장음표시 사용
441쪽
de subtilissimum historiae Alexandri scriptorem, octo. Et hoe mirὸ Acongruit cum sacra chronologis: quae initio .libri prioris Machabae rum,duodecim annos regno Alexandri assignat vide licet plenos tantum annos memorans, tacitis. qui superfitere mensibus. Similiter Theodoretus super undecimum caput Danielis,ait regnasse eum duodecim annis solidis.Titus Liuius ,partem decimi tertii anni pro anno numerans in libro s.scripsit, Alexandrum tredecim annis regnasse. Ex his palam et deceptum esse Tertullianum,qui in libro contra Iudaeos,regnasse scripsit Alexandrum decem annis;& Strabonem libro decim quinto,atque Aulum Gellium libro i7 cap. 1i.tribuentes ei undecim annos. Nec minori in errore versatur Iustinus libro i2. qui regnum A- alexandri extendit usque ad i .annum, Clemens vero Alexandrinus in atr- primo libro stromatum,etiam usque ad decimuinoctauum. Vixit Alenos τι e- xander tres & triginta annos ut Eusebius in chronicis, & Cicero phi- it. lippica quinta prodiderunt mon tamen plenos Se solidos,nam auctore Arriano,tri*esimi terti) anni mensem octauum non excessit. Liquet igitur errasse Iustinum,qui Alexandrum quatuor & triginta natum arsenos. humanis rebus excessisse putauit. Iullinum sequutus Rupertus in libro nono de Victoria verbi Dei cap.r .ait, Alexandrum annos natum tres & triginta superque mensem unum occidisse D. Hieronymu, si per caput undecimum Danielis scribit Alexandrum veneno periin cse triget imo secundo aetatis, regni autem duodecimo anno , haud dubie intelligens annum trigesimum secundum plenum de selidum, &, trigesimum tertium tacens,ut imperfectum. Vertim de chronologi
vitae:atque imperi j regis Alexandri ita dictum sit.
Et orta I9nt quatuor cormursus ter illud, per ψ. mentos cara
O R T v o Alexandro Rabylone,in trigesimo secundo aetatis suae anno ut hoc loco inquit Hieronymus, surrexerunt pro eo quatuor duces eius,qui sibi imperium diuiseri int. Fgyptum Ptolemaeus Lagi filius tenuit. Maced
niam Philippus , qui&Aridaeus, stater Alexandri; Srriam S B Dionem & omnia regna Orientis Seleucus Nicanor in Asia regnat Antigonus . Sed illi non regnauerunt in stiri itii line eius , id est Alexandri, nullus,enim magnitudini Alexandri potuit coaequari. Si milia Hieronymo scribit Theodoretus. Verum obiici potest , qua ratione verum sit, quod ait Daniel & hoc capite octauo de si
442쪽
A periori capite 7.quatuor futuros Alexandri in regno successores: s- An qua- quidem, aut loquitur Daniel de proximis Alexandri successoribus post tuor fuerint eius obitum, sed hos pii ires fuisse decem, manifestium est legenti Iusti- Alexandrinum lib. i3.Curtium lib. Io. Diodorum libr. i 8. etiam Orosiuim lib. 3. in regna
aut Daniel loquitur de iis successoribus Alexandri, quorum in post succellores. his imperium ab ipsis susceptum multa secula permansciat enim, hos
patet non nisi tres futile Antigonum , cuius posteri regnarunt in Macedonia,Ptolaemeum Lagi, cuius posteri regnum AEgupti tenuerunt,& Seleucum Nicanorem, in cuius semilia&posteritate, multos annos
Asiae, Syriae, & Orientis imperium resedit. Sed huic obiectioni facile B occurritur si dicamus, i anielem loqui de iis qui proxime Alexandro
successerunt qui licet plures decem vel duodecim fuerint, eorum tamen,quatuor lupradicti, quasi princeps erant: scilicet quibus caeteri mnes adhaerebant,& cum inter illos quatuor de imperio aemulatio,&dimicatio orta est,ceteri ad aliualiquc eoru quatuor, sese adiunxerunt,
Ceterum illud grauiorem habet dissicultatem,& arduam explicatu An diuisis quaestionem an isti successores Alexandri .possessionem eorum regno- imper, Alerum acceperint ab ipso Alexandro qui dum viveret, desperata tamen xandri in salute imperium suum in praecipuos amicorum &principum disper- duces eius, liuerit an vero ea diuisio imperi j post mortem Alexandri, ab ipsismet, eo vivente, sortitione vel plurium suffragiis, vel unius alicuius iudicio. ac senten- an post eius C tia,facta sit. In hac enim quaestione, sacra historia discordare videtur ab mortem faexternis scriptoribus quippe quae in exordio prioris libri Machabae ctast.
