Benedicti Pererii Valentini e Societate Iesu Commentariorum in Danielem prophetam, libri sexdecim. Adiecti sunt quatuor indices, vnus quaestionum; alter eorum quae pertinent ad doctrinam moralem, & vsum concionantium; tertius locorum sacrae scriptura

발행: 1588년

분량: 876페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

451쪽

textra. Luc. I. Tob.ca. II.

mus ιdem docet.

Toba. Angelorum

dines vera

ctio.

i COMMENTARIORVM

etι .im nomitu us angeli ccnsentur , ut per ea vocabula ignetur in operati Aquid ipsi valeant.Non enirn in ita beatorum ciuitate,quam de risione omnipotentu Dei,plena sc entia perficit, propterea propria nom sortiuntur angeli,quia sive propriis nominibus eorum personae sciri non polent sed cum ad nos. aliquid ruini ratura veniunt,quano, ctiavi nomiua a mιμι, feriis trahunt. Muhael hamque significat quid ut Deus Diabolus enum, qui Deo per superbiam ni tu egie ιoni upiuit, uum in ne mundi iusia virtute relinquetur. cum 3μι haele arci angeli, per ioannem in vocabo capite duodecimo astaturus perhiletur: vi qm se ad Dei si titudinem superbus extulerat,per Michaie- tempere nptui,discat. qtua ad Deo ivilitudinem per soperbiam nudus ascendebat. Gabrielhgni, at fortitudinem Dei, ideoque ad Mariam nutrιtur ιζum Rnunciaturus qui ad debisando aereas potestates humilis apparere dignatus est. Raphael quoque interpretatur medicina Dei, quιa videlicet, dum Toria oculos quas per οβ om curationis tetigit, caecitatu eius tenebras tersit. Qui ergo ad curandum mittitur, dignum fuit, ut Dei meduιna vocetur. Horum ii milia , cum in commentario huius loci, ante Gregorium scripserit D. Hieronymus,satis credibile est, ex Hieronymo totum hunc locum accepisse Gregorium. QVmam deprauis, regmnque cert. ι-mDLbus o regnorum succegionibus, ast Hieronymus,haec erat vim,Gaίries qui praepositus est praeliis, o cio interpretandi visioncm destinatur. Gabriel Gnim in linguam nostravi vertitur fortitudo, rei robustus Dei. Vnde quo tem- apore vas turus erat Dominus, ct indicturus bellum daemonibus, ac de mundo triui baturus mittitur Gabriel ad Zacbariam ct Mariam. Ubicunque verbmedicina ct anatio necessaria est. Raphael mittitur,quι interpretatur cur

lio,vel medicina Dei )oc videlicet,nominis interpretatione Agni cante, quod in Deo vera sit medicina. Porro ubi populapi Ulera promittuntur propitia-tro,s expiatio necesria est,Michael dirigitur, qui interpretatur, quis sicut Deus: vijsilicet inteirigatur,quia propitiationem res expiationem nustus possit asserre,nisi Deus.Haec D. Hieronimus. Liquet igitur ex hoc loco Da. nielis,& illo altero Zachariae cap. r. in quo sic est, angelus, qui loquebatur in me,egrediebatur: alius angelus egrediebatur in occursum eiuι,

dixit, curre o loquere ad puerum istum, liquet inquam, ex his atque aliis similibus scripturae locis,& verissimam esse doctrinam Dionysi, dehicrarchiis & ordinibus angelorum,& falsos esse, qui ei doctrinae non consentientes, omnes an los & beatos , a solo Deo proxime omni- doceri,& illuminari censuerunt.

Et di

452쪽

IM DANIELEM LIB. IX. IsA Et dixit ei, seque adet es eram'mane, ges duo millia tr centi, ndabitur ramctuarium.

