Henningi Arnisaei Halberstadiensis De subiectione et exemtione clericorum. Item de potestate temporali pontificis in principes. Et denique de translatione Imperii Romani. Commentatio politica opposita scriptis eorum, qui in his controversiis contra s

발행: 1635년

분량: 217페이지

출처: archive.org

분류:

111쪽

onera

m bona

CAPu T v. nemini abrogavit. Item cum negare non posset, I 8. tantundem aut dari, ut Luther. & Calv. censent. aut, , promitti omnibus Apostolis, quibus tamen aequalem jurisdustionem ne Pontificii quidem ipsi tribuunt, certe non Bellarm. qui conceptis verbis sic argumentaturua p. 3. lib. s. Ss Papa eII Dominin totitu orbis Christiamsupremus ; Ergosinguli ξρψιο- pisunt principes temporales in oppidu suo Episcopatu ιμfIectu, squidem id ei odest Papa in Ecclesia universa, est quilιbet Episcopus in partaculaνι. Vnde V Vi-dringi: in Ap log. n. si . recte infert ab lardum etiam ex mente Bellarmini: Quia scilicet tantum potest Episcopus in sua dia celi, quantum Papa in uiuverso orbe Christiano,iicut in directe Papa totius orbis Domino potς' potestatein tuam detrahere ita idem poterit quilibet Episcopus in principem particularem&quemvis privatum, imo, ex vi dichi Maiah. Irs non tantum Episeopus eci quilibet, qui habet clavem ordinis. Quia si potestas haec indirectiaequitur ex potestate ligandi de solvendi, Ea autem omnibus Apostolis traditur, S sub horum petionis, omnibus Ecclesiae ministris, constat omnes accepille aequalem potestatem, quoad ea, quae ex p testate ligandi S solvendi sequuntur, veta Bellar mino educuntur. Iam verb excommunicationem non tollere dominium privatum, nec eripere legitimam possessionem, cum non liget corpus, sed animam, apud ipsos saniores pontificios extra controversiam est. Proinde meri id conquerituΓBarcia c. de pol. Pup. per assertionem Bellarmini, Regum & Imperat rum conditionem multo fieri deteriorem, quam privatorum,quippe cum ille per excommunicationem excludantur limul ex Ecclesia & Republ.

hi tantam ex Ecclesia Imo Papa non potest sibi plus potestatis tribuere in principes,quam Apostoli sibi sumserunt in singulos Ecclesiae filios. At hi neque directe neq; indirecte dominati sunt Temporalibus Christianorum- Eri multd minus poterit Papa dominari Principibias Christianis.

Quia verbBellarm. in scutitione hujus argumenti affert. cap. 3. contri. Barci. duo loca scripturae,ex quibus Apostolorum in bona privatorum potestatem deducere laborat, operae pretium fuerit, priusquam confidere

mus argumenta ejuidem ex Iohan. c. ult. extructa, candorem eius hic quo

que obiter notare. Nam, quod potestatem habuerint Apostoli in bona privatorum probat ex I. Ep. ad Corinth. cap. 9. ubi praescribit Paulus mini-ltris Ecclesiae ibiarium ex bonis Auditorum: Ergo inquit,disposuit de bo nis temporalibus. Quod verbetiam in per nas jurisdictionem exercue rint, probat ex eιι dem Epist. c. 6. ubi idem Apostolus judices in Ecclesiaconitituit& removet,unde ipse c. 7. lib. . de Pontis iam sic argumentatus fuerat: Sicut enim novi judices constitui potuerunt, ita &novi principes ac Reges propter eandem cautam, scilicet ne cogerentux Christiani causam iacere coram judice ch ι persecutore. Mirarii

