장음표시 사용
221쪽
tiam, aut oscitantiam , omissiones, otia, dissolutiones, & caetera delicta, quae comitari Principatum possunt, increpabit, reformabit, & deridenda, atque detestanda repraesentabit 3 Adversus Theatra , & Comoedias vocis sonitum extollunt pii, simplicesque Fratres , & Monachi, qui rei politicae arcana penitus ignorant, qui re
formandorum morum rationem minime callent. Si Theatra pro scriberentur, illico ad malorum extremum omnia ruerent. Nullum
tum sive Principibus, sive subditis fraenum ; nullum praevaricationi
Il. inis inducere sibi in animum posset, ut crederet, mundanae Sapientiae Magistros hanc potissimum afferre causam, cur debeant Theatra permitti Quid ρ Theatra mores corrigunt Comoediae fraena imponunt Principibus, es Populo λ Haec est fraternae correctionis Evangelica Cathedra λ Oh infelices Apostoli, & omnium seculorum sapientissimi Patres, ne dicam, Christus ipse, qui hanc reprimendae pravitatis regulam ignorarunt i Desipuere vel ipsorum Ethnicorum Sapientiores Philosophi Plato, Aristoteles, Tullius,
Plutarchus, Seneca, caeterique, qui Theatra de medio tolli suasere. Theatralis sit, necessum est, illorum Religio, quae suam in Theatro virtutis promovendae, ct fraenandae malitiae Cathedram collocat. Deridentur utique in Theatro , & Plautino sale defricantur vitia, & cujuscumque status fraudes, & versuta scelera. At eone haec pertinent, ut moratiores evadant Auditores Huc ne Mimorum, & Mimarum studia, & conatus tendunt ξ Evenire, non inficior, potest, ut quispiam ex aspectit & auditu Comoediae etiam turpis, nedum modestae dedignationem contra flagitia concipiat. At hoc praeter institutum , & casu accidit. Et tamen homines reperiuntur adeo bardi, ct caeci, ut ex fortuito aliquo eventu regulam inferant universalem . Illa uxor, inquiunt, ex Comoediae auditu melior rediit. Esto Ex lupanarium aspectu, S scortorum vitae in felicis consideratione aliqui compunguntur. Ejusmodi est morum reformatio ex Comoediae aspectu concepta . Quid Z Mulieres di vina lege prohibentur in Dei Templo docere virtutes, declamare contra vitia, ne illarum cupidine potius, quam Dei amore accendantur homines . Et illis permissum erit una cum Histrionibus e publica Scena orare prophani amoris caussain, fraudes, astutias, dolos rei amatoriae reserare ξ Pluribus Opus minime est, ut quisque intelligat,
222쪽
purum putumque delirium esse commentum istud,quo in Cathedram Evangelicam transmutari Theatra somniatur. Docentur, & inflillantur spectatorum animis scelera illo ipso tempore, quo satyrico sale vellicantur. Pudore suffundit leviculos istos Theatrorum deknsores Ethnicus Seneca Epis. 7. ad Lucin, inquiens: Nihil tam damisno um bonis moribus, quam in aliquo spectaculo desidere. Tunc enim per Poluptatem facilius vilia subrepuni. uid me exsimas dicere PAPurior redeo, a Diosior, Iuxuriosior .
