Datiana historia ecclesiae Mediolanensis : ad anno christi li. ad CCCIV. vel anonymi Mediolanensis qui circa annum DXXXVI scribebat ad s. datium episcopum liber de primis episcopis Mediolani olim de situ civitatis Mediolani nuncupatus

발행: 1848년

분량: 190페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

83쪽

in nullo degeneres eXemplar Sequuti,neroniani proelii constantissime victores effecti sunt. Nec plumbatis caedi, nec equuleoi torqueri sat suit, nisi etiam caput Spiculatori pro capite

martyrum Christo gratanter Offerrent.

Eodem sere tempore et alii quam-25

plurimi jam tum milites Christi, etiam

ex romanae urbis nobilibus, Mediolani velut in regia urbe certanteS, martyrio coronati Sunt cum quibus magnificus testis Christi Nagarius acum assecla parvulo R, nomine Celso, poSt

multimoda tormentorum gener tune

Diogenes unus tantum esset. 4st Λlevinus saec. VIII. in opusculo Opp. T. II. P. 2. Append. 3. loquens de Corporibus sanctis Mediolani jacentibus, saeta mentiolae de S. Valeriae Ecclesia: ibi, inquit, pausat Lateria uater sanctorum Gerbasi et Protast, δunctus Diuuius vel Diogeni usi martyr, Sanctus aurelius martyr. Videntur itaque duo fuisse: utrum Verosilii Valeriae, nemo divinari poterit. De tota hac re adeas P P. Cisteretensium untichila Lon90b. Nil est Disserta . V.

brosius resert invenisse cruorem triumphalem, caput humeris a DulSum; Siqua convenientia martyrii, ut ipse judicat: quibus innuebat Protasium et Gervasium utrumque capitis abscissione mari Trium subiisse: caetera se nescire. Certum est tamen aliqua de his martri ibus a veteribus scripta suisse: nam ipse Λmbiis ius ait: nunc Sene3 repetunt Se horum nomina audivisse, titulumque legisse. Itaque credendum est, aliqua de genere muri Trii illorum post Λmbrosium inludem venisse, sicut et de S. Nagario; ex quibus Auctor suam historiam contexuerit. Neque aliquis credat eum notitias deprompsisse eX apo

ci Spha de illorum martyrio EpiStola ad Fratres Italiae S. Λmbrosio salso tributa. Nam xi de quantum huctor ab illa Epistola diserepet.

nolinus consularis Equleo torqueri Utrumque plumbatis caedi Uterque obtulit caput

miculatori. EPISTOL1 ad Fratres It. uspasius Comes De equi eo nulla mentio Gervasium solum Plumbatis coesum quamdiu exhalaret viri

tum.

Protasium fustib. cae-Sum, capite plexum Auctor itaque nihil ex illa sumpsit Epistola quae tamen postea iam a saeculo VI. desinente excepta est tamquam Λmbrosii laetus; adeo ut S. J0annes Damascenus ei rea ann. 726. in I non. Ucu. Orat. de Imaginib. eam velut Ambrosii testimonium in re dogmatica proferre non dubitaverit. Atqui certe Λuetor ex ea sumpsisset si jam illa exstitisset. Ecce aliud argumentum de

auctoris aetate saeculum V1. non excedente.

Exhibeo imagines Gervasti et Protasti omnium

antiquissimas ex nausi VO adhuc exstante in sa-

stello S. Satriri Basilicae Λmbrosianae adnexo: quod musivum ad saec. V. pertinet. 2 Nagarius cum Celso. De vita et de genere mortis Nagarii neque fimbrosius neque Paulinus diae onus aliquid dicunt. Λst S. Ennodius Papiae Episco p. saec. V. exeunte, ita de e0 canebnt.... Iu Stirpe Naza ius bona De nr0 te lumen addidit.

Nerone felix Principe

Luuet auit orbem. . . .

