장음표시 사용
81쪽
C A p ti T IV. iocinium, ct illι ipse posses oves debeant in nec late obsequium. Ita legimus
apud Roma uo S senes Sc lacerdotes perpetuam militiae vacationem habuisse,nisi ingruente Gallici belli metu, tu ut . in Camil. Appian. lib. 2 best. civit. dc Sacerdotes nequicquam appellarunt tribunos, frustraq; allegarunt privilegia Numae cum quq storibus Urbanis Q Jabio, Labeone is: L. Aurelio adpensionem bellicam contribuere cogerentur Liv. lib. 3s. Quin de Ezechias abstulit omne argentum domus Dei, iis q. ad valvas laminas aureas, eatque necessitate ita requirente, tradidi r Allyrio. 4. Reg. S. Et Bonifacius ipse con- sellus est, suis constitutionibus Regi Francorum non elie ademtam tacultatem,etiam inscio Pontifice, collationem Ecclelialticis imperadi, quoties pro aris& focis pugnandum ellet Feral d. intractat. dera g Franc. Guil. Bene Sistinc Ra v. inrerb is uxorem. n. I 6. detesiam. Inveniturq; haec bulla Boni-
facii in libilior. cujus praetextu Francis I. etiam inconsulto pontifice petiit subsidium ab Ecclesiis Gallicanis. Bellai .lis. Nec Greg. IX. ab excubiis &munerum custodia,quequam praetextu muneris Ecclesiastici excusari v
nunt, quanquam idem Panorm alibi inconst. id aliter interpretatur, scilicet deservis Ecclesiarum,de quibus in c. Eccles Ie&Tholos lib. 3. de Rep.c 7 de eorum subditis. Quod enim omnes tangit, ab omnibus praecaveri debet,in nolgi. ad d. c. 2. Clament. I. de Cen a periculosum est, velle si nere perforari navem, in qua ipse veharis. Et ita videmus Ecclesias non excusari ab angariis S parangariis, vel plaustris, vel alio munere praestando,
quando imperiale numen in expeditione est, i. ne vitae C. de acros Eccl. l. nutatus. C decuripub.c Ecclesi.irunI. I r. q. 2 nec a praestanda nave ad embolam,idu-bemus C desicra Eccl. nec refectione ponitu, l. ad instructiones. t. eod. aut canalium, murorum,portuum,l.ad portus C. deoper pubi. Urirc providentisi. C de quib. muneri l. absit. . C. de priri l. dom. Scit i legi judicatum isso. contraClerucos Bituri censes, Pap. lib. s. Ayrest. OI. SI contra Lugdunenses i368. quod teneantur ad reficiendos muros. Gl. corpGall. lib. I. t. a. adl. 3. Et est opinio Jac. Butr. adi ad ut fruct. C desacros Eccl. Ferr in prax. Pap t. 2.gl. 9.nu .s T. Petr Jacob. in Append. rub. 2 o. n. i. si fiat se. non ad ornatum, sed ad necessitatem. NOenim magis pium est Rei p. succurrere, quam pauperib. quorum gratia tributum olim erat Clericis rem illum,i. o innes. C. de Episi. 9 Cler. δί qui b. Clerici tenebantur,quicquid super erat, bonorum distribuere. I privilegia. g. 2.
82쪽
DE IURE RONIANI PONTIFICIS IN REGNA ET PRINCIPATULSUM MARIA.
