Johannis Devoti

발행: 1834년

분량: 292페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

stis

tibus aliquid persolvatur, quo ipse consulat decenti tuitioni sui. atque omnes agnoscant 'timatum, quem habet in Ecclesia universa. Ita sane Legatis Pi incipum Germaniae, qui de an natis conquerebantur, responsum scribit Palla vicinus, HistoH. Conc. T M. Lae. 8 n. s. Confer D. Thomama; a qu. 67 an. 4; Petrum Aliaceptsem in tract. Eo Auctori Eccles. aec. 'ar. a tom. 2 opp. Gersonia Dissctori AntueWpia l7M; Baronium ad an . M56 n. I9 p. Io5 t. i 9 e . Luece ; Rarnaidum ad an. 13 n. I 2 p. 5q t. 8 e . Lueae. Annatarum usum in Ecclesia Romana antiquissimum esse constat; sed quoiirimum tempore induci coeperit, certa definiri non potest. De Ule-inente v narrat Matthaeus D est monasteriene is Ho . R isto . ad an.

eo uni i6oa, eum ad duos tresve annos beneficiorum, quae in an-clia vacasent, an natas reservasse. Similiter Joan. XX lI testem edidit de an natis ad certum tempus solvendis ex omnibus benefietis Extras. Io et I r is Praeben. , et dignis. inteν communet; & post obitum Gregorii xl Camerae Apostolicae magna vis pecuniae ob non solutas ann*tas debebatur. uti tradit Thomas sinus paν. Λ h Σe. 59 n. 5. Denique nanisae ius ix perpetuam ea de re legem edidit, modumque constituit, qui nunc pro soavendis annatis obtineti atque bine ipse Ponti sex ann. tarum auctor a quibusdam habe-.tur, licet eae revera multo antiquiures sint, uti ostendunt' Spon-danus ad an. I 0 num. I, ct Raynaldus ad eumdem unnum n.

usum in Ecclqsia Romana, atque earum exigendarum cau-s s esse ipstissimas, ac prope necessarias. Nam a Romani Pontis. mulia et gravia ferenda sunt onera, ut opem serant Principibus adversus haereticos atque is fideles, cujus rei monumenta certa in historiis extant, ut in longinquas regiones mittant vlios ecclesiasticos amplificandae cauta re

ligionis, ut pauperibus, atque ad Christi fidem venientibus

opitulentur, ut denique rebus consulant Ecclesiae universae so . Hinc cum saepe de annatis actum, quaesitumquctsuisset, nihil adversus eas constitutum est, Sed firma Θ, immotaeque sunt relictae, omniaque explosa et ' rejecta, quae contra ipsas proponebantur 23. . i His de eausis, quas nemo non intelligit esse iustissimas, exl-guntur an natae, ex quo patet, quam gravis sit error illorum , qui aliquod simoniae vitium in iis latere existimant, quasi propter ele estionum confirmationem, aut beneficiorum colluiopem exigantur. In hoe errore refutando frustra a nobis Dpera tereretur, cum id muli praestiteri fit graves & intelligentes viri, quos . ne Singulos re censeamus, indicabimus Thomassinum Tet. nov. eeeles. Aseiplin.

222쪽

Ii st

nelyum Praelo I. Theolog. in t a I. de sic: Theolog. I. 5 art. a p. θ9. se . Od. net. Neapol. I 65, Berthienum in disteri. de ianuatis r. i5 Histor. Eccles. Gahican. Maemissa, ex ἰn Anti- Febron. vindie. Hrr. 7 c. 6. Conser etiam Fagnanum in Cap. meterea i. Ne Praelati vices suae etc., & Zaceariaua in Anω-Febronio par. 2 l. 5 c. 5 n. I et seq. t. 4, qui de an natis agunt copiose dc diligenter.

