장음표시 사용
161쪽
ain Primus Crodogantus eertam videtur dedisse regulam eIeis ricis communem vita in traducentibus, quae quidem regula extat apud Holstentum Coa. Rogular. r. a p. 96 eae Aristi. Vinis se. II59. Verum ante eius aetatem iam ipsa communis vita clerieorum obtinebat. Nam initium habuit in Oriente, ubi eam viguisse testatur S. Basi Itus est. U7 r. 3 οπ. p. 5 Io eae Mauris. Pa B. 17bo ἡ& Sozomenus I. 6 e. at p. 264 M. Valerii Cantabγ. I729. Ex Orienis te in Oeeidentem opera S. Eusebii Vercellensis, cum ipse ab Atha nasio ex Oriente rediit, illam migrasse tradit Ambrosius op. 65 n. 69 t. 5 eol. ii 28 od. Mati νἱn. Henet. IIII. Eam vero sequuti sunt Λmbrosius, Martinus Turonensis , Paulinus Nolanus , ae
praesertim Augustinus, cujus exemplum, uti narrat Possidius rarrius vis. e. 5 col. 26cit. Io πρ. Arianini M. Mauris. Venet. l7oo, complures Ecclesiae sequutae sunt. Certum porro est, Augustinum una eum suis clericis communem egisse vitam, sed iis non alia
fuisse videtur regula, quam Evangelium . Consule Thomassinum V t. et non Debr. Hreip . par. I I. 5 c. I , Holaenium sic. cito adris. τ ρ. 95, Mabillonium Annal. Benedict. r. a I. n. II p.
a regula communem vitam traducebant. Sed cum haec regula, atque haec communis vita consequentibus annis pene ubique desiisset, eam Instaurare conati sunt virI Insignes pietatri et doctrina si , qui monasilais etIam votis suos canonicos obstringi volaerunt: qua in rct novi ab antiquis eanonicis differebant, quibus suo se patrimonio non abdicare licebat. Cum vero non omnes cIericI communem illam, ac pene monasticam amplecterentur vitam, hinc adbitus patefactus est Canonicis, qui saecuIares appellantur. Nanr Regulares sunt, quI sub Praeposito communem vItam, revotis adstrictam agunt; saecuIares vero, qui seorsim Vivunt, ac perpetuis eces Iasticis praebendis donatI, suaque bona retinentes servant canonicum Institutum, quatenu*patitur vIta singularis.
si J Quod in Italia praestiterunt Petrus DamIan. In Gali a Ivσ
Carnotensis. in Anglia Ecbertus Ε .aeensis, atque alii. qui e nonicum institutum monastieis etiam votis obligarunto Atque i, quidem Canonicὲ sub Augustini retula inclaruerunt, quod selli Cet eius clerum par. rerum avarum a Patione aemulabanruν νη-niam Augustinum nullam .speetalem suis elericis regulam do
162쪽
t Ium Distonat on; roppo is antlabita Baiiano dist. 62 3. 5 par. a p. 2o eae Romae I 755, atque eruditas Caietani Cenni in hane di Ssertationem notas, ubi late agitur de Canonicorum origine di
58. sensim autem canonici saeculares in omnibus cathedralibus, atque in pluribus etiam inferioribus Ecclesiis locum habere cooperunt; eorumquΘ coetus capitula appellantur ; quae vel cathedralia, vel GIlegiata dicuntur, cum nimirum cathedrali, aut aliis inferioribus Ecclesiis inserviunt. g. 59. Praecipua canonicorum partes sunt altari, ac divino cultui inservire, dc in Ecelesia alternis choris divinum ossicium canEre, quod, ut inquit Synodus Trident. i , facere per se ipsos debent, non per substitutos. Cui muneri ut satisfaciant, debent canonici In suis Ecclesiis immorari ; sed tamen iis quoque anno datur spatium trium mensium, quo abesse possunt ab Ecclesiis suis sa . Ultra tres menses abesse nequeunt, nisi qua justa causa eos proeul Esso cogat, veluti, si absint curaturi res Ecclesiae, aut
Episcopi 5), aut daturi operam in aliquo probato gymnasio sacrae Theologiae, sacrisve Canonibus ). Ex justis causis absentes praebendae 5 fructus percipiunt, non item quotidianas distributiones, quae tantum in choro praesen- ibus accrescunt 6 .
