장음표시 사용
51쪽
iiii pistola iro.& Isdorii lib. 6. Etymologiarum. Quinetiam Theodoretus,veteres Iudaeos putasse Danielem claris muni sui se piophe tam,testimonio Iosephi paulo supra posito confirmare Cur autem librum Danielis a propheticis scriptis Iudaei remouerint, nec ioci huius est causam inquirere,nec eat satis idoneam, S probabilem tinuenire facile est,nec eam nosse,ad id quod agitur,pM magni ucscrt. Qui quam nos eam, qualiscunqtie traditur ab Hebiaeis, infra libro tertio attingemus. Videntur porro duae res in hoc Danielis volumine plus. quam in aliorum prophetarum libris eminere doctrinae obscuritas,&praestantia. Illa facit, ut diligenter & attentE: haec ,vi libenter & auidEnuic libro legendo intelligendoque vacemus, atque innii ainus. De utraque re breuiter praefandum esse duxi. Quarii orex caulas tanta libro Danielis obscuritatem,quanta eum legentibus occurrit, accidit se puto. Prima causa obscuritatis potita. in multis historiis cum hoc libro multifariam complicatis pimixtisque,in quibus non pauca aliorum historicorum scriptis vidu
Ur prunaia tures e cc ntraria. Ponam aliquot exempla. In Secundo capite huius; sin hi b ' : c cria, qttae in hoc attis 1 r va
libri, dicitur rex Nabuchodonosor fuisse omnius ui temporis regi inpotentissitarias, ac nobilissimus: at Herodotos primo libro signincat, Cyaxarem illorum temporum aequalem, suisse eo rege potentiorem. Postea,in eodem capite Daniel vaticinatur, regnum I ei sarum minus& ignobilius fore,quam fuerat regnum Chaldaeorum quod elic videriir contra omnes historicos, ct contra ipsam scripturam, quae apud Isaiam que .& initio prioris libri Esdrae,nec non in librα Eliher,amplitudinem regni Persarum, maiorem nempe quam fuerat Chald prum, describit : quin etiam est id contra rationem. Etenim Cyrus , victo Chaldaeorum rege,omne eius imperium adluxit suo. Deinde,in quinto capi te, dicitur Balsasar fuisse filius Nabuchodonosor, S a Dario Medo, tam regno quὶm vita priuatus: quibus long)diuersa tradiderunt complures histori et,quos Iosephus libro decimo Ant. quitatum, S primo libro contra Appionem, Eusebius quoque libro nono de Praeparatione Euangelica capite tertio commemorant. Ad hoc in capite undecimo,pr dicit Angelus tres futuros post Cyrum Persarum reges usque ad Alexandrunm fuisse tamen multo plures , constat ς probatissimis historiis: quin ex sacris litteris, id non difficulter elici potest. Postremo, in fine capitis decimi tertia scriptum est, post mor rem Astyagis, regnum eius accepisse Cyrum: atqui Xenophon libro
primo inquit Astyagi successisse Cya iacem auunculum Cyri, Quem ait
52쪽
A ait suisse tunc puerili lecem annorum. Herodotus autem,quem strabo, Iustinus,& alia permulti sequuntur, narrat Cyrum qui dein in regnum successisse Atii agi,non tamen mortuo, sed a l. victo, & regno Secunda quidem,non autem vita priuato. eruntamen has dissicultates, pollea causa est suo quamque loco tractantes dissolvemus. Altera caula obscuritatis, praepostera et tequens hyilerologia,ideli, praepollera rerum narratio perturba- rertim na to rerum ordine: quae etiam in libris historicis non eis rara, sed in pro- ratio. pheticis ciebrior,creberrima vero in Daniele . Exempli causa, bilioria. Susannaeposita in decim otertio capite, cum puero Daniele contig etit,ante iecundum caput eo ni debuerat : quin Athanasius in Syno pii ab ea librum Dantalis aut picatur. Historia vero Belis de Draconis des scripta in ultimo capite,quia itante rugno Chaldaeorum accidit, praecedere debuit quintum caput. Clausula quoque illa terminans oecimum tertium caput. Rex hi ages ais situs Vt a pat/ea s cs, it us Per et e n. m s.poni debet ante caput decimum. Denique prophetiam Danielis, quae capite septimo & Octauo narratur, cum ea primo S tertio anno Regis B aliasaris euenerit, collocari oportebat ante caput quintum, in quo eius Regis interitus , qui accidit antio iegni
eius decimoseptimo, commemoratur. Tert incauta Obscuritatis Ori- i. i. i.
