장음표시 사용
161쪽
absoluere poterit, si intentionem habeat absoluendi ab sort8 meaeatum sie. Igitur ex hoc capite non e cusatur haereticus poenitens, Kextrema tu necessitate Sacerdoti hae elico non confiteatur. Si postea pennitens, & Consessarius eadem haeresi insecti non sint, infirmus potest te accusare, quod contra Ecclesiam veram pertinaciter in tali materiaiertauit, non explicando, quae ,& qualis sit Ecclesia vera. Ouiedo num. i o . sentit, quod scenitens non debet explicare differentiam numericam haeresis, sed sussicit dicetri se negasse unum fidei articulum, absq; eo, quod explicet, an Christi ascensionem ad inseros negauerit, aliudue mysterium. Λοῦ tales possent adesse circumstantiae, ut necesiarium esse e haeresim hanc exprimere. Assertionem nostram firmamus. In mortis artic ulo maxime urget praeceptum confessionis, prout nunc suppono ex iis, quae communiter tradunt Theologi , & Casuistae. Igitur constitutus in tali articulo tenetur propria crimina confiteri sacerdoti, qui ipsum absoluere potest. Diximus autem, Sacerdotem haereticum in mortis artieulo habere facultatem absoluendi ab haeresi. Si tamen esset perieulum deceptionis, secus est dicendum; εc hoc periculum timeri debet, quia haeretici sunt fraudulenti, ac deceptores; Hinc August. de cultu Avi eap. 7. cauete dilectismi fraades haereticorum, ouer christi timete insit. vias Luporum . Et de cataclysmo cap. magi Pharaonis significant omnes hareiteos misisιrps Diaboli, qui Iub nomiye cbrιβι deuorare cupiunι populum
Ad argumenta patet responsio ex dictis; addimus solum ad primum, quod Consessarius haereticus, qui putat, haeresim poenitentis non ess peccatum, dum audit poenitentem,eam,tanquam crimen confiteri,iudicare potest, peruitentcm ex consciεntia crronea peccasse, ac absolutione indigere a
An Locus in mortis animo absoluere postlia exemmu meatisne in hareticos lata. o
tutio Esser. II. nu. a. Ioan. de Ia Cruz in Dires. pari. a. de Excom. dub. q. conclus p quibus fauere videtur Diana pari. s. resol. t 7. trare. 3. , aliisq; pluribus, posse. Hιmλ' Laycus est capax huius iurisdictionis, estq; valde conueniens, quod illam habeat, quia nimis utile est infirmo absolui, saltem ab excommunicatione, ne post mortem Ecclesiae suffragiis, Misset sacrifiei iocoq; sacro priuetur, ideoq; dicendum, habete illam in mortis articu lo, Ecclesiamq; ob benignitatem suam, & fauorem animarum hanc λ ia Myco
162쪽
Layeo eoneessisse; Summiq; Pontificis mentem esse tali in articulo eoa cedere ipsam omnibus,qui illius capaces sunt, sicuti propter hane rationem simplex sacerdos in mortis articulo i peccatis absoluere potest.
Secunάδ. Poenitens in mortis articulo peccata sua confiteri potest Layco. cap. Quam poeviter, dist. p. de paenit. Et Augustinus ad Fortunatum refert, naufragum quendam in mortis articulo per Laycum suiu reconciliatum, cap. Sanctum, dict. q. de consec. Addentes ad Panorm. cap. Od non potes , de regul. iur. usi. s. scribunt, quod Laycus tempore necessitatis pote it a peccatis absoluere . Igitur multo magis ab excommunicatione, ac censuris.
