장음표시 사용
151쪽
Seonu . In poenis non arguimus ad similia. Glossi cap. I. poetis, ar
ob rem, etsi e siet similis ratio de absoluentibus praetextu priuilegiorum, ac de absoluentibus sine praetextu isto, adhuc dictas poenas non incurrit, nisi is soluens dictol praetextu ; & haec videtur mins summi Pontificis impraefato Decteto, quoniam per illud intendebae reuocare priuilegiata, quae praebere facilitatem veniae, Occasionemq; peccandi videbantur. Tertis. Quotiescumq; sub excommunicationis poena actio aliqua is cum tali, vel tali determinato modo Piohibetur , actio sola simpliciter non susticit ad illam incurrendam; sed per Decretum Clem. VIII. sub excommutacationis pena prohibetur absolutio virtute priuilegio v Tigo sola absolutio simpliciter ad excommunicationem hanc iucurreri dam non se ilicit. Respondeo. Conse stari as absoluens praesuinptuose , di scienterat, excommunicatione in haere licoSlata, si priuilegiorum praetextu ab sol iis gionem non impendat, non incurrit pqnas priuationis V diciorum, S Dignitatum, aut Beneficiorum, nisi placeat Summo Pontifici pro sito arbi-xilo has in nas imponere. Siquidemissae expresse latae sunt solummodo Per Decretum Clam. VIII., quod locum habet stilum in absoluente ,
non absoluit praedictorum praetextu, de facto innas QPradictas , dc m. habilitatem ad quacunq; Officia, Praelaturas,& Beneficia in posterum,
obtinenda non incurrit. Et quantum ad hanc Partem comaenio cum Vidali, ipsiusq; tationes inter arguendum adductae concludunt. I moderatione etiam eiuslem De eteti habetur. caeteram , ne quis Saceris dolum Saeulayιum, aut Regularrum sub ratextu, quor per victum Decretum non 'erat sincianter eoram speetatibus prinilegi s derogatam, eidem decreto sic, ut prastitur deglviram, contrauemre audeat, Sanctιtas Sua con' ιιutioniatius, Ordinationιιus ovouolicis die. At non possum eidem assentiria
Ioquendo de excommunicatione, quandoquidem licet in praedicto D
creto Clam. VIII., etiam exconivrunicationis pina seratur in absol u entes tali modo, nempe priuilegiorum praetextu amen Bulla Cinae no Ioquitur sub eodem tenore, sed absolute, & simpliciter de absoluenti bus, abscI; mentione aliqua de praetextu priuilegiorum. Audiamu Seius verba. Quod , si fori aliqνi contrd te rem ρν entium, talιbus excommu-νicatione. σ ana hemate ι queatis, vel eorum alicuι ab Olutionis beneficia
152쪽
, auius eantia eos spiruuasitera in temporaliter. ρνοκι expedire voverinus. noesuri. Modo redarguamus citatum Scriptorem. Quotiescunqι suis excommunicationis petua prohibetur actio aliqua simpliciter, non est restringenda lex ad actionem cum tali, vel tali determinato modo. Cum ergo Bulla Cinae sub excommunicationis AEna prohibea t absolut ionema easibus, dccensuris in ipsa contentis absolute, de simpliciter, S ah ire strict ione viiqua ad absoluentes sub pretextu priuilegioru m,non re et Iimitari, ac restringi debet excommunicatio ad ab luentes praetextu priuilegiorum . si mens summorum Pontificum sui siet puniendi ana . themate solum absoluentes praetextu priuilegiorum . hoc exprimerentia dicta Bulla, sicut Clemens VIII. expressit in Decreto, de status V. ilia Extrauan ει si Dominici. Si dicas, Bullam Cenae intelligendam esse iuxti Decretum Clem. VIII., quod estposterius ipsa, ac ei us declara . tiuum. Hoc nullo modo admittendum, quoniam Bulla Cinae singulistannis legitur, A quantum ad omnia in ipsa contenta est iasiva roboria, neq; interpretationem accipit a dicto Decreto. Ad argumenta in contrarium patet solutio ex dictis.