rum tradit, Alexandrum dum adhuc viveret, regna sua diuisisse pueris suis. At diuersum,irab contrarium externi scriptores rerum Alexandri, Iustinus, Diodorus, Curtius. Arrianus Iosephus,quin etiam Orosius prodiderunt. Atque hanc fuisse confirmant causam tantae aemul tionis, tam efferatae discordiae, de tam atrocium bellorum quae inter
principes Alexandri , gesta sunt , quod nemine ab Alexandro imperi, hqrede nominato,omnes in eius cupiditate exarserunt nullo alij cuili-- bet suorum commilitonum,subiici & parere sustincte. Audi Iustinum Alexandri
V in extremo libro. i2.Cum deficere,ilavit,Alexandrum amici eius viderent, desuo suc- quae erunt quem imperi'faceret baredem direstonari dignisiimum. Hac voce cesere di veluti bellicum inter amicos cecitust,aut malum discordia misisset,ita omnes ctum. in amulationem consurgunt, ct ambitione vulgi, tacitum fauorem militum quarunt.Orosius autem libro tertio cap. et s. hunc in modum scribit. Orosius. Mortuo Alexandro , principes eius per quatuordecim annos imperium P-
sui dilasauerunt, opesin optimam prauum a magna leone prostratam,
443쪽
aiuri dis rapsere catum eique ipsos inuicem in rixa irritatos praeda aemulatio ΑVideor mihi dupliciter hanc d nicultatem posse dissolvere. Dicam enim, veram esse eam sententiam , quam sequutus est scri-Mi Ptor prioris libri Machabaeorum, & reuera d: itributionem imperii
induces & amicos Alexandri, etiamnum vivente eo. esse tactam. Nam fuisse eam opinionem & antiquam.& a multis proditam , noni artius. negant,etiam qui ei contradicunt. Vniim de istis audiamus Q CDrtium in libro decimo ita scribentem.Oedidere quidam, Aleis xan hi di imbutM esse prouinciri , sed fam ian em ret,quamquam ab auctoribus tradita e lana m e e comperimiti. At enim,debuerat Curtius rationes afferre cur inane dc salsam esse eam opinationem arbitraretur. BAdiiciam alterum responsum. Dici potest, Alexandrum regna ducibus de amicis suis partim diuisisse ante obitum, partim autem non diuisisse. Quo planius hoc intelligatur,scicndum eis sexto die . filiam laborare Alexander caeperat , circum tantibus amicis . cum praeclusa Voce loqui non posset, exemptum digito annulum dedisse Perdiccae quo satis declarauit, se in illum omnem suam auctoritatem, & pote-IMOηM- statem transtulisse.Verum commodius haec,verbis Iustini enarrata intelligentur sexto die,inquit lustinus extremo libro duodecimo praesuo PM e, erractum digιto annulum Perdiccae trad'dit. Quae res ,gus entem an uorum eiiudissentionem sedauit. Nam etsi non voce nuncupatus haeres,indi- Ccto tamen electiu esse ridebatur. Addit Curtius libro decimo, in illo c5cilio ducum Alexandri, ad deliberandum de successore eius coacto, dixisse quendam nomine Aritionum. videri sibi manifesto indicio declara sic Alexandrum , quem vellet post mortem suam imperio suo praeesse scilicet. cui ipse annulum suum tradid isset. Quo circa videri sibi summam imperii ad Perdiccam deserri oportere Subdit Curtius
non dubitauisse cewros quin vera ille dixisset limulabant tamen, non aequo animo serentes quemnam sibi suorum commilitonum praeponi. urtim, Curtii verba ita se habent. Tu Aristia morsu: ed dicere, Alexandrtim con-fιltum cui retinique et regnum , voluisse optιMum deligi. Iudicatum autem Dab ipso optimum Perdiccam , tau annulum tracidiset. Nec enim xv meum a se isse morienti, sed circumferentem ocu os , ex turba amicorum deleg se , cui traderet. Tlasere igitur , summam imper ad Perri cam deserri. 20c dubitauere , quin vera censeret. Itaqhe rviuersi pro cedcre in medium Perdiccam , ct regis annulum tollere iubeb. tnil Haec