ratis. Non est minoris aecessitat is Poenitentiae sacramentum, quam baptismi; Laycus autem necessitatis tempore baptizare potest, cap. coquat , de Conste. Laycus etiam in mortis articulo, quando Clericus haberi non potest, facultate gaudet concedendi Indulgentiam plenatatam Bullae Cruciatae. Nauar. de Indust. noti 3 o. . s. Ergo absoluer
potest etiam ab excommunicatione . . :
Respondeo . Haereticus in mortis articulo constitutus non potest peeLaycum absolui ab excommunieatione . Solus in q. dist. 8. q. q. σι As
θ Nugnus tu addit. ad 3. parti q. 8. art. 6. dis. s. Suare 2, de censur. dis T. seu. 6. nu. 6. Diana pari. 3. tract. . resoL r 33. Delbene dubit. 6s. Card. de Lugo de fide dim. 13. ρα 3.ὰna. m Sc alii. Probo hanc vgritatem sic discurrendo. Uel Laycus potastatem hanc habet a iure , vel ex constetudine, aut ex implicita voluntate Snmmi Pontificis Non ἐι- , quia nullibi inuenitur concessa,&Τrident. νβ. I . eap. 7. illam solis Sacerdotibus concedit, inquiens. Ne occasione reseruationis aιιquis pereal , t eadem Eceιesia Dei eustoditum semper fau, ut nulla sis reseruatio in articulo mortis r atq; idia omnes sacerdotes quoslibet poenitentes d quibusvis peccatis, o eensuris absoluere possum . Ratio a Sancta Synodo adducta vis nouis
habet in L co ; quia sine absolutione a censura quis saluari potest, a
contritionem habuerit, sine contritione autem absolutio a censura nihil prodest. Non ex e onsuetudine, quia nora solent Layci In mortis arti culo haereticos ab excommunicatione absoIuere, etiam in defectu ominnis sacerdotis. Et si talis consuetudo extaret, nulla esset. Fagrian. Cap. Cum contιηgat, de sero eo et, cap. 9. scribit, quod Laycus ex concessione Apollolica absoluere potest ab excommunicatione. GloIS. in Extrais
uag. Sulceρι. Ioan. 13. de elect. . tamen id nequit in vim consuetudinis, atq; praescriptioni Sutcunq; vetustissimae. cap. Decernimus. cum ιbι not. de Iudic. Nam iteste Ioan . Andro cap. a. de Prab. . in s. , quantumcunq; longo tempore Laycus exercuerit actum spiritualem, nunquam tamen illum
Potest praescribere, quoniam possessio temporis,cuius initii non est memoria, habet vim tituli, quando datur capacitas in exercente, alia S non.
164쪽
em, per quem non stat, quominus a censura absoluatur;alias exeommaisucatio, quoad hunc effeAum, iniusta esset, cum pertineat ad spi ritualeletrimentum, ideoq; durare non debet, nisi qua in vera causa ex par- e honi ini Spe anet. Richard. dist. I 8. an. T. q. 3. Hostiens. ιn cap. cum voluntate, de lent. excomm. Turrecrem . in cap. Si quis Episcopus 1 I. q. 3. D. Anton. I. pM Iu. a cap. 76., &alij relati Per Duardum lib. 3. s. a. l. 6. , etsi Suarea contrarium doceat, de censuir. δείρ. s. hei. 3. Ad secundum, Laycus absoluere non potest Sacramentaliter. Re -: Onciliam, de qua in cap. Sanctum, de conm. di t. q. , non fuit vera abso inutio a censuris,muItoq; minus Sacramentalis a peccatis, sed depreca oria oratio hominis iam membrum Ecclesiae Per baptismum effecti, veDeus attendens animum, desiderium; poenitentis, etiam line Sacerdotis ministerio reconciliationem tribueret. Historia illa de nauseam ibi relata a Diuo Augustino, est incere prout ipse literarum Pater fatetur, dicens. Quod, s sortἐ tae, quia η-a- de ijs, qvi na fragio imminente inuluabantis , - mu aliqvis credere. - enim lux diuina m Scripturaram auliaritas , sed aeteris Autho re fama commendat, non repugnabo . Non abstat, imo sauet, cap. Quem paniret, de pumit. dist. p. habetur siquidem, Lucum non habere potestatem absciuendi . Tama est vis confisionis, ut, ii ueen Sari νdos confiιealis pron o . Sapd enim eontingit, quia paenisension potest verecundari coram Sacerdote, quem desideranti, nec tempus, nec heus Uert. Et, β ιει, cui confitebatur, polinatem absoluendi non habeat. is tamen diguus venia ex desidem Sacerdotis, qui foeto eo tetur turpiιadiis
Ad tertium dicimus, non valere in his inlateriis argumentum a simili, sed standum est eoncessis,& expressis; quodq; non est expressum censetur omissum. De Baptismo expressum est.
