장음표시 사용
121쪽
.liabere uxores, prius jubebit priorem abdicare, Sc matrimonium, quoε Deus copulavit, di sibivet, prout saepius nimis Papaliter in his causis diaspen latum, proh dolor, scimus: si quaeratur, utrum sillo liceat arma arri pere contra patrem: aderit Pontifex, qui parenten haereticum declarabit non elle patrem, & hoc praetextu aperiet telaestram parricidiali nequitiae. Perinde enim controversum est utruis Papa possit facere, ut Monachus qui te voto semel obstrinxit. noli sit Monachus maritus, qui legitima copula tibi , unctam habet uxorem, non sit maritus, pater,non pater,& princeps, qui regnum nullai uita ex causa amisit, non sit princeps. Princeps enim tu subditi,cum sint correlata, se matuo ponunt & tollunt, & perinde eis quaerere: Utrum princeps possit deponi a lolio, & utrum subditi
possint eximi obedientia Nam gellarminus ind.ag. r.ex posteriori infert prius: Potest, inquit, Papa prohibere, neIubditisequatitur pmicipem, ct nde eum privare Dominio in kbditos, cum tamen, ex verbis δc sensu hi rei ponsionis, ex contrario potius debuisset ex privatione regni inserre in absolutionem stibditorum a fidelitate. Sed non minus illud, quam hoc invertit jus divinum,quia de iure divinomaturali nemini potestius suum auferri sine causa: de jure di vino propter haeresin aut alia vitia nemo cadit de regno: de iure divino nemo mortalium tollere potest, quod immedi tξ dependet dedatur Deo: de jure divino &natiirali par in parem non habet imperium, multo minus inferior in superiorem. Demonstratum verbiait supra, etiam ipsi,s Apostolos&o miris Episcopos, ipsum etiam Romanum de jure divino subelle potestati temporali, qtio totaliter non nisi de facto exemti sint. poterit igitur temporale imperium Regibus auferre, qui ipse temporali potestati, quatenus terrenus est, subjicitur Licet igitur auferri possit regnum, ab iis, , quorum autoritate sub Deo dependeret, tamen non potesta Papa, quia non est superior, nisi iis Spiritu tibiis: nec ex causa insidelitatis aut haereseos, quia non sufficit ad privati nem regni, cum peccatum sit Spirituale, & nequeat corporali poena castigari ab eo, cui potestas castigandi non competit. Alterum Bellarmini ex praemisse & subrino fundamento argumentum sic deducitur: Potest princeps aeras fimosos destruentes ovile separare o recrudere. Princeps autem essanem in , crc. Ego poterit pastor Eta lese cum recluilere, vel redigere in ordι-nem. Verbum recludere, in c. H. contri Baul. protestatur se accipere pro
tu ut tensus sit pastorem polle cornu serientem Arietem aliquo in. cludere, ne amplius praecedat gregem. Nam ii per verbum recluitere, i parationem vel exclusionem intelligeret, totum argumentum facile concederetur, quia per excommunicationem secluditur autoritate pastorali ,
grege de ovili Domini, sed is aliud quid majoris momenti inde elicit. Nec enim, mediit, Pastor arietem furiosum solism excludit a grege,sed alligat o re cludit,
122쪽
DRE PONT. ROM. ru REOMA ET PRINci T. ni cudit,sire includit in aliquo anguis, ut non possit amplius Dux esse gregis: Et aἀhuius pastorus militudinem suecessorSi Petri, is vicarius Christi principem Chri
Ihanum destruentem Ecclesiam, alligat vinculis excommunιcationu ct quodam modo incti est in angulrim, dum non fuit, ut regat amplrus populos Christra nos.