Curtius. Tanta igitur potestate delata sibi ab Alexandro, prouincias, quae sub eius erant imperio , Perdicca , ducibus , & principibus diuisit:
444쪽
A diuisit:simul ut re remoueret aemulos Ala ait Iustinus lilaro r3.& mutanus imperii, bene ricii tui faceret. Ex his autem concluditur quod intendimus, Nam si constat & auctoritatem Alexandri in Perdiccam datato annulo esse collatam, S ab ipso diuisa esse regna ducibus Alexan dri liquet profecto. eam diuisionem dici polse quodammodo factam ab Alexandro, qui dando annulum Perdiccae declarauit, quod ab ipso fieret, tanquam sua potestate.& auctoritate voluntateque factuin, haberi oportere. Atq; hoc irsum nisi ego fallor, videtur intellexisse Rabanus, di significat se, cum explanans locum illum supra allatum ex
priori libro Machabaeorum. Alexander tum adhuc νιueret , diust regna
sua lutei usuu diuisit inquit Rabanus,hoc est diuidenda reliquit.
factum est grande, contra Meridiem , c contra Orien
X uno successbriim Alexandri , genus , 5 originem duxit Antiochus Epiphanes, quem hoc loco significauit spiritus: Ul sanctus per cornu modicum. ille auctor generis ,& impe-
rij Asiatici atque Syriaci, quod ex ipso generatus. octauo - ρMgi- C loco tenuit Epiphanes , filii Seleucus Nicator seu Nicanor: qui post
Alexandri mortem , primo quidem creatus est sumus castrorum tribunus, ut lustinus ait libro decimo tertio . seu dux. socialis &equestris agminis, ut in Syriaco tradit Appianus : deinde, eiecto Laomedonte satrapa Syriae vici ue Antigono, tutius , Syriae , dc Asiae usque ad Indum flumen , obtinuit imperium,& tunc regis nomen atque ins ia assiimpsit , nono anno noli mortem Alexandri, si credimus Sulpitio in libro secundo sacrae historie vel anno duodeci- inper,mo, ut notauit Eusebius in chronicis. Mi is placuit initium reini huius Seleuci signari in anno primo decimae septimae olympiadis , scilicet, Heinutu P quo tempore recuperata Babylone . regium nomen & diadema sibi imposuit. Atque hinc plerique existimiant regnum eius computa dum. ς , quod in Eusebius in chronicis,d ios & triginta annos regnasse eum annotauit: Appianus verδ,ex quo post mortem Alexandri imperium habere coe- cv tbaorsipit, annos principatus eius definiens , dum S quadraginta constituit. Vpe titur Ab initio regni huius Seleuci,annis duodecim. vel quatu'rdecim reguu Graepost mortem Alexandri . anni regni Graecorum, quorum in libris corum Ju- Machabaeorum frequens est commemoratio, non autem a morte ipsu, ni du pr.
445쪽
Alexandri, vi multi' putauerunt, computari debent. Hoc autem AVnde com conceptis Verbis docet Eusebius in chronicis , idemque confirmat putandi in libro octiluo de demonstratione Euangelica: quo loco , a Primo sunt anni Cyri anno , ad initium usque imperi j Seleuci vel regni Graecorum,
rignt Gra- numerat annos ducentos quadraginta octo, cum ad mortem usque corum qui Alexandri triginta sex & ducentos putasset annos. Ponam hic verba in Macha- Eusebi j. prout ea Diuus Hieronymus latine conuersa memorat in suob eorum ii commentario, super nono capite Danielis. Λrimis inquit diademabris nomi- t. ΡΠα, G agia caput suo imposuit , anno duodecimo mortu Alexandrinantur. in q rempu iupputantur omnes anm a Dra imperio, ducenta quadraginta otito ad mortem vero Alexandri, ducenti triginta sex numerantur. ab hoc G- Bordio imperν Seleuci scriptura Machabaeorum. regnum Graecorum enumerat.
