Historia ecclesiastica variis colloquiis digesta, ubi pro theologiæ candidatis res præcipuæ, non solum ad historia, sed etiam dogmata ... Opus novem tomis comprehensum; auctore fr. Ignatio Hyacintho Amat de Graveson .. Tomus octavus complectens decim

발행: 1762년

분량: 195페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

eamdem sinariam gentem uni ae vero Deo sacrificasse in Templo omnium antiquissimo, & per amplissimum illud tem ris spatium apud Sinas suisse Fideles vera lamitate praeditos, plenos Dei spiritii . Regularum purissi e charitatis observantissimos, ita ut illorum hominum sanctitatem , charitatem , Deus etiam miraculis confirmaverit . Denique asserebatur, nulli evmul,

tius, quam Sinarum genti, Deum beneficiorumae gratiarum dona contulisse . Eiusinodi doctrinam, his & diliis novis ac perniciosis promistronibus contentam , Sacra Facultas Parisiensis , Iost varia, uuae habuit, ordinaria Comitia, tamem die XVII. mensis Augusti an. MDCC. tanquam , remerariam, se desinam, impiam, umbo Dei contrariam, Haererisse , Christi e FAGi . oe Relis is eversim- , re viristem Passi nis Christi, re Crueis eius eva autem , damnR-vit, atque declaravit, extra sentem iudaicam . seu extra posteros Abrahami, nullum alium populum in unum Reipublicae corpus donatum , amte Christum natum, veram ac piaram Religionem esse professum , seu sincera charitate praeditu' , aut sanctis ritibus usum; quia Scriptura Sacra quoties loquitur de gentibus , quae, extra populum udaicum . ante Christiam natum vixerunt, eas universim Idololatras appellat : Omnes dii gentium , daemonia , Psalis M. Simulacra Aentium . argen- non, ct aurum. PsaL II 3. Notus in Iudaea Deus, Psalm. 73. Non ferit talito αmni nationi, ct iudieiis Da non manifestavit eis, Psalm. i Q. Testati ir etiam Apostolus Paulur, gentes, ante Christium natum, excepto populo judaico, suisse sine Deo in hoe mundo: memoret estote, vos gentes, qui eratis in illa tempore sine Christo, alienari a mnve satio, Is A, er hospites te me inrum, promissio. nis Dem non habenter, o sine Deo in Le m,udo ; ad Ephesios c. a. Et L. Lucas c. I Ae mim Apostolorum diserte asse it, petini sisse Deum . ut omnes gentes, excepto Populo iudaico , ante Christum ratum, ingrederentur vias sitas , hoc est, in tenebris Idololatriae iacerent in mersae : u praeteriti3 3enerarioribus, inquit, dimisit omnes armos ingredi vias suas . Scripturae itaque Sacrae, necnon doctrinae omnium Sanctorum 'atrum cum Graecorum, tum Latinorum , e diametro 'ponebatur hic illorum Scriptorum error, asserentium, Gentes, seu nationem aliquam integram , exIra populum iudaicum ante Christnmnatum, veram ac Pliram Religionem eoluisse , sincera charitate praeditam, sanctisque ritibus ac sacrificiis usam tuisse ; ae subinde iure optimo hune errorem in his libris gallico idiomate exaratis, & in vulgus temere sparsis assertum censorio stigmate confixit Sacra Parisiensis Facilitas. Alia Censura i erstrinxit eadem Parisiensis Facultas anno MDCXCVII. quemdam librimi, cuius Auctoris nomini γω, an quo novae & hactemis inauditae laetatantur revelationes, quas non recipit Ecclesia, Scriptura: sacrae ad sensum imprinprium detorquebam iit, & multa stupenda ch debantur miracula ac prodigia. inter quae hoe unum prae ceteris aliis me olini Ie*isse adhue m

mini, quod videlicet Beatissima Virgo Blaria ,

ORIA

statim ae nata est, ab Angelis Rerit adorata, Se

amatum celebri pompa ac solemni Angeloruineomitatu in Caelum etiam cum corpore translata, & posita in Altissimi Throno: Quod insi rr, sanctissimam Virginem Mariam mille Any

semper stiparent in terris , ita ut nonstenti Angeli, centum videlicet ex unoquoque ordine, ad eius custodiam essent destinati; duodecim Angeli in eorporali forma semper ei ministrarent. Septuaginta Seraphini ad Colloquia assignati tu, giter assisterent , ceteri vero Angeli ad Laegati

nes sue ordinarias , sive extraordinarias continuo praesto essent. Protecto hisce Revelationibus opus non habet Ecclesia . nec illis fietitiis predigiis indiget Beatissima Virgo Maria, quae Omnigena Caelestium donorum copia abunde exornata , innumeris ac veris cumulatur honoribus .

Hine merito eulpari debent illi Scriptores, qui, sive deseribendo Vitas Sanctorum , sive Christi

Domini, eiusque Virginis Matris texendo Historiam, novas , sed fim, revelationes publicarunt, commenta, & sabulas inseruerunt , & insolita prodigia excogitarunt, quae sua novitate simplicium animos allicere possent . Grande illud malum , pietati ac religioni exitiale , obse vavit summus siti aevi censor ae destissimus Seritor noster mlabiis Canus , idemque depelli umementer optavit lib. x I. de Loris Τ-uiei cap. 4. ubi haec habet : Nee Sanctae Virgini, nee Cόjso Ddimino hominum impudentia pepercis ,

quin, quod in aliis Disis seu in Uitis Saniri rum aesitavit, idem quoque in Chrsi re M tris etias hisinia seribenda faceret ; π Pro humani

ingenii Imirare , multa vana re ridicula commini.

COLLOQUIUM IU.

De Gisiliis, quae saeculo XVII. υariis in t

eis fuerant celebrara .

D. V Μ nulla Saeculo decimo septimo M. bita fuerint Concilia Generalia , susti-

ciet hie investigare, ac breviter percensere Concilia, sive Nationalia, sive Diceceiana , quae in Eeelesia occidentali celebrata sunt , lpraetermisi

sis aliis Conciliis, quae eodem Saeculo xv II. comvocavit Ecclesia orientalis. Ea quippe Conciliacum a Schismaticis Patriarchis Graeeis indie , &habita fiterint, non pluris, mea quidem sententia, ea scire interest, quam Lutheranorum, Calvinistarum, aliorumque Haereti corrum Conciliabula, quorum nullam prori us mentionem facere de

bemus.

M. Tua profecto te sallit opinio, Notitia qui'pe Conciliorum, quae saeculo XUII. in Ecelesia orientali a Schismaticis Patriarchis ει Episeo is

Graecis celebrata liint, tibi omnino necessaria est; ut inde intelligas. & eadem opera refellas putidissimas ealumnias Haereticorum Lutheranorum , &Calvinis aram, qui Saeculo XVII. sparsis ubique libellis, ausi sunt per summam impudentiam vi rere. Ecclesam Orientalem de Deo, rebusque divinis, ac Fidei Dogmatibus secum sentire . Quaminium

92쪽

iniuriam sibi illatam serae non valens Ecclesia Orientalis, tonsillim plures congregavit Synodos, in qui errores Lulneranorum & Calvinitarum nroseripsit. diris devovit, anathemate perculit , et solidissima Seriptis Sole clarius dermnstravit, eiusmodi Novatores ali antiqua Fidei Catholi do sina penitus recessisse. His Ecesesiae Orient

Iis Synodis non abs re erit quaedam adnectere Haereticorum Conciliabula, non ut in eorum doctrinam inquiramus, sed ut perspectum habeas , nunquam Haereticos sibi in doctrina constare, ei. rue solemne esse utroque genu claudicare, & sua opinata in Conciliabulis, quae actitant. mutare, variare, fingere, refingere pro suo arbitrio . adeo ut nulium inveniant locum, ubi tuto possint figere pedem . D. Recte mones, nec melius sane Colloquium nostrum de Conciliis auspicari possumus, quam a notitia illorum Conciliorum, quae Ecclesia Oriem talis Saeculo XVII. contra Luthera nos & Calvi.nistas celebravit, ut ex his certissimis ac notis monumenIis manifesto pateat . errores illorum Haereticorum ab utraque Mesesia , occidentali scilicet & Orientali, suisse reprobatos, atque nutalitiis tenebris damnatos . Age ergo & expone, q laeso, quae causa potissimum compulerit Ecclesiam orientalem , ut dogmata proscriberet

theranonim , & Calvinistarum, qui tamen non in Orientali Mesesia, sed duntaxat in o cidentali, suos erines disi eminarunt, ac propagarunt ρM. in vera causa, quae Ecclesiam Orienta. tem , seu Graecam ad configendos Lutheranorumti Calvinistarum errores compulit, finitius tibi

