Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

291쪽

commissum esse heliaeae, i. e. τοῖς οἴγοωμοκοσι,

quum Leptines suam legem in contione tulisset. Eodem pertinet id, quod orator dicit alio loco S 157), se vel ipsum suam legem, quam Op poneret Leptineae, laturum esse, vel alios posse ferre, οταν πρῶτον γDωνται νομοθέται ' quae pos trema verba tam ad ipsius sponsionem quam ad illos alios reserenda esse , miror negari a Wes te anno si. c. p. 53 sin.): 'mirum enim si Drator id, quod in Leptine reprehendisset, ipsum se lacturum esse prae se tulisset, ut legem la- tturus esset praeter Νοmothetas. Igitur ipsum παρεισφέρειν vindicat haec agi in heliasticoitri, bunali , quum' apud Nomothetas proprium esset

' quod do Leptinea causa demonstravit Schoe- mannus , idem' dicendum est de Timocralea , in 'qua' tamen actione 'non suscepit actor id, quod in Leptinea: ut et ' legi quam λυσM CO-netur substituat aut eommendet aliam meliorem. ' Quodque non tantum tollere Timocratis legem operam dat actor ουκ επιτηδειον, et ut ἐναντίον ' τοῖς ουσι νόμοις , et talorem ostendit παρα τους νομους νομοθετουντα , et κατα ψή-ψIσμα , sed eius etiam poenam aestimari postulat' του προσήκοντος τυχεῖν τιμ ηματος , S 214. et κολάσαι, f 218.3, salis arguit haec non

292쪽

acta esse apud Nomothetas , a quorum iudicio castigatio eius cuius lex reiiciebatur alienissima erat, ut neque omnino γραφας παρανομων ad Nomothetas pertinuisse mox explicabo. Sed quum illud κατα- νομοθετεῖν exprobretur

Timocrati s3 30ὶ , non quidem opus est istius psephismatis 8 27. si clam originem demonstrare post Uestermannum l. c. p. 25 sqq.) , sed unum attingere libet quod eius animadversionem fugit, mirum illud postremo adiectum , συννομοθετεῖν τὴν βουλην. Praeterquam enim quod ita extra ordinem Senatus ad eas partes Vocatur quae cum potestate et ingenio eius consilii conciliari nullo 'modo' poterant, Verbum ipsum 'συννομοδετεῖν recte npud ' Platonem Lem. VIII. p. 833. 'fin. lusurpatur de societate legis inveniendae et condendae , sed tribui non pin-

erat iis, quorum stat Nomothetarum) i nihil

erat nisi κρῖναι, et ex duabus legibus εώσθαι τὸν κρειττη, ita ut tam hoo absonum sit, quam si quis diceret συ χειροτονεῖν, aut συριφηφl -

σθαι,

Bedeamus ad ipsos Nomothetas. Pertinet autem ad diligentiorem istarum rerum intelligentiam ut, revocata ea sententia quam professus eram in Mnemosyne s V. p. 211. init.), ' inter- pretemur notissimos locos Leptineae si sq.

293쪽

281 et Timocrateae S 57 et 142. Leptinem legem

suam in contione pertulisse, non apud Nomothetas, bene tenet Schoemannus de Causa LeF- tinea p. 258. Hoc enim ipsum est quod Leptinis logi obiicitur, et isti licentiae quae tum