112쪽

Da Iu RE PONT. ROM. IN REGNA ET PRINCIPAT. IOIMirari autem metitb liceat,utrum penessifuerit Bellarm. cum rem tanti momenti tam dilianis documentis probare aggrederetur. Docet Apostol. I. ad Corint.cap. 9. I.ad Bovi trituranti non esse deligandum otiDeuter. 2s Nervienti altari, ex sacrificio vivendum esse, quia operarim sit dignus sua mercede, ut dicitur I Tim. c. . An inde ullo modos eo linire, Apostolos usos sit ille jurisdictioire aliqlia in bona pii vatornm. Qiiamd rectius idem demon thralIet ex eo,quod Petrus de Paulus habeant Christianos subisjectos elle potestatibus superioribus: Nam eo modo praecipiunt de ipsa iurisdictione Sc obedientia temporali. Item quod Dominos Sprincipes de hortentur a Tyrannide dc vitia: Nam ea ratione ipsam supremam Majestatem limitant. Sed ut haec jurisdictionis suae vi noli ordinant Apostoli ita nec falaria sacerdotibus decerpunt ξ bonis Christianorum, sed quid ipsi debeant sacerdotibus, verbis&severis admonitionibus docent. Quod si illi detrectent admonitionibus cedere, nihil stiperest Apostolo agendu, postquam omnis ejus juri tactio expiravit, nisi ad excommunicationem propter gravitatem delicti, si sine delicto possit, properandum videatur. Cogere autem refractarios non magis potest, quam si subditi negent tributum pedere Caesari. Suadet quippe & jubet,uti praebeatur Caesari, quod ipsi debetur, sed cogere neminem potest,cum coactio pertineat ad potestatem secularem. Praeterea nihil novi ordinat Apostolus,sed jus diurnum&naturale confirmar, ex quorum praescripto, non tantum operariis in vinea

Christi, sed cuicunque operae addictis merces debetur. Deni'; Paulus nori disponitde bonis privatorum,autoritate Apostolica, sed iustu & praecepto Dei, dum ait: Ita ct inaniatum est a Domino, ut quicuns praedicant Epavebu, ex Evangetio rirant. Uelim autem & Bel Iarminus praecepti divini ullammicam ostendat, quo jubeantur infideles, haeretici, in levioribus peccatis contamaces, polleuionibus de regnis suis exui,nec nos experietur ampli lis

refragantes

Alterum locum iam reiecit Barci. c. ar. cui quid respondeat Bellarmis cap. et r. vix in suis adversariis invenit. Quin potius rem totam concedit, inquiens: Non praejudicat Apostolus peνιλ in judicum Chrsianorum constitutio. nem juruictioni ct imperio principum in delium, quoniam non jubet Christia. nu, uinon compareant coram Iudicetodeli, si vocentur,sed tantum praecipit, urs=onte non accedant. Si enim ita seres habet, male ex eo infert Bellar. quod novoςprincipes constituere Ecclesiae liceat veteribus abdicatis, quia tales tantum judices constitui jubet Paulus, qui veteribus non praejudicenta Praeterea cum veteribus non prohibeat Apostolus obedientiam praestare, procul dubio,quam alibi dederat, legem non revocat, sed confirmat. Ali-Di verb, quae ex naturali jure profluit, obedientiam omnibus mortalibus

nefensio

113쪽

sensio.

igitur Thomas hoc loco: non potuisse apostoli in prohibe ii, quin deles subin- delibus primipil ita consis uri,eorum judicio compareant φιν centur: quia hoc esset contra subjectionem, qua debetur principibus, quae verba Thomae, quasi a Ba clajo non allata, tacitis velis praetervehi tu r Bellar minus, & tantum ait: D. Thomamsbi non repugnare,de quo supra vidimus. Quod vero Barci ex verbis Thomae alserit, non potuisse Apol totum contra ius naturae& divinum dispelisare aut statuerend lic eludit: Postquam enim amagistratui aut principi potesas ablata es, persuperiorem, xt quando Rex incidit in proscriptionem Ecclesia, subditos ait liberos esse ob ob dientia, quam ex Iure divino θ naturali, non persona debebant,sed potestati jam ablata. Et in hoc aberrasse addit Barclaju, quod non demonstraverit prius, non polle potestatem a principe per superiorem auferri, quasi non ebeat totus Barciali disi ursius,& quasi non plurimis argumetis ubiq; probaverit, pontifici jus auferendi principatus S. regna non competere, cu non sit B- perior in j iirisdictione temporali, sed in rior& subjectus,quod argumentum hac solvere, & non tacito pede praeterire debui siet Bel tarminus. Confitetur autem hic contra propriam confessionem, principibus & Regibus dari superiorem potestatem,& quidem si exemplis lua constat veritas,temporalem, quia patriae de herili potestati, aut magistratui sub ordinato, lege dare & auferre non posset princeps, nisi sub jurisdictione sua eos contineret. Jam vero Papa, quatenus Papa, potestatem non habet supra Reges,quia de jure subjectus est,tam divino, quam humano, aut quia exemtus est beneficio& liberalitate principum, nihil ipsi curatio est in regno, aut ditione aliena. Proinde,cum ex confestione Sanctorum patrum, principe abse-

