Johannis Devoti

발행: 1834년

분량: 292페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

tamen Episcopo licet plures uno die majores ordines conferre . Certum hie interst*tiorum annus, hiat inter unum atque alterum majorem ordinem debet intercedere, est a tinus ecclesiasticus, id inque. ordinatus Diaconus in quatuor temporibus Quadragesimae. recte ordinatus Sacerdos in. quatuor temporibus uuadragesimae a ni consequentis, o licet Bascha celerius advenerit, uti secundum sententiam Sae. Congregationis Coneilii monet Farnanus ἐπειρ. Lit par n. 2 'do Tomyo . ordinat. , in Cap Ad nonrransnti m. i8 De r. is consi matur dae Regulari

. s. Ne autem clericus, cum dedecore sui ordinli, aut

stipem quaerere, aut sordidum aliquod munus exerceres cogasure nemo sacris est initiandus ordinibus, exceptis res

gularibus si , nisi Mneficium caὶ habeat, aut pensionem, aut patrimoatum 5 , quod suppeditet ad cultum, et ad victum, quodque nullis subjici oneribus, neque alisnari potest, nisi clericus aliunde habeat, quod suppetat ad deis centem ejus tuitionem . Qui decepto Episcopo falsum

obtulit aut smulatum patrimonium, suspenditur a Susce

iis ordinibus, donec illud integrum atque legitimum obtineat 5ὶ; et Episcopus, qui sciens prudens clericum sinct

beneficio aut patrimonio ordinavit, cogitur ei praestaro necessaria ad vitam honeste transigendam, donec aptum atque conveniens beneficium consequatur 6 .

i Regulares paupertatis titulo ordinari compertum est; ve rum eos, qui 'professionem non emiserunt, vel exire . aut dimiti e claustro possunt, titulo hoc paapertatis Ordinari vetuit S. Pius V ἰo cinit. Romanων Pontifrx ioa t. 4 pa . 5 pag. 46. ab Nullam abroruto ordinari . inquit Conei Ilum C haleegonenis1e eisn 6 apud Labbatum p. 4 col. I6,5 M. Veneto nec Presiste um e

la designata Reelesist, eui parpetuo addictus osso, ae Servire de heret. Nam titvlns eamdem atque Eeclosia signifieationem habe hae. Raronius ad on. IIa u. 5 t, 2 p. 68 ed. Liae. AEn. r 53 huius nominis rat Ionem agert huiuςmodi. Quemadmodum . Inquit, Fiseus imposim titulo, hoe est velis. quibusdam ,. rn quibus Imperatoriis Imago, aut nomen ,. insori pix, inses itumque e sat erem' sib. addieebat ,. ita Chriςtiadi erueis imagine. aut Christi nomine Ueclesiae inseripto locum aliquem divino cultui ad QQctum signiscabant. Sed eredibilo non' ost . christianos ε

192쪽

tempestate e qua ethniei imperio potiebantur, signa illa In sitis

Ecclesiis an tu omnium oculos ponere voluisse; nisi forte dica mus, haec signa tantum Christianis nota fuisse. llectius Mahit Ionius Comm=t. in ordin. Roman. c 5, & Certius Histor. Fecist. II saec. 1. 2 diu. I n. 5 p. 4o eae Bassani L 769. Titulos suisse obserυant I a Deo consecrata, quae sacerdotesta ministros sibi addictos

habebant. Nam de lapis eiectus, ct Deo conseeratus a Jacob in Bethel Τitulus dicitur Gener. e. 28 v. id ου 22, atque arae simit. ter, di delubra Idolorum Lev. e. 26 s. r, ct Numeri c. 55 u. 5a , Tituli appellantur . Pauca haec de titulis dicenda putavi ; nune ad

rem redeo. Omnes igitur in ordinatione certae adscribebantur Keclesiae, quam deserere: non poterant , nisi ab Epistopo dimissi fuissent, quo spectabant veteres merae ulmitroriae. uuare clericos, qui sine Episeopi venia a suis Ecclesiis discesserant, ad eas redi re cogunt, di paenis etiam coercent, S. Leo M. D. I e. 5 ces. Do r. I opp. ed. Ballorin. Venet. I 755. S. Gregorius M. l. 9 Ερ. 65 col. Mi t. a M. Mauris. Euris. IIo5, Concit. Arelatense cani 2I es .i453 ι. I, & Franco sordiense Can. 27 ejurae Colleri . LAlbaei. Quod