abs tam ab hares data per C-fefrium rarentem
Idetur esse validam . Primis . Quamuis in Bullis Pauli III., Clem. VII., ac antiquioribus adderentur in fine
Can. linc verba. Et nihilominus quidquid egerint absolue ab . υρι alias, nullius sit roboris . σ momentι τ tamen
nunc omittuntur. & quidquid est onussum in posteriori Buli a sublatum censetur, ut diximus supti . Secunia. Bona fides pet ni tenti siffragari debet, nec Confessarii ignorantia debet in eiusdem praeiuditium redundare. Idcirco, qui bona fide
suam l resi in confitetur,quamuis Consessarius iurisdictione careat, ab
solutus erit; sicuti bona fides recipientis Sacramenta supplet desectum intentionis Ministri. Te this. Si huiusmodi absolutio esset nulla, Se inualida, Consessamis, qui absolutionem dedit, teneretur pet nitentem admonere de errore commisso in absoluendo, nullitateq; absolu trin is, & curare, ut iterum confiteatur; quod videturiatis durum; hoc enim esset propriam igno ran tiam detegere, propr laevi existimat ioni praeiud ilium non leue asserternec facilis est modus certiorandi nitent em de tali rore. Respondeo . Absolutio ab excommunicatione contracta propter haeresim, data a Confessario non habente iurisdictionem absoluendi ab illa, nulla est, de inualida. Λllenia ce risib. I, disp. a ista, si Duard. iu
153쪽
viij. Assertici ista habetur expresse in se dicto Decreto Clem. VIIL
per haec verba. Praumed umat post res, aho mem, si qua-ebs me. , ou ηι --ὰ - -δ prohibitionem, esse nullam , nyrius y risaras . . mo. menti. Ratio est, quia omnes actus, ad quos iurisdictio aliqua requiri tur, si fiant a non habente iurisdictionem, nullius roboris sunt, ac vati clitatis, quia defectus iurisdictionis actum nullum reddit. Ad absoluisitonem requiritur iurisdictio , Conci Horenta sub Eug. IV. Caiet. vero Absolutio faenuensiatis ex parte istolaentu i Et nemo habe tillam, vel eius
usum, nisi per Ecclesiae auctoritatem , Solus 4 drix R. , q- ML. q. a quia,
e t si tutisdictio ad absblutionem nece ssam sire de iure diuino, nihi Iominus eius distributionem Eccle siae commisit, dum Petro, tanquam Pallori, curam, & regimen dedit totiu& Ecclesiae. Unde cum ad regime competat iurisdictio, tam ita soro conscientiae, quam in foro exterum, hinc fit. ut nemo iurisdictionem habeat, eiulae usum, nisi Per Ecclesiae auctoritatem - Si ergo Summus Pontifex, Ecclesiae caput, sibi reseruensacultatem ac iurisdictionem absoluendi ab haeresi , absolutio ab aliis data nulla erit. Si obsjcias, excommunicari, aliisq; pinnis allici, Co fessarium absoluentem ab haeresi; nec puniri debere propter absoluti nem nullam, alias puniendita esset etiam Laycus, qui tentaret absoluereta dicta excommunicatione, ac proinde validam esse. occurro, dedico, non esse eandem rationem, quia Laycus non eli capax huius iurisdictionis spiritualis, quae requiritur ad valorem absoluti utS, cum potellare clavium careat. At Sacerdos potestativ iu s capax est; ideoq; credendum non est, Pontificem voluisse ligare Laycori si absoluere praesumerenζralia tamen poma plectendt e sient, si quid tala tentarent. Simile docet Card. in clem p. nu. p. vomia