83쪽
SAtis igitur demonstratum est, Ecclesiasticos inter sdbjectos de parte;
Rei p. omni tib reponendos elle, licet ab oneribus quibusdam, vilioribus stippliciis, & foro vulgi per privilegia ut ex prellis terminis loquitur Conltantinus l. i. C 2 C. t Ep c. o Clir. I rincipuni liberentur, fecitndtim quod Reip conducere videtur: quae dii putatio licci generalis lit S iplum qiioq; limimum Pontificem pari iure complectatur quemadmodum in veteri testamento u su receptum Dille , supra demoni trav1mus, S Gregorius ipse Papa confitetur, ad Mauritium Imp. scribens, lib. . Ep. s. quae verba ex metu prolata, aut ut adularetur Im peratori scribit Bellum c. Is contri Bani quali prae timore, Ecclesicae jura beatus vir prodigere, aut errore adulatorio injustam Tyrannidem per allensium &doctrinam I. suam confirmare voluillet: Tamen, quia Pontifex Rom. non tantum ne-
ρ -- gat se ulli mortalium obedientiam debere, sed se quoque principem prini 2 cipum δ: Dominum mundi facit sub titulo servi servorum, ordo instituti. ρ Dbis, nostri exigit, ut in fundamenta, quibus tantum dominium superstruiturn- domι- diligentius ita quiramus. Quamvis enim dicente Joh. Fabro AEuraum. Papon verbisse dicit servumservorum, deficio tamense adorari permittit, de
Regiam potestatem usurpat,ut ait gi in c. quoties. I. q. T. Roma ιιbi quondam suberant Domini Dominorum, Serrorum βροι nunc tibi sunt Domini. Ipse Gerochus acerrimus Hildebradinae sectae contra Henricum Imp. propugnator,si Aventino credimus,in fine narrationis addit: Roniani bi uiti
pant divivum honorem, rarionem acto=vIn redde=e nolunt, nec ibi dii I aequo animo ferunt; Cur ita chylliud Sauricum iuculcant, Sic volo sejubeo it pro ratione voluntas. Quam sententiam licet traducat Gret fer. In praesed. Ger. injuria tamen reis
prehendit Aventinum , tum quod sententiam prorsus in sensu similem ex Gerocho producat, tum quod ipse confiteatur, sibi de operibus Gerochi, qnae Aventino potuerunt elle lecta, non prorsus constare. Nec nos tam
moramur, quis dixerit, quam quid dictum fuerit, imo quid ab iplis Pontificibus actum. Ipse enim Bellarm. . I 2 contr. Bari l. cum potet atem Pontificiam non statis dilucidξ probatam adverteret ex c i Matth. 2 c M. Iob ad praxin 2 experrentiam provocat, ut inde evincat, Pontificum in regna dc principatus dominium. Elle enim Papam 'per omnes, ct consequenter etIam supra Imperatorem, gl. docet. In c pervenerabilem. Prab. uperiorem. Quist sint legit. id quod uno ore ordo dcclesiasticorum Romanentium, exceptis iis, quos audaciores reddidit amor veri, quam Tyrannis Papae eb tempore si - visa nebat, aut quam Victa cupido, adulationis comes, suadebat, passim incutia Ea o cat, adeo u t frusti a l*borem insumat Bellar m. in praes contr. Baul. dum do
roratatιλ mesticis testimoniis suam sententiam confirmare aggreditur. Multitudo γ enim
84쪽
Da JuRE PONT. Rou. IN REGNA ET PRINCIPAT II enim errantium non parit errori patrocinium,& cum plurimos recensue rit pro potestate Pontificis,nullum tamen laudare poteli ex Incorruptis patribus, nullum nonem ex antiquis conciliis, nullum decretum ex scritatis piorum Pontificum, nullum privilegium ex aulis Imperatorum aut Regum dum nobi I interim facili negotio licci demonstrare quod larictillimi patres,principes summos fecti lares soli Dei judicio reser . ari dixerint, quod ipli imperatoribus te su b:ecerint, concilia de eorum se iitcnciis convocaritat, S direxerint, quod omni tempore, etiam cum illi reliqui a Bel tarm. addi icti, poteltatem lyontificiam ultra quam credi pollet, esterre l .iborarent, inventi sint,qui te ia, opponerent,&majestatem principum inr- tam tectam conservare ait niterentur,non tantum ex adulatoribus Aulicis, ut Haim insLysondet Ginse, in Indic err. sed ex ordine ipso Ecclesiastico, Ze quidem non minus eruditione, autoritate& nominis claritate conspicuis, quam quos nobis pro oraculis