장음표시 사용
21쪽
locis iam citatis in praecedenti P P sit. .
NVllum Catholicum dubitare de diuisone gratiae in nunquam r
emcacem & sussicientem. Et suffcientem esse auxilium intrinsecum & supernaturale. Et hoc auxialium csse vere sussiciens, & si non esset vere sussiciens, non imputandam peccatoribus mandatorum transgres.sionem. Et esse suffciens ad immediate agendum, & ita esse sussiciens , ut nullum aliud requiratur ad hoc, ut homo vere possit agere & constituere potentiam proximam& expeditam ad agendum. Di p. ti . de auxit. nu. H. di p. 76.nu. 3. conuenire omnes Catholicos quod gratia excitans exterior non sit eadem cum gratia sussiciente, sussicientem enim tribuere suffcientes vires libero arbitrio , quod non facit gratia eXcitans exterior. Habemus igitur auxilium internum supernaturale vere ac proxime si sciens ad operandum constituens proximam σexpeditam potentiam , oe tamen essem carens ex Dida . Ergo auxilio interno, supereaturali, vere suffrienti, ver. con si tuenti proximam agendi potentiam instatu naturae lapse v luntra humana resisιt, ex Didam. Idem. 3. Re p. cap. s. nu. 46. Vnde haec propositio liberum arbitrium motum a Deo auxilio gratiae sussicientis ad conuersionem, potest conuerti si velit, est verissima, etiam in sensu composito accepta:
Si es verissima, ergo qui non conuertitur resipit interiori gratiae ,s Fcientissima ad conuersionem. Idem. Di p. II. de auxil. nu. 3. Sanctus Stephanus dixit Iudaeis, vos semper Spiritui sincto restitistis, aperte signia ficans quibusdam inipirari bona desideria, ut conuerti possint , QUI Bus TAMEN SUA MALITIA REslsTvNT : si
22쪽
soks aianI insimus. enim per illam Vocationem spiritus Sancti non possent conuerti , non fuissent a Stephano reprehensi Iudaei,
1. Proposit. QvIA RESTITERUNT.
. . Idem ibid. Item Isaiae s. sic loquitur Dominus, Habita-- - Hia tores Hierusalem ,&c ex quibus constat Iudaeos,quos r natura lansa prehendit Dominus , gratiam cssicacem non habuisse, nunquam re- alias fecissent utique fructum bonum: habuerunt autem sistitur. gratiam vere suffcientem , per quam conuerti potuerunt , & fructus dignos poenitentiae facere, alias non reprehendisset Dominus, quod vos non produxerint, sed labruscas. Et Di1'. m. nu. s. Dari auxilium supernaturale intrinsecum necessarium ad implenda praecepta:& ab omnibus recipi saltem pro loco & tempore, quo praeceptum obligat. Igitur qui praecepta transtrediuntur resistunt intrinseco, supereaturali auxilio.
D p. 7, ημ. 67. De iis quorum paenitentsa non es a Deo praedesinita. Quod tamen non impedit quo minus si vellent agerent poenitentiam, quia per auxilium sussiciens habent in sua potestate expedita actum poenitendi Quare sua culpa Omittunt actum poeniten-
Ibid. Di p. 6. ect r. nu. 16. Quare indubie tenendum cssc censeo voluntatem creatam solum sussicienter adiutam a Deo, habere vltimum complementum potentiae acti e . It totam illam virtutem quae sincit & requiritur ut in actu primo sit ultimate completa & prox me expedita ad consentiendum Deo vocanti, si velit. QUARE EX SUA MALITIA NON VULT, non vero ex des
ctu principij proximi, ultimate compleri. Ibit. Disp. 77.sect. 3. Instante occasione temporis quo
23쪽
obligat praeceptum naturale aut supernaturale, Deus de facto dat cuicumque viatori auxilium sussiciens, propo conatum, extrinsecum & INTRINSECUM, ut possit si velit tale praeceptum adimplere. Ita ut nullus excuseri post ita transgressione praecepti, ob defectum auxilij sussicienta'dcc. Igitur omnis transegressor resistitisterno auxilio. Ibid. sea 3. nu. 27. Ad quartum patet quod peccatoribus quantumcumque obduratis, non denegantur auxilia sussicientia,pro loco S tempore,pro quo currit obligatio praecepti : Igitur etiam illi resistunt internae gratiae.
