De spectaculis theatralibus dissertationes duae

231쪽

I a DissERTATIO PRIMA se fori P arte Ludrica; ma fra questa tanto e Ioniano , che l' arte diis recitare da Legislatori si computasse, quanto che decisero i Giu-M risconsulti alta Leggedegit Atleti non computarcisi ne purei T is melici is.

XV. Non aliud ingenii acumen, nec selectiorem eruditionem Auctor noster, ad hoc quod attinet, praeseseri, quam quae est in re-Dicandis vanis commentis a seculo stre editis. Audiamus Dominum

DEVOLSIN, qui in Pr. pag. xvi x. sic persequitur : is Seconde-ment, l'Auteurdela Dissertation suppose que les Aiaciens Ro- , mains n' ont jamais compris las Acheus de Comedies, & de Trais gedies, fous te nom d' Histrions & de Sceniques. Dou il inlareis dans te neu vieme chapitre que les Acteura des Poemes Dramatiari ques ny etoient poliat infames parnai les Romains; mais stulementis les Histrions, S les Bateleurs. Et les censures, dit-il, doniis l'Egli se a Dappe les Histrions & les Sceniques, S l' infamie doniles ioix Civiles les ont notea , ne tombent pol ni sur Ies Acheurs, de Comedies& de Dragedies. Mais cette supposition es est qu is une pure illusion ; car il est constant par te temoignam des plus A celebres Auleura de I' Λntiquire que les Romains Ont compris lex ri Austura de Comedies, & de Tragedies scius te noni d' Histrions ficis de Sceniques. Et par consequent l' Egli se en Excommuniant lexis Histrions, & Ies Sceniques generalement, & sans aucune exce- ,, ption, a aussi Excommunie les Comediens,& les Acteus de Trais gedies : & les loix Civiles,en notant d' infamie les Histrions & lex H Sceniques generalement & sans aucune exception,ont aussi declari re infames les Acheurs de Comedies S de Dragedies; pui'u' iis is eruient compris sbus te nom S Histrions S de Sceniques - ,, Et c' est en vatu que Ι' teur de Ia disertation fati un si longis discours de I impudence des jeux Sceniques dans le v. Chapitre Iri Des Poemes Dramatiques representeZ aux jeux Sceniques, dansis Ie v r. De la distinction des Aetears des Poemes Draniatiques, deis des Histrions de Batelaura des jeux Sceniques dans Ie v M. Des e

is reurs des Modernes sur ce latet dans leum. Et de l' extreme is impudence des jeo Sceniques & des Histriora dans Ie x. car cet- ,, te rapsodie ne fert de rieno ne merite pas quon s' y arrete Sc.... ,, En troisieme lieu I' Auteur de la Disertation suppost que

232쪽

DE SPECTACu Lis CAP. XXI. et 3,, ii insere que les Ioix civiles, en notant d' infamie ceux qui mon- ,, tent surte Theatre pour exercer Artem Iudicram, n' imposentis cette peine qu' aux Bouffons, & non pas aux Comediens. Mais D e' es une ignoranee grossiere de ne pas sca voir que Ars Ddrica si- ,, gnifie l'Art de representer toutes sortes de jeux, ct particuliere,, ment les Comedies,comme cin Ie peut apprendre par la stule i is eiure de Valere Maxime, Spari' interpretation de tous tes Ju- ,, risconsultes &c. XVI. Dominus DE VOISIN paucis universe Disertationis specimen dumtaxat perstringit. Integro porro volumine indicata commenta, seu deliria amplissima eruditionis cum prophanae,tum sacrae copia propulsat, & in fumum disjicit: Unde instri Differtatorem , merum esse fabulatorem , delirum , universae Antiquitatis, S Paganicae, & Christianae ignorantissimum, nec non SS. Patrum, Conciliorum, Sacrorum Canonum , & Legum Civilium depravatorem vanissimum. Legerit, nec ne, Cl. Theatri Italici Auctor hanc Gallicam Dissertationem , nihil ad institutum attinet. Illud compertum est, exploratumque;ipsissimam esse S Praefationis ad Theatrum Ita licum , ct Disertationis doctrinam , ut cuique utramque legenti planum fiet. Forsitan omnibus iis, qui profundis Antiquitatis Ao- seriis initiati sunt, eadem lux assulget. Sed haec ad me nihil atti nent . Illud satis mirari haud valeo, quod Cl.&eruditissimus Thea.