adorandos obtrusit Bellum. ConspicuEeirim Tertuli. in Apstl.coningent 2 ad Scap. I1npcrarerent,dl-cit, a Deo secundum, super omnes homines,soli Deo su et Iuvia solo Deo minorem, quibus verbis aliam glollam aspergere nescivit Bellarm. cap. 8. contr. Larci. quam quod Tertuli. loquatur de Imperatoribus fit binu, qui quia Christo nondumsceptrasubjecerant, secundi meritii, habebantur a Deo in administratione rerum temporalium, des clo. Caeteriam ne erret Bellan etiam Davidem nullius imperio vel legibus fuisse sublectum , ed quod rex erat, profitentur Hieron.in Epist. ad Rustic. de Ambrosin Apol. Dav.c. ct Io. Com. modum autem affero hoc exemplum,cum ipte Bellarm. ibid. 9 2. ex regum de facerdotum veteris testamenti factis& jure argumenta trahens, Athaliam afferat, a regno dejectam per sacerdotem. Esto, dejecta sit Athalia regno, at non deiecta ita sacerdote sisto, sed ab universo populo, qui in autoritate sacerdotis acquiescebat. Nec enim Brutus sita potestate ejecit Reges Rom. licet ducem de autorem ejicienti populo se praebuerit. Sed ut jus quoq; populi ex eo exemplo deduci non polle videat Bellum .considerari volumus ab eo Athaliam, mulierem, peregrinam, Tyrannum in titulo, qu aeque legitimo haeredi, per vim invasum imperium prieripuerat Liceatne verb idem rebellibus subditis tentare in legitimum principem, cui jurejurando sdem confirmarini,quod licet in usurpatorem violentum, &planissimum Tyrannumὶ Aut quid audio, omnes Ethnicos ImperatoreS,pi alia ille de facto Siccine igitur Christus jubet nos Tyrannis vectigalia 3 tributa quae ipsi s debeti dicit tradereysiccine suo praecepto illegitimos Tyrannos in solio confirmat, quibus certum excidium ubi liminitatur. 2. Reg.
c. I 8 RU c. 9. I 2. I 6. 2I. Nec aliud jus ipse quoque Justinianus in confirmatis a se legibus adducit, quam quod populo in Imp. collatum fuit. Collatum autem fuit ab Ethnicis,qui quod de jure non pol sederum, non potue-Κ runt
85쪽
C A p u T V. rtint de jure transferre. Denique s de facto & contra voluntatem Dei posis dent Gentiles sua regna & Papa tanquam vicarius Dei, divinitus sibi cmmissa virtute, potest saltem de regnis disponere, quantum ipsi videtur utulius pro commodis Ecclesiae, poterit jus gentium turbare, & Ethnicis, mnem potestatem abruticare, litia eam possident de facto,in prςjudicium Ecclesiae , cui non tantu ea debebatur de iure, ted quae & inde exagitatur tantum non prorsus armis ix vi conculcatur. Ne dicam quod haec Bellar mini reipolitio prioribus ejiisdem placitis pondus detrahat, quandolib. 2. cyran Pontifc. 29.arg. 2. ex Alberi. I'igh lib. svirixarco Ecclis. ι I. o de Pontifc , ct jure gentium distincta fit ille dominia confitetur, &Christum nemini rem suam ablatum venille. Nam si jure Paulus provocavit ad Caesarem, de jure & non de facto cognovit ipsum supremum suum ludicem Si lex Christi nemini aufert si iam potestatem, ne quidem regum &principum deteriorem conditionem facere potest, quod jam sae plus obiectum fuit, , Barci. c alibi, nec ullo verisimili responsb a bellar m. confutatum: Sed potius satis modeste totum concedit, c. 8 con Ir. Larci. dicens: Molestraeue non debere principes, si tamstiamfactiI.im tenean tiar obedire vicano Christi, ut ita nemo possit fieri Christianus, nili cum jacti ira remorum seorum. Regnum enim conlistit in eo, ut siti periosi non obediatur, cum absoluta potestas neminem agnoscat superiorem. At jam tenentur principes Christiani obedire Pontifici in temporalibus , quippe cujus C nonibus ligantur, SI cujus in arbitrio regnum & tota ditio posita est, tanquam in manu ejus, qui propter Iniquitatem transfert regna de gentem
y Imb deteriori loco Cunt principes de Reges, quam ipsi Vasalli,aut cli,