Mediolanum mox petit In qua triumpho nobili Carnis ruinam reppulit id est triumphali martyrio carnem perituram deposuit et non perituram reddidit. Stirps bona,

n0bilitatem ob Auetore assertam confirmul. Λ -r0ne principe diver3a perpessi δ mala probat Verissimum esse martyrii epocham ut, Λuctore assignatam illis verbis eodem fere tempore, nempe eodem persecutionis neronianae tempore, ac sere eodem cum Protasti et Gervasti morte. Caeterae vitae et mortis circumstantiae hic prolatae consentiunt cum Sermone de S. Nugario

et Celso in Append. Opp. S. Ambrosii, qui Sermo a Bollandianis aestimatione ac side di9nus judicatur, et a nonnullis doctis viris tribuitur S. Maximo I auri n. Episcopo, a Tilleniuntio S. Leoni Papae, ab Albano Buller S. Gaudentio Brixiensi Episcopo, tribus saeculi V. ineuntis

Patribus. . Cum assecla parvulo Celso. Omnes Vetustissimae memoriae ac ipsum mel Ilier0nSmia

num mari Trologium Celsum appellant puerum, Vel parvulum. Fuerit ergo Celsus aetate tenellus

84쪽

illis pro christiana si de saevus Nero intulerat. Nam et atrocissime sustibus mactati, et marinis immersi fluctibus,

bellu isque in escam dati, quum illi

econtra sortiter perstitissent, et mirabiliter in cunctis tropheum suo Regi Christo reportavi Ssent, tamdem Capite truncati, caput omnium Christum

CAPUT VIII. S. Gasi sollicitudo Pro grege

In his et hujuscemodi praenominatus praesul Dei Gaius turbinibus constitutus, SuScepti pontificatus Sedem firmiter tenuit, laudabiliter re Xit, et nunc idolatres prae Zelo summi Dei vivi ac veri duriter increpans procedebat in publicum, nunc insit mis, adhuc tenellis, Ecclesiae membris compatiens, latibula penetrabat

et juvenculus. Λst apud Latinos puer appella ha-tur etiam juvenis annorum triginta et amplius ut

M. F. Stilichonis II. id est anno 405.: apud Mabillon. Supplem. Diplomat. p. 45. Victorinus

Flusiis Lupicino et Iobino conss. id est un. 367. Saepe vero apud Latinos Puer significabat famulum, servulum. Apud christianos autem Puer, Infans idem quandoque valebat ac Deo phrtUS. De S. Celso c0nsulendum est opus egregium Bugati, Memorie di S. Celso. Milano, 782. Ex eodem Bugato retuli duas saec. V. imagines agarii et Celsi ex marmore ad usum lateris ultaris exculptas, quod visitur in aedibus Τri ultianis, anno 1776. in veteri ea noni ea S. Mariae Scalensis ad magnam prosunditatem detecto. Uterque Sanctus habet Agnum ante pectus qui Symbolum est et Christi occisi et mar-tTrii. ATHOTC NAZAPHOTC. o APNOC o TC Onon sibi, sed suorum in hoc saetone cessitatibus consulens filiorum. Ouiusque adeo ejus inhiabant praesentiae , ut nec ad momenti volatilis brevitatem i, sore absque Suim et re- Spectu patris aequanimiter ferrent; dum in illo novae lucis jubar inde- sciens, ac suae Salutis sontem purissimum et splendidum, vultibus mellitoque gutture palam cunctis digito praemonstrarent. Quamobrem divinorum praedicamentorum epulis, velut at fluentibus serculis saginati, necnon suavissimis assiduae lectionis atque instantis si inae orationis poculis, quasi

serventis lyei pateris inebriati, Corporeos pastus pro nihilo ducebant Satius rati mortis cum illo, vel pro illo subire dispendium totiusque jacturam Penuriae ', quam Persi ui ambroseo redolentibus favore tuccetis 3, aut insandi Caesaris annuum SuSCi-

Pere donativum '

filius Dei. 1 Momenti volat. brevit. Ita MSS. Ambros .: male Murator. admonenti volatilis vitae brevi-

ialem.