I s verbis declaratur tempus,quo duratura erat vexatio &afflictio Iudaeoru ab Antiocho prosecta: durauit nempe, ab initio, postquam Antiochus veniens in Iudaeam coepit affligere Iudaeos. Vsque ad id temporis,quo Iudas Machabaeus profligatis ducibus & exercitibus Antiochi ,& suos ciues in libertatem vindicauit & templum quod sacrilege spoliatum, profana

tum i& pollutum fuerat .rite purgauit renouauit, atque exornailit, du-B rauit inqua,dies duo millia & trecentos,hoc est sex annos & tres menses, praeterque viginti dies. Prior tamen liber Machabaeorum, tempus totius huius calamitatis sex duntaxat annis definiuit ab anno videlicet regni Graecorum centesimo quadragesimo tertio, usque ad centesimum quadragesimum octauum. Quanquam tempus profanationis te-pli,Vsque ad eius renouationem,tribus integris annis praecise circumscriptum sitit. Atque haec ex ptimo&quarto capite prioris libri Machabaeorum plenius planiusque cognosci possunt.

Illorum autem verborum usque ad velteram ct mane , duo millia trecenti dici est duplex interpretatio. Una est Theodoreti,per vel peram, intel- C ligentis initium calamitatis; per mane ei uidem calamitatis finem. que admodum David quodam loco dixit vesperit m demorabitur lictus, O Val. ay. - matutinum latitia. Solet enim plerumque scriptura, res tristes & ca- Res tristes lamitosas , nomine vesperae , noctis & tenebrarum expri nere: contra vestera uο- Vero res iqtas & prosperas,vocabulis mane. diei & lucis esterre. Altera eiu ,hte-

interpretatio simplicior& planior, ob idque mihi quidem probabi- nebrarum. lior eorum est qui per vesperam & mane, designari putant integrum lata cyp1o diem naturalem cuius partes sunt. nox & dies artificialis, Moses enim stera Voca- in exordio libri Geneseos dixit, fantum es vesperes mane diei νο PCr ivlo. mane Vespera quς est terminus diei artificialis ,denotatur dies ipsa artificia- diei ct is D lis,tanquam ex suo termino: per mane autem,quod noctem finit, desi ostium cagnatur ipsa nox. Voluit igitur significare Daniel per vespera in &iΠλ- ri solita in

ne dies qui, numerantur in hac computatione non artificiales, exclu- scriptura.

sis noctibus sed naturales. qui diem limul & noctein continent inter ligi oportere.Sed prosecto , quotiescunque tam sacra , quam profanabilioria, in computatione temporum numerat vel computat dies simpliciter& praeci se, semper loquitur de diebus naturalibus. Qua propter superuacaneum videbatur ad naturalis dici determinationem, praemitteret

453쪽

praemittere illud, vesperam ct moe,dus missia trecenti ier. Est Dies nomὲ igitur admodum verisimile , illud vocabulum , dies superuacanee ab hic Elidat . aliquo esse adiectum, de Danielem praecise ita scripsisse, usque aa re

steram ct mane, duo missia trecenti: ut illud vellera niane sit periphra- sis diei nariiralis subobscura quidem . nec vulgo usitata, sed conuietudini prophetarum non aliena,& ea Molis doctrina non dissicilis intellectu. Nimirum , Lovanienses in annotationibus, quas in editionem vulgatam totius Scripturae nuper ediderunt, hoc loco admonent , in multis & antiquis codicibus , illud vocabulum , Med nequaquam reperiri. E cutitur Libet hic adscribere commentarium D. Hieronymi super his ver- Bemenda bis, quippe, non nihil super eo lectorem monere habeo. Ita scribit tur locus in Hieronymus. Legamus Machabaeorum libros , & Iosephi Listoriam, obmentario ibique i criptum reperiemus, centestino quadragesimo tertio anno a D. Hierou Seleuco , qui primus regnauit in Syria poli Alexandrum , ingressummi mendo- Antiochum Hierosolymam, de uniuersa vallatia : reuersumque annosia. tertio,in templo posuit sc itituam lovis, de usque ad ludam Machabetum,id est usque ad annum centesimum qhiadragesimum octauum, per annos vastitatis Hierusalem sex, contaminationis autem templi tresiduo millia trecentos dies & tres menses esse completos post quos

