Henningi Arnisaei Halberstadiensis De subiectione et exemtione clericorum. Item de potestate temporali pontificis in principes. Et denique de translatione Imperii Romani. Commentatio politica opposita scriptis eorum, qui in his controversiis contra s

발행: 1635년

분량: 217페이지

출처: archive.org

분류:

31쪽

pro Papa Erauare

rS, CAP. II. IN eo MMODA Nullis hestu, nulla arma, nullus labor corporis tam sicaxis Repub. est, quam religio. I. I s. in qualibet C. Theod. de Epis. 9 Clenct plebs νana religione capta melius vatib. quam ducιb. suis paret. Curt. lib. Animum autem peccandi iis addit, si spem impunitatis sibi propositam sciant. Nov. i 7 c 3 sicut ape Us libi is promulgare non erit bescunt,Clericos noelse subditos,Tholo an .

dc Rcpub lib. s. c. . n. i I. per t. cum CIerici sc. C. de Episc. 9 Cler. Authent. ut Cler. apud propn Episc. covi'. qua quem admodum bucficiant, paulo insa p.ιtebit: Nec in principem committere crimen majestatis, quam communem opinionem esse tellatur Card. Alex. in c. inprimis* de perso col. s. res non e septu. 2. q. 3. Gom eZ in , ruriis post. n. 24. Ins. de alition. Quamquam Clar. lib. s. recep. sent.*laef. maI. n. 7. contramuri a principibus observari test

tur ,& sic Archiepiscopum Florenti sui penium fuisse propter majestatem violatam. Qua thesi nullum magis firmum argumentum potuisset Bucherio stiggeri ad defendendam regi cidium sui Monachi. Gigas lib. i.

Qua l. cta qui bin crim. majest. comm . q. 6 . Decian. in in crim ι b. 7. c. 8. n. 6.

BOcer c. s. v. Io; . de regat. sici. Tum etiam fieri potest ut superior potestas vi debitae fidelitatis contra Rempub. eos armet, idque eo m. agis obligat, quod eius jullia apud homines superstitiosos non videantur admittere ex.ceptionem injusti mandati, cum jussit, quicquid Papa facit, nec ei liceat dicere: Curituacist Si igitur Innoc. in c. quod cui de Elech. cum Abb. ibidem ct in c. cum terra de Mart. Lauden . de diδηι t. q. q. recte docet, principis in te relle, ne aliquis praelatus eligatur suspectus, quem & propterea putant posse reprobari, imo institutum non admitti,fecitnduvi Inno. n. t. super his & Abb. & Feli. ibid. de accusat: quanto magis favori publici commodi dandum ellet, ne ad illius gubernationem admitterentur,quos certum est non posse aliter, quam contra Rempub. stare, si controversia inter illam ct Pontificem incidat. Timebat olim Romanus, ne si ad Pileum conclamari servi coeperint Reipub. tot habeat hostes,. quoiqi iisque domi alat servos, Liv. lib. 2. Macrob. lib. I. Sat. Quis dubitet, modb Papa praecinat clas Iicum,tot qu aeq; Rei pub. expertura sit exercitus contra se, quot aluit

coenobia monachorum,quot conventus Sacerdotum, quot capitula Canonicorum e Templarios non alia de causa videntur olim principes stulit te,nili quot eorum potentiam suspectam haberent atqui omnium ist rum, qui in devotionemPapae jurarunt ,. multo major es h potentia, qu rumq; omnium talis est animus,lit istius alitoritatem vel per mortes Hias,

si opus sit, tueri velint. Annon Fischerus Episcopo. Roffensis, Thomas Morus & infiniti alij mortem subire maluerunt, quam digitum cedere regi Angliae de primatu in Ecclesia Z Balaeus Centur. 8. c. sci. 69. de scriptor. Britam Nec enim de religione tum quaestio erat, sed de jure regio, quod .

Rex contra Papae imperium sibi vendicabat. Cicectr. in tori. Torai pag. Tu

32쪽

Ex EMPTIONI s CLERICO Ru M.