oblinebat, νομους μιη δοκιμ ασθέντας κυ-

ους εἶναι s Leptin. 3 90 sn.), quum ipsum

γνωναι καὶ δοκιμάσαι το βελτιςον proprium iuratorum sit, ut manifesto indicatur in Timocratea S 57 . Sed eo ipso loco, quum ad quaestionem . quae sit vera et firma maxime φυλακη των νόμων respondet 0rator υμεῖς O IπολλοI, intelligit, sane τους ὀμωμοκότας , sed non certum eorum numerum , qui sorte, designati in , tribunali εδικαζον verum omnem iura- torum multitudinem: idemque intelligendum in. Leptinea , , 93 , ubi dicitur veterem νοραὶ εσlας l disciplinam hoc praescribere , ut leges iubereni tur παρ' υμῖν ἐν τοῖς ὀμωμοκοσι, παρ' οἷσπερ καὶ ταλλα κυρουται, quibus verbis non heliaea , sed totus ordo iuratorum .indicatur, qui sic opponuntur τοῖς ανωμότοις , i. e. ecclesiastis.. Spretis igitur illis rationibus quibus sdem ha-tiens Weste annus sp, 23. 29. 52 et 53. de-

, monstrabat Nomothctarum certum numerum fuisse, hoc. contendimus , eorum non tribunal,

sed contionem fuisse, non quidem παπω των

294쪽

'Αθηναίων, sed των ὀμωμοκότων. Atque hinc consequitur, contra quam Weste annus disputabat p. 5 l), rectissime Prytanes primum appellari qui Nomothetarum contionem indicerent neque , ut ante putabam Vol. IV. p. 58. Thesmothetarum munere opus suisse, qui eorum 'sortitioni praeessent); tum huic iuratorum contioni Proedros praesuisse: et hac una ratione probandum est id, quod apud Aeschinem Ctesiph. 3 59. perspicue traditur, τούς πρυτανεις

ποιεῖν ἐκκλησέαν επιγραφαντας νομοθετας, τὸν δ' ἐπιςα ν των προεδρων λαχειροτονειντ - δημφ , in quibus tam ἐκγοησεις quam appellatio Nomothetas complectitur.

Interponamus hoc quoque exi unius verbi rinterpretatione, sed tamen eum Vera rerum .

ipsarum interpretatione coniunctum, de loco Leplineae 3 92, ubi est μοι τὸν νουμον καθ' ον ησαν οι προτερον νομοθέται. Creditum est his postremis verbis indicari Nomothetarum illam contionem : neque animadversum, est non potuisse appellari eos τους προτερον , , nisi cogi taretur de sublato dudum illo instituto , deque nova eius negotii disciplina quae illud excepisset: quorum quum nihil probari possit, nec .essario οἱ προτερον νομοθέται tam absurde, illo

sensu, dicerentur, quam o προτερον , nutDiuiti co by Corale

295쪽

προτερον ἐκκλησία. Quandoquidem autem manifestum est oratorem isto loco eam legem re citari velle . quae, singulis praescriberet quam rationem servare oporteret in legibus serendis τους νομους ως κελεύει, τιθεναι , 3 93.ὶ , intelligitur τους προτερον νομοθέτας eos esse, qui olim eius legis praescripta servare soliti suis-εent , et opponi iis, qui nunc legem illam contemnerent: et sicut de ipso legis novae auctore dicitur νόμιον τιθέναι, de eodem dici νομοθετεῖν constat, et νομοθετης, contra de contione iuratorum, quae legem iuberet, dici θεσθαι νομον. Addo, Nomothetarum appellationi , ubi illa contio iudicanda sit, perperam praeponi articulum , et, ut ἐκαλησειν ποιεῖν , Sidi unice recturni esse νομοθέτας καθίζειν , ita que Unius . alteriusque loci exemplo , in aliis. articulum tollendum esse.