luto nihil sit superius, non potest ullo jute principatus ipsi , potestate te rena auferri, imprimis, cum nec Apostolus hoc fecerit, eo in loco, ubi de constitutione Christiani judicii praecipiebat. Quid verbputas, dicturum ille Paulum, si in ea servatus illet tempora, quibus lites jam in Ecclesia

judicabant Christiani principes. Satius,inquit,est dic Ecclesiae honorificentius, ut vel omnino lites inter vos non seratis, vel obortas potius inter vos sutacetis, quam ad externum judicem, indignumq;, cujus dicto Christianus,qui vel Angelos judicaturus est, aiidiens elle debeat, temere profugiatis,quae res non potest non vehementer in vestram cedere ignominia. Non

igitur vetat, ne Christianiim, licet vitiis quibus iam inquinatum judicem, adeant, sed ne Ethnicum: nec prohibet, ne vocati eant, sed ne se ob proripiant, praeterito de neglecto judice Ecclesiae. Nullis igitur principibus potestatem aufert Paulus, niillos novos judices constituit in praejudicium legitimae potestatis, nulla potestate directa selin directa aufert jus situm ordinariis magistratib. propter infidelitatem , sed quaautoritate jussit antea

Omnes

114쪽

Da DRE PONT. R s. IN REcNA ET PRINCIPAT. I 34mnes Christianos obedire potestatibus superioribus, eadem praecipit, ut arbitriis suis intra pomoeria Ecclesiae malint controversias sitas terminare, quam apud Ethnicos, in opprobrium religionis propalare. Ut autem vocati non compareant, quod sub poena aeternae damnationis suae s ctionis iiii bditis Pontifices injungyre lent, aut ut arma contra vocantes in manus sumant, nec Apostolus praecipit, nec praecipere potuit, cum ea rebellio vergeret contra sub)einionem principioiis debitam, ut ait Tho

Redeamus igitur ad eum locum, cui palmarium in hac palaestra tri- 23:buit Bellar. N audiamus argum etationes,quas inde deducit quod Petro di- γ' er ebim est: pasce oves meas. Nam quia triplex est osticium pastoris: circa Lu. pos, circa Arietes, de circa Oves reliquas, ex triplici Analogia triplex deducit argumentum qitiae priusquam examini subiiciamus, Analogia ipsa perpendenda venit, utrum ab ollicio pastorum & qualitatibus ovium quaecunq; deditista argumenta valeant. Traditum autem est a Logicis, quod in similitudine explicanda non si identitas, seu convenientia per omnia, sed in eo tantum genere, in quo instituitur comm ratio. Quando verb comparatio instituitur inter ovi riam& Ecclesiam, , re corporea producitur comparatio ad rem spiritu Iem,quia Ecclesia tylnim gerit oviariae spiritualis. Sicut igitur ovibus, in Ecclesia praebetur rabulum spirituale: Luporum atrocissimus spiritualis est,sic. Diabolus ipse qui in haereticis & Infidelib. essicaciam suam exercet Ita nec de potestate, aut armis aliis cogitandum ell, quam spiritualibus , quia carnalia,praeterquam quod Ecclesiae non competunt. Lupos quoque non terrent, quia Diabolus non expugnatur gladiis S hastis, nec naeresis p osusione cruoris expiatur, sed si potestate armata sit efferatur magis S evadit ferocior, quemadmodum non tantum Gregorius V II. Innocentius