iὶ cone. Trident. Lys. 24 e. Ia do Reso mat. satIs autem non est, quod canonici choro intersint, sed etiam debent elata voce officium eanere, Benedictus XIV in conitis. io5 p. 24 p. 226 t. rejur Bullast. et conrtis. ρνaecla=a He a 6. 6 in supplom. n. 4 α 5 p. 555. ab Concit. Trident. loci eis. Sed noe beneficio frui nequeunt eanonici, qui alternis tantum hebdomadibus choro intersunt. Vide Giraldum myotis. Iών. Anti . far, a rom. 3 pra. IOI4. 59 cop. ot i5 A G D. non posta. Quod tamen intra duos tan
tum canonicos colli hendum esse constat ex cit. cap. 15, o Conin
uit. exponit nobis 286. Urbani VIII p. I 49 p. 6 paν. I Baliari
Cap. Ia do CDγie. non resiae east. Du. de Maghινis, Concinviis. Sofr. 5 e. I is Ros m. In e. 22 de P Hen. nullum definitur tempus, quo canoniel abesse possunt ab Ecelestis suis in aliquo probato gymnasio, ut dent operam sacrae TheOIogiae, Saerisve ea-nonibus, verum in c. 5 do Magistris spatium quinque annorum ejus rei gratia eonceditur. Illud monendum est quod eum integricanonieatus siuesus distributionibus constat, vel tertiam earum Partem non attingunt, tunc absentes, sive ut doceant, sive ut addiscant saeram Theologiam, sacrosve Canones, duas tertias consequuntur partes consilias ex fructibus praebendae, atque ex
diatributionibus, reliqua vero tertia pars praerentibus accrescit.
163쪽
sη vestimenta, alimenta, .ct cetera, qua militibus praebeban νυν , p aebenda neutro genere sui est a Culacist animadversum
obrodiat. I. 2 c. 25 πρ. r. 3 eos. So eae Venet. 1753ὶ appellata sunt Lib. 39 ff. de testib. Eadem voco apud Ecclesiasticos illa redituum pars designata, quae datur canonicis, ut ex ea percipiant, quae sunt ad vitam traducendam necessaria. O cap. aen. δε οενic. non posita. in 6. Exclpuntur tamen illi, quor inmmisat, seu justa, di ratronabilit coσογir necessitat, ausopidens Ecclesiae uti,itas e reus aret, qui absentes etiam quotidia
nas distributiones accipiunt. Sed de his agam copiose Libro II. . 6o. Honorantur autem canonici supra ceteros clericos, maxime si sint canonici cathedralis templi, qui praecipua quaedam habent supra canonicos collegiatarum. Staguli canonici Dignitatem non habent, quamquam ad eam proxime accedant canonici Ecclesiae cathedralis, ideoque interidum a Ssde Apostolica Iudices delegati constituantur εὶ
ted Dignitas est penes eorpus universum.
si in Consule Benedictum XIV, Constis. Quamuis si β. 6 pam
g. 6 i. Potestas & jurIsdictio Capituli Ecclesias Cathe
dralis sese in primis exserit, vacua Sede Episcopali; nam tunc ad Ipsum omnis transfertur Episcopi jurisdictio si . Quod non alieno mandato aut delegatione efficitur, sed potius nativo quodam & proprio jure, quod mortuo Episcopo in Presbyterio reviviscit sa). Ergo omnis ad Capitulum venit ordinaria Epi copi jurisdictio; atque ejus est judicare, condemnare, poenas imponere, cetera demum a Sere, quae ordinariae jurisdictionis sunt.
6a. Quam potestatem Capitulum exercet per Vicarium Capitularem, quem intra octo dies post obitum Episcopi eligere debet, ne pluribus commissa negotio Segnius di dissicilius expediantur. Elapso hoc tempore, jus eligendi transfertur ad Metropolitana, di si Ecclesia ipsa metropolitana suerit vel exempta, tunc antiquior Episcopus ex suffraganeis in metropolitana, & propinquior Episcopus in exempta vicarium constituit si .
164쪽
g. 6I. Tum ubi Ecclesiam suffraganeam carentem capitulo una cum metropolitana vacare contigerit, electio Uicarii suffraganesi non ad antiquiorem suffraganeum, sed ad capitulum metropolitanum pertinebit Q. Quod si omnes vicarium eligers neglexerint, eum constituit Rom. Pontis, aut Sacra Congreg. Episcoporum & Regularium, ejusque facultates modo angustioribus continentur finibus, modo amplioribus explicantur. Ouinimo cum Episcopo datus est ab Apostolica Sude Vicarius, is, etiam illo mortuo, ossicium retinet, neque tunc ob reverentiam supremae Sedi debi
tam locus est Vicarii Capitularis electioni a .