idem sancitum est Novel. 5 c. 2, & in Capitularibus Ree. Fiancorum apud Balotium t. I e. I an. 789, e. 24 col. I 65 Coph. An. 794 e. 26 eol. I95 Capitus. I incerii an. e. it col 55r Caphut Caroli M. l. I e. 5 col. 475 eae Venet. an. t 72. Ordinatorum titulos popu- lo nunciabat Archidiaconus ea sermula, quam describunt Romani Correctores in Can. 5 dist. 7o. Ab Ecelesiae titulo non procul aberat titulus Monasterii. Quidam. enim ordinabant ux, ut sacra conficerent in sacellis , quibus erant addicti, ut leaeteri clerici Ecclesiis suis. Non desunt tamen exempla quorumdam , quFuin insignis pietas, atque doctrina , proptet quam Ecclesiae univerε aut iles videbantur, ab Episcopis impetrare patuit, ut in ordinatione nulli certae Ecelesiae adscriberentur. Ita Paqlinus Ep. 6 p. eis. Veron. I 756 ae ordinatione, qua insignitus est a Lampio Carrcinonensi, habet haec: Ea coniatione in Bare nonemi Ecclesia consecrari adburius rum, υι ipsi Ecclesiae non alligarer D Sacerdotium 1antum Domin7, non etiam in locum Eccissiae' dedicaιur . Eadem- .

que ipse Hieronymus a Paulino Episc. Antiocheno ordinatis ebi. Erasiat tamen haec exempla praeter communem consuetudinem, a qua se recte discedere Episcopi putabant posse. ut morem gererent ἰllis. quos Ecclesiae universae utiles sere' prospiciebant. Uerum ea disciplina, Per quam. Remo ordinabatur, nisi certae rascriberetur Eeelesiae, cui peia e tuo addictus esse deberet, generatim obtinuit, eaque vi-pebat adhuc saee. XI, ut patet ex Concilio PlaceFino apud Gratianum Can. 2 Ast, Io, ct Claramontano Can. I 5 appud La baeum c. I 2 col. 85 I. Eodem autem redibat Ecclesiae, ac Beneficii titulus i nain qui certae adseribebatur Ecclesiae, ei de ipsius. Ucclesiae, reditibus alimenta praestabantur , quae' praestat pones beneficii loco erant. Nunc . ut recte animadvertit Benedictus X l da Θnodo dioec rano Bb. ri eap. a nunx. 8 sequenIe cum instituta sint beneficia simplicia, quorum Rectores residentiae onere Monobstringuntur, cum item patrimonia Ordinationis titulum prae M. beant, non ea pot8st retinere generatim Chalcedonensis Cone illi Iex, .ut scilicet nullius ordinatio habeatur, nisi . mancipetur certae alicujus Ecclesiae ministerio. quod ' ipse deserere nusquam possit.

Verum nunc etiam eo lure utimur, ut omnes cleribi ἱn ordina-

193쪽

clericus susceptos ordines in ea debet exercere, Lu SL rnm oraebere cum pueros rem christianam docet, cum sa

eris in Ecesesia muneribus sungitur, cum ad aegrotos desert sanctissimum Eucharistiae saeramentum. Omnis clericus die praestitisse demonstraverit, non est ad Superiores Ordine tra-q'R' Patrimonii titulo Oeeasionem dedisse: videtur Alex. III, DC g is naeθεα, eum Kpiscopum, qua elericum sine beneficio O dinaverat, liberat a poena eidem suppeditanda necessaria , donec ecclesiasticum beneficium obtinuerit, . quo sese fere honeste s-d . M; hi fori talis qui ordinatu extuent, θω δε sua NI parernaseisItatio subsidium vitae pisuit habere. . Si recte Alexandra mentem inspiciamus , non. hie prosego ipse patrimonii-tuit, sed tantum proponit casum, quo Episcopus ab ea poena JReretur verumtanaen Eanciniste hoe freti decreto Alexandra intscriminatim. ordinari putarunt clericos, Vel beneste 3, vel Anii titulo ι sed Cone. Trident.' Son. ai c. a de Res m. statuit. 2atite xl ictis saetialaris ad raeror ordinet promoveatur, niti Ira gliιime constet, eum beneficium ecclesiasticum, quod siba ad Dicturu ' . iussiat patime possidero .... Patrimonetiam vero, vel pen .