tri Italici Auctor,tamquam arcanam doctrinam,& interpretationem selectissimam, Italis divendat erroneum commentum non modo a

praedicto Dissertatore decem Capitibus explicatum, sed ipsis PP. Cassaro,Segneri,ne dicam aliquibus laxioribus Casuistis ompertum. XUII. Ego supra Capia 3. Patrum testimoniis. adductis palam seci,& quidem Iuculentissme , manisessam chvmaeram ese ob idolola triam , secus ob impudicitiam improbata a Patribus fuisse Theatra. Non minus ineptum est commentum , & fabulosum , leges unum , non aliud Theatrorum genus infamiae damnare . Dominus DE VOLSINfuso sermone hoc Emnium dispellit locia eritia Unum, S alterum testimonium in transcursu promam . Auctor Neatri Palici pag. xx Ix. scribit: is Non avrebbe Cicerone, uomo pleno d' onesta , eis di decoro col Commediante Roscio , e col Tragediante Esopo,, prosessata palesamente famigliarita ed amiciria, se arte vergognois sa profectata avestero Legatur Ciceronis Oratio verum eia

233쪽

se reperietur, quod lib. I. de consens Evanguis επ. 33. S. Augustinus scribit: Cicero eam Roscium quemdam laudaret Hisrionem, ita peritum dixit, ut Iolus esset dignus, qui in Seenam deberet intrare , ita pirum bonum, ut sotas esses dignus, qui eo non deberes accedere. Pergit Auctor neutri Italici pag. xxx. o Tra Greci pol non sola-

is mente a professori non reco infamia la scena , ma neppur verg ,, gna a chiunque si fosse, come si ha singolarmente dat Proemici diis Cornelio Ni pote,, . Cornelius Nepos luec ait in Prooemio : Nuia Ia Lacedaemoni tam es nobilis vidua, g c non adsenam esit, me cede conocta. Magnis in laudibus tota fuit Graecia,Victorem Obmpiae citari, inscenam vero prodire, O populo essespectaculo, nemini in iisdemgentibus fuit turpitudini. Euae OMNIA apud nor, partim

infamia , partim humilia, atque ab Rone te remota ponunIur. In Not. 35. haec subduntur : Apud Nos )scilicet Romanos. Illis OMNE Histrionum genus infame fuit, atque expers honorum Civilium. Vide Augus. de C. D. 2. I 3. cum l. Vives, Coquei ct L. I. γ 2.j. de his qui not. in m. Sed quid in re apertissima tempus fallimus ξXIIII. Etiam Auctor Gallus in citata Dissertatione Graecorum honorem Histrionibus tributum imperitissime obtrudit, ejusdemque Antiquitatis ignorantiamacriter vellicat Dominus De VOISmea ς. vetustis documentis adductis, quorum aliqua cursim indicabo. Plutarchus de sis. Lacon. haec scribit: Comoedias nugae dias non admittebam Laeones, ut neque ferio, neque joco eos, qui te ibus contradicerent, audirent- At degenerante more, ut fit, admissi ludi fuere, interdicto mulieribus ad eos accessu , qui tandem ut Corinnelius Nepos refert, eis concessus fuit. Sed uni Civitati Graecos alios opponere licet- Neque enim de eo, quod invexerit tempus, quo omnia corrumpuntur praeclare instituta, disputatur; sed de eo quod Sapientes constituere. Plutarchus de glor. Athen. haec relari: De mammiatibus aurem ita censuerunt Athenienses, esse rem iudec ram , ct intolerabHem, ut lege cautum esset, ne quis Areopagita C mediam faceret. Rursus idem Plutarchus in Apo Ieg. Lacon. nam rat Lacedaemones ipsos Mimos, &Histriones, omnesque Commindos infames reputasse . Euum aliquando Callipides Tragoediarum

hi is euehris . . . primum occurriser Agesi Mo, atque futaufer, δε- inde pro Ierae in comitasum se ingessista, atque osentaret, speraπr blande se ab Agesiluo compensitam iri, Iaudeis diceret: Non agnoseis