Eusebivi. Sic Eusebius. Ad hoc, Iosephus libri duodecimi antiquitatum capite Iuthus. septimo , aperte ostendit annos regni Graecorum, a principatu Seleuci esse inchoandos: ait enim, templum Hierosolymitanum sitisse ab Antioclio Epiphane pollutum, anno postquam Seleucus in Asa&Syria regnare coepit, centesimo quadragesimo quinto. In primo autem capite prioris libri Machabaeorum hoc ipsum euenisse traditur,anno regni Graecoriam centesimo quadragesimo quinto: ex quo apparet, idem annorum regni Graecoruin,& imperii Sel cucidarum
fuisse exordium. Eadem fuit sententia Seueri Sulpiti j libro secundo C sacrae historiae,& Rabani super primo capite prioris libri Machabaeorum,nec non & nostrae aetatis diligentiorum atque doctiorum chron ologorum. Quidὶquod eam ipsam sententiam duobus, nec obscuris, nec initalidis argumentis, confirmare possit in ZEtenim , si annos regni Graecorum ordiamur ii principio regni Seleuci, esisque percen-1eamus per cius posteros usque ad octautim annum Antiochi Epiphanis , quo templum Hierosolymitanum ab ipso violatum δc poli tum est, ex annis quibus quisque eorum regum regnauit, conficiemus si imma annorum centum quadraginta quinque, tot nempe quot anni regni Graecorum ponuntur in prioris libri Machabaeorum capite D rinio. Sin autem annos regni Graecorum putemus a morte Alexan-ri,ex e' tempore ad octauum annum regni Antiochi, non centum quadraginta quinque sed centum quinquaginta septem , vel centum quinquaginta nouem annos interfluxisse reperiemus. Deinde losephus libro duodecimo antiquitatum & capite septimo, annum centesimum quadra esimum quintum regni Graecorum, quo templum , Ut
diximus, propnanatum n ab Antiocho, incidisserit in olympiadem
446쪽
A centesimam quinquagesimam tertiam quod sane verum esse no pollet, si annos regni Graecorum a morte Alexandri putaremus. Mors enim Alexandre Alexandri, competit in annum primum Olympiadis centesimae deci- quaηdo sit maequartae: unde ad Olympiadem centesimam quinquagesimam ter- mortuin. tiam, fluxerunt olympiades triginta nouem hoc est,anni centum quinquaginta sex. Computatio igitur annorum regni Graecorum , non amorte Alexandri .sed ab initio regni Seleucidarum,cepit exordium.
Ex his palam est, aberraste a vero Nicolaum de Lyra, qui in sitis Nicolai de commentariis super primo capite prioris libri Machabaeorum conten- Lyra lapadit, annos regni Graecorum,qui saepius in illis libris recensentur, ab M. B Alexandro Magno putari oportere.Verum, serenda non est impudens temeritas, & temeraria impudentia Ioannis Aniiij, qui in suis commentariis super Philonis libro , qui inscribitur Breuiarium tempo- Falsa orum ausus est dicere, libros Machabaeorum olim fuissesne ulla nota- temerariatione temporum,scd eos postea,adiecta temporum distinctione, a Io-sentetitia sepho esse corruptos, atque apoc pilos redditos.Traditur enim , in lbanis An quit ipse. in primo capite prioris libri, Antiochu regnarc coepisse an- ni, de livno regni Graecorum centesimo trigesimo septimo, cum tamen luce clarius sit,primum annum Antiochi, fuisse ab Alexandro magno,Vndechab εο regnum Graecorum procul dubio initium