장음표시 사용
171쪽
as TRACT. 3. ART. 2. NOTA FALSA E CLEII S. pius est qui contrarium docuerit Luth in lib. De Papatu '
cmira Regem Anglia. Si potestas Papae uo esset a Deo, nee
Sicut panis vinum tris substantiatur ita de jure divino.tam diu subsistere non potuisset. nos in Spirituali Eoi pus iatilinutamur. LuIb Luth. de potest Papa. in trin. de Euιbar. Certus sum Papatum regnum esse Baby- s. lon Latii de Caprip. a l.
Impiissimus usus est in Ecclesia pcrsuaderi Quod i pe repetit ibidem, in lib. aduri Mistoni ille opus bonum d Sacrificiuna se Regem Anglia. LMb de Capti p. ab L De Fidι sola.
Millas pro vivista desuinctis valere tota ap- Sola Christi fides necessaria qua justi sinitas. caetera omnia liberrima neque praeeeptaram plius neque prohibita. Lurb. ad Gadat cap. 1. Vita Christiana si crederes diligere, at diligere nihil est nisi benefacere Lu:h de Ioletros. De LGl D. Ecclesia errare non potest uili de io. Iroba ita lesia. Imb. de decim Pra-pr.
Sacerdotes a subditis honorandi sunt. IvibDecalogum. Contra.
Nullum est in novo testamento Sacerdo-aium, nisi quod est humanis mendaciis asiliaca creatuta Iuth de Cartip. M l.
O. Ludificatio Sathanae est assirmare quod EO Confisso auricularis in ecleua, etsi ec Helia si quando erit aut peccet, ideo non sit Scriptura probari non possit. utilis tamen est Ecclesia.
Matiimonium non solum sine ulla Scriptura Sacramentum censetur verum ei id eiuD Traditone.
Neque Papa, neque ripiscopus neque at Ias hominum hahet jus unius syllabae constituendae luper Christianum hominem Luib.in Capt. FabIl. ideo positi sunt Canones Patrum ut diri- traditionibus quibus Sacramentum esse jact- gant populum LMb. in des Irac. cap. 3.atur metum Iudibrium tactum est Liub de Capi aut Maii intonium natales Dei Sacramen. tum est. Laib. dente M P Pa.
Extrema unctio Metamentum est Laih.deriis P pa. Si usquam antea deliratum est, in extrema unctione nunc praecipue dclitatum est. Iuth. e Captip. Ea l.
Rect E conclusi, meritu in Christi thesau, nam eis Eccusiae QSanctorum meritis
Pro meritis . Petri ne unum quidem obulum darem uti iuvarent, qui seir ium juvare non pota t. q. I. 6. De indulgemiis. Contra veritatem Apostolicarum Veniarum qui loquitur, sit ille anathema de mal uocis . Linb. in .ses. lndulgi nitae nihil sunt, nisi Romani Pontifici impostulae.Lurb de cap abi. De Purgatorio.
Tutius est totum Purgatorium negare quam resorio in Dialobis credere. Illib. Non
172쪽
Non solum credo sed etiam certissime leto Purgatorium est Iuth in disput =pseM.
De libero arbitris. Revera Deus nobis libisam voluntatem contulit cur tu illani liberant non permittis'
cum enim tu illa tuum abutetis libitum non est libera, sed magis servitutem apud te
servit. Luth.in explic. orat Dominica.
Liberum arbitrium figmentu est in rebus, seu titulus lineae, quia nulli est in manu tua cogitare quidquam mali aut boni, sed omnia ut vi et in articulus Constantiae damnatus recte docet de necessitate absoluta eveniunt.
De Conciliis generalibus. Saepe nullus vir in Concilio est qui divinum Spiritum vel modicum olfecerit, sicut contigit in Nicaeno Concilio ubi de uxori.
bus Sacerdotum agebatur Lurb. tu Sem. Altinis
DEum esse absolut omnipotentem fatetur Calainu , ad cap. l. Luca Verbo,
inquit, Dei nulla impos ibilitas obiicienda Negat vero a Ilaia, Istud omnium de potestate abibluta in Deo quam Scholastici introduxerunt execranda lalpheimia est.
Nomen Iesu Christi venerandum esse asserit Caluinus ad Matthaica l. . 2; .lta reputanda est nobis in hoc nomine Iesu divina Christi majestas, ut te verentiam apud nos obtineat quae unico debetur isterno Deo. Negat idem ad capo Epist. ad Philippeu se . Plusquam ridiculi unt Sorbouici opbistae qui ex praesenti loco V in nomine Iesu omne rena Matur, genu uectendum esse colligunt quoties nomen es pronunciatur,quasi vclxesIet magica quae totam in sono vim hab:ret
TE FILIAE ECCLESIAE. Sine Baptismo Christi neminem salvari
docet Calvinus ad cap. 3. Donis P. S. Si uni hoc dixistit Christus vel paucis non posse eos pervcnite in egnum calor lim, nisi prius renati essent, possemus coniicere eertas dumtaxat personas notari, sed de omnibus sine exceptione loquitur. Idem negat I t. lib. d. cap. s. s. 6. Explodendum est eorum comment unxqui tones non apti satos aeternae morti adjudicant. q. In ea n Domini miraculum agnoscit Calvinus. Tria.de Concordia ineloida: Ergo inquit in Sacra Caena miraculum agnoscimus
quod de naturae finesis sensus nostri modum exuperat, dum Christi vita nobis fit communis, ejus caro nobis in alimen
Negat vero disertc. In it. l. q. cap. a T. . rq agens contra Luiberi asseclas: Isti, inquit, boni eius elotae miraculum sibi fabricant. quo ubi aio vanescit Deus eum sua omnia potentia. Et ibidem 3. r. . Illi auditi, Christive ibis, scis i ci pus meum miraculum ab ejus niente remotissinium imaginantur.
