장음표시 사용
271쪽
crotalum: cuius auis ingenium belle describit Plinius libro Io. cap 7. AAtque praedicto loco Hieronymus duo facit onocrotalorum genera,similiter ut de pelicanis dictum est. certe,cum scriptura significare vult terram aliquam incultam & desertam, licere solet,in ea habitaturos onocrotalos, ut legere licet apud Isaiam capite . 3 . & Sophoniam
astra δε- Sed quae de pelicanis mira narrantur,magis quod a viris grauissimis,licano ae prodita sunt,quam quod certa putem,hic breuibus prodenda duxi. Au ditio su - gustinus sit per illo psalmo refert,a quibusdam esse traditum, licanum stivi, sire- rostro pullos suos occidere,sed mox lugere occisos per triduum, & segorio , er ipsum sauciando,sanguinem effundere,quo superfusos pullos reuiuisce
Casio Bro. re. Idem referens Gregorius iuper psalmo s. poenitentiali, affirmat ea esse Philosophorum opinionem. In epistola,quae scripta est ad Praesidium,quae nomine Hieronymi praenotata,in quarto tomo eius operii Bfertur, milia Augustino & Greg.de pelicano traduntur,nisi quod pullos eius,non ab ipso,sed a serpentibus occisos,ab eo vivificari, dicitur. Cassiodorus super eodem psalmo,de pelicano,nycticorace,& pasisere,hunc in modum scribit. Petici mus,auis Aegyptia est,cicon fg quitate
corporis consimilis: propterea semper macilenta,quia ut prisὰ leti volum tenso per viscera intestino ruicquid escarum accipit ,sine disco iis e transmittis' sit, vi paucissimo ciborumsucco refecta,proprio ad ps minime fa ciatur. Cuius duplex genus esse dicitur,vnum in stagnis habitaus,alterum in desertis locis
soliv. Num vives. M Acoraxa itine Ionat nos iurnum corruum, quem quidam bubonem ' noctuom esse dixemni.Huncsicut din fulgor absondit sic aduentus noctis producit, ct contra merem auium, tunc magis vigilare, di sal quarere Cincipit, cum se ad porem arumantia cuncta componunt. Paser auis parua, sia nimiasgacitaresollicita rua ne acile laqueis is clitur,nec per inglutii ventris,sarum ambitione decipitur.Hac fropteris nitatim sua die aut ipsa a pratatore capiatur tutfoetus eiu errentin s devorentur insidiis inter a es unica cautione munita,auce a domorumfastigia concurrit,ut asi spei bi casibus reddat κr aliena rui m bis pcriculis probatur obnoxia Haec Cassiodorus.
Sed decet hanc de auibus orationem concludere,velut insigni clausula,celebri phoenicis historia. Legendus est Herodotus libr. 2. Plinius lib. Io. cap. a. Solinus ca 36. Corneli Tacitus lib. s. annalium. Aelia- Diius lib. 6.de historia animalium,capite 37.& cdplures alij,qui de phoenice, ut maximo auium miraculo,propE incredibilia , scriptis prodis derunt: quae licet fabulosa nonullis visa sint,ea tame antiquissimi & grauissimi patres nostri, ninime reiecerunt,quin eius auis exemplo simul& argu-Dephoenis
272쪽
A de argumento usi sunt,qud fidem apud Gentiles futurae mortuorum resurrectioni conciliarent,dcastruerent. Extat non inelegans carmen de phoenice,Lactantii nomen praeserens.Commemoratur etiam historial hoenicis,ad persuadendam Gentilibus, hominum resurrectionem, in ibro s.constitutionumApostolicarum cap. 8. quod opus superioribus annis,Franciscus Turrianus,nostrae societatis vir pius & doctus, latini T tue tate k se donatum,eruditis scholijso commentarijs illustrauit. D. Am . SN et brosius in explanatione psalmi. ii 8. super illo versicolo,cia 1 in toto thcsi