tur ex Chronologia,quae per se quidem solet cile ob: cura ta perplexa,
in Daniele autem,ut frequentissima,ita obscurii sima eli, maxime vero
Chrouologia septuaginta hebdomadum;quai um initium,& e ixus,at' horreas, que intermedij lcmporis decursus,& plurimas,&quorundam iudicio, C inexplicabiles habet diis cultates. Quarta causa obscuritatis proficiliacitur ex ratione prophetiae Danielis. Nam ut caeteris libi is sacris,pro- , hii etiaphetici sunt obscuriores , sic Daniel caetcros prophetas obscuritate ,
vincit. Etenim praeter illas causas obscuritatis,quas comunes habet cucaeteris prophetis,etiam nonnullas habet proprias: siquidem vat cinia eius multis variarum gentium historiis conuoluta sunt,quarum perexigua nunc extat notitia, obliteratis eorum scrip tis, qui eas historias o- fini diligenter exposuerant. Diuus Hieronymus in Praefatione suorum Commentariorum in Danielem affirmat,ad intelligendas Danie-i s prophetias,multiplicem Graecorum & Latinorum lilii oria esse ne- cestariam,veluti Suctori), Hieronymi,Callinici, Possulonis, Theonis,
ru aute libri et in totis et,quod attinet ad historias Da ii elis, magna ex parie intercideriat Hiero. quoq; in enarradis aliis prophetis ubcrior
D cum suisset,in hoc prcilior&ieiunior fuit, multis in locis adbistolias A et
53쪽
praedictorum auctorum remittens lectorem. Den;que obscuram so- Arescripturam Danielis, indicauit ei Angelus illis verbis,quae in capite duodecimo scripta sunt, Tu autem Daniel, clauae sermones, oesigna librum usque is lepus statutum: l lurimi pertransebunt, ct multiplex et scis Diia. Et paulo infra inquit Daniel. Ego ovia , G non intellexi, Et dixi,
Domine si ieritro hacs ctati, varii autet, quia clui sisunt signati'si mones que aes prae initum temptu : Verum ne desperaremus prophetiarum eius intelligentiam , mox subditur impi' non intelligenti uini in
tem inteli ent. Dictum est hactenus de obscuritate libri, de eius praestantia deinceps dicendum est. Dupliae Praestantia huius libri duabus potissmum ex rebus aestimari po- Praestantia test: ex materia, &aucto e .Ad materiae praestantiam facit,quod ea in ntibra Danie hoc libro perquam varia, grauis, & admirabilis. Varia est quia pa
lis ex mare timest historica,partim prophetica, dogmatica etia, ac moralis,quin ri eius,c iam pathetica. Etenim continet varias admodum historias, Chal- exauctore. daeorum, Medorum, Persarum, Graecorum, & Romanorum. Quapropter scitE diuus Hieronymus in epistola. Io 3. ad Paulinum,omnium ten,porum conscium , & totius mundi philolii stora Danielem appellat. Varias item continet prophetias, aut de rebus humanis, aut de tuturis multorum rςgnorum conuersionibus, ta successionibus , de transformatione Regis Nabuchodonosor in belluam , de . repentino interitu Baltasaris, de persecutione Regis Antiochi ad- in uersus Iudaeos: aut de rebus diuinis, ut de regno Christi, de tem-
pore aduentus,& necis Messiae , de resurrectione mortuorum, de
sempiterna Iudaeorum ob necem Christi reiectione, ac desolatione. Est praeterea moralis suius libri materia: continet quippe multa, & illustria documenta , & exempla, quibus erudiri possunt homines, & incitari ad colendam abstinentiani emplo Danielis: ad sortitudinem &eonstantiam , exemplo trium puerorum : ad siduciam diuini auxili j, exemplo Danielis bis in lacum leonum coniecti : adseruandam castitatem, exemplo Susannae, ad erogandas eleemosynas, memorabili documento & salutari consilio, quo Daniel regem Nabuchodonosor ab imminentibus ei malis seruare voluit.
