Ioannis Barclaii Argenis Ioannis Barclaii argenidis continuatae

발행: 1627년

분량: 386페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

211쪽

tale quid ei suadentes. Tandem vero detrahere laruam coactus latui deponere pei sonam quam intempestiue assumserat, δc aperire vulnus, quod occultatione iam pene suppurauerat. Accedens igitur confitentem praestitit se reum . falliisque crimen, si quid in honesto amore criminis est veniam petiit, quod se ad ossicia tam exquisitae matronae prae caeteris praedanda off.rret. Et quamuis pauca admodum loquebatur Verba, nec ea tamen nisi cum quadam velut stupefactione& interrumpantibus suspiriis proferre potuit. Oculi eius pro eo perorabant, ac caetera persequebantur, qui in ore amasiae defixi haerentes, responsium aliquod expectabant. Ocu- 'los enim mulieris in tueri non audebat, fulmen inde aliquod velut a Ioue Tonante mezuens. Prima sententia, quam pro se interpretatus est imbecillhs orator, haec fuit, quod ossicia sua amatae non ingrata esse intellexit. De caeteris eam capturam ad deliberandum tempus riem enim matura ex exquisita consideratione dignam esse. His auditis in coelum se subvolasse arbitrabatur Galaetio,factusque audacior, non acquieuit,nisi in as e istud lectistimae mulieris, ausus iam aperte illam & sine nactu syderationis intueri. Die quodam prae 'ereno , Galactio comitatuS congerronibu S. nonnullis, deduxit amasiam, &ipsam quibusdam stipatam

mulierculis, in hortum quendam. cuius tanta erat amoenitas , ut ipsum Venus suis ipsius consevisse videretur manibus. Anemones larga ibi undique seges, quem florem e fuso cruore Adonidis, ab apro percusso inguina, nasci iusterat tenerorum mater amorum. Ab hoc velut argumento desumserunt familiarius colloquendi materiam amanteS, ut iam minore cum rubore alter alteri animum suum detegeret. Cum autem in id unice incumberent utrinque, ut quam Occhillissime amores suos haberent, eoque fine sem

212쪽

semotiores recellus& quasi quaedam Thessala Tempidi

quaererent, ellenir,ut in duas Nymphas inciderent, quas duci Heroes comitabantur: his velut fidelibus custodi-bu lentii sua crediderunt secreta. Nymphas Heroasiaq equabantur non exiguo numero Hamadryades,

quae post se trahebant agmen Faunorum & Sylvanorum, qui cum de quibusdam horti frugibus gustas.sent,inuitatis ad prandium Nymphis, apposuerunt quae

iam anteparauerant cibaria: quorum tanta erat dulcedo,ut apes deserta Hybla & Hymetto huc conuolaturas fuisse crediderim, ipsiosque Deos, ut de apiculis taceam omisso Nectare & Ambrosia de his participaturos ferculis. Hic enim omnia plena sunt delitiis,fragrante aere, ipsoquς coelo meram suauitatem in tam fortunatam terram depluente. Coniunxit se his Musarum chorus, ab ipso usque Helicone monte adueniens, ut in partem venirent amoenistimae sorores huius tam iucundae societatis. Dixeris, conspirasse quicquid Deorum usquam est ad secundandos Galactionis amores. Finito conuiuio in honorem Iouis grande circulatum

est poculum: Dii cum Musis Nymphisque assiimia in

suum consortium Manedela prodeambulauere, ludentes di mille delitias in herba sibi exporrecta facientes, ut vel ipsa gramina deciduosque flores felices se iudicasse crediderim, quod premerentur eorum pedibus, quibus ipsa astra calcare mos esset. Hinc varios lusus iunctim ac separatim exorsi, quos Latinis numeris comprendere non est , id operam dederunt, ut quod supererat diei,hilaritate ac laetitia sepelirent. Vniuersi autem bene precabantur amoribus Galactionis & Manadelae, optabantque prosperrima quaeque, pars etiam operam tuam pollicebatur:& ut verbo dicam, nemo erat in tam numeroso grege coelitum mortaliumque, qui N non j

213쪽

non laeto aliouo prosequeretur carmine amantes, &iis omnia fausta ominaretur.

CAPUT SEXTUM.