In examen adducitur eonsilium nurum, qui eorrigenda Neatra, ct Cometrias proponunt. Evam sis panum, ct eomericum votumisuae. O. Maraiorii, ct Auctoris Theatri Italici
commema refellantur. I. Larissimus & doctissimus Ludovicus Muratorius, Italiae pra sertim nostrae splendor, & ornamentum, atque universae Reipublicae Letterariae it Iustre decus in suo opusculo inscripto :Deua Pubblica Felicio improbat hodierna Theatra, eaque corrigenda suggerit. Et primo cap. I 4. pag. Is 3. scribit: Il Reatro infesesso non e illacito. Tuis is fan divenire u scenisis M' Comici, e Iecimmedie di eattivo eos me. II che troppo vi ice ad un ben regolato Governo; e motio ptu alis paritia dei Crisianesimo. II pedere quies in- Iegnare is maliate, screditata, e messe in ridieolo la viriti, ii pietis Οιι iringer de' conti felice, non ci Puolgiis un Catone per ricon cerela de gor mitis di un taI abuso, tanto pii. perniciose, quanto maraiore e la fula de Deitatori. Theatrum, inquit, natura sua haud est illicitum. Tale evadit Comicorum obscoenitate, & prava Comoediarum qualitate. Quod sane optimum gubernium, & in primis Christianismi puritatem dedecet. Dum ibi doceri malitiam, derideri vim tutem , & postremum triumphare vitia spectantur, haud est opus Catone, ut tantae corruptelae demrmitas dignoscatur, eo pernicio insior, quo major est Spectatorum asiluentia. Il. Duo hic Auctor prodit. Unum non esse Theatrum natura sua illicitum. Si de Theatro, quod in metaphysica praecisione concipi mente potest, sermo sit, propositio vera est: Nam Mundus iste puli X a cher-
223쪽
cherrimum Theatrum est; & , ut Tertullianus ait, extremum Dei judicium spectaculum grande est. Si contra de Theatro,quod apud tum G raecos, tum Romanos semper obtinuit re ipsa, Obtinetque in praesens, disputetur , propositio non falsa modo est, verum etiam Evangelio Christi hostiliter contraria. Theatrum, seu Comoedia, vel Tragoedia plurium partium compositio est. Si una sola pars vitiosi est, tota Comoedia, vel Tragoedia prava sit oportet. Auth rem de Theatro, quod revera ab Histrionibus peragitur, loqui exi-simo. Artem porro hanc Theatralem Mimi exercent,& Mimae. Profestores isti infames omnium nationum consensu reputati semperfuere, simique in praesentia. Si Prosessores infames, numquid pr lassio, di ars, clamat Tertullianus , licita & honesta erit ξ Quamobrem, subdit Cl. Auctor, Comoedorum , dc Poetarum pravitate Comoedias& Theatra moribus perniciosa fieri atque in Theatris, quae hodie vigent, virtutem deprimi, vitia extolli. Ergo ,
ipso doctissimo Muratorio patrocinante, Theatra hodierna se ipsis scelerum gymnasia sunt, & potii linium Christiante legis fanctitati infesta, Histrionum utique & Poetarum malitia , quae semper, &rursus semper Theatris luesit. III. Hinc est, quod Auctor corrigi Theatra percupit, inquiens :Sarebbe da dos derare, ebe es fostero valenti, ed onesi Poeti ricebiae invenetone, i quati o per amor dula Gloria, o per inclinaZione a in promovere u ben ptibbiaco eomponessero Commedie morate , eloὰ di buoni cosumi. .... Commedis conque o in profa , o in pes, is qualis-psero x ririre, eorreraesera H ridico de' eosumi, delis UanzemsI concertate, deue opinionisute dei posto, e des ramente porge sero buoni amwasramenti, o almeno nuocere non potessero, reud rebbera ii Reatra una Scuou segreta dei ben operare, e per) miae si lis Repubblica . IV. Hoc idem repetit e - χα pag. 372- his verbis : Ripeto, chr
224쪽
U. Doctissimi Muratorii ingenium, eruditionem , ct scientiam semper summo habui, habeboque in pretio . In quibusdam tamen Christianae Moralis praeceptionibus , etiam dum erat in vivis, ab eo
discessi, quamvis mutua inter nos obtineret Epistolarum communiacatio . Consilium itaque ab eo propositum corrigendi Theatra,Tragoedias, & Comoedias probo, quatenus eo pertinet, ut minus Ob-1ccenitatis, & turpitudinis in ii ldena appareat. Rejicio vero ut dulce somnium, si contendatur componi cum Christiana prostssione Theatrorum usum posse, nisi aliud omnino genus Comoediarum, &Tragoediarum hactenus in publicis Theatris inauditum excogitetur. Alia argumenta , alii Actores, alia vestitus forma, alii cantus, aliae choreae exclusis fabulis, alia denique omnia substituantur necessum est, ut Christiana Comoedia sit. Seligantur, inquit, ex Italicis, Gallicis, Hispanicis,& Anglicis Comoediis, quae aptiores populorum moribus emendandis judicantur . Optimae Tragoediar, & Comoediae utilissimae Conciones populo evadere queunt, & eo