D. Thomae Aquinatis sacrae theologiae doctoris vere angelici Aureae conclusiones, ex vniuersa ipsius Summa desumptae; quibus ubique praefixae sunt quaestiones, suique item singulis articuli. Addita est in fine ratio ordinis ac methodi, quam auctor in

발행: 1572년

분량: 795페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

731쪽

Coclusio. Corpus humanum & quicquid in eo estierit perfecte subiectum animae rationali, sicut anima perfecte erit subiecta Deo:&ideo in corpore glorioso non poterit esse aliqua mutatio contra dispositio nem illam ,qua perficitur ab anima:& ita corpora illa. erunt impassibilia. se /:AR. II. Utru tria passibilitas in omnibus erit aequalis. Conclusio. Impassibilitas quantum ad se in omnibus erit aequalis quantum uero ad causam suam, erit in uno maior quam in altero. Causa autem eius est dominium animae super corpus , quod causatur ex hoc. quod fruitur Deo immobiliter: unde in illo qui persectius fruitur,est maior impassibilitatis causa. ΑRΤ.III. Vtrum impassibilitassensum in actua corporibus gloriosis excludat. Conclusio. Impassibilitas non excludit sensum in actu a corporibus gloriosis,sed erit per susceptionem

a rebus quae sunt extra animam,non immutatione naturali,sicut cum manus fit calida ex tactu rei calidae:

sed immutatione spirituali, sicut pupilla recipit speciem albedinis ,& tamen i pia non efficitur ea, quereceptio per se facit senium in actu, & non immutat

naturam recipientis.

ART. IIII. Utrum in Beatis post resurrectionem sint omnes sensus in actu.i Coclusio. Seius odoratus & auditus erut post resurrectionem in actu, no aut gustus, nisi sorte per quaadam immutatione linguae a quoda humore adlucto .

QVAESTIO LXXX III. . De subtilitate corporum beatorum, infixarticulos diuisa.: ARTICVLVS I VTrum subtilitas sit proprietas corporis gloriosi.

732쪽

Conclusio.Cum ratione animae glorificatae eorpus

gloriosum dicatur spirituale, merito subtilitas est proprietas corporis gloriosi per estectum spiri tualis po

tentiae.

ART. II.Vtrum ratione huius subtilitatis competat corpori glorioso ee in eo de loco cu alio no glorioso. Conclusio. Non potest corpus gloriosum ratione suae subtilitatis esse cum alio corpore in eodem loco, nisi auseratur id per quod prohibetur nuc esse simul cum alio corpore in eodem loco: nempe ex operatione uirtutis diuinae ad persectionem gloriae. ΑRΤ. III. Vt ruin per miraculum fieri possit, quod duo corpora sin t in eodem loco . Conclusio. Necesse est duo corpora in duobus locis esse,quia diuersitas materiae requirit distinctione in situ:& ideo quando coueniunt duo corpora in unu destruitur esse diltinctu utriusque, & acquiritur utri que simul esse unum inditim diu. Hoc aute esse di itinctu dependet a principijs essentialibus rei, sicut e causis proximis, sed a Deo sicut a causa prima:& quia causa prima potest conseruare re in esse cessantibus cau-

. sis secundis, ideo diuina uirtute & ea sola) fieri potest ut accidens sit sin e subiecto & similiter quod corpori remaneat esse distinctum ab alio corpore,quamuis eius materia no si t distincta insitu ab alterius corporis materia,& sic miraculose fieri potest,quod duo corpora sint simul in eodem loco. ART. IIII. Vtrum unum corpus gloriosum possit esse cum alio glorioso in eodem loco. Conclusio.Corpus gloriosum ratione suae proprietatis no habet, quod possit esse cum alio corpore glorioso in eodem loco, sicut nec cum corpore nou gio rioso, diuina aut e uirtute fieri posset. ut duo cori ora 'lor iosa essent simul,uel duo non gloriola, sicut gio I 0ITl0In molaru

