장음표시 사용
291쪽
το σχον , και περιβαλών ἐμαυτον ἐκείνω συγκαταθοι
καλουν οι περι τονἈππόθοον Tob ριε ανεπαύσαντοάλης νυκτος. ννοια πάντων Ἀβροκομην-σηροχετο, Ἀνθίας του Θανάτου του - - της - - λείας Καὶ καὶ οὐκετι καρτερων , λαύων παντας
mulo , cultum abstulere, corpusque abdiderunt. Quos sollicita multaque cura nunc Perilaus perquirit. Haec intelligens Abrocomas, tunicam discidit, vehementem mi ploravit Pulchre quidem, caste mortuam A thiam, post mortem infeliciter perditam Quis latro ita amore abundat, ut omiam te conclipiscat, ut vel e sinctum corpus abripiat ξ go privor te miser, uno,
quod milII luperer it solatio. Mori iam decret uin otiani no est; sed usque durabo, donec alicubi corpus utiminuentum amplexatus Scisae una sepeliam. Haec cum lacrimis dicentem, bono esse animo hortabatur Hippothous Et tunc quidem nocte tota requieverunt. Sed Abrocomain omnium rerum cogitatio subit, Anthiae, mortis, tumuli, corporis amissi nec amplius se coli here valens, clam omnς enim iacebant vino pleri,
292쪽
Hippothoiis sociique egreditur , quasi quid sibi opus esset atque omnes relinquens ad inare pro Miscitur, inciditque in navem, Alexandriam iter fae tiaram. Qua conscensa deducitur, sperans, latrones, qui omnia diripuerant, in Aegypto deprehensum iri.
Infelicis spei ductu Alexandriam ille navigavst. Μane Hippothous sociique indignantur, quod Abrocomam amisistent, , paucis diebus ad se reficiendos datis, de .
crevere in Syriam & Phoeniciam ad praedandiim proficisci Latrones vero Alexandriae Anthiam mercatoribus tradideres, magno accepto pretio. Qui nutrivere eam laute, corpusque curaverunt, semper quaerentes, qui iusto pretio emeret Venerat forte Alexandriam ab Ilidii, urbem Isendi, mercandi causa, quidam e regibus illius resionis, Psammis nomine. Hic ut vidit A
293쪽
ερωπος βάρβαρος se ευθυς ἐπιχειρει βιάψε- αι, -
μιν i δει δαίμονες δε υσε βάρβαροι νοτι αὐτην ο
σα του με κατα Ἀλεξανδρειαν πλου διαμαρτανει, ἐμπίπτει Ariara ταλεμβολα του εὐου την τε
thiam in mercatorum potestate, amore capitur, datoque eis multo aere sibi sumsit ancillam Chii vix emtae basebarus homo vitium afferre parat obstare illa, abnuendo primum, tum simulare, nam barbari natura vel ad inanem Deorum metum proni quod, cum nata suis set, a patre Isidi dicata fuerit usque ad nuptiarum tempus, Wid uno adhuc anno abesse. Si igitur vim in
virginem Isidi sacram intuleris, irascetiar illa, poenamque gravem in te statuet. Credit Psainmis, eamque reveritus Anthia abstinet Dum illa apud lammidem ita custodiebatur , velut Isidi sacra, naxis, in qua Abrocomas erat, ab Alexandriae itinere aberrat, inciditque inmiti ostia, cinc ἡνα Παραιτιον)Locus hie dit iam emaein qui insuperita depravatus est, ut non nisi corr. τὴν τε Πυρπιτόνιον. vide melioras Cod. cipe persaniam oue ipsum iocinam . h. Lati Plures bi sis intercidasse via
294쪽
μεπων, τα τε φορτία διαρπαζουσι, κοοι τους ινηας Oεc - της Αἰγυπτου πολιν, και ἐνταυθα πιπράσκουσιν
συναυσίας - δε- - Θοει, καὶ ἔχειν τι- σπιριτο, κοὐ 'α ον ἀποκτε4νεῖν Δεινον ελαει τουτο id, quod Vocant Paraetion, maritimamque Phoenices oram. Egressis e navi occurrunt ex illis locis pastores, qui postmiam sarcinas diripuere, vinctos longo per desere itinere Pelusium Aegypti urbem ducunt, ibique alium alii vendunt. Abrocomam senex quidam miles
emeritiis emit Araxo ei nomen, cui uxor erat adspici impullens,, quae pessitne audirer, quaeque omnem intemperantiam excederet, nomine Cyno. Haec vix
domum adductum Abrocomam deperit. longiusque di ferre nequit, vehementi acta amores fruendi libidine. Diligebat Araxus Abrocomam, sibique filium a optaverat Cyno cum eo de concubitu verba habet, obsecrat, ut obtemperet, virum sibi habituram promit tit, Araxumque interfecturam. Dirum hoc videbatur
295쪽
1 8 XENOPHONTIS EPHESIAC LIB. IIL
γει το πραχών τω Ἀβροκόμη ο οὐκ ἐνεγκών την
ξον ἀποκτεινα. Abrocomae multi simul subeunt, Anthia, iusiura dum totiesque iniuria sibi castitas. Tandem instanti
Cyno assentitur. Primaque nocte illa, quasi virum habitura Ahiocoinati, Araxum occidit, factunaque Abr comae narrat; qui mulieris intemperiem non ferens, domo abiit, illam relinqtiens, negans se mulieri pollutae nefaria caede concubiturum. Illa sui compos a'eta, ut illuxit, Pelusiotarum coetum adit, virumque t mentariu dici que a servo nuper emto interfectum, effuse plorans ut visa sit populo vera narrare Abr coniam statim comprehendunt, vinctumque mittunt ad eum, qui tunc Aegypto praeerat. Is igitur Alexandriam poenas daturus ducitur, quod Araxum herum interfecisse videretur.