Clim Henricus I U. Fridericus I. Henriciis V I. Otto. IV. & alii Impera. s gregati elsent a coetu fidelium, quis prius in eos debacchati coepit, quam Episcopi Sc clericorum juratus ordo Z Cum Philippus I ob iniustum matrimonium ab Urbano II. eoque ipsio Gallicae nationis, excommunicatus et set quis magis, ne exolveretur, restitit, quam ivo Episcopus Carnotensis.Careteta vobis,ait, Epist. 9. 2 nobis,ut sev per cLivibus 2 catenis Petrifortiter teneatur. Item Epist. 28.cta lιb. Nec tam cito lententia Urbani promulgata fuit, quam concilium Claro montanum in ipse Gallia ex ioo Episcopis coactum,eam probarat. Naaeser ge/I 37. 1 lasson lib. y Annal. Aemil. lib. 3 Excommunicato Iohanne rege Angl. vix unus alter Episcoporum remansim regno: reliqui in Gallias auiti gerunt Pobdor. lib. is. Quis gravius scriptit in Henricum lV. quam Episcopi Germani λ Dn.Henmin ait Stephanus Episcop I Ialberi .in append. .id Chron. Mariani Scoti,ab Apostolica sede excommunicatio nec regnum nec potest.rtem aliquam super nos, qui Catholici sumus, potes obtinere, enisq; exemplo Rollaeus in tib deaur. Reipub in reg c.8.nu. ii. instruit Episco eos Galliae, ut limili ratione desierant Henricum Na-varraeum legitimum luccellorem, regni Franciae, quia facris illi a Sixto V. interdictum erat. Ne de Pauli Beriari tensis & Geroclii Rei cherspergensis Antistitum libris pro defensione Hildebrandi contra Henricum scriptis dicam, nec Episcoporum eorum pervicaciam adducam, qui mori se malle

cato Ludovvico Bavaro1 Clemente VI. nemo plus nocuit, quam Episcopus Trevirensis, cui antea plus, quam vivo pectori consiliis fuerat. Coactus favorem suum alid inclinare,Carolum Boemum &ad petendum imperium incitavit, Jc ad adipiscendum adjuvit. Cario. m. q. Chro. in Ladονν. Nam de hoc incommodum sentiunt Res p. ex alieno imperio, utcogantur recipere eos, qui contrariis partibus magis, quam propriis stlident, sicut conqueritur Senatus Parisiens meo libro quem Ludov. regi exhibuit. In Angliacum Thomas Becketus morte sua jurisdictionem Papae salvasset, &postea Johannes Rex totum regnum Pontificis arbitrio si ibjecisset, non lii ad lautiores prcaebendas Roma mitti solebant, quam Itali & extranei, qui argentum a subditis severi iis,quam Angli secillent, extorquebant, bona Ecclesie,tanquam 1 suis non posIidenda ampli iis, sistrahebant,3 quicquid lucrati ellent,vel ad Papam premittebant,vel ipsi in ejiis curia dilapidatum ibant. Interim, dum aberant in patria aut curia, non erat,qui sacra faceret,imblicet praesentes ellent, non poterant populium docere, quae est praecipua pars muneris Ecclesiastici. I addictos de Episaud. C. quia linguam Pererran ignorabant, nec plus sciebant ex Anglico, quam quibus verbis decimae , primitiae,& alia id genus petenda ellent. Paris Helinshun Ioban. 9Hen. III.

QErea saepξ in comitiis proposita dc a populo detellata, tandem in aper-

33쪽

CAP. II. INCOMMODA tam prorupit seditionem 11sa. obtentumque est, ut Itali Romani remitte rentur,re redituris portus clauderentur, quod & in plerisque regnis constitutum invenimus,ut, si in totum tolli non possit potestas pontificia, illirere κω tamen modus ponatur, nec Reipubl.obtrudantur, nisi quos amor patriae, ςς si parentum cognatorum, ab inceptis contra Rempubl. quodammodo ' tetrahere possit, quamquam, ubi adsumma ventum est, religioni haec o- ninia postponenda dicant. Ita Carolus VII Gallicas Ecclesias extraneis in universum occlusit. libra. tit. 3 l. 2. nec Lud.X II. eos admittit instetim de naturalite a rege impetrandas. Papon Itb I. apsod. Amsit. y arres. 4.in pro-