χὶ Actum da an natis suit la concilio Consta iniensi, eum quirdam essent, quibus eae . minime . probarentur. Nationir Gallica r putati, ut inquit Natalis Alexander a. Apr. 9 art. 5 n. 5 p. 49ax. 9, is simoniae notam'annatis amxerant errore facti, qui propter eonfirmationem electionum , & promotionum ad e clesiasticas dignitates sacrum illud tributum exigi sunt arbitrati . laed nemo Gallicanae Delesiae tribuat, quod nationis Gallicanae De putati contra an natas apud Constantiense Concilium scripserunt, cum storentissimam illam Ecclesiam sussicienter non repraesentarent, nec Petrus de Alliaeo & Joannes Gersonius; praeclara eiusdem Leele si ae & Aeademiae lamina, aliique praesules, di Doctores apnatas simoniae damnarent. Illae de an natis querelae ad Concilium delatae fuerunt, ut Sers. iso etiam an natae describerentur inter cetera. quae futuro Pontifici emendanda proponebantur . Martinus V, qui Seir. 4 I. Pontifex creatus est. multa emendavit Seir. 45 , sed nihil contra an natas constituit, imo vero declaratum est, quod ce teris fuerat satisfactum, uti patet ex ipsa sors. 43 col. Ja I r. iseou. Labbaei eae Ven t. Quin in Ms. codie ibus Cardinalis Capra 'nica, & Vindobonensis, qui appendicis loco Constantiensis Con cilii actis adiuncti sunt ib. eoL ao dec . 4 et col. 728 decret. I 5 ha bentur haec : se Romano pontifici, et S. R. H. Cardin libus pro istorum substentatione , rebus Romae Eccles. stantibus , ut sunt, hon videtur aliter pusse provideri, quam huc usque Daum est ,

scilicet per beneficia et communia serritia, quae vacantiae nuneu

pantur. In Cone. hasileensi Ses r. ia r. i 7 conein colliat. Labbaei col. 277 rogatus est Summus Pontifex , ut annatas tolleret', cuni polliciti fuissent concilii Patres, se se daturos operam, ut aliud a finata ruri loco obtineret. Sed cum deinceps nihil ea de re prae stitissent eoncilii Patres, Summus Pontis. annatas retinuit, quas antea percipiebat. Eiusdem concilii Patres cum male animati essent in verum Pontis Eugenium IV, a quo Synodus revocata sue rat, an natas sustulerunt Serr. al ib. col. 5i7, sed postea Seir. 42 ib. cor. 4i8 an natas, quas in Iegitimo Ponti sic e condemnaverant, dederunt pseudo- papae Feliei v, cujux parte, tuebantur. At Iae ad versus annatas editae sunt leges in Sanctione Pragmatica I sed ea sublata pactis conventis inter Leonem X. & Franciscum I. G l-liar. Reg., cautum est, ut irrhae essent collationes beneficiorum, quorum veri reditus designati, ae patefacti non suistent. Et iam ad Concis.' Trident. querelae contra an natas delatae sunt sed Cone illi Patres omnibus sati, cerunt , atque an natariam ae quitatem clarissime demonstrarunt, uti narrat Cardinalis Palla vicinus in Histoγ. Cone. ΠM. I. I e. 8 n. 5 et seq. Conser etiam

Pii lv sesponsa ad Germanorum de an natis querelas apud Ray naidum ad am i 565 n. 44ι. II p. 57o eae Lucae 1756.

g. 45. Etiam Cardinales, et Legati a latere fruuntur ju-

223쪽

astore conserendi benescia, quae vacaver;nt In eorum tItulis, atque Episcopalibus suburbicariis, aut in provincia, in qua

Iegatioias munus exercent. Atque hi beneficia, conserunt quovis mense cum non obstringantur alterna illa mensium divisione, quae profluit ex regula Cancellariae, et Legatus quidem a latere in provincia sua primus occupare potest collationem beneficiorum, quae ad Episcopum pertinent, ita ut si ab utroque iὸem beneficium collatum sit, potior habeatur collatio, quae antiquior est si .