Aliud praeterea corrigendum est in iis, quae dispulavi de γραφῆ παραγορι ν, supra Vol. IV. p., 44 sqq. et in Mnemosyne V. p. 216 sq. Omitto nunc Schoemanni, et Uestermanni, et Grotii Histor. Graec. VOL p. 376ὶ opinionem , aut si quis alius hoc tenuerit, παρανο- μων γραφὴν institui potuisse adversus eam quoque legem, quam Nomothctae rutam csse iussissent, id quod cons a re adeo infer et iro

296쪽

doctos assirmat Schoemannus 0pusc. Acad. I. p. 257ὶ. Sicut alia reprehendenda sunt in illa lege, cuius formula inserta est Timocratoae iS 33 , quam merito castigavit WeSlermannus , l. c. p. 48 sqq. , ita sulso in sine hoc adiicitur, adversus eum , qui apud Nomothetas veterem legem ita sustulisset ut ferret aliam quae vel τῶν κειμένων τον contraria , aut ipsa οὐκ ἐπιτόδειος esset dari actiones i. e. γραψας παρανόμων) , secundum eam legem , κεῖται ἐαν τις s 1. ἐπιτηδειον θῆ νόριον. Quam sit hoc salsum i et ineptum indo intelligitur quod supremum iudicium, ποτερον επι έδειος 3 ἀμοις esset quae apud , Νοmollietas ferretur , penes ipsost erat Νοmothetas , i qui optare et . pronuntiare' poterant et -τον κρείττω. t omni

no vana et inutilis suisset Nomothetarum pote tas , i et totius 'illius instituti l auctoritas . si anctor eius legis quam isti accepissent, in' aliud iudicium vocari potuisset eaque dex, denuo itoblit et ridiculum hoc exstitisset, fui, quod semel οι ὀμωμοκ)τες iussissent quorum iudicio, omnia in civitate κυρουται, Lept. 3 93 , iterum diiudicandum traderetur eorundem iuratorum certo numero , ἐν δικας; ρ o, eodem modo notandum

atque id, quod in Timcratea S 78. dicitur

serendum non esse , si quis conetur τας των

297쪽

ομωμοκοτων γνωσεις Committere τοῖς ανωμοτοις.

Hine discerni videmus γραφὴν παρανομων a Supremo iudicio Noinothetarum , ubi in Timocratea 3 37. explicantur ψυλακαὶ των νοριων, quas leges ipsae suppeditarent, ita ut illa aclio et genere et usu diversa fuerit ab altera illa Io-gum φυλακῆ per Nomothetas. Itaque videmus, quum constet illam actionem dari potuisse adversus eum , qui Vel tantillum , i nova lege serenda, neglexisset ea quae circa νομοθεσIαν praescripta essent, aliam legem commemorari ex qua eadem actio daretur si lex, quae serretur, Contraria esset τοῖς κειμενοις νόμοις, in Leptinea S 96. iετέρου κελευοντος νομου). Quoniam autem in ipsa illa legum serendarum disciplina.

necessario eae leges . ferebantur. quae veteres contrariasi tollerent, i Consequitur τας παρανομων

γραψας fuisse illa disciplina vetustiores. , omnino primum, , quod sciam , c παρανομων γραψαι diserte i commemorantur apud , Thucydidem VIII. 67, i ubi narratur qua ratione quadringentorum imperium fuerit constitutum. Igitur explicat Thucydides, decem illos ξυγγραφεῖς hoc tulisse Incontione, licere unicuique ανειπεῖν γνωμην ηναν, τις , i poenasque decerni in eum, qui τὸν εἰ ποντα γραψηται et ρανομων. Intelli. gendum est inde . illam tum suisse unam φυ-

298쪽

286λακην iuris constituli et publici et privati , per

quam quod quis in contione, ἐν ανωμότοις, pertulisset, revocari posset ad τούς ὀμωμοκου- τας. i. e. ad δικατήριον, cuius γνωσεις ratae suturae essent. constat autem in hoc iudicio non tantum hoc petiisse actorem ut ipsa lex ne κυριος esset, sed eius latorem quoque ita υπευθυνον habitum fuisse, ut poena in eum aestimari posset, nisi annus iam fraeteriisset. Non valuisso hoc in eo , cuius lex Νomothetarum γνωσει nccepta esset, quum ratio suadet, quippe

omnia παρα τοῖς ὀμωμιοκόσι κυρουται, tum

illustri exemplo declaratur apud Demosthenem in Ol3nthiaca III. 310 sq. , ubi explicat orator , per Nomothetas demum sine cuiusquam periculo obtineri posse ut eae leges tollerentur , quae impediebant quo minus quis meliora περὶ

ret ad populum , neque ante quaerendum esse qui εἰπων τα βελτιτα απολεμαι vellct. Hudentem admonitionem tamen neglexit Apollodorus , cuius de illo argumento psephisma παρανομων ἐγραψ ατο Stephanus , sicut narratur in