Sectae Lutheranae modernae , O anti me
in Anglia uitiis a se discrepantia nifesta P Atet illa, in mutatione Libri authent ei
publicarum precum, quem sibi ab initio pro puro Dei Verbo, fidei suae instrumen to Secta Lutherana proposuit. Nam in praedicto Libello sub Rege Edu ardori Elisabe- tb Regina pro vera Scriptura legebatue Tobiae Caput quintum, sextum coicivum Danielis Caput quaedam ex rῖ. Ex Ecclesiastici ea p. s. non pavea Haec autem omnia aliaque sub Jacobo Rege eadem Ecclesiae Libro publicatu precum tamqiai apocrybba penitus expunxit uti aperte ostedit Examen Libelli publicatu precum praelo
datum anno i 61 O pag. go quomodo vero
potest esse eadem eclcha quae eandem non a ab ci
173쪽
habet Seripturam an qua quod illa pro
verbo Dei olim ad milit, haec pro apocrypho modo expunxit ' Manis fium s an est et illam pro Scriptura ista approbando, vel hanc
reprobando in fide errasse. Praetereo in his alliisque dogmatibus loca innitinera, in quibus Callinus, a multo magis Lutherus tecum aperi pugnavit atque inlia fallacis Prothei, uti res ferebat, sele in varias doctrinae formas transmuta-xit. Ex quibus hoc dei num conficies
Non potest ex Dei Spiritu loqui qui vel temet in doctrina fidei proponenda sibi
contradicit LAtqui Calvinus Lutherus in doctrina fidei quanaDei nomine proponit pius eloquitur contiadictoria. Ergo non potest Caninus autherus loqui excipititii divino in doctrina illa quam se Dei nomines ibere ae taedicare profitentur. Sicut in τι ibo Dei scripto, si vel emel in illo eon tradictionem aperiana deprehendas, in caeteris omnibus tota clipturae fides evanescit. Visit author peccati est admittere Deum, qui non sit Deus, adeoque ad Atheismum aperte declinare, ut ex piis Sectariis aliqui intui runt, ut Titin.innus Hes sius Lutheranus in lib. de Errorib. Calvini o Sebastianus Castalio, Calbini sta in lib. de suadest in ad Calvinum. Nullum certu potest elIede ipso fide C pites Author luculentius dissidium eonsequenter in illis Sectis nullus apertior defectus Fidei ad aeternam alutem nec stariae. Quin de his similia. quae idem nimis abun-dὰ convincunt, in sequentibus pro ram. De Unitate maturnitate Dei etiam inter se mutuo dissentire deprehenduntur. Nam si admittantur plura increata, necessarium est plures esse Deos Plura autem ineleata eum Remonstrantibus statui a I Hi stendit ladius in Disceptatione pag. i. Scilicet haec quatuor: Dei locus, tela pus, a teria, Domicilium, quae orsi ius contendit illius esse naturae, ita Deo nec creata fuerint,
Simplicitas in Deo, quae opponitur Oaeni reali compositioni, ab oratio uox is seu per necessari admittitur. Hanc autem negare illius deant igitur, ac serio agnolcant horum Sectitores , qu in fallaces sint Prophetiae divini
Spiritus penitus vacui quibus ab inii fidem risium cum Remonstrantibus, ex suam ac salutem crediderunt. Scriptis pars opposita demonstrat. Si enim in illi, volstitis agit pag. 426. ut omnino In Hori in is ter Dociores Iste rixos reprehendat anchium proprium Contra
de ipso Deo, ejusque AG iburis
r. Orstat ex publicis eorum ulti inque seri suis ab anno a 626. divit os illic Caluini asseclas in Remonstrantes,&Corta Remonstrantes.qui coRIra alios ex pura rigida
Calvini doctrina statuunt absolute, D esse Auctorem peccati Vnde illos Deum sibi sta. tuere a ceteris Christianis civei uni facile ii innitiatii ho syllogi lino Dem Cal. i. rustarum est lictor peccatici Atqui Deus Christianoruni non est author peccati Erna non est idem uirorumque Deus. Dii in inti fingi re sibi 'cum qui ut tDcus debet esse bonita, i uinita, simul Remoti strantium Doctorem quod doleat Dei e stantia in vitam, de actionem prorsus idem esse Contendi que ipse hoc in Deo esse diversita iis, ut aliud sit ipsa Dei substantia vivens aliud vita, sive vis illa per quam vivit. Et V. -9. Cum cus in scriptur. iri talei, dolere, reminisci, aut i mile qui I i. i. in
agere, an erim aliud de aliud in eo esse, nimirum subjectum desaccidens . Denique generatim pag. 2o3. Totidem in Dio a identia fiunt. - decuta de rebus seris Iiciendis. Omnipotentiam Deo quis unquam negavit praeter Ethnico . maereticos indubitatos inter quos ipsi heterodoxi qui sunt factionis
oppositae numerant sum Remonstranti
174쪽
mustiet est omnipotens ant probaturricus non cui Vorstio, o stet tum raecus ni Contra- potest mni iri, Mi .imori, aut eieci tua cum Remonstrantes. De bae enim quantitate si eloquitur Conridus Volstius lib. de Deo pag. 39. ut dicat negari non posse magnitudinem etiam topii dictam Deo in S. Scit plura attribui ac porro interrogat quid vetet ei iam Spiritum ima o Deum it m
habere pirii leni m. nitudinem, non GVI iacmqtiidem s. aliquo tui uni dilate Vibium. Et pag. 2ψQ. contradictionis iniimulat quod diactum est ab augu i in lib. s. de Trinitate cap. a.