. 6 . Et Igendus est VIcarius Capitularis ex canonicis, i qui inter eos Doctores, Licentiati, Jurisque consulti re puriuntur si . Reeta etiam si igitur postremus defuncti Ε- piscopi Vicarius vel extraneus, Cum nemo est ex canoni cis, qui ad hoc munus gerendum aptus & idonsus habεatur. Rite constitutus sex officio dimoveri non potest, nisi justa, dc Sac. Congregationi Episcoporum ac Regularium probata causa sit ca totamque accipit jurisdictionem, cujus nullam omnino partem sibi capitulum reservare pot
i in Viearius eapitularis, inquit Synod. Trident. Gir. 24 e. I6. δε Refoνm. , eligi debet, qui sauem in jure canonico sis Donire, vel Licentiatur, vel alias, quantum fieri poteris, idoneus. Cum autem aliquis inter canonicus aptus & idoneus est ad Uiearii ossietum exercendum, hunc, non extraneum, eligendum esse respondit M. Congregatio Concilii, uti testatur Gaudentius Ioe. cit. n. I 6. ain Conser Benedictum XIV do Θnod.Dioco. lib. 2 cap. 9 num. 4.s5 Fuit olim inultorum opinio, quod liceret Capitulo arm-re dc constringere vicarii iurisdictionena, ejusque partem sibi
reservare , sed nunc communis omnium sententia est, quam etiam
probat Benedictus Xlv do Θnod. Diseeor. I. 4 e. 8 n. io, & Gl-raldus Exposit. Iur. Ponti . mν. a tom. I p. 96a id fieri non posse. Quin etiam multi sentiunt , Viearium Capitularem propter aiaxam suo ossicio potestatem ea quoque recte expedire, pro mi-bus Vicarius generalis Episcopi speciali mandato opus habet. Vide Benedictum XIV Ioc. eis. lib. a cap. 9 num. 4. Dei oti. Tom. I. I
165쪽
. 65. Multa tamen sunt, quae dum vacva est EcclesIa, Capitulum, ejusque Viearius non sacit, vel quod non habet potestatem, vel quod ei sacri Canones modum constituerunt. Non facit, quae sunt ordinis Episcopalis, quamquam ad ea gerenda recte exteros Episcopos advocet; nee porro facit, quae ex delegatione aut beneficio Sum. Ponaeis uni se opo concessa sunt si . Nihil quoque Capitulum, sede vacante, potest innovare, ac do juribus Epige palibus diminuere sa); quod proprium est omnium, qui r mgubernant, quais ad interregnum venit, ut nihil innovent,
ac nihil de juribus detrahant. Itaqus, sede vacante, capitulum conjungere, aut dividere beneficia, atque aliquid alienare prohibetur .
i) Ad releva, quae capitulum, eiusque Uirarius sede vacante, facere non potest, reserendae sunt etiam Indulgentiae, quae ab ipsis eoneedi nequeunt, quamquam earum concedendarum potestas non ad ordinem, sed ad iurisdictionem pertineat. Sa ne Episcopus quadraginta dierum Indulgentias tribuere potest. sapitulum vero, eiusve Vicarius non potest. Tres huius rei caasas affert Benedict. X lv do Synod. Discor. I. a e. 9 n. 7 I prima , quod saeuitas eoneodendi Indulgentias non ita necessaria est pro regimine Dicdeeseos, ut aliquid inde otiatur detrimenti, si ea careat qui ad tempus dioecesim administrat, alie a, quod haec facultas extraordinariae cujusdam iurisdictionis est, quae tantum perti- , net ad dignitatem Episcopalem ; porreema, quod universus Indulgentiarum thesaurus pene Summum Pontis est, a quo illius juris pars in solos Episcopos conferri potuit, non autem in illos, qui veri ndn sunt Ecclesiarum sponsi, verique pastores , sed qui tantum ad tempus diceresim administrant. H Vide Titulum No sod. Vacant. ali . inuo I.
. 66. Ad beneficia quod attinet, Capitulum, sede vacante, oblatum a Patrono clericum, recte instituit si), dc recte etiam confert beneficia, quae conjunctim cum Episcopo conserre deberet a); non item beneficia, quorum libera collatio ad solum Episcopum pertinet Sin. Denique literas dimissorias primo anno vacantis Ecclesiae Capitulum recto concessit iis, quos beneficium vel acceptum,
vel accipiendum ordines suscipere cogit, non item reliquis, post annum vero omnibus indiscriminatim.
is Haud tamen capitulum per se ipsuin concedit literas dimis-
166쪽
lorias, sed per Rearlum eapstularem, ad quom tota, tuti diximuis capituli jurisdictio desit tur. vide Gitaldum Expor. Iuν. Ru ni sic. par. I r. 5 p. 96a.