0 cap. 6 d. O . Logat. , Cap. 5I de Praebon. num. 6.β. 44. Omnes Cardinales habent a Sum. Pontis facultatem, sive, uti vocant, indultum sa) conserendi beneficia, quibusdam exceptis sa , quae vacua fiunt in suis Titulis, Ecclesiis Cathedralibus, Dioecesibus,' Abbatiis et Monast His sibi commendatis, laxato vinculo Regularum Cancellariae. Verum ut in suis Titulis atque Episcopalibus suburbicariis conserrs ipsi beneficia possint, in Curia Romana commorari debent I , quoniam absentes eo jure . carent, nisi illud peculiari beneficio Summi Pontis impetraverint 4 . In tribus autem sasilicis S. Ioannis Lateranensis, Sis tri in Vaticano, et S, Mariae Majoris, quas inter Cardinalium titulos minime recensentur, Cardinales Archipresbyteri minora conserunt beneficia, etiamsi. absentes a Curia reperiantur 5). ' i in Indultum, quod singulis Cardinalibus a Sum. Pontis dar

solet, late explicat Rixantius ad Regul. 8 CaneelI. g. I sis ρεμ tot. a) Exeipiuntur masores Dianitates in Cathedralibus, & Hinc in pes Dignitates in Collegiatis Ecclesiis , aliaque beneficia , quorum collatio' ad unum Pontificem pertinet, ct de quibus Iate agit Rigant. σου Regul. I Caneon. g. 4 num. II, O seq. ad Rutii. 4 f. s

M 1 . , ubi ostenditur, quae proprie Curia Romana sit, in qua Cardinalis xommorari Rebet, ut beneficia conferat, quae in suo Titulo, aut piseopatu suburbicario vacua fiunt. Quaedam hulius tenetis exempla numerat Rigantius locis est

57 vide Rigane. De. eάτ. n. Ο re te . verum collatici m noram beneficiorum in tribus Urbis Rasi Ileis pertinet etiam, uti diximus, ad capitula; qua de re videndus Ipse Rieantius, De. cu. n. Fb seq.

. 45. COIlatio, sive ab Episcopo sim, sive a Sum. Pomitia sive ab ejus Legato, aut Cardinali, non viva voce ἐ

224쪽

sed seripto fieri debet. . Pontifex dat diplomata, quae Butilae dicuntur, quaeque a pluribus Datariae, et cancellariae ministris obsignantur. Earum aliae dicuntur in forma gratiosa, aliae in 1 rina dignum,. aliae demum in forma commissaria. Literae in for na gratiosa dantur ad clericum, qui sui Episcopi exhibito testimonio b eficium obtinuit, eaeque veram secumferunt beneficii 'collationem. Litfras in Jorma dignum, quae ita appellantur, quod ab eo vorbo exordiuntur, locum habent, cum illud Episcopi tesstimonium, ex qψo pateat idoneum esse clerieum, in modium allatum non fuit; propterea mittuntur ad Episcopum, cujus esse debet certo clerico beneficium attribuers, postquam ipse, facto periculo, dignus et Honeus repertus est. Denique informa Commi saria conceduntur literae, cum elericus illud quidem dedit Episcopi testimonium, sed multa adhuc ab se narrata Summo Pontis ut beneficium consequatur, demonstraro,debet coram desigoatis Exequutori bus, voea Is omnἰbus, quorum interest. Atque hae litora.

non veram collaticoem continent, sed tam um mandatum, ut ajunt, de conferendo. . .

. 46. EpIscopus etIam publieo instrumento, eoqua ab mjus Cancelsario obsignato complectitur beneficii collationem. Ubique mentis fit do natura, atque reditibus beneficii, de tempore, ae modo, quo illud vaeaverit, de meriti ejus,

qui Idem postulat.

De Institutione, et Iurmatronatus.

4'. Institutionis definitio. . :48. Iuspatronatus. Unde duetum Phistroni nomen t q. Iuris tronatus eoneedendi eausae, e usque Origo. so ct f Iuris tr natus vel eoeleis stanteum, vel Iairale, vel mixtum. a. Reale, vel persomale, idemque haereditarium, vel gentilitium. 3 & s . Quomodo acquiratui p. 3 ad y . Quomodo transferatur. &quomodo a pluribus Praesentatio

stat' a 3. Qq modo amittatur νβ. Q. Lostremus modus, quo Ecclesiasticos Μagistra- tu , et beneficia xonsequimur, est Instituitio, quae definitur benefieii concessio tacta ad praesentationem ejus, qui habst ruspatronatus si . Quare duo hic necessaria sunt, ut quis beneficium obtineat, Instituto, et Praesentatio. aeCad Patronum pertinet, cujus est de ignara et offerry ct