corde meo,exauuι me Domine, i ii cariora tuas requiram, de phoenice ita scri v. Phanix, itus ignorat eo poreos,bbiduus nesit idecebras sed defossurgit rogo, Alauiis perstes, psa si ui haerei corporis,s cinerissi foetus. Eadem DB persequitur pluribus verbis in libro f.hexameron , capite a 3. Sed in si oratione,quani edidit de fide resurrectionis,disertissime phoenicis ingenium,mores,exitum,ac regeneratione, hunc in modmn descripsit. quis in regione Arabiae, nomen est phoenix,redihivosuae camis humore reparabitis,c in marinafuerit,reuiuiscit. Ex hoc relatione crebra,es scripturarum audioritate cognouimio: eam au m quingentorum annorum statimvirali usui ha
adornare.Completerve opere pariter,ct tempore , int are illo, atque emori: ex cuius mox humore oriri vermem,paulatimque eum in eius aias figuram concrescere, umques mari: Obnixam quoque remigio pennarum, mouata Gre munerepletatis ordiri.Nam thecam illam,vel tumulum corpori vel inci C nabulum rorgentis,in qua deficiens occidit,st occidens resurrexit, ex Aethi pia in Loconiam vehit,atque ita resιrrectione auis huius,locarum incola, completum quingentorum annomm tempus intelligunt.
Ergo isti aut quingentesimul resciniationis onus est , nobis nullesimus: Hi insecuti,ndis in consimma tone mundi. Plerique etiam opinantur, quod
auis,hac rogum sibi ipsas cendat, or rufis des illis Iris, ct cineribus r nisi t. Hactenus Ambrosij sunt, quae commemorata fuerunt. Po- Terturi nam etiam hic verba Tertulliani t scriptoris vetustissimi. Is,libro quescripsit de resurrectione carnis,sic ait, occipes issimum atque firmi iamum huius nostrastei stetimes. Siquidem animalis est res , ct vitae obnoxia . I, morti , Erum dico alitem Orisntis peculiarem , desingularitatefam mri posteritate monstra : qui semetinum libenter funerans renouat , tali me decedens, Quesuccedens teram phoenix. Ubi iam nemo terum ipse, qui non iam, alius id m . id exprestius arque Anatius in hanc ca Om,' aut cri aio rei tale documenium Deus etiam in f Vim is sisti: cr forcbis,
273쪽
inquit,velut phoenix, dejicie mortea sun e. micre ii si mrrum th corporis ekigi posse. Multis paseribus antestare nos Domitii pronuntiauit: si non phaenicibin, nihil magnum. Sed hρmines semel inter an -- .us abiis desivi resurrectione securis. Haec Tertullianus .la cuius praedi- 'υς- IDini, verbis, illud obseruare velim lectorem: cum vox Graeca φεινηἱ am-m U biguae significationis sit nam & palmam arborem significat, & hanc si auem,etiam Latinis dictam phoenicem) quod scriptum est in Pi i.
iustiuet alma rebit,Tertullianum de aue phlnice interpretuum esse cum tamen de palma ferὰ intelligatur. Et rectius sanE. Nam Dauidem
eo loci non de aue,sed de arbore loqui, contextum xerborum eius c5- sideranti,manifestum sit:ait enim. Isim ut palma florebit ,sicut cedrus u- Bbani multiplicas tur laniati in domo Domini. Et vox Hebraea, thamar,quae
eo loco ponitur,misquam in scriptura significat auem,sed ubique arborem palmae.Tertullianus igitur ambiguitate Graecae vocis abusus, non recte locum illum Dauidis,de aue phoenice interpretatus est.
Benedicite omnes bectrae cy'pecora Domino.