Quinto quaero, de Prini ubi asserit, Larium administrantem Sacramenta contra tenorem illius Canis non incurre re poenas in eadem Clement. latas,cum ordine Ecclesiastic. careat,& prius quaereda est persona quam ratio L.Qu --.de Ιων. cond. Ad primum , licet in Bullis antiquioribus adderetur dicta claususvi, non tamen fuit addita, ut necessaria, quali illa nore adiecta absolutio subsisteret, sed ad amem declarationem avnde per hoc, quoa nunc clausula illa QNata sit non sequitur, absolutionem esse validam, cum smpet obstet iurisdictionis desectus - Αddimus, quoslicet in Ilx, Cinnae non habeatur exflecte mirIitas, ει innaliditas huiusmodi absolu-tιOm syramen continetur in Decreto Clem. HIL, v t diximuS Aa secundum, non sufficit bona fides poenitentis. sed etiam requir rur Confessarii ruri filictio; nec ignorantia Cousessari; actum conualiadar, Quapropter semper tutius eli ere Consessarium doctum, Styr dentenri quoniam, si ignarus sit , indocto existen etiam pinnitenti,
ecus ccecum ducit, Sambo in mireant cadunt. Caul t. SMmn. verbis
Oser. Tu ac vetitate gaudet Augustini tib. io. de cluit. De , esiarium
154쪽
noramia radicis esu calamitas innocentu 3 quod, etsi dictum sit de iudieio exteriori, tamen aliqualiter in materia subiecta locum habet, quia pca. niteas ex toto eorde non inepte innocenti assimilatur. N hilominus dicimus tum D. Anton. 3. pari, rit. II cap. 22., quod poenitens, dum ignoravcrrorem, excusatur apud Deum, ut magis patebit in solutione ad se deas argumen tum . Ad tertium, D. Anton, Ioeo mox est. Reginald. in Praxi tib. g. eap. 3. aliiq; ab isto citati, dicunt, quod, si Confessarius probabiliter timeat scandalum, conueniendo poenitentem, ut quia is conquesturus est de reuelatione Consessionis, debet illum relinquere, de Christo Sacerdoti Summo comm.ttere, praesertim, quando multi sunt, vel a loeo Sacerdotis longe di stant. Si vero nullum scandalum timeatur, Confessarius de-het certiora re illum, quem sic absoluit de errore suo, si cognoscit,&Potest iuuenire, ideoq; petere, ut velit iterum sibi confiteri, vel saltenta, sibi facere potet latem sub eodem Sacramentali signo ipsum docendi veritatem; & tunc penitens tenetur consilium Sacerdotis capere; siqHllud re pueriti in ipsum culpa Sacerdotas transfunditur. Sotus, dψ . t 8. q. q. art. 6 Penitens coim teri debet generatim, si adhuc est memor sui staeus, veI singillatim, si Confessarius sui status oblitus fuerit, ct postquam Penitens peccata illa simul ciam alijs commissis coniessus fuerit, potetitulum ab omnibus absoluere, obtenta prius facultate a Superiore. Si sinitens soleat confiteri tali Consessario, iste, obtenta facultate ab oluendi, in alia consessione poterit ab omnibus absoluere, absq; eo, duod ipsum de errore moneat, curando solum . quod saltem in generalie criminibus reseruatis, Usupra, doleat. V:dal. de censur . Inquis 3. 