SECTIO VIII. De Dignitatibus, Personatibus, ct ciis.
ω et 68. auul Dienitas, quid Per-s Mus, quid Ostietiam sit fεy. Canonicus Theologus. m. tanonicus Poenitentiarias dii ad ' o Arehidiaconi munus, ee
4 et v s. Μunus, et Potestas Archipresbyteriis
. 67. ount E CanonIcis, qui DIgnitate, Personatu, OLscis a Gistis distinguuntur. Hujusmodi sunt Archidiaconus, Arch Ipresbyter, Primicerius, Decanus, Praepositus,
Thesaurarius, aliIquri qui non solum habent canonIcatum, sed etiam quact ceteris Canonicis communia non sunt, aut certum munus, aut hono Is praerogativam, aut cum honoro iurisdietionem ; & Officia, Personatus, D nitates appellantur. Non idem est in omnibus Ecclesiis Cathedralibus, & Col IsgIatis eorum numerus, dc ratio 3 ac longum esset es omnibus singit Ialim dicere. . 68. Totum in his rebus conficit usus, & consuetudo Ecclesiarum. Quars vIdendum est, quid cuique in sIngulis datum sit mune Is, quid honotis, quiss jurisdIctioniς, et unusquIsque quae sibi sunt commissae, partes implere debet. In Italia primam Dignitatem plerumque obtinent Archidiaconi, in Hispania et Lusitania Decani, in Gorma nix Praepositi si . Nos de duobus nominatim agomus officiis, quae omnes habent Eccissi aes Cathedrales, ac de duabus
dignitatibus, quibus, summam podit Episcopum auctoritalem Decretales attribuunt 0 via. Rigantium ad Argui. Caneelia . IU . I num. 2O H seq.69. Osscia suns Canonici TheologI t Poenitent Iarii. Utrumque instituit Concit. Lateranense Iv, quod habitum 'est Innoc. 1 Is Pontis. Ii , utrumquo probavis Synod. Trident. et ', & utrumque omnes Ecclasiae Cathodrales, &Collegiatae in aliquo insigni oppido existentes habe:e d bent. Est autem Canonici Theologi, quem Theologiae laurea donatum esse oporter 3 , Facras scripturas explicare,
167쪽
aut clericos res Theologicas odooere quo munere cum iungitur, praebendae fructus, di quotidianas distributionis precipit, perinde ac si choro interesset 5ὶ. si m 4 do M. Irtν it.
χ Conci L Trident. Grr. 5 e. t de Reμνω. non modo Theologiosne tum retineri voluit in iis Ecelestis, i, quibus iam erat institutum, sed etiam addit quod in Ecclesis Metropolitanys , vo cathoisalibus, si ei lar insigniν , vel populμώ . ac Miam eou riaiit existentibus is aliquo insigni oppido , etiam nulliust Hincetir ,
. quomodocumque, praιerquam ex causo resignationis, primo Daeatia
copo insiliui iussit Synod. Trident. Grr. 24 e. 8 G R ,γm. Te statur autem Vari-Εspenius sta . I tis. Ia c. 5 IJ. II, quod in i eis quibusdam Poenitentiarius non merum Oncium sed Dignitax habeatur, ita tamen ut novissimum inter Dignitates locum obti,neat. Similiter Theologum inter Digaitates recenset ipse Uan Espenius L c. th. I e. 6. Verum id vel sundationis lete, ve pieuliari locorum consuetudine iactum est; nam Theologum, Beoenitentiarium merum esse officium respondit Sac. Congregat ita
eum Theolobum suo muneri satisfacere animadvertit, sive in Sae. Seriptura, sive in Theologia Scholastica explicanda verset M. Quibus autem diebus lectio Theologalis habenda sit, expresse non dixie Synodus Tridentina : verum qua hora, quibusve diebux,
tum super quo Sae. Scripturae libro confieienda sit lectici spiseopi arbitrio relictum voluit Sac. Congreg. Uoncilii apud Gar. tiam do Mnes. μν. 5 e. 7 n. i55. Multa etiam de Theologi ολ fieto habet Giraldus Exposit. Iu . Pomim. pari. I lib. 5 tit. 5 rom.