tia per Christum in statu naturae la a
ad P. 27. I. pari ara. 3. Ont vers. .pag. J o. edit. Bononensis anni I o. E Si autem auxilium sussiciens idem quod gratia exci
tans , quatenus in se comprehendit non solum extemnam illuminationem, quae sit per scripturas, Doctores re Misacula, sed comprehendit etiam INTERNAM INTELLECTUS ILLUMINATIONEM , quae fit a Deo,& MOTI NEM DEI SUPERNATURALEM , receptam in Voluntate.
Internae igitur . supernaturali motioni resistunt qui non ha- baeni gratiam Uycacem. Ibid. 3. controu. pag. 8SI. col. 7. Sexto recolendum est id quod annotauimus in praecedenti controuersia,ex D. G. 3.con. Gen. c. IS9. nimirum quod licet homo permotum liberi arbitrij non possit mereri & adipisci gratiam, potest tamen impedimentum ponere gratiae suscipiendae; nam de quibusdam dicitur Iob ai. Dixerunt Deo,recede a no-his;-cap. 24. Rebelles fuerunt lumini. Ex quo sequitur primo ut homini qui DIVINAE GRATIAE RESISTIT SVSCIPIENDAE merito imputetur ad culpam, quod eam non suscipiat. Irid. col. 2. Pie creditur Deum homini in sylvis vel im
24쪽
ter bruta enutrito auxilium quoddam conferre SVPER- Iasen M NATvRALE; ut naturae legem non violet, sed obseruet: 1 proposit. Quod si scist, certissime tenendum cst Deum illi per imternam inspirationem reuelaturum ea quae sunt ad cre- :. 'ch dendum necessaria, vel aliquem fidei praedicatorem adstum instati, eum missurum Quod si datum illi diuinitus auxia natura lapsie lium contemnat per peccatum , contra legem naturae nunqua m re- commissum, hoc ipso incapax altioris redditur adiutorij, sisti μ' ut aperte docet S. Thom. Quot sunt qui auxilium illuὸ ω temnunt, ac proinde qui diuinaevatiae supernaturali.interina resilum φIbid. pet 8sa . col. I. Quarta conclusio. omnibus venientibus ad ussim rationis Deus confert supernaturale auxilium intrinsecum, instigans ad bonum. Haec conclusio est D. Th. dcc. Ansequuntur omnes illam insitioneme. An non itur multi .. xilio seupernaturali intrinseco νε-
Ibid. col. 2. S. Augustinus & S. Thomas non intendunt negare conferri a Deo sitfficiens auxilium, etiam obdur iis, & excaecatis, ut a peccato resurgant Saepe lo-
1untur de substractione auxilij efficacis , Resistunt igitur
interiori iratiae etiam obdurati- excaecati. Ibid. ar. S. controu. y p. 87'. Et nota humanam Volum 'tatem receptis communibus auxiliis opponendo Diuinoe gratiae obicem siue impedimentum peccati, praeuenii re secundum ordinem executionis effectum Diuinae V luntatis , ex se paratae ad conferendam gratiam, aut maiora auxilia, SICUT QUI RECEPTO INTRA DOMUMNAsCENTIS AURORAE FULGORE, antequam appareant
Solis radi , fenestram clauderet, diceretur solis illustrationem obstaculo opposto pramenisse. Ex quo apparet ini stas esse querelas eorum, qui dicunt, si voluit Deus me non eligere ad gloriam &c. SObs radios non videt, qui non det hominem bla interiorivariare enum
25쪽
irassi de Muxiliis ad quaest. Proposit,
za. 3. pari ar. s. In tricini t per Christum in statuo si t pag. 87. eοἱ I si Vero non orat homo, quando natura lamae necessaria es oratis, non imputatur ei quod non ha- nunquam n bet auxilium cssicax ad orandum: sed imputatur ei ipsus M non orare,quia hoc ipsum in de quo habet praeceptum:&licet non receperit auxilium emcax, recepit tamen auxilium sussiciens, per quod simpliciter loquendo, potuit
Id. ιb. tom. 2. ad ar. I. quest. 86. col. 2. Sententia quae diacit excaecatis G obduratis negari auxilia susscientia ad age dum poenitentiam, communiter damnatur, tanquam ma-Xime temeraria, & proxima errori ..... Vt iacet etiam erronea mihi videtur.