Innotescere possit, rem totam paulo altius repetere necesse eri . Haeretiei therani, sectae suae propag no intenti. & orientalem scelesiam diro Schismate, ab Ecelesia incidentali, seu Latina, scissam, conspicientis, sibi persuaserunt , hane Mesesiam in eorum partes iIlico transituram . in imite inculpatam Bre doctrinae suae M. theranae professioneni, si semel orientalium Fidei & Eeesesiae nomine esset obduela. Eam ob rem, Manimis C - , Lutheranus, & in Aca.demia Tubingensi Graeearum Litterarum Prosesitar, aliique inter Haereticos Lmheranos praecipui, rogarunt Drymum Gerlatatam, ejusdem Luthetanae Haereseos Sectatorem qui Lum temporis, seu Anno MDL IU. Constantinopoli δε-Kehat , & oratoris Caesarei, Viri itidem Luthmrani, ad Selinum, Turcarum Imperatorem , comcionator erat ut Osterret Ieremiae , Graecorum Patriarchae Constantinopolitano , Augustanam Consessionem Lutheranam, Gnece dudum conversam a Paulo morio, seu ab ipso Melanesia. no, scriptore apud Lutheranos magni nominis . Hanc provineiam sibi demandatam inbentissime susterit De aum Geriae&ιώ, nihilque non m titus est, ut Ieremiam, Gnaeeorum Patriarcham Constantinopolitanima , induceret ad probandam Consessionem Aucusanam Lutheranam tanquam Fidei Ecclesiae oriemalis coissentaneam. Sed post varias adhibitas artes, oleum & operam perdidit

Gerlatatiis, ejus- canatas ad nihilum omnino

reciderunt. Graecorum siquident P.Mriarcha Constantinopolitanus Ieremias non solum conflanterrenuit in Religionis dogmatibus Lutheranae doctrinae sustragari, verum etiam aperte res agatus est, & Catholicorum omnia, quae Lusterani impugnabant, dosmara confirmavit, sumite calculo approbavit . Quin, non contentus ille Graec rum Patriarcha Constantinopolitanus virulenta reiecisso Lutheranorum dogmata, tribus etiam Responsiqn:biis, erudito cadamo exaratis, quas ad eos misit, illorum errores detexit, & oppuynavit , atque tandem sub finem tertiae suae Responsionis, ram taedio affectus importunae pervicaciae Ditheranorum , qui doctrinam suam defendere

satagentes, illum variis Scriptis sitigabant . monet ipsos , ne posthac ei molesti essent, neque amplius de iis Scriptis ad ipsi im mitterent , quippe qui nimium de se praesumentes, & ab avita doctrina desciscentes , nollent antiquae Ecclesiae adhaerere Theologis, seu Sanctis Patribus,

cum Graecis, tiam Latinis, ex quorum nihilomimis Interpretatione ae doctrina haurienda sit probatio Ridei Veteris ac primitivae Eeelesiae. Huius Facti Historici, quia huc usque narravimus ver,tatem confirmant Episcopi Graeci , qui an. i'a. in Synodo euthlehemitica, seu Hierosolv-mitana, praeside Dositheo. Patriarcha Hierosolymitano, ad damnandos Haereticorum Calvinis lariam errores congregati, hoc testimonium proti terunt, qilod ipse, iuxta versionem, seu interpretationem ciuidem synodi Bethlehemiticae ab AnonymoiPatre Bene fresino Congregationis T. Mauri latine adornatam, & Parisiis apud Viduam

tam . hic latine referam: Martia, Crugius I hingensis, ceteri se cum G n itinum theri ρ

risiores inquiunt Episcopi Gimi Synodi Bethlehe. miticae in Iuae capita pro nis au eum, qui C

ibolicis Melosia Conguntinvolitanae id temporis Hinvum te at s seu Ieremiam direxerunt, quarentis in Heuant Lutheram digm feerent, aueramoris vati Mesesia de doctrina convenirent i Vctum ud tuos; imo oe eontra infos insignis ille Patri m a sermones tres, seu magis peruas Refmnsioner, rescripsis, quibus omnem evirum Haeresim theia gice iuxta ac Catholice eonfurabat, re Orthadoxar iniones , quaycumque a principio Mesem Atinuis Orientatis, eos edocebat quamquam illi , seu Lu-

therani, nequaquam attenderunt, quive nuntium

merati penitur remiserunt. Haletur libo isso Gr est er Latine edistis mitembergae in Germania anno salutis millesimo quingentesimo octuagesimo qua to: Sed εν ante Parria am sum nomine Ieremiam, Ioannes Natta et Presistere, er oecon mias Constantinopoleos in Tractasu, quem de Expositiose sares Murgip edidit; ae rursum

eumdem JGemiam, Gabriel Severus Misoanus .

Fratram nostrarum Cretensium Arehiepiscopus , in libro , quem de serem Messis Cathester Sare mentis es-mfuit, Universam Fresinae Orientalis Mesrinam manifestius exhiAere..Ex hoe.Graec rum Episcoporum , qui ad damnandos Calv nistarum errores ad Synodum Bethlehemiticam anno MDC XII. convenerunt . loci ple

93쪽

tissimo tesimonio evidenter collisitur causae quae permovit Ecclesiam Orientalem ait profligandos Lutheianorum errores . locum , & occasionem dedisseipli sinet Haereticos Lutheranos , qui Ecclesiam

Otientalem provocarunt, nihilque interuatum reliquerunt, ut haec Ecclesia, quam ab Ecclesia Romana separatam cernes atri , approbaret Lauheranam Consessionein Augustaliam. Quin , eo ina pudentiae 3c audaciae protuperunt Lutherani et ut Palam assererent, seu potius nientiremur, Ecclesiam Orientalem in dogmatibus Fidei adem plane cum ipsix sentire. Ea Lutheranorum xudacia necessita- tein in risuit Ecclesiae Orientali hanc teterrimainsbi impactam calumniam repellendi atque tum

in Synodis, tum editis libris publice declarandi, doctrinam suam. in Fidei dogmat: s, lotiqe la teque dii crepare ab erruribus, quos sparcebant ,& obstinatis animis propugnatant Lutnerant . Qua in re. ut obiter d:cam , shmmopere mirari debemux divinae providentiae sapientiam , cujus singulari beneficio faelum et , ut alim omnino atque speraverant Lur herani, dol'sae quam instruxerant machinationis eventus acciderit, & ut illi nefarii Haeretici, praeter nam expectationem , in Ecclesia orientali quamvis diuturno Schiumate iam divulsis venitus ab Dclesia occidentali invenerint doctrinae suae exitium, ubi sper bant adiumentum ad sum latio per orbem errores propagandosia

D. Tentarunt ne paritet Haeretici Calviniani ire pestiferae sitae doctrinae consortium adducere Ecclesiam orientalem , ac siliis aliis persuadere , hane Ecclesiam in pricipuis Christianae doctrinae Capitibus a se ipsis non dissentire λM Haeretici Calviniani non solum Saec. xv II. Omnem moverunt lapidem, ut Ecclesiam Orientalem suas in partes traherent, sed etiam pecunia aliis quo pravis artibus corruperunt, ac pestilenta doctrina sua imbuerunt quemdam innutim Lucinmn . Patriarcham Constantinopositant i , qui Calvinianam Consessionem Fidei promusgavit nomine suo, eamque in Batavia typis editam aes tum mi Micarunt Calvinime , ubaque inclamantes, doctrinam Calvinianam toti Ecclesiae Orientali probatam fuisse . At, hic vanus Calvinistarum triumphus in maximum illorum dedecus cessit , & perenne Catholicis suppeditavit monu mentiam ad demonstrandam in praecipuis Fidei sitae dogmatibus perpetuam utriusque Ecclesiae in Uentalis, seu Graecae, & Occidentalix seu Latinae consensionem, sicut maenisesso consat ex multis Factis Historicis quae im huius rei evidentiam hic inserere necessarium omnino Aixi . In primis , ri r Geo cuius Calvinianam Consessi nem Fidei tantopere venditant Haeretici Calvi-nistae , fuit vir versipellis ingenii, Fidei G - , Turcicae, & Calvinianae mixtura prodigi ius, qui irrepsit primum in Ecelesiam Alexa drinam. & deinde accepta a Ciavinistis Batavis unia ,. Sedem Constantinopolitanam invasit ,& dominam Calvinianam prusessus tandem S de Patriarchali. jubentae Turcarum Imperatore ,. ob multa ab ipso perpetinta scelera , depositus , in initimi mari. nigri cunis L . & in mare