Principio repetendaest dissimilitudo,quae eth inter brutos Arietes, S prin- ei pes de Ieneres, quia in eos imperium est Domino de pastori,in hos, quoad sunt terreni principes, minime. Proinde illi non tantum includi aut durius tractari polliint, sed etiam prorsus vita privari,quod imperiumP pa in principes de facto sibi sumere, saltem verbis, nondum ait sus est Praeterea includit pastor arietes, quantum potest. Sed pastor Ecclesiae non potest includere principes,quia deststuitur potestate ordinaria dc legitima. Deinae, per extortam suam interpretationem, de qua proculdubio ante non cogitavit, quia quod ante omnia debui siet facere , quodq; primari. sequitu rex argumento, ut vi princeps degener excluderer .ab ovili, in conclutione non omisitIN ed cogitur evadere, tit principem per excommunicationem, quae nihilest aliud definientibus iplis Pontificiis, qu2m separarιο Christiani acommunie Ecclesa,fingat quasi in angulum includi,qω nec a nobis pervestigari, nec ab spsi, explicari potest. Excommunicatus,
inquit Christus, Matos sit tibi tanquam Ethnrcus 2Pιιbhcanus. De incit,sione verbum nullume Nec enim corintllius excitisus a Paulo, in Utopiam, aut in Insulam aliqud ablegabatur, perinde ac si excommunicatio ellet relegatio, ad cerium aliquem lapidem, ut apud Roma li. ultra quem pedem proserre nefas. Excommunicatio separat & excludit: quomodo vero includat, quod recludere vocat Bellat min. nemine huc usque fuit exploratum,necis effectus excommunicationis per se, quae tantum lepicat . com in unioneEccletiae. Denique, rit in priori, ita&in hoc argumento confundit duplices j ii risdictiones. δ: limites similitudinis supergredi. tiir. Namquod dicit: Non si ut pastorta clesia, ut prinoen dege ner amplitug ιt populos Chrsianos. si de regimine ovium Di ovili Christi intelligatur, recte conceditur, quia id regimen ne pins quidem princeps tibi ii surpare
debet, nili in causa, ut explicatum fuit conis alibi, sed male acco mirn dati iri quia, qui non usi ii pavit regimen ovilis, non potest ab eo excludi. Abire quippe non pediteli, q ii nunquam 3 enit. Rectius ver , quadrat mpr.elatos ipsos, qui prieli Dir Eccletia Sc pros ter maleficia abolliciis rem vel ipol sitiat, ut degeneros ariete , , ne sitit ulterius gregis duces. Si 'oerti transferatur ad regiiΓen. Politicum, qai scopus et 1 Bellat mini, turpiter coiisiuiditur simili tua Arietes enim retrimentur,ne fini duces gregi s iblius, in quem cornibus ii . . at larunt Sed pK ipes removentur, non, ire
123쪽
CApu T v. sunt res propriis actibus&li initibus distinctae, nec remotio ab Ecclesia. magis removet aliquem , Renubi quam relegatio separat a communione Ecclesiae. Nova enim haeci 'ontificum doctrinae diametro repugnat doctrinae D. Petri. Petrus en inretiampravis Dominis, a quibus injura putiuntur,jubet subditos obedientiam praestare : Successor eius negat principi degeneri deberi subjectionem , quia atrocis arietis instar removendus est ob ovili, ne per errorem quis eius vestigia amplius sequatur. Cnr au tem Petrus ipse non iisius est tradita sibi potestate Alvendi,tu potiusDomunis pravis abrogavit imperium, quam, ut patieliter injuriam illam ferre
iuberet 8Superest argumentum tertium: Pastor potest ac debet oves ita passere, at eis con penit. Ergo potess ac debet Pontifex omnibus Christianis ea jubere, ad , ea cogere, ad qua quilibet eorum secundum statum suam tenetur, id est, fingulas cogere, ut eo modo semiant Deo , qua secundum satam suam debent. Debent autem Eues Deo servire defendendo Ecclesam, puniendo, haremos ct schismaticos. Ergo potest ac debet Regibin jubere, ut hocfaciant, ct ni ecerint, etiam
cogere per excommnnicationem, alio, commodin rationes. Hoc argumentum candide in conclusione repetit limitationem majoris termini, ideoque si pro Pontifice,qui selus pastor non est, pastorem Ecclesiae in genere substituas, non video, quid inde concludatur contra negantes potestatem temporalem Ecclesiae, vel pro opinione Bellarmini. Concedimus enim ab utraq; parte admonendos & cogendosesse principes excommunicatione, di aliis commodis rationibus: Sed si subsumat Bellarm. c. 36. in I. conrn Barci. commoda ratione privari Principes suo dominio, negamus stibam-tionem, quia nulli Regum unquam obrogatum fuit regnum, sine scanda. Io dc detrimento EccIesiae: nec remedium incompetens unquam commo