234쪽

Me, Rex, neque inaudisti quis Intuitus in eum, nonne, inquit, Tu coliapides es Asmusὸ Quod interdum ad dignitates evectus ali quis Mimus fuerit, non tollit, quin Legislatores, & Sapientes Histrionum, sicut& Mimorum omnium artem, ut infamem,reprobaverint. Si plura aves lege citatum DE UVISIN . XIX. Haec omnia alto obvolvissem sit lentio , nisi prima Christianae sanctitatis fundamenta impeterent. Duo sunt potissima, & per niciosissima scelera, libidinis nempe, di avaritiae, ob quae maxima humani generis pars aeternum periclitatur. Ambo haec monstra Auctor fovet, dum hic voluptatis negotium Theatrorum defensione, & avarae cupiditatis flammam, alibi usurae propugnatione accendere , & amplificare omni quaesita arte studet. Et quod omnium pejus est , in utroque argumento SS. Patrum doetrinam, & Ecclesiae traditionem corrumpit, & subvertit. Insitam quoque Divinae Gratiae essicacitatem adimere infelici conatu pertentavit. Et quod

omnem superat fidem , se, dum talia scribit, bellum Domini praeliari, & Religionis Catholicae caussam adversus Novatores agere sibi dulcissime blanditur . XX. Et quoniam de Divina gratia sermo incidit, veniam dabit Lector,si occasione data,vel arrepta,brevi mina digressione hie illum detinebo,ut facti veritatem patefaciam,atque explicem.Αd illustre in hunc Aucto rem die I. Auguiti elapso anno i so. epistolam scripsi

qua significavi, me non esse Auctorem libri inscripti: Di se deue Animadiversioni Sc. De hac Epistola , quam privatim scripsi, quae

que , me prorsus repugnλnte Publicis typis euuIgata fuit, plura sileo in editorix obsequium . Sat mihi est, nullum in eadem Epistola verbum extare , cujus me poeniteat . Singularem existim tionem , venerationem , & Profundum obsequium , quod ibidem illi professus sum , iterum confirmo, addoque peripicacisi mum celeberrimi viri ingenium , scribendi elegantiam, in Re Num maria, & Lapidaria interpretanda eruditionem , qua ipse careo , me semper suspexille . Cur ergo publicatae Epistolae memini t Quod sorte ille , & certe plures existimarunt quidquam emolumenti ita amyloriae Theologicae praedictae doctrinam erui inde posse ob sequentem perio cham ibidem scriptam. si ι' atiro Mese bo subblicato u

235쪽

fendo Attrine eotanto contrarie a quede delis Animavversioni, e

dei detto ultimo libro imitolato Difesa delle Sc., quanto ὰ contraria alti tenetre Ia luee, eri Paradiso I' inferno. Quid hinc Z Proptereane vel tantillum faveo Hisoriae Neologicae, quam Semipelagianismi

fuligine tinctam vi justi ratiocinii Theologici nisi fallor ipse constanter existimo Quod unam opinionem falsam putem, idcircone alteram veram )udico uorum opiniones sin quit Cic.Lr.denas. Deor.

cam tam variae sint amque ineter se ae dentes, alterum fleri profecto p

tes, ut earum nuIIa; alterum certe non potes, ut plui una vera μ. Ut itaque praejudicatas de praefata Epistola mea opiniones penitus disiciam ; denuo repeto , me utique doctrinam docuisse, non secus oppositam nonnullis sententiis in opere Animavversioni, ac lucem tenebris .& Paradisum Inferno. Verum eadem sinceritate fateor, hanc meam doctrinam longe infensus cum Historiae raeologicae systemate pugnare . Obsequii gratia abstineo a promenda censura νquam mente formavi in talem Hisoriam a Id solum candide assero perdoctum Animadversionum Aucto rem revera in acra Theologia apprime versatum, strenue escacissimeque Hifuriae πωIogicae systena a labefactare. Cum erudito Theologo Gratiam Divinam natura sua efficacem propugno , quod est celeberrimae controversiae chPut , quamvisin nonnullis aliis ab eodem summopere, sicuti in lai data Epistola indicavi , distem. Haec pertransennam declarare placuit in veritatis favorem, quemadmodum ejusdem veritatis causaneatri Italici mentionem feci. Si quaestio ineram spectitavi eruditionem , intactam illam praeteriissem. Verum quia TheatraliSCOrruptela maleficium est, ut ex P. SEGNERI vidimus, omnium perni ciosissimum, quod hominum mentes dementat, & usquequaque animas inficit, idcirco omni humano respectu abscisso, calamum acui, ut animas Christi sanguine redemptas a tam immani fascinio, qu ad possem, averterem. Omnes itaque Christi fideles iterum atque iterum obtestor , ne se in errorem , Sc in aeternum praecipitium pem trahi sinant a quibusdam eruditulis, qui Sacrarum Litterarum , &Ecclesiasticae eruditionis sublimiorem sibi vindicantes comprehensionem, legis Evangelicae Spiritum , non secus ac semetipsos ignorant. Extrema clades, quam seculo XUL passa Ecclesia est, inde potissimum manavit, quod Grammatici, Poetae, & politioris humanitatis cultores, vanitate insati voluerint di ipsi Theologi es Io , &vid