733쪽

riosum & non gloriosum. Sed tamen non est conueniens,quod corpus gloriosum sit simul cum alio corpore gloriose: tum quia in eis seruabitur debitus ordo, qui distinctionem requirit, tum quia unum corpus gloriosum non seponit alterum, & sic nunquam

duo corpora gloriosa erunt simul. ART. U.Vtrum ex sua subtilitate remoueatura cose

pore glorioso necessitas existendi in aequali loco. Conclusio. Necessitas existendi in aequali loco,tolli non potest a corpore glorioso ex sua subtilitate:ga repugnaret rectae dispositioni corporis humani,quq requirit determinatum situm & distantiam partium. Vnde nec per miraculum hoc unquam fiet. Et ideo corpus semper erit in loco sibi aequali. ART. VI. Vtrum corpus gloriosum ratione suae subtilitatis sit impalpabile. Conclusio. Omne corpus palpabile est tangibile, sed noco uertitur. Na omne palpabile ulterius addit l, resistit tageti: unde aer,qui nun si resistit transeunti per eum,tangibilis side est, sed no palpabilis. Sic ergo palpabile dicitur corpus ex duobus, i ex qualitatibus t agibilibus,& ex hocin resistit tageti, ut uo per- traseat:&ga qualitates lagibiles pro inuentu tur nisi in corporib grauibus,& leuib',q habet cotrarietate ad inuice,ac per hoc sunt corruptibilia: ideo corpora coelestia quae sunt natura incorruptibilia,sunt sensibilia quidem uisu, sed non tangibilia,& sic etia ta ecpalpabilia. At corpus gloriosum habet a natura tua qualitates quae sunt natae immutare tactum: led quia est omnino subiectu spiritui, in potestate eius est , ut secundu eas immutet tactum, uel non immutet. Unde secundu naturam suam palpabile est corpus gloriosum, sed ex uirtute supernaturali hoc ei compstit, ut cum uult non palpetur a corpore non gloriolo.

734쪽

De agilitate corporum beatorum utres articulos divisa. ARTICULUS I.

VTrum corpora gloriosa sint sutura agilia. Conclusio. Cu corpus gloriosum sit omnino subiectum animae glorificatae: corpus gloriosum erit agile sicut anima, ut ei sit habile ad obediendum.

ART. II.Utrum Saneia agilitate sua nunquam utantur,ita quod moueantur. Conclusio. Sicut corpus Christi glorificatum in Iscensione motum est, ita & corpora gloriosa mouetur agilitate sua, ut eis libitum fuerit. ART.III. Vtrum Sancti mouentur in instanti. Conclusio. Corpora gloriosa mouentur in tempo- 'e,sed imperceptibili propter breuitatem.

De claritate corporum beatorum, iutres articulos divisa. ARTICULUS I.

V Trum corporibus gloriosis claritas conueniat. Coclusio. Ex scripturae auctoritate uerissimum habetur corpora Sanctorum poli resurrectionem lucida fore. Atque claritas illa causabitur ex redundantia gloriae animae in corpus. Et quia claritas quae est in anima spirituali, recipitur in corpore, ut corporabis, ideo secundum quod anima erit maioris claritaris, secundum maius meritum, ita etiam erit differentia claritatis in corpore, & ita in corpore glorioso cognoscetur gloria animae.

ART. II. Utrum claritas corporis gloriosi possit uideri a non glorioso oculo. Con

735쪽

Cocluso. Cum lux exessentia sua nata sit mouer Iuisum, & uisus secundum substantiam suam natus si Precipere lucem: merito afferendum est claritatem corporis gloriosi naturaliter ob oculo non glorioso: uideri posse.

ART. H. Vtrum corpus gloriosum necessario uideatura corpore non glorioso . Conclusio. Cum corpus nostrum glorificatum sit . conforme corpori Christi post resurrectionem , &cu corpus gloriosum suturum sit maxime obediens animae: ideo in potestate corporis glorificati erit, ut uideatur, uel non.

De conditionibus corporum damnatorum resu gentium , in tres articulos diuisa . ARTICVLVS I. VTrum corpora damnatorum cum suis deformitatibus resurgent . Coc. cu Deus in resurrectione natura humana integre reparatur' sit, quic is desect' uel turpitudinis ex corruptione uel debilitate natur siue principioru naturaliti in corpore fuit, totu in resurrectione remouebit. Defectis aut, si ex naturalib* principijs i humano corpo naturaliter cosequunt, sicut poderositas , passibilitas, &c. i corporibus danatorii erui: quo, defeet ab electoria corporib* gloria resurrectionis excludet..AR. li. Utru corpora damnatorii erui icorruptibilia. Conclusio. Corruptio mutatio quaedam est; unde dupliciter fit , ut corpus quod ex conditio'Citiorum principiorum corruptione habet, incorruptibile reddatur. Vno modo ex hoc quod principi Rin ad corruptione moves, totaliter tollitur. Cum enim primum coelum si alterans per motum suum localem ,& ali