dum dici potest. Quod verb depositio regum, & Abdicatio 1 regnis non competat saltem indirectὸ Ecclesiae , licet jam silpra demonstratum sit, tamen his
quoque argumentis porrb stabilitur i. Quia virtus de fides sua nemini debet fraugi elis. Alias, ait Bessiarm. c. 3. lib. s. de Pontis obesset regibus Christi beneflcium, oegratia naturam destrueret. Ellit autem fraudi, si principes ad Christianam religionem conversi potestatem semmam perderent,& Q. periorem admittere cogerentur, quia non manerent absoluti principes. Nihil hic respondet Bessum. c. 2. contri Barci sed tantum c. 8. Duta. seper jactura potestatis regiae consolatur principes, ne eam moleste ferant, cum hac jactura Iucrentur pol Iesi nem aeternam. a. Deterior quoque fieret conditio principum, quam seivatoriim, quia hi per bapti sinum bona sita non subjiciunt Eccletiae. Quod respondet Bellarm. c. 3. conre. Barel. de Apostolo Paulo, mercedem exigente ob praeclicationem Evangelii. I. ad
124쪽
Cor. 9. & ludices constituente. r. Cor. jam abunde supra refutatum fuit. . Si licet Papae, vi colassecutionis ix propter cohaereetitiam curn bcmo spiritai ali, invadere poenas Politica&dc privatione regni princapes multare, ejus dem consecutionis praetextu aut autoritate, licebit eidem vitae jacturam
inferre & jugulum principibus petere: nec obstabit, quod paena sit tem
poralis S cruenta, Ecclesiae non conveniens. Nam consecutio ex tempOrali potest facere Spirituale. Sic enim Bellarm. c. I 2. contr. ra
tiocinatur, privationem regni elle quidem paenam in temporalibus, sed non temporalem, si proficiscatur a Pontifice in ordine ad Spiritualia. Si tanta vis est consecutioni suam poterit Papa judicium sibi lumere de qui .. busvis udm vel propter interveniens juramentum, vel si silcceilbrforatas te sit de in suspectus,aut si commodius visum fuerit Ecclesiae, ut hic succedat, quam ille. Philosophica quaestio, Philosephicis argii metuis disputata, etiamsi ad finem Theologicum adhibeatur tamen Theologica propterea notaevadit. Sic nec potestas temporalis abit in Spiritualem, liq-cet hujus filii sebordinetur, quia aestimatur non ex respecthi accidentario, sed ex veritate suae naturae. 4. Principe ab luto in temporalibus nihil est - invenire superius, ut docent Sancti patres. Ellet autem, si Pontifici lice' ret ipsium temporaliter judicare. Nec qiiicquam pro Bellarmino facit e ceptio, quod directe quidem nonhabeat superiorem, sed indirect E. Nam I. Tam insciti non fuerunt patres, Ecclesiae non minus, quim Reipub. studiosi, ut si exceptionem hanc indirectae potestatis agnovillent, eam tam obstinate reticere voluissent, nec vel uno saltem loco exprimere. Quin de Innoc. in c. pervenerabilem, quis . sint leg. etiam respectu I'apae negat Regem habere superiorem, & Clamens v. in c. meruit Extra v. com. de privit.' revocat, quod Boetii fac. in c. unamsanctam dem . ct Obed. Regem Galliaec in directae suae potestati subiecisset. Nam aut errarit Bonifιn d. c. uom de sic totum rescriptum nullum erit, quod negat Bellarm. c. 2. contr. LarcLaut locutus est de potestate indirecta, secundum Beliarm. Et tamen hanc
legitimam potestatem, legitimE sibi ab Innoc. abrogatam, audet silccelibrin preiudicium Majestatis Papalis revocare&irritam pronuntiare. 2. Nihil refert, utrum quis directε alicui imperet, vel in directE. Nam cepe pertiadi rectum plus o otinetur, quam per directum, quod tamen jura ubique improbant. Sive autem directὶ imperet Papa, sive indirecte , semper se constituit sit pra principes de magis quidem hoc modo, quam illo. Quia, s directe dominium sibi usurparet, nec sceptra regum prius subjiceret fini
Ecclesiae, religionis obtentu animos tantopere non tetaeret. 3. Di rei' e&in directe nihil designant nisi modos per quos acquiritar potestas. Indi. recta enim competit per modum consequentiae. Deme hunc modum a
quisitionis, potestas eadem est, quae aliis competeret directE. Quocunq;. P igitur.