O c pertinet ad terrestres animantes: quarum,quae gran diores,perfecti eiq; sunt, praesertim autem,quae usibus hominum maximξ inseruiunt, vocabulis bestiarum ,&pecorum hic significantur. Sed terrestrium animaliu duo sunt gener quaedam sunt corpore magna, viribus ro -st sensibusque persecta,ut equus,leo,elephas:alia parua,inficina,& imV V m perfecta,ut apis, culex, formica. In viro autem genere spe Aabilius sit pQ V naturae artificium,pluraque extent, atque illustriora Dei potentiae , aςm ti Τ -iae argumenta, linici id iudicium est. Nec mihi sand liquet,mira- - Vi η rine debeam magis dentes apri,antineae: alas gryphis, an cyniphis, cat Qti iri equi in locustae,ctura elephanti,an culicitaquilam, an formicam, leonem, an pulicem, tigrem an testudinem. Nisi quod maiorum ani-rcat, q'-m uberior Mamplior materia,idedque tractabilior,& naturae fa- 'mG'V- obsequεtior,minus iraturae vim,& artem facit admirabilem. At in minutis animalibus,quorum exilitas cerni vix potest,tam subtilis,&artificiosa singulorum membrorum figuratio, cunctarumque partium. corporis tam apta digestio, atque omnium sensuum tam exquisita di, stinctio & perfectio, quo inextricabilior, eo mirabilior contemplati-tibus accidit. Nam ut de viro culice dicam, & sunt alia dictu minora, ubi tot sensus in culice natura collocauit ubi visum praetendi Zubi gutiatum
274쪽
statum applicauit ubi odoratum ins ruityubi truculetam illam por tione corporis maximam vocem ingenerauit qua subtilitate pennas annexuiti praelongavit pedam cruraὶ disposuit ieiunam caueam uti alvum,auidam sanguinis,& potissimum humani ritim accenditi trium D. cap. 2. vero perfodiendo tergori quo spiculauit ingenio atque ita reciproca geminauit arte,ut sodiendo acuminatum paliter,sorbendεqile fistulosum esset. Quos tetudini ad perforanda robora,cum sono tcste dentes affixit,potissimumque Migno cibatum socii Sed turrigcros elephatorum nuramur humeros, taurorumque colla, & truccs in sublime iactias,tigrium rapinas, eo num iubas, cum rerum natura nusqua magis is quam in minimis mira sit. Salomon quoque in libro Prouerbiorum,capite so. hoc genus minimoram animalium,impromis miratur. Otuor inquit,sunt minima ierrae, Zsas ni sapienti a pun:iba: Ormica populvii , mus, hi reparo: in messe Mum sibi Uuscuius it B Duurtiua, Ni colloc.i:
sapientiam, quae cum nou hahar ducem , itc praeceptorem, Nec principem , para: 1n aestate cibum bi, congregat in me se,MAed comed. u. Sane contemplatio
formicatum ingentcm facit admirabilitatem. Si quis enim compareti onera corporibus earum, haud dubie sateatur nullis,portione,vires es se maὶores,gerunt onera morsu,& maiora ,postremis pedibus OoIiuntur,i umeris obnixae Et his sua quoque reiprii blicae ratio,& me
.anoria, di cura.Semilia arrosa condant,nc sursum in frugesexcante textat maiora,ad introitum diuidunt,madefacta ilia bre,no utrescant,proferunt,atque siccant: operatur denoctu plena luna, cellant interlunio. Iam in opere, qui labor, quae sedulitas.Et quotaram cx diuurso conue- . . Exint,altera alterius ignara,certi dies ad recognitionem militiam nun dinis dantur. ae tunc earum concursatio,quam diligens cum Obm S . . .