rim cum maximo lito. rtim Ecclesi. ae damno, sed nostra quoq; memoria Clemens VII. Paulus III.&Pius V. quorum exemplo cautior facius Pauliis

qu,m Italicos quoq, reditus sitos indiscrimen adclucere. Sint iis enim sit, qui Lupum, cui debellando nequeat elle, irritare malit, quὶm deelinando, enam cum copia detur, peram b. ages circumire, &ut naul. e balaenas solent, aliis artibus eludere. Haec si rechὰ considerentu r, jam primo statim impetu concidit fundamentum, cui innituntur omnia Bellarmini argumenta, quod

scilicet pastori Ecclesiae tribuenda sit omnis potestas tuae tribuitur pastori ovium, quod idem fundamentum sebsternit Bellarminus secundae quoq; suae rationi in c. Eod.quando comparat Ecclesiam Reipub. perfectae,& hinc Perdiconcludere: Sicut perfecta Reipub competit omnis potisas necessaria Digiliaco by Coo i e

115쪽

si perfecto

re .

Duplex

cta es. Utrumque solvitur Oit declaratum fuit. Ne enim ultra cancellos similitudinis prorumpamus, concedimus Ecclesiam elle Analogita Remis pubi. S quidem persectam, sed sipi ritualem. Non potest igitur alias potestates sibi deripere,quam lpirituale, dc tum perfecta censietur,quando dotata est omni potestate, quae spiritualem vel Rempubl. vel oviariam cou- servare idonea est. 2. Unaquaeque res tum perfecta est,quando continet omnes gradus perfectionis, qui tibi competunt. Nec ei lim homo impet iactus est, quia destituitur persectione Angelica, aut quia non gerit cornua, quae est perfectio Bovisaut cervi,quoniam tales perfectiones et sentiae humanae non conveniunt. Pariter Ecclesia propterea non est arguenda imperfectionis,licet non possideat regna mundi, aut utatur potestate temporali, quia temporalia ipsit non conveniunt magis, quam cornua aut plumae

homini. Paulbsecus Anton de Rollet pari. iae. s. ibaberprincipati,h. bet θ consecutiva: Nist alterisintdis' M. Sed admininatio humanarum I gumo seculi Deus distribuit per principes ct Regei,non per Pontifces.8As.c.quo jure. disi c. limperator Oc.duosunt. Ego non Pontifex M. Pro hoc, quia concesso sequentium esset impedimentum concessionis principali id est, administraria temporatium eset impeditiva concessonu Spiritualium, ut pluries est dictum. Igitur non venit in consiquentiam, id quod esset impedimentum, principalis stc. 3. Negatur, potestatem S imperium Politicum per se esse necessiarium ad aliaquendum finem Ecclesiae, seu salutem aeternam, quia ad defensionem membrorum Ecclesiae comparatum est, non ad propagationem fidei.JFudes enim per arma, & poenas corporis Vel bonorum non propagatur, sed tum maxime essio rescit,quando maxime premitur. Ecclesia nunquam existitit persectior, qu a m cum ej as praesides a potestate hac prorsus abstineret, de patientia Tyrannorum saevitiam frangerent, potius, quam immodesta arrogantia. Confert quidem etiam externa disciplina, & coercitio magistratus aliquid. sed distinguendum est interea, quae sint absoluth necessuria & quae propter melius, Necessarias vocantur Metaphysicis ob expediem. tiam, Nam & religionis verae sincerus cultus plurimum facit ad tutamen Reipubl. imbplus,quam vires principis ad tutamen Eccletiae, dum haeco pus tantum cogunt,& metu corporis animum: illa verbipsam animam lugat,dc metu aeternae jacturae obstringit subditos ad obedientiam. Quod si iam confusE & generatim propolitum Bellarmini argumentum repetendum sit, non magis poterit Ecclesia sibi arrogare imperium in Rempubl. quam haec sibi viceversia in illam. Utrobique enim eadem ratio Utrobiisque indulgendum erit, quicquid facit, quocunque modo ad finem obtinendum, & quia Res p. sine religione & metu Dei subiistere nequit, hujus