125쪽
itur praetextu miti et opinionem Belluminins, principis omnes nes abiicit Pontifici, cumron a temporalia Spirituali fini sebordine quia ubiq; intervenire debet Papa & praevidere, ne quid in praejudicium
Ecclesiae geratur. s. Reddimus Bellarmino sita argumenta. I. In directa po. testas deberet constare aut exscripturis aut traditione Apostolorum. Seis ex neutro, ut huc usque disputatum fulvo De traditione, ne ipse quidem. verbum addit Bellarminus: Exsacris litem non attulit. de Rom. Pontis.
e. 7. nisi unum locum m. quem abunde refutavimus, ut & alimrum, Matth. 16. ct I. Cons. ct Psalm. 44. σα Nicolaus tamen Sanderus.
lib. 2. c. de vim. Monarch. ad quem in fine capitu. 7. nos ablegat Bellum. praedictis adjicit exemplaquaedam exsacris petita, quorum , inconsiderato proposito, transtituit Bellatini in pns. 8. lib. s. de Oetia re Athalia,&. ne sacrarum luerarum documentum aliquod omisisse videamur, horum quoq; vim & pondera operae pretium fuerit ad limam revocare. Abinia sic argumentatur L Si propter lepram cra poratim poterat se a. u is olim Ret modicarect regno pravare, q/ware id nommodo propteri lepram Spiritualam ess, propter haron, ut August. docet inqq. Evang. lib. 2. q. o. py tmm,cum OLIO. Paulin dicat, cretis e Iudaeis omnia insiguram. Hoc lepratractum argumentum totum lepro
est,ωnihil sini continet 1 talo ad verticem,nec timidius alibi respon. dit Bellarm.quam cans' ad hoc exemplum. Nam de antecedens proram falsum est, rectequere latum , Barcitio, dc consequentia nullo modo co a futatis haeret. Nam quodan Antecedente dicite. Asacerdote judicatum futile
gem & a regno amotum. nulli bi in historia. Oziae legitur.- Lex quidem Lerit. i3. dabat potestatem sacerdotibus judicandi de lepra, ut publico testimonio infecti communis nearcerentur: Sed Regem prohibitum fi ij. ille congres Iu publico de adactum in aedes privatas, jussu&potestate
Pontificum, neq; Reg. Is .n 32. Pa 26. inVenitur. qua potius, ejectiim ex templa, Oziam ulud properail. ad inum privatam,2.Paral. 2ς, addu iriqilia malum suum sentiebar inflictum Domino. sed licet decor
silio de judicio sacerdotum abstinuisset Ozias,regia, tamen non solo. summo Pontifice,sed ab orti:γibus iacerdotibus , qui ingredientem comitati erant usq; ad octuaginta, judicatusfixit & neetiis e templo. De dejectione vero 1 regno, nulli bi in universa scriptura fit mensio, quia separata habitatio non trahit secum privationem 1egni,sicut nec excommunicatio per seconjunctiun habet prirationem domini ι, ut nomme reliquoru docet Francist. Suareae. rom. s. dist. Is.set t. a. n. 3. imis conicarium, quod per leapram no excideri tantoritate& possessione regia, manifera declaratBarci:
126쪽
Dr IuRE PONT. ROM. IN REGNA Er PRINcrpAT M iis Respondit Bellarm. oeiam lepra percussum rerisiuisse quidem nomen Regium, sied inane: lium vero ei ne regio nomine Regnum cum plena potesta- Be -- te administrasse, quod probatex Ioseph dicente: Oetam priνatum vixisse in domos litaria tum eius Rempubl. administrasse. Iosephi verb autoritas
