nullo perduellis concupiscentiae inordinato motu debilitatum aut perturbatum . inde opus non habebat aliquo
Adiutorio quo, seu Auxilio se ipso ellicaci , ad operandum ; sed tantum indicebat Auxilio sine
otio. isti gratia sufficienti, subdita eius libero a bitrio , praeter quam ad hene operandum alia ex parte Dei, quae eiset se rpta e 1 cax . non esset necessaria. Aine pri ino infert Ianonius , Voluntatem Dei salvalidi hon: tires, elique pri rarandi gratias suthcientes ad laluteoen, pertinuisse dan-raxit ad statum innocentiae. Secundo, ait, honos
Angelos perstitisse in aecepta iustitia per liberum arbitrium sola adiutum gratia sulficienti, ad mmnem usuin vertibili, atque ex corum voluntate
suspensa se ei subjecta, ac subinde praedestinationem bonorum Angelorumque ad gloriam a Deo ia-e im fuisse i)ost eorum praevilionean meritorum . Sic Ians entur ibiam ver latilem gratiam si atheientem , & Adami Angelorumque libero arbitrio su d: tam ad bene opera ima, & pei leverandam mstatu innocentiae laecessariam agnoscit, & ab eo
statu arcet omnino omnem gratiam suapte natura et Icatem . At in statu naturae lapsae longe aliter discurrit Iaxa lenius. Cum enim ex sola infirniitate niturae humanae laesae ac sauciatae petres migen:am proloearentis labe r ne elsitatem gratiae se ipla efficacis repetendam oste existimet , docet primo, nullas dari in natu naturae lapsae gratias sutticie es , utpote omnino inutiles ad lanandam naturam humanam gravissimo infirmitaris ponclare depressam, sed omnem gratiam. quae datur In statu natui lapsae. esse se ipsae heacein , medicinalem, reparantem , sanantem . quaeque voluntati tam pozenti imperio domin tur, ut nulla ei retinendi, dissentiendique reliacta lacuitate , planeqile absorpta libertate, necessario vietrici delectitione rapiatur . Secundo , eontendit Iansentur. Daeim in statu naturae lapis habere duntaxat Voluntatem consequentem salvandi Electos ac pridestinatos , dando eis Auxialia per se ethcacia, Voluntatem vero Antece- dentem . qua Deus praeparat, vel concedit A xilia sulficientia, pertinuisse tantummodo ad statum inn entiae, nuc ullum amplitis in statu naturae lapsae habere locum , aut si adhuc in Ra- tu naturae lapiae admittatur Uoluntas Dei Ant cedens salvandi omnes homines. asserit J.in,n . quod. haec Antecedens Nuntar in sola praeci in
gante, coin re potest. Ita docet ac pluribus in locis inculcat Iausenius , sed praesertim Tomo , de Gratia Christi Ja,inoris io I. cap. ao. ubi illud Apostoli explicat et mus omnes homines viarθ'ox fieri, re agnitisnora veritatis verim is Triplax ergo discrimen inter starum naturae irin
centis & statum naturae laps assignat Iangenius Primo, in statu innocentiet admittit gratiaς sutrietemes ; ia statu vero natu K lapset omnem expi
78쪽
dit gratiam sufficientem. Secundo, a statu inno. eentiae ablepat gratias per se & ab intrinseco es
ficaces; in statu vero naturae lapsae nullam agninscit gratiam, praeter se ipsa emcacem, Pt a, semia penitus libertate, voluntatem victrici deis linatione necessario rapiat. Tertio , Pertendit Iansieritis, Deum statui natum innocenti eonsuluisse per solam voluntatem Antecedentem, per quam praeparabat, vel concedebat gratias suffcientes ad consenuendam salutem aeternam; sa. tui veto naturae lapsae Deum prospicere tantum er voluntatem cons 'uentem, ex qua Deus so-
