장음표시 사용
101쪽
dum sectas Lutheranorum , Calvinitarum , &aliorum nostri temporis Haereticorum esse Sy cogas Satanae . Sic enim primum argumentor :Illae Secta sunt Synagogae Satanae, quae ea Fidei
dogmata credere nolunt , quae Perpetua utri ul-que Ecclesiae, I atinae videlicet, ac Graecae consensione probantur s atqui ex Synodis, ques Graeci Schismatici in Ecclesia orientali Saeculo
XVII. comm Lutheranos, & Calvinistas convincarunt , liquido constat, sectas horianace haereti. coruni nolle ea Fulei credere dogmata , quae perpetua utri utque Ecclesiae Graecae , & Latinae consensione probamur : ergo Lutheranorum , Calvinistarum, aliorumque nostri temporis hae.
reticorum Sectae sunt Synmgae Satanae . Aliud argumentum se instauro. Hς se V sunt Synagore Satans , quae praecipua doctrinae suae capita in
Synodis variarunt, mutarunt, interpolarunt, at
que doctrinam Moralem Christianam , inductis perniciosis dogmatibus, corruperunt; atqui sectae Lutheranorum, Calvinistarum , aliorumque hujus tempestatis haereticorum Praecipua, &, ut vulto aiunt, sundamentalia destrinae sinae Capita lysynodis Saeculo XVII. habitis variarunt, muri- l. arunt. interpolarunt. atque Doctrinam Moralem Christianam execrandis laxitatibus corruperunt :erso Lutheranorum, Calvinistarum, aliorumque huius temporis haereticorum Sectae sunt rinam. in Satanae. Sed in proponendis adversus illorumn reticorum Sectas argumentis, quorum evidentia sit, superque patet ex his, quas hactenus memorasti nodis. diutius immorari non debemus. PKsat nunc, ut ea percurramus Concilia Provincialia , Nationalia , vel Disce ana , qtir iaculo XVII. in Ecclesia Romana , sola ac vera Christi Sponsa , tum ad proscribendos en
Im errores, tum ad sanciendam Ecclesii disciplinam . dum denique ad reformandos mores su
M. Incipiam a Conei liis, quς citio X, II. in Galliis habita suerunt, eaque juxta ordinem Chronolonicum remensebo . Primum Concilium Provincrale, quod in Gallia Rculo XVII. suit
celubrarum, est Concilium N Arbonense , a G-ti ire de Ve ira Archiepiscopo, & Primare Nar-honensi anno Ibo'. indictum , in quo multa st nata ac decret a sunt , ex quibus rauca , quς si gulari observatione digna videntur , hic inseram . In primis , eirca Dcctrinam Christianum distim prohibet istud Concilium Narbonense , ne quis Sacra Biblia , Gallico idiomate Unscripta. legere, aut domi ret:nere possit , nisi ab Episcose, aut ejus Vicario Genensi obtenta licentia , quam non concedent, nisi prius iisdem visis, liniis, & approbatis , ne venenum ab hς- reticis sparsum , in permultis Versionibus blande serpens, animas alioqui pias inficiat . Secundo . ut nemo a Qiixerases malis ieiunii te. se absque legitima caii is se se eximere posset , pr cipit istud Concilium Narbonense Medicis, ut,
propriς suae lalutis memores, sedulo caveant, ne nimia saerlitate cujuspiam irrate assectana sanitatem testentur, sibique Parent seliennam , alios ninita adulatione podentes. Tettio, circa sacra-
mentorum administrationem decernit concilium Narbonense, ut Parochus, ad quem Sacrament rum administratio spectat, purus sit & ab omni lethalis peccati labe alienus, eosque a participatione Sacramentorum arceat, qui ad ea suscipienda elata fronte, vel arma ginantes accedunt , &exteriora corporis gestu interium non produnt devotam an mi submissionem . Statuit etiam idem Concilium, ut nullo pacto permittatur taminis ad Altare propius accedere, cum Divina peragum tur, nec eis licitum sit parare Altare, aut Sacerdoti Missae Sacrificium celebranti ministrare . cum scenimae silere debeant in Ecclesia, & propter S cerdotes furiem velare. Denique, Concilium Na bonense Episcopis praebet saluberrima docume,la, videlicet, ut quotidie eertam sibi horam sumant, quam in studio, & exercitatione Divina.
rum contemplationum insum .int . profestis diebus
Missae sacrificio intersimi , Dominicis vero &tali vis diebus Missam celebrent. & Divinis om-ciis adsint : Ut Oiliciarios, & maxime olficiales, ae Promotores, Uiros probos vita & doctrina conspicuos instituante Ut se faciles adeuntibus praebeant, egentibus largas eleemosynas concedim, inimicos reconcilient, infirmos visitent; convivia non
seciant frequentia, a Laicorum nimia similiaritate absineant, retentibus Consilium dent, &amictos benigne consolentur; in domibus suis k- minas non admittant, domesticos de Fide bene sentientes, modestos, & pios habrant, quos sinmel in mense eonfiteri, & Sacram Eucharistiam sumere procurent, & lectionem sacrorum Librorum in mensa per Clericum iaciendam : Ut si
sali mensa & mediocri supellectili contenti sint,
atque in reliquo vitae genere frugalitatem sectemtur, & mediocritatem. caveantque , ne quid in tota iam lia sua ab hoe sancto Instituto alienum appareat, quodque simplicitaten , pietatem , divini cultus ardorem, & vanitatis, mundique comtemplum non praeseserat. Ut tonsuram semper conlpici iam gerant In capite grandiorem multo quam ceteri Sacerdotes , tanqiram a terrenis cutis magis abstracti: Ut picturas omnes , profinas res repraesentantes , domi non retineant, mmnino reiiciant, easque tantum habeant , quae ad pietatem Promoveant Intuentes : Deniq- ,
ut universam Docine sim , si non singulis annis . tertio saltem quoque anno visitent, moderato tamen comitatu, ne subditos nimiis sumptibus opprimant, domique habeant Clericos decenti seu Clericali habitu in lutos, aliosque i on retineant, nisi sint bonae existimatiora is, seu inorum prΦitate bene apud omnes audiant. Haec sunt utilissima, quae Concilium Narbonense Episcopis, quos Spir: rus sanctus posuit regere Ecclesiam tuam, suppeditavit documenta, ad quae si ipsi 'itae suae rationem, uti par esset, exigerent, pristitius Ecclesiae propediem restitueret tir splei dor. & Discit liliae Ecclesiasticae, quae temporum iniuria colapsa est , restauraretur vigor . Aliud Concilium , quoel in Galliis Saeculo xvii .habitum est, vulgo dicitur Senonense , eo quod a Ja bom- vis Pemmio, Cardinali, Archiepiscopo Senotien- si , indictum sit, licet tuerit Parisiis celabiat uiu
102쪽
anno I 6I empore P. . V. Ponti is Mati &I- ο iri XIII. Galliarum Regis. In hoc Gn.