sese simius deniq; pag. 37. Quidquid est in ali fistum esse magnum sine quantit at . Denique quid ut seipso nitu si, Gad tuum aliquo gentis p . a i. Cum inquit, Deus respi ictu substantia Entis contractu ia est. Ac ii apud talium Philo sua irinus se dicitur .certe aliquam hic Vim sophoria rege repugna nitaui in volueret, esse uatem o cogitati, ct esse portet. A c pag. se actu hoc aliquid, di simul esse en infinitae
sive illimitati: perfectionis.Testatur haec piae ter alios contra-Res non strantes fuse Stadius in Di put cuin Volstio de bl plumiis. Mi ibus, ath imis a Iacob Rege in Cur ii demea tia non posthaco omnipotens Praeclara in Calvini liccta u. ae ipso co utrimq; con
In initatem Dei substantialem nam molis nullana habet tum Remonstrantibus suis quos repraesentat, en quomodo vacilei Vos ius pig. 23 . Deus nou est implicite insimitus nequr ffendo, neque Ucrandρ, pag. 23 S. Est quirim Deus purus lus sed bo non reta quin simul sit iuctatu, G exegesti apolagitica , nigra beta a
Iminensitatem Dei, tu ubiq; realiter de sub stantialiter existit, admitti necessario non debere scribunt utrimque ex Calvinistis pluri hi ex mente Calvini, qui lib. t. institutionum capite is sic loquitur : State sibi unis ex veteribus dicere visus est, Deum esse quidquid ridentus qui quid non vidimus Dat qui hoc moquenti Firmiter credo cum re pectu substanti xcre vi num se. Quis ali, de Deo ex schola
Calviniana errores non abhorreat nisi ut quia diloquitur, pro cerebro cur urbita in habeat Immutabilitatem Deo adimunt ena onstrantes Q iod adeo pol picuc ostenditur, ut de eo etiam ipth Iacobus Rex Anglia anno I 6 ii. per litteras ad buti Legasum, illos graviter accusaverit Patet error ille graviis aius ex eodem Remonstrantium Doctore summo Conrado vortito pag. m. Div -ι-
in ipso Deo q oppe et quam Deus aliter atq; aliter bautes s arist, solat, tum volando. ixin condit si nias mundi partes divinitatem trans u templando de pag. i 3. Absoluta impla im- Dan Ie inxii. Jcc. Negatq; libi tam ipse qua ini mirabilitas hac in paue De attribui ρ debet. vortitus inaure litatem illam ex scripturis Hoc enim nihil aliud isset, quam actionem Dei liniis probari. Figmentum ergo censent illi re- berain. οι est, a lilara causa pendιntem, cum ipso alem illam divinitatis in omnes partes trans i ta confundere, ire sciitiam ct voluntatem, hec fusione in docentes suiscere virtualem, qua est, actionem volanci sic volitionem Dei unum ubique operatur, etsi ibi non neces Tario id que esse astinare. Et laeptu i alibi. Nec in mediate existit. Clate id sadii orstius pag. hoc dii similis est ejusdem farinae octo So-233. ιν ait, Deum immediate ui sua cinus tracti de Deo dec pag. r. illud, inqui substantia ad se ubi ιν quia Ier est Deus ipse, alius virtus ipsius.