236쪽

videri. Ex quo factum est, ut veris etiam Theologis insultare , ac detrahere ausi sinti,& sus deque omnia miscentes turpissimos in errores prolapsi fuerint. Humanum ingenium primae culpae tenc bris circumfusum angustis clauditur terminis. Quisque in suo stadio currat , S propriam attingere metam contentus sit: Alioquin qui pratis stitutos suae stationis limites transilire contendet, rem Omnem amittet . Utinam tandem isti resipiscerent, ct a fovenda Theatrali voluptate, & laenoris immunitate, a neganda arte magica ,& Divinae grati ae efficacitate contra luculentiisima Scripturarum testimonia, &aslertissimam perennemque Ecclesta traditionem abstinerent. Caeterum nisi ab oppugnanda Evangelica doctrina, cujus notitia carent , sibi temperaverint, intelligant velim, non defuturos Dei via ros, qui inundo , calumnia, libellis famosis contemptis, Christi causam invicto pectore sustinebunt, illorumque errores viriliter profligabunt. A diverticulo in semitam regredior. XXI. Insistit Auctor Theatri Balici pag. xxx I v. Non pero glo- ,, vera mai tanto chis'affati chera per aboliret divertimenti Teatraliri che presso te piu colle NaZioni ci furono , e ci saranno sempre .a, quanto chi per corregerii. Aggiungasi, che scuola insensibile , D ma pero emcace sipuo nella Scena introdurre, seminando in is molle cose it bucin senti mento , e varie notiate spargendo, e lLis MLGLIO DELLA MORALE in coloro instillando, che ne voris rebbero , ne saprehhero imparar tanto da' Libri ,, . XXII. Ut ab ultimis verbis orsa capiam , felicius ergo inter Sce- aras, Mimos, ct Mimas defaecatior Moralis succus instillatur in eo-Tu In animos , qui nollent, aut nescirent ex Bibliorum , ct sit milium Librorum lectione perdiscere λ Belle, & venustes Sed cujus generis e1t hic Moralis Theatralis succus melior ξ Audi. o Non si e vedulo D mai conesti metiere un popolo a susurro, e destar FURORI d M applauso di tanto in tanto, e far diffare ogni persona di buoniis 1 ensis in asset ii, come si e vedulo in qualche Tragedia Italiana, ,

XXIII. Audistin' Purior Moralis succus tum habetur,cum popuIus videns, & audiens repraesentari Cleopatram , & Sofonisbam , Meropem, S Poetarum fabulas in rumorem , & plausuum furorem erumpit, S quisque vel prudentio affectuum alacritate deliquescit. Haec siint recentium Theologorum , qui cum Calvinistis, Baianislis ,

237쪽

1 3 DissERTATIO PRIMA& Ja senistis, secus cum propriis affectionibus strenue belligerant,

effata, ct theoremata Non minus lepidum &venustum est, quod idem Auctor primo loco proponit. Plus proderit, qui Theatra corinxigenda , & spectanda, quam qui abolenda suadet: Quoniam latior semper fuit, eritque perditionis aeternae via; & Mundus, ct Daemon numerosiorem semper , quam Christi Schola, discipulorum habuere , trabebuntque multitudinem . Et tamen etiam ad hoc quod attinet, egregie fallitur antiquarius. Nam Theatra plura diruta; conistra, nec unum hactenus correctum vidimus. Si quidem Arcadius Imperator instante Chrysostonio, Theatra sin in totum, saltem in spartem de medio sustulit. Sanctus Ludovicus GaIliarum Rex in exilium Comoedos egit. Comoedos proscripsere Catholici Reges Philippus II., & Philippus IV. Histriones repraesentare Parisiis spectacula vetitum est anno Is 84., & is 88. Theatra demolitus est Cordubae Uenerabilis P. Possada miraculorum patrator celeberrimus Theatra hisce diebus in pia Xenodochia trasmutavit praestantimimus Archiepiscopus Ualentiae sancti Gelasi Papae, S sanctioris antiquae disciplinae aemulator, & assertor serventis limus, ut caetera praetermittam exempla. Quid γ quod ipse ignis superstitionis Pag nicae vindex interdum Theatra combussit. XXIV. Rogo nunc eruditissimum Antiquarium , ut vel unum in tam ampla seculorum serie exemplum promat Reformationis The trorum , quae semper suerunt, ut ait ipse, eruntque . Ex tot Tragoediis , quas ipse in tria digessit volumina , vel unam 1eligat, quae inter scenas recitata a viris, ct feminis Histrionicis cum suis exodiis,

