장음표시 사용
751쪽
propria materia existens, aut si in aliena, in qua materiaint nobis ignotum est, & sic potest ab igne, qui apud nos est, differre materialiter consideratus,quas- da tamen proprietates differentes habet ab igne isto, ut quod successione non indiget nec nutritur. ART. VII. Vtrum ignis inferni sit sub terra. Conclusio. In qua parte in udi infernus sit,scire neminem arbitror dicit August.) nisi cui diuinus Spiritus reuelabit. Non ulli autem in quadam terrarum parte infernum esse putauerui. Alii uero sub orbe terrestri, tamen supra terrae tu perficiem ex parte opposita. Py thagoras uero in sphaera ignis, qnam in medio totius orbis esse dixit. Sed tamen conuenientius his, ruet in scriptura dicuntur,est, ut sub terra in sernus ese credatur, idque ex ipsa nominis ratione.
Deusuntate ct intellectu damnatorum, ii in nouem articulos dissa. ARTICVLVS I.
VTrum omnis uoluntas damnatorum sit mala. Conclusio. Cum natura in damnatis remaneat, seqcundum hoc bona poterit in eis esse uoluntas naturalis. Sed uoluntas deliberativa, quae est eis ex seipsis, est in eis solum malal, & hoc ideo, quia sunt persecte
aversi a fine ultimo rectae uolutatis. Unde etsi aliquod bon um uolunt,non tamen bene uolunt illud; & ideo
omnis uoluntas eorum mala est.
ART. II. Vtrum damnati poeniteant de malo quod fecerunt Conclusio. Damnati per se non poenitebui de peccatis,sed per accidens,inquatum affligentur a poena, quam pro peccato sustinent. AR. lII. Vtru damnati recta ratione uellent non esse.
752쪽
Conclusio. Non nellent damnati non esse,inquan- tu non esse consideratur secundum se, quia illud non est appetibiletin quantum uero consideratur ut est ablativum poenalis uitae aut alicuius miseriae, non esse potest desiderari a damnatis, secundum deliberatina
ΑR. IIII. Utrum damnati uellent esse in inferno alios
Coclusio.Sicut i Beatis erit persectissima charitas, ita in damnatis perfectissimum odium . Unde sicut Sancti gaudebunt de omnibus boliis, ita &ipsi de omnibus bonis dolebunt: unde &Delicitas Sanctorum considerata maxime eos affligit: unde uellςnt omnes bonos es te damnatos. Α R Τ I C. V. Utrum da mnat i odio habeant
. Conclusio. Deus ut apprehenditur in seipso, cu sit per es entiam bonitas, non potest alicui uoluntati displicere, sed effectus eius aliqui sunt uoluntati repti gnantes,inquantum contrariantur alicui,& secunduhoc aliquis no in seipso ed ratione effectuum Deum odire potest Damnati ergo Deum percipientes in effectu iustitiae,qui est poena,eum odio habent,sicut&poenas quas sustinent. ART. VI. Vtrum damnati demereantur. Conclusio. Post diem iudicij non erit aliquod meritum,uel demeritum, quia tunc erit ultima consum matio bonorum & malorum, ita quod nihil erit ulterius addendum de bono, uel de malo. Vnde& bona uoluntas in Beatis non erit meritum , led praemium:& mala uoluntas non erit in damnatis demeritum, sed poena tantum . Sed ante diem iudicij quidam dicunt , & Beatos mereri , & damnatos demereri: non quidem respectu praemij essentialis , uel poenae A A α princiri aus
753쪽
principalis,cum quantum ad hoc utrique ad terminum perueniant : sed respectu praemis ac identalis, uel poenae secundariae, quae postulat augeri usque ad diem iudicij. ART. VII. Vtrum damnati possint uti noti ia, quam
in hoc mundo habuerunt. Conclusio. Damnati habebunt actualem confidet rationem eorum quae sciuerunt,ut inde tristitia. non ut laetitia efficiantur, quo eorum miseria sit omni ex
AV. VIII. Vtru damnati aliqua do cogitabut de Deo. Conclusio. Damnati n ullo modo possunt cogita re de Deo per se, hoc est . tanquam totius bonitatis Principio:per accides uero hoc est, per Dei effectus, inquantum p unit ,& alia id genui, poterit Deus adamnatis cogitari. ART. IX. Utrum damnati gloria Beatorum uideant. Conclusio. Damnati ante diem iudicij uident beatos in gloria, non quod gloriam eorum, quali, sit,cognoscant, sed solum cognoscunt eos elle in gloria quadam inaestigiabili:&ex hoc turbatur, tu piopter inuidiam eorum, tum quod ipsi talem gloriam amiserunt, sed post diem iudicij omnino .bonorum uisione privabuntur,nec tamen ex hoc eorum pGecta minuetur, sed augebitur: tum quia memoriam habebutgloriae bonorum, tum quia uidebunt se indignos reputari etiam uidere gloriam Sanctorum.