M sauriss quilibet in mortis articulo absioluere posu harer ram, etiams praesens sit Superior, qui habra fatalia' tem absoluendi ab hares.
itto p. nu. 32. Armillae eod. v. . ra. Petro de Lei, tona. p trin. de Sacram. ''it. Tap. Iq. di p. a. sae in remisi. Conciti v. Nulla ' reseruatio, o uetas Epo c. pari. a. allegat. s. n-. o. alii': phiribus. Sacerdote sonino in mortis articulo ex o 'cit.
Trid. sely. rq.ωρ 7. habent facultatem absoluendi a casibus, censu isq; reseruatis, tali'; facultas limi tata non est per Concilium ad casum, i ita, Quo superior abesset a ideoq; nec nos debemus talam limitationetria,
165쪽
Quod veroneq; ex implicita Ecelesiae Sinnmiq ε Pontifieis volamaro, suadetur . Vbi Ecclesia voluit Mycum exercere aliquod Ecelesiasticum,
id expressit, ri patet in baptismo; & in his, quae ad Qericos spectant, iastium est licitum Laycis, quod concessum etsi iure specifice inuenitu Non militat eadem ratio de Sacerdote,de Myco, ut possit argui impli cita voluntas Ecclesiae pro concessione hviusmodi facultatis Layeis
Reseruatio censurarum, peccatorumq;quoad Sacerdotes in mo.rtis articulo tendit in animarum detrimentum, siquidem esse potest, ct frequenter advenit, ut quis in tali articulo Ilionem habeat, Propter quam mediante Sacramento Poenitentiae, efficitur contritus, ac Dei amicus, qualis non fieret, si confiteri non posset . non haben3 Confessariium a r seruatisculpis absoluentem, Non Racerdos vero, cum a criminibus absoluere nequeat, si absoluere a ceruuris non possit, Parum, aut nullumas essentiale saltem, detrimentum afferre potest exeommunicatis. Etenim moriturus, vel lacontumaci persistit, re i continxur. Si primum, talis excommunicatu sperditur, non obstante absolutione ab excommunicatione ei impensa. si conteratur, quoad Deum absolutione non indiget,
cum per contritionem i culpa, & crimine absoluatur.&quispotest effoexcommunicarus quoad Ecclesiam.sed solutus,& in gratia apud Deum. maiorem etiam censurae aestimationem pertinet, quod enis absolutio, nora ab aIio, quam a Sacerdote, fine concessione speciali, confer tur, praesertim, quia raro accidit, ut Sacerdos haberi non possit, & si acocidat, poterit moriturus per contritionem a peccatis suis liberari, ac
post mortem a censuris absolui, saltem improprie, is quantum susticiat, ut in loco sacro sepeliri possit,& pro ipso ab Ecclefia publied orari. Qui
diximus de Layco, intelligi debent etiam de Clerico fimplici non Sacer cote , quoniam etiam de isto motiva adducta concludunt. Duatd. libo 3. g. a. q. 3. , etiamsi esset Vicarius Episcopi, quidquid in contrarium,
sentiant Holin. in Explicia Bulla caena, versic. Nisi ra monis inticulo, s.