templum purgatum et Quidam pro duobus millibus trecentis, duo Cmillia ducentos legunt,ne sex anni & tres menses superesse videantur. Vespere autem dc mane successionem diei noctisque significat.Sic D. Hieronymus. Sed prosecho,quin mendose legatur hic locus , nequa quam dubitandum est. Nam in illis verbis, duo millia trecentos dies.& tres menses esse completos illud,& tres menses falsam reddit sententiam,cum Daniel totum illud tempus Antiochiae persecutionis, bis mille & trecentis tantum diebus definiat. Quo circa illud, & tres menses vel tanquam omnino vacans, inde extrudendum est: vel loco mouendum,iungendumque cum eo,quod antecessit de sex annis vastitatis Hierusalem: ut ita lagamus per annos vastitatis Hierusalem sex, Ddc tres menses contaminationis vero templi, tres annos, duo millia detrecentos dies esse completos .post quos templum purgatiun est. Quod autem postea subdit Hieronymus, quosdam, pro bis mille trecentis diebus, legiti ebis mille&ducentos, propterea existimandum est sic eos legere maluisse, ut his verbis Danielis no plures sex annis significarentur,dc sententia Danielis conueniret cum historia prioris libri Machabaeorum , quae docet tempus illius persequutionis,durasse ab

anno

454쪽

1N DANIELEM LIB. X rr

anno regni Graecoritim centesimo quadragesimo tertio, usque ad centesiimam quadragesianum octauum. At enim vero nite legatur ut illi voluersit,sive ut nunc est in omnibus libris,dissicilli muni sane locus hic habet explicam. At enim vero tempus huius persequutionis determinatum in priori libro Machabaeorum . ab anno centesimo quadragesimo tertio usque ad anni mcentesimum quadragesimum octa tum,non potuit esse longius sex annis integris, nulloque modo sex annos solidos excedere potuit. At bis mille & trecenti dies. quibus hoc loco Daniel spatium illius persequutionis circumscribit,continent sex annos tres menses. dic sque vi gitui. Quid ergo dicendum est Z Equidem nillil adhuc inuenire potui ad huc nodum exoluentum, quod mihi animum expleret. Dicam tamen ne nihil dicam: ratilla Danielem hoc numero bis mille trecen- an haec

Damelu entent a se duratist ne Antio in

pugnet cualio loco torum dierum , ita designaste tempus Antrochiae persequutionis, ut scripturae, eius terminum non ponerct in purgatione renouatione templi, qui est in sed eam extenderet usque ad mortem Antiochi, quae, ut narratur in priora ubra priori libro Machabaeorum, competit anno regni Graecorum cente si .mo quadragesimo nono. Nam etsi post renouationem templi, nihil baeonon . . passos ab Antiocho Iudaeos legamus, dum tamen ille saeuisiimus Iudaeorum bos iis vixit,stetit se persequutionem eius aduersus Iu d. vos,ve C re dici potest. Praesertim vero, cum ex nono capite posterioris libri Machabaeorum constet,quo tempore Antiochus mortuus est, eo tempo . re sitisse eum ferocissimo & saeuissimo animo aduersus ludaeos,nec nisi extrema mala atque immanem crudelitatem contra ipsos anhelasse.

Verum,ossicit huic intelligentiae .quod Daniel videtur terminasse hoc tempus, mundatione templi, ait enim 'Do ad vesteram ct mane duo mitia trecensi,o mundabitur ictuarium quasi dicat, transactis bis mille trecentisque diebus;mundatum iri sanctuarium, idest, templum,quod fuerat ab Antiocho violatum & pollutum. Sed non cogimur sic interpretari aut uitelligere ea verba non enim significat Daniel mun- , D dationem templi terminum fore eius temporis , sed inde cursu eius temporis ac sane prope finem suturarii templi renouationem: quam ideo praecipue commemorare voluit, quod cares futura erat ludaeis

maxime fausta,laetabilis di foriosa:&quod post eam,nihil mali essent Iudaei ab Antiocho perpessuri. D D. Eti

455쪽

COMMENTARIORVM

Et sine manu coni eretur.