seu intermediis actibus digna sit Christiano homine. Sed legat Theatri Italici Auctor laudatum Dominum DE UOISIN , qui adversus

hanc reformationis chymaeram ab Auctore Anonymo Dissertationis citatae jampridem excogitatam , ct denuo in Italia ut novum , peregrinum , inauditumque inventum nobis propositam , solide scripsit citato Tomo, in quo cap. XIL Refutatisne cujus hic est titulus:

III on de P Atit eur de L Dispertation Iouchant Ia Reformiation dercimedies , O des Tragedies, pluribus a pax. 287. adductis rationibu S& documentis hanc Reformationis Mimicat illusionem dissipat. Αl- Iegat auctoritatem vel ipsius P. Antonii Escobar, qui tr. s. cxam. s. cap. q. num. I 37. haec scribit: Peccant ne Meti iratus Comae dias per-

238쪽

DE SPECTACULIs CAP. XXI. 17s

Usione non DIIatur majus malum, fedomnia vitis confovenIur. Vuam pie Philippus IV. vere Catholicus Comoedias ab Hispaniae Regnis hoe anno I 646. ut communem pestem Regio ablegavit edicto . Deinde sic persequitur D. DE UOISIN pag. χρο. o Les sentimens de ces grandsRois, S de leurs Magistrais elotent bien differens de celix de l' Au- ,, teur de Ia Dissertation , qui veut qu' on resorme let Omedies, ct

,, etant persuadesqu'il est impolli ble de reformer Ies Comedi es,ont,, cruentre obliges d' aboli run ari qui ne peut plaire sans deplaire

Cela sum ruit mur faire connoitre a l' Αuteur de la Dissertationis combi en i idee de la Reforme des Comedies est chimerique; mais D il en a tellement rempli son es prit, qu'il s' est imagine d' en au virdi, tr uve un excellent modele, en ceque sit l'Empereur Auguste surri te svj et des spectacles des Athletes. XXV. Nimis essem longus, si documenta , quae contra Theatra-

Iis Reformationis somnium ibidem promit Dominus DE UOISI

transcribere vellem. Nec opus pluribus est, ut id evincamus, cum evidens tot seculorum experientia patefaciat, hanc reformationem non aliud esse, quam versutum stratagema a Theatrorum defensoribus excogitatum, quo fucum imperitis faciunt, de obscoenitati Theatrorum praesidium quaerunt. Negare ipsi, quamvis animosissimi, minime audent, Theatra ut sunt, fueruntque, semper hostiliter cum Religione Christiana pugnare . Reformentur, ajunt, Theatra . At Comoedia ad legem Christi reformata, Comoedia sane non esset , cum vitia, ct infamia Histrionum , ct cetera, quae in Comoedia, &Tragoedi A qualibet fiunt, componi cum Evangelio nequeant. Intexim hanc Reformationis illusionem imperitis ingerunt, ut corruptela Theatralis liberius grassetur is XXVI. Tandem sciant Theatrorum Defensores, nos dum Thea stra exterminanda suademus; dum ab iisdem spectandis Christianos subducere conamur, magnum semper allecuturos fructum, animarum nempe nostrarum salutem , quod nostro functi officio simus, ut Deus nobis testatur per Ezech. cap. 33. Contra, si muti canes essemus , pereuntium animarum sanguinem de manu nostra requireret. Qui vero Theatra, quae sunt Paganicae superstitionis reliquiae De quentanda , dc scriptis de voce non pretetermittunt, magnam utiqueZ Σ ani-

