장음표시 사용
201쪽
proprium,hoc aegrotare est.Fortasse negligentius tibi ministratur Patientia et aegroto in omnibus satisfacere,dissicillimum. Fortasse desunt qui recreent resolentur ρ Patientia : Christus Dominus cosolator est optimus. At multa desunt, quae necessaria videnturi Patientia : deissant omnia, unica modo adsit Patientia,& salva erunt omnia .Ad Carolum V. Imis peratore articulari morbo laborantem Elector Brandeburgicus Ioachimu Sreis visit, monuitque medicorii opera utendum. Cui Carolus: Optimum hic remedium, inquit, est patientia. Ita prorsus: AEgroti Panopita est Patientia , hac ille se armet, dc nec morbi nec dolores,nec mortem nimium formidabit. Cum his ille hostibus fortiter congredietur , dc
Certo vincet: Nam Patientia vincit ominnia o. g. 4O. Tandem murandum es 3
hospites sumus. TTIta nostra hospitio similis. Nos incis.HV domo aliena dc precaria versamur. Ca . vix in eam admissi dimittimur , &cum abeunte abit recordatio, tanquam Sap. memoria hossitis unius diei praetereuntis .e
Non credis 8 redi post dies pauculos,m- narra te ibi pridie hospitatum, negabit diversitor, se tot supervenientibus ullius meminisse, sic fluctus fluctum elidit, nubes nubem. Luculentissime Augusti-
202쪽
Aug. nus: Omnes, inquit, Peregrini sumus iom. Ipse est Christianus,qui & in domo sua, Io. & in patria sua peregrinum se esse coin gnoscit.Patria nostra sursum est, ibi ho-3 ' spites non erimus. Nam unusquisque hic & in domo sua, hospes est. Si noni.=Mι est hospes, non inde transeat. Si transi-D i- turus est,hospes est. Non se fallat,hospes M. est: velit, nolit, hospes est. Sed dimittit illam domum filiis suis; hospes hospitibus. Quare t Et in stabulo si esses,
non alio veniente distederest Hoc facis& in domo tua. Cessit tibi locum pater tuus; cemurus es locum filiis tuis. Nec
mansurus manes, nec mansurus relinques. Si omnes transimus, aliquid quod transire non potest, operemur : ut cum transierimus, 3c illo venerimus,unde notranseamus, opera nostra bona ibi inveniamus. Quando igitur hospites sumus , migrare non recusemus. Non est laetius iter peregrino quam in patriam.
MVmerus mensium ejus, apud te est. Constituisti terminos ejus,qui prae ' ' teriri non poterunt. Quicquid agas, o homo, quicquid moliaris , vitae tuae dies jam annumerati sunt tibi. Orbis medicos ad te convoca ; Podalyrios, Machaonas, Asculapios, Hippocrates& Galenos omnes revivistere jube, non hi omnes vel horulam annis tuis ρppo-
203쪽
CAPUT II. Issapponent , ultra quam velit Deus ,
Pnarmacopolia exhaurias,aurit m dc u- Dentones glutias , ut vitam extendas , tamen terminos qui praeteriri non pote V t runt,non promovebis. Cautus sis, quan- ς tum veliS , vitae pericula omnia aerii- . pnes , morborum principiis obstes , numerum mensium tuorum non augebi S. Optes , Voveas, roges, nihil agis ; vitae tuae termini jam constitiati sunt, nec
unquam quicquid resistas in praeteriri
poterunt. Arenam maris tu quidem innumerabilem credis , sed dc hanc numeratam habet is, qui vitae tuae annos, menses , dies, horas, momenta habuit numerata iam ab aeterno. quicquid vel ars tua,vel industria tibi promittant,*atium vivendi nec unico momento tibi reddent auctius. Ciborum tibi praestantissimorum copia sit 8c selerius ;vini florem bibas ; nunquam labores nisi ad sanitatem ; tantum somni capias quantum Sc lex archiatrorum, &ratio valetudinis poscit ; ad numerum dc caleas 3c algeas,nihilominus mortalis eris , Sc ubi vitae tuae metam quam Deus ab aeterno praevidit contigeris, age valedic rebus humanis , dc ad rationem reddendam te para; tribunal te vocat. Nullam hic moram , nullas inducias , nullam comperendinationem quaere.eundum est;ne tergiversare: ratio reddenda est;ne excusa: mora omnis prς-cisa est; ne dilatione postula. Numerus
204쪽
mensium cujusvis hominis apud te est, dDeus: costituisti terminos ejus qui prς-teriri non possunt, non possunt, non poc Uu sunt.Neque Senecam hoc latuit;Nemo, inquit, nimis cito moritur, qui victurus diutius qua vixit, non fuit.Tulit suum... O. -- meta Aue dati pervenit ad avi. Fixus est cuique terminus : manebit semper ubi positus est : nec illum ulterius diligentia aut gratia promovebit. Lecticam tuam centum medici, seXcenti amici, mille cognati sepiant , eorumtamen nemo iuvare te potest , unus resolus Deus potest. Actum est de te, o homo , actum est , dc quidem actum est in aeternum , si tunc hostem habeas Deum. IEternum periisti, si hoc mortis momento a Deo recessisti, aut, si prius
recesseris, ad Deum non accessisti, recopius in gratiam. Vltimum vitae tuae mois mentum sententiam de te pronuntiat. Qualis moreris, de cadis,talis resurges, talis vives in omnem aeternitatem. Ah
sapere incipe, dc Deo vivere. Quicquid
s. 62. Prima astati objectiun D.
