장음표시 사용
321쪽
Polyidi Mori nomen Anthiam, quae domi erat, a cessit, vestemque illi discindit, ac Verberibus corpus indigne assicit O scesiis, dicens, meisque nuptiis insidiosa frustra visa es Polyido pulchra non haec tibi
forma proderit quidquam, fortasse enim latrones ex rare potuisti, atque ebriis concumbere adolescentibus, Rhenaeae lectum non impune vitiabis. Cum haec dixisset, detonsam vinctamque malilo cuidam fido tradit, Clyto nomen iubetque impositam navi in Italiam do. portet, ac vendat lenoni. Ita enim, ait, poteris, quae pulchrais, libidinem explere. Ducebatur a Clyto A thia flens,in queribunda voce dicens o infelix ibiaque insidias mihi faciens forma, quid es tot malor timcausat Nonne sepulcra, caedes, Vincula, latrone i
322쪽
Ταραντα, πολιν της ταλίας. παυθα δε ἡ Κλυ- σκι. . O δε ιδὰν καλλος, οio ουπω προτερον
Erεθεατο, μεγα κερδος ἔξειν την et ἀδα ἐνόμιζε Καὶ χνώραις μώ ται -- ανελάμβανεν ἐκ του ines;
κεκμηκ ἀιαν , και εκ των ὐπο της Ρηναίας βασαπων. tis erant, nisi corpus prostituere adigar his servatam Abrocomae huc usque pudicitiani leno cogat in propatulo haberet At tu, ere, Clyti gentibus advoluta dicebat, ne me ad illud supplietum ducas, sed ipse occide. Non lenonem dominum feram bene, pudice: credas, doctum atque . luctum nobis est ii geniunt Haec precantem Clytus miserabatur. Dum illa in It
ham aulaietur Rhenaea advenienti Polyido narrat, aufugisse Anthiain qui ob ea, quae facta suerant facile fidem adhibuit Anthia Tarentum deducta Italiae umbem, ibi a Clyto Rhenaeli mandata reVerito, Ieno ni Venditur. Is formam egregiam nec visam ante miruratus, magno sibi puellam lucro ituram existimans, tridui illam iratura remit, navigationes verben ribus Rhenaeae Asiam.
323쪽
νυσας τον πλουν κατηχθη με εἰς Σιαελίαν, υκ ς Συρακουσας δε αλλ ς αυρορανιον, κα ἐζητει is ρακουσαις - χρονος πολυς ἐγενετο, θυμια
Clytus, ut Alexandriam venit, de hic, quae facta fu rant, certiorem fecit Rhenaeam. Hippotlaous vero ex
navigatione descendit in Siciliam, non Syracusis, sed Tauromenii, quaerebatque occasionem, qua tibi neces stria pararet Abrocomam, postquam diu fuerat Syracusis moeror, anxietas irem incessit, quod neque
Anthiam inveniat, nec se domum salvum recipiat. Si tui igitur a Sicilia in Italiam transire, ibique, si nihil eorum, quae quaerebat inveniret, Ephesum infelicem navigationem dirigere. Iam diu parentes eorum & phesi omnes in multo luctu fuerant, nec nuntio nec .literis aeceptis inserant ad perquirendum ubique cumque ob moerorem senium durare non possent paremus utriusque vitam sibi ipsi ademeriant. Dum Abrocomas in Italiam iter iaciebat, e on
324쪽
de Rhoda sodales Abrocomae 6 Anthiae, cum amuli mortuus illis erus hereditatem, quae magna erat,
reliquisset, Ephesunt redire statiterunt, quasi heri salvi iam essent, ipsi satis superque aerumnarum peregre passi omnibus navi impositis, Ephesum ituA solvisit.
ac paucorum dierum havigatione Rhodum pervenere; ubi certiores iacti Abrocomamin Anthiam nequaquam salvos esse ac parentes eorum mortuos, constituerunt
Ephesum non accedere donec illic aliquantum morati aliquid de heri resciverint. Leno, qui Anthiam emerat, postremo quaestus gratia prostare coegit pulchra veste multoque auro iratam. Dum prostituendam in lustriim ducebat, illa
x T. isse Sic est in Cod. Hor. Perperam M. γουνομενοι.
325쪽
επε ρει τῶν τε 'γιαι ν το καλλος , οῖ γε πολλοι ἡ τοιν τοιμοι αργυριον κατατίθεσί οὐτης ἐπιθυμίας.