praecipitatus , meritas dedit prenas Haerela tra& turbarum, quas Constantino i excitavera Necesse igitur est, ut omnem stontem ac pud rem exuerint hiaeretici Calvinistae, qui neiarinni illum hominum . ac verum in relinione μυ- reum , laudare . & quasi locupletem Graecorum , seu Orientalis Ecclesiae Fidei teli , producerae ausi sum . P terra, tantum abeii, ut haec Cauviniana C rilis LMaris. Patriamliae Constantin politani , Fidei consessio. qua tantopere ploriati tur Haeretici Calviniani , Mi quod Orthodoxae Fidei praejudicium intulerit, ut potius perpetuam Ecclesiae Graecae cum Latina.circa praecipua Fidei Catholicae dogmata consessionem sensibilem reddidelmi At enim Graeci statim ac Pr diit Constantinopoli haee Calviniana Fidei Confesso, C illum Ginem , Paitiarcham Coum Iinopolitanum eius Ainorem . coacta Synodo , exauctorariant , ejusque loco sutacerum C ri iam Bem hensim , qui una cum Patriarchis Al xandrino. & Hiemiolymitano cum tribus suprax viginti Orientalibus Episcopis . cum univolo

Ecclesiae Conflantinopolitanae Clem in bnodo Constant in ii anno iM8. habita , im C rilis Lucari , & Calvinianae Confessioni ab ipsis

editae anathema dixerunt . Non multo post Hlhu Berrehensis e Sede Constantinopol itanae

insidiis & munia Parthenii , Episcopi Adriano

politani deiectus est . Panhenitis vero Patriarchatium Constantinopolitanum adeptus alteram Synodum anno Idaa. Iasi apud Moldaviam celaravit, in qua Calviniana Fidei Consessio a

rilla lauare edita . tanquam Orthodoxae G corum Fidei omnino contraria , sitit damnata .

Praeter has duas Synodos quae in Ecclesia Orientali ad proscribendam Caluinianam Criui G- eastis Fidei Confessionem habitae sint , tertiam Synodum quae dicitur Bethlehemitica vel Hi rosolymitana . die XVI- mensis Martii anni I 6 a. comit Dositheau , Patriarcha Hierosolymitanus , eique intersierunt NeEurisu Expatriarcha . sex Metropolriani , & Archimandritae , Presbyteri, Diaconi , & Monachi tres supra quinquaginta . Titulus hujus Synodi Bethlehemiticae. iuxta Versionem , seu interpretationem iam cit ti Anonymi Patris Benedie fini Congregationis LMauri hae est : CINeus Fidei orarissime. seu M

na sis Patri re a Dositheo. porro in hoc Clues Fidei Ortia a Graeci in ea Synodo Bethlehemitica, seu Hierosolymitana congresisti, ut firmi rem tum propriae Consessionis Fidei expositi nem , tum Calvinianae C rilli Gearis Consensionis damnationem ederent . utriusque Synodi adversus eamdem ipsim C tui Lucanis Calvini nam Fidei Consessionem antehac celebratae Acta

reserunt. innovant ac confirmant . Graviter etiam conqueruntur , quod Calvinita quos v

res Architems .. Ap aras , Arrifieissis Seripturaeor Pareum , Haereticorsim more , expositoirer post tot Graecorvin Patriarcharum Declarationes ia

94쪽

min typis talum Consessionem Orthodoxam , .in reprotatas & anathemate perculsas C tui Learis impias responsiones , post Gab istis, Arachiepiscopi Philadelphiensis. G mrii Proictyn. celli T. pharis , Patriarciae Hierosolymitani clarissimas Lucubrationes , Ecclesiam Graecam caliminiari non cessent , asserendo hanc Calvi. nianaen Cyrilii Meam Fidei Consessionem universae Ecclesiae orientali fuisse probatam . Quod putidum mendacium ut fit si convincat im Synodus Bethlehemitica declarat primo, hane

Confessionem Calvinianam a Crrim Meari nemine Orientalium constio , sed prorsiis claticulum editam ac male consarei natam suisse . Secundo eiusdem Cnitii Mearis Calvinianam Consessionem non esse orientalis Ecclesiae Conseiasionem. Tertio praedicte consessionis oriatis Llcaris capita ita ab Eccles orientali fuisse reproiiata , ut hie contraria vel ipse riuus Geo et iam cum execratione docuerit , atque ab Syni dis duabus frequentissimis propterea exeommunicatione & anathemate percul Iax sit, quod scri- Ptis quoque ea impugnare detrectaverit . Postulas Declarationes, Synodus Bethlehemitica, seu Hierosolymitana ocio-im capitibus clare expli

Gelararunt primo . Ecclesiam Orientalem, seu Grream septem admittere nori Legis Sacr menta , ae firmiter credere , iuxta constantem Patrum Grprorum doctrinam , substantiam p. nis & visi transmutari operatione Spiritus Samcti in substantiam Corporis , di Sanguinis Christi in Eucharistit Sacramento . Secunia Baptismum esse omnibus ac singulis infimibus omnino necessariam , & in eo vere deleri peccatum originale , ita ut ramen hi, qui per Baptismum sunt iustitieati , a iustificationis gratia non solum per infidelitatem , sed per quodlibet aliud

peccatum lethale excitare possint. Temo, pr

fitentur Ecclesiam Catholicam esse visibilem &inulli bilem , Episcopos esse Presbyteris superio. res, Cultum Deiparet Virgrni & Sanctis esse deserendum , Sacrarum In inum cultum consedivandum esse sanciunt , Niuniorum , 'iae satis temporibus ab Ecclesia sunt indicta, observatio. nem, & a quibusdam cibis abstinetitiani approbant; uno vecto damnant, reiiciunt, δε anathemate percellum omnes errores Calvinistarum , ut

videre est in actis illius Synodi Constantinopolit, , quam ex Gr o idiomate latine vertit, &synodo Bethlehemiticalymitana octodecim capitibus clare expli- una cum byn O Hethlehemitica Parisiis anno

totide asserit Ecclesis orientalis Doctri- MDCLXxlv. pia cavit Anonymus Pater Bene.

nam , definitque contra Hςreticos Calvinistas liberum hominis arbitrium r precatum Adamii non sitita extinctum .' Ad iustificationem non susticere solam fidem in Christum mediatorem absque bonis operibus : Septem ess a Satramemta r Baptismum delere peccatum originale ;Panem & Vinum stubstantialiter eonverti in Co pus di Sanguinem Christi in augustissimo Euch, ristit Sacramento Sanctos tanquam Dei amicos esse colendos ac invocandos : Sacris Imauinibus eultum esse exhibendum 2 retinendas esse

traditiones quas sive per MNDuram sive per sermonem , Catholica didicit Ecclesia, 'qui Sancto Spiritu erudita , errare non intest. Hie fidei

Catholics Dogmata contra Calvinillarum commenta an his o decim capitibus tam candide proponit hse Synodus Bethlehemitica , tam clare edisserit , ram nervose vindicat, ut Perperna utriusque Eeclesis seu orientalis & occidentalis , in his Fidei capitibus consensio in evidentiori lumine ad obturanda Calvinistarum ora , collocari non potuerit . Hunc Ch peum Orthodo. xae Fidei adversus Calvinis las compositum a DusArbeo Paetriarcha Hierosolymirano, Ac a Synodo Brahlehemiticia approbat viri, idem Patriarcha D subeus novis argumentis & testimoniis Patrum Cretorum auxit, illustravit. & an. i5 . in Wa- lacnia publicavit sub hoc novo Titulo. ehisi diis ridia necessarium ad innotandas Calamulas Carein param, qui Ecclesiam Orietatem do Drareb que divinis cum insis idem sentire in utimuin. Paulo antequam celebraretur hec Bethlehemitica, seu Hieros.lymitana synodus, Diovinius, Parria cha Constantinopolitanus , mente sanuario anni 1672. convocavit Constatu inopoli synodum , in

qua Guci ad qMiliones, quas nonnulli Hoetici

Calviniani ad leutandam seu potius subornandi meorum Fidem, ipsis proposueram , respondentes. dictinus Congregationis S. Mauri.