potior non est autoritate sacrarum literaruna, quae tantum dicunt, Oziam amis is habitalle in domo privata&leparata. 2. Paral. 26. v. xi. Nec aliter accipi
possulit verba Josephi, quim quod privatus,id est, sine administratione Masinibus regi is vixerrt,cum eurti Regem mansiste dicat annos totos s2.quod& Lyra & glosis. asserunt ad L e.16. Paral. Verba enim in sacris literis acci pienda sunt cum effectu . nec quandodicitur Saul regnasse, de nomine re gio, sed regimine intelligendum est. cum verbum regnandi,actionem imis portet & potestnem significati vim prius facere oporteret Bellarm. quinhregnum eriperetOziae. ApertEenim dicit,ipsum coactum fuisse regnum renunciarestio: θὰβcerdote regnofuisse pnνatum, quod nunc meliora edo Chus , Barclajo,interpretatur de auctoritate de non denomine. Auctoriis talem enim& potestatem omnem, recidisse ad filium, idque coactum
fuisse patrem concedere a Pontifice. De Pontifice Se coactione, qui pauid antε dixi, ne verbum quidem reperitur in sacris literis, nec verisimili aliqua cons uentia inde deduci potest, quia ejectio E templo non infert privationem autoritatis regiae. Quod si ab administratione abstinuit Rex, nullius sacerdotis iussu, id fecit, sed propria autoritate, quia alibi demonstravimus, nec coactum fuisse, nec cogi potuissequenquam RegumJudae ab ordinaria jurisdictione sacerdotum. verum,quod
omnis autoritas regia resignata fuerit filio, non tantum exsacro contexta non elicitur, sed ex eodem evidenter redarguitur, quia administratio tam tum tradita dicitur. 4 v. s. his verbis: Ioathan filis regis regebat pa-
latium Regis, ct in dicebat populo. Rex enim viam separatus domum dc palatium habebat, cui praeerat filius, non tanquam Rex, sed tanquam gu hernator,& hoc nomine judicabat populum,quia verba eiusdem tenoris eodem sensu accipienda stant, cum simul dc non interrupta consequentia simul ponantur. Nam, dc tutores Sc curatores, insanis, stupidis, &pueris regibus dari solent, qui administrant smnia, sed autoritate legitimorum Regum, penes quos tam diu manet autoritas, qu m diu manet proprimias regni. Proprietas autem &pollessio regni mansit penes Oziam, Danae. s. Potit. in Aphonne de solo regio nomine id interpretetur Bellarm. quia
mortuo demum Ozia, dicitur: A .Reg. Is. v. 7. Et regnavit Ioathanflius eius
pro eo. Quod si tum demum sugcessit: Ergo regnum mansit penes patrem,&cum regni possessione, etiam autoritas: Alias nec Joas aut Iosias au- tbritatem regiam possederunt, cum pueri essint, de ipsi munia Regis non obirent. ἡ P 1 satis
127쪽
Πι; . ' C A p u T V. Satis constat de filiitate Antecedentis, pergendum est ad conse-quentiam, quam non superficie tenus, amba dedit, sed intus& in cute coria rupit vitiorum profundissilina calamitas. Stabilitur enim pri cui in dicto Apol holi, I. Cor. Io. ubi Paulus fingitus dicere, quod omnia iudais conige- mutn guram. Non enim uni vertaliter loquitur, sed determinate de iis . omnibus, quae in principio capitis, uls ad p. iti orcine enarrat. Quod si ultra trahatur intentio Apostoli, Praeter mentem determinantis tr diluta. qui Misia dicit Paulus, in inlapsed Isaec omnia..