emc ciores, quod ridicularia essicacius moveant, penetrentque. Qui sic ratiocinatur, aquam cribro colligit, dealbatque Ethiopem. Quid Inter risum, facetias, & jocos, inter majestatem Scenarum, & pomparum luxum, S fastum reflorescet morum integritas λ Mimi, &mimae e proscenio Poetarum fabulas, ct tricas amatorias actitantes, Auditores ad meliorem frugem revocabunt e Acutissime S. Augustinus haec dulcia somnia vellicat hoc epiphonemate : Numquid O Diobesus factus es Christianus p Profecto Catone non egemus, ut quam sint lepida commenta isthaec, & ridicula dignoscatur . Eligantur ex indicatis optimae Tragoediae , ct Comoediae λ An non omnes eo conspirant, ut humani cordis indomitos affectus, stu, ut dicitur, passiones aut libidinis, aut ambitionis, aut vanae gloriae, aut vindictae, aut desperationis excitent, exstimulent, inflamment ΘFinge Drammata Poetica honestissimis vocibus esse composita. Propterea ne non amatorium , non molle, non effeminatum est argu
mentum , quod vocibus subest Accedit non quamlibet veneni paristem esse noxiam, sed omnes permixtae mortem inserunt, ut jam s pra ostensum est. Poetica Drammata, tametsi honestissima essent,
inficiuntur Mimorum , ct Mimarum gestibus, motibus, jocis, cae-
225쪽
1σσ DIssERTATIO PRIMA terisque praestigiis sepius indicatis, ct Matronularum lascive orna
tarum cum suis amasiunculis in Theatrorum pulpitis sedentium a aspectu. I. Omnes clamant moderandas Comoedias, & Tragoedias, cor rigendosque Theatrorum abusus. At nemo nucusque hu)usce moderationis, S reformationis regulas praescribere dignatus est. Ad hanc reformationem primum omnium in exilium pellendi essent Mimi,&Mimat, ut pote infames, proscribendus muliebris vestitus, ct caetera omnia, quae luxum, lasciviam, S Vanitatem praeserunt: mois deste, & pudice ornatae ad Theatrum accedere Matronae, & a viris penitus sejunctae considere in pulpitis deberent. Vix desiderare, nedum sperare talia licet. Mera itaque chymaera est haec Theatrorum reformatio, quam omnes Sapientes derident, faciliusque aboleri, quam reformari Theatra valent, ut habetur in L. a. de Majam a
Cod. racori, ubi dicitur: Sed rex proclive es ad deleriora humanum gentis , ut facilius st a voluptate penitui ubsinere, quam ea concesta intra honesi limiter eontineri. Adversus hujusmodi obscaenitates ii rum erumpentes fuit Ioanni G fisomo iterum atque iterum decim
mandum . . amobrem essecit tandem, ut eaedem Iundem senisus P istentur, dato adet ejus eas ejusnodi ab Arcadio Imperatore reueripto. Quoniam vero Imperator non Omnia, ut petierat Chryso1tonius, spectacula, sed illud dumtaxat de Mojuma abolevit anno 399., ideo SanctisIimus Patriarcha declamare adversus Comoedias anno AOO., S 4oi. non destitit, ut ipsemet mmis. 44. in Apostolorum Acta
Vll. Confirmant hanc veritatem duo celebres Jesultae. P. PETRUS DE GUR MAN Serm. 6. I. 8. haec idiomate Hispanico , &latine a me reddita scribit: Tot saeculorum experientia consat, fleri nequaquam posse, ut ad honestatis regulai Comaedic reformentur, Omoderentur, Iocis,facetiis , c, dicteriis inhonesisIubialis. Fuerunt enim, suntque inpraesens veluti bisa, cujus si unum praecideris eaput, auud renascitur ε, aut brachium gώπ Πώ tWecium, quo fula-hrius es totum, quam ulcerosumpsrtem amputare. Facuius itaque Comoediae e Republica Christiana exterminari,quam reformari queunt, fleuii praesisti Catholicus Rex Philippus II. immortaιis memoriae. Ulli. P. Ioannes Marianna lib. 3. de Reg. in cap. Io. inquit: Censeo cum multis fore e Republica, Ii Hisrioues pretio vena i seni
226쪽
tus removeantur. Omnes enim pecuniae causis omnes turpitudines fuscipiunt, instillantque aliis : quae suaria arte exhauriunt pecunias, veluti sopitis voluptate sensibuι latenter extorquent, quas non minoriturpitudine insumunt: otio oe desidia M torpeant cives efficiunt, quae omnium vitiorum radix es: vitiis omnibus, ct fraudibus viam muniunt , libidine maxime, quae auribus, ct oculis suscipitur . . . Vuod si non obtinemus, ut ludi Icenici penitus amoveantur, O placet nihilominus eam oblectationem populis dare, quod jus, ct aequitat posu-urAidetur, impetrare certe cupimus, ut delectur aliquis sit, ne promiscua licentia quidpis agendi Histrionibus concedatur; sed legibus certis circumscribamur , finibus, quos nemo impune transgredia tur. Tametsi nudis legibus putasam furorem hunestis fraenari. Prudenter quidam. O here, inquit, quae res nec modum Mbet, neque in ossium, ratione modoque tractari non pust.