I s verbis denotatur mors Antiochi. Illud autem sine

manu conteretur significat, eum sine manu hominis, hoc

est, non ab homine vulneratum & caesum , sed inuisibili manu Dei scelera eius vindicantis,paci in letali quota animi moerore & languore , partim acerbistimo & foedisilino corporis morbo percussum, impuram & scelestam animam exhalaturum. Disti ratis Verum mors Anti bi, maram babet in diuinis litteris dissicuti de morte tatem .Etenim, in tribus locis ni storiae Machabaeorum, hoc est in sex- regis Antio in capite prioris libri, & in primo capite libri posterioris, atque in uchi u ba eiusdem libri capite nono ita narratur mors Antiochi , ut de ea non modo diuersa , sed etiam contraria dici videantur. Age igitur, prim quod fue- narrationem mortis Antiochi , quae describitur in sexto capite priorit templsi ris libri,cum ea, quae traditur in capite nono libri posterioris , coi

ponamus,atque conferamus. Principio , similiter dicitur in utroque

et stulta- loco, Antiochum spoliare voluisse urbem quandam Persidis, Ze quod re voluit, in ea erat templum argento , auro, aliisque multis rebus pretiosissimis dii, qua inibi relictis ab Alexandro Magno,resertissimum. Quod fuerit illud, Hbe fuit templum, neutro in loco exprimitur. Sed sitisse templum Dianae illud tim confirmat Iosephus libro duodecimo antiquitatum, auctoritate Po- crium. lybij, ct Hieronymus super undecimo capite Danielis , praeter Po-ioseph. lib. lybium,etiam Diodorum Siculum,& Porphyrium testes adducit. Nonaa.cap. u. audiςndus est Appianus qui in Syriaco, Antiochum scribit,sp liauisse templum Elymeae Venerismam nec templum spoliauit, sed spoliare voluit, & incassum tentauit ec Veneris suit templum, sed Dialiae: indicat enim Plinius libro sexto capite vigesimo septimo, in illis regionibus templum, Dianae fuisse Augustissimum. De nomine ciuitatis, videtur nonnihil disterre in utroque loco, nam in sexto in

El)m . O pite pri ris libri, nominatur Elymais urbs Persidis, in posteriori aurrcrsepotis tem libro,dicitur Persepolis, uria quondam clarissima, & Persidis c 'ρης νη pur.Verum,nisi me sellit animus, credo equidem, vocabulo illo, Pcr urbi, non significari unam illam urbem,quae proprie dicta est Per Tersepρ is sepolis, sed seneratim signiscari urbem quandam Persidis. Non si xb nescius, uisse quandam Persepolim , stante Persirum imperio dilicti

dro mam de florentissimam: sed eandem urbem scio non modo non eliis conseruatam ab Alexandro, aut etiam pretiosis muneribus &Orn

mentis completam , sed penitus ab eo spoliatam,ablatis inde centum

dc viginti

456쪽

A & viginti millibus talentorummec tamdin Disse direptam, sed etiam concremata. Audiat lector, quid Q.Curtius libro f. de miserabili eius urbis incendio scriptum' reliqueriti Ex pessicibi irre stirna hau ct ipsa

temulenta, niaximam apud omnes Graecos initurum gratiam alexa rum ase civinora

firmat, i regiam Persarum iugisset incondi: expectare hoc eos, qxorum urbes scorti sig-

Barbari delessent. Ebrio scorto,de tanta re ferentesententiam,v π, ct alter, gestioneo ipsi mero onerati assenti t. Rex quosfuit auidior quam patientior. urbs mouitur viciscimur Graeciam ct urbi face Abdimu Zomnes incaluerant mero. gnifica ab Itaquesurgunt temulenti ad incendendam urbem , cui armati opepercerant. Alexandis v Primus rex ignem regia iniecit,tum conuiua o ministri , pellicesque. Multa lucens cedro aedificata erat regia, quae celeriterigne concepto,iate fudit incendium. fuerit.