ero ut Adieaperit assumendos pro nycessitate , ves commoartate ec

clesiarum suarum. Ouibus ex Ierbis manitatum est. recte defini tum a Sae Congreg: Concilii apud Fagnanum in με de' - ex sententia Synodi Trident. beneficium' tutulum legi-

sionis extraordinapium, ac veluti ex dispensatione admitti, eum nmirum Episcopus pro Ecelesiae utilitate, aut necestitato aliqueriti tantum in malosibus ordinibu .ritiam postulat benefieii, pensionis aut patrimosin in locis

omniuribus sive lege, quam multi cqm Glossa repetunt eae c. ndo 'AM., ubi ea in re nullum inter maiores, minoresque ratnes discrimen constituitur,. sive consuetudine receptum est, ut

etiam in minoribus ordinibus titulus reditatur Conser GIraldum I poni. υγν. Toni f. pop. 1 I. 5 IB. 5 re i. 56o tu. I p. ID. 53 Cit. Constit. Romanus Sunt flex S. t u , .l6 Cap. tam recundum de Daeten. Haec autem p en', pedΕniscopus elerico sine titulo ordinuo alimenta pinstare cogitur ,

. um antum liberari, si ipse Clericus obtineat beneficium,

vem si ex bonH patrimonialibus obtineat undoViveremones Psit secundum ius. norissimum Cone. Tridentim, OItendit Rigant. ad Rostus. 24 6. 5 num. I9a. . . .

. Io. Utque . ordo clericalis lurpitudine omni careat, et

194쪽

Idonea scIentia sit praeditus, necesse est inquIrere in vItam, mores, Scientiam Singulorum' i , antequam ordines Suscipiant, quod Oxamon qui subterfugerit, prohibetur obi-rct munus ordinum Susceptorum, si ordinandis sct clam in-Seruerit, aut Episcopum deciperet sa). Quin etiam si qui sacris in miscuerit officiis, cum non esset ordinibus initiatus, Spem ordinum amittet in posterum, atque ab Eccle

sia abjicietur 5 .

1 ritus est In Ceelesia lex, ut nemo ordinetur nisi primum Episcopi iudicio probatus fuerit, Can. 2, 5, 5, diit. 24, quae lex con

sentanea est praecepto Apostoli I ad Lamotb. V 22. Mantis cito nomini imposueri/, eamque commendant Ss. Patres, praesersim S. Jo. Chlysostomus ID M. t 6 in I ad Tmoth. t. I I p 6 a eae Paris. an. I 734,

S. Leo M. u. tac. 2 eol. 459 t. I edit. Balleris., S. Gregorius M. LI D. 49eii. 4 Ep. ao col. 66o,7o t. 2 eae. Rar r. ι7o5. Atque huc spe Decretalium titulus de seruIinio in ordine faciendo, in quem videndus Ciron lus in ParathI. Consultissimam hanc legem probavit Synod. Trident. Gri. 25 e. 7 δε Res m. cum statuit, ut Episcopus Or vinationes facturus sibi etiam ascitis peritis viris sed nandorum genus, permnam, aetatem, institutionem, morer, doc inam, et μου Hilen e nvestiget, ut examinet. Plura simul eadem Synodus decreta 'edidit de scientia, qua clericos pro singu lis.ordinibus praeditos esse oportet, P. Sest. 25, c. 4, I I, l5, 4. Atque ut ordinandorum vita omnibus esset explorata, vetus Ecclesia eoruin nomina cQram .clero, di populo nunciare consuevit, uti

patet ex Conc. Chalcedon. apud Gratianum Con. I Hst. 7o, tibi habetur ordinationis publicatae voeabulum, ex S. Cypriano M. 55 p. 47 M.Paris. i66s, aliisque apud Hatae r cr. e .LI c.2 ar. 2,S I m. Gonta lex ad tit. de S utis. in opaen. facim. Synod. ii ident. Serra 25 c. 5 de Reform., statuit, ut ad minores ordinor

promovendi bonum a Parocho, et magistro scistae, in qua educan- ιυμ, reptimonium haMant. Hi vero, qui ad ringulos maj-er eruntat umenae, peν menseo ante oraevarionem Discopum adeant, qui rocri, aut alteri, cisi magis opedire videbitur,. committant, in hominibus, ae desuerio eorum, que volunt promoveri , publice in Fre seria popositis, do. ipsorum oraenandorum natalibus, aetate, moribus et vita a fido aegnis disigonto inquirat, et literas tertim niale lyram inquisitionem factam continentet ad ipsum Episco