cilio Senonensi libellus, cui, absque nomine A ctoris, & Typographi, titulus erat: De Mem stiea Potestare, damnatus est, ob multas , q- continebat, Hositiones, expositiones, & ali gationes sit fas, erroneas, scinosas,
cas. & haereticas. Verus libelli Auctor sitit Fmum M Risher , Sacra Facultatis Parisi is Doctor, sicut in superiori Colloquio iam oblemavimus. Censuram latam in hunc iam vi Rιοι xii libellum vehementer approbavit. ιum Pon
risex Max. 8t Andrein μυ-us Doctor Sor miscus, ae Regius Theologiae Prosesses, qui p sectum libellum consutavit, plurimum commendat
Episcopos, qui in hoe Concilio Senonensi r ictum libellum centario stlamate conlixerunt, aitque, illos veterum Galliae Episcoporum in retundendis erroribus. & fugandis hereticorum monstris zelum sitissa imitatos. Verum. cum hic G-
mumii Richerii libellus De Ecclesiastea, re Poli. rica Potesare, per Gallias sparsus, in multorum
manibus versaretur, ac periculum esset, ne novae, erroneae, ει perveriae sententiae in eorum animiri
irrepereul. Ec in Ecclesiae perniciem impune gres
satentur; hoc periculum avertere volens P tiumrahM HV taenia , Archiepiscopas Aquensis, eodem anno ror a. Epascopos Proviriciae Aqi sis, ad Aquas Sextias quae urbs est Gallo. Pr vinciae convocavit, ibique Concilium, dictum Aquense, celebravit, in quo hie l-llus iterum
damnatus est. Hac utriusque Concilii, Senonensis, 3c Aquensis, censura perstrictus senundar Meheritis nutus male consarcinati libelli Auctor, di vim assulgente pratia, resipuit, 3c ab erroribus qui suum libellum resperserat, resiliit. Nec sinium, ut in superiori Colloquio iam annotavimus, coram dignis tesibus iam, ius Richerisu declarationem a se anno Ioast. scriptam consis
vii Eminentissimo Cardanali me ara Provis Domus Sor me, in qua diserte profitetur, se, libellumque suum De Ecclesiastiea. ει Potitiea P
restaιr, ac quascumque ejus propositiones, Ecclesiae Catholicae Romana, le tinctae Sedis Apost licae iudicio subiicere, & quatenus contrariae illae essent eidem Ecclesiae Romanae quam Matrem& Magistram omnium Ecclesiarum, ει insillibilem veritatis agnostit declarat, eas a se simceio animo improbari ac damnari; sed etiam ea declaratione non contentus Edmum tu me ius, cum aliquanto post editam declarationem lethali morbo correptus lecto decumberet, sumpto a P
mcho suo Sacratissimo Viatico, coram illo, dc multis adstantibus palam pro us est, se sponte,
ει absitae ullo potentissimorum Virorum, ut plerique clanculum susurrabant, declarationem p dictam edidisse, immo, se ad eam redintegrandam seu repetendam paratissimum esse. Quod coram No.iario Apostolico plures probatissimae fidei, ει omni
exceptione majores oecillati, ει auriti testes dinclararunt . ac praedime declarationis, eiusque jxm imminente morte, renovationis exemplaria , cum testium subscribentium nominibus ,
Amitear Du uius , Parisiensis Doctor, jam a
nae laudatus , p misit suo Tractatui Da suis premis Summi Pontifris Potestat , in Admora. tione ad Lectorem in Tomo posteriora suorum operum editionis Q. MDCXXxVI. Si p ura de infausta sorte, quam nactus est hie libellus DoEccis er Pti ilica Pinsuto ab Limoda Richeno editus. Ec de turba, quae in pluribus Comitiis sacm Facultatis Parisiensis illius occasione excitatae sunt, scire desideres. legesis theeum iuris Gallici, idiomate Gallico coetu criptam, ubi verbo, S dicus, turbae, quas in Galliis excivit seditiosus hic libellus , accurate ruseruntur, a quibus omnibus rep sentandis hic consulto abstinebimus, quia non min Paci, quam brevitati consulendi nobis incumbit necessitas. Galliam non multo post imitavit etiam
alius libellus, hune pneserans titulum : O tam iGaIlietis de coendo Sehismare, absque Auctor a de Typographi nomine, sertive in lucem
sus ; qui cum multa commeret, quae rm qis Miervitutem Ecclesiae tendere. &ad schiis .ui viam sternere videbantur, mimum a Consistorio regio prohibitus est distrahi ac vendi : deinde . in Geru Eminentissimorum clardiris uin, ceter rumque Gallicariae Ecclesia: Antistitum, qui tune Lutetiae reperii sunt numero undeviginta , censura noratus ac damnatus est. Ex quo quilibet iacili neqotio intelligere potest , lecurius essesbi de Musis intra si parium Gutere, quam te mere velle se se inserere in raegotio ει iurisdi. ctione utriusque Potestatis . Rcclesiasticae vide. licet de Politicae, eosque o nnes, qui absque
ea, quae debetur, circumspes.lione maxi ina, clautraque potestate loqui aut scribere presum simrunt, quasi ad lapi dit impingentes, ruisi se contritos. iuxta illud Matthaei cap. ai. Dotii reciderit super laridem istam, onfringetur, δε-
per quem υ- cecideris, comeret eum . Ad sit
eiendam Ecclesiae Disciplici m Concilium Provimetale Eminentissimus Cardinalis Frumciseus Sum disius, Burdigalentium Archiepiscopus, Aquitaniae Primas, convocavit Burdi 'ae anno MD XXIV. sedente Summo Pontihee Urbano VIILει regnante in Galliis rado ira XIII. In eo Burdigalensi Concilio actum est de Distiplina, de morum re matione, ae iurisdictione Ecelesastica, atque inter alia Decreta, quae in eo edita
sunt, statuitur primo, ut Episcopus his, qui ejus Ecclesiae ae iurisdictioni subliti sunt, versemetipsum ordines conserat, nisi aestritudine avt alia iusta causa impediatur : qua tutaste te, sui tos iam non Q iter quam jam proba
ros, examinatos, & de quorum probitive, m ribus . de conve clatione per denunciationes iarietesta sari, sibi eonstet, ad alium vicini
rem Episcopum, seu alios certos , non Prolavinisque dimittat , causam in littet s exprimendo cur a se non potuerint minari; neque ad piis.
res ordines Sacros suscipiendos sed ad unum ordinem duntaxat mittantur. Quod quidem in summa dili sentia observari possit . ibidem districte precipitur, ut nullus deinceps a quinquam Episcis, etiam cuiusvis generalis aut specialis Rescripti vel privilegii pretextu, etiam
103쪽
ras ae mores ordinarii sui testimonio commemdentur: si secus μι, ait istud Burdigalense Com
suspensus . Praeterea , idem Coneilium tirdis, ense doctrinae Morauis Christianae puritati eomtulere volens, tulit in libro cujusdam Porri MAE
MMi de insibus conscientiae censuram , his verbis conceptam r seria vero inter e us eo elemnae a Perra MMando vulari sermone in LeemeditM , multa sunt, quae νώ ius animas pinu νum osseu ut , quam aedificant Gm Simonia σύμ- eircumstamiam ita detineat, ut ei, odi
pereatis, quin Viam aperire magis, quam praeeluae, videatur , ne m libertinis αὐ- aliqua dare, minatis pravae mutiorum eo anu is ,
impunct vis di generalia illa praerepta Eetiosi
fisa de audiendo sacro diebus festis , ρο ---π-
fibi minmissae plebes an iantur. Missa siclo , ne longior sim . alia Concilii Burdi lensis Adia ae Decreta , quae Parisiis anno MDCXXV. typis edita sunt & Disciplinae Ecclesiasticae. mo me spectant reformiationem . Eiusdam Concilii Burdissensis, seut He aliorum Conciliorum Provincialium Galliae, quae mox indicavimus, vid licet Narbonensis, Senonensis, & Aquensis, Acta& Decreta extant in Tomo XI. Conciliorum Generalium, quae Ioannes Harduinus, e Societ
te Jesu , Parisis ire Typographia Regia anno
Δ Ηm sunt itaque omnia Concilia Provimcialia, quae Ecclesia Gallicana Saetulo XVII. emtibravite M. Praeter tae, iam a me laudata , Concilia Provincialia, Episcopi Gallicani fmgulis quinquenniis habuerunt saeculo Ecclesiae XVII. Comitia Generalia , quae vulgo dicuntur Comventus Cleti Gallicam . & sunt instar Synod
rum Nationalium, quem morem etiamnum rei,
net Clarus Gallicanus. Infinitus Profecto essem , .si hie vellem singillatim percensere omnes Cimo Gallicani Conventus , qui simu collecti , ει x Tomis in Folio tomprehensis.Parisis an-- MDCLXXV. in lucem editi sint, hunc tu
tutum praeserentes : Reetira des Actes , Tieres , er Memrimes conerenant is taeus M France , seu Coia est. Actorum, Titu νι- , ac Documentorum C rum Gallicanum De mirem . Non permittunt
itaque 'strorum Colloquiorum angustiae . ut iahis dirinibus Cleri Gallicani Conventibus differ
mus, immo, cum omnes illi Conventus ad mi dem finem referamur, videlicet ad extirpandas
penit in in Galliis reliquias Sectarum Gihori Ae Aini , ad obtinendam a Rege Christianissi.