D. Facile nune rereipio, Catholiem insignem de Hrreticis Calvinianis retulisse Victoriam . Asserebant quippe illi Hςretici doruinam , quam Catholi et proquvabant de reali pissentia Corporis & Sanquinis Christi in Eucharisti e Sacramento , de Transubstantiatione , de eultu sanctorum , & Sacrarum Imaginum , de visibilitata& infit libilitate Eeelesit , de Truitionis aues

ritate , dc de aliis id genus capitibus controversis, novam esse ac penitus alienam a do strina Ecclesiit orientalis . Contra vero Catholici pertendebant doctrinam , quam in his controversis Capitibus tuebantur , traditam a Christo Domino per Apostolos 3c Sanctos Patres perpetua traditione in Ecclesia Romana rarentam , ad Gipsos iIlibatam derivasse , eamque orientalis Eeclesiit Fidei omnino consentaneam esse . De ea contentione teritor iacta Ecclesia orientalis , suumque iudieium ferre rogata , variis Synoia , quarum sit perius meministi, coegit , ac tandem, post maturum ac deliberatum examen , declaravit , doctrinam , quam in his capitibus de Religione controversis propug nabant Catholici, v ram esse, a Chrillo traditam , ab Apostolis prosectxm , unanimi Ecclesiit orientalis tot m-sione firmatam , per universum terrarum O

bem Latinum , & Gricum nusquam interrupta culorum serie accentam , instoditam , P dica iam in tectrs , expolitam an pulpitis , exararam in libris, celebratam in Templis r Calvinistas vero , qui sec is opin ntur , eadem iaciesia orientalis in suis Synodis damnavit, eosque Perstrinxit tanquam Hsreticos , & calumniatores , qui Getesim orientalem in his tontroversis de Religione capitibus idem cum illis sentire esti, tire audebant . Certe, post tam solemne rici

sis Orientalis iudicium nihil amplius relinqni

95쪽

tur reconditum, nihil abstrusum, nihil quod non

possit a videntibus & audientibus solo sensuum ad utorio iudicari . Nee solum Theolo i , aliique viri eruditi , sed etiam omnes qui habent

oculos, aures, sensumque communem . nec Dassi

num ae liu, aut praejudiciis excaecati sunt, nullo negotio ex ipsa sola Graecorum, seu riclesiae orientalis. Confessione Fidei compertum ae explo. ratum habere possimi, doctrinam . qtiam in his tantroversiis de Religione capitibus defendunt et. iamnum Catholici , per tua utriusque Ecelesiae Occidentalis & Orientalis consensione muniri , firmari, roborari; Calvinitas vero apud omnes audire debere tanquam Novatores & calumniat.

res, quippe qui fallo jaetantes. impiae Calvinianae Fael ionis commenta universae Ecclesiae Orientali probari, ab eadem Orientali Ecclesia pluribus in Synodis, velut Haeretici & imposiores damnati ,

proscripti, ac confixi suerunt. Ad hoc argumentum, quod, mea quidem sententia, cinini nervo efficacius . omni demonstratione verius haberi debet . quid respondeant haeretici, scire vehementer

optarem.

M. Haeretici Calviniani pondere veritatis oppressi, & tamen adversus eam sibi probe persperum rapidis motibus furentes, ad extremum sceleris cumulum venerum, periugium in menducta quaesiveriant , atque in horrendis impostiaris sidueiam suam collocarunt. die itantes, illas Ecclesiae Orientalis Synodos, in quibus damnatasiit Calviniana doctrina, coaluisse duntaxat ex Grineorum Patriarchis, Metropolitanis & Episcopis, qui in Eccles. Latinae dogmata jam pridem prinpensi erant, iisque addicti vel pecunia corrupti ,ruliela vera Ecclesiae Orientalis Fide, in latin rum paries transieriint, Graeculi subinde potius , quam Graeci appellandi. Uah inrontes h inesquos non pudet tam insigne mendacium palam , aperie . asseveranter , insperunte & sti, pente orbe Christiano confirmare, Ecclesiam Occidentalem seu Latinam cum Ulanas intimare. At tinti. Ecclesiae Orientali, seu Graecae . publicam , eamque atrocissimam , iniuriam irrogare . Ubi pudor mentis, ubi rubor frontis, ubi bona fidos . tibi naturae & honestatis sensus Sed haee in Haereticis, qui astulgentem veritatis splendorem re- rei luat, & verum filium, falsum verum persticia fronte pronuntiant, quis requirat f Non pol- sum tamen Quin breviter ostendam , Haereticos Calvini stas, dum adeo exectiabilem impos uram procuderiint, siniui prudidisse , quantum veritarem oderint . & qu nium adversus eam nihil possint . At enim primo. Episcopos Graecos, qui in tuis Synodis doctrinam Calvinianam condemnarunt, in Latinorum partes transisse, seu o, seqilio Ecclesiae Latinae, siciit opoanni lini Haeretici Calviniani, Omnino suis Ie addictos , lain fibium est, quam qdod maxime . plectantis uidem Expatriarcha Hierosolymitanus , Latinae Ecclesiae erat insensus, ut constat ex lib. quem composuit contra Primatum Papae, de quein Dinetheus eius

nepos, & in Sede Hierololymitana succetar .an publicam lucem emisit anno I 6Sa. Idem et-

ra opuscula Sime- Thessalonacensis anno MDCLXXXIV. publica luce donavit, prauertim illata quibus hic Scriptor GWem data C Latinos impugnavit circa primatum Pari, circa Eueharistiam in pane Azymo & non in semienis to eonficiendam, es circa Processionem Spiritus Sancti a Patre Filioque, quς sunt pucipua capita in quibus Latini dissentviat a Gmeis . Porto Ninariin Expatriarcha Hiemselymitanus inte sitit Synodo Bethlehemitici, in qua damnata est Calviniana doctrina , & Dos riu, Patriareia Hierosolymitanus , pr sitit huic Synodo Bethim hemitici: . Falsum igitur est, Synodos , 'us in Ecclesia Orientali ad proscribendam Calvini

nam doctrinaria fuerunt celebrat , c luisse dumtaxat ex Grecis Ecclesis Latinς addictis . Pr-- ea, si ad Latinorum duntaxat petitionem , &ad eorum gratiam aucupandam , ut mentium

tur Hiretici Calviniani , hane Fidei Confessio.

nem advertus Calvinianam rictionem Nectariau.

Dinuheus , aliique Grici in Synodo Mihlehmmitica congregati , edidissent , omni proculd bio in hae Consessione Fidei . ne ostenderent Ecclesiani Latinam . siluissent suum dogma de Procelliolie Spiritus Sancti a solo Patre . nee improbassetit dogma Ecclesie Latinς docentis . Spiritum Satictium a Patre Filioque procedere & tamen Greci , qui interfuerunt Sunodo Bethlehemiticς . profitentur in sua Confessiona Fidei, Spiritum Sanctum a solo Patre mcedere, Sc improbant dogma Latinorum de Pmeessi ne Spiritus Sancti a Patre Filioque; quod 'quidem argumento est, Gr os, qui i Synodo thlehemitici interfuerunt , hanc Confessionem Fidei contra H reticos Calvinistas ediaisse. - non ut assentarentur Ecclesiς Latinς , sed potius ut integram exhiberent Eceseiiς Orientalis Fidem , & elinguA redderent Calvinistas , quos non pudebat asserere Ecelesiam Orientalem in pnae pilis fidei capitibus idem sentire curn ipsis. Te

titi, si ills Sunodi, quae Consessionem Fidei com

ra Calvinistas promulgarunt , studio assentam di mi pandiqiae Ecelesiae Latinae ut mentiuntur

svmille . retessissent a doctrina Eecleta o- .hiemalis , confestim alii Episcopi Graeci huiu,

doctritiae retinendae tenacissimi. reclamassent, SDiu dos convocassent ad stabilientiam& propalandam

veram Eeclesiiae Orienralis Fidem ; Δ- - , Patris resiχm Constantinopolitanum , qui prinsuit Concilio Constantinopolitano , an quo damnara est Calviniana doctrina , & μω- , Patriarcham Hieroiblyinitanium, qui praeibit synodo Bethlehemiticae . in qua itidem pruseripta est Calviniana rictio , tanquam Novatores ,& Ecclesit Orientalis doctrine desertores,ex- ductorassent , eorumqtie Fidei Consessionem eum

execratione repudiassent & tamen certissimo constat , nullos Eniscopos GWcos unquam re-e amasse adversus illas Synodos Ecclest Orientalis, que eontra Calvinianam doctrinam Conseiasionem fidei ediderunt; nunquam Disnν x Patria