736쪽

AEsTIO LXXXVII. re cognitisue quam habebunt res citati in iudicio

regpe ctu meritorum 2 demeritorAm,in tres VTrum post resurrectionem quilibet cognoscat peccata quae fecit. Coclusio. Cum in die iudicij conscientia unicuique testimoniu redditura sit, & cogitationes uniiqueque accusaturae, aut defensurae,& omnia opera homi' num in iudicium sint uentura ; oporter, ut quisque omnium operum suorum notitiam habeat. ART. II. Vtrum quilibet possit legere omnia quae sunt in conscientia alterius Conclusio. Cum oporteat in ultimo iudicio iustitiam diuinam omnibus apparere: necesse est etiam, ut cuilibet sua & aliorum praemia tio , uel condemnatio manifesta sit & per consequens omnium merita uel demerita, cum ea proferri oporteat in iudicio. ART. IHI. Vtrum omnia merita uel demerita,propria uel aliena,uno intuitu ab aliquo uideantur. Conclusio. Etsi in instanti aliquis uisurus non sit singula, tamen breuissimo tempore auxilio diuinae virtutis omnia particularia considerabit. ιQVAESTIO LXXX VIII. a Te iudicio generali,tempo re 9 loco in quo με, . in quatuor articulos diuisi.

V Trum generale iudicium sit futurum. Conclusio. Quemadmodum in mima rerum productione immediate omnia processerunt a Deo; ita uniuersale iudiciu futurum est , respodens primae illi

ARII CVLVS Iarticulos divisa.

ZZ χ rerum u

737쪽

rerum productioni, quo dabitur ultima completio mundo , unoauoque accipiente finaliter quod ei debetur secundum seipsum. Vnde etiam & tunc erit umuersalis separatio bonorum a malis, quia ulterius nIerit locu s, ut mali pro bonis, uel boni pro malis pro AR. II. Utrum iudicium fiet per locutione uocalem. Conclusio. Cum prope infinitum tempus requireretur in iudicio uniuersali in per loquutionem neret

uocalem; probabilius est non per loquutionem uoca- Iem, sed mentaliter ultimum futurum iudicium. ART. IlI. Utrum tempus futuri iudicij siit ignotum. Conclusio. Deus per essentiam suam est caula reru: utrum autem creaturis com municat, dum & rebus tribuit uirtute agendi alias res,quarum sunt causae,&Iquibusdam etiam cognitionem rerum praebet, sed mutroq; aliquid sibi reservat. Operatur enim quaedam, in quibus nulla creatura et cooperatur :& similitor cognoscit quaedam, quae a nulla pura creatura cognescuntur. Hec autem nulla alia magis esse debent,qufi illa quae soli diuinae subiacet potestati, an quibus nulla creatura et cooperatur, & huiusmodi est finis mundi in quo erit dies iudicii. Non .n .Per aliquam cani creatam mundus finietur sicut etiam mundus esset cepit immediate a Deo. Vnde decentes Sogaldi j-nis mundi soli Deo reseruatur.

ART. IlH. Vtrum iudicium fiet in ualle Iolaphat. Couclusio. Qualiter illud iudicium sit tuturun i ta quomodo homines ad iudicium conueniant, non potest multum per certitudinem sciri: tamen probabiliter potest colligi ex Scripturis,quod cir ca locum cmontis Oliveti descendet, sicut & inde ascendit: ut

idem esse ostendatur,qui descendit dc ascendit.

738쪽

Vtrum aliqui homines iudicabunt cum Christo. Conclusio. Iudicabunt persecti uiri cu Christo,inquantum in eis continetur decreta diuinae iustitiae in quibus homines iudicabutur: non quidem ex propita se auctoritate nasic iudicare est solius Dei sed Chiisti sententiam in aliorum notitiam ducendo. 1 ART. II. Vtrum iudiciaria potestas correspondeat uo luntariae paupertati. 'Cocluso. Non cuilibet pauperi datur iudiciaria po testas sed ei qui omnibus relictis , Christum sequutus, fuerit, iuxta persectionem uits & hoc specialiter pro