Adprimum, salium est facultatem absoluendi ab excommunicatione in mortis articulo concessam esse omnibus, qui illius capaces sunt, alias sequeretur concessam esse sociarinae, cum S sceminae Summus Pontifex illam communicare possit, Sual eae, de censuU My. a. num. 7. ali s& etiam homini non baptizato. Nec tanti resere, quod in loc sacro sepeliri debeat, & possit, quoniam aIiquando expedit, mortuu a In his punit si vi censurae timeantur, quae ad hunc effactum ordinatae sunt, ut fidei es a grauioribus sceleribus terreantur. Casu vero, quo locu ν' habeat fauor, communicatus potest absolui etiam post mortem, S sic in loco sacro sepeliri, & pro ipso orari . MO nonnulli sentiunt, excomis munica tum, qui contritionis signa dedit, frui generalibus Ecclesiae sus.1ragiis, quoniam non est verisimiIe, Ecclesiam veIle priuare suis suffra
166쪽
tem, per quem non stat, quominus a censura absoluatur;allas excommuis nicatio, quoad hunc effectum, iniusta esset, eum: pertineat ad spirituale detrimentum, ideoq; durare non debet, nisi quandin vera causa ex parte hominis permanet. Richard . diu. I 8. an. T. q. a. ΗOstiens. in cap. cum voluntate, de levi. excomm. Turrecrem . in cap. Si quis Episcopus II. q. D. Anton. 3. partirit. a cap. 76., &alii relati per Duardum lib. 3. s. a. q. 6. , etsi suarea contrarium doceat, de censur. dιφ. s. sect. 3. .' Ad secundum, Laycus absoluere non potest sacramentaliter. Re conciliatio, de qua in Cap. Sanctum, de confec. q. , non fuit vera abso Iulio a censuras, multoq; minus Sacramentalis a peccatis, sed deprecatoria oratio hominis iam membrum Ecclesiae per baptismum effecti, veDeus attendens animum, desideruamq; poenitentis, etiam sine Sacerdotis ministerio reconciliationem tribueret. Historia illa de naufrago ibi Telata a Diuo Augustino, est incerta,prout ipse literarum Pater latetur, uicens. Quod, s sorid hoc, quod narrauι de θι, νι n fragio imminente peritiuabantur , non isti aliquis credere, mm enim tax diuinaram Seri u rum authoritas , sed imerio Murbore fama commendat, non Tepugnabo . Nonvbstat, imo sauet, cap. Quem poeniret, de panu. dict. p. habetur siquidem, aycum non habere potestatem absciuendi . Tanta est vis confisonis, ut, s aean Sarirdos confiteatur proximo . Sape enim contingit, quia paenitens non potest verecundari coram Sacerdote, quem desiderantι, nec tempus, nec eas odere. Et, se ille, cui confitebatur , polinatem absoluendi non habeat. D tamen inous venia ex desidem Sacerdotis, qui Iocio confitetur turpitydiis
Ad tertium dicimus, ion valere in his materiis argumentum a simili, sed standum est concessis, S e xpressis; quodq; non est expressum censetur omissum. De Baptismo expressum est. issa
saeerdos quilibet in mortis articulo absioluere posm harer rum, etiamsi praesens si Superior, qui habet Iacati a - tem absoluendi ab hares.
Idetur, quod sic syluest, v. Confessor. p. qu. to. Tabire H
Absolutio p. nu. 33. Armillae eod. v. nu. ra. Petro de Le- desina, tom. p. tract. de sacram. pae it. rap. Iq. O . a Balbosae in remisi. conciti υ. Nulla sit reseνuatιo, uet poten. Epila. pari. a. allegat. s. πηm. O. ali; sq: pluribus. Primὸ, Sacerdotes omnes in mortis articulo ex Concit
Trid. sess. rq eap 7. habent facultatem absoluendis casibus, censui isq; reseruatis, tali'; facultas limitata non est per Concilium ad casuin, ii quo Superior abesset et ideoq; nec nos debemus talem limitationem
167쪽
