Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

311쪽

quac contionis auctoritate Νomothelis cognoscenda relinqueretur. Tum vix opus est inmemoriam re scare, praeterquam in sollemni

illa νομοθεσίφ , in aliis quoque publicis negotiis Syndicos χειροτονεῖσθαι i. e. a populo creari solitos fuisse : cons. Demosthenes Be corona 8 154. Alterum autem genus illud Syndicorum, inquavis alia publica causa designari solitorum qui reum defenderent, intelligendum esse asebitror eo loco Leptineae S 152 , quem modo indicabam , modo recte intelligatur. Quatuor illis, qui delecti Syndici erant legis Leptineae , hoc exprobrat orator , quod eorum singuli ' προτερον τισι πραγμασι Syndici suissent; atqui legem esse, μη ἐξεῖναι υπὸ του χειροτονηθέντα πλεῖον ἡ συνδικῆσαi 3, additurque huius sanctionis consilium hoc , - μὴ τὸ πρῆγμαί περ ἐργασία τισὶν ἡ καὶ συκοφαντis. Sed eorum verborum nulla potest interpretatio esse nisi haec is non licere ut qui a populo in Dcontione Syndicus creatus sit plus quam se dimet illo munere iungaturi V id quod ideo serendum non est, quod a populo in contione Syndici in in singulis causis creari solitos eon stat , non ita , ut ei qui semel creatus esset per petuo idem ossicium obire liceret. Si voluisset orator, non licuisse quemquam plus quam se

312쪽

mel Syndicum creari, dicendum fuerat, φλη ἐξειναι τὸν αυτον πλεῖον ἡ υπὸ του συνλκον χειροτονεῖσθαι. Sed huiusmodi lege liberrima illa populi in contione potestas contra ingenium civitatis constricta suisset. Non latuit haec dissicultas Hesrierum, virum sagacissimum vid. eius Athenaische Gerichisversassungp. 107ὶ, qui tamen frustra, Petitum secutus, ex simili, ut putatur , praescripto iuris Romani defendi posse putat: vetustiores quoque into pretes haeserunt in eo loco , quorum erant qui

corrigere vellent υetro του χειροτονηθέντα in quo aliquid viderunt, sed prave Sen- , tentiam enuntiaverunt, quoniam sic dicereturnqui a populo non creatus esset, hute non li- , ncere , sed licere ei, qui creatus esset. V Retinetur populi libera potestas si alio modo inseritur negatio , nempe μὴ ἐξεῖναι πλὴν υποτου δημου Hoc si probatur, consequim itur levem illam valuisse ad coercendam eorum

εedulitatem , qui in privatorum causis Syndici vel creari vel adscisci solebant, ite illud munus in turpem quaestum verteretur , ita ut po' .pulo tantum integrum maneret eundem Orato- rem , si vellet, suffragiis publicae causae fa pius defensorem constituere. Quam legem sa-cile nugligi potuisse et ipse ille Demosthenis

313쪽

301 locus ostendit, et hic Lycurgi Leocrat. S 138,

quamquam interesse agnosco inter reliquarum Omnium causarum patronos et eos qui in causa

παρανομων Syndici creabantur ; tamen, quem in συνηγοροις quaestus faciendi morem prohibere voluit lex cons. apud Demosthenem Contr. Stephan. II. S 26) , eundem excludere voluisse videtur in Syndicis. Operam dedimus. ut pleraque et praecipua quae cum illa controversia de Nomothetis essent coniuncta , aliquanto diligentius explicaremus quam a viris doctis hucusque et a me olim perseclum erat. Igitur, quoniam haud incommodum videtur'. totius disputationis, quae sortasse. liberior videbitur , aliquam ανακεφαλαίωσιν subiicere, primum demonstrare conatus sum Νοmothetarum institutum, quale nobis ex Demosthenis Leptinea et Timocratea cognitum est, non habuisse auctorem Solonem

p. 258): tum , Thucydide auctore sumendum esse exstitisse illam legum serendarum disciplinam sublatis demum Quadringentis sp. 240) : subieci his, explicato loco Andocidis, resutationem eius sententiae, ex qua Nomothetae Τri-