Dominus quidem aufert, quae concessit, sed non sine judi-- , , i . -Pari iam & ex causa in legibus ex prella. sed Pontifex aufert, quae nec de-ν.ωὸj M. dit, nec dare potuit quia noni abuit, D quidem se undum Pontificio tum . re . quam recentium placita, de sua unita Sientelatia, quia solusi ple vicarius Christi, - - - ἄρ . ue solus ipse errare nequit, &solus ipse scrvat sibi iudicandi arbitrium, u-aba,isc, trum i aere si sit ita sectus princeps, dignusque, quit regno deiiciatur. Ni aia.. . hil est,quod respondet Bellarm.c. I 2. contrBarci. Pontilicem anserre regna, γιιιιών. non prius, ni sit necessariu in ad salutem animarum, aut si praevsonitus Rex nolit resipiscere, dcc. Nam & haec iudicat nemo alius,quam Pontifex expectoris sui divino scrinio. Deinde vasallus non cxuitur bonis,nisi ex cauils a lege definitis. Sed quo jure divino praescriptae sitiat hae causae ad abdicandum Reges. scit. scortatio, icon ac sita, legitimi regni ex faucibus Romanei sium repetitio Θ Turpis autem est omnis vicarius sine mandato. An verbGregorius VII Johannes XXII. Bonifacius II XJulius II. S: qui praeterea libidinem suam iecuti, & privatis aut odiis incitati, aut injurii, lacessiti fui,
86쪽
1Tina excommunicationis strinxerunt, non nisi ex causis enarratis ad tantam rabiem progressi suntὶ Non quid Acthim lit, spectare voluit Bellarm. seu quid heri debeat: Regibus verb &illud timendum, quod & factum est puis,&sub praetextu religionis impune fieri poteit. Nam si solus Pontifex competens judex est,utrum causa,quae allegatur,sufficiens sit ad tran ferenda regna, nec ipsi licet obloqui,cur ita facis in Alius pontificis potestate vertitur latus Regum atq; adeo ipsa eoru vita, ut deducit V Vidi ingi,
II. 5 speciosum satis documentum dederunt Catholici, quos se vocant, Angli in conspiratione pulveraria, adeo ut Rex coadhus fuerit novo fidelitatis juramento sibi obstringere subditos etiam Catholicos Romanos,in quo separat obedientiam temporalem ab Ecclesiastica, in eum finem,ut vel
ipsi Catholici id ipsum praestare possint, sine jamira professionis, ut osten
dit Episc.Cic estriensis in Drtur. Torti& Rob. Burhillus contra Becan. Sed aliter nititur Bellarm. se subducere, quando objicit, non elle in manu pontificis reges,ut siunt vasalli in potestate Dominorum,quia pa non Penduatmi erepta regna,nec transfert, in quem vulased in p/οxmios redes, autocis potestatem populo eligendi novum Regem. Quid enim Θ si totus populus eodem gladio pei fodiatur, aut pari crimine accusetur proxumus su ccessor, idque eodem judice, qui judicavit de primo, prout accidit in Galliis,cum Henr Navarrae iis& Condaeus pariter cum Henric. III prO- scriberentur. Aut si Pontifex ex pr concepto odio nolit proximu heredem admittere, quemadmodum Greg. VlI.corona transmisitRudolpho,&Her- manno,utiis ipsi dicet: Papa,quid agis3Nisi fortalle Bellar.ex novo& inai dito quodam lcriptore noviter nobis demonstrare possit, Rudolphum& Hermannum iustis sit stragiis electos ille, aut eligi potuisse Imperatores: aut ex novo quodam Evangelio doceat, jus elle, & salva pietate fieri polle, ut filiosiib jactura salutis aeternae injungatur parricidium, ut prohibeatur
patri pa .entare, AI exequias ire, ut corpus inhumatum relinquere, contra omnem pietatem jubeatur, ita ut se veritatem Papae ne quidem cum morte Imperatoris expiralle scribat Helmold. II. I.c. 3 Pite4.Cὴron pari. II. Sigori.
y bist. Ita l. qua quidem perfidia idem Gregor. Conradum & Henricum filios prolusit in arma contra Henricum patrem: quod ipse in postqua optiamis rationib. confecerit Bellar. nillilominus argumenti vim non eluserit, quia nec fetida quidem in praejudicium legitimorum haeredum abalienari pollunt aut occupari a Domino sicut Carol. V. Mauritio tradidit Eleistoratum Saxonicum, quem Iohanni Friderico eripuerat. An verb propterea sito principatu non carebat Johannes Fridericus 3 De hoc autem quaestio instituitur apud nos, utrum auferre possit Papa regna, si per peccata com
missa sint,non verb, utrum vel sibi vel alienigenis adjudicare ablata possit.