rno premulutionem Concilii generasis T identiis
ni in Galliarum Remo, ad damnandos me
gentes eir ω , potissimum Iansenti ad sinciendam Diseiplinam Ecclesiae , ad stabiliendam MI Giemum auctoritatem, & jurisdictionem Eeclesiasticam, ad conservandam puritatem doctrinae Moralis Christive ; εe demum ad insti-
ροηροῖ tempor lium Cleri Gallieani re
erum administrationem : eum, inquam, ad eum-
nn m reserantur omnes Conventus Cleri Ual Iicam. supervacaneum omnino esset de his singulatim imprisentiarum agere, tibique earumdem reri na, quae in his statutae sunt, iter ta repetitione fastidium intempestive creare. Abum de initur sumeret duos celebriores hie proserre Cleri Gallicani Conventus , in quorum primo accurate praescribuntur omnia, quae ad rest Drandam Ecclesiae Diseiplinam eonducere poesunt. In altero damnamur timi errores Cornelii Iansenu, Episaepi -ensis, tum etiam quorumdam
laxior: Casuitarum, qui Saeculo XVII. doctrNnam Moralem Christianan multis corruptelis im lactare moliti sunt . Prior Cleri Gallieam nonius, qui rotam complectitur Diseiplinamoclesiae Gallicanae, quam ceteri postea e dem Saeeuli XVII. confirmarant, dueitrer Me nnensis, eo quod Meloduni sub λnem Saxuli XVI. hoc est, anno Is-- fuerit
convocatus , continetque quadraginta Tmalos . Diinplinam Ecclesiae, morimque re mationem Ipectantes, quos breviter' indicabimus, & res,
quae in praecipuis a itulis sunt maioris momenti. summatim delibabimus. Primus Titullas obligat omnes tideles ad profitendam publice Cathδ- eam Fidem Ecclesiae Romanae . Serendus mimius hortatur Praelatos, ut iugiter excubias agant, funimaque diligentia eaveant, ne serpant Haereses, & minaci imimpant in ovile Chrina . Tertim est contra Blasphemos , qui zr vibus poenis su uere debent. Quartus est mn-- magos , Ariolos. Divinatores, Sini letos . t romanticos, Pymmantiem, Chiromanticos ,
Hydroninatura , εε alios huiusmis , aeut ab terius meras huius superstitioias'macula ro lutos. Quintus Tirulus praefigit Ecclesiarum MLlitationem, de cuncta , quae ab Episcopis temfieri & observavi dabent. Se dierum Festorum cultum imperat, proba tque, ne sestivis diebus officinae omnino, aut aliqua ex parte aperiamur; ne Aurinae , aut quivis alii vectores suas publieas .vel ras exerc*m ne nundinae , praecipue in Templorum Vestibulis, elaustris, aut portis exerceantur. aut culinae admittantur : ne Moriones, & sauratores vel a Suburbiorum cum νympano praenu tient populis urbium, ut eos ad luxum, voti praebrietates a sua Paroecia evocatos ad se tranant: ne ludi equestres , certamina, saltati
bus Felli, peragantur , sed potius instruantur thm eantur puli ad memorias Sanelorum recinaci sectamia eorum vestiata , ad particia pationem fle meritorum Et pimum sanctorum , quae omnia ut assequi valeant, monendi erunt .
104쪽
nis iniciis, Sanctorum recolendis virtutibus, aerraecipue Dei eximiis in memoriam revocandis Denes iis, intersint assidue . Septimis Titulus spectat Sacramenta in genere , praecipit ue Parmchis, ut Meramentorum Vim pro subditorum captu saepissime explicent, hortentumue eos ad assiduam poenitentiam, & Eucharistiae percerti nem, praeserit m in Nativitatis Christi, Palcha tis. & Pentecostes, ae aliis Ecclesiae solemnit, tibus. Titulus octavus asit de Sacramentis ins pecie, & primum de Baptismo, damnatque ab sunt a quibusdam invectum , qui in raptismo nomina turpia , ridicula & propham imponebant ; atque ad tollendum de medio praedictum abusiim, iubet ut honestiora duntaxat & piet rem Christianam redolentia nomim, quae in Catholica Ecclesa recepta sunt, admittantur in Baptismo. Nonus Titulus versatur circa Confirmationem, & injungit Parochis, ut populos saeculae concreditos ad hujus Sacramenti susceptimnem vehementer adhortentur, eosque edoceant,
quanta eum fiducia & animi puritate illud suscipere debeant, quo caelesibiis ex eo perceptis vratiis roborari, adversus ingruentes insidias D:ab
li , Mundi, & Camis impetus sicile victores
evadere possint. Decimus Titulus mnit ea, quae amnem ad augustissimum Euchariuiae Sacramem tum, satuitque ut ad frequentem communionem eum Fidei sinceritate, spei confidentia, charit ris ardore, ac animarum puritate populi excirentur : Ut convicti concubinarii, foeneratores,
ae juratores blasphemi, aut alii publice peccam res , ad Sacram Communionem , donec resipitcam . & mores emendent, non admittantur:
Ut iuvenes, qui primum ad tanti Sacramenti sumptioneni mitti volunt , per dies aliquot, antequam fiant illius Sacramenti participes , ad Fidei sinceritatem, usum, & fructum tam augm1li sacramenti diligenteri instituantur Undec, mus Titulus praescribit ea, quae spectant celebrationem Missae, decernitque, ut omnis turpis ex Missarum celebrarione abarceatur qxiaestus, &Omnis superstitiosae incantationis impietas , aut ibitilegii: Ut dum Missae celebrantur, absint ab Ecclesia deambulationes, sive Clerici. sive Laici sint; si vero incorrigitales sint, ab Episcopo casigentur, & si ne issitas exigat, Excomunicati nis poena seriantur: Ut a novarum sicut vulgo dicitur Missarum celebratione choreae, suinutumia eonvivia. & alii, si qui irrepserunt . a usi enitus abigantur, & in tanta Myster omin c. Iebratione adsit omnis modestia, & gravitas, a,
sitque omnis indecens gestus ae cele,itas, & audientes Missam pariter orantes devote & decenter se componant . Titulus Duodecimus tractat de Sacramento Poenitentiae, sancitque, ut tales
seligamur excipiendis Fidelium Consessionibus , qui sint pietate, doctrina , & prudenti iudicio
Praediti, ne animarum medela impuris, imperitis, & imprudentibus eoinmittatur: Ut benincro abiolutionis non donentur hi, qui sunt usurarii, vel concubinarii publici, aut qiii renuunt satisfictiones, vel restitutiones qualescumque sacere :
Ut publice pectantibus publica iniungatur m
nitentia, sicut a Synodo Tridentina praeceptum est . Titulus decimus tertius statuit , ut ab omnibus observetur Quadragesimae & quatuor Temporum ieiunium, quod ornari debet precumsiduitate, victi is honesta tenuitate, & eleemosynarum pia larsitione . Prohibet insuper omnia mala, videlicet luxum, ebrietates, ludos . &alia sorte deteriora, quae, appetente Quadra e-simae tempore, idest, in carnis priviis. & in ludicris seriis genialibus, quae vulgo Bacchanalia dicuntur, cum gravissimo multorum damno &scat, lato fieri solenne est a quasi sacra Quadrares ma ingluviem & tinnietatem omnem initii sui loco habere debeat, & impio superstitiosae M
tilitatis more consturcari. Decimus quartus Titulus, qui est de Extremae Unctionis Sacramento, praecipit Par his , ut omnem operam ad .. hibeant , quo infiritu , dum adhue lunt sanae mentis, ac sui compotes, cum omni in Deum fiducia, Zc omnium terrenarum remin abaee cura , hoc Sacramentum susci piant . Decimus quintus Titulus, qui est de Sacramento Matriis monii, monet nubentes, ut sedulo caveant, ne Sacrae Christianoruna nuptiae in Bacchanalia coi vertatur; eosque excommunicatione percelli debere declarat, qui sortilegia , veneficia, aut i cantati ex in illos qui matrimonia contrahunt,
aut benedictionem nuptialem sit scipium , sacra: go ausu exercent. Decimus sextus Titulus, qui est de Sacramento Ordinis, & de vita ac honestate Clericorum , injungit Clericis, ut m
xima cum attentione, ex affectu eordis & elevata mente , nocturnum diamumqtie Ostia iii mrecitent. Quod si cordis puritas, animi ardor,& summa attentio requiruntur in precibus H, rariis recitandis, quantum putamus decere eos , qui ad tremenda MIsteria peragenda accedere curanti Animo ergo. sunt i pilissima verba Episco. porum Ecclesiae Gallicanae , Quiue νσυο ausPre G teri dulicem ab Apostolo relatam in tem
re id praesumentes nitionem ἰ aerream , qua Mu .