2nu. ε 6. Casu,quo error in consessione commissus non sit adeo grauis. sed petnitens absolutus credatur, non ei curandum de illo reuocando,cipim tente conueniendo; sed iste relinquendus est suae bonae fidei. S tus, Reginaldus. υbi Iupra. Haec sunt, quae communiter tradunt Doctois res de Confessario, qtu a casibus reseruatis superiori sine facultate abis tu it. Specialiter autem loquendo de excommunicat Ione resertiata , potest Confessarius, habita facultate a Superiore, cui reseruata es , pq nitentem ab excommunicatione absoluere, etiavisi absens sit, absq; alia intentione, consession e petestentis, quoniam talis absolutio non eii Sacramentum,at iud icialis quet dam sententia sori contetiosi, ferriq; pote thin absentem, ignorantem, inuitum,existentemq; in peccato mortali.Suare Σ, tom. q.δέρ.3 a. sec.6. Uida pluribus aliis relatis, ubi IU Ex his liquet. quid dicendum sit in casu.de quo loquimur.Sylvius in additi ad arcs suasis 8. inquit,quod Consessarius no debet monere extra conseia'sionem pet nitente de erroro; sed ei dicere. Vellem, quo ἁ a Duc semel νεmrest ad me pro confessione, quia habeo unum verbum tibi utite Si acquiescet, ossi ἀcium suum tunc adimpleat. Si vero noli aut penitens sit ignotus,vel ab
Ros,rinitentiam agat Consesior sui errati,nunquam vero a Peccatis absoluat absentem. s DI-
155쪽
De faciat a te confessariorum pro ab M.tione ab haeres dei
articulo, pericu=υ mortis i necnon casibus necessitatis
V AE ad acultatem Con& ssariorum pio absolution ab hare si extra mortis articulum desiderari poterant, hucusq; expendimus uvia vero de mortis articulo Bulla Cetnae specialiter loquitur, de ipso peculiare is habemus disceptationem k in vanonnulla etiam dein mortis periculis, necessitati stieasu, delibanda erunt
An consessaxius quiobet in mortis aνticuis aἱ hares, excomma nicationes in hareticos lata absoluere pugι
Idetur non posse. Primδ. Illis, sui, cum mente,ae compore sanus erat, poenitere , absolutionemq; pete re a, Inquisitore vel Episcopo, nolnit, priuilegio hoc, ut ita ultimo suae vita periodo a quolibet absolui possit, indi gnus redditur, iuxta phtauin Augustini, Serm. 36. Quia rogare tuos, non delictι paenitenιια Ieo martis vrgentia admonitio compellit, nee dignus est sex morte accipere solatim qui se non eo revit morit umia S, autem Consessori cuilibet pro mortis articulo fac Itas absioluenci ab haerest, arm excommunicatione in habraticos lata facultas concessa esset, proculdubio hoc fuisset in timore animarum iaseeundo. Ada 51blutionem requiritur iuriscictio, eum pertineat alalaues Petro a Christo datas, visosuere, deligare posset, Tibi dabo Gues Regni caesorum, O qModcunq;. tigaviris σα Nemo iurisdictione carens eam in mortis articula acquitie. Ideoq; non quilibet Conse gari uae in mortis articula ab haeresi excommunicationeq; ipsi annexa absolaete potestis Teuto. Alias sequeretur, quod si haereticus pomitens mortem euad 'veri praecepto annuae consessionis satisfecisset , nec teneretur eomparere Postea colam Inquisitore zsicue, qui Sacramentum Bapti smi in casu necessitatis ab alio, quam a promio Sacerdote recipit, rursus baptizara non debet. Hoe admittendum non est'. quia articulusinoetis subdatum ab obedientia sui Super totis eximereris
spondeo. Confessi rius Filibet in articula mollia ab haeresi, e ,
156쪽
eommunieationeq; in haereticos lata absoluere potest. Λbbas in Cast.