Sed largiamur bellarmino , lepra corporali de exemplo Regis ejecti E templo de sepatatim habitantis, ad lepram Spiritualem & dejectos reges.
solio, valere consequentiam ob similitudinem 5 figuram, certe conse queras similitudinis nequaquam proportionalitei redditur Antecedenti. Nam L Sic si clitio I ecte deducitur, non tantum summo Pontifici competet potestas abdicandi reges , sed&sacerdotibus minorum gentium, quia Oziam omnes, qui praesto erant, iacerdotes eliciebanz, T. Pana I 26. M de lepra non tantum Aaron, sed quilibet filiorum eius cogito scebat. . Ierim 3. 2. Quia per lepram Spiritualem non tantam haeresin, sed δ: aliat vitia & peccata intelligit Bellarm. . tibi 3tae panι c. t. non tantum Reges, . sed de quivis ex privatis iubditas, ob peccata graviora pol sessiotae sua a s cerdote exui poterit. 3. Sacerdotes de lepra tantum cognoscebant,& ubi de ea constabat, jubebant ex mandato divino exprella infectos a conve satione nortim abstinere : dominium vero rerum suarum nemini abrogabant. Sacerdotes agitur Christiani, non possunt, nisi de lepra Spirituali cognoscere, & ea infectos . communione arcere Ecclesiae, ne alios in q; inent. Sed privationem bonorum irrogarenequeunta quia nec eamisacerdotesJudaeorum irrogabant, nec ad eam mandatum divinum habent, nec, licet irrogata suilleta secerdotibus veteris Testam. irrogari iti dem potuit set, in novo, , urseus constetondo comparationi: sicut lepra Spiritualis est,& punitur segregatione a communione corporis Spiriuialis, scilicet Ecclesiae: ita & caeterae, quae hinc deduci possunt,poenaeSpirituales este debent qtit atypus& quod per typum designatur,non possunt idem esse 1 e, sed similitudine. Atqui in exemplo Oziae proponitur privartio autoritatis regiae, tanqtiam typus poenae lepraeSpiritualis. Ergo eadem, Privatio nequit repeti, in re per typum desigilata, ita poena leprae Spirita- alis altioris gradus est, qu ia,ut ipse Bellarm. at d. c. T. cmur. Banim figura-raen perfectior, quam ligunt, qui inde deducit, quod, li et Oziae relictum sit nomen regium,non tamen debeat relin sui excommunicatis ob lepram Spiritualem, quia haec lepra requiri poeuam graviorem: Quanto verb gravior est lepra Spiritualis, tanto gravior debet esse poena, quia poena e
urtit cum delictor. Sedinfinitisinodis gravius est lesctum. Ergo&poena. . in
128쪽
Da JuRE PONT. ROM. IN REGNA ET PRIMcIPAT. Ii secundum Bellar. autem eo ipso fit gravior, quod praeter autoritatem Regiam ,etiam nomen Regium auferatur,quasi nominis regii amissio infinitas in odis gravior sit,quam amissio regni Sed quaero porro Bellarm. cum
contra ed: uin divinum profanus homo ingress is citet templum pra, 'ripuillet Lacerdotibus demandata munera, ac si quis ex Laicis miliam ii volaret, Ec panem transtibstantiali dum in manus, renitente sacerdote, arriperet an non infectiis erit itidem lepra Spirituali,ut ita abdicari potum rit etiam a nomine ceno,& subditi abibi vi ,juramento um propter hoc scelus Coralli, Dathan, Abiram vivi absorpti sint , vorasine terrae. Cur verb Ponti sex Maximus hic pepercit ea autoritate uti, qu& hujus exemplo Romanus sibi dat,&tum hunc, tum infinitum numerum Idololatrarum, & Apostatarum, a regio solio arnovere: Nam, ur Ozias amotus sit, non pro pter peccatum, sed propter lepram externam, quae non si nebat ipsium veriari in publico,amotus fuit: sed ex reliquis, lepra Spirituali multo profundius corruptis, cur nullus unquam a regno depulsus fuit,. ut hodie depelluntur Reges Christiani, aur saltem depelli polle a Bellarm. dc sequacibus creduntur Praeposterὸ igitur reprehendit Bella Barciatum quod si militudinem non obl ervet, cum concedat Ozia propter lepram corporis