est item dramatica materia: enimuero sunt vari E sparsa in hoc libro Diraecipua Theologiae dogmata, vel expressa , vel adumbrata, ut de sancta Trinitate, ide incarnatione, & morte fili j Dei, de eius regno, de futuro omnium hominum iudicio , de prouidentia Dei, di de resurrectione mortuorum. Est denique admodum pathetica: dum
54쪽
A eni in varios, subitos, a ni rosque tarn rerum euentus, quam illustrium personarum casus enarrat Daniel, varios itidem in animis hominum ciet motus, & cf. eius excitati. Atque hinc apparet materiae libri huius vaci et . . Grauissima porro est eiusdem libri materia,&mirabilitatis plenissima. Quid enim grauius , quam de summorum imperiorum euersionibus, de maximorum regum casibus, de praecipuis Christianae fidei mysteriis , de occultorum somniorum altis. simi, abditissimisque interpretationibu , de maximarum rerum vaticiniis agere λ id mirabilius historia trium puerorum , qui peranedias sanimas, non tantum illaes intactaque , sed laeti S quasi ludibundi,diuinasque laudes concinentes, deambulabant id hiastoria Abacuc , capillo ex Iud a Babylonem ferme pundio temporis ab Angelo transsati λ .antam mouet admirationem illa Nabuchodonosor in bestiam metamorphosis λ manus in pariete scribens λ subitusque Balsas aris interitus , atque quam insperatus, tam scelix Susani et exitus λ Quid plura λ omnes Danielis visiones admirandis imaginibus & similitudinibus fuerunt expresset. His accedit, quod prophetia Danielis complectitur omnia tempora, praeterita, praesentia , εἰ fistura: praeterita, ut in primo somnio Na-ς buchodonosor: sutura, ut in expositione somniorum eius, di in omnibus aliis praedictionibus: praesentia, ut in scriptura manus, quae apparuit in pariete, & in iudicio Susannae. Continet item Omnes modos, quibus visiones propheticae feri solet, hoc est, vel per somnia, vel per ecstasim aut raptum, vel per signa sensibilia, vel per illuminationem mentis. Et ut paucis diruam, si praestantia prophetiae eo maior debet aestimari, quo , de Christo, vel plura & maiora, vel explicatius & apertius vaticinatur, Daniel profecto unus de summis& nobilimniis prophetis eo nomine censeri debet, qui, Hietonymo auctore, clarissime omnium, de Christo vaticinatus est,
non solum mysteria eius praenuncians, sed etiam tempus aduentus, di mortis eius praefinito annorum numero, determinans. Quod ii
ad praestantiam doctrinae pertinet eius utilitas, est sanE multiplex &ingens huius libri. Primum enim ex eo apparet, sub Dei provide
tia esse omnia, eiusque voluntate& consilio regi, contineri, mutat; que terrarum regna de imperia. Deinde , multum valuit hic libςr ad consolationem & confirmatione Hebraei populi, qui eo temporc capi uitate Babylonica tenebatur oppressus. Postea villissmus est
C hic liber ad comprobationem fidei ciuistialia, cuius multa mystc'
55쪽
ria a Daniele praedicta,ia in nunc cernuntur impleta. Postremd maxi- . in conducit ad praenio nitionem & praemunitionem Ecclesiae aduersus ii turam Atilichosii persecutione. Amplexus eii hoc libro Daniel nonaginta circiter annorum historiam;hoc est a tertio anno regni Ioacim,qui incidit in Olympiadem trigesimam secundam,& in annii a RO. ma condita centesinium qui mum,uisque ad tertium annum regis Cyrim ' fuit tertius Olympiadis quinquagesimae quintae ,&ὶ Roma con-ο ἡc ic In quo temporis tractu S decursu multa in orbe terrarum , sane memorabilia , litterarum consignata monumen I ' ' , contigerunt. Nam intra hoc tempus fuerunt tres Iudaeorum c