2 Iacturam penuriae: id est incommodum, calamitatem penuriae totius. Sic infra, cti lorisque jacturam. Columella in praefat. L. I. ait: minus jacturae paterenitir reS Tu Sticae. δ Tuccetis. I ueeeta sunt sercula carnis eo m- mixtae cum aliis exquisitis obsoniis. Grammaticus Fabius Fulgentius Planci ades in opusculo, De Priscorum Sermone vel Vocum an liquarum, sic definit: Pucceta dicuntur escae restitie: sicut

Callimorphus in Pisaeis:

... ambroSio redolent lucceta Sapore.

4 unnuum Caesaris donativum. Dona quae Imperat0res largiebantur militibus oppellaban-

85쪽

Nec solum vero plebs credula i , verum etiam eorum aliquanti, quinde luna fidei jura libaverant, Sanctum Virum totis praeconiis elatum , an laeto spiritu saepissime requirebant. Quibus ille, ut prudens archiater VO-lens, diversissimis valetudinibus δ satigatos diversa per cataplaSmni3 m dicando, revocare sospitati, Vario utebatur doctrinae malagmate alios coecitatis caligine oppressos ad verum lumen invitans, alios cor durum

insidulitate gestantes, divinae caritatis igne obliquare ut solicitus artis X,

Sut agens. Quorum nonnulli, Coecorum more, soliS radios Cum ipso adven

tasse plaudebant, quum ipsi, obtectis

ante luminibus, lueis aureae Verique solis in totum forent inexperti Quidam autem, quorum erat insanior mentis intuitus, stupendas ab illo in Christi Jesu nomine morbo-tur Cougi trium, quae populo donativum. Has autem donationes plerumque comitabatur superstitio pagana et idolatria: quare christiani

ens respuebant.

1 Plebs credula, nempe credens, si telis, christiana. Vide pag. 40. notum 2.2 Praeconiis elatum. MSS. Λmbr. latum: Pupebroch. elatum: utrumque recte: nnm Praeconiis egerre vel serre idem est. δ Diuersissimis valetudinibus salsalos. Vox Valetudo saepe pro morbo corporis adhibebatur. Suetonius in August. c. 8 l. Grave3 et periculosas valetudines expertus euet. Archiater autem est caput medicorum. 4 Malagmute: Plin. L. 25. c. ult. Jon fecit cerotum, malagmata, emplastra parens illa ac dioina rerum artifex. Ex μαλάχη mollis. 5 Obliquore: id est liquidum reddere et molle. 6 Ineae erit. MSS. Λmbr. inexpertes: ubi inpleonasmus esSet, et VOX ab expers oriretur, Scili et sine parte. Alii inexperti, scilicet qui nondum experti fuerant.

rum curationes effectas, vecordibus

oculis intuentes 7, Delphicum Apolli

nem verum, inter homines apparuisse clamabant. Sed ille, ut dicere coe Peram, Vanissimam ipSorum incusans insaniam, Sedule Commonebat, Deum

coeli adorandum, qui et Soli radios,

set cunctis in Orbe mortalibus Opta tam sua tribueret censura Salutem idola deneganda ut monstruOSIS miserorum imagines; et non modo Apol

linis , sed nec cujuspiam daemonis, magis quam Dei, aliquid valere praestigia ubi Christi nomen ab ipsius sue

rit cultoribus invocatum. Cur quaeSo, inquit, PrudentiuS Hequaquam GH

maduerti libet, metalla esse 'fibula

7 no bo . curationes, Delphic. Apollinem. Inter multa Λpollinis ultributa illud recensebatur exercendi medicinam et curandi morbos, quam seientium et virtutem filio AEseulapio communicaverat. Haec de Apolline doctrina et sides etiam apud Mediolanenses xigebat. Nam Legi uni in tigro Mediolanensi sequens reperta est epigraphe, quam ex Castillionaeo edidit Gruterus 33. 9.