e cens lib. s. dilp. a I. cap. 1 . Sylvius, Sc Nugnus tu addit. ad pari. q. 8. H. 6. Solus in A. ire. 18. q. 6, art. q. , & alli communiter. Ecclesia reis seruare sibi casus in mortis articulo no contaeuit, Se in casuum quorum iscunq; reseruatione exceptio in mortis articulo apponi solet. Unddinis cap. Sι ouis suadenre 7. o A., in quo sermo habetur de excommunica. tione oti manum violentam in Clericum, dicitur. Et nullus Episco ramillum pra 'mar abloruere , nisi mortis vrgente pπιcula. cap. Ea nosc/rur , de sent. excomm. additur. Sι vero infirmιι aris ic ore timore mortis beneficium fueriι ab'lationis md itam. cap. Fn. de S ult. Parochiano tuo, qui exesmin muη:carus pro manifestis excessibus σc. per P as οι eruam suum iuxta formam Ecclesia ab oluto, non dis ut caemeterium, O alιa Ecclesia sufetu negarι. cap. Is tireris tuis . de Rapto . Taudem in aegritu e coo litatas iaccepta poemrantia de commissu per manum capitiari tui fuit a sententia ana - 4bematis abstolatus . CV. Pactoraus I. Prarerea , ee me. Oram. scriptum Telinquitur, quod excommunieatus a Papae Delegato, illo demortuo, ab alio, quam a Pontifice, nisi in mortis articulo absolui non potest. Et quod induetiue ostendimus , tradit Sancta Synodus Tridentina νβ. i . aeq. 7. Per haec verba. Verumtamen φιd admodum, ne hac ipsa oceasione inliquιr pereat, is eaeem Ecelcsia Dei semper custoditum fuit, ut nulla sil reis seruatio in articulo mortis. Attendenda sunt verba IIIa, Ne hae planceasone alιquis ρereat, Per quae rationem reddit, quare in mortis articulo Criminum ris seruatio aliqua est e non debeat, ne scilicet fidelium animae detrimentum aliquod patiantur. In fine Vitae preti itentis Sace i dote trio uemlibet sacultatem habere absoluendi ab omnibus Pe c catis, cen saxisq; expressit S. Doctor diti 1 ..ue supplim. pari. q. 8. πιι 6. scri- hens. mia necessius tet uoi habet, ideὸ quando nec statis articulas imia minet, pre Ecelma ora uationem non impedιtur, quin absoluere possit, ex quo
insterius, sicuti , si d proprio sacerdote ab istaeretur . Nee solum a preeas ite unc potest a quolιbet Saeerdote abis tui sed etiam ab excommunicat: one a quo ocunq; sit ι ara, o hae absolutio erιam ad iurindictionem pertinet, quae per te. gem ordιnaIionis Ecclesia retea eoarctatur . Mortis articulus est tempus, i quo agitur de perpetua se licitate consequenda, aut de perpetua damna. tione, seu supplicio subeundo; de nonageret Ecclesia, qti Spiritu Sancto gubernatur, ac regitur, secundum amplissimam Dei misericordiam, si hac in extrema neeessitate constitutis non succurreret. Hinc, etsi Romanus Pontifex mortis aniculum non exciperet, nihilominus concede in re omnibus Sacerdotibus facultatem absoluendi ab omnibus reseruatis,
etiam ab haeresi, censeretur; quia, si legislator d, quod omisit,dicturus, ac concessurus suisset, perinde habetur, ac, si dixerit,& concesserat.
157쪽
Glos communIter recepta tu ι. Tale pactι- β. fin. f. de Pare verum tamen in Bulla coenae, ac in Decreto Clem. VIII. satis exprimitur , abs Iutionem ab haeresi, alijsq; casibus dictae Bullae in mortis artieulo rese uatam non esse; ibi. Nisi in morus Mnevis. Posset nihilominus Summus Pontifex de potentia sua absoluta dictam absolutionem reseruare etiam pro mortis articulo, ut docent Sotus, Duardus, alijq;, ubi supris; sed male faceret. Inquirunt Scriptores praefati , num Sacerdotes facultat ei gaudeant absoluen4i a reseruatis in mortis articulo , de iure diuino, vel humane; dicimus de humano. Ad primum, Ecclesia, cum sie pia Mater, non attendens filiorum demerita, in ultimo vitae periodo agit seeundum amplissimam misericordiam suam; omnibusq; facultatem absoluendi a re seruatis coneedit: Ne hac ipsa occasio e aliquis pereat. Infelix fidelis in mortis agone conliit uiatus commiserandus ell, ipsiq; quantum possibile, indulgendum, faciliSxeddenda via ad salutςm, Porta Caeli reseranda; ut possit misericordias