causas media ope a laministros. Talid suo caelo eis
M. . a. qui persura lin terriri r Aegatumberent, cum impio apudiam, Carum cali Domino, ι tam autem dc ait Miis homi .um.
Mantuatem in Deo, quae sine diutici, tρ concipitur, constitui a Remol Audi de in hoc non mirus ab ora. c
ih rum lib. de Comit c in censebni, ubi praefracte aisrarat Christi divinitate ni esse, utibilem, lino de rei
175쪽
inune Luther asseclisei neeero, Gerlachio, Smide lino , Ille bio . Musculo . Consideret haec serio quil qui Sectis illis salutem suam fidendam putar. Supposita Dei lium utabilitate illa quam Catholici profitentur, Litertatem Deo ademptam volunt Remonstrantes, de quo illos vehementer incusant Contra-Remonstrantes. Sic loquitur volui in lib. de Deo pag. 448. Deus penam non nisi aliquaten M invitus i ρ est , cum quadam an inii tristitiai displi- cmtia insuit Aliter sane Augustinus lib. s. de Civit. Dei cap. io Dicitur, inquit, D omnipotens, faciendo quod vult, non patim a quod non vult, quias ei accideret, nequa tu esse omnipoteus. Impeccabilitas Dei manifeste destruitur per hoc quod Contra-Remonstrantes , secuti Lutherum de Calvinum, illum asserant esse aut borem peccati, quod licio pra ab initio Ostensum est. Declarat ut illud breviter hoc Syllogismo. Qui Deum facit autho remi e eali negat illius impectibilitatem et Atqui assectae illi Calvini a Lui heri faciunt Deum authorem peccati, ad illud impellendo, ac neccisuando Ergo negant illi Dei a pec-eabilitatem. Annotemus hie unum, exitu ribus, C. Irin effatum breuissi in una lib. instit. q. a. f. 8. Lapsus/st privim homo, quia Dominus ita expedi, cen uetat. Et ne intelligas de voluntate Dei tantum permissatva, prohibet ipse Calvinus lib. i. cap. s. f. I. r m , inquit satis aperte ostendi , Deum Foca ν estim omnium autherem , qua isti Censorei runt, otioso tantilin qu permisium lingere. De veracita incelisate Dei, accusant Remonstraat s non rect sentire Contra Remonstralites. Hi tamen videt possunt Gilon eonformes, in modum Dei agen di sie deseribit lib. instit. cap. q. s. 3. Ecce vocem ad eos dirigit,sed ut magis ob ut scaut lamin accendii, sed ut reddantur caciores: ctrinam pio eri sed , qua magis obstupes .: remedium adhibet, ea ne sanin tur Demum ad praedicta generatius adverte, ii quando
visi iunt illi paulo aliter loqui, deprehensos N DERNI S. esse vel sucum sacere voluisse , vel contri
Sapientia bonitate, iustitia , Deum velle
spoliare Contra-Remonstraiitcs contenduntl emor stratiles. dq; ex eo iu doctrina deduxit Jocobus inlinius demoliandi ordini huidem nostravit in declaratione sent de prae est. Ecce inter quas procellas, errorum fatales char bdes Navicula religionis Batavicae non tantum misere ductuat, sed pridem submeri ico, de quibus praeter Lemoratos Maxim.
Sandeus aliique quaedam fusus deducunt. Ex his Deile colliges prinio, Antilogias seni festas Doctotum natavic eirca prima ellentialiam ligionis nil illatiae unda- meiata. Secundo, illa nullatenus posse consistere eum veritate 5 uoitate Fidei Christianae ad salutem necessirio requisita Tertio Neminem his perspectis, lio summa temeritate, posse suam ututem aeternam eredere Sectis sic fluctuantibus, ae dissidentibus in plis primis fidei Christanae principiis, ubi ante oculos habet eclisiam Romanam ab ipsis Apostolorum temporibus in unitate Fidei toto temper orbe diffulana, de aliis verae Ecclesiae Notis manifestis insignitam,quas supra
Pariis i. cap. s. dei non stravimus.