Hunc exitum baluit regia totius Orientis,unde Digentes ante iura petebant, patria tot regum,Pntcu. quondam Gracia terror, motita decem militum n uiam classem.9 oxercitis,quibus Europa inundata est,contabulato mari mo- .

obus,perfosii , montibu , in quorum specussietum immissum es. Ac ne longaq idem aetate, quae excidium eiussinnuta est, surrexit. Alias urbes habuere Macesonum reges.quas nunc habent Parthi, huius vestigium, non inueni Grur usi Araxes amnis Ostenderet baud procul moenibus fluxerat , inde urbem fuisse viginti stadiu u stantem, credunt magis quam sciunt accolae. Pudebat Macedones,tam claram urbem a comm sabundo rege deleta e se. Hactenus Curtius. Liquet igitur, urbem, quam Antiochus spoliare voluit, non fuisse eam quae olim proprie dicta est Persepolis. Illam enim Alexander,ut sacra historia tradit, plurimis de quantivis preti j doliis impleu ratilianc penitus despoliatam sic incendio deleuit ut vix ullum tantae urbis apud posteros, usq; ad Curtii aetatem, vestigium extaret. Ecqua igitur fuit urbs3 Prior liber Machabaeoru cF. 6.nominat Elymaida. Equidem opinor fuisse Susamam urbem Susorum fuisse apud Persas nobilissimam. a cosin apbis pariter atque historicis proditum est. Hanc SVsorum sitisse antiquitus haritam prouinciae AElymaticae , ostendit Daniel in urbem An exordio huius capitis 8. cum dixit se filisse in Susa,quae est in regione Πρcbin sto Elam qua de re multa disseruimus supra cum eum locum interpretati si re ν sumus. Vt putem suisse susa, ducor ea coniectitra. quod templum Dia tuis. nin quod Antiochus despoliare voluit,inibi fuisse testatur Plinius lib.

c. cap.27. Eulavi inquit, sumu,circuit arcem Suserum, O temptam Diana,quod est illa regionibus augustissmum.

Cetera, in utriusque loci narratione planiora iniit. Nam , & si videantur Quaedam hi speciem diuersa possunt ea tamen ad eandem sententiam tacillime reductan priori libro Machabaeorum scriptum est, D D α nuntium ν

457쪽

COMMENTARIOR v Mnuntium cladis acceptae in Iudaea perlatum esse ad Antiochum in Per- A

sidem: in posteriori autem libro proditum est, eiusmodi nuntium a cepisse Antiochum, cum eis et circa Ecbatana. erum ita se res habuit nuntius recta luit ia Periidem,publica enim Sama erat, in Perside ver