Domini in aeternum ca ntare. Ad secundum satisfacit S. Doctor in supplem. 3. pari. v. g. an. 6. -- quiens. Ad primum vicendum, quod aliqvu potest is ιμN-ctione alterius quia ea, qua iaνWdιαι-s sant, commitιι possunι. Uη , quia Ecclesia aeceptat , ut quilibet Meredos ab oluexe polliι in auι is mortu, ideo ex hoc ipso, quis usum iuνιμιmonis babet, quamuis iurauιctione careat. Ex dictis etiam patet responsio, nimirum in mortis articulo pro casibus, & censitras nullam esse reseruationem, Sacerdotest omnes facultatem habere
absoluendi. . M tertium, sectionibus sequentibus, in quibus sermo erit de onere
compare di coram Superiore,iatisfiet Interim audiatur D . Thomas,tiba supra. Ad securidum dicendum, quod non oporus eum recurrere ad proprium Sacerdotem, ut uerum a peccatis soluatur, is vibus in articula mortis solutas est . sed , ut iunotescas ei, quod est absoluim . Nec simul iuν opoνtre, quod δεμι Mus ab excommunicatione ad Iudicem vadvi, qui alias absol ere ,
ε potuisset, absolutionem peten3 , sed satilia em orerent. verum remittit mus Lectorem ad dicenda iuris.
An laretiess paenisess in mortis anicato etiam ab hantis Sacerdote absolui post.
Idetur, quod non Adriano in o. q. 3. de Bapti,Soto η. din. illis
excom , dc quibusda Doctoribus suprν cap. Non est e Spontat. . quae sententia sulciri pote It. Prim), aucto: Angelici D-- Loris i. par q. 83. MI, 7. ad 1, tuquientis. Stius Baptisae
158쪽
permi litur csse ratus hareticis , o sebimaιιcιs, quia licite posuηι bapti' em.aνιι lo necessuatts. In nullo ratim casu possunt lieitd Ecclesiam eo QArave. vel alιa Sacramenta conferre . Ambros etiam lib. I. de Cain, o Abel, dicit, potius debere hominem mori, quam communicare in sacris cir m
excommunicatis.s eund) . Si haereticus Sacerdos haereticum poenitentem in mortis articulo constitutum absoluere posset, talis infirmi teneretur eonfessiones audire, casu quo SacerdoS alius non adesset, quandoquidem diuinum, est praeceptum labueniendi alteri in casu nece ilitatis, articuloq; mortis; hinc sequeretur, hunc Sacerdotem haereticum e se perplexum, quoniam absoluendo cum haeresi,&mortali peccato, Peccat et lethaliter; nullus enim fauor datur excommunicatis per hoc, quod alias conceditur, uteis confiteri possint, ut expresse dicitur in Conc. Constans. Non absoluendo pariter mortale crimen eommitteret contra praeceptum subueniendi proximo. Igitur dicendum, haereticum Sacerdotem absolutionem impendere non posse in mortis articulo. Tertiὸ . Haereticus caret fide, quae est fundamentum iurisdictionis. Neq; eadem est ratio de consessione, ac de baptismo , fiquidem in bapti sinci Minister concurrit solum instrumentaliter; in absolutione v cro ei causa principalis, quia Iudex . Item. Minister haereticus carens fide te incipere nequit motum vitalem , cum illa spiritualis vitae principium sit.. Respondeo. Hς reticus poenitens in morti SartIculo a quolibet Sacer dote, suspenso, interdicto, excommunicato, schismatico, haeretico, ac degradato, absolui potest. Sylvest. υ. confestor. p. q a P. Angelus v. confissis 3. q. a. Canus in retia. ae poenit. pari. s. Caiet. in Sum. v. Absoluti Capreol. in q. dis . t φ. Nugnus, S Sylvius in sup tim. .paνι. qu. 8. arι. 6. Regina id. ιu Praxi Drι poexit. lib. p. uum. 6o. Card. de Lugo de fide, coma 3. ea. δ. ν q. Ouiedo eod. tra I. coutrov. 21. II. . aIi3q; plures . Nam