M Cap. tim. Eo Eo qui ranio. oλῆn. suscep. Potest tacten Episcopus suspensionis poena Folvere surtive ordinatum, nisi ministraverit, uti statuit demens Vi II cit. Const. Romanum Antiae . . abro gata constitutione Stati V cujus paulo ante lacta mentio eit. 5ὶ Cap. I de Oe . Aion ordio. MisisI .

. Ita ordinum ubique sonserendorum potestas uni uvost Ro in. Ponti f. i), Upis copi in di 'est sua. Ali naud Oeceseos bominem' ordincire quis nequit, nisi ab ejtis. Episcopo veniam acceperit ineris, quas appellant dimissori

195쪽

Isa Ies. Dabantur olim hae literas, ut clericus dimitteretur ab Ecclesia, cui erat addIctus, atque ut alteri Ecclesiae adscribi posset ain; nunc dantur, ut ordinetur ab Episcopo non suo, Sed is tamen, ut antea, pertinet ad suum Episcopum, cum hodie tantum suscipiendorum ordinum gratia clerici dimittantur 5 . . est in De ordinatis a Sum. Fontis illud est animadvertendum,

quod qui ab eo minorem ordinem aecepit, majorem ab alio accipera non potest, quam ab ipso Pontifice, aut ab Episcopo, tui

idem Pontifex saeuitatem dederit. onset Benedictum XIV A, Const. Is postremo 64 pag. am lom. 4 6ur Bunarii eae Roma 1 758. ubi ea de re agitur copiose & diligenter . 'ca Hue spectabant antiquae literae dimisiopiae, quae di pacificae

Ee formata dicebantur, quamquam, uti demons pratum supra est TisI. ur rota. 5 .L- not . 2, D mata iam literarum vocabulum nomen esset generis, quod di commendatoriar, dc. communicatoriar, di dimissorias literas comprehendebat. G.ma es enim cIerici iaordinatione certae Delesiae adscribebantur, neque eam desereret poterant, nisi primum Episcopus ipsos ab eius servitio dimitto--t, di quasi emanciparet. Concit. Carthagii L Gn. I eol. 7 9, Ee Trullanum tam II apud Labbaeum t. 7 coly IS56 ed. Venet. quo decernitur, ut utilius omnino .ericus, in φuocumqua Uit gradu, po-roptatem saboat sine proprii 'inopi seνipta dimitsoria in aliena Ecclesiae calabrum resini. Ex qua evidens est, datas literas Mi - .misSO Uas, non ut clericus Ordinaretur, sed ut referri posset imalionae in elesia catalagum, quod fieri non poterat nisi primum ab Ecclesia. cui erat . addictus, dimitteretur. Duas literarum Pli- missorialium formulas proponit Gratianus tam 3 2 dist. 75. sed hae commentitiae. sunt. Cletici peregμiui, qui sine Episcopi literis vagabanturi graviori afficiuntur poenis a Conciliis Arelatens I. Can. 2 col. I θέ t. r, Nicaeno Can. 16 eoh D r. st, Taurinensicam I. i5M r. I, Chaleedon8nsa Can. tio col. amis p. 4, Arelatenu II Gn. 15 dol. 4 ι. 5 anud Labbaeum odit. Tenet. atque a. canone I 5 Apostolorum a d coteleatum ΡΡ. Apostol. to .