de con Burg.rubr. 2.3. Inu.s8. Montiamus Dux Britanniae addebat pulcram rationem, quare extraneis, Papa Clemente data beneficia denegaverit: Itipeulent, dit ii, porter lagraisse horide monpais,sans desseruir les benesces. σοὶ contre droit,rason,2 consileme. Follar.Iib. 4.cap 3:. Ludovicus Is 4 &Jagello 1 33. Polonicas Ecclesias exteris obserarunt, quod Casimirus, Aleia xander & Sigismundi non semel repetierunt, idemq; ab Hispanis observari testatur uvis. pract.qq.c . Et jam in imperio Romano statutum erat ab Arcadio 8c Honorio, ut clerici non ex alia posessione vel vico ed ex ea, tibi Eccliflam esse constiterit, ordina en rur, ι.in Ei cit u C. de Episcop. Cle . cuius ratio assignatur, ut propria capitationu ο=ivi ac sarcinam receguoscerent. Tum enim id officium pro onere reputabatur, quod qaia nunc mutatum fuit in lucrum, dicendum potius erit, ut cives ex patria potius commoda sentiant quam extranei. Qiuod enim olim in Conciliis, SI antiquis canonibus vocabatur, postquam pollelsiones accelleriit, adimi tationem phrasium in seudis ulitataruin, vocari caepit beneficium. Duar. lib.

Sed pergamus ulterius S ostendamus incommoda, quae Minintur, fi Gli pontifici relinquatur jus eligendi, praesentandi, constituendi, gube nandi de disponendi ossicia, beneficia S dignitates Ecclesiasticas majores. Nam minorum officiorum distributio Episcopis & aliis sit perioribus reli-

atram cessauitς negligen Praelatorum, posse conferre beneficia totius

h. - orbis,

34쪽

Ex EMTio Nis CLERI eo Ru M. 23'rbis, & sic concurrere cum quovis ordinario , quia est ordinatius totius mundi: imo & Laici electioni vetantur interesIe, c.Messana ct ibigi. Abb. 9Dd de Elect. c. Laicis c. non placuit rin. q. T. cujus contrarium ab Apostolis Scprimitiva Ecclesia observatum reperimus, nec ante tempora Ludovici 8.

ulli in Galliis Ecclesiae a papa provisiim demonstrari potest. Matthias&

Barnabas ab universa turba fidelium, qui erant usque centum viginti, ad Stictis sortem proponuntur. Act i. Diaconos jubent Apostoli eligi a tota multitudine discipulorum Actor. 6. quem locum allegat Chrysost in 1. ad Corinth. homι I. i8. inde probans, quod etiam Laicis, Conciliis interelle liceat. Imperatores puro hominum mentibus, nuda e lactionis conscientia, sincero omnium judicio, Episcopos j libent proferri. l. si quenquam inpr. C. de Episcop. 2Cleri. d ad eam rem ex primis Doctoribus de antiquis canonibus infinita documenta desiimi pollunt. Verum est,quod Concilium Laodicenum cap. IS. constituat, ne multitudini relinquatur electio, c. non endis. 63. quae, litate Origenes,sepe clamoribus auI gratιa aut pretio excItata moverisolet, c. si ergo Lquae s. I. unde doίenda potius,quamsequenda est. c. docendus distinct. 62. Sed Scid constat,ex ratione Canonis, quod doctiores,seniores alie ex populo non excludat, quorum cum reliquo clero in eligengo poti ulmae partes sunt,

notante Molin. in cons de non rec. Concit. Trident.*. 18. Brent. in Confesi mi ren berg.c.de Concil. Herman. zurielman libr. . pro lego m. cap 6. ita tamen, ut Consen susu niversorum non praevertatur, prout Clisianus de con cord. cath.