D ve ut quaedam collocutio , atque percontatio, Silices,ttinere eam at, uitos Videmus, S pia opere semitam A iam, nequis dubitetq;inlibet . in re, quid possit quantulacunique assiduitas. Denique sepeJiuntur in- r se viventium sel ptaetet homin m). li l . ' Sed quia in hoc hymno,maiorum duntaxat animantium incntio iacta est,quina multis rebus hoc genus animalium, diuini numinis potestatenta de prouidentiam declaret , e que mortales agnos re, admixari ipsηdicare cogati, nius elephanti, turrestrium aEi- anc si coriore ivaximii roboret valentissimi, sensibus rosectis-
275쪽
, sint , moribus placidissint , docilitate sagacissimi , denique dura - Αtione vivacissimi ,exemplo demonstrabimus .Huius animalis amplitudo corporis,robur, docilitas,& sagacitas,&mansuetudo describitur apud Iob. capite Ao.verbis quidem trafatis,sed grauissimis, & magnifit. u. Τοφ . centi stimis Et magnitudo quidem corporis tripliciter significatur. east. . de Primum ipso nomine,quo eum arsellat,dices, Ecce berimoth. Nam bes h/m tb, hcma,significat bestia, bchemoin autem numero multitudinis,signi abl ὰὸ Elὸ ficat bellias,& ita nominauit cloeliantu,quod propter vastitatem cor- ,hahto,Ρ- Poris, instar multam bestiarii ei te videatur quas unus ipse coplurium,iliatiatur oestiaria simul moles corporu, sit coplexus.Deinde,hoc ipsum indicat ex magnitudine caudae, cum inquit, Strimit caudamqu.s cedrum idest, si Maenisu - tanta habet caudam,talἡmque,ut cu eam stringendo,seu intendendo doluptati. .crigit,reserat similitudine cedri arbor , in sublime, & dire id elatissimae.Pro verbO,Stringit Hebri u verbii proprie significat,celeriter mo-ucre, seu agitare. Et reddit hac senter tia,cauda elephauti eiusmodi est ut cum ab eo flectitur,& circumagi bur similis videatur cedro a ventis agitatae. Nec tame in tanta cauda, Iet sidium ei est, muscarum taedio, quibus maxime infestatur, abigenito, sed cu extentus cancellata cute recipit earum examina,repente an talis in rugas cacellis,comprehensas muscas enecat. Veru,q a elephanti cauda, proportione tanti corporis, nou videtur in s C .iis elle proceritatis, propterea quidam existimarunt, Iob eo loco non loqui de cauda elephanti, sed de membro C genitali enormiter magno, nam mox subdit, Nerui resticolorum eius perplexinunt Sane, apud veteres Latinos scriptorcs,vocabulum caudae,' pro virili membro non semel postum egimus. Ad haec,elephantismagnitudo, copia potus et declaratur, c subditur, Ecce ais, ebit copia ρμ' m,or non mirMitur,cst habet fUM .mstud influat Iordanis in os ram,idest,im .lὶ- tantiim bibit, ut videatur sibi fluuium etiam Iordanem perennibus anhami. abundantem,totum exhaurire,&exorbere possessit est oratio hy-' perbolica,qua fgnificatur,eum propter ingentem corpori samplitudiMem, largissime bibere. Pro illo, & non mirabitur,Hebraice ad verbum est, de mis sestinabit, fu non accelirabir d est in tantum exhauriet fluuiu, ut is bibente elephanto,non festinet cursum seu, sed potius quasi eius haustu retardatus, tantisper impetu cursus sistat,dum ille bibit. Putant Pquidam, ad ide ostendendum pertinere verba illa, Sub umbra uomu, ns creto calami,2 in locis humenti'us. Protegunt umbrae Ombram h uscircunda
bo: en alios torrentis.existimantes,hic subaudieadam esse interrogation
276쪽
6 tionem,num,ues,nunquid ut hae si persecta oratio, Nunquid tib a be-3 uobus iar 62 su fluibus quasi dica tantae est magnitudinis, ut eum arobores tua umbra tegere non possint, ut sub earum . umbra delitescere. qitea Jt ceterae ammantes,nec salices,quae in torrentibus nasci solent, .