5) Cap. 8 d. in . A. eriae, cap. , do Tomor. ordinat. in s. si ra. Episcopus, qui si e literis dimissoriis alienum subditio ordinavit, anni spatio ordyrum collatione in e dicItur ; ipse autem clhuclls susceptos ordines exereero non pos est, nisi primum a suo Episcopo. veniam obtineat

i ix Diu 'in utraque Ecclesia poprius Episcopus is tantum

fuit', qui aliquem . primum clero adscripserat. Nulla enim habebatur ratio originis, aut domicili; a ; et cum clari,cus relinquerct notu posset Ecclesiam, cui adscriptua in ordinatione Rerat, ab ejus Epsicopo reliquos etiam ordines

suscipiebat. . '

196쪽

aul. 24 Cancel. 4 num. I9 S seq. , ubi etiam explicatur poena,

qua plectitur Episcopus, qui aut extra tempora con Stituta, aut ante legitimam aetatena ordines contulit.

a) Vide Ha Hier de Sae . ordinat. pa . rere. 5 e. 5 art. 5 β.4, qui multis exemplis ostendit, olim vetitum suiςse solum alie

nos clericor, non autem alienos laicos ordinare. Revera tantum do

Clerieis, nulla do laicis mentio est in vetustis canonibus Cone. Sardicensis Can. 13 et i 9 col. 679 apud Labbaeum Teu t. t. 2. Carthaginensis III Can. 2l col. i oa t. 2 eiusdem coΠα3. Uuod etiam confirmant s. I eo M. F.st. Is ea u. 9 col. 689 t. t eae. NisIo,iis. Venet. 1755, & S. Augustinus Ερ. 6s col. i5I t. a M. Venet. 3 729, qui tradit disertissime, Carthaginensi canone is lolit eυν ei estisiurum, non etiam de laicis. De Orientali Ecclesia testatur BaIsamon in Responi. ad Marcum apud I cunctavium αμ. GHaeco

Roman. p. 58a er 53I odit. Francinu . i5m primum in Synbdo Constantinop . Michaelis Anchiali Patriarche actum fui se de alienis lateis non ordinandis. Atque hue spectant exempla Origeris, Hieronymi, Augustini, aliorumque . complurium, qui omnes ordinati non sunt ab Episcopis, quorum in dicerest nati erant, aut domie illum habebant. Quin Demetrius Epise. Alexandr. licet Diarigeni esset insensissimus, tamen ei numquam vitio vertit, quod ab alieno Episcopo ordinatus suisset, ac tantum Objecit voluntariam sui ipsius mutilationem, cuius causa eum irregularem contendebat : nihil namque aliud habebat, quod ei objiceret, uti narrat Eusebius Io. 0 Hiu. c. 6 p. abo eae Arius ne Tau . I7 6. . in . Sed deinceps non amplius prioris ordinationis, v

rum originis et benescii ratio haberi coopit ij. Accessiere centiori aetato titulus domicilii sa , ac deniqus titulus etiam familiaritatis S). Itaque certo Episcopo nunc omnes subjecti sunt aut propter henescium, quod aliquis habet in ejus dioecesi, aptum et conveniens ad decentem ipsius tuitionem aut propter originem, cum nimirum ipses in ejus dioeeest natus est non sortuito, sed domo pridem a parsentibus constituta 5); aut propter domicilium, quod quis in ejus dioecesi perpetuum fixumque posuit 6ὶ: aut propter familiaritatem, eum per triennium Episcopo familiaris fuit, et cum eo commoratus est

Cap. i do Tompori o=Hnat. in s. ca) Cap. 5 eod. tit. I Cone. Trid. Mir. 25 cap. 9 de Reform. . Quemadmodum olim ipsa ordinatio clericum certae Delaissiae adscribebat , ita hodie beneficium eeclesiasticum clericum Deit ministrum Delesiae, in qua habet beneficium, & subjectum Episeopo, eujus in dioecesi illud situm est. Quare haec

subjectio propter bene fietum omnino est consentanea antiquae Ecclesiae disciplinae, uti ostendit Hallier do Sacr. ordinat. par. a

197쪽

in re fieri possent, statuit Innocentius XII in Bulla speetilisto f., 96 t. 9 p. 574 Busiarii ult. eae, ut illud satis esse debeat ad de-eentem Clerici tuitionen3. Qua quidem Bulla accurate recen-

ponuntur.

oνiuinat. in 6, sed ita memorat, ut facile constet, diseiplinam hancinen in ordinatione nulla habetur paternae originis ratio, sed tantum spectatur locus originis aut nativitatis eius, qui ordinibus initiatur ι modo ipse eo in Ioeo casu natus non fuerit, puta eum pater in itinere esset, aut ibi mercaturae ex gr. , o fietive causa temporalem moram duceret.