pq ' i' ' ptiuitates , eorum que liberatio , & reuersio in patriam : trus item Prophetae uoruerunt, Hieremi s , Ezechiel,& Daniel; apud Roinanos Reges fuerunt,Ancus Martius, Tarquinius Priscus, ta Scr-uius Tullius: apud Gricos claruerunt septem illi sapientes: apud Lydos , Croessius rex opulentissimus: apud Chaldaeos Nabuchodonosor: Bapud MHos Cyaxares , cuius potentiam primo libro Herodotus in gnificat : qud Persas Cyrus imperij eorum fundator:in Sicilia Phalaris nobilissimus Tyrannus: in Graecia ceptum est coli Dodonaeum Oraculum; & nobiles silere cies Poetae, Stesichorus, Alcaeus,&Sappho scemina; tunc etiana tria regna, Iudaeorum, Chaldaeorum,& Medorum destructa sunt; tres item totius orbis clarissimae &nobilissimae ciuitates, captae euersaeque,Niniue, Babylon, & Hierosolyma. fuerit Sed quia praestantia libri huius, quae spectatii rex materia,explicata Auctor est: sequitur deinceps ut praestantiam eiusdem ex auctore & istriptore Ciso libri. petitam , aperiamus: neque enim clarita auctoris, parum illustrat libri dignitatem. Hebraei, quotum sententiae accessit Isidorus in libro sexto Etymologiarum , tradunt librum Danielis, Ezechielis, &duodecim Prophetarum, scriptos esse a sapientibus masnae synagogae,quos tempore Esdrae fuisse aiunt. Veruntamen Iosephus libro decimo Antiquitatum, nec semel, nec obscurE , nec dubitanter, D nielem tradit sua vaticinia litteris mandasse. Athanasiis in Synops, oninium,quae continentur in hoc libro, solum Danielem agnoscit
auctorem. Idem sentiunt Hieronymus, Eusebius , Apollinaris, M tbodius, Origenes,& Dorotheus in Synopsi, vitam Malachiae describens. Et vero est id quidem admoesura probabile, possum etiam cer
56쪽
A tum dicere. Hoc enim significasse videtur Dominus, cum Matthaei
vigesimo quarto capite dixisse traditur, Cum viverius abominationem de lationis, tua uitii. 0t per Danielem Prophetam, pia legit inredigat . Illud,
qui legit. Satis declarat quod praecessit, qua dicta est per Daniel m. Idem valere,atque si dixisset Dominus scripta est a Danitie. Idem quoque liquido intelligitus ex septimo capite huius libri,in cuius principio legitur, Danielem somnia & visi es suas breuiserinone comprehendisse,ac siimmatim scripsisse: & capite duodecimo scriptum
est , Anselum i ussisse Danieli, ut clauderet sermones,&obsgitaret librum tuum. Hoc ipsit in omnino deposcebat tam multiplex & ingens utilitas scripturae huius, supra commemorata, ad Synagogam & Ecclesia Christi peruentura. At enim vero impius Porphyrius,qui libros quindecim scripsit aduersus Christianos , eorum librorum duodecimum totum contulit ad euertendam huius libri auctoritatem, contendens eum non esse a Daniele scriptum, sed ab aliquo et aequali regis Antiochi Epiphanis, vel etiam posteriori: quippe qui res iam genas, & ab aliis historicis proditas commemoret. Verum quo plus auctoritatis & gratiae libro adderet, simulauit esse vaticinia futurorum, rumque auctorem mentitus est Danielem. Mani Porphyrij c lomniam Apollinaris,Methodius,& Eusebius diligentissime confiit,riat. SanE verissimu est,quod in Praefatione Danielis dixit Hieronymus, impugnationem Porphyrij,certissimum esse veritatis huius libri testis monium, cuius tanta sit in omnibus dictis veritas & constantia, ut Porphyrius credere non potuerit Prophetiam esse futurorum , sed Y praeteritorum historiam. Impudens autem Porphyrij mendacium, manifestὰ redarguitur vel eo argumento , quod Septuaginta intem retes , prope centum annos Antiochum Epiphanem antegressi,unc librum, tanquam Danielis germanam scripturam, ex Hebraeo in Graecum sermonem conuerterunt. Quin Iosephus in libro undecimo Antiquitatum refert , Iaddum Iudaeorum Pontificem ostendisse Alexandro Magno,cum is venit Hierosolymam,prophetiam,quae erat in libro Danielis de Rege quodam Graesorum olliti destruituro' Persarum imperium: quam de se, ut reueha erat . interpretatus Al 'xander, fidenter & alacriter, ad debellandum regem Persarum D rium contendit. Id autem sexaginta annis ante regnum Antiochi Epia phanis euenit.