quoque jura a judicanda erit magistratui Politico,quod illibenter Bella

minus

116쪽

Dε Jur E Pos T. ROM. IN REGNA ET PRINCIPAT. Ioyminus admittet, immen ex eadem consequetitia sequitur. Imo, ut am- plius abltirditas conlequentiae patefiat, consideremus patremfamilias, qui

quidem omnibus debet elli: inuructus instrumentis, quae faciunt ad finem amiliarum procurandum, sed Politicum tamen imperium invadere non potest,ad cogendum debitores,& pignora,depositave dimittendum, liceth cad ampliandas possessiones videantur necessaria. Cousideremus ipsum sacerdotem, qui quidem omnem movere debet lapidem, nec quicquam

omittere eorum,quae faciunt salvandis animabus auditorum, quia de ipse tenetur Deo reddere rationem pro peccatis ovium sibi committarum: sed tamen vi neminem in templum compellere otest, nec pro autoritate imperare, ut pertrahaturm ec, licet videat infantem non adductum iri ad baptisina, nili ex utero execetur, ipsius propterea est manum laboranti puem, perae admovere &uietum aperire. Tanitim quippe ipsi laborandum est pro saltite animarum, quantum religio Sc protessio ejus patitur: caetera re- 'linquit magistratui& Medicis. Licet enim mutuas sibi praestent operas, Respubl& Ecclesia tamen altera alterius limites idcirco sine relisione imVadere nequit,perinde utin iis evenire videmus oppidis, quae duplici divisa sunt jurisdictione. Si enimcontroversiaaliqua incidat coram judice Eoclesiastico, quae terminari non possit, nisi per testimonia coram seculari magistratu deponenda', aut nonsine actu aliquo jurisdictionis secularis, an ex praeseripto Bellarmini totum negotium, omnes actus ad unim judicium Ecclesiasticum rejiciemus, &de quo saepe conquesti sunt Hispani,

propter juramentum appositum, omnia juramento confirmata negotia,

referemus ad forum Ecclesiasticii m3 Certὸ perfeci ae rei omnia tribui debent necessaria ad finem obtinendum,quantum fieri potest. Sed quae salvo iure fieri non possent,ne quidem fieri polle credendum est.l lms. Istae con

que hoc primum est, in quo fundamentum argumentorum Bellarmini impingit. Altera dissimilitudo pullulatex diversitate eorum,quae inter se com- a .

parantur. Nam ut a lupis ordiamur, cum hi tota sua natura sint infesti tam Ev. γo Vibus,quam hominibus At tantum ad damnum parati, possint licite non ε/re με tantum i pastoribus, etiam antequamovile invadant, ad declinanda meis tum futurae invasionis,sea quovis obvio,quocunque modo, sive aperta ' 'vi, sive clandestinis artibus capi Ne transfodi. Si jam eandem potestatem in Haereticos &Infidelis,ex vi umilitudinis habet Papa, non tantum pol

rita regno ,' sed & vita degeneres principes dejicere non tantum legitima Via & apertis armis sed& astuaelanculum, & per sicarios, quod an sit concessurus Bellarminus, ipse viderit: Certe ex similitudinis applicatione,qua

exhibet Belluminus omniud sequitur, & j am consequens hoc aliquoties

117쪽

mferimen

in Belgio contra principem Auraniae,in Galliis,conamenricos III.& I in Anglia& Scotia, contra Elisabetham & Jacobum. in praxin dia

ctum svit. ζα Deinde Lupi non fuerunt, nec possunt esse de grege: Sed Haeretici, ut defecerunt ab Ecclesia , ita ad eandem redire pollunt, meliora edocti aut DEO ducente , in regiam viam redam , quod cum nou sit speraim dum de lupis, nulla causia est quare in his arcendis ab ultimo remedio abiastinere debeamus, & emendationem expectare, quam frustra expecta

remus.