ARTICULUS TERTIUSCO discordia tot Sectarum quae ex
Lutherani o tu, 'odi runt. Non potest esse unitas, aut veritas Fidei
in Ecclesia Iutherana, cuius praecipua
membra riuali primi Apostoli, in sua docti ina neque cum Luthero neque inter se concordant, sed ubi mox prodierunt,in Sectas varias sibi, Luthero, ae Evangelio contrarias degenerarunt ut hie aperte demonstro. Ac primo ipse Luthetus in Saxonia circa aut una I si T. ubi matrem suam Ecclesiam; manam vi perino more laniare exorsus est, initu in dictu tu quo se guras mores iliau i mutaverit, ut novum aliquod Religionis monstrum floruraret. Etenim ex ipso non
176쪽
sem unica , tres immundi Spiritus qtra fles Apocalypsis cap. 3. dicuntur exire de ore pseudo Prophetae primo velut partu itodierunt. Hi sunt Homologistae Ana- aptistae , d Sacramenta iij. Et quia te,
sunt qui veritati it stimonium dant in te ira nezant et uni iubstantiale Corpus Christi in Eucharistiae Sacramento contices i. Vettim de hoe dogmate en quanta mox
in te illos dissensio oborta est quo paene rapita, tot de vero hujus dogmatis seni sententia prodierunt. Alii ex Zuinglianis dicti Spiritus, qua de Sanguis, Baptismum sunt Signi catiri qui Clitasti vel ba, Hoc est Aquae inquinarunt Anabaptistae , Spiritum Corpus meum , sic intelligi volunt, ut ver- veritatis in potestate Clavium oppugnarunt i bum , Est idemst quod significat Co Homologistae, Sanguinem Domini pro a pus meum. Ast ali dicti rivista qui verbo,
narunt Sacramentatis, ne ullum veritati te Est , in propria iis ira fieatione relicto, eon. stimonium in terris integrum perimaneret tendunt ii Opuin esse admittendum in voce At ecce ex Anal aptistarum Spiritu caenoso Corpus, ut intelligatur tantia ui in Euchari quot ilico Sectae, ueluti totidem ranae , pullularunt. Ex his enim ali a caeteri, diviti soadamitas appellant, quod Adaurum in statu innocentiae te imitari profiteatntur. Alij dicuntur Sabbathai , quia Sabbathum more Judaeorum, non diem Dominicum eo lendum esse dueent neque de Christi di . initate recte sentiunt, ad Judaeotium iis amproclives. Ab se Claniularios Christianos vocant, quod existiment ibi sussicere fidem suam Elam solo corde profiteli, si rogentur an in Anab aptisti, licere id ad vitandum periculuna petie negare. Ali contra Mani utilii nuneupantur, qui prorsus in pium esse docent, si rogentur, se Anabaptistas inficiari Sunt de alii dicti Tacenusui Corporis figura. Ab his omnibus dissentiunt Euergiιi, qui ut propitis ad vel ba Christi accedere videantur, Corpus Domini die uiu intelligi debet pia metonymiam , pro
energia Corpori, Christi hoc est, pro effectu quod Corpus Chiisti in Cruce oblatum
in nobit tur . de euin his lenti Calvinus. Alii ita Anilana statuunt aliud ab his omnibus diverium . nempe Caenam Domini praeberi tanquam arabonem, investituram. Mi pignus Corporis Christi nobis donati. Praettet hos sunt de ali ex eadem Lutheri sobole qui Corpus Domini in Eucha- iistia omnino adesse coocedunt. Verum de inter illos quanta in uno puncto fidei disco dias Ali admittunt Corpus esse sub vero qui nolunt amplius esse docendum aut prae pane illic permanente , ali in pane , ali ei dicandum, eo quod mundus jam indignus o , est, ut verbum D claudiat. Sed Mali reperiuntur dicit Evibus ages eo quod jactent se
divin iis intus E caelo doceri,ae diu ita ut ire lita lacent, quas intcrcadivinis colloquiis tuerentur.
Iam vero ex secunda Lutheri sobole, qui sunt Sacramentari , quanta Sectarum colluvies illuxerit inspiciamus. Cum enim Lu-
tberus clibens contra Leonem Pontificem,&in Libello de formula Missae doceret in Euchalistia neutram speciem, sed solam Saeta menti fidem ad salutem sussceres, oce fonem praebuit Carolo stadio , Quinglio, ut de hoe Sacramento Berengari haer sim renovarent. Hinc igitur ocii Mineliavi, qui ea panem. Prolixum fore vel de hoc uno fidei mysterio aeterorum pugnantia inter se destria recenseri. Ex quibus luce meridiana
clarius ostenditur, Luit, ui se istam non voram Eeclesiam, sed errorum inter se dissidentium cecundum esse s linarium.
Tertius errorum Spit ius quem evomuit Lutherus fuerunt Homologi ta , euius Sectae praecipuus semper scopus fuit Sedem Apostolici in in ea potestatem Clavium a Christo traditam fundi ius eo erter in hanc Conti si Augustara, de eum e Melanthon totus conspirar. Sed de hi res in
plures Sectas dividuntur, ex iis iiii ira i dicuntur quorum duces erant lilyricus,
Gallus, Mollirus qui profitcntur se
177쪽
Lui hei dogmata iis gra inviolaia tucii, de Melanthone cnincatur. Ali uic mutaria nulli nosse homiri liberum arbiti tum, Messi-O iandritii quia cum Oiiander homi- opera bonaron isse ni cessaria ad salutem , i in si initati Dei justitia justum esse do. ii tui ct cartimonias oti ni ab Ecclesia cx cuisset &contra Illyrio mi assererem homi- terminandas, malia quae a Luthero dubi j nem solum imputati v justum haberi, cor pronuntiata . ab illis, in summo ligore de t rexerunt utrosque Medi. O iandrini quali fendenda suscipiuntur, Quin is ipsi stiri n. cdia via docentes hominem quidem in in uias factiones, ct opinionum portenta disse eantur, ex quibus prodiciunt annum Sali:ρ atenensis, Diserunt, nec non antadia- planista qui nullas caeremonias ueteris, sed aliquas tantum novas admittunt, de antic.ilviniani qui contra Calvinum credunt verum Christi Corpus in Eucharistia contineri ac Bisaciam nlulas qui duo tantum statuunt Sacramenta, aptistarum, caenam I omini: ac Tu acramenta es, ut tria Sacramenta ad . mittunt Pluta alia inter ii id os pullularunt Scctarum portenta iam te, quatia no-imine formidanda.