Innocentius XII in cit. Const. Speculatore3 Iegem constituit per quam domicilium acquiritur, ut quis eius Ioel Episcopo subii elatur. Inquit enim, domicilium ab eo tantum aequiri, qui iliuώ adeo stabiliter constituerit in aliquo loco, iat se I pὰν δε-

ιennium saltem in eo babiso'do, Sel maiorem Fertim, ae bonorum ιυo um partem cum in tru)iis aeribus in locum suiuimodi t=anife--ndo ; ibique insuper per aliquod conriderabile temptis commorando, satiν stipe q- Num perpetuo ibidem poνmanendi animiam δε- monstraverit, is nihilom nuν ulterius utroque ea tu re vero Θ reat

i - animum luturmodi babere iureiurando met. Sed hoe iusiurandum requiritur, cum filius propter suum, non item cum propter patris domicilium ordinari cupit, uti demonstrat Rigant. ad Ress d. 23 Cancril. 5. n. 5r. Ut Episcopus ordinare recte possit illum, quem trunn Ii spatio secum habuit familiarem, necesse est etiam quod bono citim, quacumque foudo cessonte, Iratim ea Usa lli cons at, ut inquit Synodus Tridentina Sors. 2o cap. ci da R Orm. Illud vero jtatim ita explicat Innocentii constitutio I. ad Leer statis, hoc ait rastem intra re minum tiniu/ mensir a dis fama o=dinationit. Et quamquam Synodus Tridentina. atque Innocentia constitutio tantum beneficii titulum memoret, tamen Episcopum ordinare posse clericum familiarem suum etiam titulo pensionis, aut patrimonii, modo id postulet utilitas, aut necessitas suarum Ee-elesiarum, eumdemque illis adseribat, monet Giraldus Expositiarur. Pont. par. 2 serii. 97 p. 953 r. a.

. t . A quolibet Episcopo, cui quis subest propter he- nescium, aut Originem, aut domicilium, aut famiIiaritarem, Ordines suscipere potest, quin etiam, modo fraus absit, ordo unus ab rino Episcopo, et alius ab alio rectEsuscipitur si . Verum cum Episcopus ordines confert j re benescii aut familiaritatis, necessarIae sunt literae testimoniales Episcopi originis et domicilii, per quas comperta sit vita, aetas, natales, mores clerici, qui ordines su-

198쪽

scepturus est sa). Regulares autem exhibitis literis dimissoriis sui superioris ordinandi sunt ab Episcopo, cujus in

dioecesi situm est coenobium, io quo Commorantur, non Item ab alio Episcopo, nisi certis monumstatis ostendant, illum vel abesse, vel ordinationes non habere ). ij Ita qui unum ab Upiscopo originis ordinem aceepit, aliun ab Episcopo domicilii vel beneficii accipere potest ; atque ita

modo proeul sit fraudis causa, Zesponsuin est a Sac. Congreg. Conei lii in Fundana O dinum 29 Ianuar. I 666 l. 25 D cret. p. 5a, in Aquipendien. seti Gaurina Diaconarur IS Novemb. 3TIT, oe in Bononiam roti μννarien. Ordinationis I 4 Novomb. 1 755 t. si p. 185. Vid. Card. Petra ad Const. Apost. r. I p. 18s sest. I n.

64 od. Ven. I74I. 2 Cit. Constit. Θεeulatores et 6. L Benedictus XIV Conit. Impositi 27 x- a eius Buna . p. odit. Ven. i 54. Excipiuntur tamen Regulares, ut ipse docet Re nedictus, qui a Sede Apostolica privilegium impetrarunt suscipiendi ordines a quovis catholico Antistite, modo hoc privilegium ipsis nominatim, & post Concilium Tridentinum concessum sit.

. i5. Certa etiam pro singulis ordinibus aetas requiritur, qua in re varia fuit antiquae Ecclesiae disciplina i .