225쪽

ricum; illa ad Episcopum, cujus est designato clerico be-n cium tribuere, modo nihil obstet, cujus causa repellendus videatur. a). t snsistutionis- voeabulum lat Ius interdum. accipitur , adeout

illiam collationem Oomprehendat; eaque est institutio, quae libera appellatur. Proprie tamen, ac stricte institutio perimet ad bene fiet a iurispatronatus, ac. de ea nos hoc loco disserinnis. ta p. tist. do ustat. D 6, Cone. Trid. Sers. 7 cap. 15, ex Sen. 25 east. 9 de Reform.

. g. 48. Est autem j patronatus 'jus praesentandi ci ἱ- cum instituendum V ecclesiam, vel betae fidium vacans Quas praesentatio nobilissimath facii ac praecipuam Juri patronatus partem, qaamquam Ipsum' et minora quaedam jura comprehendat, uti sunt jura alimentorum, Sepultura , .sedis, processionIs, thuris, et cetera, quae honor fica appellantur si). Qui his juribus fruitur Patronus dicitur, si ve quod patrucinium Eccissiae praestare debet, sive quod olim dominus fuerit earum rerum, ex quibus Ecclesia aedificata est et .sD Cuncta haee iura ut una definitione . comprehendat Franci .seus de Mye in Proletom. ad rit. jurepareon. cap. I, jus tronaeus definit ius, quod fundatori aliculus ecclesiae m ea competit. Verum, & in iure Civili 1 patronatus, quod manumissor in la-bertum habet, multis constat, puta success1One, Operis obsequiis atque ometis; di famen ius successionis, quod praecipuum est, per eminentiam iuspatronatus appellatur. Ipse Ur ciscus de Ro-ye peculiari. libello. do IuνHus sonorificis Patronorum diligenter

'ὶ OtIginem huius' nominis quidam reserunt ad aetatem S. Gre-forii VII, quido etiam ad ea tempora, quibus Gregoriana collectio edita est. Sed eam antiquiorem esse demonstrat Franciscus de Roye in P legom. ad rit. de Iure tron. Pup. 12

. 9. Prupterea Sacri Canones templorum, altarIum, nosciorum fundatores, eorumque liberos, et haeredes praeeipuis quibusdam juribus, honoribus et privilegiis donarunt, ut erga illos se gratos praeborent, csteri autem pati ad bens de Ecclesia merendum voluntate 'excitarsatur i . Ainc nomina et elogia Fundatorum qu Ecclesiis recitata saerisqus dyptichig inscripta fuisse constat sa): sinc eo νum nomina Melesiis imposita 5); hinc datum jus designandi et offerendi elfricum, qui beneficium. adipiscatur; hinc reliqua concessa jura, quae honorifica appellari diximus Omnium tamen maximam ac praecipuam est jus offerem

Diuiti

226쪽

csi, seu. praegentandi Episcopo Hericum, qui institui, et creari debeat Rector tem si seu beneficii, ad quod' praesentatus fuit; de quo quidem jure agendum nobis hoc

ij Integer canori 33 Cone. Toletani IU'apud Labbaeum t. 6cochisia M. Venet. quem mancum mutiluni Gratianuq habet iu n-5o cutis. 6 siti. 7, sati aperte significat, hoc desiam lura. illa Patronis concesSisse, ut se erga ipsos gratam praeberet. Nam de Patronis ad inopiam redares inquit : pγaebenaetiis est Sate dotibus sitae solarium indi enzibur, et maxime fit, quesbur restituenaea visismsStudo est. Et in fine: qtianto magis hAt conrniendum est , quibus etνibution Iutta ris tuK. Iusta haec ν Dibutio et ouis ritudo, praecipue suit jurispationatus inducendi ratio. M Coneil. Emerit ense Cois. 39 eou. 522 apud citat. Labbaeum

SI Ita Titulus Equitii, Titulus Damasi, TituIus Lucinae, aliaeque complures Ecclesiae suis a fundatorib nomen acceperunt. Viden. F. Floreas trari. de Iurepat . in paefat. pag. 524 rem. 2o . edia Norimbergae I H56. .