cha Constantinopolitanus , & αβ is Patria cha

96쪽

cta Hierosolymitanus tanquam Novatores, &d rinae Ecclesiae Orientalis desertores, sua Sede delini sunt; quin immo, Dinuhesu, scientibus &applaudentibus Graecis, edidit anno MDCXC. in Walachia, ubi, sicut & in Moldavia, viget Ecclesiae Orientalis doctrina, eique Graeci has Provincras incolentes tenaci ssime adliaerent, edidit inquam , Fnebiridion Fidei necessarium ad eun utandas earumnias Calvini'artim , qui Ecelsum Orientalem de Deo , rebusque diυinis idem eum ipsis sentire mentiuntur, sicut iam sit perius obse vavimus. Quarto, ubi pr: mum vulgata est Calviniana Fidei Consessio, quam Cyrillus Liacar Patriarcha Constantinopolitanus concinnaverat ,

non solum a Parthenis , Corrilio Berretensi, Di ninio , Patriarchis Constantinopolitanis , & aDosithis , Hierosolymorum Patriarcha , c elis Synodis , damnata est tanquam prorsus aliena ab Ecclesiae Orientalis doctrina , sed etiam in eandem inri ci Lucaris Calvinianam Fidei Consessionem conglomerato agmine insurrexerunt inmnes Archimandritae, seu Abbates , Monachi ,& Laici Graeci, nec non varii impuli Christiani,

ui per orientem dispersi diversis Smis implicitiunt, videt. Cophti, Jacobitae, Nestoriani, Maronitae, Syri, Armeni, & alii, qui, licet in E clesiae Latinae communione sint divulsi, hanc tamen Calvinianam C tui Mearis Consessionem palam verbo ερ scriptis detestati sunt , dc Calvi-nistas, qui, ob illam Calvinianam C tui Mearis Fidei Consessionem filis gloriabantur in Occidente, ac iactitare solebant Ecclesiiam Orientalem idem in doctrina Fidei cum ipsis sentire, appellare non dubitarunt impudentes, furiosos, ιψώω- res, superbos haereticos fluise opinantes, pereerse sentientes. iniustis suisicionibus Ecclesiam Graecam infamantes, iniquos ιmpo lores, EceIesiae Orientalis calumniat res oeci atque ut Ecclesiae Orientalis Fidem 3c inlumias Calvinis araim, qui eam lmi' nutis dehonestabant, toti Orbi Christiano mani-kstarent, publicas de authenticas ea de re dederunt testificationes amplissimas, Metropolitan rum, Episcoporum, Sacerdotum, Abbatum, &Monachorum Ecclefiae Orientalis subicriptionibus munitas , quas insertas Tomo '. perpetuιtaris E

et sit Cis ite de Fueharistia Fidei legere poteris; eas quiere integras hic ex habere nimis longum esset. Consille etiam, si tibi per otium liceat, Tomos quartum Zc quintum, quos tribus prioribus Tomis Permiuitatis Ecclesiae Catholicae de Euchari lia Fidei nuperrime addidit destissimus Abbas Eusebitis Renauritius, qui Linsuariim Orientalium

notitia apprime excultus, ejul modi Graecorum testificationes egregie vindicat a calumniis Calvinitarum , dc invictis momentis exsufflat inanes quasdam conjecturas, quas iidem haeretici magno quidem sed urito conatu ad earum fidem elevandam hactenus excogitarunt . Quinto, sese omnibus deridendos propinant Haeretici Calviniani, dum sibi periua lent, de aliis persuadere se posse putant, illas Synodos, quas Graeci ad damnandam Calvinianam doctrinam celebrarmini,

recessisse ab Ecclesiae Orientalis doctrina , quia praedictae Synodi in ea Fidei Conseisione , quamina j. H l. Tom. VIIL

contra Calvinitas promulgarunt, diserte profitemtur se credere dogmata de reali praesentia Corporis & Sanguinis Chri ili in Elicharisitae Sacramemto, de Transiibilantiatione, de invocatione Samctorum, de cultu Sacrarum Inrarinum, de n cessitate Sacramentalis Confestionis, de Auctoritate Traditionis, de precibus pro defunctis,

de Visibilitate θε insulibilitate Ecclesiae, de Episcoporum auctoritate, qua iure divino simplicibus Presbyteris sunt superiores &c. Cum igitur, inquiunt Calvinis lae, eiusmodi dogmata n va sint, & procula ab Ecclesia Latina, sequnur, illas Synodos, quas Graeci ad proscribendam Calvinianam dotiri nam convocarunt. eiusmodi dogmata , ut assentarentur Ecclesiae Latinae, approbasse, ac subinde ab Ecclesiae Orientalis doctrina descivisse. Verum, dum haec impudorato ore parriunt Haeretici Calviniani, ridendi potius sunt, quam consutandi , quia Polemici nostri Script res sole clarius evicerunt, ejusmodi dogmata, quα Synodi contra Calvinianam Doctrinam a Graecis celebratae in sua consessione Fidei profitentur,

non esse nova in Ecclesia Orientali, sed potius a Christo Domino & ab Apostolis rradita : iisque probant, ex Graecorum antiquissimis Liturgiis, praesertim Basilii, & Ch 1 Omi, ex eorum Horologiis, Triodis, Euchologiis, Synaxariis, qui libri sunt apud Graecos pervulgati,

in quibus eadem dogmata exprimuntur . eaqlle omnes ad unum Graeci fuentur, semper in Ecclesia Orientali, iuxta perpetuam Patrum Graecorum doctrinam, Zc continuam traditionem ad haec usque tempora propagatam, ab omnibus Fidelibus credita suisse. Nec soli Graeci Schismatici haec dogmata tenent, sed etiam inter Fidei suae articulos reponunt omnes Christiani, qui in Oriente varias in Sectas distracti, ab Ecclesiae

Latinae communione sunt separari, nimirum C

meni, Maronita ero. sicut ex eorum Liturgiis ape

te demonstrat iam laudatus Eusebius Renauritius in libro quem Parisiis anno MDCCXVI. edidit, euique hunc indidit titulum: Cialectis Litura iu-νum Orientalium . Desipitini ergo plane Calviniani, dum audacter asserunt, has Synodos, quas Graeci ad configendam Calvinianam doctrinam celebrarunt, recessisse a doctrina Ecclesiae Orientalis , &, ut adstipularentiir Ecclesiae Latinae, haec dogmata in sua Fidei Confessione recepisse Debuissent saltem illi Haeretici unam proferre Syn dum, in qua Graeci ad vindicandam doctrinam Ecclesiae Orientalis damnassent illas Synodos, in quibus alii GKci proscribendo Calvinianam doctrinam reliquissent Orientalis Ecclesiit doctrinam,&, ut grat incarentur Ecclesiς Latin nova Fidei dogmata obtrusissent. Nec enim credibile est omnes Patriarchas, & Episcopos GKcos voliti Lis dormire in utramvis aurem, & impune permittere, ut illi Synodi ab Ecclest Orientalis doctrina recederent, oc nova Fidei dogmata inveherent. Nullam tamen Hrretici Calvinimi, s*pius licet a Catholicis Doctoribus provocati, Pr serre unquam potuerunt Synodum , in qua Gr idam nave int ant accusaverint illas Synodos. Que

97쪽

Calvinianam doctrinam reprobarunt, quod descivissent ab Orientalis Ecclesiae doctrina, & no--va dogmata approbassent. Immo ex certissimis monumentis constat, omnes Graecos schismaticos definitionibus harumce Synodorum, quae dine rinae Calvinianae anathema dixerunt, firmiter adhaesisse, & etiamnum adhaerere , tanquam dine rinae totius Ecclesiae Orientalis, omnesque Christianos, qui in Oriente varias in Sectas sunt divisi, & ab Ecclesiae Latinae communione divulsi, damnationi Calvinianae doctrinae itidem si, scripsisse, & eam ita execrari, ut compertum sit ex manifestissimis Relationibus quas Auctor aurei operis is perpetvi ro Fidei EArbori .e Tmmo l. 8. cap. s. resert omnes Orientales,& Graecos Schismaticos, seorum dissidiorum oblutos, lolis Catholicis, leu his, qui Romanae Eeclesiae Ridem profitentur , Sacramenta ac sepulturam concedere. Lutheranis vero & Calvinia. nis prorsus eliminatis, eo quod illos, tanquam Haereticos, detestentur, nec ullam cum illis B.