is Electis & praedestinatis consuri gratias per se
efficaces ad salutem aeternam obtinendam, ac su
inde Deum in statu naturae lapsae non fraeparare, nec concedere reprobis per voluntatem Amtecedentem gratias sufficientes necessarias ad salutem , quia in statu naturae lapsae, inquit Jan ius, voluntas Dei Antecedens de salute omnium hominum in sola praecisione mentis, ademque nuda quadam velleitate , nihil gratiae caulante, consistere potest. Expende nunc, quaeso
te, illud discrimen, quod saluit Ianonius inter
flatum naturae innocentis & satum naturae lapsae, & perspicue intelliges, ex praedicto discrimine, quod ipsi Iansenio & prora & puppis suit,
tanquam ex virulento sonte scaturisse quinque mosas Propositiones, quae unanimi Ecclesiae consensione suerunt damnatae. R. Paueis verbis complexus es Summam Doctrinae Jansenii, ac veluti integrum eius Systema, suisque omnibus partibus compactum, quod dum tacitus mecum perpendo, illudque consero cum his, qnae me olim de Divina gratia, iuxta se manam S. Thomae, eiusque Scholae mentem, dineuisti, dum Theologiae operam iuvabam , sole clarius perspicio, S. Noniae Discipulorum Doctrinam de fratia & libero Arbitrio tam in statu innocentiae, quam in statu naturae lapsae, longe latctue discreparea Doctrina Iani T. Haec qui inpe sunt de Divina gratia Scholae Thomistarum
principia, quae a te, studiorum meorum duce ac Magistro, olim accepi, quaequae penitus memoriae
meae hactenus infixa haeserunt, haerebuntque semper. In primis docent Scholae S. Thomae Di-1hipuli, necessariam fuisse in statu innocentiae tam Adamo, quam Angelis ad bene operandum, &perseverandum in accepta justitia gratiam per se efficacem, ideoque dicunt Adamum Ze malos Angelos non perseverasse, quia eis desuit do. num per se efficax perseverantiae ; bonos vero Angelos perseverasse, quia donum per se Emcaxaeer.
severantiae a Deo acceperunt. Volunt etiam Thministae, praedestinatiotam bonorum Angelorum ad gloriam fuisse pure gratuitam , & omnino inde.
pendentem ab eorum praevisione meritorum. Porro haec omnia negat Iansnius, qui, uti mox ostendist , eliminat a satu innocentiae gratias per se efficaces, & contendit honos Angelos in accepta iustitia perseverasse per suum liberiam ar-hitrium, adjutum duntaxat a Deo gratia vers
tili, indisserenti, & eorum stibdita libero Arbi.
trio, vultque praedestinationem bonoriim Ang
lorum ad gloriam non fuisse gratuitam , sed a
Deo factam esse ex illorum praevisione merit rum . secundo, Schesae S. Noma Discipuli sa-tentur quidem, Adamum in statu innocentiae .& Angelos, ut possent bene operari. & persev rare in acrepta iustitia . habuisse grviam vere susticientem in suo ordine, idest . ad disponendam, complendam, & perficiendam potentiam bene operandi , & perseverandi ; volunt attamen Tnomistae, Adamum in statu Innocentiae,& Angelos, praeter gratiam illam sullicientem in ordine potentiae opus habuisse ad actu bene operandum & perseverandum gratia se ipsa em- caci . At Ianseritis nomine gratiae lassicientis , quam Adamo in statu innocentiae , & Angelis datam esse dicit, intelligit gratiam versatilem, Adamii & Angelorum libero subditam arbitrio,& ita sufficientem i ut complecteretur omnia .