lex concedens, ut Sacerdos quilibet in mortis alticulo ab haeresi, alii': casibus teseruatis absoluere possit, fauorabilis est, atq; adeo extendenda ad omnes Sacerdotes, quicunq; illi sint, dummodo capaces sint absoluendi: Quamobrem Sanctus Doctor in luppi m. q. 8 aνι. o. generaliter loquitur de omni Sacerdote, docens, Sacerdotem quemlibet in finevitae absoluete posse a c4sibus, censurisq; reseruatis, S sub eadem amplitudine, Suniuersalitate loquitur Tridentinum , cuius sunt sequentes
voces. Ne oceasione reservati is ahquis pereas, in eadem Ecιlesia Deι chst
ditum Iemptr siuit, ut nulla sit reseruatio in articulo mortis ; atq; Heδ omnes Sacerdotes, quoslibet paenitentes 4 quibusvis peceatis. σ eensuris ab olucre possunt. Concilii verba aliqui restringunt ad Sacerdotes Catholicos, aut nondum manifesta desectione,veI rebellione praecisos veri tame ace Dpiuntur in ea generali ta te, quam sonanti ac significant, ut etiam Nauar. intelligit eap. 27. n.. a. , qui prius contrarium secutus fuerat , immemor, ut ipse satetur, Coaciiij. Etenim, sicut verba illa, Queuiset pernite
159쪽
tis, d quibusvis ren*νιs, O peccatis, non patiuntur fieri exceptionemta aliquam alicuius poenitentis, peccati,vel censurae, ita nec illa, Omnes Sa-ι Odotis . alicuius Sacerdotis exceptionem patiuntur, etiam haeretici, veoptime Reginald. ioco cit. mapropter, Nugnus, πω supra, improbabilem reputat opinionem a principio relatam . Suppositum nostri huius fundamenti, nempe Sacerdotem haereticum esse capacem talis iurisdictionis in mortis articulo, patet, quia Sacerdotes haeretici sacerdotalem per characterem Ecclesiae, dc Christo coniunguntur,falsumq; est, fidem esse fundamentum iii risdictionis, est enim character; atq; adeo susti. cienter recipere possunt motum vitalem in ordine ad bonum fidelium ride Ecelesiae, quamuis, in ordine ad se, motus huius incapaces sint, cum
fides ipsa vitae spiritualis sit principium, sicut cot mitium est corporalis. Ad primum, haeretici, de schiseratici in mortis articulo licite bapti.
Eare possunt, etiamsi tales maneant, ac impaenitentes; quia in tal i administratione tempore necessitatis agere possunt, non, ut personae ad hoc deputatae, sed, ut necessitati subseruientes. At sacramenta alia licitem milirare non possunt, nisi saltem in corde poeniteant, eo quod in aliorum Sacramentorum adminii ratione necessarium est, ut se exhibeanti tanquam Christi Ministros ad hoc specialiter deputatos, Sc consecratos, adeoq; se debent illi consormari per veram cordis conuersionem. Ad secundum, Sacerdos haereticus non erit sine culpa perplexus, at potius ratione culpae, quia tuhc haereticus tenetur credere veram fidem, Poenitentiamq; agere, ut Sacramentum conficiat, dc poenitere non vult. Concilium Constantiense loquitur de illis , quae regulariter contingunt,
Αd tertium, iam negauimus fidem esse sandamentum iurisdictionis requisitae ad absoIuendum Sacramentali in soro, asserentes, hanc fundari in potestate, dc charactere sacerdotali . Non admittimus similiter, Confessarium esse causam principalem, at dicimus, instrumentaliter solummodo concurrere ad causandam gratiam , Sacramentumq; conficiendum. Haereticus etiam influxum vitalem participare potest in or
dine ad bonum fidelium, di Ecclesiae, quamuis non in ordine ad se G
An haeretisus paenitens in mortis cytisulo eonstitutas, Aris; alio Sacerdote destitutus, confiteri debeat sua crimina Sacerdoti sarci ico.