a pag. 596 ω req. 5ὶ Vide Benedictum X lv Inrtit. Ecclesiast. Cras . 9 n. 55 , ΣGiraldum Ioe. eis. pari I lib. 5 re L . 558 pag. a 4 er seq. o. Suppar est institutione Theologo Poenitentiarius,
cujus est audire consessiones, atque is similiter, dum hoc agit, tamquam praesens in choro habetur. Sit autem oportet Sacrae Theologiae, aut Iuris Canonici laurea insigni, tus, et annos saltem quadraginta re us, nisi aliud loci ratio, et necessitas, aut utilitas Ecclesiae postulet si . Neu - . ter eorum habet Dignitatem aut Personatum, sed unusquisque sedet in choro, servato ordine collationis, posses
fionisque antiquioris, nisi quid aliud consuetudo velit;
168쪽
ij Coneilium TridentInum HEI. Sorr. 24 eap. 8 δε Roo-mat. , Benedictus XIII in Constitui. Pario sit Osscit t. irpag. 414 Gliani, quae constitutio pro Italia insulisquo adlatantiabus edita est.
r. D cretales rΗcgnsent potissimum inise dignitates Archidiaconatum et Archipresbyteratum, quibus post Episcopurn summam auctoritatem tribuunt. Archidiaconi mordinΗ Diaconorum erant, sed eorum Principes, et rati re habita meritorum si , ab Episcopo, ut plurimum, elige hantur a . Ordine inferiores erant Archipresbyteris, jurisdictions tamen superiores sue). Sed cum absurdum vidore tur, non Prosbyteros Presbyteris praestare, iis demum est imposita necessitas Presbyteratus s43. siὶ Male Salmasius archidiaconum dictum putat, qui ordinatione esset antiquior ι nam ille eligebatur , quem Diaconi indu- siritim non Mant, uti loquitur Hieronymus Epi i. i46 n. I eotiio 6 t. r edi ri4 ct vero Theodoritus I. I e. t 6 p. 59 Eaet. --Λiii Camisῖν bis a M. Athanasium Diaconum , etsi iunior esset principem ordinis Diaconorum appellas.
a, a Diaeonis Archidiaconum eiactum videtur tradere Hieronymas l. c., sea complurima sunt exempla eorum, qui ab Epi seopis Arehidiaconi sunt eonstituti. Ita Laurantium Sixtus, ct Serapionem Chrysostomus Archidiaeonum elegerunt , Ambro&ius L i A O . ς. i t. o p. 6s edici Mau in. Ven, iroi. Somotenus
De o, inquit . se erre sub A cbidiacono , ejusque maeceptir , risuς Episcopi sti , iciat obediso. Observant Romani Correctores verba haee non extare in ipsa Isidori epistola, neque apud Butehardum LI e. ιt, ubi haec epistola refertur. Extant tamen in decreto is nis par. 6 e. ao, ex quo sorte Gratianus ea desumpsit , atque indecretum transtulit. Atque ex hoc Gratiani loco desumptum soratasse est e. t is et μνώγt., quod tribuitur tonsis. I oletano, dc tamen nullum est Gletanum Concit., in quo illa odeurram verba de Archidiaconi supra Archipresbyter. potestate.
43 CEIebres sunt literae Ηinem ri Remensis ad Archidis nos
. I. Ampliuima olim Erat potestas Archidiaconi si in
qui Episcopi Vacarius erat a j μ constitutus, et ejus etiam oculus dicebatur sa); propter latam administratiotiem, et in rebus gerendis potpstatem, quae omnia ferct, Θxcepti Ssacramentalibus muneribus; eomprehendebat. Is euim so
169쪽
lactor olim oblationum, redituum, atque universae pecu niae ecclesiasticae, pr3ebendas, partesque suas tribuebat
clericis, pauperibus, Ecclesiae fabricae mittebat in possessionem eos, qui boneficia acceperant; quos nosset idoneos ad ordinen et boneficia, Episcopo offerebate atque omno&sere noscebat, definiebatque causas seri episcopalis i ,3 Eelicet initio Archidiaconi haec sere omnia gererent mandato, arbitrioque Miscopi, tamen deinceps eo usque progressi fiunt, ut propriam, atque ordinariam obtinerent iurisdicti nem, quas pridem erat delegata, ac iura etiam invaderent,
quae propris Brant Episcoporum s ).