Nunc Tonsura, et minores ordines antct Oxactum septimum aetatis annum non conferuntur a); Subdiaconus autem nemo esse potest, nisi vigesimum secundum, Diaconus, nisi vigesimum tertium, Presbyter, nisi vigesimum

quintum aetatis annum attigorit 53. Qui ante hanc latitatem, non impetrata venia Sedis Apostolicae vel ab alis no Episcopo, sine literis dimissoriis Episcopi su I, ordinibus initiatus est, susceptorum ordinum munera ExPrcere pro

hibetur et si exercuerit, irregularis efficitur u).

si De aetate ordinandorum non eadem semper fuit Ecclesin

disciplina, quod late ostendit Thomassinus Uet . ac nov. Eccles. discipi. γ . I l. 2 e. 67 req. p. 25i t. t edit. est. Diu viguit Consuetudo, ut parentes Ecclesiae osterrent infantes filios, qui in clerum c piabantur, ae suo deinceps tempore per gradus ad sumperiores ordines evehebantur, cum antea singularum minorum ordinum officia exercuissent. Quo fiebat, a leuti observat Cardinalis Bona Reν. liturgie. I. I e. 25 β. Ib t. 2 p. 574, edit. Gu tu. I7ω, ut rerum Eceles articarum perit irr;mi et toni, in quibur fuerant ab Ura pono infantia entitνiti. Quam parentum oblationem tanti valuisse multi putant, ut filii etiam cum puberes evaberant, deserere non possent illud vitae institutum, eui parentes eos vetiniantes, vel impuberes addixerant. Certe in Cone. Chalcedon.

ex interpretatione Dionysii Exigul Oan. 7 t. 4 Coneli. Labo ei coLa697 Ven. indie. habentur haeet qui semel is clero opurati

199쪽

m .itiam, neque ad ignotatem aliquam Penbe mundanam. Pu ros autem a parentibus oblatos in ipsa insantia tonsos fuisse, ab Ι.ectoratus ordine insignitos, adeo ut revera Fn clero deputat ἱAicerentur, non obscure tradit Conc. Toletanum II Can. 5eon 673criori, esu α cum inquit, hos pueros, mox fuisse detonsor, is m ni sterio etesiorum contruitos. Quod etiam ostendit Cyrillus Sei- topolitanus in Tit. S. Eutomii abaim. Analecto . Graeco . r. I p. 8ae 9 Puri . t 683, ex quo intelligimus, ipsum Eutymium triennem Utreio Militinensi Episc. oblatum fuisse, qui susceptum puerum baptitanis, ae totondit, commissaeque sibi ecclesia Leriopem feeit, atque in ' scopis accepit θ enutνIvit. Quibus ex loeis, meo judicio, perspicuum est, pueros a parentibus oblatos Statim tonderi, ae Lectoratus ordine donari consuevisse ὁ quamquam non ignorem, plures esse. viros doctos, quorum in animis alia insidet opinio. Utve ea' de te sit, profecto si haec parentum Oblatio e ciebat, ut hi pueri revera clerici fierent, non item eiu

ciebat, ut perpetuam castitatem servare cogerentur. Nam ipsis integrum erat, posteaquam adoleverant, aut uxorem accipere, aut suseepto subdiaconatu sese perpetuae continentiae lege obstringere. Rem omnem explicat disertissime laudatus Can. l. Conei lii Toletani II, cuius haec verba sunt: De bir, quor voluntas pa

romtim a primJt infantiae annis clepicatur eis manciparit, ria suimur observandum, tit mox eum detonsi, soI ministeνio is I rum contraditi fueνint, in domo ecclesiae, sub episcopali praefantia, a pν6origo tibi debeant σκυδῖ87. At tibi octavum Aecimum aetatiesuae complodierim annum, coram ratist CDμi, plebitque conspectυ voluntas earum do expetendo conjugio ab Episcopo perscrutetur. Otiibur ri s alia eastitatis Deo inspi ante, placuit .... primum Subdiaconatur ministerium latita prebation7s suae v gesimo anno surripiant. Quod cautum erat de omnibus, qui se etero adscripserant, ut eum ab pubertatis annos venissent, vel tixorem -- cerent, vel eousinentiam prosterentώγ, uti loquitur Cone. Carthagin. III Can. I9 t. a col. I oi collect. indis. Poterant hi quidem