I. S. L. M.

Uribula. Isidorus L. 9. Originum, c. S ait: proprie Fribula vocantur bictilis vasa inutilia.

86쪽

28 maritim condita Sunt fauitilatum, his miserabile impendatis homines insensati obsequium 8 Sed, ut uere

miseram fatear Seruiliatem, derelicto

scilicet Dero et omnium Vertim COH-ditore OPlimo, Se ositaque libertiale, monte pos subjicitis daemoniacae dominationi , quae UOS Secum Pariter aeternali faciet igne cremari. Ilis et talibus ad se advenientes nunc in Vectionibus redarguen S, DUUC quoque melliquis admonitionibuS demulcens, plurimos ad meliorem immutavit, Con- Versis animis, admirationem. Erat videre mirandum subito factum divino munere vadimonium, ut qui ex idolatriae saltibus i veternosa diu radice vitiati, arbores infructu OSae BCCOSSCI Ont,

moX per amplissimam Christi poten

tiam novellae plantationis efficerentur Olivae, quae Sacro uSui fructus redhi

bentes pinguissimos, longe dissimiles

inter suos cespites demum eXi Sterent.

Sancto enimvero Antistiti ad id instantius exsequendum otii pauxil-d Saltibus: alii culἱibus: at MSS. Λmbros. habet εultibus: idque recte; nam loca STtvestria, persectam antitheSin Opponunt culturae. Iiem optime MSS. Ambros. diu, non de ut alii 2 Ipse: scilicet Nero. , Semel interemit. Orosius L. 7. ut vero 'ero postquam Galbam in Hispania impera

lorem creatum Gb exercitu cognovit, totus animo ac me concidit ... hOStiS a Senatu pro

nuntiatus et ignominiosis3ime fugiens, ad quartum ob urbe lapidem se se ipse interfecit. Ρeriit 'utem C0ss. Silio Italico et Galerio Τrachalo, id est anno G8., die nona Iunii. Hujus Τrachali memoriae, qui destruendo tyranno partem habuisse credendus est, aliquis medi0lanensis civis vel melius ipsa civitas devoti et grati animi ergo hane p0suerat epigraphem, quam in Basilica Ρ0rtiana exsistentem Donius exeripsit,

lulum superna, si delibus opitulata suis, largiri dignata est pietas: dum

eo tempore incesti Neronis effera rabies, immanisque impietas execrabili nece siniri visa est. Ipse ' denique, ut pauca de multis inseram, inextrica bilibus circumventus undique maliS, et post innumera, ne saria, et impura sagitia, quae etiam ad ipsius divinitatis injuriam animo infausto

Conceperni, o Pere nequiSSimo Perpetrarat, desertus autem ab Omnibus, quotquot in obsequio sui sceleris complices et ministros habuerat, eo quod esset non solum in OX ternos

insandus homi ida, sed et in suos acerbissimus parenticida, fugit ex

urbe, sui exercitus Odia et conjurationes vehementer res Ormidans; veritu Sque ne prodi a quoqunm POSSCt, Sua Sem et poena miserabiliter interemit δὴ dignum suis meritis vitae adeptus CXitum. Quamobrem parvissi

mum illud roris coelestis stillicidium

in medium aestuantis defluens incen-

tanti perseeutoris imaginem juvat hic proserreeX numiSmate urgenteo quod prope Cisnusculum ad oram Navigii Martesaniani situm nuper inventum est: pertinet autem ad Seminarii plu

Plane eoncordat cum iis quae de Ner0nis sgura

87쪽

dii, extingui ad tempuS ac tepesieri secit circum quaque starentium flammas ignium. Ac velut Viator quislibet, diutinis meridiani solis aestibus torres a tus, guttam Si sorte aquae vivo de saxo stillantem ad medium serme itineris anhelus offendat, et hausta refocilletur aliquantulum, Confestim residuum viae, calorisque jacturam celerius sortiusque, Sit licet

pusillanimis, exsolvere incipit; haud

Secu S eXcitatae Deroniana seritate per-Sequilonis, neroniana identidem clade allata 1 temperies, stabiles christi sidelium incitavit ad majora quaeque BC duriora perserenda, imbecilles quo S-que ac debiles non parum prae Sentitem Dorum lenitate coaluit i.

tradit Suetonius: Fuit corpore maculoso et foetido. . . oculis caesiis et hebetioribus, cer

1 ullula: alii lata; quod idem eSt.