FAcile meipsum solari potui cum sanus Sc valens fuit facile provoca-ham mala absentiar ecce dolor, quem tolerabilem esse dicebam : ecce mors, montra qua multa animose locutus sum: μω
205쪽
Nune animis opus e Suea , minc pectore firmo.
Nimirum aliud sensi cum steti , aliud
nunc sentio cum jaceo, in lectum dejectus. Extra arenam hostem lacessero facile est ; in hanc inferre animum iulum quem extra hanc conceperis, diff-cile. Mortem passim contemnimus, sed cum extra mortiferi teli jactum nos es se credimus. At vero cum homo se in
eodem cum morte circo conclusum viis
det, hostem quem spreverat, timere iniscipit. Atque adeo aliud est, luctam meditari, aliud luinari r illud etiam timidi norunt, hoc non nisi fortium est. Quid ais, mi aegrote, quid contra te ipsum quererist quid pristinam eamque bonam mentem mutas i Quasi vero pugilis sit, cum in umbra est, sapere , ManimoS altos gerere; cum luctae suae pulverem ingreditur, desipere & animo , collabi. Bonu s gladiator etiam in areisna consilium capit, etsi prius inops con- filii. Sta, mi homo, dc aude di vicisti, si velis vincere; si possis non desperare. Editorem dc Munerarium tuum Chri stum aspide te aspicientem. Certaminis tui non spectator tantum est, sed & adiutor : dc omnia arma quibus ipse usus,
quasi manu tibi porrisir. At tibi illa
forsan , uti Saulis Davidi, habilia non sunt i flagra , spinas , crucem recusasΘScutum cape PATIENTIAM : hoc
206쪽
r6s PRODROMI Gen. committe. Nosti illud Abrahami adfi-
Ecce morior , qui diutius vivere poteram. Imo certe non poteras: nam
si posses : puto viveres. Sed hoc dicere Vis, volebam seu sperabam. Et hoc tibi crediderim, prout animus mortalium vitae avidus, spei credulus est. Modicum vixi , ais. Quid si1 plus vixisses, nunquid ideo non vixisses modicum Spatia vitae hujus imparia dc incerta flant , cuncta tamen brevia r vixit aliquiS octogin m annis, quid hic quaeso Plus .jam habet, quam qui octo nisi serte curas, laboresque, dc dolores, Sctaedia ac peccata in lucro ponimus. Aut quid plus haberet si vixisset octingentis nisi virtutes illius numeremuS,laon annos. Certe etiam Mathusalae nongenti sexaginta novem anni , quid fuerunt Iaς bi nisi Dapor ad modisum parent i Nullus
omnino tamdiu vixit aut tantum,ut non
sibi modicum vixisse videatur, & est plane modicum quicquid hic viviture itaque si diu vivere delectat, vita illa quaerenda est , ubi semper vivitur, quae etsi hic non sit, tamen hic quaeritur. Sed ego morior , inquis, dum bene agere cogitabam. Quid agere cogitabas , nec agebas Sic forsitan in perpetuum cogitasses. Sunt qui bene agere sempes
207쪽
semper cogitent , nunquam tamen incipiant , nunquam agant. Tu, credo, unus illorum eras. Quod si bene agere coeperas , ne dubites, quamvis boni operis finem mors praevertat, apud in- fallibilem rerum aestimatorem nil tibi subtrahitur ; integra merces tua est, non actuum modo, sed Sc votorum. Bono sis animo. Rectum Sc breve iter ad praemium est, Μ Ο R T. g. 43. Contra aliis agroti querimoni M. IU Grorum innumerae plerunque que--o relae sunt. Vix loquuntur , quin simul & querantur. Quoties illae voceSaegroti audiuntur Heu me miserum,
me amictum, me oppressum doloribus quoties ex alto suspiriosum Ah,&, Heu, aeger ingeminat Sed si rem ad veram trutinam examinarit, stilum vertet, dicetque saepius : Bene est , bene habet: sic Deo placet; sic meo Creatori visum est: me felicem ; beatum me inter verbera non tyranni sed patris : Deo laus ;Deo gloria : caelum sit in praemium omnibus mihi bene facientibus. Sic,-grote, sic decet, sic oportet. Seneca
lapienter hoc monens : Noli, ait, mala
tua facere tibi ipsi graviora,& te quere- , V 'lis onerare. Detrahendas praeteritorum me4. dolorum conquestiones puto,& illa verba i Nulli umquam fuit prius.quos cruciatus , quanta mala pertuli nemo me
208쪽