239쪽

animarum messem aeterno igne comburendam colligent: at nisi illos poeniteat, aeternas, & quidem tremendissimas ipsimet poenas dabunt XXVII. Lubet in eorum, quae dixi, confirmationem , pauca adiicere , quae Theatrorum, ad Christianae legis normam , reformationem prorsus vanam , ct commentitiam ostendunt ipsis adversariis fatentibus . Nam Cl. Muratorius in suo opere inscripto Delia ope etia poma Pallaxa, bcc fom. 2. lib. 3. capo s. pag. 6o. de Tra

din otiis commune is XX HII. Haec doctrina ,. quam Poetae omnes docent, Iuculentissime evincit correctionem, reformationemque Theatrorum sad Evangelicae legis praescriptum, chimaeram cta chimaerarum . Arx concitandi affectus in Tragoedia potissimum suas exercere vires debet,. inquit Cl. Auctor . Et hac in re Euripides antiquis Tragicis praestitit. Poeta tragicus cor aggrediatur, Dusdemque Passiones per moveat necessum est: Et tum spectatores constanter attenti erunt, &in communem plausum erumpent. Haec autem non miaius cum legis Christianae Sanctitate quam lux cum tenebris,& cum Paradiso iniurnus pugnant.. Si contra hanc cordis mollitiem, & affectionum concitationem a Tragoedia adimis, Tragoediae naturam destruxisti. Quod si abesse praelata a Tragoedia nequeunt, quanto minus a co moedia ξ Ergo adversariorum consessione reformatici Theatricae voluptatis manifestum 1bmnium est .

XXIX. Pergit Auctor ibidem pag. 66- βuando perὸ condono gia amori neue nragedde, non intendo gia divoιernesi a suo ibanditi. Non sono colanto sePero, ne si contrario cI GENIO DE TEMPI: a se si ouole diro Glandio,. ebenon 8 da blasmas afatio id eo tame di temperar D seperchia seperisa de ite Dra die coli' menita degli

240쪽

amori, come a vvlene oggii. Eperche non posseno rappresentarrili Oi, e le nobili persone operanti per attre mansere, che per quelis dicipi Non cisono eglino tanti auri amori, quel delia virtu , delia gloria , des regnare, efomllianti, ehesurono, e far an se re una feeonda miniera di tragici arromenti Perebe refringes cosὶ s vente at solo amore dei senso Maegli mi dice net ean. 3. delia sua poetica ii Signor Boiuau.,, La senstibile di pintura di questa passione eis la via piu sicura per ioccare Ii cuore della gente. XXX. Ut ab ultimis verbis auspicer, cur, inquit Cl. Auctor, Frequenter Tragoedi in lascivo amore sese revolvunt Quia, respondet D. Boiis , vivida hujusce appetitionis pictura securius

emollit hominum corda. Hunc cupidinis excessum, qui frequenter declinat in phrenesim, improbat Auctor noster : caeterum adeo seve rus non est , ut has amorum delicias adimere prorsus Tragoediis v lit : quin Sc temporum genio se se accommodat, & nimiam Tragoediarum severitatein temperandam amorum amoenitate docet.Quid Num Rigorismus ingredi ipsa Theatra audebit Usum dumtaxat ii juste amoenissimi amoris temperatum imperet, averetque, ne sem per Tragoedia, in his teneris amoribus volutaretur, ut hodie evenit . An praeter cupidinis semitam, aliae non patent viae, per quas Nobiles, heroesque viri immigrare in scenam valent ὸ An non occurrunt alii amores virtutis, gloriae , regnandi , ambiendi, & similium , quae suerunt, eruntque 1emper splendida Tragoediarum argumenta ξ Ne multa. Tragoedis non semper in Veneris luto haerendum : Sed altius interdum assurgant, & per sublimiores indignationis , vindictae, ambitionis, S gloriae vias discurrant. Haec sunt vasta confinia, intra quae vagari Travediae valent. Comoediae vero frequentius cupidinis, & veneris ac titare negotium possunt. Hae sunt de Tragoediis axiomata, quae , quam sint Evangelicae legi infesta , nemo est, qui non agnoscatis

XXXI. Pauca rescribam ex iis, quae de Musica Theatrali Cl. Auctor ibidem pag. 38. docet . Non A pu) negare , che la Musiea Teatrale de' nostri tempi non sistis condotta ad una smoderata effemina-teZZa, onde esiastin toso e alta a corro ere gli animi degli Uditori, che a purgorii, e migdorarii , come oua antica Musica Mace-Pa. . . Ogni tmo Ia , e sente, cbe movimenti fleagionino dentro at Diinudire valenti Musci nes Teatro. B canto loro seuere spira una