Orat. Contra Neaeram S 4 sq. , idque psephisma ut probabiliter disputat Boetine chius For-schungen p. 28.) eiusdem anni est cuius ipsa.ΙIDi 0lynthiaca. Apparet nunc quare quae

299쪽

per Nomothetas essent perlata proprie γόμοι appellarentur, contra quae leges extra illam veterem disciplinam serrentur, proprie ματα suisse appellata , sicut suam legem, νόμον τριηραρχικόν, Demosthenes ψηφισμα quoque appellat, De Corona , 105, cuius nomine ideo παρανόμων accusari potuit, quod illud ex-

ira Nomothetas tuli ut. ι. -Τotum autem Nomothetarum institutum Demosthenis aetate iam adeo neglectum erat et

obsoluerat, ut, quum illud in IID ' Olynthiaca commendabat, παραδοξόν τι dicturum se puta- . . ret: atque hinc explicandum quod ab Aeschine

dicitur in principio Ctesiphonteae s 3 5ὶ, εν

. ὐπολείπεται μέρος τῆς, πολιτείας , αι των παρανόμων γραφαί , id , oit, reliquis i τῶν νόμων, quibus , niteretur libertas et moderatio in civitate, sublatis, hoc unum superesse: tum in Leptinea 6 92, merito queritur Drator, ex . illa licentia ac temeritate legum serendarum praeter vetus, illud institutum hoc exsistere, .ut ψηφισμάτων Ουδ' οτιουν διαφέρουσιν οἱ νόμοι ,αλλα νεοί τεροι. οἱ νόμοι , καθ' ους τα εὐηφίσματα δει. γραφεσθαι, τῶν φηψισματων αὐτων υμῖν . εισIν. Sed in his verbis quum mihi illud νεωτεροι .h. l. vix explicari posse videretur , perperam .iamen Olim sic corrigi volebam, ut ei

300쪽

subgtitueretur κενωτεροι ' nunc' magis placht . iratione habita totius argumentationis p ut o -

. Alindi notabile exemplum legis ,ατα . t latae et per γραφὴν παρανομων sublutae, e stat apnd Aeschinem Timarcho 355 sq. , quum adversarius contenderet eam ρυκ Iπιτν Dων esse. Sed opportunitate legis trierahchicae quam Demosthenes per psephisma pertulit, operae pretium. est ut explicare conemur quid sit in - μοσω , quoniam inde unius et alterius loci in- :terpretatio iuspensa est. Etenim, quum quaeritur, utrum Hυπομνυσοπι , et oπωμοσΙα sit actoris an rei, necessario ordiendum videtur ab iis locis', in quibus nulla dubitatio relinquitur. Apud Demosthenems in im- rdiana 384 , ubi narratur quid accidisset. rixea .

Stratonis δίαιταν, dicitur , μειδὴς, σων η rκυρία, παντα ἡδη--κ των νόμων. υπωμοσΙαι καὶ παραγραφαI , sero sed frustra peri ltivisse Midiam a Demosthene ut remitteret iacti . trium εις την υ τεραIαν ' quod quum non cini de- sideretur , Midiam οὐκ απαντῆσαι, turni damnar utum esse. Ita illo die causa cecidit , Iiduis imquum ante praeterire passus osset legitima. texu .8pora remittendi iudicii, interposita vel . vel παραγραφῆ , quarum alterutra uti potuisset e.

라틴어 텍스트