Elidis opponuntur Confission istae quorum princeps fuit Melanthon , cui ibi et praecipuos huius ectae duces arcessit hac vita tantum imputati v justumo Puta ri, in vita autem beata illum sole ustum justitia qua ipse Deus per issentiai
existi . De his ac pluribus aliis Moli Luth et affecta inter se non molliter digia
Ab his ac Rigidis recedunt ii fisioni a.
qui Retalcitiantes dicuntur, eo quod coliti ipsius ut heri docti tuam ausi sint aper: ecalcitrare imn vis nolint omnino a Contis sone Augustana deficere, ii tamen contra prii res Sectas, a contra se mutuo in niti liis di cetiant, ut in alienis casi a litare videantur, quales sunt Ollania. Hi I,
Starcariani , aliique quoium dogmata
Haec tantum pauca unius Sectae Capita Major, Furactus, Pometanire neo Theo llos Lipsie cf. Hi co intra Rigidos docent f ex fidis scriptorum monumentis ollegisse, dari in hymine liberum ibi trium, ira i atque in hune ordinem claritatis causa rede-Fide in bona opera ultem ni inus principa siue sulliciat. Ut quisque propriae. Hi ali Iiter ad iustitiam requiri. Sed, quod haeresi l nae saluti consulturus, dilucide I at.
proprium est , nec isti quidem in de sua:
fundaminio eoncordiam colunt. Alij enim
ex uno Luthero eiusque triplici Scci , quot iterum nova S inter se toti s dissectae, Isaidi ista licti , quia Majorem ut ducem se resectae lue assiduo pullulaverint et quae inquuntur docent absolute bona opera ad la fieri et uis dogmatum , animorumque disi- diis natae, de adultae , potius palaestrae alicujus gladiatoriar, qu in unius Ecelesiae sp
ciem habent. Sed nondum finitae sunt ista Sectarum disi ensiones, Transeunt ad modiri os N potes eum antiqua haeresi nova dogmatum
dissidia Hare inter Hollandiae Ministros hodie flagrantia eleganti stylo destribit Priad ricus panhemix apud ipsos Sectatio Sacrarum litterarum Prose si or in pi Iola ad A . micum , de novissimi illi e circa Res Sacras dissidiis, edita Lugduni B tavorum hoc an nilo II. Iutem esse necessaria. At adlaphorissa repugnant in hia, quod asserunt Ecclesiae eonititutiones ac caeremonias esse res indifferentes nas letium sitito arbitrio admittere, aut repudiare. Ali inter Molles sunt o dr sacras entalos , qui et si piem , quatuor Sacramenta recipiunt, Baptismum , Euch iistiam claves, de Sacrum ordinem. Alii Luttur Calpiniori, qui Berengari dogma de Duch Misit se temperant, ut persuadere velitit a in hari eum Sacramentariam in Confessione Augustana a Pi incipibus Lu- theranis approbatam esse , ut ipse Calvinus sua a lueritia est phalum admonitione
178쪽
ET veto ex harum Se harum discordiis
quo nata fuerint per Europam praelia quot bellis a caedibus lacerata Germania loquuntur aetatis nostiae histotiae , a superiorum temporum crates ruinae. Quis enim ignorat ab ipso exordio quid et Germaniam acciderit in rustieano Lutheranorum tua ultu, qualia inter confaederatos Tigurinos praelia exarserint, quo pacto harum
discordi tum occatione iussiam Germaniae eripuerit Polonus Solymannus Hun. pariam , nec Suecus pauciora vastaverit. Per Galliam vero , .norentes olim Belgaium Provincias, quam internecinis odiis hae Sectarii ui furiae sacra omnia ac profana miscuerint, i stantur adhuc recentia non minus odior uin , quam praeliorum vestigia. Sed quid
antiquiora memoramus i Non potuit toto
Oceano cohibet illud rapidissimum Lut he-ranici filiolis incendium , ne Anglia in universam novis dissidiis, bellis, ac caedibus
inflammat et Recenti adhue memoria retinemus, v. am infestis in se invicem odiis, atque armis incurrerint Protestatares, Purita. ni presbyteriani, Inde pendentes , atque ex eodem Germines, Sectarum de novo nascentium confusa progenies: quae ad illum furoris apicem progr: sa est , ut non dubitaverit supremum Religionis suae Caput excutere, ae dicatas sceleri manus Regio lan
Et erit etiamnum aliquis adeo saluus excors , ut serio in animum indueat suum infinitam Dei Sapientiam reformandae suae Ecclesiae hane haeresiam inter se mutuo disti-ctarum atque armatarum colluviem in orbem immitisse. Quae eum antiquam Ecelesiam evertat, neque per se novam, nisi mere Babylonicam constituat quid aliud restat, quam ut omnem Christi Ecclesiam emundo eliminet. Quis igitur erit, nisi a tionis penitus expers, qui ubi sinat per sua. deti, huic portentosae tot capitum Hydrae FALSAE ECCLESIAE. I si Spiritum inesse divinum , qui audiri debeat,
contra aut holitatem vocem totius Ecclesiae Romanae, qua constanti Sedecim saeculorum decursu suam Fideui, caelestibus ignis comprobatam , summo animorum, d gmatumque eonsent i, per orbem paen&ι ni verium propagavit. Restat igitii ut ex his Sectarum dogmatumque dissidiis a fienus explicatis , hoe porro firmum , invictumque conficiatur argumentum Tota illa Sectarum collectio pro primo suae fidei articulo profitetur, semiliam a Deo ad reformandum Ecclesiam Romanam. Sed conectio Sectarum ibi mutuo contradicentium non potest esse vera aut reformatrix Ecelisia , ut jam ostensum est. Ergo moderna collectio Sectatum , quae profitetur se missam a Deo ad resormandum Ecilesiam Romanam, non potest esse vera Chiisti Ecclesia , aut reformationi idonea. Sic enim curvitas esset norma cisti; de fallitas , de eontia dictio regula perfectae veritatis videat ergo in quanto salutis aeternae naufragio versetur , qui quis extra gremium Ecelesiae Romanae inter has Sectarum Irtea miseresstuctuatur.