SPretis ac valere rufiis prauis invidorum artibin ca lumniisque, qui Manadeia cum Galactione matrimonium impedire nitebantur, mulier fidem dat Iuveni, si in eius conuenturam manumis

ui certus exfri promissorum, tantister acquiescit onesquantur nutiae. Profectio eius

ex Mauritania in Gasitam Prouinciam. QVi Manadelam nouerant, mirabantur tantae integritatis & constantiae matronam potuisse unquam Iocum intra sese dare amori , qui cor eius tam validem Galactionem inclinaret. Quod cum factum sit,non est dubium,quin eo fecerit superbus illo puer, ut ostenderet nihil in toto hoc uniuerso,im perio, potentiaeque suae obluctari posse.Huius igitur arbitrio qui potentissimum omnium affectuum in tua haberet potestate , totam se permisit. Erant nonnulli,tam ex iis, qui ei iuncti erant sanguine quam qui illam nullo necessitatis gradu attingebant: hi conabantur omnibus modis eam ab amorem Galactionem auertere; hos scitissime a se amoliri nouerat,cum nihil praeter osticium faceret aut loqueretur, ut pudore consuli discederent. Et ipse amator,qui se totum amori eius consecrauerat deuoueratque, Obsecrabat mulierem, ne ad animum admitteret malitiosorum hominum susurros, nec se moueri pateretur clandesti

214쪽

L 1 A. IV. PAR s III. 19s

nis initidorum machinationibus,qui non possent offendere aut hedere nisi mentes leues credulasque. Vιuamio mea ixit atque amemin, Rumoresque hominum maligniorum Omnes unius ain nemus asiis.

Noli dubitare, mea lux, quindexteri numinis sua QMductu me tuis mancipauerim amoribus, adeo ut si vel C una vel Fortuna mihi eo nomine indignetur, a tuo nunquam discesIurus sim amore. Noli 5 charissima, ad aures animumque admittere, plenos mendaciorum rumusculos quibus fidem osticiumque in te meum suspecitum reddere laborant, quod quidem nunquam vacillabit aut labescet,donec spiritus hos texerit artus. Has igitur si neglexeris contemserisque fabulas, crede mihi. rumpentur inuidia, qui mera impulsi malitia utriusque nostrum quaerunt interitum. Ego pol satis mirari non queo,qtta fronte si modo frons esse potest in tanta impudentia illi coram te comparere audeant, ut imprimant in doctissimum pectus tuum vel minimam de conis stantia mea dissidentiam. Oportet igitur, ut aut te non

moueritar,aut me,aut neutrum. Si enim te nossent, non aggrederentur rem adeo absurdam , ut tam eruditum

perfectumque iudicium, quale de te omnes tuae actiones profitentur, auderent velle peruertere, quasi multum sis adhibitura fidei hominibus , quorum nota est

leuitas & maledicendi studium. Ego quidem si illis

perfecte cognitus essem,possem eos docere, me non esse ex eorum numero, quorum desideria & affectus humi repunt,aut vilibus capiuntur obiectis: cum mens mea a puero semper ad silblimia adspirauerit,& quae vulgarem captum stiperant. Te aurem,mel meum,cum talem cognouerim ipse mihi ingenioque meo ad alta nato vim facturus sim atque iniuriam, si non considerato honore tuo, meaeque mentis candore, unquam a fide in te

discedam. N a Audiit

215쪽

Audiit haec attenta aure dc animo Manadela; cumque paulum cogitabunda sebstitisset,landem contemtis omnib. rumusculis &susurris, quos no aliunde quam ab inuidia & liuore pficisci satis nouerar,unde velut a putri& noxia radice nihil unqua boni laniq, subnasci potuit,

respondit ei ad eundem modii, ut laetus supra modii Ga- lactio,verba mulieris no alio si solemus oraculaDiuum, exceperit affectu, dominante iam magis magisque in animo eius imperiose Cypridis filio. Tanto autem affe- , ctus est gaudio, ut quid huic amasiae beneuolentiae reponeret, non inueniret, veritus ne inurbani aut ingrati hominis crimine notaretur, Destitutus igitur haerensque tandem omnem sitam gratiam Vicino inclusit osculo , quod arcte impressit labris, quae tam suavem audita sententiam pronunciauerant. Ab eo die, quasi de ipsa Calumnia triumphasset atque Inuidia, opprςssis malitiosis lividisque detractoribus, erecto ingressus est capite , non quidem frontem sed cor lauru myrtoque coronatus. Nunquam videbatur sibi in nocte ambul re , cum haberet iuxta se Solem,cuius perpetuo illustrabatur radiis. Quoties amatam inuiseret ab ea auelli non poterat, neque ipsa sane, quae ei reciproco affectu respondebat, abire ab sese hominem iubebat. Ipse tamen sponte discedebat, quoties tempus & maledicorum inuidia id exigeret, ne calumniandi praeberet peruersis

occasionem.