libr. 2. cap iis ad Concilia & publicas disceptationes nec Laicos nec Cleri- cos in disterenter admittendos censet, sed electos, & doctos viros Ecclesiasticos. Nam, ut Leo i scribit ad Anastasium Episc. Laodie n. Nullus invitis dandus e i Episcopus, ille omnibus praeponendus,quem Cisri,plabisque consensus, concor . diter elegerint. In Cod. Rom. V. sto. Non enim seu stuosa est futura dochriana ejus, quem populus invitus audit, nec perficient monita illius, cui obedientiam, nisi coactus, non praestat. Atque it Concilia senteriant, Autiocheno 23 c Epistopo 8. qaiest. l. Toletaniann c.. p. i8. c. Qui in aliquo ,sed di-s: nct. si Lateranen se,c. quia propter de Elect. ct Elect.ρot. lia Loo scribit, . Nuiala. distiλct 61 dc Lucius constituit: cap. I.ae Elei 2. Et populus Rom. eligebat Papam, Ludoviciu dist. 36. sicut Clerus, praecedente consensu populi, ita aliis quoque civitatibus Episcopos nominare Alebat, 62.6 .c , . 66. distinct. quam consiletudinem Carolus Magnus libr. i. Capitular. confirmat, dum

est: ssinsum ordini Ecclesiastico praebemus,uis ilicet Episcopi per Electionem Clori popali sicu udum It irata Canonum de propria diata es obpita meritum 2 sapientiae douum eligantur, ut exemplo ct verbosibιsubjectu usquequaque pro- Prangat Aidesse valeant. c. acrorum distinct. 63. Atque hanc qibertatem Galli praeca te- iraris nationibus mordicus retinuerunt,in pragm.Sanch. tit.de AnnatΠ,LItem

quod dicta tum in hac,tum in aliis controversiis usq; ad tempora Leonis X. '

35쪽

a C Ap. II. DE INCOMMODA&Francis I. Extat enim Philippi Deodati ante profectionem ultramari nam statutum, ut Canonici Ecclesiarum Cathedralium dc Monachi Coenobiorum eligendi facultatem habeant Extat S statutum Ludovici U. subciijus regno Pontifices incipiebant isti libertati insidiati 8. cujus

haec sunt verba: ordinamus, ut praelati patromi: beneficiorum cstgatores,jussuuplenarium habeant, ct unι uissua Iurisdιctioserretur, insuper Ecclesiae Cathedrales, ct aliae regni nostra liberas elcctiones habeant, pro moriones , collariones,

provisiones ct distositiones praelaturarum. id confirmavit Hut inusii is Johan. 13s I. & expressius contra Papam direxit Carolus VI. 1 i8. Ex cujus verbis colligitur, Ecclesiam Romanam iterum conatam futile pedem in Gallias inferre, S: jus praesentandi ad se trahere Ita enim ait: Ne aliquis beneficia E

clesiastica vacantiastu vacatura, quaecunq, ct cujuscunque conditionissunt, quorum eleritiones, coormationes , praesentationes, collationes, ac distultiones ad pralatos. Capitula ac ordinarios collatores ct patronoustectare dignoscitur, butilas aut provisionesseu gratias expectari ras a Papa seu alus, quam praedictis capitulis ct ordinanu collatoribus 9 patronis in posterum impetrare praesumant, nec

impetratu utantur. 9b L corp. Ga P t. 2 I. s. Has contentiones terminavit conis

cilium Basiliense,cujus acta nemo citius recepit, quam Gallus & inde Carolus VII. in Biturigum civitate formavit pragmaticam sanctionem, quam Zc Carolinam vocant, & quidam non abs re nominabat Palladium Francia, id quod Eneas Sylvius,qui se Pium. II. vocabat,satis intelligebat,qui propterea Ludovvico X I. edustum expressit,quo tolleretur, sed curia interces sit,ne edictum promulgaretur, & extat de ea re libellus senatus Paris de Mbert. Gall. Eccles Sixtus IV. nitebatur mitiori via, ejusdem abrogationem e- blandiri, sed & ipse repulsi in tulit, donec Francisco I necessitas expressit, miod Academia Parisiensis sine magno regni damno concedi non posse clamabat. Duaren. lib s. de Fcci minist. 2 benes c. ii. Obrogavit enim Carolinae constitutioni in quibusdam, ut Papam in fide sua retineret, id est, ut ait Sellai: in comment concesIit aliquid Papae, ut plus ab eo reciperet, ne i men id cederet in praejudicrum libertatis Ecclesiae, in quam quantum juris Rex etiamnum sibi vendicet , passim legere est apud Boeri. Guidonem Pap. Molinaeum, Lanceloti Grai saliam & imprimis Ferald. in lib. de hac re.