quae erant necessaria ad actu agendum, & rerseverandum, nullaque alia gratia ex parte Dei
quae esset per se efficax ad operandum & perse-yerandum in accepta justitia, Adamus in statu innocentiae & Anseli ullo pacto indigerent. Haec autem doctrinae Ianfensi de gratia in statu naturae innocentis principia e diametro principiis D ctrinae Scholae Thomisti eae esse opposita nemo est qui non videat. Nec minor est oppositio Jansenium inter & Scholam Thomisticam circa naturam, necessitatem & emcaciam gratiae in statu naturae lapsae . Nam primo, Iansenius, ut mox observasti, nullas in statu naturae lapsae agnoscit gratias suffcientes, sed solum admittit gratias per se eminera: Discipuli vero Scholae S. Thomae admittunt fratias sussicientes , . non quidem in sensu inuniano, idest, quae complectantur omnia, quae sunt necessaria ad actu operandum , sed gratias lassicientes in sensu Th mistico, hoc est , quae complent ac perficiunt
potentiam bene operandi, praeter quas tamen ad actu operandum aliae ex parte Dei requirantur, quae sint per se efficaces. Secundo, IantemM gr tiae per se efficacis necessitatem repetit tantum ex infirmitate nxturae laesae per peccatum ori mnale :Thomissae vero erariae per se effocis necessitatem hauriunt tum ex infirmitate naturae peccato originali sauciatae, tum etiam ex supremo dominio & omnipotentia Dei, ex subordinatione causarum secumdarum ad primam, scilicet Deum, & ex iα- disi rentia seu flexibilitate Voluntatis ad ope.
randum . Hinc post Doctorern Angelicum coiscent omne; ad umi in eius discipuli . hominem in statu 1ixturae lapsae ad bene operandum & re
severandum indillere adi uorio qi di, seli auxilio, quod sit ex utroque capite per te efficax, de quod proinde dicitur medicin il leu grafia . υ, MI
Adamo vero in statu innocentiae, & Angelis ad bene operaiidiim N perie vera indum Diste diant, xat necessaritim Mimorimu quo, seu Auxilium, quo i ex secundo capite e l per se enicax, quod
pellam , seci ipsis non fuisse itecessarium Adiu: νitim quo, sen illud Auxilium, qtiod ex primo capite per se est efficax, quodque dicitur Amriliam messieiniae, seu gratia Salυatoris. Eo qui'pe Adiutorio quo mediciuali nec Adamus in statu
79쪽
innocentiae, nee Angeli sive ad bene operandum, sive ad perseverandum opus habebam , cum in ipsis nulla esset sananda naturae infirmitas. &ideo S. Psumsimu iure Ῥimo I. de Comprimeo gratia c. II. & Ia. asterit, Adamum in statu innocentiae opus non habuisse AEdisa io ni diemali, seu Auxilio illo pes sis esticaci , quo homines in statu naturae lapsae ad sanandam n infirmitatem nune egent. Sic enim ibi linquitur Aquilinus ille Doctor; me. seu Adam γnon olus hasebat eo a moris , quia implorantisi seu homines in statu naturae lapsae m dicunt, video Hiam issem in mem is meis , sed
pugnam passionum , & naturae infirmitatem , ad quam iuvandam, sanandam, & reparandam imassent Adjutorio quo per se esticaci medicinali, seu fratia salvatoris, qua Adamus in statu innocentiae minime egebat. Ceterum, licet S. Augusti reo in libro de Correptιmere Gratia contra Semipela-hianos, disputando mentionem duntaxat secerit AH Proris quo rer se esticacis medicinalis, seu gratiae Salvatoris, innumeris tamen in locis, quae mihi olim indiuini, & adhuc memoria teneo, sed illis referendis. brevitatis ergo, sueersedebo, repetit S. ille Doctor di probat et ficaciam Adstitisti quo, ad operandum omnino necessarii, ex supremo dominio de omnipotentia Dei, & dependentia, seu subordinatione causarunt secundarum ad primam , qtiae omnes eausas seeundas determinare, & a' plicare debet ad operandum, illivsone per se es feaeis Adiutorii quo necessitatem ad statum tam naturae lapsae , quam ad statum innocentiae , ac