habuit, centesimum quin- redargui, C quagesimum tertium. Ecce tibi, quam arrogantem fecerit Annium verae historiae & chronologiae ignoratio. Si enim is legis et Iosephum si Eusebium si Hieronymum, si rationem temporum ab optimis auctoribus vere descriptam & explicatam cognouisset. non tam temerε libros Machabaeorum, sicuti eos nunc habet i& publice legit Ecclesia, mendosos ,& apocryphos este pronuntias Iet. Nec solus in eo errore versatur Annius: etiam Ioanes Lucidus Driedo,atque alij complures, ducem eum, in chronologia sane fallacu dc plane caecum,lequuti sunt. sed enim,quaerat de nobis fortasse quispiam, cum diuina scriptura in libris Machabaeonini,primum regem Graecorum appcllet Alexan- Trciqνα D drum magnum,cur non ab eo potius quam a Seleuco, chronologianas oveili ι- regni Graecorum arcessere voluerit:cur item potius a Seleuco, quam ab Antigono. vel Ptolemao,qui ipsi Graeci, & succcstbres Alexandri ,& clarisIimi reges fuerunt, originem & rationem regni Graeco-gMrum repetenda esse duxerit:denique, cur regnum Seleucidarum, qui . 4cοημm, non in Gnecia,sed in Asia, ed Syria regnauerunt, Graecorum regnum appellauerit. Verum ad haec , ita responderi potest. Eis Alexan-r non μ'dci prunus in Graecia regnauit,quin etiam regni Graecorum ipse con--imitu
447쪽
a rege Sc- ditor suit: attamen regnum eius ad posteros ipsius non peruenit, se- Aleuco 3 cμη leucus autem,& ipse multos annos regnauit.& regnum eius,longa re' ς gum successione, in familia ipsius diu permaniit. Cur autem bilioria leuc id ru Machabaeoruni non ab Antigono . vel Ptolemaeo , sed a Seleuco re- Upςος μη gnum G r.ecorum deducat, in promptu ratio et L Seleucidae namque, regnuG Asiae ac Syriae imperarent.etiam in Iudaeos habuere imperium: corum Ernarrantur in libris Machabaeorum. ea omnia, & ipsis Seleucie rκω δε- dis Iudaeae dominantibus,& sere cum Iudaeis gella sunt. Regnumpor ιμ-- Seleucidarum licet non in Graecia sed in Asia.& Syria continure tur,quia tamen ipsi, Graeci erant genere lingua. religione. legibus, institutis moribus que,& doctrinis, propterea impcrium ipsorum ap- Bpellabatur regnum Graecorum. Sed reuertamur ad rentiochum Epiphanem cuius causa , superiora a nobis explicata sunt. Hic a primo illo Seleuco genus & origine ducens octauus fuit rex Syriae. Etenim. primus rex filii Seleucus Nica nor,qui regnauit triginta duobus annis; secundus rex fuit Antiochus Sotcr,qui Eusebio,regnauli annis decem & novem . Sulpitio viginti& unum: tertius, Antiochus Theos .annis quindecim: quartus Seleucus Callinicus secundum Eusebium, annis viginti. secundum Sulpitium unum & viginti:quintus Seleucus Ceraunus, secundum Eusebium & Sulpitium,annis tribus, secundum Appianum,duobus. sextus, CAntiochus Magnus,qui Eusebio& Appiano triginta sex: Sulpitio.tri- Pinta septem regnauit annis. septimus, Seleucus Philopater , cui I scphus libro tr. antiquit. tribuit annos septem , Eusebius autem A planus, & Sulpitius,annos duodecim: aliis placet cum regnasse an nis undecim . octauus Antiochus Epiphanes , hoc est. nobilis seu ilia lustris, ob res plurimas prospere gelias eo cognomento appellatus.