judicium sibi manducat & bibit 2 Alteram v - : Propterea infirmi multi, & dormiunt mutiti a Minses Alud Christi: nolite Sanctum due
canibus e ac Iutae temerarii ultioxis perpetuo m morer, in quem , mst aeremam bucetiam , introii se Satanam legimus, nou quaa malum malias ac-e ρis , sed quia Muum male malus accepit , M
ait Sa ius Austistinus. In Titulo decimo nomiEpiscopi Ecclesiae Gallicanae tres causas reserunt, ob quas male audit Clerus. Prima est omnium malorum radix ci piditas, ex qua sacrilegia, sis moniae, & omnis serme aritorum cohors prodiit Ahstineam ergo Sacerdotes sic praecipiunt Epic
copi Gulicani primum a rerum te renarum risera, re omni etiam n potum tureia o cinatela,
nisi avia religionis causa aut necessitas suadeane Coeant a litibus er moesibias. Se αι Dei non omnes lisigare: multo magis a foreus , procur tionis , aut causibica munero , nisi quantum poeunones liret , abstinere debent. sis praevi omnis turpis lucri πυiditas , ς proinde ab omni, Loeunda pecum e gratia , I fida arte recedant.
105쪽
πιν , quam q-em olim tanta an tam
Ao- , ut ne uae talibur quidem paremum , f
atras causas, ob quM Clarus mala audit, aiunt Eriscopi Gallicam , esse luxuin & iastum . Sed nihil tam indecem & inhonestum esse eensem
iidem Episcopi Gallicam , quam dum Cimicili Meerdotes, ventris aut inpulitatis gratia , fiunt Laicorum mancipia, ac ni ierum deambulones, aut procuratores, vel domus Laisae Pra
secti, ita ut, hi quos gregis Dominici de tes. Duces, fiant totius populi mucis & tumissimae alligentur servituti . titulus dHimiis octavus , qui est de promotione ad ordines saeres , mandat, ut tales ad mlines Sacrus promoveantur, quales & populi salus, & temporum necesistas, ac muneris gravitas mi Mnt, sicut statuit
suicta Tridentina Synodus , qui videliret sint pietate, doctrina, & morum inrevitate ornati , de qui diebus Dominicis ae sistivis , nisi iure
impediantur, sacrum facere non Omittant . C
noni anim Horarum inficium & preces persolvant diebus singulis, sit, tactuum riclesiasti- eorum privatione, si sint aliquo Beneficio viri, ti. Titulus decimus nonus, qui est de Episcopis, Mne unam eis proponit Apostolicam R iam , ni nimirum fini imprehensitates . sobrii , -- dentes, ornati, bene prepositi , mn Neophryi , sed testimonium bonum habenam ab iis . qui si ris sunt . Titulus vigestim, qui est de Can nicis, statuit . ut Canonici preces & divina ostiacia non eursim,' sed devore, ariente, de graviterm Clum recitent, iisque districta inhibet, ne in Ecclesia deambulationes agam , ne in chom ,
dum sacra ossieta celebrantur, aut vallenturi aut loquantur una, aut otiose tac rant, sedeant inde. re, aut sopitus edant. Titulus vigesimus pri.
mos , qui est de Pamchis, mandat bis, quibus
hicumbit eum animarum , ni insimendis ad F, dem 3t morum integritatem gregibus diebus fimgulis, vel saltem LMminicis, sedulo invigilent, ad populiam sacram concionem habeant , pauperum , Orphanorum,. Viduarum, ae Virginum so-
ieit inem haud parvam habeant, vitia publiti privata prudenter eorrigant, & eorripendarent , lites componant , ab omni simoniae i mri fint, dies Festos rite dc christiane sese vari sat agant, & ab omni cupiditate arine is titia sint alieni. verbi Apostostici jugiter mem
mur, his rementi simus. Titulus XXII. est δε R IU ntia. Titulus XXIII. complectitur Capita do fommasione Regularium. Titulus XXIV. prestsemit tmes observandas in seminario, quod iuxta Coneilii Tridentini meretum Semine ara . I 8. institui debet in quaviς Diereest . Denurus imisquentes Conventus Melodunensis Tituli spe
Diiciplinae Ecclesiasticae Capita, in hoc Cimi Gallicani Conventu Melodunensi sancita, alii deo
inceps ejusdem Cleri Conventus generales , qui Meu Io XVII. fitere celebrati , confirmarunt , quos mi e hie reserte superfluiun omnino sem . Sumetet observare, Cardinales , Archiepiseopos , Epilcopos , Abbates, & caeteros ex cunctis Galliarum Regni Pruvinciis Delmtos Virus Eeel sallicos, qui a Regibus Christianissimis nunqviam obtinere potuerant, frequentissimis licet precibus, ut Genet, e Concilium Tridentinum regia a diomate in Galliarum Rπω promulgaretur, tamdem in generali Conventa Cleri Gallisai antia MDCXV, Lutetiae Pariuoram habito, Sacrum Concilium Tridentinum unanimi iconi u reempita, illudque se observaturus p nrisisse ae imruste , removente id imprimis ingenti Fideiae Disciplitve zelo Cardinati Francisco Rui---ἀis, natalibin , pietate . doctrina , omniumque vitranum genere , laram etiam sepra dignitatem conspisuo.
D. Ex Constitutionibus, quas in hoe Convenis in Melodunensi edidit Cisse Gallisanus. m
comperim habeo Disciplitiam, quae Mevio decumo septimo obtinuit in Eccista Gallieanx. in mpter , missis aliis geneinlibus Conventibus , quos ad eamdem Mesesiae Disciplinam vel eo firmandam. 'el restaurandam eodem saeculo Le- venter indixit cimis Gallicanus, paulatum nune isseramus de alio celebri Cieri Guitani Con. ventu , in quo, ut mox aiebas, Galliarum Epistori damnarum tum errores Comesia MV-ὸ, Epistopr Iprensis , tum laxiorum Casuriarum , qui saeculo decimo septimo in moralem Themi iam Hures cimpietas, & novas opiniones, in salutis negotio admodum periculosas , inv
M. Verus Gallicanus in Conventu Generali anno MDCC. tabito in Palatio Regio Sam-Gernum congregatus, Censuram tulit in oe tum viginti septem propositiones, quarum bene multas, quae de industria a laxioribus Casutilis excogitatae fieram, sive ad tollendam neeessit tem praereptorum ὸe dilinione Dei & amore m-ximi , sive ad excusanda homieidia, duella. . tricati , adulteria, iuria, silis testimonia , mendacia, periuria, uinae, simoniae, & calumniae, peccara, jam Summi Pontifices Innoremius X. SADo..' VII. in suis Consi tutionibus eonfix rant, sicut in superiori Coil illo agendo de Hat. resibus, εe erroribus Saeculi XVII. sat superquemmmonstravimus. N/ isma actam agere vide
106쪽
mur, consulto abstinebimus a re sentis illis corruptelis , seu erroneis ac flagitiosis laxiorum Calaistarum opinionibus , quamui damnationem jam a Summis Pontificibus , mox a me lata tis , Raaiae promulgitam , Publicarunt Episcopi Gallicani in ea Censura, quam in materia Fidei& Morum eviderunt in eo Generali Conventa habito in Palatio Regio .an - Germano prope Parisios, easque dunoxat hic reseremus proposit-tiones, qive post obitum Summorum Pontilicum In remis X. εκ AI Lam H UII. a Ianseriistis, & laxioribus Casuistis per Gallias dii seminatae, jure effrimo, ne dirum virus latius serperet, a Galliarum Episeopis in hoc Conventu San . Germ
no proseriptae ac censuris confixae fuerunt .