apponere , cum simuSm fauorabilibus. ' , - - Ο Secunda . Sacerdos excomnlunicatuS, haereticus, suspensus, vel interis
dictus, praeserue Catholico Sacerdote, non habente huiusmodi vincusa, ct exceptiones, absoluere potest tofirmum in mortis articulo constitu iatum, quia verὰ est Sacerdos; saltem validὰ absoluit. Igitur a fortiori Sacerdos simplex , & quilibet alius Catholicus absoluere potetit, prae
sente Superiore, haereticum in mortis articulo. iTertio. In mortis articulo nulla est reseruatio, quae in fauorem aniamarum cessat; ut inquit Tridentinum, ι supra. In Ecciem Dei cuHoditum semper fuit, τι nulιa βι reseruatto in artιcvio mortis. Quapropter Superior in tali atticulo nullum habet ius absoluendi aegrotum , sed omnes. absq; ipsius iniuria illum absoluere possunt . Respondeo. Simplex Sacerdos praesente Consessario approbato, de Confessarius approbatus in praesentia Parochi, & iste,dum adest Episco pus, vel Inquisitor, aliusve habens facultatem absolaendi ab haeresi, absoluere nequit infirmum in articulo mortis. Sot-ι θααιG. 18. q q. are. 6. Alter. ιιώ. p. de centur. disp. 6. cap. 6. Nugnus, dc Uluius m addit. ad parti q. 8. art. 6. Trullench. ιib. p. in m . cap. 3. b. 7. Reginald. in Haxi, fori poenit. Lb. p. cap. 7. Bonac. de Sacram. dis, s. q. T. p .f. nu. I Q. Saninichealιb. I. Moraι. cap. I 3. nu. T. AZor. ιb. 8- ωρ s. q. s. aliiq; plures Ratio est, quoniam potestas absoluendi a casibuβ, dc censuris concessa. fuit Sacerdotibus omnibus in mortis articulo, ne occasione reseruationis fidelium animae detrimentum aliquod patiantur, seu ne hae oecasione aliquis pereat , ut exprimit Tridcntinum; ideoq; solum m npcessitate , atq; subsidium data fui todi nece ssitate cessantei Moncessabnon censetur, iuxta ea, quae tradit Abbas cap. cum venera*tim, de cis r. in fine, inquiens. Cum aliquid concestitur propteν Mcessitatem. duraa torcsio lauis quatenus urget necessias, Cop. De Syracusaηde dist. 13. Praesente Episcopo. Inquisitore, alioue habente facultatem absoluendi ab excommunicatione in t aereticos lata, ndii est necessitas, ut Parochus abseluat infirmum.
ει dumadlest Sacerdos proprius, non est periculum, quod pereat anima, si non impendat ab lutionem ille, qui non est Par ochus; idemqε dicitur
de Sacerdote simplici, dum approbatus est prauens. Fauet cap. Prasb ter a 6. q. 6. desiimptum ex Coti filio Carthaginensi Can. 3 a. ubi dicat Hasbuν ιnconrulto EpVcopo nori reconciliet pumirentem, nisi absente Epistopo , vltima necessitas cogaι I decernens, quod neq; in extrema necessitate poenittas reconciliari a Praesbytero possita nisi Episcopus absit. quoniam talis r neiliatio Episcopo reseruata erat. Igitur, si in mortis atticulo adsit infirmo Inquisitor, vel Episcopus, qui in foro iudiciat, 'ab soluere possunt ab haeresi, alii Sacerdotes valide absoluere nequeunt cde sub hoc tenore loquitur etiam Royas pari. a. de harati nAm. 322. Veia 38. ubi ponit sc quentem assertionem . Hareticos morientes a qMolabel M- , cirrete, non exilien'bus Ingitis Wribus , abstμι posse , subdeas. In conciti Araψα
168쪽
AraM'. can. a Expiesu habetur, quod, si desum Inquisitores in extremo pe4raculo , quilιbet sacerdos hareticηm pQι absoluere, o non abire . Accessit declaratio Concilii Tridentini, quam reserunt Barbosa, Be Delbene, de
est. Congregalio censu- , Sacerdotem alι o quι idoneum , si tamen ad austenridas confictιones approbatus non sit, iuxta cap. is, sect. a I., non posse vaside. peccatis morDlιbus ab oluere parcitentem in articulo mortis e nitκιum, ubi