) Ius praesentandi concessum. est fundatoribus a Conrilio ArgusIcancs Ι. col. 7o5 t. 4 Collo I. Lavaei canonem non mulio post eonfirmarunt II Arelatensis Coneilii Patres Cais. 56 t. seol. ioAL postea Nicolaus Is utrumque renovavit apud Gratianum Pan. rcae . I 6 qu. 5. Ipsius quoque iuris meminit geno Imperator in L. I 5 C. de Sacror. Eccles. , atque etiam Iuttinianus. Nam Nooelia 57 probat Zenonis constitutionem, & Nouol. I 27 e. I 8 confirmat idonei clerici praesentationem ae nominationem , sicut de Pelagius Pontifex in tam 3I e. I 6 cf. l, et in can. 4. c. I 8 qu. E. Haec etiam confirmata sunt a Concilio Toletano Iu & IX. in Can. 3o, et 5 3 e. i6qu. 7, ae Patrono ad inopiane redacto ex Delesiae hontgalimenta tributa sunt. Postremo honorem quoque processionis a didit Clemens III in e. 25 do Iurepat . Neque enim audiendi sunt, qui jus hoe 1latronis multo ante tributum putant a Gelasio Polstifice in Can. Digentius, et Gn. ne mentis c. I 6 qu. 7, quoniam hitanones longe aliud .significant, uti ostenJunt Fr. de Roye do νib. honoμM. I. I e. 7, Baronius ad ann. 455 n. 25 t. d p. ibo eae

Lucae. memorat piam mulierem Bassam, quae Andream accersivit,ac. ρairorem escit, et praefectum monasterii, quod ab ea fuerat ae

g. 5o. Iuspatronatus vel est ecclesiasticum vel laIcale, vel mixtum. Ecole iasticum est, quod Ecclesia, vel clericus habet titulo ecclesiastico; laicale, quod ex bonis laicorus' constitutum est, quodque ad aliquem perlidet laicali titu-JO ex. gr. agnationis, hereditatis; mixtum, quod ex ecclesiasticis, et laicalibus bonis consalum est atque ita ad laicos, et ecclesiam pertinet sit non alternatim, Sed si-

227쪽

ii Praeter ius reservat; nis, eonfert etiam summus Ponti seis

lienarum dioeeeseon beneficia jure M AtDuis, cum scilicet ad eum collatio devoisit , dc Deo praevemionis, cum primur c f

g. 5a. Reservationes aliae juris corpore clausae, et aliae extra corpus juris essΘ dicuntur. Iuris corpore continetur reservatio, quam sancivit Clem s IV si , beneficiorum, quae per obitum in curia vacua fiunt. Quae reservatIo a Bonifacio VIII traducta deinceps est etiam ad beneficia, quae obtinent Legati, aut Nuntii Sedis Apostolicae, ac ceteri omnes ad Romanam Curiam venisntes, vel ab ea recegentes, si in locis curiae finitimis, hoc est duorum dierum . in' Itinere distan;ibus ex hac vita migraverint: item- quo ad beneficia Curialium, qui se in locuna cqntulerint curiae finitimum, ibique decesserint, aut Curiam comitan ter, dum ea transfertur, in itInere mortui sunt a . ' i Cap. 5 o Praeben. in 6. . ta cap. 54 eod. rit. A 6. β. 51. Extra corpus jurIs sunt reservationes, quae Extra vagantibus, quae item Bullis Summ. Pontis, quae dentisve Cancpllariae Regulis comprehenduntur. Principio Ioananes XXII si confirmavit,' latiusque explicavit reservationem, quam secerat Cismens V; tum Sedi Apostolicae res servavit collationem beneficiorum vacantium per prohibi tam eorum multitudinem, sive pluralitatem a . Postsa