In primis, doctissimi illi Galliarum Episcopi
causam , quae potissimurn illos adduxit , ut lincentum viginti septem propositiones, δc praesertim illas, quae Moralis Doruinae Christianae puritatem labesinabant , censura notarent, aperiunt
his verbis: se sed enim incredibile dictu est, ex Pessimis principiis . tota licet relu tante Ecclesia.
suanta maloriam incrementa provenerint οῦ subti-votibus ingemis in id unum intentis, ut eo qui sique se vel maxime Theologum videri velit, quo Plura eiusmodi inventa in probabilitatis aut Listem adduxerit. Verum, hax constabilire . autr eam speciem mentes infimiorum in uiscunnoxiam securitatem inducere , nihil est aliud
uam animas perdere, ac doctrinas &,manata hominum , vanasque traditiones , exemplo Pharis eorum , divini mandati loco obtrudere . Quare, tot er rum experrentia vim , necesse ha- Mimus ipsam malorum radicem exscindere , eam
scillari opinandi rationem , quae ignota Sanctis Patri s. tanta de rebus mxximis dissidia peperit&ci, Hac praemissa admonitione, Episcopi Gallicani censura perstinxerunt centum viginti septem Propositiones, quarum duntaxat aliq- hie iubii. cremus, illis in integrum praetermis , quas iam a Romanis Pontificibus Invocentis X. & Alexandra
VII. proscriptas in superiori Colloquio deseri 6-mus. Prima mpositio in Conventu Cleti Gallicani congregati in Palatio San-Germano damn in his verbis concepta est: A Iam tandem Ecclesiae 6t Regnorum Principes ex hoe clarissimo argumento agnoscunt, pharitasma Iansenti quaesitum ubique, sed inusquam repertum, praeterquam in laborante quorumdam phantasia. Aira WV Dis. Constitutione Innωentii X. nihil aliud Melum, quam ut renovarentur,.& exacerbirenturda sputationes . . . In eandem viam pertractus est
AIexodis VII. ut homo ab hominibus sicile impellendus in eas res, quae parumleius ossicio convenirent ... D-w-ιπι quoque XII. cum ex olliscio teneretur claram proferre sementiam, genera
libus aequivocisque verbis adhibitis , dat locum existimandi, se non ausum esse clarius loqui .
tamqliam errare metuentem . . . . atque illud. in
μνώ obυio, ejusdem Pontificis, magis adhuc qmnerale est cic vagum, qliam verba inexandri VII.
in sensu a Iosenio intento ... Episcopi denique Gallicani Libertates Ecclesiae Gallicane, sub ea. rum asserendarum speete , labefactarunt super
suscipienda Constitutione Immeentii x contra Jansenium. Terraa ympositis. Aliquam huic nis-lo medicinam attulisse videbatur Inno ritis XII. in Brevi suo die o. Februarii au. Iis .... Ve rum mitigationem illam praesumptam non parum extenuavit Brevi dato die et . Novembris a iops. ubi Ponti sex diserte negat , Constituti nem. aut Formularium Atixandri I. Brevi suo
alterata aut re Drmata ... in aliqua minima eius Parte . . . Nec placet eorum opimo, que ex ipso
primo Brevi die 5. Februarii anni top . edito . aliquid mitigationis circa tactum tentavit excutipere . . . Sed ia nihilo majorem in quaestione a tis progressim actum esse iam quoque convenit ostendere. Quarta ρησο dia . Circa condemnati nem Aligustini lans euit, opus esset Collatione re. gulari habita , vel coram judicibus a Romanolpontillae, vel a Rege datis ... Nondum omnes interierunt, qui sciunt deliberationes de Iansentano negotio quas nunc Ep:scopi ut regalis suarum hiaternarum deliberationum circa m.
vum Ovietismum sumunt Cleri Gallicani aeter. num rure praeiudicium. - His qu1tuor propositionibus, quae lani erusmum sperunt, Clerus Gallioniis iane Censuram inussit : He quarti r Pr positisura, quibus inquieti homines Invocentii A. crAlexandri VII. Constitutiones , Innuentia quoque XII. Breυia aequi na, oe ab omnibus approbata , me, Memnum, Episcopos GaIlicanas, rebus ἐκ- is adhaerenter, ince ut maledictis, o causam hane dis integra retractari postulant , tanquani me Constitutionibus Apostolicis, etiam aeredeme Eccle. rum consensione, causa nondum fulta fuerit; μι- fae sunt , remerariae, scaudiarinae , contumelio ae iπClerum Gallicanum. Summos Pontifices, oeia unia υersam Ecclesiam, Sehismaticae, re erroribus candemnauis foemes. Praeter has quatuor propositiones,
quae Iansenismo favent, aliae duae sequentes, quae mi pelagianismum inllaurant , ab eodem Clero Gallicano suerunt . itidem damnatae, quarum Prima haec est: Axioma iuud Theologicum: Facientiquod in se est Deus non denegat gratiam , non solum inri moran est, atque doctrinae Scripturae D.
erae. Concitio ram ct Patrum maxime consentaneum,urrum etiam ver iuras significaetur obligaris, quam
Deus babet tandi gratiam faeienti quod in se es , nee solum faeienti quis est ex se υinibus gratiae, sed
etiam sili, qui eum non habeat gratiam, facit quod est in se Viribus nararae . Altera pro litio , quae
perinde sapit semipelagianismum , illa est . Guia
tamen opera sinas naeturae viribus elicita , Omuino
perilia sunt, atque incapacia merendi dona intrins est, ct theologice supernamratia: ideo dicimus obligationem , quam Deus habet eo erendi gratiam fieienti quod est in se viribus nazarae. non arisi ex b nitate latium operum, sed ex pacto int, Christum fidei,seram uourum es Noem inito, ad mariam hominibus conserendam propter merita Christi , r
Diciendo ea opera nariaralia ut Purum Iemmiuum , non ut menitim tinum , aus rigσrosiam cauditionem.
Has duas propositiones Senii pelagianismum res lentes Clerus Gallicanus ea Censura notavit.' Haeduae propositiones , quia parte causam Hic rudiivire iusas a non ructas , in opera mrare Narmvralia
107쪽
nnis tantum vocibus . Pacium autem quod imis Decim re Christtim asserituν, commentum est tem rarium , erroneum, nec solum taeeme , sed etiam adυrefanto Solatura saera , Sy. Patrum traditione profarum. Ad infirmanda Motiva eredibilitatis , vibus vulso contra Judaeos & Infideles probant Theologi, Christianam Religionem esse veram, quidam laxiores Casui stat in Galliis hane propositionem propugnaverant, his verbis concinptam 1 Religio Cbristiana est miriniis exodibilis ;nam id us est prudentem esse, quisquis ea- --
ori . aut quae doret obsina sunt, immo qui aium, Relisimam Christianam est, evidenter veram, μυ--ιών neelo es assam eυidentor es. Infer hine o. videns vim tigo primo , quis existar nunc in te
ris aciqua vera Raetigis: unde euim habes, non mnem camem mmumsse υiam suam λ neundo, quod amulum , quae in terris exi ne Religionum, vera
mimos inmur miracula . quamquam nexare laee n
mo rudentre mes . Hanc laxiorum Casuistarum propositionem smi,enti Censura perculit Clerus Gallicanus 1 Doctrina hae propositione eo menta impia es , Mal ema , ore ea , εν inimicis Chri an Relisionis fon . plures laxiorum sui statum P ositiones eirea dispositiones εκ absolutionem Potnitentis damnavit Clerus Galli. eanus , quarum duas duntaxat hie subnectam . Prima haec est : A tritia ex motu geianua sus eis , fine vita Minione mi , με sino ullo MDeum tinniam reo tu ; quia talis Musa oesummaturalis est . Altera propositio sie habet rC-estium Trideminum adeo ex res definivit, a
tritionem. quae non vivifere animam, quaeqne sur
nem, tist anaetbema renunciet adversus neganter .