pter tria. I. ratione congruitatis,quia in quibus uolun taria paupertas est, non est eis aliquid quod eorum ius. dicium a iustitia deflectat. r. per modu meriti,quia humilitata res podet exaltatio pro merito. 3. quia paupertas disponit ad modii iudicadi. Ex hoc . n. aliquis Saetorum iudicare dicetur,quia cor habebit edoctum omni diuina ueritate,qua ali js:potes crit manifestare i AR T. III. Vtrum angeli ecbeant iudicare. Conclusio.Iudiciu Filio attribuitur, quia secunduhumanam naturam omnibus apparebit tam bonis, quam malis, quamuis tota Trinitas iudicet per auctoi ritatem:&ideo etiam oportet ut assessores iudicisi humanam naturam habeant in qua possint ab omni bus bonis & malis uideri. & sic Angelis non compe- tsi iudicare,qua uis Angeli etia aliquo modo possunt dici iudicare per sententiae approbationem. A RT.HII. Vtrum daemones exequetur sententiam

iudicis in damnato .

739쪽

Conclusio.Quemadmodum beati beatos mutuo illuminant,ut Angeli per quos diuinae illuminationes deferuntur: ita probabile est, quod dati non es sint executores diuins iustiti in malos,nec ob hoc minuitur aliquid de daemonum poena; quia in hoc etiam palios torquent, ipsi torquebuntur. Ibi enim miserorum societas miseriam non minuet sed augebit.

ART. V.Vtru omnes holes in iudicio comparebunt. Conclusio. Potestas iudiciaria Christo homini collata est in praemium humilitatis,quam in passione exhibuit: iple autem sua passione sanguinem pro omnibus fudit,quantum ad sufficientiam , licet non in omnibus effectum habuit propter impedimentum in aliquibus inuentum:& ideo congruum est,ut omnes homines in iudicio conglegentur ad uidendum erus ea altationem in humana natura,secundum quam constitutus est iudex a Deo uiu'rum & mortuorum. ART.VI. Vtrum boni in iudicio iudicentur. Conclusio. Beati omnes quantum ad praemiorui retributionem iudicabuntur, quantum uero ad merctorum discussionem, ij qui notabilem alicuius imeriti habet, non iudicabulum at illi qui negotiis xe renis lunt im pliciti,ita tamen ut sua peccata per eleemosinas expiarint,iudicabutur,& tamen saluabutui ART.VII.Utrum mali iudicabuntur. Conclusio.Iudicium quod est poenarum retributio pro peccatis omnibus copeti t: iudicium autem quo lest discussio meritorum, solum fidelibus , in quibus manet fidei iundamentu:unde ipsi fideles, qui fuerim

saltem numero ciues ciuitatis Dei iudicabuntur ut ciues;in quos sine d scussione meritoru sentetra morti non feretur: sed infideles condemnabuntur,ut hoste:

ART.VIII. Utrum Angeli in futuro iudicentur.

Coclusio.Cu in bonis Angelis nihil

740쪽

possit neq; in malis angelis aliquid boni, nullo modo iudicium discussionis eis competit,quia quantum ad propria merita ia iudicati sunt:iudicio in retributiones iudicabunt,quantu ad merita,ad quae alios incitarunt. V nde directe loquedo , iudiciu nec ex parte iudicantiu, neq; iudicandoru erit Angelorussed hominum:sed indirecte quodammodo respiciet Angelos, inquantuna actibus hominum fuerunt commixti.

QVAESTIO XC. IDe forma iudicis uenientis ad iudicium, in '

tres articulos divisa. ARTICULUS PRIMUS. Vttu Christus in forma humanitatis sit iudicaturus.

Conclusio. Cum finale iudicium ad hoc ordinetur ut aliqui admittantur ad regnum, & aliqui excludantur a regno : conueniens est , ut ipse Christus secundum humanam naturam, cuius redemptionis beneficio ad regnum admittimur, illi iudicio praefideat. ART. Il: Vtrum Christus in iudicio apparebit in forma humanitatis gloriosa. Conclusio Quia Christus in primo aduetu ad hoc uenit ut pro nobis satisfaceret apud Patrem in forma nostrae infirmitatis apparuit.quia uero in secundo aduentu ad hoc ueniet , ut iustitiam patris in homines exequatur, demonstrare gloriam debebit, quae inest ei ex communicatione ad Patre:& ideo in forma gloriosa apparebit. sit. AR. HI. Vtru diuinitasa malis sine gaudio uideri pos- Conclusio.Cum Deus sit essentialiter ipsa bonitas, non potest sine gaudio uideri.Impij tamen manifeste cognoscent Christum esse Deum, non per hoc quod diuinitatem eius uideant Ad propter manifestissima

SEARCH

MENU NAVIGATION