Ibid. Fides est, ita ut oppositum sit haeresis, quod omnis homo, dum est in via potest simpliciter loquendo poenitentiam agere, atque adeo quod omnibus dantur auxilia sussicientia, ut possint poenitere. Ibid. Quod dicitur,illuminat omnem hominem, &c. intelligitur etiade ILLUMINATIONE SUPERNATURALI. - Ibid. pag. s . Apostolus cum dicit, Tu autem secundum duritiam tuam & impoenitens cor tuum thesaurizas tibi iram, in die irae, LOQUITUR UNIVERSALITER ..... Et nihil valet solutio, quod excipiantur ab ista regula
nia. Etiam Pharao habuit multa auxilia, quibus p
tuit ctedere & conuerti. Ibid.pag. 6eol. I. Qui non recipit auxilium essicax, est potens ad operandum, etiam PER PRINCIPIVM INTRINSECVM , eiusdem ordinis cum operatione supern rurali: idcirco non excusetur a peccato.
26쪽
2.Proposit. Interiori ratia per minstum in statu naturae laps
IbiL Veniens ad usum rationis peccat contra legem naturae, non se conuertendo, quia ad istam conuersionem habet principium se Sciens Hinc colligitur quoties existimet his Auctor ab hominibus resisti interiori gratia inflatu naturati κ.
H cqμορμe, ut in superiori propositione monstratum est, teηendum putat secundum fidem dari auxilium sussiciens distinctum ab evicaci,& illud esse sussiciens in omni
rigore, dccsso supernaturale intrinsecum, d eleuare potentiam ad operationem supernaturalem, de dari in omni occasione,qua urget obligatio praecepti,ad cuius obicruationem necessarium est. Igitur quicumque peccat non obsiliendo praeceptis huiusmodi, resistit interno σ supernaturali auxilio, iuxta Ledes anti ti de quod dicit art. Π,. pag. 276. Ex quibus locis con- stat Deum cxtcndere manum, pulsare ad ostium cordis, dc alia si milia tacere, quod est praebere auxilium sufficicias, ut homines possint conuertri ET TAMEN ALI MANDO
Ibid. 277. Multi peccant EO QUOD DESINT GRATIAE DEI : Et paulo ante qui permittitur peccare,habet amxilium ad non peccandum. Rei sunt igituη auxitio, ad non
i. Resistere contingit dupliciter , uno modo positiue,quia homo illuminatur ab ipso Deo S excitatur per diuinam gratiam , ET RE ISTIT HOMO ILLI: positaue opponendo imp dimentum Diuinae gratiae, Alio modo potest esse resistentia, non quidem positiva, . sed negativa,&Q. Ibid. 4d 3. Pharaonem habuisse simile auxilium atque Nabucliodonosorema vi posset c uerri. 'iIbia. Etiam induraus tribuere Deum auxilium intrin- secun
peccandum dato. . Ibid. art. s. i
27쪽
secum. Pharao G indurati sequunturne impulsum huius Ian enius. modi auxilij t Resistunt igitur interiorigratia.
AP qμα st. 19 a. par. ar. 8. controu. I9. Licet auxiliu susi nunquam re- ciens sepe numero p cedat tempore actualem l ' Operationem, tamen non tribuitur per modum habitus, sed per modum impellentis ex parte sua ad operationem, CUI TAMEN' IMPULSUI MULTO TIgs REsIITIT; Asscritergo nostra propositio, quod collato auxilio sufficienti SI HOMO NON RESIsTAT , Deus ex sua liberalitate confiat auxilium ellicax, tanquam complementum actuale
IOANNES SANCTO THOMAmm. a. in I. pari antea citato.