314쪽

gintaviris demum expulsis instituti fuissent p. 242): mox quaesivi, quid interesset inter νόμων , et νόμων δοπιμασIαν p. 249):

secuta est demonstratio, tum secundum Aeschinem , tum Secundum Demosthenem, Nomothetis praecipue commissam fuisse νόμιων χόρθωσιν

p. 255): deinde, Nomothetarum non suisse tribunal, sed contionem , cui Proedri praeessent p. 257 : mox egi de ἐπιχειροτονδεμ νόμιων p. 261) : tum demonstravi in illo instituto legum serendarum nullam suisse Senatus auctoritatem p. 263 , quibus subieci explicationem eorum quae ex lege servari oportebat in toto illo νομοθεσlας instituto p. 268 : interposui de causa Leptinea , eam non actam esse apud Nomothetas, ut neque Timocrateam p. 276): tum , de γραφῆ παρανόμων, eam non pertinuisso ad Nomothetas p. 283) : de υπωμοσus de

inceps disputavi p. 288), postremo de Syndicis p. 296).

In his omnibus si non nimis aberravi inscriptorum verbis explicandis et in rerum publicarum interpretatione, hoc mihi videor demonstrasse, illud Nomothetarum institutum peditinuisse ad temperandam nimiam populi contionis in tam gravi negotio potestatem, ita ut

ideo in primis a Thucydide dicerentur Athe-

315쪽

nienses εὐ πολιτευσαντες ' tum saluberrimam iulam moderationem, omnemque illam legum χόρθωσιν, non fuisse constanter servatam, Sed

renascente identidem veteri populari libidine, neglectam paullatim obsoluisse, nihilque relictum esse praeter γραφας παρανομων, in qui bus valerent singulorum odia et inimicitiae et vindictae studia.

316쪽

illo iboc quam nunc attingere non vacat. Non tamen reticebo quae mihi suspicio orta sit, quam tamen multum abest ut argumentis idoneis commendari posse existimem. Fieri potest ut non statim, non certe eodem tempore quo reliquas consulares, ita hanc quoque edendam para'erit: tum satis nunc constat in commentariis relicta esse ea, quibus nunc caremus

Ciceron. 0ration. fragment. Romae 1820. p. 40. et Binhes. de Catilin. - . Prima: Introd. 6P. Sq. de Postumii criminibus, deque Serv. Sulpicii adolescentis criminibus. Tum ipso introitus, qui S i. absolvitur, eam continet tautologiam, ut- die as ortitarem . 'quod odere vellet . diversis modis temagis vini modo. eminuares. Nisi itamen' idisset postea IJhon instaurasset eidi m 'moriami, qui puto P Fin. IV. t 9 74. Sed , , quemadmodum die am non tantum tribuo in fhesbo inspicioni ut ratione3 conquirere et eL- plorem operae pretium π sit Videamus potius de uno alabroque loco: in quibus o quemadmo- duci in hlaudedi I solet, laborare mihi i videtur orti . l .ll) 0390iI D: Mo 0 qiastilis instituissem o in Mnemosyne IX. p. 221 INJpi ad ,sa quae istic edidi. retractanda iexcitatus 'sum'imtissimo munere Halmii, viri

317쪽

praestantissimi, qui mihi nuper misit dissertationem suam se Codicibus Μα ιεcriptis Murenianae , lectam a se in Academia Scientiarum Bavariensi. Non tantum enim avide et studiosissime cognovi ea quae istie Halmius praeclaro excogitavisset ad multorum locorum meliorem interpretationem et constitutionem , sed per illam operam ipso quum diligenter relegerem pulcherrimam orationem, in aliis quoque locis aliquanto melius me videre sentiebam quam ante fecissem. Atque hinc nata

est haec repetita mearum qualiumcumque y annO- talionum editio et auctarum et emendatarum.