57쪽
Caeterum omnem Danielis vitam cursim praenarrare, netia alienum. Ana ta intelligentiam libri huius non parum consciae' possit. P ATR1A Danielis suit, ut re t Dorollicus in Synopii, α Epiphanius in libro de Vita & Obitu Prophetarum, Leuioron sum perior pertinens ad soricin Ephraim , sed postea Levitis assignata, propinqua Castello Eniaus, nec plus nouein milliariae Hierosolyniis remota, nec long distans ab altera Bethoron . quae dicta est inferior, . di tribui Beniamin obtigit. Vciamque condidit Saria silia Ephraim,
lege prioris libri Paralipomenon caput scptimum. Vtiamque item multis post saeculis, posterior liber Palatir incri Gn in capite octavo, fuisse indicat a Saloitione exaediscatam : hoc cli, ut ego interpretor, vel resectam, vel amplificarum , vel cincta moenibus atque munitam: nlicet in tertio libio Regum, capite nono, inferioris dumtaxat Beth suetit a Salomone condita, mentio fiat. G E N v s D
nielis,pi ocul dubio regale fuit: id quod non obscure significatur initio hui iis libri, cum dicitur, mandasse legem Nabuchodonoibr, ut de pueris Hebraeis regiae stirpis formosiorcs eligerentur, electum autem eum primis fuisse Danielem. Idem quoque declaratur in libro qua to regum,capite vigesimo: eo namque loco legimus Isa: am praedixis se regi EZec tae, re aliquando,ut fili, eius captivi ducerentur Babylonein,& regi Babyloniorum seruirent: quod in Daniele completum esse istinant omnes. Iosephus libro decimo Antiquitatum, scribit Danielem suisse ex genere & cognatione regis Sedechiae. Autor historiae Scholasticae super libro quarto Regum,capite trigesimo nonodo C fert Ioacim regem Iuda, cum captus a rege Nabuchodonosor, vin dius duceretur Babylonem, mutata regis sententia, dimissum est e,in posito tamen tributo, acceptisque regia generis obsidibus, in quibus fuere Daniel&tres pueri eius socii: quod verum sit necne, infra expendemus. Sed cur scriptura nusquam indicat et patriam, vel gene lusiam Danielis, quemadmodum in libris aliorum Prophetarum fieri mictyequi lena, cauilain satis idoneam & probabilem, nullam inii auo Respondςnt tamen quidam, propterea id esse factum , quia non est hic liber Prophetiae, sed magis historiae modo conscriptus. Atqui Dob eandem causam nec in libro Esdrae qui est historicus genealogia eius adscribi debuerat. Alii respondent, id esse praetermissum: quia. Danielis genus & patria apud omnes Iudaeos erant notissim &vulgatissima. Quasi Wro non idem posset dici de Isaian Hieremia, quorux en genus εἰ Patria in eorum libris praenotantur. Epiphanius contra
58쪽
haeresin quinquagesiniam quintamdisputet: ns,Danielis, inquit,parentes in lacris litteris nequaqua nonii nari,sed in traditionibus tame Hebr orsi esse proditu ,patri eius nonae fuisse Sabaa. DE TRIBU IUDA sume Daniele, aperie ponitur in exordio huius libri: ide inque significatur libro quarto Regum, capite vigesimo: atque id esse sacris testatum literis confisinat Hieronymus. Qui tamen in Praefatione commentariorum suorum in Danielem, citat translationem semiraginta