non rexilie regnum Ac tamen contendat: si1 . excommunicatum rege
propter lepram animi non posse amoveri a gubernaculo. Nam confundit Bellar. figuram cum re figurata: Typum enim poenae leprae Spiritualis Lepeli: pro ipsis poena praefigurata, quod accurate distinxerat Baiciatus hoc
Ianod. Rex pr/pter lepram eorporalem abigitur de mandata diritio a convers
rioue ct regno corporali: Rex propter lepram Spiritualem abigitur de mandato' divDIO a convcrsatione o regnostirituali, nec ex propi ita similitudine et tu quam amplius sequitur . Alterum exemplum,quod ex multis delibavit Bellar. ex 4. Reg. Πῆ ct 3I
mirentur, quid ipsi,cum Sanderum in hoc temere sequeretur,in in tem Uenerit. Alli aliam enim in c. 38. contr. Barci. jussu PontificisJojadae&vita Se regno privatam dicit non propter Tyrannidem, quia ticet per vim regnum invasillet, tamen consensis tacito populi per sexenanium', ut Augu-st us,M Uespasianus, in occupato regno tanquam legitimo; cofirmata fuit, sed propter Idololatriam,cujus documentum desium id ex iis verbis,quςpoenuntur immediatὰ post ejus occisionem, is ingressus est omnis populia domum κυλμμι Mal,9 destruxerunteam &c. Certὰ ipsum argumentum longὸ a scopo con
Troversi ae alienum, sed interpretatio Ec defensio longὸ est absiardior, &Christiano Doctore prorsus indigna: Nam si Athalia exuta fuit vita 8 regno, non propter Tyrannidem, quam lapsam lexennii jam dicit ex alle. XCur non eodem jure asi unt pontifices aequὰ cordati in alios reges Idolis
129쪽
iis C A v v π V. deditos r. si propter idololatriam iure exuta fuit Athalia vita, sequitur, quod idem liceat uabditis in legitimum principem, si haereticus forte ev dat. Populus dc pontifex inibant foedas contra Athaliam et An contra legitimum principem itidem licet colpirationes inire subditis . Quicquid
sit de Idololatria, certe Athalia non tantum idolis serviebat , sed dc contra manifestum Dei vetitum, Tyrannidem exercebat in populo Israelitico,cujus reges non ex peregrinis, sed ex Itaqtillinis eligi volebat Deus, Devt. II. quod ex eoru stirpe L hristus originem trahere deberet. Absurdum autem est, idem jus statuere in principem legitimum, si deviet in religione, de in injustum Tyrannum, si praeter Tyrannidem, alio vitiose faciat odiosiore s. Quod de consensu praesumit, quo putat Athaliam confirmatam in solio, prorsiis repugnat narrationi c. U.li. a.Paral quia septimo anno dicitur Joj da sese animalle, & cum viris cordatis re communicata circumiisse regiones, &congregalle populum ad foedus ineundum contra Athaliam, qui, cum tam promtE Zeso Pontificis se conjungerent, satis foectatum dederut documentum, quo elient in tyrannum animo, quo consensu aut applausu eam pertulissent totos sex annos. Nam ne consensu quidem stio confirmare potuissent, quod expresse Deus prohibuerat, quod indicant verba Ioj dae Eccestim RegudΦminabitur vobis,muttoeulis. Dominus=liu David. s. Ex his enim verbis deducenda est causa depositionis de caedis Athaliae, quia hJriada proferuntur, ut persuadeat populo, regnum deberiJoae, tanquam filio Regis, & non Athaliae, tanquam foeminae Sc peregrinae. Idololatria postea accessit, ut causa seciindaria:Tyrannidem verb & exclusionem limredis legitimi proponit Jojada in ipso foedere , quo armabat populum in Athaliam: quia, inquiens, Regustio debetur regnum, secundum vel um Dei. Ex hac igitur & non alia causa invadebant Athaliam, quod regis filio regnum praeripuisset, de injustae dominationi incubaret. Post He stam de-- mum & occisam Athaliam pepigit Iojada foedus inter se, Regem & populum, ut Domino fideles essent, cujus effinus statim subjicitur in destructione domus Baal. Haec autem destructio non sequitur ex primo contra Athaliam, sed ex secundo foedere, quod coram Deo seriebatur; occisa jam&neista Athalia. ex Tam vitiosum est exemplum, ex parte Athaliae, quae nec legitima re-