cietatem in his, quae Religionem spectant, habere velint. Haec, quae hactenus adduxi, mωmenta, si Haeretici Calviniani, semoto partium studio, & abdicatis suae Secte praejudiciis, pe pendere velint, omni proculdubio intelligent ,

ea Domata, quae nunc ipsi tanto animorum aestu impugnant, non recens ab Ecclesia Lati. na Bisse procusa, sicut oppido mentiuntur, sed perpetua utriusque Ecclesiae, Orientalis, seu Gramcae, & Occidentalis, seu Latinae , consensione firmari, eamque etiam utriusque Ecclesiae in a serendis iisdem dogmatibus eontinuam consensi

nem nullo negotio percipere poterunt ex unionibus Ecclesiae Graecae cum Latina factis, praese tim in Conciliis Generalibus, Lusdunensi II. &. Florentino. In his quippe Conciliis Graeci, amtequam unionem inirent cum Latinis, disput runt quidem de Primatu Romani Pontificis, de Processione Spirrius Sancti a Patre, Filioque, de Eucharistia in Azymo conficienda , de Additim ne particulae Filioque Symbolo Nicaeno ficta, in quibus Controversiis Graeei disssidebant a Latinis: at nnllam Graeci in his Conciliis disputationem institueriant de Praesentia reali Corporis& Sanguinis Christi in Eucharistiae Sacramento, de Transubstantiatione, de septenario sacram emi nam novae testis numero, de involatione Sanctorum , de Cultu Reliquiarum & Sacrarum Imaginiim, de Missae Saerificio, de precibus pro

desui:ctis &e. De his, inquam , dogmatibus nullam unquam Graeci eum Latinis disputationem , vel minimam litem moverunt; nee vicissim L, tini, qui in his Conciliis pacem ae foedus cum Graecis pepigere. illos unquam alicujus erroris circa primim dogmata arguerunt aut insimul mnt, quod quidem argumento est, in utraque Ecclesia, Graeca videlicet & Latina, tae dommata perenni, sibique semper constanti consensione credita fuisse atque retenta. Ad hane tamen utriusque Ecclesiae in fide illorum dogm tum perpetuam conspirationem, radiis fulgentem sole meridiano splendidioribus adhuc caecutiunt Calviniani, alique nefarii haeretis, eique uni.

ORIA

versi orbis Christiani, Grici, ac Latini inutiationi ab ineunabulis Ecclesiae ad ham usque tempora nunquam interruptae, deplorandam suani ti& miserabilem Petro sianorum, Henricianorum,

at densum , Albigensium , Humitarum . Hi rumque infamium Haereti eorum, quos cclesia

Catholica iam pridem protrivit, traditionem a reponunt. Quod sane,ut nemo non videt, de ratae causae desperata desensio est, agnitae veritatis manifesta repudixtio, & evidentissimum insaniae aris EuinentiIm, quia ut apposite ait S. Augustatis, Ii quid mirae alito per orbem frequentat Mel

fia , quin ira faciendum sit disputare inses nil

mi ost insaniae. Haec Ertassis paulo fiasius, quamsbleam , de Synodis , quas Graeci Schismatici ad damnandam Calvinianam doctrinam Smulo

Ecclesiae decimo septimo celebrarunt, dicere ne cessarium esse duxi. tum ut illas Synodos a ca.

lumniis Hςreticorum , intissimum Calvi nisi

rum, vindicarem ; tum etiam ut in optimo i

mine collocarem invictum illud, quod ad propingnanda Fidei Catholici dogmata, quς nunc a Calvinistis, aliisque Hςreticis oppugi tur, do. ctissimi Seriptores Catholici, p*settim LM ALiatius, Antonius Amaldus, s Eusebius Renaud tim, nobis surdeditarunt arsumentum ex Perp tua utriusque Ecclesς, incidentalis & Orient iis consen Iione petitum, ad quod 'retici, quantumvis sese vehementer torserint, nihil solidi hactenus hiscere atque mussitare potuerunt. Por.

ro hi diis Synodi , videlicet Constantinopoliatana, & Mthlehemitica, seu Hierosolymitana, quae Siculo XVII. a GKeis Schismaticis ad damnandos Calvinitarem errores, & ad perpetuam Ecclesit orientalis asserendam doctrinam fuerunt celebros, extant Greco-Latim in To. mo XI. Cone illorum Generalium, que nuper,

seu anno III s. Joannes inaeduinus, e Societate

Jelu, Parisiis in Typographia Regia Typis mandari curavit. D. Hoc argumentum ad persuadendam euiliabet veritatem dogmatum, quae perperam P gretici in controversiam vocant, abunde sufficere debet . Quicumque enim sincerus est veritatis am tor , etiamsi nec immensa Sanctorum Patrum opera, nec Theologorum lucubrationes legerit,

se discurrere potest: Scio, totum orbem Christianum his ad hisisse Fidei dogmatibus, antequam prodirent postremis hisce temporibus H retici Lutherant . Calvinistς , Sociniani &c. His et iam dogmatibus assensum pWbuisse Ecelesiam

Latinam universam cerno , nec consensus illius

initium invenio. His quoque dogmatibus Ecelesiam Grecam, licet Ecclesie Latinς, a qua diuturno senismate separata est , infensissimam e sentire perspicio : in eadem dogmata alias Christianas Societates. qiis Latinς perinde ac Grtcs Ecclesii communionem aversantur, conspirare compertum habeo: nullum in his Fidei dogmatibus mutationis vestigium in Ecclesiasticis monumentis offendo incunctanter : igitur credere debeo, quod ubique , quod semeuniversa credidit , & etiamnum credit Ecclesia ; quod certe neque crederet , nequa

98쪽

cum tanta consensione eredidisset nisi illa dogmata inviolabili , ae perpetua ab Apost

lis prosecta traditione , vel iiii canali perenni , recepisset . Hoc , inquam , argumentum quemlibet veritatis amatorem , & suae lalutis percupidum convincere debet , eique presuadere lalsas esse Seelas Lutheranorum, Calvinistarum, aliorumque huius temporis Haereticorum , qtii , repudiata universae Ecclesiae doctrina, nova d

smara procuderunt.

M. Gaudeo plane, quod ex illis synodis, quas

universa Ecclesia Orientalis ad damnandam pe- siferam Giheri , ex Camini doctrinam Saeculo XVII. eelebravit, clare intelligas , quam Scile ex utriusque Ecclesiiς, Orientalis , & Occidenta. lis , perpetua contentione confutari ipossint horunice Sectariorum errores. Sed audi nune aliud ad resellendos illorum errores non minus efficax argumentum petitum ex piet id Synodis , quasi pumet Hiretici Saeculo XVI l. habuerunt , &in quibus , nunquam sibi an Fide constantes sua recuderunt dogmata , variarunt linguis &sententiis , calidum simul & frigidum ex eodem ore perflarunt , & quod gravius est , impia sanxerunt Fidei dogmata, ex 'uibus totius Moralis Christianae sequitur exterminium, & scelestis hominibus impune laxantur habenae gravissima Pe retrandi crimina absque ullo tamen amittendae iustificationis , & salutis aetemae iacturam facien. di periculo . Et primo quidem, ut cum maiori peripicacitate intelligere eossis quo tandem haec fingendi ae refingendi in variis nodis doctrinam suam proruperit estraenis Haereticorum licentia , debes an antecessum observare , Haereticos Calvinistas in pluribus synodis , suaeque Fidei Consessionibus aperte negare realem Maesentiam Corporis, & Sanguinis Christi in Euchaeristiae S,

cramento, eosque tanta execratione prosequi Asisertores doctrinae de reali 'praesentia Corporis &Sanguinis Christi in Eucharistiae Sacramento, ut

eos appellare non dubitent Samphagos cruentos, flagitio Os ins mos, deliros , Idololatras ere. Sed

vade , quaeso, quam parum sibi in doctrina consent illi Haeretici Calviniani , qui , dum plenis, ae erepitantibus huccis a doctrina de praesentia reali Corporis fle Sanguinis Christi in Eu.eharistiae Sacramento se abhorrere clamitant, concordiam tamen cum Lutheranis , qui hanc do--ctrinam de reali praesentia Corporis fle Sanguinis Christi in Eucharistia profitentur, inierunt. GLque non obstante hujus contrarietate doctrinae in suam communionem receperunt in synodo Carem rantea, in Galliis habita an . I 6qI. sicut testantur