interpretum: quae in principio decimi quarti capitis huius libri habebat, Danielem fuisse de tribu Levi, & sacerdotem. apropter nonnulli exi stimarunt, duos fuisse Danieles: & virum quidem de tribu Iuda, isse autorem huius libri usiaue ad caput decimum quartum:deal- B tero autem, qui erat de tribu Levi,historiam quet in ultimo capite co-tinetur , a quodam Abacuc alio nempe, quam qui inter duodecim prophetas ponitur,esse scriptam. Verum neque olim synagoga, neque nunc Christi Ecclesia plures viro Danieles libri huius autores, nouit. Dionysius Carthusianus ita dirimit litem, Danielem genere paterno fuisse de tribu Levi, materno autem de tribu Iuda: frequens enim erat duarum illarum tribuum per matrimonia copulatio. Isidorus quoque in libro de Vita&Obitu Sanctorum Veici is Testamenti , innuit ex sacerdotum & regum prosapia ortum esse Danielem. Sed quia haec
sine autoritate scripturae, vel Patriam,vel antiquae probataeque alicuius traditionis: &sine probabili aliqua coniectura infirm) dicuntur, nullum ad persuadendum pondus habere possunt. Credibilius igia
in tur fuerit, codicem illum septuaginta interpretum, quem citauit Hie- .ronymus,suisse mendosum. Nimirum, non semel Hieronymus testatur codices septuaginta interpretum fuisse suo tempore admodum vitiosos&corruptos. Cett),quod in illo codice fuisse eo loco rcscrt T sui ea Hieronymus,id nullus Graecorum librorum qui nunc quidem extant, habere deprehenditur. Cum Babylonem captiuus Daniel ductus est, tenerrimae fuit aetatis: eum namque Isidorus fuisse inquit tunc puerum: Epiphanius pusionem & infansem vocat. Qii' fit, ut simillimum vero sit , tunc Danielem decimo anno non fuisse maiorem.Atque hoc natur, tanquam fundamentum Chronologiae Danielis deinceps explicandae- Annus igitur decimus Danielis, quo ductus est Babylo- nem , concurrit cum tertio anno regni Ioacim , sicut in exordio libri huius traditur: & cum primo anno regni Nabuchod vos or, ut patet ex vigesimo quinto capite Hieremiae. Hinc liquet, natum esse Dani
D lara anno circiter vigesimo quianto resis Iosae , circa olympiadum - .
59쪽
gesi inam nonam,& annum ab urbe condita, nonagesimum quintum: vulelicet, annis ante Domini noliri ortum, sexcentis , ac prope sexaginta. Ex quo palam est, quanto fiterit apud Hebraeos antiquior sapientia, quam apud Graecos. Siquidem Daniel, qui septem Graeciae sapientes, hoc est, Graecorum sapientiae parentes, circa Olympiadem quinquagesimam in Graecia claros , aetate praeserit , nouis limis tamen prophetarum & sapientum populi Hebraei proximus suit. Ergo infans crat apud Graecos sapientia, cum apud Hebraeos iam ipsa consenuisset. Cum Daniel ab interitu Susannam liberauit, annum agcbat duodecimum : hoc enim tradit Sulpitius libro secundo sacrae historiae,&ante ipsum Beatus Ignatius Martyr, in epistola ad Magnesianos scripta. circa non procul vero est, quod Theodore ius dixit in Praefatione tuorum Commentariorum in Ezechielem, Danielis prophetiam duodecim annis Prophetia Erechielis fuisse priorem : siquidem initium vaticinandi fecit EZechiel, anno quinto transmigrationis Iechoniae , ut initio libri sui prodidit ipse: hoc autem acciAt, undecim annis, postquam Daniel primum prophetici spiritus, in iudicio Susannae specimen dedit, annos, ut dixi, natus duodecim. Quanquam prophetiam Danielis non aliam intellexit Theodoretus, nisi scripturam libri huius,quae incipit ab historia captiuitatis Regis Io cim: quae quidem captiuitas tertio anno eius Regis facta, duodecim