' gina sitit,nec propter Idololatriam, sedTyrannidem regno exuta, imb non regno tantum,sed de vita Veniamus ad Pontificem, ubi vitiorum non minorem licet demetere segetem. Nam r. Nulla sacrae scripturae allertione an
firmatur, Jojadam constitutile rege autoritate aliqua sacerdotali, quia nihil secit,quod non licui isset cuivis ex subditis.In perdaestem quiνu hoqiu s,ait Tert. & Tyrannus in titulo, cui nemo obstricius est fide aut iuramento, omnium expositurin manibus.-facto igitur Ioiadae nulla Pontificis potestas
130쪽
testas ordinaria arguitur,sed prae caeteri s autoritas & vires majores,quibus an effectum darepotuit, quod omnibus aliis pari jure licuisset. Σ. Non se- Ius Jo da, sed centuriones &universus populus cum eo, intro inter se foedere, exagerurat Athaliam, nec quicquam plus hic praestititJojada, quam ut Ducem se praeberet confoederatis. Nam Wod praecepta delerirconj ratis, Ic ai ma ossicietq; singulis distribuerit,ide capiti conjurationis semper incumbit, de caeterorum Duci,nec potestatem aliquam specialem in sacerdote notat. Nam & quivis ex centurionibus potulisset, si paris apud vuLgum autoritatis&muEcordati sutilet animi, primas sibi inmere, &Mi-
Adducit praeterea Sanderus, prosigus Anglus, iiD. a de vis . Mo-
ad cujus scriptum nos Bellarminus remittit cap. 7.in Pont. e exemplum Saulis, dejecti Samuele, Salomonis, cui adhuc vivo praedictu fuit ad Ahia Silonitederoboamum praefuturum decem eribubus, 'Reg. II.
Item Elisaei,cuius gladius dicitur inevitabilis, licet Asaelis aut Iehu pote tia aliquis evasillet. 3. Rei 19. Sed quia pueriliter & obtorto collo historiae Aad propositum trahi natur, nec ullo modo cum quaestione, de qua contedi ωtur, conveniunc, adeo ut insequoqὴ Bellar. ea non tantum sicco pede praeis terierit,ιnc. 8. v. s. de P . . sed probabilia quoq; tantum esse ultrδ largiatur c 37. iupr.cω tr. Paul. nolumuSiis redarguendi si minorari, praecipuξ, cum at Bares c. 3s 236 non tantum improbabili ratis ea manifestae fallitatis coci cha sint, qui b. cum respondere nequiret Bellari persequidemsola Vrgarit arissumenta Sanderi νιm pes afri baiare, addita per V rmiora L nou parum jurare,adrem,de qua agituων imandam. Caeterum falsa&di floria, Si no propius ad rem accedentia, quam citoressus ad naufragium, quid lucis aut contigationis possunt rei per se obscurae 3c profitia dissimis tenebris i in me sae afferre Thetin ipsam sit spectam facit,qui improbis eam argumetis probat. Si enim meliora in promtu habui ilet, cur affert deteriora λ chir plumis Seis armis; incendit audaciam hostis, Wiem ferreis superat pollet, Ze d struere. Cum igiturpotestatem sitam Indi rectiam ex sac 'teriςprobare non potuerit Bellarminus, siloargumento jugulatur, qtio negavit agnoascere potestatem Temporalem Pontificis, quae non sit deducta ex jure di vino, quod ipse collocat inscripturis& traditione Apostolbrum. M Chri Non aufert regna tys,quorvmer.int,quia non venit destruere erigv. 3 bene se habebant sed perficere. Ergo qstando rix si Chrisianus,non pe=dit regnum
terrenum , quo ure obtinebat, sed acquirit novum sadregnum eremum. stioquin obelses regibiu Chresti bene cium, 9 gia in naruram destrueret. Hoc est alterum argumentum sellania. contra potestatem Papae directam , qtiod mema, non minus efficax est,contia indite. 31n . Nam&in directa aufert realbus regoadc supremamMajςstatem,quae consistitin eo,ut neminem agnolcant 'segra -