Bonedictus XII superiora confirmans, reservata esse VO-luit beneficia, quas vacua fiunt, ubi quis Episcopatum yst assequptus, ubi alio translatus, ubi motus dignitate, sibi addictus Curias decessit, postremo beneficia, quae coram Pontifico resignantur 5 . Atque hae. reservationes Sunt, suae Extravagantibus continentur u .

gantium nomine hine corpori insertae sunt, pristiam adhuc halusam suam retinere videntui, ideoque iis comprehensae reservati nes Iuris corpore clausae non dicuntur. Conser Rigantium loc. csti

228쪽

a Q.

t Iones. Nam ad eas spectant beneficia .vacantia propstertrimen haereseos i); beneficIa recepta contracta fiducia, sive, ut vulgo ajunt, in coindentiam, 2 bene fisi a Vacan - . ita vacua Sede Episcopali 5ὶ; Ecclesiae parochiales, Au. concursu delatae non fuerint f beneficia. eorum , qui

ossendunt litigantes, judices, causidicos Curiae Rom. 5ὶ

itemque beneficia eorum, qui simulato n mine Subeunt B -xamen, ut pro aliis beneficium obtineant, aut pen iones

offerunt beneficii obtinendi causa 6 ; denique beneficia

vacantia ex resignatione, in qua Observatum non fuit praes-ceptum, quod de ea publicanda a Gregorio XIII dictum est s7 . ' i S. Pius V Bussa. Cum ex Apostolatur 4 ,4 paris a p. 548

S. Pius V MEO Atoleνabilis III tom. 4 ps . a pra. DF, . 3 4 S. Pius Umna Santii rimasti in ciristb774. 4 pur. I pag. 7.' io S. Pius U Bulla in eo εγο dir5i tom. pala a pra. 56 . 53 Λlexander VI BDulia in eminenti redir i5 t. 5 D2 ap. O5. B) Paulus IU Bialia rareν ceteras II tom. par. I p. a Q. . 79 Gregor. XIIl Humano vis judicio ita ι. 4 par. 4 p. 4 I. F. 55. Magnus quoque est reservationum numerus in Regulis Cancellariae. In Ic renovantur reserVationes duarum, quas memoravimus, Extra vagantium ad regimen, et execrabilis; praeterea reservantur beneficia, In quibus conferendi non ea servata est ratio, quam Synudus Tridentina constituit. In II reserv ntur Onangs Ecclosiae Cathedrales,& Monasteria consistorIalia majoris reditus quam acio florenorum auri; et omnia beneficia, quae vacua sunt .Sede Ε- piscopali vacante. In III ampliantur reserulitiones vaetra Da gantis ad regimen, et reservantur bhneficia , quae aliquis resigngvit, aut dimisit intra tempus vacationis, et concessionis aliorum incompatibilium beneficiorum. In IV rese vantur majores Dignitates post Pontificales In Ecclesiis ci thedralibus, et . principes Dignitates in Ecclesiis Collegiatis

excedentes reditus decem florenorum auri, non quidem mnes, sed quae prima sit, sivE Decanatus, Si Praepositura, suve alio quovis nomine appelletur praeterea Dignitales conventuales, Regulares, qnae in commendam dantur, et perinpetuae sunt praeceptoriae quorumvis ordinum non milita

rium; denique bepeficia Cardinalium si , et eorum qui vel

229쪽

si in vide Constitui. Iulii III editam dis II Decembri an. i555,ἔmpressam post ejus Regulas Cancellariae, qua declaratum est, etiam Cardinatas tamquam Pontificis familiares habendos esse.

s. 56. In V omnia beneficia collectorum, et subcollectorum fructuum Camerae Apostolicae. In VI' omnia be- noscia Curialium in itInere decedentium, dum Curia transfertur. In VII beneficia omnia cubiculariorum, atque cursorum Summi Pontificis. In VIII Canonicatus, Praebendae, Dignitates, Personatur, ossicia, quae sunt in tribus Urbis Ecclesiis s. . Ioannis Lateranensis, S. Petri. In Vaticano, et S. Mariae Majoris i , itemque beneficia, quae, absentibus Cardinalibus , in eorum titulis vacavserint. i) Verum Reg.la haee nen comprehendit minora benefieta.