surrecturum Putavit. quoties deploratus sum a meis, quoties a medicis relictustIn equuleu impositi non sic distrahuntur. Etiasi sunt vera ista,transierunt. Quid juvat praeteritos dolores retracta
re, & miserum esse, quia suerist Ruid,
'uod nemo non multum malis suis adjicit , Sc sibi ipse mentitur. Circumclindenda igitur duo sunt, Sc futuri timor,& veteris incommodi memoria i hoc ad te jam non pertinet , illud nondum. Ruid ergo frustra quereris , & dolores
ipse tuos impatientiae ungue fodicas Miser sum, inquis. Imo beatus es: Bono loco res humanae sunt, quod nemo Prav. nisi vitio suo miser est.Beatus homo qui corripitur a Deo ; quem enim diligit
ἴ ι Dominus, corripit, re quasi pater in fi-
.. 1: lio complacet sibi: flagellat autem om- .6 nem filium quem recipit. increpatio- Iob. nem ergo Domini ne reprobes: quia. D ipse vulnerat & medetur; percutit, remanus ejus sanabunt. An nescis, vulnus quod 1 chirurgo est,medicamentum esse Sc initium valetudinis i Tu ergo non
vulnus , sed manum vulnerantis attenis
de, & fateberis te jam esse multo saninis rem certe animo, si velis j quam cumma, esses sanissimus. At dolorem, inquis, ερυε. gravem sentio. Quid ni sentias, si illum muliebriter tuleris Quemadmodum 78. perniciosior est hostis fugientibus , sic omne incommodii magis instat cedentiaverso. Sed gravia est cruciatus. Non
209쪽
CAPUT II. I Iest sortium,levia tantum tolerare.Cogita, non dicam tot centena millia fortiΩsimorum martyrum; sed alios tibi non ignotos doloris victores. Narrat Sene- utilineca fuisse quemdam , qui dum varices praeberet exsecandas, legere librum perseveravit. Martyres aspicis p mutilatos, sectos,laceratos, ustos,confossbs,frixos, stillatim ac guttatim mortuos Vides. In hos memoriam sparge; 3c mirare te illis cetera simillimum , illorum tamen patientiam dissimillima esse impatienistiae tuae. Sed nihil ,inquis,agere me sinit morbus. Itane,nihil omnino Vide qua
1o:corpus tuum invaletudo tenet, non
animum. Itaque,si cursor sis, tibi pedes sunt ligati;si sutor aut faber, manus impeditae. Quod si animus tibi esse in uis su solet, suadebis, docebis, audies, disces, quaeres, recordaberis etiam aegroinetus. Quid porro Z nihil agere te credis, s temperans aeger sis si ostendas morisbum posse superari, vel certe sustineri. Est , mihi crede , virtuti etiam locus in lectulo. Habes quod agas; bene luctare cum morbo, satis egisti. s. M. ad seipsium, contras ipsum. Vid ago siccine ante canos mo- erior, nec mihi, quod aliis, conceditur, senescere nimirum in hoc omisnes errore versamur,ut non putemus ad
210쪽
I 2 PRODROMI mortem , nisi senes inclinatosque iam vergere :cum eo statim infantia, & ju-
Ventus, aetasque omnis nos ferat. AElas . . senectutis vita immaculata. senectus omniti pulcherrima est .proba vita. Me
lius est , cani sint sensus hominis quam caput. Senectutis dotibus abunde dives est, qui coluit Deum, qui prudenter vitam instituit , qui bene vixit. Et porro gloriosius est, virtute sua quam tem poris dono senuisse. Quicunque ad extremum fati sui venerit, diu vixit, 3c senex moritur. Stat 1ua cuique dies, ad quam cum venerit, metam attisit. Sed ea vitae avaritia est,ut,cum moriendum, omnes nobis juvenes, hoc est,immaturi ad mortem videamur, etiam octogenarii senes. Sed quid frustra annorum tuorum paucitatem numeras t Deus ti tibi vivendi spatium scripsit in tabulis
providentiae suae istud tu no ampliabis. Eo li. Hoc judicium a Domino omni carni; c.4.I- & qui supervenient tibi,in beneplacito Alitisimit sive decem, sive centum, sives 7 mille anni. Non est enim in inferno accusatio vitae. In orbe altero, nulli Deum accusant quod vitam non dederit longiorem ; seipsos accusant, quod vitam non vixerint meliorem. Tu igitur hoc age , & annos aeternos in mente habe. Nulla est jactura punistum temporis a Cura. mittere , & aeternitatem lucrari. Gene-t 9. rosissime dixit Rex Macedo : Ego me λ metior non aetatis spatio , sed perennitatis.