sari Antioclium sed eum inde praecipiti, turpique fuga elapsum, di in

Mediam digrestum.offendit nuntius circa Ecbatana: quae urbs caput erat Mediae,cum haberet in animo Antiochus, sicut priori libro signi MIOcia tu catur reuerti Babylonem Nomen loci, in quo morte obivit Antiochus quo Antio siletur utroque in loco. Porphyrius, ut resert Haeron mus super ii .c. ap. ebus mor- Danielis, astirmat eum in a abes oppido Pelii dis esse mortuum. Atqui, tuim est. perspicuis verbi, historia lachab Porum docet eum , cumsog set ex APerside incidit se in morbum,ex quo breui poli interiit. Sed Porphyriuin historia legis Antiochi,multa. vel malitiose,vel in emer esse me- perpurius titum, D. Hieronymus super T.& ii. capite Danielis, manifestis con iis hi 'ria uincit Argumentis. De loco mortis Antiochi hoc tantum in posteri regis Antilo ris libri Machabaeorum cap. λ. legitur. Igitur homicida, O ia obemus, chi, multa pegim percu suo ri ipsic alio tractauerat , peregrὸ in montibus miserariti est militus. critu vita funcis est.Ex quo loco coiecturam capio, eum ex morbo interiisse in montibus Mediae,vicinioribus urbi Ecbatanorum, videlicet eo loco,vel non inde procul. ubi cladis & stragis ducum, atque exemcituum suorum,quos reliquerat aduersus Iudaeos nuntiu accepit. Nec CDe reuere vero illud,negotium lcctori facessere debet quod in priori libro dici mortu An- tur, Antiochum ex magna tristitia de moerore animi,scilicet ob duplexti. hi Di. infortuniu quod sibi tam in Perside, quam in Iudaea contigerat, inci- hahis. disse in morbii ex quo is mox periit,in posteriori autem libro traditur, perculsum esse a Deo insanabili,ssc inuisibili plaga eoq; de curru lapso

grauillima corporis collisione me bracisse vexata; correptum praetereae se diro viscerii dolore, ita ut de corpore eius, vermes scaturirent, ac vivetis in doloribus,carnes eius duerct tantusq; foetore corpore eius ei larer,ut nec alij nec ipsemet eu foetore amplius serre posset. Haec igitur de causa mortis eius. v id quid sed non cotrarie narratur in V -Vtroque loco. Etenim,primu ingeti animi moerore alse ius est,qui magna fuit etia causa consequentis morbi. Et utrunaque quide illi propter scelerae; us& mala,quibus Iuleos antixerat a Deo inflictum est. itaque quod prior liber breuiter & inuolute dixit, hoe ipsum in poste

riori libro . d. itincti s & enucleatius exponitur.& simυl occasio, atq; statis morbi,q ao periit,discrete explicatur. Nulla igitur inter narra Moneat morti, Antiocli , quae ponitur in nono capite posterioris libri,

di quae

458쪽

1N DANIELEM LIB. IX. ηυ

A. t itur in eap .prioris libri repugnam tu est,s Vtrumve loriciun subtiliter & diligemer expendamus. Se uitur,ut tertium de Antiochi morte locum qui est in principio posterioris libri Maesiabsorum , deinceps explicemus : spissum in

opus Tanta enim inter hunc locum dc duos alios , quos modo tracta uimus videtur esse uarrationis diaphonia, ut, aut non de eodem rege

scribi,aut si de eodem,quarila certe non modo diuersa sed etiam pla' mi fuerit

ne contraria de eo tradi videantur. Ita ue locus hic maiorem in m rex Anm- dum ingenti doctorum hominum exercuit α Vexauitadiis aliud , quo chis, cuirutam implicatum nodum exoluerent, conamentantibus. Nec quispiam mora inpii

B opinor it . quc vel aliis omnin5.vel etia sibi ipse satisfecerit. Sed vi- mo capite mus quid alii ad hanc dissicultatem expediendλm attulerint. posterioruEst autem in eo dii ficultas vel maxima, quod Antiochum, quem si in sexto capite prioris libri Macbabarorum. & in nono capite po- chabaoiasterioris libri proditum est. stra tentata urbis cuiusdam & templi describlia direptione , magno quidem cum periculo , sed saluum tamen fugisse tui. ex Perside , &. postea ex morbo interiisse: hunc ipsem dico Anti chum traditur in primo capite posterioris libri Machabaeorum, cumteniolum Naneae spoliare voluisset, per dolum a sacerdotibus ibi conclusum , lapidibulque percussum cecidisse. Videtur igitur manifesta C elle inter hunc,&alios locos de Antiochi morte repugnantia. Nic laus de Lyra , & Dionysius Carthusianus explanatin hunc locum posterioris libri Machabaeorum. opinantur diuersos susse Antiochos

quorum mors tam diuerso modo narratur,dc in sexto quidem capite prioris libri, non ue posterioris, commemorari mortem Antiochi

