Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

281쪽

269 legis , inquit, χρόνος ωτὶ γεγραμμ ένος D . προσ

ηκει νομοθετεῖν. Necessario cogitandum de no .

vis legibus, quibus οἱ κείμενοι voci ι corrigendae viderentur. Istud φ , indicat primam primae Prytaniae contionem , et aliis fortasse negotiis, et huic quaestioni dirimendae destinatam suisse, utrum' quid in legibus mutandum esset: . Timocrat. , p. 707. S 25, πρωτον μὲν ἐφ' ὐμῖν

ἐποίησαν οι vὀμοι λαχηιροτονέαν, ποτερον εἰσοιστέος ἐςὶ νόμως καινὸς, ἡ δοκουσιν αρκεῖν οἱ MIμενοι. .: Sed ipsum vosιοθετεῖν, absolutei accipiendum de iubendarum legum potestate, , quae erat τῶν νομοθετων, non de cuiusvis . latoris actione quao

Itaque: praescribebatur tempus ἐν id, est, per quoti temporis uintervalla hocs sieri. oporteret. Igitur in illa prima i contione , ' quum tamen con-i Stare, necesses esset iis qui suffragium. Iaturi essent quid novuna ferretur , hoc sumendum est, eum . i qui novam legem commendare in animo haberet, hoc consilium i suum tum iam denuntiasso et eaplicuisse: si nulla nova lex commendaretur, idecrevisse i contionem λι αρ- κουσιν οἱ κεἰμενοι , igitur illo quidem anno nullam' aliam iuberi potuisse. , Novarum autem Iegum auctores non . temere neque repente in contione, prodiisse credibile est, sed ante sibi coni l

282쪽

parato multorum studio et suffragatione , ita ut quemadmodum in προβολαις fieri solebat) lacile per illam διαχειροτονIαν obtinerent c licero sibi καινὸν νομον εισφερειν , id quod iis tanto minori incommodo concedi poterat, quod ipsum novae legis iudicium reservabatur Nomothetis. In hoc igitur, dissentiendum mihi videtur a Weste an

no, qui p. 4) putat, illam λαχειροτονIαν fieri

potuisse ante quam quis novam legem commendasset. Ex verbis autem Timocrateae sibid. Sμετα ταυτα δ' AH εἰσφέρειν, ουκεὐθυς τιθέναι προσέραξανὶ conscitur , quum

pronuntiatum esset ρτι εισοι τεος καιν ς νομος,

latorem ipsum debuisse eam εἰσέλειχιν, Sud, non statim ut ea lex ferretur concessum erat et pe ferretur. ίουκ εὐθυς τιθέναι προσέταξαν) , potiusque exspectabatur.tertia contio , et ne in hac quidem δεδωκασιν, nec nisi hoc considerabatur , καθ' o τι τους νομοθετας conStituere videretur.

Sed redeamus ad primam illami contionem. Dixeram Vol. IV. p. 54 sq. sine disceptatione illam δὶαχειροτονίαν institui solitam suisse videri , nec muto sententiam propter Schoemannum dissentientem L c. p. 253 . studo enim pulp-rat esse disceptatio do re nequo anto bidestinata, meque diligenter cognita Z quum' praesertim. laoc

283쪽

praescriptum emet, ut nova, quam quis ferre vellet, lex post illam demum λαχειροτονειν ad Eponymos proponeretur, eo consilio ut ab omni.hus per otium cognosci et considerari posset, utque, qui vellet, eam posset oppugnare ἀντει-

quod diserte traditur, ne τιθένα quidem novam legem licebat neque in prima, neque in tertia Contione , sed non nisi, post illa, apud Nomothetas παρα τι is ὀμωμοκόσι, Leptin. S sa). quae igitur disceptatio, quae scilicet cum decernendi

Opportunitate coniuncta esset, exspectari poterat de ea lege quam nemo dum τιθέναι potuerat Τ Εt tamen , propterea quod novae legis formula non tantum ' ad Eponymos proscribebatur, et γραμιματεῖ quoque tradebatur qui eam in contionibus recitaret, ' aequum videtur ut sumamus contra dicendi υιντειαειν) opportunitatem τω βου- fuisse in secunda contione , quamquam ea ipsa nusquam diserte commemoratur: et mihi ipsa loquendi forma, ex qua dicitur ἡ ΠΙ-τη necessario hoc asserre videtur, ut ini omnibus 'tribus contionibus de illo argumeni lo ' ageretur Apparet totum illud institutum ' hoc spectasse ut in re tam gravi nihil temere decerneretur'. sed ea integra diiudicanda rescrvaretur 'Nomothetis, postquam cognoscendi et

284쪽

per otium considerandi opportunitas omnibus facta 'esset : itaque minime probandum esse id qnod denuo Schoemannus ammat in Disputa tione De Causa Leptinea sopusc. I. p. 23', in prima illa contione populum suffragiis decernere potuisse Domnem legum lationem Oinitti de