1 Isidorus Hispalensis is can. tr. 25 ω ea . - ἀrt. HS late deseribit Archidiaconi jura, quae sua aetate obtinebant. Ea vero diu perseverasse, lapsuque temporum ausa etiam suisse, ostendit Decretalium titulus de insic. Aρesidiae. a Can. diaconi 6 Hir. D Cone. Trident. cap. I a Sern 24 do Ri m. Aulidiaconus post Episcopum sciat se vicarism 6υς esse in omnibus, Seriptum est, eap. de Ome. Aνebid. 33 Conser Thomassinum paμ. I lib. I cap. II ef seq. 4) Synowaticum, procurationes, aliaque id genus Archidiaconi capiebant. Petrus Riesensis M. 5 I pno. 297 ed. Paris. 1667. Concit. Lateranense in cap. 6 et a5 de Censib.
. 5. Tantam hanc Archidiaconorum potestatom Episcopi tollendam, aut minuendam curarunt, et nunc vix
ejus umbra, et imago superest. Synodus Tridentina Archiis diaconis, aliisque inferioribus Praelatis judicium ademi e causarum matrimonialium et criminalium, quas Episcopo reservavit si in; ipsis vero reliquit ius visitandi Ecclesias,
quas antea visitare consueverant, modo id faciant per semetipsos, et cum consensu Episcopi, cui debent intra mensem rationem reddere peractae visitationis, atque integra
i) Tridentinum c. ao serr. 24 δε Res m., quo decreto etiam beneficiales, inajoresque causas comprehendi, omnes sese arbitrantur. Eadem Synodus cap. a 4 fort. 25 de Reform. speciatim vetuit Arehidiaconos elericorum de impudicitia causas cognoscere.
o Tridentinum cap. 5 sors. 24 4s Reform. g. 74. Nunc omne Archidiaconi munus eo redactum Θst, ut adsistat Episcopo cum generales' ordinationes Conficit, Vocetque eos, qui ordines suscepturi sunt si). Cumqus Ar chidiaconi nunc amplius non sint. vicarii nati Episcosei,
tanta hodie in sinsulis inest auctoritas, quanta vel Episc.
170쪽
pi mandato, vel EcclesIas statuto, vel diuturna consuetuis dino data est et). Diaconatus autem ordine insIgnitos esssoportet Archidiaconos M, eosque Synodus Tridentina in omnibus Ecclesiis, in quibus feri potest, Magistros in Theologia, seu Doctores, inu Licentiatos in jure Canonico esse jubet. i) Benedictus XIV in Constit. Ex quo Hiectur 25 east. Io t.
β. 7 . Archipresbyter est princeps Presbyterorum, eaquo dignitate donabantur interdum qui aetate, interdum qui sapientia praestarent i . si suo fungatur munsis Arehipresbyter in cathedrali, sive in civitate, urbanus dicitur ;si in minoribus oppidis, ruralis appellatur. Urbani Archipresbyteri officium respici sacramentorum administrationem, forique intorni jurisdictionem; atque ejus praesertim est praesentis Episcopi curam levare, et vices agere abseneis In iis omnibus, quae sacerdotalis officii sunt et . 6 Antἰquiores ordinatione apud Latinos Archipresbyteros con
stitutos fuisse constat ex S. Leone M. epist. I9 col. 755 et rose . I ed basio in. Uen. I 755, apud Graecos eos, qui virtute praestabant, ostendit Thomassinus pari. i lib. 2 eap. 3 num. 5. Sed idem interdum etiam a Latinis factum est. Unaquaeque Ecclesia suum habebat Archidiaconum & Arehipresbyterum, uti docet S. Hieronymus M. ad Rurricum Moriae. Ia5 col. 9 6 tom. I opp. edit. Ita sit V onao I 734. Singuli Ecclesiarum Episcopi, singuli Afrbi erflepi, singuli Areb dracon .
a p. I, 2, 5 de Os . Arel*γe ista 6. Ruralis est imperiti vulgi sollicitudinem gerere,
et Presbyterorum, qui per minores titulos, hoc est Ecelesias habitant, puta Parochorum, vitam jugi circumspectisne CuStodire, et qua unusquisque industria divinum opus exercent, Episcopo renunciare si . Nunc omnis Archipresbyteri auctoritas pendet sex mandato Episcopi, ex statuto Ecclesiarum, ex consuetudins. Et cum plerumque Archipresbyter adjunctam habeat curam animarum, hinc hujusmodi beneficia, in quibus hoc unum inest, nemo consequi potest, nisi saltem vigesimum quintum aetatis attigerit,3tque idonea scientia, et morum integritata commende