Statim incido in haec , quas S l. eduntur :ut vestrae 'mentes atque sententiae cum γο-puli Romani moluntatibus suffragiisque consentiant. Quid probaret populus Romanus s ne sustragiis non sustragio, declaraverat ineomitiis illiis consularibus; sed ea sic ostensa erat populi voluntas , non voluntates , quod plurale in diversis et rebus et hominibus, usu pari poterat, sicuti ad Div. VI. 6. 8, ubi

Caesar dicitur cedere mullorum iustis - non inanibus - voluntatibus , nempe, Singulorum : et Leg. Manil. S 48 recte cives dicuntur semper Pompeii voluntatibus assensisse,

nempe in singulis consiliis, et inat. I. 8 50.

318쪽

hominum voluntatea mpellera quo velit. Sed, nisi illud postulatur, singulare poni solet, sicut Drat. I. S 242, defensio testamen-

nulli libri vitiose habent voluntatesque. Igitur in hoo Murenianae loco restituendum vOluntate , pro voluntatibus, quoniam de populo Romano agitur, deque unis comitiis, sic

ut in Sest. S 106. dicitur signi cari populi

Romani iudicium ac violuntas contione, committis , ludorum - consessu, non iudicia

Nondum muto sententiam do his verbis S 2: quae quum ita sint, -- idem consul eum vestrae indei commendat, qui antea dis immortalibus eo en vite in quibus Bootius. nunc probante Halmio. corrigundum censebati m conaulem eum , quod non 'pus esset ut hoc diceret, Murenam a se consule, qam consulem hunc iudicibus, ut olim dis , commendari. contra mihi videtur hoc postulari, ut dicat se consulem ea commendatione apud i dices uti, qua antea apud deos immortales: Praeterea, Syntaxin ipsam requirere , ut relati- , vum, ad pron. eum refertur, eiusdem, esset obsecti, itaque necessario, id in quod

319쪽

Benechius iam inciderat, legendum esse quem, pro qui. Quod in , 3. Halinius commendat, ut leni correctione legatur, cuius reprehensio movehementer monet spro eo quod editur mo- ωeιὶ - ut rationem facii mei probem , ideo minus accipio, primum quod movere recte h. l. pro impellere ponitur, maxime, quod adv. vehementer improprie cum monendi verbo iungitur. - Mox , in verbis ut ipsi Catoni , delendum hoc nomen proprium est, cuius significatio iam inerat in pron. cuius, initio huius sententiae. Statim S 3, ubi respondet Catoni, qui negaret rectum suisse Ciceronem Murenae causam attingere , et alia dicit, et haec : quis miki in re publica potest aut debet esse coniunctior, quum is cui res publica a me

uno traditur sustinenda , magnis meis laboribus et periculis sustentata. Nulla com-. memoratur varietas , nisi una pro uno. Sed . una tradi rem p licam merito sensu cassum ivisum est. Quid autem est α me uno tradiatur Z Fac ita gloriari Ciceronem, omnia per se gesta esse hucusque, nihili suisse Λntonium , quamquam ne sic quidem enuntiandum hoc erat , ut diceret ego unus trado rem publi-

320쪽

cam,) excluditur huiusmodi sententia ea gloriatione quae statim subiicitur magnis - sustentata.) Sed ne traditur quidem recte dicitur. Quum Cicero Murenam comitiis centuriatis rem ntiabαι consulem aut declarabat, nondum ei tradebat rem publicam. Non contendo verum me vidisso, sed tamen coniicio scripsisse Ciceronem , cui res pullica eonfianuo tradetur sustinenda - . Igitur infra S 80. dicit, cui rem publicam cupio tradere incolumem. Frustra certe Halmius coniecit

IIbi orator Catonis reprehensioni occurrit, demonstratque' reclum 'e8sct se et consulem et logis ambitus latorem et tam Severe sesso consulatu causam L. Murenae attingere

praeter alia hoc exemplo utitur 3 3 : quod si in iis rebus repetendis, quae mαncipi sunt, is periculum iudicii praestare debet, qui se nexu obligavie, profecto etiam rectius in iudicio consutis designati is potissimum confvid, qui consulem declaravit, auctor

benesoli populi Romani defensorque periculi esse debebit S 4). Ac si ut statim, subiicitur , nonnullis in civitatibus fieri

solst, patronus huic causae publice consi tueretur, is potissime honore offecto defen-