QV AESTIO XCI x. De misericordia 2 iustitia Dei respestu damnatorum jn quinque articulos divisa. ARTICULUS PRIMUS. VTrum ex diuina iustitia inseratur poena aeterna
754쪽
Coclusio. Secundum diurnam iustitiam aliquis ex
peccato redditur dignus penitus a ciuitatis Dei cona tortio separari. quod fit omne peccatu, quo quis consura charitatem peccat,quae est uinculii ciuitate prae- . dicta unies:& ideo pro peccato mortali,quod est co rarium charitati, aliquis aeternu a societate Sancto 1 u exclusias, alternae poenae ad ij citur. Inuenititur etia'&aliae rationes a Sanctis assignatae; quare iuste pro peccato temporali aliqui poena perpetua puniatur.
Una ei quia peccauerunt contra bonu aeternu, dum contempseri: nt attei nam vita. Alia ratio est, quia homo in suo eterno peccauit. Tertia,quia contra Deum
sui est infinitus, peccauit. Vnde cum non posset esse infinita poena per intentionem, quia creatura no est capax alicuius qualitatis infinitar,rcquiritur quod siesaltem durat one infinita. Est etia quarta ratio , quia culpa manet in aeternum , cu culpa no possit remitti se ga alia, quam homo non potest post mortem acquirere, nec debet psna cessa re qua diu culpa manet. ART. II. Vtrum per diuinam misericordiam omnis poena tei minetur tam hominum, quam daemonum. Concluso. Nulla poena tam hominum, quam daemonum per diuinam misericordiam terminabitur, tum ex Scripturae testimonio, tum quod eiusdem rationis esse uidetur , bonos Angelos in aeterna beatitudin e permanere malos Angelos in aeternum puniri.
ART. III.Vtrum diuina misericordia patiatur homines in aeternum puniri.
Ofluso. Sicut daemones sunt in malitia obstinati,& i ta in perpetuo puniedi,ita & hominu anime, quin ne charitate decedunt : cum hoc hominibus sie imors, quod est Angelis casus.
755쪽
ART.ILH. Vtrum poena Christianorum damnatora per diuinam misericordiam terminetur. Conclutio Christiani soli quon fide Catholicannaliter perseuerabant,& ab alijs criminibus reperie
tur finaliter absoluti,a poena aeterna erunt immune . A RT U.Utrum omnes illi, qui ope rantur miserico
dunt:nec fides nec opera misericordiae eos liberabunda poena aeterna, etiam post quantumcunque spatium temporis.
Conclusionum totius Summae Theo- lon icae D.Thomae Aquinatis,
756쪽
aliqua ratione Methodi, qua utitur D. Thomas in uniuersa sua Summa Sacrae Theologiae. qui etiam in star Indicis esse poterit ad singula rerum gene- . ra facile inuenienda.
Ac primum ex ea Parte, qua Prima appellatur. π Mua quidem principio ac primum omnium agiti de ipsa Sacra Theoloeia , seu De sacra doctrina, qualis sit, ct ad qua se exten
dat. Quot. 1. Pet. ιDeinde de Deo, tanquam de principali huius fien, nasubierito,uidelicet An Deus sit. a. 3T um de Deisimplicitate. 3. Ibid. De Dei perfectione. δ. Et quia unumquodque prout perfectum est, ita dic
tur bonum consequenter agit De bono in communi. F. FTum do bonitate Dei. o. sve infinitate Dei. r. 7 De existentia Dei in rebus. 8. Ibid. De Dei immutabilitate. q. rDe Dei aeternitate. ι o. Ibid. De unitate Dei. I I. st Tum quomodo a nobis Deus cognoscatur . Ita ro
757쪽
Part. r. Quast. omnes cum ratione Methodi. De nominibus Diuinis. II. i a
Post de operatione Dei, ct in hac primum
De sic sentia Dei. I . I Quia autem rationes rerum,ut sunt in Deo cono cen- re,idea uocantur .idcirco adiungit considerationem De ideis. I s. ιZEt quia scientia est uerorum: consequenter agit
De falsitate. Quast. II. Tum porro de uita Dei. I 3.