2 Coaluit: ex coalere' scilicet cons Vit, corroboraVit J XXII. annorum curric. Cum huctore conin

cordant omnes Catalogi veteres, Gaium sedisse annos viginti duos. Vide Dissert. de chronologia. 4 Transiit prid. Kal. Ianuar. , Sepulti SqΗο in Horto Philippi. Locum sepulturae Catalogus Ambros. sic esseri; Depositus ad Concilia Sanctorum : at vero Catalogus MSS. Metrop. Bibl. depositus ad Sanctum Naborem I quae Omniu idem dicunt. - 0u0 ad diem mortis, Catalogus Ambros. caeterique notant Gaium depositum VI. Kal. Octobris, scilicet 26 sept.: at noster Λ uet0r signat diem Decembris extremum, scili stet Pridie Kalendarum Ianuariarum, et cum eo concordat Ρassi0narium antiquum Naborianae Basilicae apud Bosea Martyrol0

dunt, omissis ad proposita recurrat oratio, Saepe nominandus Praesul Domini Gaius, peractis in episcopali ministerio XXII. annorum δ curriculis , quibus non tantum Mediolanensium, Sed et circum circa adjacentium urbium populis pastoralem

Solicite, ac strenue curam impendit, post varios victricium sudores certaminum nam et pallanter ab aedi- tuis idolorum fuerat mactatus iustibus, et paganorum incestis manibus persaepe ab urbis moenibus violenter abstractu Si, quum ipse Suas e diverso ad coelum attollen S palma S, assidue pro eis Christum Dominum supplicaret, et Si quos aliqua Correptos calamitate videbat, illico modis, quibus poterat, Subveniret: tandem expleto agonis sui e X cursu migra Vit e mundo, reposita sibi in coelis Praemia POSSeSsurus. Transiit vero pridie Kalendarum Januariarum 4,gium Mediolanense; tum A lciatus Λndreas in Historia Patria. Quid itaque 3 Ego quidem Sentio et judico diem ultimum De embris suisse

Gaio verum mortis diem, quo, ut inquit Auctor, migravit e maindo; transiit: die autem vigesima sexta septembris aliquam translationem antiquitus fuisse peractam, quae translationes Saepe appellatae inveniuntur Depositiones. Neque Veri absimile est, corpus S. Gaii ab Horto Philippi quod et coemeterium Gaii ideirco appellabatur quia in ipso Gujus conditus fuerat, poSten, dedi fidata in ipso I 0rto Ecclesia Nab0riana, ad eam translatum fuisse; idque VI. Kal. Octobris. Interim animadverte Auctoris antiquitatem Scribentis ante Catalogos omnes, utut antiquissimos; quippe qui memorat diem m0rtis Gaii, non tran- Stationem, quae nondum saeta suerat. De s. Gaio omnia collegit chronica apud Mich. ΡiZZ0l- passum MSS. Λmbros. Biblioth. II. 56. Beatus Gaius, Barnabae discipulu3, Romani S, anno