Gallicant pseudo-Ministri Calviniani in sua ad Daraeum Epistola , in qua Decretum illius Calvinianae Nationalis Synodi reserentes haec hx. bent 3 Unum est , quod retera concondes Lutheranos Icilicet & Calvinianos dirimis , modus

quo Christi earo nobis in eo Musterio communicatur. Rex avd Derosque eadem , rei tantum ratio diυρου . Tantulum dissidium fatemur quidem non esse niastius momentis Tanti esse, in tam necessariam orbi Christiano Fratrum gratiam, tam mirabiliter planeqvie divinitur coeuntem , abrumpere

d eae, id vero es quia eonfiamus e u semus. D inde subdunt e Sed quod exieris minus fir se e gnitum, quodque bonιs omnitas iae Dei is ingensis gratis tum fore confidimtis, id vere εω tiro tacere

non possum- , Ecesinas Refrematas seu Caivini- statum sectam in Me Galliaram Rogno, A semper de his titibus, scilicet de doctrina de praesentia mali Corporis ει Sanguinis Christi in Eucharistiae Sacramento indicasse, suumque hoe 1udicium

variis amehac argumentis , tum n issime in SνηώσGenerati, quae hic apuου nos Carentona in Suhurbis

Parisiensi anno I 6 1. habita est, disertissmo luca

lentissimoque Decrero testatas se . . Denique conci dunt his verbis: Non ignorantes multa esse, quae

a Vir Iitigatoribus in hane sementiam obiici possunt. Des ea pleraque levissimastini, neque ulio m do rem gravissimis HGi ae Maritatis Ch ian rationibus comparanda. A pologeticum pro isto Carentonicae Calvinianae Synodi Decreto edidit anno

MDCXXXIII. Daliaeus Calvinista, qui c. 7. sic

effatur: Dissidium nos inter oe Fratres nostror, qAMLutheranor niancupant, enatum pietati praeiuHicium nequaquam facit. Agnosco non magis posse nos cred re quam concipere, Pod ponunt , in us Domini esse praesens realiter 1utra Panem Eucharisiae . NAhilominias, haec, quam tuentur, opinio, hos intra

manens terminos, nullum habet venenum .... Fω

pMhesis Me nulli mu involvit, quod sit oppositum seu pietati, seu se ritati, seu honori Dei, aut bono hominum. Ea Wopter Regni hujus Messa , seu Secte Calvinianae, haud ita pridem in aurima earum

S Odo Nationali Caren i anno I 63I. Decreto ex. μνesse sancito, L shera os, ut vocant, Communio ni Mensae admitrum propriae . hae non obstante Gpini,ne, ω pauera ullis minoris adhue momenti , mimiaribur, nec nobiscum mmmunibus . Me

Pseudo. Ministrorum Calvinianae Sectae verba hic exscribere opers pretium duxi, ut videas quam absurdis anti logiis sese implicent nesirit illi Haeretici. qui dum disputant, dum scribunt, dum Sy-

.nodos cogunt contra Catholims, acriter invehuntur in doctrinani de reali praesentia Corporis ει Sanguinis Christi in Eucharistiae Sacramento. Ac infrunito ore asserunt , eam esse d ctrinam eruentam, flagitiosam , eontra Fidei naturaeque Regulam pugnantem , qua a solis Sartophagis , insanis, deliris, atque Idololatris propugnatur eat dum in Synodo Carentonica foedus ineunt eum Lutheranis , hoc in dogmate cum Cath

lie's consentienIibus, sententiam mutant, aiuntue doctrinam de reali praesentia Cori ciris , &anguinis Christi in Eucharistia , nuliu- lasere

venenum, nullique nos λυolvere, quois βι opposi-ttim Maritati, pietaeti, honini Dei , aut b-o ό minum. Catholicorum realem Corporis Ec San

uinis Christi in Eucharistia praesentiam creentium , de eredendam esse docentium commmnionem exinantur Haeretici Calviniani . de tamen Lutheranos, qui in eliisdem Dogmatis eo i- sessione cum Catholicis concordes latit, in suam communionem admittunt. Denique, in hac Sν-

nodo Caremonica Haeretici Calviniani fatentur, doctrinam de reali praesentia Corporis, fle San.

minis Christi in Eucharistit Saeramento nihil G α bere

99쪽

bere quod sit oppositum pietati , charitati, &honori Dei; & tamen adorationem Eucharistiae, ut grande crimen , utque idololatriam Catholicis obiiciunt. Quasi vero Religio non doceat , Christum , ubicumque sit, esse adorandum ρ Sier o doctrina de reali praesentia Corporis & San- suinis Christi in Eucharisiae Sacramento, satentibus ii silmet haereticis Calvinianis in Synodo Carentonica, nihil pietati, charitati & honori Dei osticiat, nec etiam pietati & honori Dei adversa. tur ad ratio Christi in Eucharistiae Sacramento, immo i,otius illi consona erit, & Christo omnino debita . Et sane , si in Regis aut Principis conspectum nemo sanus prodit, quin cultum, &reverentiam ei debitam exhibeat; eritne Idololatriae scelus adorare in Eucharistiae Sacramento Christum, quem ibi realiter presentem esse docent Catholici , qui adhaerent doctrins perpetua

utriusque Ecclesis, Grςcς & Latins, consensione firmars , de reali pr sentia Corporis & Sanguinis

Christi in Eucharistiς Sacramento , quam etiam hereiici Calviniani in Synodo Carentonica fassi sunt non officere pietati, charitati , & honori Dei λ Has variationes , seu potius anti logias , quibus circa doctrinain de Sacramento Euchari-eir se se implicant h retici Calviniani , jam ante observaverat Hugo Gret cujus testimonium

Calvinistis suspectum esse non debet in Diseris

ne quam edidit, contra Apiauerieum Riseri, ubi

hie habet: Cuis ni disiptiti Iove aliter hae cie re seu de Sacramento Eucharistiς, loquuntur in Confessionibus Dis , longe aliter tibi disputationibus

mentem suum aperte detegunt. In Confessionibus audies , realitre , subsantialiter , egentialitis fami Corpus oe Sanguinem Christi : in Histisatiouibus, rem e.elsem hic esse, non ipsa substantia, sed ID anseante russeris ; perceptionemque sola Fide fieri, nempe quia is, qui sumit, eredis Corsum pro se

epe mortuum. Mitto, ne lonsior sim, alias murationes & variationes , quibus haeretici , Fidem

temporum, non Evangeliorum sectantes, celera

sua dogmata de Ecclesia, de Sacramentis , de Gratia , de Praedes inatione, de i eccatis &e. in

Synodis, quas Saeculo XVII. celebrarunt, rese

mamini. recuderunt, refixerunt , mutantes quadrata rotundis, & rotunda quadraris . Legendi sunt luper hac re Catholici Scriptores Polemici, qui hoc argumentum seliciter tractarunt, & qu rum scrinia compilare nolo. sed praecinue lectitare debes Hisoriam Variatianum Eceleclarum P- testantium duobus Tomis . comprehensam , & Gallieo idiomate editam ab Illustrissimo Benigno Bossiser Episcopo Meldensit , qtii in eo scribendi

genere supra ceteros excelluit, seuantum lentas Iem inter viburna cupresse.

D. Mirari certe non subit, quod sim etiei versatili ingenio praediti, saepius in Synodis , Saec lo XVII. habitis . sua immutarim variarintque

dogmata. At vehementer optarem, ut hic paulo uberius ea explicares dogmata , quae , ut mox

aiebas, iidem haeretici in tuis synodis Sicul. XVII. Fide divina suis sectariis credenda proposuere, & ex quibus sequitur rotius Moralis Christianae exterminium. Haec quippe impia doonlata

patefacere necesse estς ut larva detrahatur illis Novatoribus, qui se, tanquam Ecclesiae, morumque reformatores extraordinaria missione a Deo

mitas, non minus impie, quam superbe jactare

solent.