De uoluntate Dei. Ist. De amore Dei,ao.
De iustitia 2 Misericordia Dei. a I.
De Prouidentia Dei. a a. De Pradistinatione.a 3. De Libro vita. a . De diuina Potentia a F. De diuina Beatitudine. a b.
Pon hac de his qua pertinent ad Trinitatem perstnarum in diuinis,ac primum De processione diuinarum Personarum .a I. at De relationibus Diuinis.a 8. ag Tum de ipsis persenis Diuinis in communi. ast. Depturaritate personarum in Diuinis. 3o. Ibid. De his qua ad unitatem uel pluralitatem pertinera
De cognitione diuinarumpersenarum IIa, 3 De persona Patris. 3 3. Ibid.
758쪽
par I. Qua Z.omnes cum ratione Methodi. De persena Fili';ct de Herbo 3 . 3 3 De Imagine; quod nomen etiam Filio attribuitur . 3 F. 34De persona Spiritus San Zi. 36. Ibid. De nomine Spiritus Sanciti,quod e t Amor. 3 7. 3 IDe nomine Spiritus Santiti quod est Donu. 3 8.uid. De Personis ad essentiam relatis. 3 ρ. Ibid. De Per Ρnis in comparatione ad relationes seu propietates. 4o. a De Personis in comparatione ad actus notionales. t. 33
De aequalitate ctstatutudine diuinarum persona-
De Missione Diuinarum Persenarum. 43. Ibid. Post considerationem diuinarum Persenarum , consequenter agit de processione creaturam a Deo: ac primum Deprodustione creaturarum, ct de omnium rerum prima causa. δή. - ι De modo emanationis reru a primo principio. I. M. De Principio durationis rerum creatarum . 6. 43 De rerum distinctione tu communi. . Ibid.
De rerum distinctione in speciali, silicet Boni st
Tum uero de Hystinctione corporalis 2 spiritualis
De substantia Angelorum absilute. so. Ibid. De comparatione Angelorum ad corpora. II. -6
759쪽
Part. I.Quest. Omnes cum ratione Methodi. De comparatione Angelorum ad loca.Fa. De motu locali Angelorum. I 3. De cognitione Angelorum. I . De medio cognitionis Angelicae. De colnitione Angelorum respecturialium. Ib. De Angelorum cognitione rei'ectu lium. FZ. De modo cognitionis AngelicasDe uoluntate Angelorum. 19. De amore 2 dileelione Angelorum. εο
De producitione Angelorum in esse De perfectione Angelornm in esse
Tum quomodo Angeli facti sunt mala,
De Angelorum malitia quoad culpam. De poena malorum Angelorum, id en Damonum.
Post spiritualem creaturam,agit de corporali, ac pri
De opere creationis creat arae eorporalis. 6s Ibid. De HIRincitisne,ac de ordine creationis ad distinctionem. 66. V
De Opere distinctionis secundum si ct de operepri'
ma diei. 67. J9 De opere secunda diei. 68 oo De Opere tertia diei by Ibid. Tu de opere ornatin quatu ad quartam diem Io. οι De Opere quinta diei r. Ibid. De
760쪽
I opere sexta d ci. Z - Deus qua attinent ad septimum diem.7 φ. oa De omnibus septem diebusin communi 74. μια.
Post de Homine, ct primo de his, qua pertinem Messentiam anim . 71 -
De unione anima ad corpus. 76.
Depotentitys anima in secials 7 F. Depotenti s intellectivis. q.
De potenti's appetitiuis in communia o De Osualitate. 81
De Libero arbitrist. 3- Posthacastis de ambus ct habitus anima quantum ad potentias intellectivas ct appetitiuas Nam alia potentia non pertinen diretin ad T heologum. Ac de appetitiuis agitur in Secunda Parte quia ad moresste tant. Nunc autem de sntellentiuis , De anima cognitione respectu corporalium. 84. 72De modo ct ordine intelligendi. δ s. 73Quid intellectus noster in rebus materialibus cogno- stat 36 7 F Quomodo anima intellictio stipsam,2 ea q sunt in ipsa.cognoscat 8 7. - - ῆ Quomodo anima humana coinoscat ea quasuprafl