possunt eum circumquaque tegere. Sed probabilius est, his verbis signitium,elephantum sere versari in locis palustribus &aquosis, sicut docet Aristoteles libro sale historia animal. capite με f Onquit, elephan
far enim per et , o ritum accipis vitiiques i nostis natare pondere si cor horis potest Quod supra dictum est de copia potus elephanti,confirmario potest exeo,quod scribit Aristoteles libro .8. de historia animalium,capite. 9. elephantum uno pastu,modios Macedonicos nouem edere pos- .i se:sex autem et septem edere modios:in usu frequenti ei esse. Amphoras aquae,mensurae Macedonicae,quatuordecim uno potu hausisse,& rur Magnitu sus a meridie eiusdem diei,octo,compertum esse.Aliud praeterea proce do aetiam ritatis elephanti argumentum, ducitur ex dentium eius magnitudine, elephanti. quos scribit Plinius libro. 8. capite. Io.in extremis Africae,qua confinis Aethiopiae est,postium vicem in domicilijs praebere,fepesque tum circum ipta domicilia,tum in pecorum stabulis, pro palis, elephantorum Iuli is Scadentibus fieri,Polybium tradere,auctore Glussa regulo. Non prλter- Effer Hamittam hic ponere,qubd adillustrandum hunc Iocum valeant, vero a Iu thr. tu Scaligeri,iam ubertate ingenii,&orationis elegantia, quam crudi - tionis varietate ac subtilitate,hoc seculo insgnis, & memorabilis viri. Sic enim ille in eo opere,quod aduersus Cardanum edidit, titulo exer-
277쪽
Vermn quill est illud,quod apud Iob eodem loco dicitur, sturam δε- .ci tacure , Hoc nempe sigilisficat, lucin pariter atque te creaui nam ri hii ominein,sic elephantum ego condidi. Vci, quem eodem die sexto creavi,quo die etiam hominem seci: cunctas enim animantes terrestresta hominum,creaui meus die sexto.Vel,quem sici ut habitaret tecum. Nam re sit propter corporis molem & robur,terrificum animal vide tur,iaci tamen eum ingenio placido,ut facile cicurari, & homini obsequi atque inseruire condiscat.Vel,quem feci tecum,t,l est, proximum S umillimum tibi. Omnium enim animantium,si millimus homini est elephantus,nempe ingeni j docilitate, sagacitate, memoria, naturali quodam intellectu humani sermonis Scinorum, etiam sensu quodam humani amoris, gloriae,ac voluptatis,egregia item,& quae in homini bus rara est,erga suos nutritios & rectores, fide de beneuolentia.Vt noxio: uis, iii inerito scribat Aristotcles libro 9. de historia animalium,capite 46. . quibus plurimum v lere sensu, ceterisque animantibus sagacitate Uingeliij auteceliere: idesique permulta humanae vitae& consuetudinis Mi timi Disicia doceri atque intelligere. Nam dc resem adorare condiscit, ge Iii. submittendo,dc coronas porrigendo. Et,ut scribit Plinius in exo dio libri octaui. lienae religionis intellectu non caret,quippe,transiturus maria,ereditur non ante naues conscendere,quὰm inuitatus rectoris iureiurando de reditu. Obseruatum est,unum tardioris ingeni, in accipietidis,quae tradebantur,saepius castigatum verberibus,eadem in illa meditari noctu ibiitum. Mutianus ter consul, auctor est, se vidente Puteolis,cum aduecti ,e naui egredi cogerentur,territos batio pontis procul a continente porrecti,ut sese longinquitatis aestimatione sali rent,auersos retrorsus isse.Agminarim transituri fluuios, pullos suos se Cper dentium eminentias gestant, promuscide , tanquani vinculi ipsos complexi:minores etiam antegredi cogunt, subsequentibus maioribus,ut aduersus insequentes terga hostes,extremum firmius, valentius sit,si ivit etiam experiendi vadi causa,transeuntibus enim minoribus,facilem quoque maioribus fore transtum apparet Si utem praei rent maiores ortasse qua illi transeunt,minoribus sine exitio transire non liceret. Adijce,ne maiorum ingressu atterente alueum, crescat purgitis altitudo,satque impervius,vel exitialis transitus minoribus. Mira sunt,ac pene incredibilia,quae de eorum fide, de beneuolentia erga suos nutritios,& rei fores memoriae prodidit Aelianus libro 3. capite , -.d libro I. capite 32. litoruin ego,ne longior sint,commemoraci ne supersedeo. Quantum