annis anteluit quintum transmigrationis Iechoniae annum , quo nia mirum anno Ezechiel vaticinari orsus est. Interpretatus est Daniel primum somnium Regis Nabuchodonosor,annum agens trigesimum quintum. Visiones quae in septimo & octauo capite libri huius nar- xantur,octogenarius habuit. Scripturam manus in pariete scribentis, annum natus prope centesmum explanavit. Anno , qui hunc prox
mὰ secutus est, quique primus fuit Darij Regis Medorum, tempus Messae aduentus de mortis,septuaginta illis hebdomadis comprehensum &definitum, diuinitus ei patefactum est. Visiones,quae mena rantur in decimo, undecimo, & duodecimo capite, hoc est, usque ad
tertium Cyri Regis annum , iam centenario contigerunt. Ex quo apparet, Danielem centesimum aetatis annia attigisse . vltra vero, quam
longὰ processerit , incompertum est. Nisi quod Isidorus in libro, de HVita, & Obitu senex rum Patrum Veteris Testamenti, ait, Danielem
60쪽
A centum ac deceni annos, & usque ad Darium Persarum Regem, vixisse. Verum haec sententia seipsam euertit: siquidem a tertio anno regni Ioacim , qui fuit decimus , ut supra dictum est , Danieli, us
que ad primum Darium Persarum regem, qui cognoini natiis est Hystapis, annos centum viginti octo fluxisse, in veris Chronologiis annotatum est : quibus annis si addas illos decem Danielis, planE conficies, eum ad centum triginta octo annos vixiste: cum ci tamen Isidorus non plus centum & decem annos assignet. De multis & admirandis prodigiis,quae Daniel ante mortem tuam praedixit Babyloniis, legenda iunt quae Dorothetis in Synops, & Epiphanius in vita Danielis scripta reliquerunt. Obiit Daniel Babylo-B ne, sepul Iusque eit in quadam cauerna, regio honore: cuius mors in Martyrologiis, in die vigesimo primo Iliiij notata est . Narrat Iosephus libro decimo Antiquitatum, Danielem apud Ecbatana Meciae, turrim aedificasse mirando artificio, eximiaque pulchritu dine: atque ob id maxim E memorabilem, quod usque ad sua tempora, speciem ea turris exhiberet recentis iii ictu ae,quasi eo ipsi, die tuisset exaedificata . Morem autem, inquit, vi ite ad suam aetatem perdurasse , ut in ea ipsa turri sepelirentur Medorum, Persarum, S Parthorum reges , eiusque turris custodia, viai de sacerdotibus gentis Iudaicae concrederetur. Iam vero, si Daniel usque ad tertium Cyri regis annum peruenit, necesse est fuisse eum spe di torem, & sicut credibile est, adiutorem , atque auctorem liberationis Iudaeorum, & leuersionis eorum in patriam: hoc quippe ac
cidit primo anno re ni Cyri, sicut in sine posterioris libri Parali-- pomenon , & in priucipio libri Esdrae scriptum est . Quin
Theodoretus extrema verba pimi capitis huius libri explanans, non dubitanter scribit,Cyrum edoctum a Daniele Propheti ina, lutile idiso nominatim scripta est apud Isaiam capite quadragesimo quinto,ad donandam Iudaeis libertatem , eosque humaniter, ac benignE tractatulos, esse permotum. Idem repetit Theodoretus super caput vi decimum huius libri. Sed qii aeret aliquis,cur Daniel in patriam cum suis popularib. non D est reuersusZAn quia eo tempore Daniel iam erat celenarius t quam' - . iobrem nimio conseditis senio , desectusque viribus, tam logum & l boriosum iter commode non potuisset peragere. An potiusquia eius'