ret. Imprimis retinuit sibi jus sistendi & nominandi praelatos, de quo nobis impraesentiarum sermo est, quod practici inter regalia numerant, ais juntq; , licet non alio titulo id probari possit, quod tamen immemorialis praescriptio sussciat. c. i. de prascript in c. Archidiata in c. imperium dist. Io.

consuetudinem vocat injustam, ed quod Laixo electioni Clerici interesse

36쪽

Ex EMTIO Nis CLERICO Ru M. 1 non licet. c. Mesana de Elect. Gallici eam variis rationibus sit istici re nituntur in Duareuib s. DcI. minis. c. ult. quia Rex, ait, caput es populi, is ad populum perti νι et electeto , qua ιmuria est , caput inde exesudi ad quod reliquum corpus admittitur. Qine ratio non sulfficit, quia admissio capitis non debebat toti corpori praejudicare, nec jus univertorum ad te solum trahe re. Tum etiam diceret Archidia. cum Gratiano Elect.dist 6s PopulissIubetur quidem electiam interesse, non praecipitur adνocari ad Electionem faciendam,sed consensum electioni adbibendum. Religio mi virisint praeduces ,reliqui sequaces,ait Nicolaus c.in nomine Dominr dist. 23. Sacerdotum enim , irr-

qtiit Stephanus c. Nosse dist. 6 es electi O c Melu populi conse sus adbibendis est,quia docendus es populus oenon sequendus. ω.vota dis ead. dicitur: vota ci-

viam, testimonia populorum, honoratorum arbitrium, electιo Clericorum, in oradinatιοmbussacerdotum expectantur. Proinde distinguendum est ministerium beneficio, spirituale carnali. Ecclesiasticum a seculari. Et ad ministerium quidem eligi Clericos 1 Doctoribus Se tota Ecclesia, sacris literis &consuetudini antiquae contentaneum est, ut probavimus: sed beneficia conserre ad jura majestatis pertinet, ut alibi declaravimus, jamque olim eorum distributionem ad temporalem iurisdictionem pertinere Marsilius Patavin. ad Llidorvicum IV. Imper. scripsit, lib. de transi. ct murat. Imp. quem licEt in nonnullis aliis propolitionibus damnatum scribat Cardinat. a Turre Cremar: perinde ut Coigneti oratio a praelatis Gallicis suppressa est: tamen quoad noc thema non videtur abs re dixille. Unde depractici in Galliis hoc ius regalibus alseribunt,& Imperatores, quam diu eodem usi fiant, se eo uti, tanquam ure regio, protestati sent, ut notat γει mil.lib. s. dc Guagn lib. I cap. 3. Nec non Philippus Rex in s. ad Bonifacium. s. ait: aliquarum Ecclesiarum o praebendarum vacantium collationem adnosjure regio pertinere, o perciperefractus earum contra o innes possessores utiliter tuemur, Chromc Britan. Armori. lib. . .cap. I . Atque inter iura regia haec reponunt Gallici, Moline. ad coniuet. Parisdestud. t I. ,. 27. ι . Io. II. Tholol in Synta pau.2.cap. 7.c 8. Boer. dec.32. num 8. ubi eadem regalia ab ipsis jure Pontificio cgenerati de Elaci. in 6 c. praeterea quoniam deIu- repatronat: appellari notat, idemquein Anglia receptum esse testatur cum Tholosa dict. loc. num. 19. bix de regali cap. 1 num. 36. Sed quia ministerium nudo adhaerebat, & hoc potius spectari solebat, quam illud, hinc factum est, ut cui seudum dederant principes, eidem ministerium una dedisse viderentur, S sic nominatio ministri cum collatione seudi confundi coepit.