Hie filius fuit Antiochi magni, de Selctici Philopatros stater minornatu. Nam quod hoc loco scripsit D. Hieronymus, suille eum Seleuci Philopatros filium .haud dubie hoc ipfi per obliuione, vel per incogitantiam excidit. Dicitur hic rex in hac vilione Danielis,cornu modicum D quia erat secundus natu filiorum Antiochi, ad quem regni haereditas non pertinebat, i diti Romae priuatus vixit, pro patre Romanis da tus obses, ut traditur initio prioris libri Machabaeoru , & a lusti noli. 3 . Coepit regnare anno regni Graecorum,idest Seleucidarum, centesimo trigesimo septimo,& ab obitu Alexandri, circiter centesimo' linquagesimo eiecto filio statris. legitimo regni haerede, per fraudeci Per vim regnum inuadens. Multa gessit bella, ut inquit hoc capite
448쪽
A Damel: ad Orientem cum Artaxam regem Armeniae deuicit, & res nouas in l)erside molientes compressit ad Meridiem. quia profligato rege AEgypti cum exercitu captaquc regni magna parte Alexandriam obsedit & sine dubio obtinuisici regnum nisi iussu Romanorum sol uere obsidionem & AEgupto decedere coactus csset. Tunc ardens ira,omnem vim in i gnationis S furoris , in Iudaeos conuertit, atque e fudit. Anno igitur regni Graecorum centesimo quadragesimo tertio, veniens Hierosolyma omnibus diuitiis, ornamentis, bonisque eam urbem spoliauit. Biennio poli iterum d: repta urbe omnibusque templi B ornamentis & instrumetis ablatis, omnium sacrificio in & ceremoniarum legis Mosaic ς via Iudaeis interdixit,statuit in templo similla crum Iouis s)Iympii,& ab eo templum illud in pollertim nominari iii sit . Super altari holocaustorum carnes suillas mactari praecepit: prohibuit circumcisionem. sacros libros cobusat. ludaeos ad unam Grς corum religionem amplectendam colendamque compulit. Quapropter dicitur hoc capite raeualitisse contra fortitudinem ι ais, 2 principem fortitud nu idest usque ad filios Israel inquit Hieronymus,qui angelorum vallabantur auxilio,vel ut interpretatur Theodoretus, contra ipsum rerum omia: una auctorem Deum cui & populus Israel S: ipsum tem
C plum erat dicatum incredibili furore & insania concita us& erectus est. Deι erit deflessu eat ,eaflue concutiauit idest secundum Hieronymum& I heodoretum plurimos Iudaeorum nobilitate, doctrina, & pietate illustres terrrore minarum.& tormentorum .de obseruatione legis Mosaicae deiecit.& idololatri subiecit: stellas ipsas vocat Daniel, propter clarit. atem generis & splendorem pie atis,uel quia se me Abranae stellis a Deo in libro Geneseos capite decimoquinto fuerat coparatumr Vel aliter possunt haec intelligi, de viris sanctis. quos Antiocnus , non
spiritualiter sed corporaliter deiecit,& conculcauit .acerbissimis cruciatibus eos necando, sicut de venerabili sene Elea raro . septemque pueris Seorum matre posterioris libri Machabaeorum narrat historia. Nec vero suis viribus,sed propter Iudaeorum peccata in tantum l praeualuit Antiochus, sicut in eodem libro secundo traditur. Omne huius persequutionis tempus,durauit ab anno regni Graecorum centcsimo quadragesimo tertio, usque adcentcsimum quadrages naum octauum. Prophanatio tamen & pollutio templi, ab anno centesimo quadragesimo quinto mansit, usque ad rq8. Tunc a Iuda Machabaeo, tem plum repurgatu & rite renouatu est,posita lege, ut in posteru eius rei.
449쪽
memoria,mense nono per singulos annos celebraretur qiii dies sint, appellabantur Encaenioru, quorum mentionem secit Ioannes in sep-stua1ndiu timo capite historiae Euagehcae .Regnauit Antiochus, secundum Eu-
regnauerit sebium,& Sulpitium,& Hieronymu, super c. I i. Danielis, annis Unde- Antiochin cim: sed videtur regnasse tredecim; siquidem iniuit regnum anno cen Epiphanes. tesimo trigesimo septimo regni GDecoriim, obiit ucro , anno centes mo quadragesimo nono. Vtrumque proditum & testatum est,in primo & sexto capite prioris libri Machabaeorum Verum,undecim fuere anni solidi & integri exclusis duobus , primo & vltimo. imperse diis, nec omnino completis. Mendose legitur apud Appianum, regnasse cum duobus annis. In posteriori libro Machabaeorum cap. lI.reperitur Antiochus in anno regni Graecorum centesimo quadragesimo octauo,iam e vitiis excessisse. Sed vel prior liber Machanaeorum notare voluit quadragesinium nonum annum , etiam si non esset completus: posterior autem liber, annum quadragesimum octauum, quia erat iam exactus, tantummodo signare voluit. vel in priori libro numerantur anni regni Graecorum, more Iudaico, annos incipiendo, amense Nisan: in posteriori autem libro , putantur iidem anni more Chaldaico & Syriaco,hoc est sumpto eorum principio, a mense Elul, Sed quae docuimus de rebus gestis Antiochi .