quorum collatio privilegiis Summotum Pontificum ad Cardinales Archipresbyteros, atque ad Capitulata pertinet, uti Ob ervat Rigantius iudi eamd Regulam I. num. I 5 et seq. 'β. 57. Denique in I x regula reseevantur cuncta benescia, quas vacaverint in octo mensibus Ianuarii, Februa

rii, Aprilis; Maji, Iulii, Aug., Octob., Novemb. Hodie iis

Episcosss, qui Ju suis Ecclesiis commorantur, beneficii, et remund rationis loco. libera quam tamen postulare debent sex mensium collatio permittitur,. Eo quidem tempore, quo resident, ita ut alternis mensibus cum Pontifice dividant collationem, niia ea benescia vacent, qua ex aliis capitibus ad Pontificem pertineant. Relinquuntur autem his Ε- piscopis Februasus, Aprilis, Iunius, Augustus, October et December; menses reliqui Summo Pontifici reservantur.

s. 58. Inter reservationses harum Regularum, cetera que reservatione , quae aut juris corpore, aut Extravagantibus, aut Bullis continentur, magnum discrimen est. Nam hae perpetuam vim habent, illae autem vim omnem amittunt, decedente Pontifice , sed paulo post ereationem ab unoquoque suscitantur. Quod non ita intelligendum est, ut .vacua Sede Apostolica liceat Episcopo conserre beneficia omnia, quae in Reg. Cancell. reservantur. . 59. .FIam videndum est, cujus generis Sit reservatio. Cum adhaeret rei, hoc . est beneficio, eujus generis sunt

Reg. I. II, III, IV et VIII, cum item pertinet ad cer-

230쪽

tam personam, cuius ossicium reservationem inducit, quo spectant Bog..V, VI, VII, etiam mortuo Pontifice manet reservatio. Itaque nullum ex his beneficiis conferre potest Episcopus, sexceptis illis, quae curam habent animarum, quaeque vacua Sede Apostosica ab Episcopo recte. conse Tuntur, me quid interim, dilata collatione, populus accipiat

detrimenti si . si cap. 35 de Praeben. in 6.

. 4o. Quare propter obitum Pontificis tantum .reservata esso desinunt beneficia, quae ad tempus conserendi pertinent, quaeque Regula IX continentur. Verum haec etiam beneficia ut recte ab Episcopo conserantur, expedienda est collatio, cum vacua est Sedes Apostolica ; nam e

I lo Pontifics, confirmatisque Regulis amittit Episcopus conserendi facultatύm, eaque redit ad Summum. Pontificem si . . 1ὶ Rerula LXUII Cancellariae. . 41. In conserendis beneficiis exigit Sedes Apostolica

unius anni reditus, si beneficia silit maiora, sive consistorialia, ut Archiepiscopatus, Episcopatus, et similia ; dimidium autem fructuum unius anni, si beneficiJ minora sint,

set ejus reditus singulis annis summam superont 24 ducatorum aureorum, quos vocant de Camera, quae annatactet mediae annatae nuncupantur si . Rarum usus in Ecclesiis quibusdam antiquissimus est saὶ ; sed quo primum tempors iisdem Romana Ecclesia uti coeperit, non satis exploratum est 5 .

p. 222, in Bulla Hortquam 8a, Clementis X t. 7 p. i 46. si Consule Thomassinum Vet. et nov. Eceur. disciplis. par. 5 l. 2e. 58 n. I et crip. r. 5 p. 267 eae eit., & Natalem Alexandrum Hirto . tior. HGeμι. 9 de annatir apt. I pag. 487 r. 9-Gnet. an. 776, a quibus multa ra de re exempla afferuntur. 59 Multi sunt viri docti & graves, qui annatas inductas putant exemplo Legis veteris. qua Levitae summo Sacerdoti decimas decimarum solvere jubebantur Num. XVIII. Nam quemadmodum lege nova Rom. Pontis. Summus Sacerdos est, ac totius

SEARCH

MENU NAVIGATION