Apud Hispanos mansit libertas eligendi Episcopos Regi. jam inde a ComellioToletano ix. ccum Iove. distinae 6 ex quo j ure inferri polle notatian- celot lib. 2. cap.I. de Pontis Max. g. vers stu iri num. s. regibus Hispaniarum

37쪽

ας CAP. II. INco MMODA Covar.in relaἱ .c.posses. mala d. g.Io. num. 6. Cantones Helvetiorum prae ter statutum AnnM37o. Omandider vulselibri effetiam decreverunt: ann rsao. ut qui bullas Pontificias secuti, ad earum praescriptum beneficia coita

ferre niterentur, in carceres conjicerentur, & ii bullis luis renunciare negareiat,m aquis iiiiiocarentur. Simie. lib Ecise Republ. Helvet. UVilhelmu Conquae thor occupata Anglia, eam quoq; piatellatem sibi reti irint, quam tamen lucceisores diu illisiani non polletiertini Nam istatim An helmus Archiepis Cantuariensis tui ordinis homines regiae potestati lubtrahere nisus est, cui Guillelmus Rufus obstinate restitit, nec unquam voluit concedere, ut Pallium Roma peteret, aut jurii dictionem Papae agnosceret. inqiud, nolo habere ullum aequalem in regno. Paris&Eadm. in Guillel. Nec sii cccilbr ejus Tlionias Becketus id oblisere potui liet,quanquam dita in exilio abellet, & nihil non eo nomine i m Papa quam Rex Franciae ageret, nisi infortunatum eius interventilet in templo homicidium , quod ha Regis animum perterruit, ut aliquantulum de jure tuo recedere no II dubitarit, dummodo in gratiam Chri itianorus e reponeret. Roger. HOve-den Joh. Pike. Paris. Dorobernensim Henr. II. Quanqtiam & postea tempora sepius vetitum est,iae causis quaecunque, ut fieri solebat, Romam evocarentur. Et nota est lex,qua incidit in poenam, qtiam vocant praemanire, inductam ut quidam volunt, a Richardo II. si quis actionem fori tem poralis transferat id spirituale. Sinith lιD 3 Reipubi An I. cap DP. Matthias

Rex UngariaeRomanorum forum regni colis omni bias, item,optimatibus Pontificibus praepositisque interdixit:decimarum judicium soli regiae ma-jellati rei ervavit. Bonfin .deι.4 lib. 7. Senatus Parisiensis majestatis damnata,

dum censuit, qui a lege lata Papam appellare velit Petrus Costa luis ad i. deqvitus f.de ligka enim litium ad alienum forum deductio, mirum, quot malatir Remp. inferat, id quod Patres Africani Pontifici Romano res cripserunt,

cum a concilio Africano Romam appellari peteret, falso adducto canone ex Syliodo Nicaena, quem Magdeburgentes Centuriatores ibi non inve niri recte notarant. Inter caetera enim , postquam nulli loco spiritus San. cci aratiam de re ostcladerunt , addunt: Ouomodo ι sim trans uarinum juvicium ratum erit, ad quod tostium necefariae persona vel propter sexto, vel pro

duci non poteruur. Poloni longo tempore jus suum e Saxonibus Magde- burgo petitum veniebant: sed Casi mirus M. dii ficultatibus propositas&multis aliis motus, vetuit quemquam consulendi gratia extra limites imperii proficii ci. Crom. in Casii n. Nam senatores Parisientes & hoc incommodum Ludovico XI. proponunt, quod talis appellatio ad curiam Romanam, de provisio ossiciorum exhauriatnon tantum argentum , sed dc subia