Primam ex his duabus propolitionibus Clerus Gallicanus damnavit his verbis r me mominis, s a disposirionibus Meusariis ad absolusionem excludia νυν qui ibis ad Deum offensum res esus, temeraria
est, seandri fa , pemisi a ct in Haemesim iniarit. Alteram propositionem hae centura serit Clerus Gallicanus: Haec propositis falsa est , temeraria ,
Contalia Tridomino contraria, ct in Haeresim imducit. Circa peccatores obduratos, mai videlicet diuturna & inveterata peccandi consuetudine eo tandem. Pervenenint, ut nullis amplius exagitati conscientiae stimulis in vitiorum luto haereant immersi, quidam in Galliis e laxiorum L uitarum grege hane protulit & docuit propositionem S.
peceatores eo ummatae malitiae , C in Masphemor,
Assisiis se immergunt , nori talent in ci-νiae stimulos, nee misi, quod quin notitiam , cum omnib- mugis propugno, res hiscu actio.
nibus mus pereare . Quam ero tionem Clema
Gallicinus hac censura perstringit : me prop-rio falsa est . temeraeria , Dinmisisse, bonost mores inretim s. Mas emiar, Miaque peccara exoso .ct in rans a Clem Gavisam iam damnara est . Denique, ut ceteras propositiones a Clem GaIliaeano damnatas, brevitatis ergo . Praetertilitiam . hane laxiores Casui ita propositionem circa Regulam Morum & Pnsimilitatem docuerunt: Nisto omnia esse Mine metiar examinina , of haxe orem in omni materia re praeeipua in Morati libemtius maiorer, quam autι quiores lego .... Doctriana Firii a Veteribus. Doctrina morum magis αiurioribus pnenda. In quam propositionem Ct rus Gallicanus hane Censuram tulit: me prost filio temeraria est, seandalos, sterniciosa, erronea, Π. Pastribus , is antiquis Doctoribus em tum elicis;
oreta in minoia raristianorum componendis necessaria Scr*turarum ac Triaitionis au itate orinterpretarione Moralem Theologiam arbitrariam facit, usamquae 'ras ad lumanas triaitiones, erdoctrinar , Christo prohibeaero , flabilioris. Post abiblutas Prumhitionum Censuras, idem Conventus Clari Galli Gai, in Palatio Regio San. Ge
manci congrWti , melarationem edidit de Dii Gismo Dei in Paenitentiae Sacramento revi*a .er da Hasabia iam Odinsonum Usώ, quam hic t tegram inserere necellarium esse duxi, eo q- ad qua dam dubia pro rei Naviinte enucleatius exponenda, & ab ipsis principiis in apertam laiacem deducenda, plurimum conducere Mest. Sic autem habet rix Conventus Cleti Gallicam d elaratio: Et Gidem da dilectiona I es, sicut ad
Sacramentum uaptismi in adultis, ita ad saer mentum Poenitentiae , quae est latariosus Baptis. mus, requisita, na necessistam doctrinam omi tam , haec duo in primis ex sacro - sanru Sue nodo Tridentina monenda & docenda esse duximus; Pfimum, ne quis putet in utroque Sacramento reo uiri. ut praeviam Contritionem. eam.
quae fit Charitate perseeta. & quae eum voto Sacramenti, antequam actu fusiliatur, Mmmem Desreonciliet, ut ait Synodus Tridentina Sassione XIX. cap. IV. Alterum, ne vis nutet, in uir que Sacramento securum se esse. u praeter Fidei et Spei Actus . non incipit AEligere Deum tanquam omnis 3Uisiae forem . sicut statuit eadem Synod is Tridentina Sessione VI. eap. VI. N que vero satis adimpleri potest utrique Sacramento Vitae novae inchoandae , ac servandi mandata divina propositum, si Poenitens primi ac maximi mandati , quo Deus toto corde diligitur , nullam euram gerat , nec sit saltem animo ita Draeparato, ut ad illud exequendum divina opiti lante gratia, sese exeiret ac provocet. Placet etiam caveri a Sacramentorum Administris, ne in Poenitentiae Sacramento , aliisque Sacramentis conserendis, sequantur opinionem probabilem de valore Sac menti, relim tutiore i nave Poenitentes, ipsorum fidei animam suam committentes, admonere cessent, ut in maenitendo inchoarae
saltem dilectionis Dei ineant viam, quae sola secura sit, graviter peceaturi in hoc salutis discitis mine, Nil eo solo quod certis incerta praepe in , si-
108쪽
eut docet S. August. lib. I. contra Donat istas c. r. &D H quantum V primum caput, quod est de Dia Aione Dei in Sacramento Poenitentis re uisita , misquam declaravit Conventus Cleri Gallicani. alterum deinde caput, quod est de Prosi a litim Opinioni. Usu, explanat his verbis : Absit vero, ut probemus eorum errorem, qui nesam , licere sequi in uisuem vel inter probabiis probabili; sed ad re num usum yrobabilium opinionum, has Regulas ri jure prςscriptas agnoscimus. Primum, ut in dubiis de inlutis negotio, ubi squalia utrimque animo sese osterunt rationum momenta , sequamur quod tutius i sive quod est eo in casu unice tutum: neque id consilii, sed prςcepti loco habemus , dicente Scriptura : Qui amat pericutam. in illo peribit, h prima Ropula. Altera, ut circa probabiles de Christiana mellina Sen. tentias, sequamur id, quod Viennense Oecum. nicum Concilium ei rea insutas tam parvulis , quam adultis in Baptismo virtutes decrevit his
verb:s: Nos hane opinionem tanquam probabiliorem, o dictis Sanctorum, ae Doctorum moaemorum The Iosiae magis e sonam oe eoneordem duximus eligendam. Quod Concilii judicium eo magis ad re-sendos mores pertinere constat , quo inmis ex ipso Fidelium Sanctitas ae salus pendet. Ex hac igitur Regula fit consenuens, primum, ut In rebus Theologicis ad Fidei , & morum Dogmata 1 reelantibus, Theologos quidem etiam modernos audiamus, si tamen consonas Sanctis Patribus tra. dant sententias . Deinde, ut, si ab eis recedant,
haraim opinionum inhibeatur cursiis, nedum earum aliqua ratio habeatur, aut ulla eis tribum rur auctoritas; denique ut nemini liceat eligere eam sententiam , quam non veritati magis consensaneam duxerit. Quod ergo in praxi eam n bis liceat siniti sententiam, quam nec ipsi probabiliorem eligendam iudicemus, hoc novum, hoc inauditum, noc terris ac notis Auctoribus postremo demum Saeculo proditum, δι ab itidem pro regula morum postum , repugnat huic Estato a Patribus celebrato: Quis ubique , ραώ semper , quod ab omni sis ; nec habere potest Christianae Regulς
securitatem. Hoc initium malorum esse, atque ossinium antedictarum corruptelarum caput , &doctri consecutio dc series temporiim ostendit . Hoc ab Antecesbribus nostris, viris fortibus ac religiosis, censorie notatum, hoc saepe reprehensum . hodieque reprehendi, nullo incusan-re; immo, bonis probantibus, ditiiteri nemo potest. Nos quoque iis de causis, has novas senten. tias, in salutis negotio periculosas . re diligenter inspecta. sumno ope caveri , ac prohiberi Oro tere censitimus ac censemus . Placeat autem illa prudentia, ut ante omnia custodiamus, δc in tuto collocemus id quod unum es nectoriam . Oeae cap. X. fiatque illud Dominicum , cap. X. Matthaei: Use prudentei sicut serpentes, Pesi printecto, quod praecipuum eli , capite, sibi consulunt: neque quisquam in dubio salutis ad aestim prosiliat. nisi ipso dub:o non ad nutum volunt iis, aut ex cupiditatis instinctu , sed ex reela ratione deposito, dicente Scr: ptura: Rarionabile G- se uium vestrum, Epist. ad Rom. cap. I a. di ire-
rum: Sapiens timet, or declinat a malo: φθω transitit, dit. Prov. cap. I p. Postremo, a diatur L solicum illud : Omnia probate , quod Minum es tenete, Erist. I. ad Thessalonicenses cap. s. dc iterum : Omne quod non est ex. e, idest , ex conicientia , sive ex persuasione, peccatum es. Epistola ad Roni. cap. I . Denique, ut ait idem Apostolus Paulus Testimonium reddenis illis cansientia ipsorum , non aliorum , seu ipsi rum, oc sua. Haec est declaratio quam Conventus Generalis Cleri Gallicani in Palatio Regio San-Germano congregatus edidit ad exponenda duo praecipua Christianae Moralis Doctrinae Ca. pira ; videlicet de dileetione Dei in Sacramen. to Poenitentiae requisita , & Probabilium Opinionum usu . Hanc autem declarationem suam idem generalis Conventus Cleri Gallicani ista utilissima admonitione concludit : Admonemus
autem sunt vertia dosiissimi illius Cleri in Compresbyteros nostros, sive Saeculares , sive Regulares , qui cuinque Episcoporum auctoritate , vel Verbum Dei praedicant, vel Sacramenta adminis rant : Ne ullo unquam tempore viam salutis , ctiam suprema Veritas Deus, ctitur verba in aeternum permanent, arctam esse deuenivit. in animae. rum preniciem HIarari, seu verius pererrai sinant.