M. Η retici Calviniani inculo xv I r. seu anno 16i p. siniosam in Belgio habuerunt Synodum Do raceiaxm, cui interfuerunt huius Sine Pseudo-Ministri Germaniae, Angliae, & Bethii , soli Calviniani Ministri Galliς Regni, a Rede Christianissimo inhibiti, accedere non minerunt In hac porro Synodo Dotaracena Pseudo Ministri Calviniani in duas Sectas, Gomarianstrum videlicet, & Armιnιanorum distracti, se se crudeliter dilacerarunt , ac tandem Principis Amusicani

non minus Religionis , quam armorum in Bata.

via Arbitri, auetoritate praevaluit Sed a Gomari norum, qui Calvini stas, dictos Arminianas , e rumque dogmata damnarunt . Inter praecipuus uet doctrinae capita, quς ita hac Synodo Do dracelia Calviniris Gottaariani stabilieriint duo sunt, quς omnibus suς See' hominibus firmiter

credenda proponunt, quaeque ad omnia flagiti rum genera impune perpetranda latissimam viam aperiunt. Primum est, teneri quemlibet in Secta Calviniana baptizatum credere , se esse iustificatum per solam Fidem in Christum medi

torem sine bonis operibus , eamque Fidem tulit hcantem, nullo, quantumvis pravissimo, nec fito amitti posse, excepto incredulitatis , seu Apostasiae a Fide peccam . Ex quo sacrileno dogmate palam sequitur , lares, homicidas, s nicarim, ebrios , adulteros &e. teneri Fide divina crmere, se esse instos, filios & amicos Dei dum aetu ne andis sceleribus & omnium iniquitamin rdibuς sese polluunt. Profecto, impium istud Calvini statum de sola Fide iustificatate , eiusque

immissibilitate dogma. in eorum Synodo Dotar cena definitum, non minus moralem Christianam corrumpit, & in omnium vitiorum sentinam PUcipitare potest, quam spurcissimum, &omni execratione dignum dogma QMiet istarum, seu Diui pulorum Iinelaetis Molinos, qui ut sup rius observavimus, asserebant, eos qui semel ad statum persectionis provecti, per Orationem Quietis Ueo amore puro uniti sunt , adeo iustos evadere, ut ex illo persectionis, ac iustitie statu excidire deinceps non possent, etiamsi ho rendis flagi tris & turpissimarum libidinum monstris te se isdatent. Hujus detestabilis tam Calvi- nillarum, quaem coiet istarum Dogmatis non solum impietatem, sed & manifestam contradicti , .si micam sensiis communis, vel selntillam rationis habeat, qui statim non percipiat. Quis enim non videt, impossibile omnino esse, ut idem homo simul & eodem temiure se exosus per peccatum & ipsi pratus per iustitiam: vivus simul & mortuus ; a Deo dissi-

ά ipii, mundus limul ἐκ inquinatus; obieetum divine dile lionis simul & odii divini 1 habens ius ad hereditatem patrie, & dignus t men tremo supplicio; Deo serviens & mamm

100쪽

ytis eum iniquitaret Aus quae Ioeierar luci ad tenebras λ quae autem comisHis CMisi aci B liri

inquit Apostolus P lus Epistola 2. ad Corinthiosc. 6. Alterum perinde puri sati Moralis Christianae in selluisti dogma in hac Synodo Dotaracena pseudo-Ministri Calviniani constituerunt , definieruntque , iustificatos per Fidem in Christum Fide divina eredere debere, se plenam & omni-mWam habere certitudinem de sua salute. Quod quidem, ut nemo non videt, superbiali, ins Frat, & extinguit in justis sanctum illum tim

rem, quem tam saepe commendat Scriptura Sacra, dum ait : In timore o tremare salutem v stram veramini : Nemo scit an oris , vel amoredirnus sit : Qui stat , videar in ea ι : Nibi mihi in eius Ium, sed in Me iustificatus non sum :Castigo erepus meum, ct in servitutem redigo, ne Eum aliis praedicavero, ipse retrobus e tur M.

Hi ne quotquot viri justi ae solide pii invigilant

incessanter, & incumbunt in comprimendis sitis cupiditatibus, virtutum osticiis iugitet & indeses.se funguntur, jejunia frequentant , orationibus noctes diesque vacant , eleemosynas profundunt, eonscientiam pro virili huirranis affectibus expurpant , & quamvis inde multam non immerito pem , fidi iamque de misericordia Dei, dc de sua aeterna salute concipiant, non plenam tamen &omnimodam certit inem ac securitatem quam promittunt, & non dant Calviniani aliique He- retici habent, sed sancto timore conculsi sali,

tem suam operantur, sataguntque bonis operibus certam suam vocationem iacere . Contra vero

Calvinistae, aliique Haeretici, qui salis reformatorum nomen ambiunt , non tantum credunt ,

se iiistificari per solam Fidem in Christum abl-que bonis operibus, eamque Fidem justificantem

nunquam se deperdere posse, etiam in omnium vitiorum ae libidinum coeno immergantur ; sed

etiam profitentur , divina Fide credere , se hab re omnimodam certitudinem de sua salute , qtramvis voluntariam mortificationem , castitatem , pro satisfactione peccatorum admistaruml Nolam pinnitentiam , aliaque virtutum ossi-eia contemnant , & explodant, quia sibi persu dent , omnia peccata, etsi gravissima, quae committere possunt , per solam Fidem . quam h bent in Christum , deleri , nee tibi imputari .

Ex auibus haereticorum doctrinae principiis necesse est ut apud ipsos erumpat maxima in moribus corruptela , & impune regnet et raenis licentra Peccandi , cum nullo amplius retinente frae-- , i ponte in peccata corruat accensa cupiditate stagilitas humana . Quod si respondeant haeretici , in Ecclelia etiam Romana multas circa moralem Disciplinam laxas opiniones doceri , quilari ad omnem corruptelam aditus patet : Si id , inquam , respondeant haeretici . ficile erit hanc calumniam depellere , & aperte demonstrare, parem ea in re non esse utrobique rationem,

sed potius longum latumqtie intercedere discrimen. At enim i licet nuari haud possit , extit: ste aliquos laxiores in Ecclesia Romana The logos , seu Casilistas , qui ad excusandas excu- Grai I. HATOiu. VIII.

lationes in peceatis Legem Dei plus et ano emollierunt , & ne riis novitatibus Moralis Christianae integritatem corruperuiit οῦ certum tamen est ejusmodi corruptelas in morum Disciplitiam ab

illis laxioribus Casu istis invectas, circa usuras , simonias , restitutiqnis onus , iniuriarum tolerantiam , homicidii veniam , & aliorum Praecetorum Dei, de Ecclesiae observantiam . statimum morum Pontificum Decretis, Episcoporum censuris & Conciliorum canonibus suille proscriptas, de in eas insurrexisse omnes Catholicos .iimul ae pestiferum illud venenum retectum est, sicut in superiori Colloquio commonstravimus . Quae cum ita sint . impium omnino seret in

Ecclesiam Romanam refundere quorumdam Privatorum errores , Ac aliquorum contagione membrorum totum corpus . intectum existimare . At

de Haereticis longe dispar ratio est . iIpsi quippe in suis Sunodis , quas Saecnto XUII. celebrarunt , praesertini in Synodo Dordracena , d nnierunt, & in suis consessionibus Fidei credenda proposuerunt propudiosa dogmata , quae recta ad perniciem , de integrum Moralis Christianae exterminium collimant , omnesque haereticorum Sectis Udictos obstringunt , ut Fide divina credant primo , se justineari per solam

Fidem in Christum , absqtie bonis operibus . S eundo , nunquam hanc Fidem iustificantem nullo , quantumvis gravi peccato, excepto solo infidelitatis, seu Apostasiae a Fide delicto, amitti posse , ita ut iures , homicidae , adulteri haberi debeant tanquam justi , filii Dei , 8c haeresti

Regni caelestis . Tertio , ut credant , se habere omnimodam certitudinem de sua silute . etiamsi omnibus vitiis se dedant , quia peccata habentibus Fidem in Christum non imputant ut, ac subinde tanquam superstitiosam damnati deure eam Sacramenti Pinnitentiae de rigoris Eeclesii stici disciplinam , quam ad expianda peccata

necessariam esse docet Ecclesia Romana . Haec nefaria dogmata, quibus ad corrumpendos moresn:hil unquam 1 stilentius fingi lc excogitari potuit , non solum suis se hirtis , Gibertis, Ca Anus , Sorinus, credenda proposuerunt , sta etiam

eorum discipuli in suis Synodis confirmarunt, in suis Consessionibus Fidei inseruerunt , & in libris , quos ediderunt, magno animorum aestu propugnarunt , ita ut in dubium revocari minime possit, Laee virulenta Dogmata , quae absque horrore audiri non possitiit, etiamnum haereticis N tari tanqiram praecipua doctrinae suae capita, si-cut invietis momentis Petitis ex eoriim bynodis

Consessioniblis Fidei ει operibus demonstrat clarissimus Antonius Arualdus, in aureo libro , quem adversus illos Gallico idiomate lucubravit, de cui titulus est: Le re resement de Ia Morati deIesus Christ par tis erraura des Caministra totietant latust cation , idest , Doctrina Moralis Iesu Chri-

si eminibus CaAinisarum de iustificario ' omnino profligata.

D. Hae Synodi, quas hacten is percensuisti ,

quaeque tum a Graecis Schismaticis, tum ab haereticis Saeculo XVII. fuerunt celebratae , duo mihi luculentissima suppeditant argumenta ad proban-

G a dum

SEARCH

MENU NAVIGATION