Praeter reliqua omnia propter 'quae iure i a Westermanno eastigatur is, qui finxit illantvθμων επιχειροτονIαν, Timocrateae insertam

animadvertendum hoc, quod istic Salin dicum

tur leges in prima contione ἀποχειροτονεῖσθαι si et Prytanes ποιεῖν περὶ των ἀποχειροτονήθέντων την τελευταίαν των τριων ἐκκλησιων. Nempe proprium est illud ἀποχειροτονεῖν eius' eontionis; in qua institueretur αρχων ἐπιχειροτονIα, ita το αποχειροτονηθέντι statim auferretur imperium aliusque ei sussceretur r 'contra 'neque novavileX , quam quis εἰσφέρειν vellet, in libi' inini lcontione serebatur, itaque nomipoterat, et vetus lex , cui nova fortasse poneste qtur, ideo non poterat ἀποχειροτονεῖσθαι θ qii sed eam tolli non licebat nisi simul nova iei, substi- q.

Εt, quoniam res plane intelligi non possunt, Inisi de proprio usu verborum, quibus ea enun- litetur , constat, hoc quoquo in illo solo mo in

285쪽

275 numenis notemus , 20 , quod initio dicitur, ἐπιχειροτονιαν, ποιεῖν των νόμων, in quo subiectum omissum est, et postulabatur, προευους ἐπιχειροτονIαν , ποιεῖν, quemadmodum rectius ipse

orator 3 25ὶ de legibus ipsis dieit, ἐφ' υφών

ἐποIησαν λαχειροτονίαν. i E simili errore fictum esse documentum arguitur id, quod apud

mosthenem De i Corona S 105ὶ insertum mi. Agitur de novat lege trierarchica Bhmosthenis quam dieitud επεπειροτόνησεν ἡ

Non intereedo quin Senatus in eo neg i. otio commemoretur , quoniam in ipsa formula, certe, de m're hoc fuerit , καὶ. δή1μ sed . diuendum erat quO- uiam eat res is populi contione acta erat, , ne . Mectoi illub instituis. - - . quae pertinebati ad ae gestimem μν νόμων Των-κει μώνων. b Sed ne haec qui m opportunitas praetermittenda est erroris indicandi in quem se induerat , Schoemaunus, qui . mitti Athen. p. 9278. i mi. 63, propteri illud, ἐπεχειροτόνησεν, ilegem illam Demosthenisi trierarchicam putat Minosterarum laudicio destinatam fuisse, quae sententia merito repudiatur a Boetinechio Forsin. I. p. 478 not. .. 'Sed totum illud idocumentum ideo falsum est i ,, quoniam non respondet ei, quod .

286쪽

το ψήφισμα καθ' ο εBῆλθον την γραφήν. Rursus erratum est in alio eiusdem verbi composito apud 4eschinem Tmarch. S 23 . Neque enim ipsum προχειροτον. defendi potest, ut neque id, quod Κayserus Annal. IIuidelberg. a. 1853. n. 523ci substitui commendabat, προχειροτονIαν δου- ναι, neque si posset, in illa sententiae forma serendum est qua utitur Drator ad rem explicandam : neque abiicio meam suspicionem , quam prodidi Vol. IV. p. 281 , interpolatione liberandum esse illum locum , omissis quatuor verbis , προχειροτονεῖν κελευει τους προέδρους , ita ut sana quoque synta Sis servetur. Puam ratio nem habeat istud προχειροτονεῖν in loco Bemosthenis Τimocrat. S il quem minus recte interpretabatur Schoemannus , ) explicui ibid. p. 282 sq. : nec minus apertum est quam recto eterbum illud usurpetur a Platone Legg. VII. p. 765 B. , ubi το praecedit τοΡorro, in iis quae novae legis auctorem servare oportebat, statim post illam primae contionis διαχειροτονἱαν , primum occurrit εκθεῖναι πρόσθε των ἐπωνυμων. Sed haec iusta loquendi ratio, servata a Demosthene Leptin.

3 94. Timocrat. S 18, tum ab Aeschinectesiph. S 39, corrumpitur in Tisameni pse-

287쪽

pliis inate , apud Andocidem Hrster. S 85 , ubi

est προς τους ἐπωνύμους. In 'ΕπιχειροτονIF νομων

satis inepte bis ponitur idem, addito etiam 3 1- μέραι Τως αν ἐκκλησta γενηται. contra , ibidem unum omittitur , diserte indicatum ab Oratore in Leptinea S s 4 , γραμματει παραδουναι,