. in dictis D. Thom. contrarietas; quia in primo instanti usus rationis, omnes accipiunt sufficiens auxilium ad acceptandam legem, & ad res fidei implicite tunc propositas Sed non omnibus proponuntur res fidei in particulari & determinate ,&sic non accipiunt sufficiens auxilium ad explicitc& particulariter credendum.: n que sub motivo fidei Diuinae: & hoc ex culpa sua, quia RESISTUNT priori auxilio, nec volunt acceptare legem ncque conuerti ad Deum. Iba nu. 27. pag. I9. col. i. Intrinseca necessaria adeonitituendum auxilium sufficiens sunt duo,ex parte intellectus , notitia: ex parte voluntatis, facultas seu proportionatae viros ut sufficientiam & potestatem quis habere dicatur ad aliquid facicndum. Nam voluntas nihil potest operari nisi pratissupponendo cognitionem CX pa te intellectus, & in se habendo virtutem & adiutorium
28쪽
i proportionatum operi supernaturali faciendo , & sic 'yζη M' Vtrumque eorum pertinet ad sussiciens auxilium. 2. Proposit. Adde quod dicit Postea nu. 42. pag. 423. Auxilium sussiciens viatorum esse affectivum & influxiuum involur- ί stati. ' tatem. Loquitur autem de auxilios sitienti, prout ab et caci .atu, a lapse Astin tur , ut corastat ex nu. 7. pag. -i8. Datur ergo auxi- nunquam re- lium 1 biciens intrinsecum, illuminatiuu assectivum,quod sistit in caret effectu. Et licet dicat aliquos insigniter obstinatos impedire se ne recipiant affectivum illud auxilium in voluntate; supponit tamen multos hoc non impedire, ac proinde hi resistunt etiam auxilio in voluntate recepto. o sinati vero illi ha buerunt auxilium proxime si Fciens, etiam in voluntate, ut non ita obstinarentur Dei gratiam repellerent. Di D t. s. ar. 6. pa . 2I6.coLI. nu. . Respondeo non
frustrari auxilium sussiciens a nobis quoad suum effectum formalem, quem praebet nobis, sed FRusTRARI
QUOAD SUUM FINEM, PROPTER QUEM DATUR NOBII secundum voluntatem Dei antecedentem. Hoc enim
manet frustratum. Quia ipsum auxilium dat potentiam ad actum ET CAP CT Garatur ergo fine, licet non effectu formali. Di p. 3. ar. pag. 98. col. 2. nu. 27. Discrimen Caluini e Pantis a Thom ylis ita explicat. Caluinus autem quia potentiam liberam negauit, S totam operationem ita voluit esse a gratia, quod non a nobis libere operantibus ; ideo ante cssicaciam gratiae potentiam denegauit liberam, nec voluit esse aliud auxilium sussiciens, quam cssicax. Di p. s. art. 6-pag. M8. col. I. nu. 6o. Qu9d si Deus noluerit dare auxilium essicax, iste non manebit potens, distinguo; si noluerit dare absolute & ex se tollendo illud , concedo : si non dederit ex aliquo impedimento voluntario, puta ex eo quod voluntarie homo occupatur circa alium, & habet applicationem quoad illum, ne-- go. Tunc enim Deus non denegat auxilium illud em-cax , nisi propter impedimentum voluntarium ipsius hominis. Et deinde Vnde imputatur sibi si operetur contra
29쪽
praeceptum, etiam si non habeat auxilium ess cax adit Iunsenius. lud. Quia non habere est ex impedimento quod volun tarie praestat, occupando se circa aliud voluntarie & red- α P.oposit dendo se incompossibilem & repugnantem illi auXIlio O . .