IX. Sed reponit Muratorius pag. 37sia cie non si puὸ pretenderenet Popola lasanta pita, eperseeione de' cia Dali. Rursiis pag. 369. Sisa quel, che facea Augusto a'fuoi tempi per incantare, e aver daia
Iasua H Popolo Romano. Euri Principe intende egregiamente ι'arte det napirare. Uerum enimvero axiomata , quae ibi scribit Cl. Auctor pro subditis Augusti, secus pro Christi Discipulis opportu na utcumque esse possunt. Siquidem callebat egregie Augustus a tem, ut Auctor noster inquit , navigandi, idest artem Populum Romanum , & universam Rempublicam in Τyrannidem redigendi. Intellexit Imperator perspicacissimus,uiam isthuc perveniendi non aliam esse , quam Populorum amorem : Ut hunc vero sibi conciliaret , solatia, tripudia , spectacula , ct caetera omnia, quae corrumpendis moribus, & obcaecandis animis opportuna erant, liberalitasime impertiit, ut Populi voluptatis, ct carnalium illecebrarum praestigiis capti tyrannidem usurparetia Haec ne Publieae Felicitatis promovendae via Mirandum est,Augustum flagitiosissimae vitae Principem , qui coercere propriam familiam intra honestatis limites
ignoravit, cujus uxor profligati pudoris mulier, & Filiae ipsae publico probro , & ignominiae obnoxiae fuere in Christiani regiminis exemplum proponi . Cedo is Praestantissimi illi, atque invictissimi Heroes , qui Imperii Romani fundamenta , & bases posuere, qui illud tribus integris, & fere quatuor seculis amplificarunt, numquid Theatra erexere Θ Numquid Mimorum , & Mimarum oblectamen-
227쪽
tis Populum effeminarunt Audiant novi rei politicae, & publicae felicitatis Magistri Titum Livium in ipsius Historiae exordio. Ad tiata mibi pro se quirique aeriter intendat animum, quae vita, qui morer fuerint, per quos viros , quibusque artibus domi, militiaeque pamtum , ct austum fmperium fit. Labente deinde paulatim disciplina velut diffidentes primo mores sequatur animo: deinde ut magis metifique lapsi tum ire carperint praecipites, donee ad hae tempora, quibus
nee vitia nostra, nee remedia pati possumus, perventum est. Artes Vero, quibus partum Imperium est, ct vitia, quibus dilapsum sit continuo perhibet. Nulla umquam Respublica nec major, nec sanctior , nee bonis exemplis ditior fuit, nee in quam tam ferae avortiis, luxuriaque immigraverint: nee ubi tantus, aetamdiu paupertati ac parsimoniae honos fuerit . . . Nuper dipitiae avaritiam, oe abundanter voluptates desiderium per luxum, atque libidinem pereundi, perden rique omnia invexere. Sed querelae ne tum quidem gratae futurα, cum forsitan necessaria erunt. Quid si quae Plutarchus, quae Seneca, quae Plinius docent referre vellem ξ Revolvant rei politicae Magistri imperia omnia tum civilia, tuin sacra, intelligentque labore, penu ria , paupertate , ct parsimonia parta. Ubi vero amplificata, S divitiis aucta, eum voluptate theatrica, luxu, pompis, luxuria dilapsa sunt. Sed ad alia pergamus. Utique a Populo jejunia , solitudo , paupertas, & caetera hujusmodi affigendae carni idonea repetenda non sunt. At sciant oportet mundanae felicitatis assertores, non aliud esse Claustralium, &Ecclesiasticorum omnium Professionem , quam viam, quae facilius & securius eo perducit, quo tendere Christiani omnes debent. Claustrales votorum armis instructi it ira solitudinis arcem inclusi dimicant: Christiani medio, apertoque in campo praefatis armis denudati, & hostium telis undique versum obsessi praeliantur. Si Christianus, aut Christiana in Theatro, in Conversatione promiscua libere fruitur simplici delectatione venerea interna, aeque damnatur, nisi poeniteat, ac Claustralis, &Monialis. Aspectus libidinosus aeque lethiser in laico, ac in Sacerdote est, circumstantia sacriIegii sublata; quod ad aeternam damnati nem perinde est. Gravius punietur Sacerdos, qui majori gratiarum copia abusus fuit. Intelligant tandem Theatrorum assertores, iueo Religiosos viros consilia vovere Evangelica, ut exactius, &iacilius servare Divina mandata omnibus Christianis communia