Do m. LXIIII. 1edit cinnos XXII. Benedixit

88쪽

quum aurora 1 nocti terminum, et diei Dominico initium redderet, sepultu S-

quo in Horto Philippi ', cujus Supram moraVimu S, ac diligentissime ejus cura reconditus, quo in loco chri

stianae plebiculae ipso dum adviveret, polliandron fecerat. Mansit autem hic in episcopatu usque ad quintum Domitiani δ Caesaris annum. Ovim ulla et erga multo S per totam romani limitis oram crudelitate e Xer- Cita, neronianae quodammodo theo

machiae in impietatisque heres effectu Sest. Datis si quidem alter edictis qua

qua Versum Orbe toto christianorum

Fontem S. Eustor9ii ... Iacet in Ecclesia Phiali mea Raboris et Felicis, quae Sanctorum et modo oppellatur Eccleεὶ beati Francisci. De Coemeterio Philippi et de ea eteris antiquis urbis Coemeteriis consule Notas Fusiores A. 3.1 Uuum aurora. . . diei Dominico. Sollieiti

valde christi fideles notabant m0rtis annum et diem et horam, ea speciatim mente, ut commemorationes et preces anniversarias rite sa

cerent.

2 Horto Philippi ... polliondron. Philippus

Ecclesiae donavit hortum valde latum, qui primitus christianis sepeliendis inservivit; dictusque est etiam Coemelerium Coii eo quod Caius illum hortum in coemeterium Verterit, ibique ipse sepultus suerit. Pollyandron quoque appellatus suit graeca Voce πολλιουν αν in multorum hominum: sive coemeterium comune. Huc autem coemeterium complectebatur aream ubi Basilien Naboriana aedificata est tum eam circa regionem

ubi Basilica Faustae sive S. Satyri et continens Basilica Ambrosiana, et sortiisse ipsa etiam Bu- ili ea Portiana sive S. Victoris. J Usque ad quintum Domitiani annum. Λnnus Domitiani quintus incoepit idibus Septembris anni 85.; Gajus vero transiit die 3 l. Decembris ejusdem anni. Ex qua die, si regrederis

per nn nos 22. , recurrit annus Christi 64. in ei-piens, quo revera Gaius episcopus constitutus est. 4 Aeroniano e theo machiae impie lutisque hue re3. Haec omnia ex Eusebii Historia Eecies.

L. 3. c. 47. Sumpta sunt: της Nερωνος

germen sunditus evelli praecepit; alios videlicet procul in ultimis terrae sini

bus exilio detrudendos alios vero atrocissimis et eXquisitis poenarum generibus puniendos, Omnium autem honorum ipsorum redditus sis i mulcta plectendos. Quae res maximum

putabatur profectui ecclesiastico inferre discrimen, dum promulgata im

periali sanctione cunctarum Poenoe CCteSiarum praesules, ac magistri

omnes dispergerentur exiliati, atque passim trucidarentur inventi. Sed Domino longe melius diponente, qui

loquitur: Nisi gnaritim si timenti, in-

reliqua de Domitiano.5 Exilio detrudendos. Inter hos exules celeberrimus est S. Ioannes Evangelista qui Romae ante Portam Latinam in dolio vel concha plena oleo serventi immersus et nihil laesus in insulam Pathmon relegatus est. Ibi scripsit Librum Λp0cairpseos, qui saeculo IV. nondum ab omnibus Ecclesiis inter canonicos receptus erat. 4t vero Ecclesia Mediolanensis jam a tertio sedulo et fortasse unt ea, illum jam receperat; ut constat eX pictura cujusdam sepuletiri inter multa apud Ecclesiam S. Nugarii detecta anno 1845. in quo plura christiana symbola apparebant et

praecipue istud: Quod symbolum ex Ap icul Spsi Sumptum est, ubi dieitur: Ego Christus , sum asstha et omega, principium et sinis. - 0ui tenet in dextera

3ua Septem stellas. De aetate illorum sepul

chroruin xi de Dissertat . in Ephenafride mico Castolico, ol. IX, pag. 325; de illo Stellarum symbolo vide Dissert. , V0i. X. Pall. 20 l.

89쪽

videbantur per climata mundi, eo ampliora lucra Dominicis horreis accumulabant. Quin etiam vigore animi, et alacritate suae fidei, eos, qui infirmiores videbantur, non modice animabant.