Idem paulo ante nu. 8. Deficere applicationem illam, natura lapse quae fit per auxilium efficax , deficientia voluntaria, nunquam re ideoque esse in manu mea,&sic non deficere simplici- ter aliquid requisitum ad illum l. actum, nisi quia volo. Dist. .ar. T. pag. 2o2. col. 2. nu. Io. Quare si illa probatio Concilij Senonensis aliquam vim habet, dicendum est quod reuera probationem sumit non ex reli- stentia facta auxilio officaci hoc enim stare non potest sed facta auxilio sufficienti : vis illius reducitur ad hoc. DE FACTO RESTITERUNT IUDAEI SPIRITUI SANCTO, EOS MONENTI PER AVXILIUM SUFFICIENS : Ergo in sic habet homo potentiam resistendi auxilio sitffieiciati, scd hanc potentiam non laedit auxilium cssicax Ergo cum auxilio essicaci manci potentia resistendi. Ex his constat Thomsas gratiae per seipsam e scacis Defensores unanimi consent . putare ἐari gratiam actualem, internam , seupernaturalem, per quam constituatur proxima bene agendi potentia, cui bomines resistant, cum pol mi consentire: tque hoc putare cum principiis fidei necessario connexum i esse. Itaque damnandam censere secundam Iansent, propositiva ερουζη/μi 3. Proposit.
D ID ACUS 'ALVARE Zin tracti. de Auxiliu Diuinae Gratiae.
DU'. 'α. nu. 8. Concilium senonense oe Tridentinum Jefiniuisse dicit contra haeresim Lutheranorum , quod in instanti in quo liberum arbitrium mouetur a Deo cis-caciter, manet in eo LIBERA ET EXPEDITA FACULTAS, qua potest non operari si velit. i i
.naturae lapsa non requiriaturin homine libertas a necesserate , sed j jicit liber
30쪽
enius. Idem a. Respons. c. I. nu. 34. Sensus compositus non est ille, qui in argumento insinuatur, quod videlicet quan-3. Proposit. do gratia est in voluntate, non possit voluntas non age, a vi, ista rς actum issum , ad quem determinatur, ablata vero motas dem , jua tione possit non agere, hic enim sensus CONFICTus putrdum in statu A CALVINO , &c. Quando crgo S. Thomas dc eius discinaturae lapsa puli dicunt, &c Nihil aliud intelligunt quam mo- non reqμ-r tionem illam essicacem & actualem dissensum non posse turm hom/ης simul poni in eodem arbitrio.
cessi are , sed ζψρ- 4- η - 9. Dicit Caluinum in eo deceptum,
sis est libZm quia putauit illam propositionem , liberum arbitriumtas a coactis- motum a Deo gratia ossicaci non potest disseistire in sen- se composito, nihil aliud significare nisi quod postquam iam gratia cficax , in voluntate posita est , non possit liberum arbitrium dissentire ac refragari, ablata verol gratia possit Nos autem multo aliter intelligeridum esse compositum sensum illius propositionis contendiamus. Non enim per illam, significatur, quod quando cst motio emcax in homine, tunc non possit disiciati re ac refragari, ablata vero motione, possit. Si enim hoc semel
. concederetur, ABSQUE DUBIO EVERTERETUR LIBERTAS ARBITRI4 , nec posset per distinctionem illam sensus compositi &diuisi concordari cum decreto absoluto voluntatis Diuinae, praedeterminantis omnes actus bonos futuros : nec cum ericacia auxilij p operantis gratiar.
Sensus ergo legitimus illius propositionis insensu composito acceptae est, haec duo simul esse incompossibilia, quod nimirum auxilium cssicax ad consentiendum sit in homine, & homo dissentiat. Idem disp.ri . auxit.nu. V. Ad 3. Resp5detur quod potentia potest dupliciter dici proxima S expedita ad opem randum primo, quia nihil aliud requiritur ex parte linsius potentiae, quo in actu primo constituatur ad amialia ter operandum, siue ad volendum & nolendum , & hoc modo liberum arbitrium positis omnibus requistis ad operandum potest POTENTIA PROXIMA ET EXPEDITA