& de mal s, quibus ab eo Iudaei vehementer sunt afflicti, ea, quo planius & uberius cognoscantur. visum est lectori hoc loco repraesentare,quae Iosephus earun-Dsephus de dem rerum historiam scribens, in lib. 11. antiquitatum prodidit:sic au-
persequu- tem est apud Iosephum. Reuersu ab Aegreto,quam metu Romanorum ro tione An- liquerat Antiochus, Hierosolyma mouit exercitum, gri us in eam cretesinnotiochi. lib. quadragesimo tertio anno, ex quo primum ad Seleucifavuliam Syria regnumia. Antiq. demenerat. Dinde, commemoratis malis & calamitatibus, qu)bus tunc
cap. r. Iudaei a rege percussi & contriti sunt, capite undecimo ita scribit. I tegro triennio desertum fuit templum,postfactam ab Antiocho profanati Appellera nem. Ea enim incidit in annum cetesimum quadragesimum quintum,ct dicram usis uest an erat mensii vigesimum quintum,in olympiadem rerὸ,centesimam qMη- quem Las quage am tertiam. Renouatum est autem eadem die, anno cente O qua-Ieu hebraei dragesimo octauo,o Olympiade centesima quinquage a quarta.Prae ix
vocant te- rat autem eam desolationem Daniel, ante annos quadringentos octo, discruste Iesipho: dicens a Macedonibus profanandum Haec autem praedictio Danielis con-Cr reboim tinetur in hoc octauo capite libri eius: ab anno autem tertio Baltasadet nostro ris, quo ea visio contigit Danieli qui annus competit quinquagesi pNovcmbri. primae olympiadi, usque ad centesinom quinquagesimam tertiam
450쪽
A Olympiadena,quadi ingenti octo anni numerantur. Pergit Iosephus.
CHιbrauitautem Iudaι renouati templi festiuitatem per dies Octo sacrificiis tantaque latitia ob renouatos ritin pamos,priscumque religionem, Iudaeoruin animos compleuit,maxime quod ea Ducitas inste ato illis obtigerat: ut lex lata sit ad posteroi,qua ι terer quotannv bocfestam reparati cum cerinoniis tempti, per octo dies celebrarι. Et ex eo tempore,mos hic apud nostros obtinuit: vocamusque bat festiuitatem uminum epinorides, quod ex in sterato nobu illuxerit tanta faticitas. i Hactenus ex Iosepho p auca haec commemorata sunt, quae nonnihil lucis huic Danielis vaticinio de rege Antiocho, afferre posse videbantur.
η Et audiui et num de sanctu loquentem e P dixti mnm sanct alteri nescio cui loquenti, paulo infra uiuicem etsiri inter Ulai Gr ciamauit ii, Varie ac intelligere istam visionem.
V N e locum explanans diuus Hieronymus ita scribit Pr. - . ρ .is altero nescio quo, quod Symniacbia interpretatus est τινίποτε qquem no secuti sumus , Aquila ct Theodotio , O septuaginta Esi in verbum Nebrarium posuerunt. Nomen ergo an-C geti tacens. unum quemlibet de angelis indicauit. Iheodoretus hunc ipsum locum traditans,quod est inquit, Hebraice phelmoni, Graece li- gnificat quendam id iue testatur Syrorum lingua Hebrςae assinis pei iricuum igitur est Danielem vidisse angelos inter se colloquentes, ac d scere cupientes quantum futurum est et desolationis templi,ac tyrannicae illius persecutionis i mpus. Ex hoc loco Danielis intelligitur, veram esse δε sacris litteris couenientem Dionysi j doctrinam,de mutua angelorum locutione,5 quod ι,llba angelorum alii multa discant ab aliis, & inferiores purgentur, illumi--ctnentur, & perficiantur a superioribus, & quod angelorum dispar sit Hii. auctoritas.& potentia,sicut docet hic locus. Nam unus angelus, quem discant Hebraei,teste Hieronymo putant suille Michaelem, mandat Gabrie-Dli,ut hanc Danieli visi mem exponat. Et quia superiores angeli non solent mitti ad obeunda externa ministeria propria vero angulorum nomina,auctore D. Gregorio ab externo aliquo munere Sosiicio, quo funguntur angeli, sumun rur ideo nomen illius angeli superioris, non est expressum,& Daneli suit incognitum. Gregorius quidem certe ii milia in Evangelia trigesima quarta hunc in modum scribit .Privatis