Hac igitur causa persecutionis post obitum beatae memoriae Consessoris

et Episcopi ait, longa intercape

dine temporis praesutae sedis Ecclesia benedictione sacerdotali viduata, et Pastoris proprii mansit cura destituta '. Namque christianae plebis

aemuli nacta suae invidiae congruentissima opportunitate, quantOSCumque sub hac praeceptione adinvenire PO- tuere, in Solenti more Super COS graS-4 Beatae memoriae Confess. et Episc. Gai Ex his verbis conicitur Gaio praestitus jam tunc cultus sub titulo Consessuris Episc0pi. Equidem in Litaniis Triduanis die primo, ut constat ex MSS. jam citatu Bibl. Ambros. sec. XII, in Basilica Naboriana invocabatur S. Gaius; item in precibus Feriae III. ante Nativit. Domini ute0nstat ex cod. Beroldino Biblioth. Metropol. MSS. IV. 0. Cui codici adnexum est Vetustiss. Mediolanense Kalendarium , et in eo sic legitur : VI. Aul. Octobr. S. Iustinae vi q. Et Depositio sancti Guy Archiep. et Cons. ad S. Naborem. Adde quod s. Carolus anno 457 l. die 24. Sept. s. Gaii reliquias in Basilica Naboriana recognovit, et caput in theca reposuit publice in solemniix exponendum, ut testatur testis oeulatus Frunc. Castellus Canonicus Metropol. MSS. Bibl. Metrop. C. . 4. 8. ΙΙue Reliquiue in praesens conditae sunt in Basili ea Λmbrosiana in sacello S. Savinae cum caeteris Naborianae destruetae ne liquiis.

- Hac cauSa pei Secutionis . . . mansit destia tuta. Λuctor c0nstituere Videtur initia persecu

ti0nis Domitiani in anno ejusdem quinto, dum plerique illum versus sinem imperii ejus dinserunt. Prudentissima est Ruinartii sententia in Praes. ad 4cta Hartyrr. Sincera S ΙΙΙ.:W VeriSSi me quidem perseeutionem sub finem in

sati, quosdam gladiis obtruncavere, quorumdam autem helluina rabie viva corpora aut seris aut ignibus absumsere. Sed omnium in fide non ficta Usque ad necem perseverantium, Christus, qui causa suit certaminis, evidenter existitit et bravii largitor aeterni. ΑΡtiae X.

Sub Jeroa I P. Pax EccleSiae S. Castrisianus episco us eligitur. Saeviente igitur, foris et intus, in abdito, atque in propatulo, diri turbinis immoderata proluvie, quae debacchatis Domitiani suriis magis ac

magis excitata proruperat, nemo in tanta credentium caterva inveniri po-

perii Domitiani maxime esset buisse, Sed quae

tamen multo antea excitatu fuisse poterat. Et quidem longe antea Domitianus se Deum ac Dominum appellari voluerat. is Prosecto Sue tonius seribit: pari arrogantia Pium procuratorum Suorum nomine dictaret epistolam sic

coepit: Dominus et Deus noster hoc fieri jubet. Unde institutum posthac ut ne scripto quidem ac Sermone cujus quam appellaretur aliter. Quam insolentiam Pugi iis ad annum 86. resert vide Pagium ad ann. 86. in cunctis notis et ad 87. in nota 2. in quo Domitianus quintum imperii aut annum agebat, et in quo quinquennatiupraeter sulitum sestive celebrari voluit. Inde, ut sentit etiam Muratorius in Annal. Italiae, creditur ortum illius in christianos odium et persecutio; quod hominem, licet imperat0rem, Deum oppellare detrectarent. Adde quinquennalia se-

sta ut et decennalia, et vicennalia multo superstitionis et idolorum cultu semper celebrata suisse. Certum denique est ex aetis sinceris

S. Ignatii Martyris procella3 multarum Sub Domitiano persecutionum 3ustinuisSe. Itaque destineto Gaio, anno V. imperii Domitiani, et exorta istius persecutione, Pastor Ecclesiae Mediolanensi donari non putuit usque ad pagi fidum Nervae imperium.