87쪽
modis ut deterior conditio principum Clari itianorum, apad Pontificios, quamEthiὶ ortuniZuteorulo,utu reformatam amplect untur religioiaem.
in Apolog. cui resiponsium regerit Bellarm. tale, quod de totum destruit te tumi& mendacii erroris'; non condonandi injuriam inurit alitori Nam, si Teritillianus potestatem summam praedicaz Imperatoribus,qil eris,nota: Iure, alioquin per taplisimum & ingressium in Ecclesiam, justirum ami- siilent Imperatores Christiani) sed facto competebat, Deum facit autorem peccati, quia a Deo dicit extitiiIe hoc imperium. An alitem Deiis so-vet Imperia de factoZ an Deus instituit Tyrannides, qui Pilato, Imperato. riae potentiae parte deiungenti, desseper id,quicquid fuerit, potestatis communicatum confitebatur. Nec sicite Tertuli. ex ea potestate argueret pr. cellentiam Imperatoris, aut sie totamque Ecclesiam illi stibiiceret, si Tv-rannica&defacto extitisset. Caeterum,sicutgloil se perioritatis j lira, quae tribuuntur regibus mJureCanonico,eludit per haec verba,quod accipienda sindde facto in Gina' sye . in 'quaest.I. c. nuncautem is8 2 I. Totamis poen. dist. s. c. rvenerabilem verb. minimerecogn. Qui ut sim lepit. ita iadem collyrium iis exemplis eddictis inducit Bellarm. quorum efficaciam aliter emugere non potest. Gretserus contra Iraimm .mam alium clypeum paratum habet,lit statim,atque qtiis objicit verba saniorum Episcoportim & historicorim,excenta Orthodoxorum eos ejiciat, &nchismaticos procramet,quorum verbanon sint audienda, tit Hesminsfeld. notarc Ly II. r 'io contriGres
Danc. sivi ordinis homines dicitρosse tam a Rege: G-- iactuatur tacite i Bedar. . f. s. quando dicit, ei Dqui de potestate, quam habent res defacto cogendi homines particulares, qua non babent homines Pamt cvlares ad cogendor Reges. Ergo,quanti im audio, Childericus habebat testatelatitam de facto in Pri textatum,Majestatis reum,& celsiant iam cri. na 'Integrata, quae vocantur in Galliis,ob quaeetiam Clerici patiuntur iudicium se lare. Certὶ Guntramus eodem tempore, Salonium Ebr dunensiem, &Sagittaritim Vapicensem Epistop. indicto concilio ob pravia crimina,condemnari secit,Almon. lib. I .cap. 26. 2I. 28. Greeor. Turon. lib.s c. 2 quicum gratiam siperarent, non appellarunt ad Pontificem Roman. ut hinc deducere laborat Baron. rom. . Anu.sro. art. 2ς. 2 . DebiliC
lanteium instrumentii appellationis taumiuarticulo opponere,) ssedi
88쪽
s. QDE JuRE PONT. ROM. IN REGNA ET PRINCIPAT. 77 ex intervallo recurrerunt ad elementiam regiam, in quam spem suam fi Xerant, ut ait Gregor. Jc ab ea liceimam impetrarunt eundi Romam, quod sine ea & sine literis regiis, ipsis facere fas non mi Isset. Quid igitur ivlbicabimur de Gregorii ipsius sententia Z Supervetuens scilicet inrariae regiae Episcopus, adulationis studiosus,cturi debuillet regem dehortari, aut sit tem, si sinescandalo aliter obviam ire non potuisset, vel tacere,vel ex con cilio malignantium se subducere, non tantum non admonez amicum re gem edi Tyraimidem ei confirmar, quod bellarm. de facto putat, de ii re factum conit inter allerit. Quid intercile putes interlianc Grego rii orationem, qua liuentiae Tyrannicae astipulatur, ex inter eam, qitan o-lrannes Parvus ibidem habuit Proexcui uiuo parricidio Burgundi, ex hoc findamento , quod Tyrannus aut incorrigibilis princeps a quovis jure possit interfici. An non ex vulgata luris regula, faciens consentiens Cadem Poena digni sunt tSed ut maius pondus habeat oratio, ad Ambrosii verba , quae sit pratetigi ex c. 4.ctio. Apol. Darid 'qvibus per Imperium lupra omnem Pot statem statali Reges allecit, accedat ei uidem factum, quod ut uiatntioliri Catholici imitari malint, qiam Bonifacit L autJhilii 2. Nam cum Ualea' ianus eremeret Ecclesiam Orthodoxoram, ipsique Ambrosio, SI cae- ateris Epilcopis exilitam interminaretur, non salbiit Ambrosio de hac potestate ontificia indirecta, nec ad arma coirelamavit Maximum, opem tuam ultr5 ad reformandum itatum Ecclesiae osterentem, i inb nec populaniae animas prius, quam Episcopum amittere paratum, tutet Matur Rullin. lib 2ω cap. II. Socrata tib. s. c. II. Sozomen .lιλ7. c. I, dc de quo I plesnet Imper tor ad Comites & milites A vobis Iusserit Ambros , vinclum me tradetu : Ambros lib. r Ep. ad Marcest. Sor audire, aut in compita contra imperato