Epiphanis. in hoc autem loco,Anti bi Magni qui pater illiu -Niculta ruteritum. describit, voluit autem Antiochus Magnus compilare ten O

plum Beli,vi scribit Strabo li .is vel, ut refert Iussinus lib. 2 Dindy- Carthusi maei iue , ut habet alia lectio,Dodonaei socis. Qua re prodita , con- m sentetia cursu incolarum, Anti bus cum omni exercitu interficitur. in hanc quu D ritP Lyrani & Catili ani sententiam manibus pedibusque ivit Melchior Antiochia Canus, in libro cundo de locis Theologicis. cap. u.in solutione quintae obiectionis.Veram,quod isti dicut de Anti o Magno,nullo modo ei a probabile. Etenim, nunqua Antiochus Magiuis, Iudaeos odit, aut insectatus est, nunqui inhumane tractauita nulla clade vel calamitate amixit. Nulla igitur cauta. erat, cur eius mors quasi hostis Iudaicae pes 2 iurgentis crudelissimi tanta oninium dudaeoru laetitia & gratulatione acci horum sit,rcreui ac celebraretur. Euoluat Iector si uni duodecimum antiqui- tentia . .

460쪽

libr technotini inintuitatum i rimis. li ibi misi ius Abinis primo fieri: Iudaeorum, postea taminillis reconcilius idem a M- - Iocpb. ibo visest. Ponam hic quod memorati Ephuslibroethaeimmertim. iniloquens destinorem oriri is Hira bimamaret illi obside et 4 in eum et alii ἀ- preni ritum eo oderet religione motum indutiisse . uisesii ic leoni eman i rima'. latinias ignificasin est tauros tuta Gniurias eoae morietam rurgentea quam auro , Idena omnis nere ano tremi, exercitii praebuissentis chebus testis et monetarituririliuerit,ita moub'Anticho Epiphane. lui capta in porcos per alia e ma indimis modishmplum prophamuri dc lollust. inducet a voci si ter religionem. Phra cogi nistrariis testabori nil, Post ἡ Me, olephus nama, venia lino lurii pacificati,ianaeum Issi s Q iuet' ' Hyrcanus, qui eo tempore .principari iudaeorum tenebari. iiii aevin Antiocho foedere, exceptum in urbem cum exercitu tramitem

liberalislino. Quin ipsum in Parthicame inlisio mpro Misce

hein una clam auxiliaribus piis sequutus est. . .

Is aliud quorumdam mihi quidem.quod probabilius nonam vero sitis probabile responsumi. Agi eo loco crediderim de iocho - ρ ρ et Epiphane non tamen mortem eius describi . 4ed narrari horribilam quondam rasum , qui ei in Persidecontigit. Citinenim templiun - uinae ditissimum expoliare cuperet per dolum . iacerdotibus in tem plum receptus, conclususque,& amicis eius, comitibusquenon rumetum caesis,sed obtruncatis, membratimque assi iis, vis ipse penoc- cultum quemdam templi aditum elapsus D dibus quidem laercussus. ressuneque tractatus,lta viuus tamen aeuarit. Hoc autem ideo narra et int intelligatur,eam calii intemduisse perticulam quandamdiu ne vindietie tot tantorumque scelerum,qu ipsisin audae admise- rat de quasi praenuncium supremae calamitatis moxxonsequutae,idest, D pestilentis nainini. qutini acerbissimam pariterat tu distinat 'io

etem attulitan canamitione nominatur duac rex Antiochiaso

dam putant nomine ducumon significari regem Anti vim sti pem militineius in dirum exerci rus, sic hunc fuisse an templo Geu sum atque occis inlumsistimanteo nomine .intelligendimi esse Antiochum,neque tamen,quia percussus .cecidis dicitur pua Moncludneam falci tunc occisum reenim dicitur imperator, nonino cum ita ui et occumbitisedetiamsi s uom hin, ρο-

SEARCH

MENU NAVIGATION