296쪽
OTAous vero socii Tarso in Syriam profecti sunt, omne, quod obvium fiersi, in potestatem redigentes, pagos incenderunt, multos onaines iugulavere. Atque ita progressi Laodiceam Syriae em
297쪽
κοινωνους τάλληστηρίου. και εξηγητα ς της οδου Διελ
αλλας παρελίλε κωμα ουκ λίγας, - τας πολ- veniunt, ibique non ire latrones, sed quasi urbis vise dae gratia morati int. Hippothous plurimam adhibuit
curam, sicubi Ahrocomam inventi posset, iamque frit-sra operam contereret, cum suis in Phoeniciam iter convertit, atque inde in Aegyptum, ubi incursi Une in facere cogitabant. Collecta igitur valida latronum manu, iter Pelusium dirigunt, Niloque flumine naviga te Hermupolim Aegypti QSchediam, ingressi fossam, quae enelao facta dicitur, Alexandriaminitidem praeterierunt, Memphim vero pervenere Isidi sacrani, a que inde Mendem, ubi ex incolis socios latrocini rum viaeque duces lum sere. Per Taua transeuntes Leontopolim veniunt, aliosque pagos praetereuntes
298쪽
ουδε πυθόμενος α γενομενα, κελεύει τον βροκομην. ἀγαγοντας προσαρτησα σταυρω. - ατ μεν
m ἐδόκει και Ανθίαν τεθνηκέναι 'Ἀγουσι δε αμ
ον, ii υτ προσετέτακτο, παρα- ας Οχθας του μι- non paucos, quorum plerique obscuri, optum perveniunt, vicinam Aethiopiae urbent. Ibi latrocinium
exercere statutini itinera enim illic erant mercatoriam plena, Aethiopiam atque Indiam euntium Latrones erant quingenti, qui, Aethiopiae montibus occupatis, speluncis dispositis, decreverant praetereuntes praedari. Abrocomas ad Aegypti praefectum venit, quiem Pe lusimae de omnibus emorem literis secerant, Araxi
necem, ac famulium tantum scelus ausum esse narrai tes. Quae ille comperiens, nec iitra sciscitatus, abdu-cthim Abrocomam in crucem tollere iubet. Cui tot obrui malis obmutescenti, solatio fuit, quod Anthiam fato functam esse putaret. Quibus id mandarunt sum
299쪽
- στιανή, καὶ ἁ ποβαλλε μεν του κρημνου το γεω-- illum ad di ripas ducunt, ubi praerupta -- res erat in fluminis decursum propendens, messi omo restibus amiectunt, manus pedesque constangentes, ut illis suspendendi mos est abierunt, velut in firmo loco relicto, quem suspenderant. Ille solem adipiciens, mili fluenta, O Deorum, inquit, hominum
generi amicissime, qui Aegyptum tenes, ter quem terra & mare hominibus apparuit, si quid Abrocomas iniusti hest, misere peream, suppliciumiue hoc ni uis, s quod est, patiar sed si me mulier scelesta prodidit, nemili umen polluatur, corpore per iniuriam
hocato neque tu hoc videas spectaculum, ut quisquam millo admisso scelere in hac tua terra pereat. Haec Precantem miterius et Deus, ac subito venti vis exoritur; quo irruente, terreum rupis solum,
300쪽
των Θηρίων παραβλαπτοπων, ἀλλα παραπέμποντου
- ρεύματος Ῥερόμενοι δε - ται - βολὰς δέ -
ται τα ει τρο Θάλασσαν του Νείλου Καπαυθα οἱ παροι υλάσσοσις λαμβάνου αυτον, και ως δρομπέτην της τιμωρίας γουσι παρα τὸ δοικῶντα - Αἴγυπιον. - ετ μαλλο οργισθεις, καὶ πονηρον iam νομίσας τελέως, πιλ ει α μιν ποιμαντα --θέντας καταολέξαι τον 'Aβροκόμην Και- μεν παντα παρεσκευασμώ- και η πυρα παρα τας ἐκβολας του Νείλα, και επετι&το ειεν ο Ἀβροκομης , καιαυ ὐπιτέθειτο. Ἀρτι δε της φλογος μελλουση απτεο Θαι του σωματος, οἴχεο πα νώλια, σα ἐδυνα τα, σῶσαι αὐτον - των - -- καGis. Κάν- θα κυματοπα με o Νειλος, ἐπιπίπτει ἡ τ πυρα
in quo illa defixa fuerat, deiiciunirer Ahrocomas in profluentem cadens defertur, nec laedente illum aqua, ne
que vinculis impedientibus, neque bestiis noxam ii ferentibus, ac deducentibus undis per Nili ostia desesetur. Ibi eum custodes prehendum, , poenae profugum ad eum, qui Aegyptum regebat, ducunt; iii
magis succensens, omninoque scelestum iudicans, fieri pyram iubet, imponique E cremari Abrocomam. Et omnia in promtu erant pyra prope Nili ostia, Abr coma impositus , ignisque admotus Iainque corpus flammae fere attigerant, cum paucis, ut potuit, precatur, ut ab instantibus malis servareturi In his intu- inuit itus, adfluens aqua pyrae flammps exstinguit. εἰς λι κῆολὶς Ceria haec est Locellae emendatio. Vitiose