Denique si lupi ma j or esset vis, quam pastoris, malε consileret sibi:

pastor, & injuria spoliaret ovile suum custode, si in discrimen se contra eum temere projiceret. Sed potentia Priircipum terrenorum semper m jor es , quὼm Papae: ideoque eos Papa rmnquam adoriri potest, nisi cum sua S. Ecclesiae seu ovium pernicie. Nam & ipse Gregorius in exilio, de Iulius in carcere, uterque ex moeror animi mortui is est, tu otio Frisinisgensis libr. 6.Chronaeap.ult. tot mala, tors Ismara, tot ramo arnm, quam tarporumpericula, illiin tempestatu, qua ex culpa Gregorii. Rex super Rege in , Papa possitus fuit supra Papam, turbium involvises ibit, ursolus ex persecurionis immanirate . ac revaporuiuturnitate, adhumana insertae infelmiatem sussceret comprobandam. Vnde a quodam Ecclesiastico scripore densi mu Aravpti tenebo rompara rvri Trithem. Verbin Chron. Hirsara. an. I 2 4. Frideria cum II. scribit, post trajectionem in Italiam, tantu mis Papam ctsubjectos

tionem ejiu cogitasse. Arietes, quibus assimilat Bella . principes Catholicos quidem de ,sed aderi ijs, ut multum obsint relinoni ct Ecclesia, uis Episcopatus vendant, E asia diripiant, plurimum dii et anta malis principibus, quia arietes prota sit, sitnt sub manu Sc regimine pastoris: Sed principes non tantum, qua te nus temporale dominium exercent, . non subsunt pastori animarum, sed in eundem potestatem habent, & non minus vocantur pastores, quam Ecclesiastici, i md iiint pastores pastorum, dc de ii res totius ovilis. Et oigitur, habeat j iis pastor ovium disponendi de Arietibus e non tam eir pa. stor Ecclesiae habebit jus dii ponendi de principibus deviantibus per Omnia, quia per omnia ipsi non lubiunt, sed in temporalibus quoque prae sunt Arietibus quoad subjectionem, nulla praerogativa prae caeteris ovibus data est led principes a vi coactiva tutos praestis Majestas, divino lure

firmata.

Denique, si pastorti ipsbsconseramus, pastbr civium contra corpora les hostes non pugnat in si corporalibus armis pro corporibus ovium: leae

or Ecclauae contra Seiritualea hostes insuat, pro animbus silarita

118쪽

Da Ilistr PONT Rω . IN RE A TY PnrNeoAT. a movium, quod quia exeqtii non potest carnalibus armis, 2. Corinth. io. adiapi 66. frustra ea usurpat, cum debeant arma, hostes& bellator elle in e dem genere. Nam sicut ille non utitur armis Spiritualibus: ita nec hic utetur carnalibus.

Deinde notat Uuidringi. in aliud discrimen, inter pasto- DH-- .rem, qui simul est Dominus gregis & inter eum, cui tantum commista est Ac αώ. cura palcendi. ille enim machere potest oves scabie infectas, nec non sternaces arietes quia est Dominus,sed hic tant imiegregare,quia ampliorem potestatem , Domino non habet. Cum autem pastor Eccletiae sitae tantum curae creditas habeat oves, ad praescriptu veri domini, cujus oves sunt propriae pascendas, non potest in degeneres pro thalibidine grassari, aut L rie. tes quocunq; π do Emedio tollere,quia praeceptum exprellum Domino non recepit. Licet enim Laban Jacobo commilii Iet gregem: tamen non licebat ipsi eum distrahere, aut mactare pro libitu, quam tamen potestatem Bellarm. ex sola ovium traditione. Petro his verbis Acha: Pasce oves

meas, elicere nititur,non advertens interim, eadem consequentia parem,

aut etiam majorem potestatem tribui principibus, quia cum sint pastores

opulorum,nt de Cyro,Eμι. 4.& Davide I. Paral. II. dicitur,nulla iis poto mune-esas deelse debet adversius eos, qui Rem p. impugnἹtiim vel destructum veniunt,&cum plurimum huc faciat excommunicatio,eaqiroq; vi argume-