Calumnia medam apertae contra docis nam Ecclesiae Roman. a Novatoribus conscia. Calumnia primari In cultu maginum FAmiliare est Sectariis quamvis labem Catholicis aspergere , qua apud ign/rum populum deformes aui monstro si appareant. Colunt hi vetusto ajorum ritu ima sine Christi a Sanctorum hine faecunda seges Calumniatum. De Papistis, inquiunt, eonelamatum est fugienda haec hominum pestis non tantum impii sunt, sed etiaca Sacrilegi, neque lacrilegi tantum , sed etiam cultores idoloruiri Christiani hominis no-
179쪽
ane exu runt, eum ethnicis insaniunt, infideli ut more lapides, de ligna adorant. At tu, Sectarie . Calumniam loqueris quovis lapides ligno crassiorem. orant Catholici ad laruas lapideas Sanctorum, infer ergo iti tuas lapideas adoram. En tibi in
siniti orna forinosum argumentum Orant
Sectarii in templis ad Araxatu Columnas lapideas, ergo lapideas aras aut Columnas rudorant. Errore illo nos facile liberabis, situ prius errare desinas. Fides nostra est tutatum divinum nulli reaturae deferendum situ aliam nobis invitis assingas, tuum istud fgmentum, non nostra religio est. Imagi adiem Sincti hae ratione veneramur primo ut ea conspecta ad cultum Sancto absenti deferendum moneamur , ficut tibi, Sem
Ee, visa in conclavi tui Regis effigie subit
animum grata quaeda in ac venerabunda benefiei Prinelpis recordatio Hoecine tibi novum erimen , de inauditum genus Sacrilegii Altero modo imagines ipsas tu honore habemus, quia Sanctos homines, de Deo charos repraesentant sicut tu Sectaties, Bibliorum volumina , quamvis ex eharta de atramento conflata, prae aliis libris in hon
re habes de oscularis, quia in illis descriptum
Dei verbum coutinetur: eque sua altari aut calicibus in sacris litteris derogatur venerati, quorum Sacrilegam abusum in Rege Balthasate caelestis ultio vindicauit in id quid vero nos Sanctis in Imagine deferimus, id volumus uniuersu in in Deum ipsis in re dundare cuius unius gra: ia prae aliis homines Sanctos honore prosequimur. En quo recidit immanis illa Papistarum impietas,
parcum Et linteis cultus idolorum. Est, in ista ratione Catholici quis dam docti , cultu imaginum idololatriae
Nova haec est ealumnia, uam peperit di seiplinae Catholicae crassa nimis ignora iiii , hane tibi palpandam praebeo. Quaero enim, an populiis noster existisne se crimen aut et ilegium admittere, si Sancti alicujus statuam argenteam aut aeneam confringat, confractam comminuat, mi pateras, lances,
aliosque usus convertat, quando id publieae, aut etiam privatae utilitatis ratio fieri deposcit. Nemo est inter nos qui hune Eceles sitae pervulgatum usum, institutum ignoret Numen scillae inesse credit statuae quam frangit, ligno quod secat , imaginiquam in publica Ecclesiae liue lacerat atque
eomminuit. Apage eaecam calumniam non
sunt hare nostri Popelli , sed tui Ministelli deliria , cui parum est in re aperta caecutire modo et si Religioni Romanae aliquam
impietatis larvam, imponat, contra quam
post mathedra fallitatis, ad captanduna populi sui plausum, liberius detonare. Calumnii Secunda iesigno Crucis. ALtera ea lumnia est , Catholicos ligna
in Crucis modum itansversa populo adoranda proponere sibi persuadere in hoe
signo latere internam ct arcanam virtutem ad pellendum quoslibet morbos , de quamlibet daemonum potestatem debellandam. Et quamvis Catholici omnes uno ore reponant, se neque adorare, neque invocare alia quam internam ligni virtutem , sed adorationem a fiducia in tuam ad Christi in tu - passi personam referre, surdis ea nunt, qui audire nolunt quid Catholici credant, sed quid Sectarii pilis assi agant, tanta est convitiandi libido. Ut vero exornando huic con- vitio populare ludibrium adjiciant, Catho- maculam detergant, at populus passi eo Micum percunctantur An si parens illius aut
errore dementatur , ut credat imaginibus Numen aliquod , aut potestate ni naturae vitibus majorem inesse. Hinc illis genua flectunt, oscula figunt luminaria accendunt, rempla atque aras Sacrilego cultu contami