Parochus praesens iam perhibeatuν , parata'; sir infimi audire confesου , ulumq; ab οιa re, neq; vlla subm causa Farochum ipsum recusandi; & idem dec larauit Gregorius XIII. Videatur Molina de ruR., o ιure tom. q. ἀέρα In Cap. Ea nos itur, de sent. excom. dicitur, quod etiam post absolutionem ab alio datam , propter necessitatem urgentem, compa rendum est coram Pontifice, vel eius Legato, si fieri potest: Vnde mullto magis ab ipitio, si absolutio ab habente facultatem absoluendi a re inseruatis obtineri potest. Duard. m. s. a. q. s. Suffragatur Catechis, must Omi pari. δ. cap. D. q. q8., & Rituale Romanum iussu Pauli V. editum habet . Si perieulum mortis immineat, approbatusq; desit confessarius p uilιλι Sacerdos poteri . qmbubeunq; ee uris, σ peceatis absoluere. Prudenter tamen subdit Sylarius, ubi supra, non oportere simplicem, inserioremue Sacerdotem esse nimis scrupulosum in examinando, ut rum in- fi rmus, qui est in mortis periculo, possit mente sanus super uiuere, donec adueniat, qui extra illum casum legitimus est eius Consessarius, vel facul tas obtineatur a Superiore; sed si de hac re sit dubium, bona fide infirmi confessionem audiat, eumq; absoluat; non enim est mens Eccle siae reseruare casus cum tanto poenitentis periculo . Si autem pro cc rto con stet Confessario, quod antequam morale periculum mortis adsit, adsuturus sit Inquisitor, Episcopus, vel alius, qui habet iacultatem absoluendi ab excommunicatione haeresi annexa, qui absolutionem praestet, censabit priuilegium absoluendi; cessat enim tunc necessitas, cum in fumust non sit in periculo moriendi sine absolutione legitima . Cosaria. cap. ias ima para. ρ S. II. nam s. sancheet lib. I . vlorat. cap. I Dei bene dubιt.:6o. ηη. 4 de alii. Si Sacerdos sim ple x, vel alius approbatus antequam Inquisitor adueniat, iam consessionem morituri incoeperit, sentio in fi mmum adhue absoluendum a censura excommunicationis in foro externo per Inquisitorem, sicuti Sy luius docet de omnibu s peccatis habentibus censuram annexam, quod si superueniat ille, cui censura reseruat est, poenitens, vel per se, vel per alium debet se Superiori sistere, pii unquam absoluatur; quidquid in contrarium alia sentiant, Ad primum, susticienter Tridentinum concessionem facultatis huius limitauit, dum dixit. Ne hae occasione aliquis pereat; per quae verba ex pressit, Ecclesiam potestatem istam tribuere sacerdotibus in casu necessitatis, dum adest periculum, quod infirmus moriatur absq; absolutione acessat vero necessitas ista, quando .adest Superior, vel Parochus,
si confessarius approbatus respective . Sacerdos igitur proprius sim,pς rest
169쪽
per est praeserendas', non proprio; approbatus,etiam, in aliena Diseee
non approbato; Catholicus Saceidos simplex haeretico , vel degradato, excommunicato, suspenso, vel interdicto. Videatur Nugnus Deo cit. Sacerdotem haeretic um non toleratum m ualide absoluere. si adsit S cerdos toleratus , etiam simplex,& non approbatus, doceat Suareae
dictione priuatus est , quando non adest maxima necessitas; di ex his patet responso ad secundum. Ad tertium, quando Tradentinum dixit, in mortis articulo nullam e sse reseruationem, intelligendum est in absentia reseruantis, eiusq;, qui habet facultatem absoluendi a reseruatis, seu in casu necessitatis, quant do est periculum, ut infirmus sine absolutione mortatur, ri diximu5.