minores clerici uxorem accipere, sed non poterant a clericatus professione recedere, quod Iate ostendit Thomassinus Vot. o nov. cler. Ascipi. par. a I. I c. II t. a p. ac eae cis. Dicam paulo post de pueris, quos parentes monasterio osserebant. Huius autem diseiplina: de filiorum oblatione modorationam paucis ab bine sae-eusir Aductam esso monet Benedictus X lv in literis datis ad Ρ. Hieronymum Gugllelmi I 5 Deeembr. IVI, quae extant in eius Bullario r. 5 Const. 54 β. 5 p. 24o odis. an. I 54. Consule Mo

cain Nullam pro tonsura, & minoribus ordinibus aetatem Gpres se constituit Synodus Tridentina; sed ea res Upiseopi arbitrio

relinquitur, qui pueros ordinare poterit ea aetate, qua ipsos ad hoc munus aptos & idoneos iudicabit. Generatim tamen post septen nium minores ordines conseruntur. Uide Catalanum in Antis. R man. tit. 2 6. I num. 9 par. I pag. 28, ct Fagnanum in cap. supra ον-dinata de Traeben. num. 27 ad ust.

200쪽

53 Cone. Trident. Sosi. 23 e. ia is Rosorm. De Subdiaconoruna aetate non eadem semper & ubique suit antiquae Ueelesiae disciplina. Concit. Toletanum II loc. eit , dc Trullanum Can. i5 DL i554r. 7 cit. coueri. Labbaei aetatem constituunt annorum viginti , Concilium Melphita nunr can. 4 eoL 78 I r. Ia colle I. Hurae anno decimo quarto aut decimoquinto Subdiaconos ordinari permittit. liqu-go a S. Victore is Saraam. l. 2 e. II p. 6I4 t. 5 opp. ed. Rotomae. I 648, sua adhuc aetate ante quartumdecimum aetatis annum Subdiaeona tum dari non consuevisse testatur; ct Clemens V in Clement. Generalem de AEtat. ει qualit . erian. annum decimum octavum definivit. Diaconos vero ante annos 25, Presbyteros ante annos 3o ordinari vetat, eap. 5 ω 6 dist. 77. 43 Ita sancitum est a Pio II, Constit. ecim ex tac o um 9 rom. Spag. Ios Bullarii eae uli. Graviores, quam quae hae constitutione comprehenderentur poenas indixit Sistus V in eit. Const. Saniatima op. 4o r. 5ya . I, sed eas sustulit, di antiquiorem Pii II eonstitutionem, cuius nunc facta mentio est, sarvare voluit Clemens VIII eis. Conrtit. Roman. Ira p. 97 t. 5 par. a Buliarἱr edit. eis. Plana Constitutio tantum memorat ordines sacνον, ex quo conficit Rigan- tuis ad Regul. 24 canceli. g. 4n. 2a, ea poena tantum illos esse plectendos, qui maiores, non item, qui minores ordines extra legitimam aetatem, vel extra tempora a iure constituta, vel sine literis dimissoriis proprii Episeopi susceperunt; quamquam π. 24 sateatur, hos etiam elericos, cum absit bona fides, a susceptorum ordinum exercitio esse suspendendos. verum id quidem est, quod dicitur de Ρiana Constitutione; sed Innoeent. XII in eit. Conrtit. De

culatorer, sto ipso suspensos a susceptorum ordinum executἐone δε-

Harax eispicor, qui sine literis testimoniatibus proprii Episcopi

t Onsuram, atque ordines susceperunt.

Quibus modis Potestas Iurisdictlanis, et omnia

Ecclesiastica beneficia acquirantur.

r. Potestas iurisdietionis aequiritur vel Melesiast leo magistratu, vel delegatione.

g. r. Potestatem jurisdictionIs aequIrunt clerici vel occlesiastico Magistratu, vel delpgatIone. Qui jurisdietiones

utuntur sua , et insita beneficio, quo fruuntur, ii proprict dicuntur gerera ecclesiasticum Magistratum: qui non propriam et nativam, sed ab alio acceptam jurisdictionem exercent, ii delegationem ha boni, uti sunt Vicarἱi, de quibus superIori loco actum est. Ecclesiasticum Magistraetum clerici consequuntur per electionΡm, postulationem, collationem, Institutionem, quas nimirum pertinet ad beneficia jurispatronatus. Iisdem etiam modis omnia ecclesiastica beneficia acquiruntur.

SEARCH

MENU NAVIGATION