φόβος, οὐ τω με ἐπδυμ ειν συνουσίας -- πο, subhita voce eiulans, Eheu me miseram inquit, nonne
sat erant praeterita insortunia vincula, latrones, nisi ad merendum corpore adigerer o formam contumeliose merito habitam, cur enim remanes intempestiva Sed quid ego flens non commentum aliquod
molior, quo servatam huc usque pudicitiam custodiani EHaec dicens ad lenonis stabulum ducebatur, qui nunc bono esse animo hortabatur . nunc addeb t minas Ut venit, irostitit multitudo confluxit sormam mira tium multique pretium libidinis itare parati erant, cum illa in malo inelumbili se videns, effugii artem excogitavit. Suhito concidit, artus remittuntur latiguidi ac velut resoluti, imitaturque correptos Norbo, quem ceu divinitus immissu in sacrum .divinum vocant. Qui ad muri, misericordia pariteri metuasseeu, concumbo
326쪽
ἐμαυτης, μον πρός τινα τάφον ἀνδρος νεωστὶ τεθνη-- - κἀνταυθὶuάνη μοί τις αναειραν εὐ- τψω,
O . ἄνθρωπου- - ὀφθηναι φοβερος, φωνην δε
di desiderio se abstinentes, Anthiae opem ferunt Leno, mala sibi insortunium acciderit, intelligens, ac sere. rotare puellam credens, domum subduxit, Op sitamque cumire instituit. Ubi visa est sui compos ructa, quaerit ab ea morbi causam. Quae, Et ante dixit, here, calamitatem tibi meam, & omnia quae in .ciderunt, narrare volui, sed prae verecundia celavi; nunc cum omnium ad me pertinentium certior sis, iam non pudet dicere. Dum essem admodum parvula, ac
lastum pervigilium ageretur, a meis evagata ad nivium perveni hominis novissime mortui. Ibi quidam mihi e tumulo exsiliens apparuit, qui prehendere conabatur Ausio ego clamitans terrebat hominis a spectus, magisque vox ingens& atrox. Tandem, ut iuturit ahire me sivit ac pectus meum percussit, dicens,
327쪽
του βίου παντος και της πλανης η πόθει ς.
se hunc mihi mothum immisisse. Exinde nae id malum invasit, quod me Varie diversis temporibus cruciat. Sed obsecro here ne succenseas mihi non enim hoc
Dinina culpa mea vendere me poteris, nec quidquam de pretio perdere Leno, id aegre serens, puellae tamen ignovit, utpote non haec libenter passae. Dum illa aegrotans apud lenonem curabatur, Abr comas Sicilia profectus ad Nuceriam Italiae desertur,
inops consilii, quomodo victum quaereret. Primum ci cuire investigando Anthiam, quae illiin vitae unive saein errorum causa hierat. Clim eam non inveniret, erat enim puella Tarenti in domo lenonis, operam
suam locavit lapicidis, grave sitne opus corpori, lon'
328쪽
gis duratqtie laboribus inassueto Aeger saepe suas fomtunas depIorans in Anthia, dixit, tuus Abrocomas. opifex laboriosissimae artis corpus in servitiitem dedi. At si spem saltem haberem, te inveniendi, vivendique
tecum quod superest, optimum hoc mihi esset sol tium. Nunc .es sorsu infelix inanibus nil μ' futuris laboribus me macero, tuqus uspiani interiisti Abrocomae desiderio credo enim, anime mi, nivisequRm nec mortuam te mei oblitam esse. His ille querebatur, labores milete sustinens, dum Tarelati per somniu in Anthiae visus est ad elΙ Ahro- comas ipsa sibi videbatur dormire cum Abrocoma,
formosa cum formoso, idque sibi esse amoris mutiniauium Tum pulchra quaedam femina visa est Abro-
329쪽
κα τίλος αναβοωντος, καὶ καλωντος ὀνομαροι, γ
λιον ου απολεισθαι , και παλλαγηναι του πονηρου
comam ab ipsa abstrahere illoqii clamante, nomine se vocante, somnium evanuisse. Confestim surrexis, ac vera esse, quae viderat, existimans, flens, Heu memiseram inquit, labores de omnis generis infortunia patior, consiliaque, artes servandae pumiliae excogi to, dum tu forsan alius forma captus es, Abrocomi quod mihi insomnia significant. Quid etiamnunt vivo cur me dolore confici, pulςherrimum certe mori, ac simul laselici vita, cindecora hacce, periculosa se vitute liberari. Abrocomam, si quid peieravit, non ulciscantur Dii, necessitate forsan coactum me Veroi dicam mori omnino decet. Haec illa cum lacrimis questa, modum. quaeretati viterim di. Interea Hippothous Perinthius aureis
330쪽
γνω o πλευσαι με εἰς Ιταλίαν, νη σε α δ οἷ--τας ραίους και σεραπαίνας, και αλλην σκευο
προβολην, - νωρ - ἀνδρι δαίμονι. μεμνητο ἁλτου 'Aβροκομου, καὶ τουτον νευρῶν ηυχετο, περ πολλου ποιουμενος κοινωνησαί τε αυτω του βίου παντος καὶ των κτημάτων Καὶ μυ- παναχθὰς κατῆρεν, Ιταλίαν εἴπετο δὲ αυτω μειράκιον των ς
απων μετειχε των Ἱπποθοου κτηματων, καλος ων.
menii statun inopia laboravit inde, cum divitem anum, quae illiina misere amabat, uxorem, inopia coactus, diisisset, illa brevi mortua, divitiasin rerum omnium copiam adeptus est. Servorum magnus comitatus, muruta vestis, Clauta es magnifica supellex non deerant. Statuit igitur in Italiam navigare, servos, ancillas fom
ma luculenta emere, reliquumque cultum parare, qu lem habere virum beatum deceat. Ahrocomam subin
de recordatus invenire optabat, id permagni existimans, si vitam omnino, divitias communes cum eo haberet. In Italiam devehitur, atque una illum e SNessi secutus ingenuus ac sorinosiis adolescentulus. Clistheni nomen, breuitatum omnium soςius, a ticeps. Leno, cum Anthia convaluis. iam videretur, vena