An haereticus in mortis articulo eos tutus,si ptis , teneatur mi tere ad Inquisitorem, Vel alios superiores , pro absolutione. Idetur, quod non Cordubae, is Sum.' i 8. Valentiae tom
nu. rq .suarea de fide dep. 1 r. μα q. num. s. Trulleneta lib. p. in Decal. cap. 3 dis. 7. πη. 8. Palao, Delbene dabit. 6r. aliisq; pluribus, quoetum sententia probatur. μ λ In cap. Qiamis de senti exeom. dicitur, quod ad obtinendam absolutio ne m ab excommunicatione summo Pontifici reseruata sumest, ct solum requiritur, ut quolibet impedimento canonico retraharis, quominus Romanum Pontificem possis adire: Nam, si Superiorem adire non miasis pro absolutione obtinenda, reputatur tibi absolutio illius omnino impossibilis; de si per se illum adire non potes, non cogeris adire per alium a Secunia. Qui non potest adire Superiorem perionaliter, quamuis ad eum Procuratorem mittere possit, censetur legitime impeditus. Nauare
communiter; qui autem est legitimd impeditus in articulo mortis ab inferiori sacerdote absolui potest; nec iure aliquo habetur, quod, qui non potest se praesentare Superiori per semetipsum, teneatur illum adirre per tertiam personam. πιδ. Poenitens non tenetur se praesentare superiori per Procurat rem, quia hoc medium ineludit manifestare aIteri a Consessario tua conscientiam; qua de causa nunquam iura' delinquentem obligarunt, se
Superiori praesentate per Procuratorem, sed per seipsum . Nec tenetuead
170쪽
ad medium Seripturae, media qua representet superiori, dura, ct hoe medium est dele manifestatium delicti alias; qua de eaula excusaris
peccata scribere, tametsi alia via in mortis articulo confiteri non possis. Neq; teneris ad medium Constitutis qui nomine suo o,ineat a Superiore facultatem abistuendi. quia hoc est mediam alienum a reseruatione, ipsam; reseruationem tollens. Neq; teneris ad medium, quo voces Superiorem, cui venienti,&praesenti delictum manifestare,& abis sol utionem ab illo obtinere possis, alias esset tibi impositum praeceptum de grauando Superiore; taleq; medium raro exequi poteris sine nota famae, casu, quo Superior annuat petitioni tuae. Igitur constituturi mortis articulo non tenetur mittere ad Episcopum , vel Inquisitorem , pro absolutione ab haeresi . Respondeo, Lupum p . . Edicti Iib. 7. viri, dilo. p., resolue
re hane quaestionem, dicendo, atrendendam esse loci consuetudinem ,, propterea, ubi ipsa viger, ut existentes in mortis periculo mittant pro absoluti me ad Inquisitorem, illam observari non est incongruum, tum pro maiori pomitentium consolatione, tum quia sic nulla infamiae nota incurritur. Sed non at tingit punctum difficultatis, quoniam non quaeritur, an sit congruum, vel incongruum mittere ad Inquisitorem, sed controuersia est; Num constitutus m mortisarticulo teneatur mitter ad Inquisitorem, itaue ab alio absolus nequeat, pro tempore, quo ad Inquisitorem mittere potest . mernum est certum apud omnes, infirmum in mortis articulo constitutum non tenerit mittere ad Inquisit rem, quando adest periculum infamiae, salatis, aut grauis incommodi; siquidem eredibile non est, Ecclesiam velle obligare cum tanto incommodo. DissicuItas est, An casu, quo sine pericuIo isto infirmus possit mittere ad Inquisitorem . Sentire casu, quo Episcopus, & Inquisitor absoluere possent in foroconscienti aut asteri committere talem absolutionem quod, si facilis sit aditus ad Episcopum, vel Inquisitorem, infirmus, priusquam absoIuatur,ad ipsum mittere teneatur; nec absolui pota
sitier alios pro tempore illo, quo mitteretprq absolatione ad ipsos po
Im. incom. disp. p. quast. 3 punct. 3. nu. S., & alii suppresi nomine relatia Lupo, ubi fπνὰ . Nam Sacerdotes omnes, &Confessarii habent priuilegium ab soIuendi ia moltis articuIo Ium quando deest copia Superioris, vel habentis facultatem ab Iuendi a rese ruatis; dum autem facilis est aditus ad Episcopum, vel Inquisitorem nec timetur infamivi, o I graue aliud incommodum, non censetur deesse copia Confessarii. Nihilominus considerans, Episcopum, & Inquisitorem absoluere no Posse in foro conscientiae, sed tantum in foro iudiciali; assero, infirmum
constitutum in mor tis articulo, non teneri mittere ad Inquisitorem pro absolutione. Ratio est, quia haereticus in foro. conscientiae non tenetur
Pς ista aliquando ab inquisitore, vel alio absoIutionem in foro iudiciali,