plebemque Chrisianam ab ejusmodi spatiosa tat καρον quam itur ad perditionem , via in rectam fmmitam evocent . Quae Chrisi verba ab Alexandro VII. in Praefatione sui Decreti dati Ha
. Septembris ann. I 653. inculcata altis animis insidere optamus de oramus . iseramusque in Domino , iore ut qilicumque hactenus laxi res illas sententias, nulla certa ratione, sed alii alios secuti docuerunt , docere .ipsas iam desinant , quippe quas δι Episcopi, ipsique Romani
Pontifices reprehendant : Haeretici vero, immerito illi quidem', sed tamen pro more suo Ecclesiae imputent, atque invidiae vertant: filii quoque Saeculi ut vanas ride. 1nt. Quare inanem, Umque di hominibus exosam Sophisticem aliquando aversati , auctore Sancto in cap. Mi-ebeae Prophetae , ad recta se conserant : Ut quo prius, opulum blandimentis decipiabant . postea
vero annunt undo deterreant , ct ad rectam revo
cent viam . er qui causa erroris fuerant, in plaus mederi Ineribus quae intus rum , ct esse occasio sanitatis. Hanc Censuram dc Declarationem Generalis Coaventus Cleri Gallicani, in Palatio R qio Sxn Germano anni MDCC. sabiti iam prae tesserant aliae gravissimae Censurae , quibus Episcopi Gallicam laxiorum Casu istarum perniciolas opiniones , dc praesertim vagam illam , dc laxuriantem probabilitatem damnaverant. t enim , ut obiter dicam , Clerus Gallicanus die I. Februarii anni MDCLVII. jussit ut S. Curati Βον maei Institutiones in lucem ederentur , quibus
sunt verba eiusdem Cleri Gallicant i prasto: sad Gangeticae metrum instit si nis perniciem πυυaram opinionum labes, Umsito velut obire, coercerentαν , ct tanquam aliqua mole reprimi posset novarum opinionum torrens, cui Christianam murum
doctrinam perditum ibat. Paulo post , seu die Omensis septembris an. MDCLVIII. Illustris limus
109쪽
Arehiepiscopus senonensis, spectante ac Plaudemta Synodo Episcopxti , hane Censeram tulit rHee doctrina. ρρω Auctπ fas esse eenset, neglecta messabillis M tutiora, Ire ui opinionem minur probabilem er minus tutam, δ', amplicti ct eae qui quod illieitum es, quam ιitarum, probabilius putant; inque ata probasilitatem opinionis, unius Seriptoris audioritarem sussisere Uirmat; falsa, re ρε-
riculos est, innumeris minutetis viam verit , lonam eonscientiam , quae est secunda humanarum actionum regula. prysus extinguit, ac proinde em nea est , ae Beia o Pausi eontraria , re Chrsim nos ad certam fataris perniciem indueit. Sueeinuit huie Censurat Ecclesia Parisiensis, quae eamdem doctrinam temerariam , periculosum , omnem mstrum disciplinam prerum utem , a Veritatis imqtiisitione e imentione avocantem , curruptae naturae eupiditatibus obsequi sinentem , disertissime pronunciavit . Catervatim accurrerunt alii
Galliarum Episcopi , certatim Censuras Censii. ris adjicientes , quos inter quinque , videlicet Alectensis , Apamiensis , Convenarum , Uasanensis, & Conseranensis, simul congregati. prinhabilitatis doctrinam , variasque inde Derniciosas sponte fliae tes comi pietas, Episcopali Censura clie et . melisis Oelabris anni MDCLVIII. perculers his verbis : Itidieamus probabilitaris δε-
εἰ inam, prout ab ologia explicarur, o ad omnia Promiscue minum deerrea extendit ν , falsa, effri; si Mirari Christianae , Spiritus Christi βου-
raritati, traditae nobis at Apostolis illius nomine doctrinae contrariam , animasque fallacis De δε ritaris ad renam salutis perniciem impellere . Missas facio caeteras censuras per totum Gallia. rum Regnum sparsas , Episcopomm Bellovacem sis, Venciensis & aliorum, qui Rliscentem Saeculo decimo septimo em nem illam in materia morum opinandi Iicentiam . & latam primabili-
tutem, omnium corruptelarum scaturiginem, improbarunt. Legesia, si plura desideres, Epistolam Conventus Generalis Cleri Gallicani , qui , ut
mox diximus, in Palatio Rhgio San Germano anno i oo. habitus est , dire: am ad Cardinales ,
Archiepiscopos, Episcopos, & universum Clerumper Gallias consistentem, & confestim intelli Θ, quanto studio Episcopi, aliique Viri Ecclesiasti ei in Generalibus Conventibus Cleri Gallieani Sae. culo XUII. habitis, in restituenda morum di-
stiplina , a modernis Casuistis corrupta , insudarint. D. Cum Epistolani Encyclicam huius Conventus Generalis Cleri Gallicani anno i o. in Palatio Regio San-Germano habiti, ad manum non habeam , eamque haud facile reperire irassem sn gratum mihi esset, si illam hic integram ex- ni re velles, ut ex ipsius lectione accuratam rerum, quae praxipue in doctrina Morali in Conaventibus Cleri Gallicani Generalibus Saeculo deeimo septimo celebratis ventilatae ac definitae sunt, notitiam haurire possem. M. Eo lubentius hujus Conventus Generalis Cleri Gallicani integram hic describam Epistolam Eneyclicam, quod ex eius lectione actutum pereepturus sis, quid docti stimus ille Clerus, in suis
Generalibus Conventibus Mento XVII. habitis
egerit ad restituendam morum Disciplinam , ac Iubinde, tu studio cavere debeas, ne unquam animum tuum incessat libido legendi librus
laxiorum Cassii starum, qui Moralem Theologiam variis corruptelis infestarunt . Porro , Epistolae Encyclicae hujus Conventus Generalis Cleri Galis pridem decor Christianae Disciplinae , quem Beatus Paulus cap. 4. Epistolae ad Philipsenses commendarat his
verbis e De caetera , fratres , quaecumque sancta ,
'que Mnae famae, si qua virtus , si qtia laus
assciplinae, haec eo late . Haec enim in illa pulcritudo iustitiae : noe veri studium : is splendor sanctitatis : haec amabilitas morum : haec Christiani nominis lain a quae ad Christum omnia sicile pertraheret: neque aliud fuit, quo Land tum Crucis , quo praedicationis stultitia magis nobilitari posset. Quare, cum ad extrema ventum est tempora, in quibus decor pristinas, imminuta Fide , refrigescente Charitate , labente Disciplina morum corruptelis, ae denique, ut fit, fallacium opinionum illuvie deteri videbatur ; id egerunt omnes pri, atque ipsa praesertim Ecclesia Gallica-nx, iit Moralis Theologiae dignitatem vindicarent. Huic igitur operi ut jam vel maxime salutares admoveatis manus, & mitra iudicia vestra consensione firmetis, communis officii ratio, & charitatis vinculum, & Collegii nostri unitas & auctoritas suo quodam jure stulam . Et quidem doctissimae ac celeberrimae Theologicae Facultate maxime vero Parisiensis cuna Lovaniensi conjun- interrogantibus Episcopis, pro ossicio suo gliscentem novandi libidinem represserunt . Compresbyteri quoque nostri Parochialmna Ecclesiarum Rectores, caeterique Doctores in amplissimis civitxtibus constituti, ad nostra usque tempora non cessarunt exaltare vocem suam in plateis Sion, atque Biscopos in altiore specula collocatos assiduis efflagitationibus incitarunt ; qui quidem eorum vocibus, & ipsa rei nec state commoti pro loci sui auctoritate , valentiore manu
gladium spiritus assumpserunt quis est υerbum Dei,