rem producere voluit, ita prostratus in faciem sub altari, eius opem im ploravit, de cvj iis honore unice agi sciebat. Franciscus Romulus, seu po'tius Robertiis Bestum . qui id non dassitetur, turristans ad Apolog. Carboc pro Henrico Nara'. adducens rationem, qaare Ecclesia potestatem suam 1 n exeruerit contra primos Imperatorum, id ideo factum allerit , quod inhil vel pronastet, vel sine pernitie populorum expediri non potuit let, quod licet contra rei veritatem dictum ex fide Historicoriun demonstret barclavis eap. 6. 2 . tamen hic maximὰ conspicuum iliae refutationis ex zmpluiti notat in ValeluinianoJrmiore 2 cap. 3. qui facilὰ quidem potuem Kepe σα it nipprimi ab Ambrosio, adjutu Maximiα populi militumq; fidelium, sedilipprciliis tuinquam suetat, imbiae armis quidem aut seditiola velitarrione impetitus. Bellarm. c. S. courr. Barci. negat lentiniani mentionem fieri , Romulo: nec id Barcianis allecit,sed caeteris a Romulo inductis Im, . Peratoribus, lancit etiam hunc, dc novam quaerita Romulo rationem,
89쪽
quare hu: ac E lesia cum facile potiterit, non deposuerit. Aliam igitur
excogitat Bellarin. qu. ER.oinulo, live potius ipsi I larmino ante annos 22. non flabierat inmemoriam, piri rerat, sub arbi tm Sc regimine matru, quem sterabat Ambresus cum aetate ad sanam mentem rediturum. Sed tu, lector, audi potius Ambrotium ipsum, causam assi 'Enantem, quare ad arma prorumpere noluerit, quia aliter facerdoti non licet armis obviam ire, quam laesarymis precibuique. Dolore potero, ait, pote sere, potero gemere: Adversus arma, milites Gothos quo , lachryma moearma mea sunt. Talia enim munι mentasunt Sace: dotis: aliter nos debeo, nec
possum resipere. libr. s. Epist. 33 ad Manesi.sor. c. convcvlor. 23. q. S. Si enim aliis armis uti fas illet Ambrosio, secundum Cano insitas inexcusabili' ter peccati et, qui potestati seculari in caula iniquis Itina se ultro subjecillet, cuin libet talis Ecclesiasticae laudabile potuit let facere initium. Peccatenim Clei ictis mortaliter,qui seculari potestati in jus vocanti morem gerit. Nec refert, quod pueritiae Imperatoris parcendum videretur & aetas expectanda solidior, quia mater saltem impune serre non debui siet, quod filium ad persecutionem inlii gallet. Tum etiam osticii saltem admoneri debitillet puer, ut facilius ad meliorem frugem animum convertiitet. Nam pueri, etiam ii severis supplitiis propter teneritatem corporis non subjici utitur, a ferulis tamen excusati non sui . t, nec praetextu pueritiae ii cet iis impune facere,quod libet. CerteConradini protestatio nihil prosuit, qua& regium ortum iuuin, depue taliam inclamabat, quin Papa eum propere plectendum censeret, quod Conrilini rua, foret mo=s Carolt. Nec juventus Hemici IV. inhibitit zelum Gregorii de Antecelsoru in , quin extrema omnia in ipsum decernerent, priu quam de reli piscentia ipsius periculum fecillent. Si quid tale hodie usu veniret, non minus diligentes, sit scio, juberet Bellarminus ei se Catholicos, quam sub Henrico IV. eos. dem fuisse te itat fir Cario inbVi. Sc Mornaeus in mysteri iniquit. ut per Oc calionem. rege existente puero, limites Ecclesiae amplius proferrent,cujus egregium