ei principibus tribui d bet. Bellarminus ubiq; excipit, contra Baul quod temporalia suidem subordinentur Spiritualibus, sed Spiritualia non lub- -reisiari ordinentur temporalibus,quod directb repugnat verbis Nicolai.in d. . ad . Misi,.qui ait Pdisces procu utemporalium rerum Imperialib. segibis uti, qu tenus Spiritu ala actio acarnatibin distaret incursibus. Si enim princeps est nutritius & defensor Ecclesiae, oportet ipsum eatenus Ecclesiam tibi sebordinatam habere,quod innuit Isidorus, intra ipsam Ecclesiam non11 unquam principemgubernationu culmina adeptum seribens. Ita enim se habent dit iplinae,ut fines. Atqui Ecclesia in hac terra subjacet paci, de regitur legibus humanis , quatenus non separatura Republ. atq; ita salus Ecclesiae, defen- .ditur, Repubi cui secundum quid,quoad defensi em, subordinatur. Pax enim Reipubl. praebet quoq; pacem Ecclesiae. Sed sicut propter hanc sit, ordinationem secundiim quid , Respubl. nequit sibi arrogare dominium Spiritualenta nec Ecesesia corporale, qui sejuncti sunt cancelli utriusqtie ditionis dc non subordinatur una alteri ex integro, sed respectivὸ tantum

dc ex parte.

Proinde Bellumini argumenta, licet subtracto fundamento per se riar pram concidant, tamen semper plus afferunt in consequente, quam ex Antece- ωυoex dente sequitur Nam quando ait: Si princeps ex ope aut ariete sat lupus, id

est, ex christiano barati , poterit pastor fausa eum arcere per excommumca

119쪽

rionem, ct simuljuberepopulo, ne eum sequatur , admittere possumus omnia,

cum lana interpretatione, nisi lactim facere cupiat in verbo Sequendi Proialtibere critii ne pii test, ne s equamur malum principum in haeresi & malitia, idque ex vi conlequentiae deducitur, sed ne tequam ii reum justa imperantem , prohibere nequit, quia etiam Tyrannicis Dominis, quatenus Tyrannice non imperant, sed legitimae potet latis particulam retinent,. obedientiam jubet Petrus exhiberi, id quod saepius repetivimus ex Augustino, jubente distinguere interea, quae sint Domini temporalis, quae' aeterni, item ex Hieron. qui ait ad Tit. 3. super illud: Admone illos principatibuso potestatibussubditos esse : Si bonum est, quod pracιpit Imperator, ubentu obsee- . quere voluntatM.flveis malum est, ct contra Deumsapit, restonde isti de Actibus Apostolorum: Oportet obedire Deometu 'uam hominib- Lvi quidem vesti. gia nunquam tutum est sequi, quia semper ducit ad perniciem: Sed princeps, qui haereticus est, justa quoque dc bona praecipere potest, qualia plurima deIuli ino referuntur ab eo non est deierendus, quia non vadit,ut lupus, sed ut legitimus princeps..Mαγ-. Consequens igitur, quod sabnectit Bellarmin..ex antecedente non sequitur: Proinde pose pasorem Ecclesia privare principem dominia in subiton. Transfertur enim argumentum genere in senus, 1l irisdictione Spirituali ad Temporalem Namsi id genus consequentia attexere fas est, non minus verisimiliter colligendum erit, licere cuivis Ecclesiastico seu pastori Ecclesiae principem,non tantum haereticum, sed de pervicaciter malum, perinde ut lupum,aut sternacem arietem,ri vel perinlidiasinterficere sed quod nec hoc sequatur, nec illud, iacilὸ apparet, simajor terminus idem B. - repetatur in conclusione, qui positus fuit in majore. Bellum. quidem vi. tium tacite confitetur, sed brevitatem suam excusans, non, ait, bi propositumsuisse, utin Scistis,sam os proprieformaresecundum Muraso modo .