subinde ad Aὸamum ει Anselos extendit Sanebas Mustinus, sicut ipsum explicat ae interpretatur
S. T ai, Doctor Angelicus, eius fiὸissimus Discipulus , & in Doctrina praestantissimi illius Magistri , teste ipsemet Iasenio. versatissimus,
a cuius Angelica interpretatione, quam , ad recte intelligendam in systemate de gratia genui- i S. Mansini Doctrinam , vere elavim resiam , & nlum Ariadneum nuncupare ρος sum , dum recessit Iansmisi, in varios abiit errores ab Ecclesia proscriptos , qui utriusque S. oris. Augustim, & Thomae, Scholae principiis recta fronte opponuntur. Tertio , IaVenius non una pratim per se esticacem, excluia gratia sui eienti , in statu naturae dapsae dominari pertendir, sed etiam vult eam esse ineluctabilim , & in serra necessitatem humanae Voluntati , quae tanta dulcedine , seu victri ei delectati ne rapitur , ut libertate absorpta , nihil nisi velle possit se ea voluptate ripi, & dulci imperio premi . At Distipuli S. a iomae prati: qui)emper se esticacem admittunt , asseriant tamen , Deum omnis , & inulta formis Bratiae auctorein, ita eam Victricen det celatac nem temperare , ut
lieet hominis Voluntas ea uratiae dulcedine scvoluptate se traira sinat, ni h losecius, cum libertati locus relictus sit , icissit trahen em voluptatem non sequi, adeoque temper retineant cratiae
per se essi caci 4:ssent: enfli rorentiam . Denique
o ius negat, Deum habere in statu naturae la piae voluntateni Antecedentem salvandi omnes hinnunes eisque praeparandi auxilia sufficientia ad
salutem aetemam eonsequendam . s. Tiamin Discipuli docem, Deum, praeter eam. suam h bet , voluntatem conisiuentem silvandi in statu
naturae lapsae electos & praedestinatos , dando illis gratias per se esticaces , quibus infallibiliter
salutem aeternam consequentur , habere insuper voltimatein antecedentem salvandi omnes homines in statu naturae lapsae, eisque praeparare gratias sufficientes, in sensu Thomistico intelle . quibus possunt lalutem aeternam adinisci ; ideo autem non omnes homines salvari docent Th mistae , qnod , eum praeter illas gratias lassicientes, quas Deus omnibus hominibus praeparat me voluntatem antecedentem, & quibus ristobi si lutem aetemam consequi possunt, aliae ad eons quendam salutem aeternam necessariae sint gratiae
ser se enicaces & donum perseverantiae , quod Dus solis concedit Electis , & praedestinatis .
quorum salutem vult voluntate eonsequenti ; d mnentur reprobi , quibus Deus denint iusto i dieio gratias illas per se efficaces , α magnum perseverantiae donum , quibus sua culpa privati, nunquam consequentur salutem aetemam ,
quamvis eam eonsequi possint per gratias illas rusticientes, in sensu Thomist. eo inteluctas, quas Deus illis praeparat per eam, quam habet etiam in statu naturae lapiae , voluntatem Antecedentem salvandi omnes homines . Haec igitur prin-eipia Scholae Discipulomin L mae circa Do. ctrinam de natura, efficacia & necessime statiae in utroque statu, videlicet innocentiae , & naturae lassae , quorum notitia me , dum Theologiae Thomisticae studium decurrerem , imbuisti .
cum attenta mente perpendo, eaque consem eum
ea Iansenti doctrinae summa , quam Paulo ante exhibuisti , compertum ae exploratum habeo , nihil inter Thomistas , & Jansmium immuna intercedere. Nec ullos a Doctrina Ia 'ii, iure optimo ab Ecelesia proscripta , remotiores esse posse, quam s. Thomae Discipulos, eum in nullo principio conveniant. nec convenient unquam.