38쪽

δε ne se. Ex EMTIO Nis CL s R I Cop lIN. artos Reipublicae quorum limamque tendit ad ill rias Hueritu In , In mular- rudus e num popab, ilignitas rcgu, ct tri ρ ι Gua repletu, ignomuria pra/.cipu: Provers' i . de qliod in homine nervistini in Republica pectiniae. Compertaim autemἀsted seqiii homines, unde expectatu commoda, ex quo factum est, cum Pontificum autoritas maxime valeret in Anglia, ut tam

avid E Romam tenderent Angli, ut Richardus II. peculiari edicto cogeretur eos revocare Is 9 I. Hel in f hod Rich. 2. In Gestiis cum mentio tantum fieret de abrogatione Carolinae, jam plurimi Gallorum Romam viti sunt praeci irrille, partim ut aliquid plumbi pro suo auro ad mercarentur, partim ut lites secuturas expectarent. Quod si edictum Ludovvici locum invenili et, &eos sequi oportu illet, qui lites intendissent, aut quibus intentae fui sient, sicut de Philippi Imperat. tempore scripsit Ursperg. Irix remansit aliquis Epistoplis vel dignitas Ecclasiastica vel etiam parrochialis Erilesia, qua non sicret litigra st, ct Romam deduceretur. Et pauid post: ad te trahit homines noni siorum devotio aut pura conscientia, se celerum multiplicium per . petratio 2 lirimm decisio preci ocompar.tta. Jam & hoc conflat, lites sine avia gento ad finem perduci non polle, imprimis in Curia Romana, ad quam veniendum non eli,ut ait Ursipergens in Philip. Imp. quaeque inter canones suos transtulit illud Exod. 2 Non apparebis in constectu meo

vacuus.c.omnis Chi Istianus, e consecrat. disti t. l. 7. De eandem majori jure

hodie dici polliet, quod olim de antiqua RomaJugurtha dicebat, omnia ibi

esse venalia. etiam urbem ipsam, modo emptorem mature in pentat Sallust. best. Iugu.men .ilia RonMTempla, acerdotes, altariasacra, ctrona, Ignis, thura, preces, caelum est venale Demque ait Mantuan. & Albertc. Rosiat. in Heri Roma Curia Romana non petit Oremsine lana. Dantes exandit, non dantibus ostia ci tuis

dit. δ: alitus Curia vult marcas , bursas exhaurit 2 arca , Si Drsae parcas, fuge Pup.o 2 patriari has. Id verbparum est, si conseratur ad id, quod pontifici debetur ex annatis, pro gratiis expectativis , pro dispensationibus, pro omnis generis diplomatis enumeratis in lib. Taxae cancellariae Apost. cum notabis adsνlum curiae Roman. dc quod illi in curiam transvehunt, qui

cum ibi sedem figant, tamen alibi beneficia possident. Auditum ellescribit Duarenus libr. i. icr. Ecile minst annis singulis variorum diplomatum a pmitifice obtentorum nomine ad septingenta, aut eo amplius aurestis dium millia Romam ex Gallis exportari solere Johannis Bedae ast thes. 6. de droici des Rob: Il fui trouue, que te Pape tiroti de France un mistion d'or param Senatores Parisienses aestimant, quod si Pius secundus edictum Ludovvici obtinere potuillet, lucratus esset ulcita quinquiescentena millia aureorum pro diplomatis & annatis tantum , cum tamen Caesar

ς x tota Gallia stipendii nomine non imperaverit, nisi quadringentiesse era D 2 tium,

Gmnia

Romana με. . v.