sed more Theologorum vim rationum explicare. c. o.conin Barci. An igitur more-

Theologorum vestrorum,licet plus inferre in conclusione,quam ex praeis - missis sequitur Nam , quamvis in modo & figura non proponatur syllogismus: tamen candidi disputatoris non est,detruncato modo, aut dissimulata figura, plus colligere, quam sequitur. Majorem enim propositionem, sic proponit: Pastori potestas necessaria es circa lupos, ut eos arceat, omnι ratione, qu.epotest. Ergo in conclusione vicissim inferri debebat idem major terminus: Ergo Pontifex teneturauerebereticos,omni ratione, qua potest. Iam verb ea ratione, quae in cons uenti exprimitur,non potest, quia non potest privareSpiritualis judex quenquam dominio illius, quod non ip si nee valet jurisdictio ejus, qui ultra iurisdictionem imperat. Sicut enim pastor ovium, non potest pro imperio cogere vicinos, ut insequan- ui tur lupum, quia potestaS illa publica est, Psivno non competens: Ita nee

120쪽

Ds IuRE PONT. ROM. IM REONA ET PRINcIPAT. Spiritualis pastor, saltum sacere potest de foro in forum , quia temporalis jurisdietio, & temporalis poena, eius persenae non competi: M,od is

Abbi verbvidetur Bellarm. c. ir. hoc argumentum Vel le effigere, quiuia do potestatem Pontificis dicit quidem esie in Temporali. a. -.btas, leditori Femporalain, quia ex consecurione sequitur tantum ad jurisdi. re μή --ctionem Spiritualem, Sola igitur consecutieseu cohaeretitia mutat nata. ras rerum, & quod ex se temporaliterat, quia incipit cohaerere cum Spiria duali, pristinam essentiam exuit S evadit Spirituale. Quam citd omnia liceret Bellarmin. facereSpiritualia. Sed quod id fieri non possit,ex distinctione potestatum patet. D. enim Thomas omnem potentiam distinguit actus Oolae . Haec verbpotestas, suae consequi dicitur ad Spiritua lem,oblectum habet terrenum,&achn constat terreno, videt. abdicatio' υπιο ianea regno, quae poena manifest temporalis est; sive per abdicantem in D AEuaeturis adeducatur, sive per alium, cui is mandatum dederit, quia& per se imm facit, quod quis per ilium facit. spiritualis enim magistratus nihil auferre poteli, nisi quod per ingressiim in Ecclesiam tribuit, nimirum n

vum ius ad regnum coelorum, ut ipse Bellarm. confitetur Inc. 2.l.

de Pont. lyrinceps igitur deponendus, & depositio ipsa, cum ad tempora rati apertineant, quae in iis versatur potestas , non potest non temporalis .esse. Praeterea non potest privari Dominio princeps pastore Ecclesiae, quia superior potestas id prohibuit. Si enim vetitum esset ex causa lupos occidi, posito, quod princπs id licite vetare possit, pastor excusetus ellen, of quia in curantem lupum non tolleret: Iam verbuemitdivina Majestas principem deponi, sive obedientia eiusdem s.btrahi si1bditos, quia si oranduin est etiam pro Ethnicis principibus, ut tranquillam sebiis vitam Vi Vamras, Ierem. 29. I. Timoth. 1. non sint cum perfidia deserendi, sed, utiliquit Atliustae obediensim est terrenis Dominis inopter Dominum mcernum,quod Christus ipse fecit, quod Apostoli, quod milites Juliani de Constantii, quod Nazianz. Gregorius Mo Ambrosius & tota primitiva Ecclesia, ad Aut obedientiam magistratui debeamus propter conscien' ex/n.estiam Sc ex jure divino simul Aenaturali. Contra haec verti jura in detri- ρη mentum conscientiae non licet Pontifici dispensare. ut saepe ori arci.

R Bellarminus non aliter selvit; qu1m tam diu sit bditos obliga tinei-pi,quam diu princeps manet, postquam Hrδὶ superiori, ipsi principatus fertur, ut ipse delinit esse princeps, etiam subditi desinuntdebere si ibje-

allionem.

Operae pretium autem est videre, quotio hic petat principum Bellat minus. Nam, si quaeratur, utrum possit pontifex facere, ut Monachi possideat propria& habeat uxorem, prius inqim Bellarm. facit, ne sit Monachus: si quaeratur, utrum ex dispensatione Papae quis possit duas simul

SEARCH

MENU NAVIGATION