quamdiu iactis a suo Magistro inconcussis prin-eipiis firmiter adhrrebunt. M. Impense tibi gratulor. quod ex sola notitia Scholae Thomisticae principiorum, quae ut video armime calles, & alte memoriae infixa te. nes. illico intellexeris, nihil commune in D ctrina de gratia inter Thom istas & Iansmitiis intercedere, ac subinde solam prinei piorum doctrinae Discipuloriim S. Thome notitiam sat si perque sumcere ad vindicandam Seholam Thomisticam a Jan senisino, quem quidam aemuli obtrectatores ei -r summam calumniam impingere tentarunt. Quae cum ita sim, diutius hic non in . morabor in adornanda Apologia ad pursari iam ab hac calumnia Thom istarum de gratia Doctrinam, maxime cum ea erovincia pr clare iam periuncti sint elatissimi Societatis te su Scriptores , Ioa --s Martinus Ripalia l. a. Operis a resis e rores Michaelis Baii Disput. I . Sin. s. Joamnu Martis As, leu per ana'ramma . purum , Antonius Amrisines . in suo Antilansmis, Ham seus Annatus in libro Romae edito, quo tempore
ansenti eausa penderet, cui&titulum dedit:
80쪽
Imias a Thomsilis natis per se ipsam esseaeis defensori&u comisminuus , tam quinque Propositi nes. Hi Inse marione , liram fiam Frameta Annasus edidit: de quis iue proporionibus, aliisque passun ii iis, quos sub idem ferme tempus eti revit, in quibus duodeviginti Thomisticaeae Jansentanae mel cinae discrimina LeEtimam oculis sit, iecit. Nec praetermittere debeo Deshamm, cultissimum ejusdem Societatis Jesu scriptorem. qui lib. a. de Furis Iosentana Disputatione ῖ. cap. ῖ. & Disputatione 6. cap. p. sic Jansentanos perstringit. Glorieatur licet Iansmiani, Di δε nu. peri do maris muranos habere , quin P suae prae-
aeterminationis de .n s extiterunt ; vere tamen
mihi videor discimi. nultis Gie Doctrinae infensi res remiari , qtiam qui post Osam CaIυini Haeresiim, eae S. Domιnici Ordine, aLuque eiusdem Sao menti Theolosis, malisis emisitionis er ingenii laώ-- φ ertint . H.inc illustriuiii S ietatis Iesu Scriptorum in scholae Thominicae sulceptain contra lansentum, eiusque Discipulos . defensionem commotiariint innumeri pene Familiae Dominicanae Teologi , qui editis libris doctrinam Iosenii aperio marte impugnarunt , vel Iansentimi tam , perperam a nonnullis ni de seriatis obtrectatoribus affictam scholae I bomisticae, instructis
Vindiciis , omniqua argumetitorum senere ab hac celiaberrima tabola depulerunt , Praeserti in Ioannes Nicolai , Bem Mus Guyara, Bbida , ιν ια mitis baronius , Antonius Regi ldus, Ioanno baptissis Gonotus , Vindemiar Casaias , Gutenseratas , Antisistit Massoώιὰ , Hνacinthus Serr' , qui vulgatis perdoctis lucubrationibus , cile clarius demon irarunt , quam inainane distet Schola Thomi ilica a Iunonii doctrina cerini ab Leelelia confixa. Actum itaque agerem , si post celebres & Societatis Iesu , di Famillae I . minicarue scriptores, qui pro Schola Thoinr-stica contra Jansentum esuiqiae discipulos tam e regias vindicias conscripserunt , ipse in codem arquilaenis in praesetitia versari vellem Hoeunum duntaxat dicam , non defuturos unquam
in Sehola Thoinistica Theologos, qui Pro ejus illibitae . ctrinae deselisoae pro aris λc socis pu-snabunt , eaque obieelas calumnias invicte veritatis clypeo repellent . Quamvis enim expediat aliquando calumnias aliquas contemnere & surda aure praeterire , liri Iamen calumnias. quae ia-mam cum mullorum Periculo coniunctain . Fidem, ac Doelrmam iiii petrant, silent:o premere
ac dii limulare mimine licet. Legimus quippe rutu negligit famam, erudelis est , Sc legimus : VPonae seu ito iuxta st hirtam Itiam . Et Chrisius Dominus troiler ad quis iam maledieta obticuit , ad quaedam diligenter respondit : Audivit Samarisantis es, Ac diissimulavit, audivit, --mium habes . & accurate refellit calumniam. Est ergo ubi conveniat respondiso Iulio iuxta stui ritiam ssem, ne sibi Mideatur capi ni, sicut dicitur Provemiorum cad XXVI. Sic re pondit Apostolus Pavitas stulto iuxta stulthiam suam Et a Mago dicens: O plene omni duo, o omni fallicia, inimice omnis iustistae , non issinis sus vera re Vias Domini rectar, o utinc ecce maritis D HGraves. His. Tom. VIII.