39쪽

CAP. II. INco MMODA ExEMTIONIs CLERIco Ruunum, Suet. in Cas. hoc est, ut Budaeus computat, decies centena coro torum aureorummidia. In dioecesi enim Andegavensi uno tempore numeratae sunt sexcentae gratiae expectativae: quod si contigillet novum pontificem succedere,q ii non nunquam eas revocare solet, c. n. de eoneus praeb in c. in regulo cantillaria Innocent II X reg Io. ubi interpresct Pauli III reg. ir. jam hic periissent duodecim millia aureorum, si in singula diplomata latitum χοaureos computes: urtiit non immeritd in proverbium abierit Romana permutatio plumbi cum auro, non minus, quam illa Glauci& Diomeilis: nec aberravit 1 scopo Chymicus ille,qui dicebat, se nolle tantum unum artificem, cui transmutatio metallorum nota ellet. C est i ιιlercrati: Ies ans setilement en France, transmute ct multiphestuarante livres deplomb, qu ιIIenpue s. quipeuuent ratoiνdeuxesim en quatre mille tipresd' ον qui valentIIxcens mille sus pauenfatet uneattraction jmques a Rome. LeSi eurdela Noverisi. 13. Computat enim Boter. 2 pari. Inrogr.cap. ult. δύBlondus. lib. s. Rom insauria docet, majora vel cerie paria pistorum temporum vectigalibus Europam pectomnem tributa Romam mittere, dum singulae civitates a Romano pontifice beneficia sacerdotalia accipiunt. Camera Ansolua , ait Theodorus Ni hemius tractat. 6. cap. 37. Umilatur marian quod intrant omnia flumina ct non exundat- Sic in istam portantur ex diress mundi partibMauri pondo millia artamen nonhupletur, in quae t g neratio, qua pro dentibiu gladios commutat, ut comedat inopes de terra ct pauperes ex hominibus, in qua sunt mulia sanguisuga, dicentes: Asser, asser, quagen- res camera nuncupantur Cynus Pistor. ιn l. eos. 3. ne temere. Cod. de appellat. Curia Papae, inquit: summopere vellet quia totus mundus in eam i suere Tanta est in ea argentι θ aurisacrafames. Hinc sequitur aliud non negligendum incommodum, videt. ruina templorum, neglectus cultus divini, quando argentum, quod hic impendendum esset, Romam transmittitur, aut quando Romanae curiae praeudes opimiores praedas possident, & divianas ceremonias per vicarium administrant.

Haec sunt incommoda, quae inde Resp patitur, si beneficiorum collatio, aut Ecclesiastica iurisdietio externae potestati concedatur: nec minus Ecclesia ipsi in eo laeditur. Nam prarier seperius dicta oriretur E clesiarum fiunm Confiisio, dum singulis sita juristichio non servare- tum Si sua unicuique Episcopo jurudictio non serratur, ait Gregorius libro 9. Epistola sa, quid aliud agitur, nis ut per nos , per quos Ecclesiasicus custodiri

debuit ordo, confundaturi cap. pervenit. II. quaestione B Constitutum autem fuit Synodo taut Socrates testatur libr. 3. histori. Capendum esse, ne Eccle

sia confundantur , ubi per Confiisionem nihil intelligitur, quam si u-- Ecclesia se immisceat negotiis alterius. Praeterea interest Ecclesi

40쪽

CAp. IIL Ex EMTION 2M CLERIco Ru M. 29nt praesidem habeat loco dcoificio dignum. At hunc facilius inveniet ipsa Ecclelia, cui doctrina & vita notior elle praesumitur, quam Papae, melius que judicabit, quis tuis conveniat moribus. Quin &licet in electione aberrarint, defectus corrigi potest opesuperiorum. c. grave de pMbend. Sed Papae etiam vilissimum proponenti, quis dicere audeat, Papa, quid agis Deniqi si leges atqui im censuerunt, ut nequiret sponsae assignari sponsus coiitra voluntatem, idem quoq; in Eccletia observari debet, cujus Episci pus quati sponsius est A: inter quem & Ecclesiam spirituale intercedit ma

trimonium.

CAPUT III.

CLERICOS, QUOAD PERSONAS, NON

esse Exemtos a Iurisdictione seculari, ex iure divino, Vel praxi primitivae Ecclesiae, sed secundam quid ex privilegiis

principumis

Tinus hic discursiis ed redit, ut ostendat, quam sit periculassim, ε

contra utilitatem publicam, si Ecclesiastici agnoscant alimn superiorem extraRempub. quo donentur civitate, cui fidem dent,& ω- i jus majestatem comiter observent sequitur igitur, ut ostendamusae esse μά partesReipub sicutoptatus ait : Eccles spars Reipub. Orestia iam δε σπιρ. non contra, quod Sc Soto probat, dis. 2s. q. a. a. 2.. Clericos EIicer, v invissint sacciorum misisterio addicti, iuLIominus tamen veroscives

SEARCH

MENU NAVIGATION