90쪽

32 terat, qui in tam periculosa portus

aequorei Statione Suae navis anchoram auderet deponere, et pastoralis curae oneri metuendo collum vellet

sponte Submittere. Sed ubi sania volitante, ipsius quoque sinis et vitae et imperii ad aures pervenit multitudinis, confestim recreantur animi llonga moestitudine hebetati; PraeSertim quia, Nerva ei in imperium sub-Stituto, cuncta, quae ille perversis donarat titulis, quaeque inique ab-Stulerat, quaeve lupi more male di- ScerPSerat, deteriusque profligaverat,

CX Senatus CODSulto, Sed magis, ut

opinor, superno judicio, detrahuntur,

reStituuntur, advocantur, atque ad

proprias, qui uXiliati suerant, sedes revertuntur. Ouo in tempore plures Mediolanensium incolarum qui delitescendo sorte Sub praeruptas montium cavernas, Vel etiam relicta patria pro amore nominis Domini Josu

dere potuerunt, multo magis domo, parentibus, ac genitali solo quam

1 Recreantur animi. Ocelso Domitiano Senatus adeo laetatus est, inquit Suetonius, ni mortuum contumelioSissimo atque acerbissimo acclamationum genere laceraret: clipeoSque et imagines eius coram detrahi, et ibidem y0lo affligi juberet: novissime, eradendos ubique liatulos abolendamque Omnem memoriam daecerneret. Lactantius autem De morte Persecuti. c. 3. Nescissis igitur actis tyranni, nou lantum in pristinu- δtatum Ecclesia re3liluta e3t, Sed etiam mullo clarius ac floridius enituit. De naum Eusebius Hist. Ecel. L. 3. C. 20. cuique exuli reditum in patriam concessum et bona restituta narrat. Addit vero Diu apud Xiphilinum, Nervam edicto insuper veluisae ne cui liceret

aut impieiolis aut judaicae schristianaei δροι loquemquum dehinc insimulare.

christiani solius nominis praerogativa Carere gestientes, agnita hujusce famae optata liberalitate, alacres ad sua

repedarunt. Inter quos Vir quoque Sanctissimus, et Omni laude dianissimus Ca. stritianus qui Solus tune tempori S de omni illa primitiarum benedictione, quam primis inibi Christianae Fidei cultoribus, uti de rore coeli, de pinguedine terrae Dominantis dextera inestabili pietate attribuit in , suorum Simillimia S propagatorum Omniumque Virtutum exercitatissimus, non sine divino reservabatur praejudicio. Cum aliquibus ex clero et populo reverSUS est a vicinis latibulis; quibus aliquandiu sese Cum reliquis Occulere tutius ratus ad ma ximum si dolium Christi tu tamen, su-rentis declinavit rabiem tyranni. Denique praesutum virum dignae memoriae sanctus Gaius, ad cujus curam ordo pendebat - Ecclesiae dum magi Ster adviveret, bonae satis indolis

atque inter caeteros, qui piis in prin-

2 Id cujus curam ordo pendebat Ecclesiae dum magister . . . uic ordo Ecclesiae intelligi debet pro clericis ordinatis, qui sub Gaio tamquam educatore et duce degebant. Duod quidem ossietum in Eeclesia medi ilanensi elui ius enituit seculo IV, ut Paulinus S. 4mbrosii diu- conus testatur de se ipso: honorabili viro Casio diacono sub cujus cura degebam; et ut constat ex Epist0la LXX. S. Ambrosii ad Horontianum: Tu sutem, lili, qui a prim0 si0 re pueritiae es haeres Ecclesiae quae te δυδcepit et tenet, per- Severato in proposito, memor gratiae Dei et muneris quod per impositionem Suscepisti maritium mearum. Itaque Ecclesia Mediolanensis cleri eorum ordinem et educati0nem etiam primis saeculis praesesert.

SEARCH

MENU NAVIGATION