super te, eris eaeeus er non videns que adtem
Actorum cap.x III. Cum igitur L Thomae Discipuli, qui aliis in Disputationiblis Scholasticis religiosae modestiae consulere, & paci silentio litare debent, viderint Scholae tuae Doctrinam e lumniis imiaeti & Ian senilini insimulari , omnetum temporis tenentur abrumpere silentium. Uindicias Doctrinae suae palam agere. & respondere stulto juxta stultitiam suam . Ali uin Matris suae Scholae, quae illos suo in simu iovit, ae D ctrinae pietatisque lacte aluit, degeneres &ingratissimos filios se proderent, ii ullum ipsius causa
periculum detreetarent, Sc si tela in ipsam men-dM:oriam , & calumniarum amento ab aemulus in-ιiditque obtrectatόribus contorta, Obiectu proprii
cori taris excipere, omnique virium sitarum con tu iusta de sensione repellere recularent.
D. Satis hactenus, mea quidem sententia, huic putrdae de lauianismo calumniae res polidit Sch ia Thomistica, quippe quae die':s, iactis, &Scriptis tam aperte declaravit apud omnes, hanc calumniam in se se non competere, ut haec m-famia reciderit in calumniatores . Si quis ero
me , metrinae scholae Thomisticae addictis Γ-muni . & a Doctri ita quinque Propositionum
Jansenii penitus alienum, tanquam Janserit alium traducere voluerit , non prolixam certe concit nabo Apoloniam, iit hanc retundam calumniam,& a me amoliar hane Ians enismi notam , sea Gutaxat ipsissima verba usurpabo doctissimi P tris Valentam , ex Illustrissima Fanilia oriundi Ordinis Caputinorum , qui calumni ut a nescio quibas imperitus, calumniatores suos in libello, quem Pragae anno abs6. edidit. provocavit his
verbis: Quapropter his exprimento edoctus, has recentiυπι cansumelias diluo eadem rinione . Aio .
Aiaciores illius serimi mistisi impudenti me . Si
i ta , quae miti objiciunt tam acerbe , Dat vera , habent multia Tribunalia, apud quae me PVMemreum ; sin vero nou audent me travocare, imp dentidimum mendacium illis obrectum . esto tum . Haec binoem contestandae m ae innocentiae
ere. Sed de Iaus euismo hactenus satis. Nunc alios, quaelis te, breviter percense Novatores, qui errores, vel Haereses eodem Saeculo XVII. pr
M. Prodiit Saeculo XVII. Novator quidam . dictus Isareus Perestrus, Calvinista, Natione Gallus, qui anno Ibys. ausus est asserere, Adamum sui te di intaxxi primum Parentem Iudaeorum,
quorum Historiam Mysi in libro Genes eos deseribendam suscepit, ses non fuisse primum paremtem Gentilium, ac subinde alios ante Ad umectitii se a Deo creatos homines, quos ideo Prodamitas appellavit . Novum illud δι peral, vir dum Srstema ut in vulgus spargeret. ille Hareticus, duos edidit libros , unum, cui hunc indidit titulum : Prea mirae, sive Exercitatis super υersus XII. XIII. ω XIV. Capitis V. Epipolae auRomanos; Alterum , cui hunc praefixit titulum :0st a Theologicum ex Prodamitarum Opothesi. Nullum pationum narrasci potuit tm intuliam, tamque male consarcinatum Systema sed pD-tias ab omnibus , non tam Scriptis , quam