278쪽
Quantum porro sit robur,quantae vires elephanti,significat illo ipso Iob loco scripturae,cum inquit, rim velut sitati aemu , cartilago Elim,
dorso δe ossibus elephanti hoc enim per renes intelligere hic oportet: phanti. etiam & Αο la ibi vertit νωτον, id est, tergus,seu dorsum: binmachus
transtulit κλαγω, ,id est,eoxendices ut maximas turres coefertas arma tis hominibus in bellis gestent. Domui,inquit Plinius, militant, En tu res amat: m in hone erum,magnaque exparae ori tu belia conficiunt, pro- ernuntatis,preterunt armatos Et Pirigi stratus lib. a. cap.6. Pugnant, inquit,elephantes onusti turrisusQusim decem,aut etiam quindecim armati h spersunt, 'lex turrism tanquam propugnaculis, in hostes iaculautur,1 a tarcu Eirtas torquent. Sed maiora de illis memorat historia prioris libri Machisaeorum, capite sexto , narrans , in exercitu resis Antiochi, Locuspria- fuisse duos se triginta elephantos in bellis exercitatos,& luper singulis ris libri ligneas turres firmissinias:& in his ingentes machinas bellicas,atque in Machabaeo singulis triginta duos sortes viros desuper pugnantes praeter elephanti rum cap. 6. magistrum,seu rectorem.Illud quoque mirum quod narrat Aelianus ii de elepha-bro I 8.cap. 28. Indorum regem belligerantem cum hostibus, habere tis. solitum inexercitu, maximorum & robustissimorum elephantum tria millia,quorum incursu,hostium muros quateret,atque subuerteret. Et
hoc audiuisse se Ctesias scribit. Illud autem Babylone vidisse se assismat , palmas ab elephantis, rectore ipsorum iubente,violentissimo im. petu extirpatas. Aristoteles quidem certE libro nono de historia ani malium scribit, euerti aedificia ab elephantis, magnos dentes admouendo : palmas autem fronte eos impellere & declinare, tum pedibus
conculcando prosternere in terram.Hoc tamen tam ingens,iam rob
stum, & validum animal, minimo suis stridore, seu grunnitu terretur:& in tantum odit & auersatur murem, ut fi pabulum in praesepio posi'tum,attingi ab eo viderit, omnino fastidiat. Cruciatum in potu maximum sentit,hausta hirundine,quae ipsi animae canali assixa, intolerando
Ceterum, quam sit elephantus mansuetum animal, & ad capestem Ferae dum hominis imperium, obse iumque praestandum flexibile, multis σexemplis & argumentis grauissimi auctores confirmarunt. Aristoteles 'clipta libro cono de ni storia animalium capite quadragesimo sexto, elephantum esse censet omnium animalium militi usu atque placidissimum, ob i ue nobilissum multorum human, coiisuetuditiis, ac discipli-ive osciorum capacissimum. Ei Hucinquit Plinius quarto capite li-
279쪽
omnia rubet ei ον rerum, 'o capit moro militudiisem, gaudetque nos cus ac parui canes,ex manu eius cibum capere: vcnumemque,sua pronusi Gmplatitur: quin etiam caput intra suas fauces immisiere MVin paritu laudiu aperto rictu, hianteque orefer neus, quoad homini si itu uerit. Atque hoc ipsum indica illi sacra scriptura, eo loco Iob , quem nunc tra- etainus,cum de elephanto dixit: Poenum qi a ibos come et , dc infra,s ure montes herbasferunt . omnes beE M ritu sent ibi. Quibus verbis significat: licet elephas tantae sit molis,atque roboris,lar que egeat pasta uia tamen non est animal carniuorum,nec ex praeda ceterorum animalium