avus in patibulo expiras et propterea vellet Patibulu in familiae suae insignia adoptari eo pii in ac dignum Christiano homine argumentum. Quaero ego vici cim. An si parens tuus in Cruce expirasset, illum hominem tanquam tuum ac totius mundi Salvatorem
180쪽
TRICI RT . CALUMNI NOUM TORVM. adorare, Absit, inqu es, istud nefas alius enim Homo est Christus, quam quivis ea
te rotum mortalium vites quam Deili responso ipse tuam enerves ludicram quaestionem. Si ergo humanitatem Chiisti pro nobis passam propter unionem eum Verbo
tanquam instruinentum redemptionis c-strae adorare non recusas, ut signo Crucis
ob togularem conjunctionent eu in Christi humanitate nullum genus sacrae venerationis deferendum enses ' At, inquis, populus ignarus non Christum , sed ii lusi lignum
Crucis adorat. Verum contra, populi cultum eonstituit non aliena cogitatio , sed propria intentio. Audi ergo de paucis cape, In Cruce non colit lignum, sed in ligno
Christum adorat quem autem adorat, illum de invocat, propter hunc , Crucem
in quo pasQus est tanquam passaonis instrumentum de signum in honore habet. Tune
audeas aperta ronte profiteri, te non magis rueis signum , quam latronis patibulum venerari' Tam sacrilegati vocem non tantum daemones, sed etiam plerique horum temporum Sectari exhorrescunt. Non adeo possunt primaevae Ecclesiae monumenta ignorare, ut de Crucis veneratione aevirtute tempore Hieronymi, Augustini, Te tussiani , Constantini, ac Helenae nihil inaures animumque admiserint Obvium est quod narrat S. Atigustinus lib. ra de Civit. Dei cap. . matronam quandam Carthaginensem nomine Innocentiam, cum immedi-dicabili morbo sinum illi anter exederet, signo Crucis repente curatam esse. Nec minus notum , quod refert S. Hieronymus
in vita Hilarionis. Exorto ingenti terrae suos ad memoriam in postero transmit
Calumnia tertia: qua Lun Ioanna pio luculente refutatur. Modernis sectariis, maxim Anglis
obiiciunt Catholici, quod regnante Elizabellia, arminam aerae potestatis Ordinis incapacem , in Ecclesiae suae Caput evcxerint. Haerent illi ad hoe exemplum orbi hactenus invisum . tanquam ad apertum Sectae aeephalae argumenrum. Sed, cum alia arte monstros Capitis deserinitatem abstergere nequeant, aliud monstrum non dissimile Catholicis assingulit Aiunt enim anno Christi8ss. Leonii v. in Sede Romana successisse faeminam , quae in Pontificatu dicta fuerit Joannes Vlli. in eo sedissse annis duobus. mensibus quinque. Hanc vero Ioannam volunt fuisse origine Anzlam , sed natam Moguntiae in Germania, dia quodam amatio in habitu virili ductam Athenas, postea scientiis instrui iam
venisse Romam, ibi ementito sexu in Pontificem electam. Denique dum de S. Petro in Lateranum tenderet, in via coram populo
peperisse . te flaminam prodidisse. Videamus quam belle inter te hujus figmenti membra eo haereant Assuinpta est, inquiunt, in Pontificem anno interea per quadringentos annos usq; ad quemdam Marii num Polonum qui vixit anno 2 momnes historiae Ecclesiasticae Scriptores rem tantam , tamque publicam ignorarunt, aut de ea , quasi on juratione facta , homines motu , post mortem Iuliani, maria suos ter i tot ieculis dissit in uis et iptis penitus siluminos egressa Epidauris exitium minaban erunt in quorum Monii mentis immediatEtur horum rogatu . Hilarion contra tu i post Leonem IV consignatur Benedictus mentem maris surgitem lignum rutis in f III nulla istius fabulos Ioannis aut Ioannae arena formavit, confestimque stetit indomi r facta mentione. tum elementum , ac retro relapsum in iuum In gratiam, inquies, Romanae Sed is rem sese alveum recepit. Hoc inquit Hierony i tam deformem in Catalogo Pontificum ultromus Epidaurus , omnis illa regio usque praeter ieiunt. At quamvis ista tam admiranda hodie praedicat, aitesque docent liberos i tot saeculorum conspiratio latinos Milptores