Idetur Hurtado disp. 8 .f. t r. , quod non, saltem, si poenitens, dc Confessarius an eadem haeresi reperiantur. Prim3. Si haeresis confitenda eadem esset cum illa, qua insectus est Con se citius, frustra Poenitς conficeretur Consessario, qui cum Putet,
160쪽
putet, errorestitem caepabili, eam non esse peccatum, intentionem ab soluendi ab eo peccato non habebit, non Putans, poenitentem e Octi mine ligatum esse; imo etiamsi Sacerdos haereticus promitteret, ac iuraret, se intentionem habiturum, etiam circa Peccatum illud, non est ei
credendum 'Secundis. Haereticus EccIesiam, & pertinaeiam contra ilIam contemnit. Non debet igitur haeretiens poenitens coram Sacerdote haeretico se accusare de haeresi aliqua, seu, quod pertinaciter contra Ecc Iesiam
e trauerit, e tiamsi haeresis diuersa e sset ab ea, qua Confessarius laborat. νιι. . Infirmus in mortis articulo constitutus, confitendo sua pec cata Sacerdoti haeretico sese deceptionis periculo exponit ; haeretici enim deceptores sunt,&, ut inquit Ambros Orra. in Auxentιum , quos nompossunι mrmone decipera eos putant esse gladιs Ieriendos. cruentas leges ore didiant , i putant, quod lex fidem poδιι homnibus imperare Hinc Mera tes IIiu. Ecel. tib p. cap. 3. re fert, Alexandrum Episcopum Alexandrinum dicentem. Par em ut nos, qui sumus c,ιmani, omnes, qui contra chrastum sequuntuν , ammoq; μοι ab eo alienato, tauquam Dei hones, oe cor
ruptores anι marum ceu itemus.
Respondeo. Haereticus poenitens in mortis artieuis constitutus,-niq; alio Sacerdote destitutus, haeresim suam haeretico Sacerdoti confiteri tenetur, nisi periculum adsit deceptionis, aut desectus intentionis abloluendi. Nugnus in addit. ad 3, par ι. qu. S. are. 6. Card. de Lugo, deside dιφ. a 3. se l. 3. anu. loT. Ouie docεηtrov. I. punia. s. S alij. Error
priuatus Consessaria circa peccati grauitatem, malitiamve , valor ab solutionis non nocet, si rite ipsa postea Proferatur , haec fiquidem in sui valore non reguIatur a dicto iudicio priuato. . Quamobrem licet Sace dos haereticuS errore priuato Puter pomitentem non esse Iigatum pec cato haere sis, quod confitetur, adhuc tamen, si intentionem absolu, ndi habeat, soluendiq; vinctiis Omuia, quaectuiq; sine, ex processu, & confestione sibi facta dependentia, absolutio valida erit; sicut Caluini ut haptizanutametsi priuato errore arbitretur, verba illius formae esse solum concionatoria, non operatoria, tamen, quia intentione magiSuniuersali, &efficaci baptia a re intendit,iuxta Christ i initi tutionem, intentionem; habet proferendi verba illa iuxta eandem thstitistionen , Ecclesiaeq; intentionem, baptismus per ipsum collatus est validus . Sicut etiam August. in ERII . ad Nax. docuit tenere baptisinum haereticorum sui temporis, ac scriptum reliquit. RebaptiRara bareticum Aminem, qui hae sancta Dinuatis signa fuse eν it, qua Christiana traiudit c sciplina, mutnδ peccatum est; Sc videri potest de confieci dare. η cap. RebaptiRare . Existimet haereticus nullam esse baptismum institutum, erroreq;isto su posito, ex intentione baptistandi, si sorte insistutus sit baptismus, quem ipse existimat non esse, formam baptisma proserat, eerte valide bapti obit, Iis haereticus, qui iudicat, heter sim peccatum nos esse, abiit