ad dirumpenda re iratia , puIυillos inani arte consutos omni cubito manus : ne in sellhes animae in nrorte obdormiscerent , ac per falsae cis somnium ad aeterna supplicia raperentur .eque tantum fratres nostri , Apostoli Ecclesi rum, gloria Christi in suis quisque Dioecesibus ascenderunt ex adverse , sed & plenitudo exercitus Israel . ipsi nempe Conventus Cleri Gallicani , in Chri isti nomine rite adunati . de Fide& Moribus ediderunt praeclara constituta , gra Uesque censuras , quarum haud exiguam partem commemorandam repetendamque censuimus. Nec
tacere possumus , Religiosissimi Patres, memorabilem Sententiam , qua maximus , & doctissimus Coetus anno I 63s.le sequentibus , Parisiis cons regatus gravissimo judicio suo damnavit perversam , ac salsi nominis scientiam , qua inll -cti homines non iam accommodarent moressuω
Evangelicae doctrinae nαrmam sed re ipsam potis regulam , ae sancta manisara ad cupiditates suas ιHucterent , & detorquerent , no que luani H
110쪽
Ubia Christianam Dise nos in Aeademiraspiasiones , ae dubias , sumantesque sententias umerent. Haec illi, qua Sententia ve satilem illam ac noxiam opinionum flexibilitatem , hoc est ipsum mali caput conterebant . Illud vero iudicium , Sancti GraIi Boromaei Commoniti nibus ad Ministros Poenitentiae datis praefixum , ad Collegas suos Ecclesiarum Gallie aerum Episcoim transnii serunt, ac deplorata Saeculi caecitate id quoque indoluerunt , quod in ipso C
mitiorum exitu oppressi negotiis, congrua medicina grassantes morbos propellere non potuerint. Quibus sane verbis ea remedia non omisisse prorsus , sed in opportuniora tempora distuli Lle , eamque provinciam secuturis Conventibus demandasse visi sunt . Hanc paternam velut haereditatem Cleti Gallicani Coetus anno I 682. Parisiis congregatus exceperat s Conventu interrupto , ne salutaris consilii memoria intercideret . sapientissimi Patres pravarum Propositionum Indiculum texuerunt antequam discederent, ac per Ecclesias mitti voluerunt, ut suturis Conventibus velut digito indicarent , quid tum Gallicana pararet Ecclesia, aut quid a polle. ris ex ori par esset . Ex his profecto liquet . Episcopis Gallicanis ad Dei gloriam semper intemtis , non animum unquam sed opportunitatem
defuisse, quam nacti occulta quadam divini Numinis providentia, opus in manus resumpsimus , hoc vel maxime tempore, quo fratres nostros a
Fide Catholica devios, maximo Rege praeeunte, revocare nitimur ad Ecclesiam , eum nihil situo in is optimi ae Religiosissimi Principis mi-ia adjuvare possimus, quam si demus operam , ut Christi nae de Moribus Regulae castitas & honestas, magis magisque in dies, nec tantum dincretis atque sentenrias, verum etiam factis δι mxecutione enitescat: quippe qua vel maxime ad Christum omnia trahi, atque etiam infideles ab extremo orbe ad Fidem converti soleroe diximus. Nee defuturam speramus Ecclesiae laboranti eam,
quae semper adsuit, Regiam Auctoritatem . Extant nostris temporibus f seu anno I Rege ipso praesente , Regii Consilii suprema iudicia de coercendis erroribus , qui ad Ecclesiae ac Reipublicae exitium publice docerentur , casti e tis quoque ac repressis eorum Auctoribus . Neque quidquam eli boni utilisque consilii , quod La iei Magni temporibus non ex ruri possit: aut est quidquam huius Regni gloriae ac splendori congruentius , quam ut Religionis & Disciplinae puritas sanctitasque floreat . Huius ergo
rei eratia, nos in Spiritu sancto, & in Christi
nomine adunati , eiusque ope freti , non tam novum opus aggredimur, quam sancta Decreta ,
quoad fieri potuit , colligimus , ordinamus , adhibitis notis certisque principiis indicatis , quibus instructi Cooperatores nostri Sacramentorum Administri , errores subinde in riel
sa renxscentes non modo perspicere, verum etiam facito confutare possint . Hoc opus non tam nostssim quam vestrum , vestris quippe auspiciis, vestro spiritu gestum. sanctissimi, & r ligiosi imi Conlacerdotes vestrae pietati , vestrae
fidei eommendamus , hoe in tutela praesidioque
estis ponimus: hoc fidele depositi im cum ceteris egregiis Monumentis vestrorum Catuum componendum, & in communes Eccletiarum usus
adhibendum relinquimus , ut in Christo Iesu . quo uno confidimus Ecclesiae Gallicanae , immo etiam Catholicae gloria inclarescat . Valete tu Domino. Datum in Palatio Regio San-Germaeno
Kalendas Octobris anni MDCC. Haec Conventus cleri Gallicani Epistola Encyclica , quam
hic integram dedimus, anerte pmlit zelum ill
strissimorum GaIliarum Regni Antistitum , qui
ait restituendam morum Diseirlinam in Generalibus Cleri Gallicani Conventibus Saeculo XUII. habitis omnem operam adhibuerunt , Et serpentibus lateque sese fundentibus quorumdam laxiorum Casu istaru in corruptelis veritatis & antiquitatis firmissimos aggeres objecerunt, pestiferum venenum exitu salutari retexerunt , ac Decretis Apostolico spiritu plenis populum fidelem
monuerunt , ut doctrinae flagitia , ex virulemo
vaetae probabilitatis sonte manantia sugerent, &pelli serum ipsum sentem quam studiosiissime ca
D. Impense quidem gratulor doctissimo Clem Gallicano , quod ad componendos Christianorum
. mores, ad tectam Sacramentorum administrati,nem , ad sartam tectam Theologiae Moraelis puritatem conservandam saluberrima in suis Conventibus Generalibus Saeculo xvii. habitis ediderit Decreta , quibus relisiosissimi Antistites procul a suis Dioecesibus eliminarunt contagionem corruptelae in Moralem Christianam his temporibus invectae , quae praecepta de regulas a Christo positas, cupiditati , ambitioni, de voluptatibus carnalium hominum praepollere accommodabat , & puritatem Moralis Christianae exquisitis cavillationibus , de stupendis opinionum figmentis depravabat . At quamvis hanc singularem gloriam Galliarum Episcopis lubens concedam, non dubito tamen, quin Deus optimus inximus, qui Ecclesiae sitae. semper in necessitatibus ac tribulationibus succurrit, excitarit non solum in Gallia , sed ubique genti ues, lepraesertim in Italia, Sanctissimos Antistites inetrepidos veritatis defensores, qui in Conciliis Sae. culo XUII. a se convocatis avitam cum Disciplinae Ecclesiasticae, tum Doctrinae Morum puritatem ardenti zelo vindicaverint, ac piis sancitis Constia tutionibus, populum sibi ac Dis commissum minuerint, ut sibi caveret a fallaci suto depravatae illius doctrinae, quae eo periculosor est, quo se sibus & naturae corruptae nimium blanditur. Quocirca, maximam a me inibis gratiam, si hic annectere velis ea Concilia Provincialia , vel Dic celana, quae in Italia Saeculo x VII. sive ad restatuandam collapsiam Ecclesiae Disciplinam, sive ad illibatam Doctrinae Morum puritatem retinendam suerunt variis in locis celeurata.
- M. Omnia Concilia Provincialia, vel Dicec sana, quae in Italia Saeculo Ecclesiae XVII. fuerunt cedebrata, si percensere, eorumque Acta ac Decreta hic inserere mihi animus esset, longius, quam par esset , nostrum protraheretur Coli . quiuna,