228쪽
queant. Omnes Christiani intaminatam custodire castitatem, aut virginalem, aut matrimonialem obstricti sunt. Et quoniam dissicillimum est inter tot corrupti seculi pericula, sive virginalem , sive maritalem puritatem ii sani defendere : idcirco Religiosi viri tot armis, quibus abundant Claustra, se muniunt. Sed id verum habet Christianismi ideam, S imaginem abolitam in plurimis esse. An a Claustrales allocutus est Paulus I. Cor. 7. , inquiens et Hoc itaque
dico vobis, fratres, tempus breve es. Reliquum est, ut O qui habent uxores tamquam non habenter sint: ct qui flent, tamquam non Ac
rei ; qui gaudent, tamquam non gaudentes; qui emant, tamquam non possidentes; qui utuntur Boe Mundo, tamquam non uiantur . Praeterit enim figura hujus Miandi 8 An Claustrales Christus allocutus est, dicens: Comendite intrare per angusam porta m.
di quis duo post me venire abneret semetipsum, ct tot at Crucem
fuao, sequatur me Num Crucem Christi portant. e usque ve-sigiis insistunt Viri Theatrales Nisi nimium a via digrederer,
Chrysdstomi declamationem rescriberem adversus hanc Christian xun. , ct Claustralium praejudicatam opinionem. Sed haec in tra scursu delibasse sum ciat. X. Author Theatri Italici dil ipse corrigenda & ad honestam sormam Theatra redigenda, non abolenda contendit. Quod ut evincat, mirifica , S lepidisIima paradoxa a Gallico Scriptore mutuo a Cepta absque innore evulgavit. In Prost. enim ad Tom. I. pag. xx ιΙ. fer. haec docet a
XI. D lo ben is, che non placera ad alauni pii, e Religiosi mi.
ri sordideχZa, e crudelia di alcuni degli Spettacoli antichi pren- ,, dean motivo; posciache questi Zelanti su molli passi si fondano,
M i quali non come di soneste, O crudeli, ma generat mente e assolu ri tamente sembrano condan nar te scene, e gli altri pubblici 1 petis tacoli. Questi passi, per non dissimular nulla, ci sono veramen-ri te, ma convien intenderne Ia ragione, ela foraa. Bisogna sapen re, clie anticamente e gli Scenici, e gli altri piu solenni diver- timenti erano alti di RGigione, ehe inebitidevano necessariumente
229쪽
is prisbe et a se. Et paulo ante, nempe pag. xv I II. scribit paucos dumtaxat Ethnicae Superstitionis mysteriis initiatos vim hujus vo... cis Neatralis percipere. o Non si e vedulo Inai con esii mette is re un populo a sussurro , e destarfurori di applauso di tanto in
is tanto, e sar dii sare ogni persona di Monsens in stati s at quos in assectus p Lt hoc sanctitati Evangelicae haud repugnat e comeis A Z peduιο con qualebe nragedia Baiiana verbi grazia la MERO-D PE moderna ). Eeom. epοIrisbe mal eonfiguis tanto eon opereis da Teutro , neue quali orma per is piu non sta di Reatrale. La fom
XII. Haec Mytteria ab integro sere seculo Gallis,a quibus ea hausit Auctor noller, plane reserata erant. Quod, ut Pateat, repetam , oportet, quod supra indicavi, nempe Serenittimum Principem DE CONTI anno 166ς. Opusculum edidisse inscripturn hoc titulo:
Continuo prodiit in Theatrorum Patrocinium contra praefatum