τουτον δ' εν ταῖς εκκλησἱαις αναγινωσκειν, addita ratione, B' ίκαστος υριων ακούσας πολλακις καὶ κατα- σκεψ/αμενος, αν ἡ καὶ δίκαια καὶ συμφεροντα , ταυτα νομοθετῆ. In his postremis interpretandis, quae arctissime coniuncta sunt

cum omni illa praeceptione et disciplina τῆς νομοθεσίας , neque Westermannum sequor p. 19sqq,ὶ, neque Schoemannum Animadv. p. 254 , qui propter plurale, εν ταῖς ἐκκλησίαις, et propter adv. πολλακις, hoc sumserunt, plures suisse contiones ante την τρἰτην, in quibus omnibus

illa per scribam recitatio fieri solita fuisset. Id, quod serendum erat in contione, de quo suffragia erant serenda, recitandum dari scribae , ' convenit cum iis quae aliunde novimus, ut ex egellinis Ti1narchea s 2: sed , quod ratio suadet, tenendum est, eo consilio id fieri solitum suisse ut, quod scriba recitavisset, per Proedros 'et disceptationi et suffragiis contionis permitteretur , unde apud heschinem F. L. S 68 dicitur δουναι τφ γραμματεῖ επιψηφίσασθαι τοῖς

288쪽

προέδροις. Νοn cadere hoc in illam novae latuo legis recitationem quae seret in contionibus ante Nomothetarum consessum , inde intelligitur, quod in illis contionibus nihil dum multitudinis suffragiis proponebatur. Quid porro hoc est, quod a scriba eadem in pluribus contionibus recitanda dicuntur sine ullo eventu, tantum ut ea saepius audirentur 7 Quod probari possit hoc est, ut recitaltio illa de more fieret in tertia contione, quippe in qua considerandum erat quid Nomothetis dirimendum committi oporteret , id est, quarum legum iudicium iis esset tribuendum σκέψασθαι-ο τι τους νομοθέτας καθιεῖτε, Τimocrat. 6 25 . quae si vix negari

possunt, absonum videri necesse est tum illud ἐν ταῖς ἀναγινsσκειν, tum ακουσας πολλακ1ς. Accedit, quod aliis locis, ubi ono tunitas cognoscendae et considerandae novae' legis commemoratur , nihil de audiendo dicitur. sed de exponenda lege apud Eponymos: cons. Timocrat. 9 18. 25 et 56: contra semel iterum- quo hoc dicitur, suisse illam opportunitatem legendi, quum apud Eponymos exposita lux esset,

sicut ibid. 3 26, quod Τimocrati obiicitur, ομ'

ειπεῖν ' et 8 56 οἱ δ' οὐ Mεν προσέχοντες ἀναγνοῖεν αν. His de causis primum corrigendum

289쪽

Censeo ἐν εκκλησl , tum alterum illud ita

supplendum , ιν ἔχααστος υμων ἄκουσας και αναγνούς πολλακις καὶ κ . T. λ' quum praesertim minus proprie is πολ2.ακις ακουσαι dicatur, qui

summum bis in contione audiverit. Sed priusquam reliqua, quae Supersunt exploranda in illa νομων persequa mur. Operae pretium est vindicare id, quod Vol. IV. p. 52 sqq. demonstrare conatus eram, quodque immerito post repudiavi. Mnemos. V. p. 210, nempe Leptineam causam actam esse non apud Nomothetas , sed in tribunali heliastico , actione delata ad Τhesmothetas. Hoc igi'tur tam plane evicit, contra WeStermannum, Schoemannus in dissertatione De causa LeFtiariea quam nunc demum cognovi, repetitam in eius Opusculis ii Academicis i p. i 137 sqq.ὶ ut altera sententia , prosigata sit. i Verbi causa, aliquanto

melius locus ille Demosthenis Leptin . S 94

intelligendus est, quam hucusque fieri solet. quod enim Orator Leptini exprobrat, eum nihil secisse , eorum quae in veteri illo instituto νομοθεσIM postulabantur ab eo qui novam legem

serret, simul amrmans se omnia fecisse παντα), hoc postremum, quo argumento utebantur ii, qui causam illam apud Nomothetas actum demonstrabant, non adeo , ut Schoe-

290쪽

manno videtur, excusandum eSt eΣ oratoria quadam hyperbola, sed, ut ex sequenti argumentatione manifesto consequitur, hoc indicat, a Demosthene omne id praestitum esse in hoc munere instituendae παρανόμων, Cuius causa ipsum illud vetus institutum νομοθεσIας usurparetur, nempe ut lex ipsa, quam oppugnaret,

argueretur ρυκ επιτηδειος esse, et ei substitueretur alia quae melior esset. Etenim et modo hanc sententiam esse του παλαι- νόμου explicuerat , γραφε αι φλεν αν esς τινα ταν ὐπαρ- χοντων νομων μὴ καλως ἔχειν ἡγῆται, παρεισφε -

τουτον ἔλυ- γραψαμενος. Itaque de industria explicat huic ipsi a se nunc ita satis seri, ut non tantum Leptinis legem oppugnet γραψε- σθαι , sed aliam eamque meliorem ei substituat αντεισφέρειν , quamquam non assirmare audeat Leptinis lege damnata eo ipso suam sπαρεατενεχθένταὶ θ ratam lare τε σεσθαι , sicut vetus lexi iubebat, et nunc tantum spondeat se legem laturum esse, quae in sua actione inserta esset παρεγγεγραπται): praeterea que totius rei iudicium , instituta apud Thesmollietas γραφῆ παρανομων,