victum sibi comparat, sed simplicissimo utitur cibatu , herbis nempε, fiugibus,fructibusque, ceterisque sponte nascentibus e terra vescens, Cin modum mansueti & domestici bouis , idcirco non esse insidiosum, aut metuendum aliis animalibus,quae non modo no eum metuunt, sed , etiam iuxta ipsum, soluta omni met v,incaut ,secureq; versantur,& lusitant: Addit Plinius libro 8. capite septimo tantam esse eius animalis clementiam,aduersus minus valides ut in grege pecudum occurrentia, inanu dinaqueat,ne quod obterat imprudens , nec nisi lacessitum noceat.Idiaque glegatim semper ambulat, minime ex biimibus Νli eum.Et qui de elephantis seri sunt, necdum hominis imperium experti. cillimὁ tamen ciciliantur,nimirili i eapti, hausto hordei succo, ce- . . terrimὰ mitis latur. Pergit deinceps eo loco scriptura Ustendere: OIm fidite hoe animali ubiiciatur imperio hominis,& ab eo quoqu0 modo velit,regatus, dicens: In oculis e quasihomo ca et eam, ct in sud 'smpeiforabit nares eius. Quae verba han e sententiam continetit. Etsi ei A phas, maxima est corporis procerirate & roborei facillime tata ense
domari, & interuituten, hominis redigi patitur . praeserti' oculi a '
280쪽
A ribusque percussus.Venatores enim elephanti quem capere Volunt,in ueam ad id paratam delapsi,oculos maxime,ac nares,ut ceteris partibus tenuiores, ob idque feriri, & dolore affici promptiores,percutiunt.Sed superueniente alio, iram aduersus percussores elephanti simulante, prohibent Sque, ne amilius eu seriant, quin etiam cibum ei gratissimum hordei porrigente, statim is mansuescit,& sese illi ut libetitori & benefactori suo,in seruitutem libenter tradit,sessoremque,&rectorem sui,libentissimepatitur.Narrat Philostratus libro a. capite s. Apollonio, iuxta Indum fluuium, occurrisse puerum annos non plus tredechri natum,qui elephanto insidens summa omnium spectantium B admiratione, acriter stimulis tantam belluam urgebat, bacillo ipsum quocunque vellet dirigens & agitans. Ad ea, qnae de elephanto tam eximia sint commemorata, adiungi Logauita spotest sitngularis eius longaeuitas. Hunc enim vivacissimum esse om Hephaminium animantium affirmat Aristoteles,& refert tradi a multis, eum adducentos, & trecentos annos vitam prorogare. Mirum est, quod narrat Philostratus libro 1.capite 6. unum quendam de iis elephantis,qui pro rege Indorum Poro, aduersus Alexandrum in bello propugnauerat, post annos ab eo praelio quinquaginta & trecentos, suisse inuenC tum:& eo cognitum argui v. to quod has litteras dentibus insculptas.
gereret, ALEXANDER IOVIS FILIUS, AIACEM SOLI.
Illum enim, propter egregiam fidem, quam regi praestiterat, pro eo strenuε sortitόrque pugnans, Alexander nominauerat Aiacem, Cum que Soli dicauerat.Iuba rex Libyae, scripto prodidit, Liscos equi tes elephantis insidentes,aliquado pugnasse inter se:&suisse alteri elephantorum parti, turrim dentibus insculptam,alteri verb nihil: & illos quidem, qui turrim dentibus consignatam gerebant victos, in Atlantem montem consagisse: se autem annis post id temporis quadringentis , unum ex iis qui fugerant , cepisse, & insigne turris dentibus eius impressium inuenisse, quasi nuper fabricatum, nullaque ex parte consiimptum. Cum igitur tam multa sint in elephante . exin a, & sngularia, quibus ille aliis animalibus longe praestat, meritd diuina scriptura illo ipso loco Iob dixit: est principium viarum
Dra, qui fecit eun. . id est, inter animalia, quae vocat vias Dei, hoc est,
II opera Dei,elephantus est initium ,id est,primus, vel ipse primatum &principatum tenetisquidem magnitudine,robore,docilitate,mansiue- cribt oi Hidine, ae longaeuitate, ceteris omnibus animantibus longe praecellit: atque