Tractatum Dissertatio ab onymo edita. Dominus DE UOISIN Presbyter, de Doctor Theologus, & Regius Consiliator Tomum in edidit, qui praesert hunc titulum: La Desense du traΒΘ δε - Ρigneur te Prince de Conti, roucbunt ia Comedie, di tis Spectaeter . Ou la refutation d'un Liure iathiae Dissertationsur la condamnatioudes Theatres . XIII. Dominus de UOISm in ipsa Praefatione specimen Dissemtationis in favorem Theatri paucis perstringit his verbis: ,, Cet illu- ,, stre Prince a fati voir evidenament par la Tradition perpetuelle is de P Eglise , que les Comedies Ont toujours ete condam nes & queis leurs Acteurs ont ete excommunieZ, ct noteZ d' infamie. L Au- ω teur de Ia Disseriation pretend Iout se eoπIraire : touter fer preu
is dies ne soni fon ea que fur dei suppositioni vi sement fasti. La
is premiere est que Ies Satias Peres ii' ont condamne les Comedies deis leurtems, qu' a cause de Ι'Idolatrie dontelles elotent Quillaes; . d'ou il lare cette consequence que les Comedies de notretem sis elant exemtes d'MODIrie ne peuvent et re condam nees λ Cette sup- is position, dis je; est visiblement fauste ....
230쪽
o te premier chapitre que Ies Spe iactes des Aiaciens o ni fait partieis de la Religion Payenne : Dansle Second, Quela representation ,, des Conedies . di des Tragedies, eloit un acie de Religion : &is dans te Troilieme, Que Ies Aiaciens Peres de I' Egli se defendi re sit ,, aux Chretiens d' assister aux jeux du Theatre , parceque c'etoitis participer a l' idolatrie . D'ou il concIud dans te inarii eme Cha- , , pitre que la representation des Poemes Dramatiques nepeutet rex, defendue par la raison des Anciens Peres de l' Egli se Sc. XIV. Auctor Theatri Daiaci subdit pag. xxv I. O ff. is Maviae alti a schi erad 'autoritae sacre, e profane ci vi en in proposito D scagliata coni ra, dat te quali par venga a rica varsi in tanto obbr is brio essere stata sem pre negli antichi tempi presso le Oneste perso.
D neta Scena, Che non solamente e secrata da'Santi Padri, ma in- D famata ne rimanesse generat mente per leLeggi Civili. At che non ,, pei tanto rispondo , tutio questo rumore non GPer per fondamento, D ebe un ultro equisoco. Due generi di rappresentaetioni ebbero gliri Antichi in Teatro. Con Puno si parIava a trudito, con t 'altro,, agit occhi. Secondo quello Commedie si recita vano e Tragedie, D e Attiliane, cli' erano una giunta scherZevole, ma Onesta, quasi D Farse, o interm eZZi. Secondo questo in tutio, o in parte si espri- ,, me vano Ie cose con gesti, positure, e movi menti dei corpo , eis con balli imitati vi ac compagnati da suo no , e canZoni ; at chesiis di ede nome di Milui, e di Pantomimi, e d' arti giocose , e d'ar- ,, ti sceniche, e d' istrioni. Ora l' infamia, et rimproveri sul seco , , do genere caddero, e non sui primo. M a per Mesochi sono, eheis per aculeaza ae ingegno, e per intima notiata deue esse seno citi a
is ne' aiuersi ιυMhi, ii sentir condan nare si bruttamente Istrioni, M Teatro , Scena, Spettacoli, fece credere te recite Teatrali ess is tuta mente proicritie. . . . Quanto alle Leggi, basia o servare, is che di tulte quelle, ove dei Pinfamia agit operanti ne' Teatri imo posta si fa men gione , sian ne' Digesti, sian nel Codice di Teod is 1io, o in quel di Giustiniano, ne pur una si trOva, in cui Tragiis ci si veggan nominati, ne Comici, ne Attori di Atellane; da che,, si fa chlaro , come questi non ci venian compresita perche essendo is mestieri particolari, e diversi, non poteano in cosa si odiosa sen-D Za esier nominati, estere intest. Ut si parta per lo piu de' Profes