documentum dederunt in Jacobo M. Britanniae Rege, i md in ipsa Elisabetha, contra quam etiam hoc adducit Tortus: quod esset mulier: an id magis puerilem .etatem contemnerent Pontificii, ii nec felicitate singulari tantae reginae a perfidis machinationibus averti potuerunt 8 L urnon dc ustum subiit consilium Ambrolii ut mobilitati lexus, & sacile in adversiam partem flexibilis, spatium resipiscendi indulgerent: Cur non id consilii potius imitati sunt contra Edilardum VI Z Oir Epilcopi de prim tes ex aula tum non projecerunt se ad altare, & valere jussis illicitis con spirationibus, ad preces confugerunt cum Ambrosio/Sed ut fulminaJo vis summos seriunt montes, ad deprellas convalles non descendunt: ita
90쪽
Da Iustε PONT. Rou. IN REGNA ET PMNci Az. 7 tδjam satius est, Regem praeest ei Hieriim, quam senem, cum huic nihil sit
ex avita Pontificisci meitilum, illias vel bde vita& trua ditio crue ras litexpolita seditionibus, quoties visum fuerit Archi stratego Romano Nam Constantio, Valenti, Anal halio, Heraclio, de bulliet Pontifex, si potuisset, coronam detrahere. ted ex praetcripto Ambrosii, Valentiniano, et lain si potulit et, non debuillet, quia aetas tutam faciebat. Quanquam nec factum sit, neque fieri unquam possit ut salvo jure M conscientiis siti bditorum, linei in una jactitra Ecclesiae membrorum, regi Pris. 0 Vel Imperatori corona a Papa abludicetur. Quod vero lalvo jure fieri nequit, ne fieri quidem poste putandum est, xk pto impollibilibus apud pru' dentes habentur etiam ea , quae nisi cum maximis incommodis in actum G ,--r deduci nequeunt. Iuramentum vero, quo conicien riae Deo obligantur, quia obligatio descenuit ex jure di vino, Papa solvere nequit, & nunquam gravius turbata fuit Germania dc italia, quam cum Henricus i V. de Fride ricas l. cogerentur contra rebelles subditos, lyontificiis bullis audaces arma induere,&coedibus omnia mi Icei e An hoc facit ad spiritualem finem,& salutem Ecclesiae, filios in patrem, fratres inuem Attici, si bditos armare in principem,& credibus, bellis, civili biis discordiis Rempublicam limul sic Ecclesiam exhaurire: An sine Cui guine expedivit excommuilicatio&: regno haereditario exclusio Henrici i V. in , allu, 8 Anconsi iratio pulveraria ad coelum luit utili dit florem Angliae line c.ede Se tangit ine ' An re percisset furor Hispanicus vel minimo omnium ibidem, lassi Deus classem dis Iipat Iet 8 Noluit Augustinus in Psalm ii . quicquam debit ille a pris militibus in Jtilianum te litari, licet castra eius Christianis plena essent, usipli milites exclamariant, cum Jovianus ab initio imperium detrectaret: Rustin. lib. 2. c.ip I. Theod. lib. 4 c. I Nec tamen dubitant nostri atholici
re num Britanni erectae erare, in quo vix cente si inus litisse; cum Roma
nis sentit, de id putant fieri polle sine detrimento, quod multo facilius , dc minori cum jactura fieri potu illet a militibusJhiliani & subditis Ualentis.
Non igitur recte respondit Franci lc. Romulus S Beliarm cap. I. contri Bari l. toleratos ille ii Preticos de Ethnicos Im . quia commode e medio auferri non potuerunt. Nam aut illi commode potuerunt. sive per insidias . sive aperta vi, aut ianitri Reges & principes nunquam pollimi, quoniam pontificiorum vires minores sui iti& ut plurimum externae : nostris verd contra imini lientes insidias&Vim externam, longe rectius prou sum. Nec ullus tam abjectus a sitis princeps ei &coiri emtiis, qui defensores non inveniat, non ta satum eΣ iis, quos suis sibi demeritus est beneficiis, sed etiam ex Cubditis, iuris jurandi consciis, alienumq; & iniquum imperium natarali od: o prole l. rentibus. Item ex peregrinis live cognatis, sive iuciis, quos comauuiis iniuria tangit, prout innata quada miserico G reta