His igitur ad hunc modum amori casto usque ad inuidiam indulgentibus,vis fati,quae immutabilis est,tempestatem aliquam excitauit,quibus tranquillitas illa Venerei maris non parum perturbata est.Visiim est Reginet ut Galactio proficis cretur , ad impetrandum matris Manadelae consensum, quo utriusque desideriis, speratis nuptiis satisfieri posset. Huic consilio velut Senatus- constato intercessit potens aliquis Tribunus, ne in οὐ-

216쪽

ctum mitteretur. Literae ab Poliarcho veniebant, impc- rantes homini, ut sine mora reuerteretur in Galliam. Indoluit ad hunc nuncium mulier. Postremo cum aliter non posset, consensit aut simulauit se consentire: patientiam enim fidemque satis fi ma esse iudicauit vincula, quibus amantium corda velut adamantino nodo colligari possent, donec optatus plenae felicitatis dies illucesceret. Miserat quidem Galachio certum hominem ad Regem : Sed is ad rem tanti momenti parum erat aptus, substitit igitur in Gallia, aut neglectis aut contemtis Galactionis mandatis. Poenam hanc fuisse iudico, quam fata inflixerunt incogitantiae amatoris, ne posthac homines sine cerebro sibi deligeret, adhiberetque ad tam grauia negotia expedienda. Igitur cum videret se urgeri mandatis regiis, accessit amicam ut ei valediceret. Antequam autem ab ipsa discederet, necesse erat, ut se separaret a se ipso,cum tam aegre accideret ei haec profectio, ut dici satis non possit. Videbat sibi deserendan esse locum, in quo tam suauiter vixerat, amicam in qua etiamnum vivebat spirabatque: neque vero tristitiam quam ob tam insperatum discessum conceperat animo, dissimulare poterat, quin vultu ipso ad moerorem &scueritatem composito, turbata consilia sita fateretur. Postremo cum diu distulisset iter suum, nec imperii regii seueritas dissi tre id diutius pateretur,amplexus ama tiam Galactio, multis verbis testatus est, quam id praeter sententiam sibi conti lageret, se tamen ab amore non antia discessurum quam ab ipsi vita. Dissicile elisci ibenti petie qui, quot lachrymae, suspiaria gemitus interuenerint, cum coharierent duo pectora,vt quasi symphysi coalita diuelli ab se non posse vide-rpntur. Animi autem multo sumi ors nodo collietam e Tant, quorum Vinculum nec ipsa qia iactu mors,omnium

217쪽

rerum extrema linea,rumpere posset. O duram necesi1-tatis legem l haec eadem amantibus amplexandi bassiandique finem imposuit, &ut alter alteri extremum valediceret,imperauit. Ter Galactio retorto collo in oculos amoris flamma scintillantes respexit: ter Manadeladis.cessu tam amici sideris eclipsin passa obriguit,parumque abfuit quin animo licta in terram laberetur. Ad hunc modum separatum est tam generosum par amantium, possisque dicere, vix unquam tam triste factum eue diuortium ex eo tempore,cum primum Amor mortalium corda sagittis suis ferire coepit: imo pene dixerim postquam Puer ille natus est,

CAPUT SEPTIMUM.

PE RIO CHE. Exemplum litteraru- Galactionis ad Umanarium quae quo aspectu illas legerit se interpreta

ta fuerat narratur. VIx unius diei iter progressus erat, cum strenuus a maior annum ab a mica se abfuisse ratus, literas ad eam scripsit in hanc sententiam, Credo ego, vita mea , me tum in me gio moriturum fuisse,cum a re discedere coactus fui, vis me certastes celerra reditus vivum construasset: haec eadem iam quoque mesolitur fulcitque languentem amore tui animum, ut ferrepossim rigorem tam dura'arationis.De Luna perhibent tauathematici, eam quo lon

218쪽

densioribus sentio me inuolui tenebris. Cur te ἰ mea lux unquam vidi, tam cito cariturus iucundissimo vultus tui spectaculo'cur tibi unquam tam propinquus factu0um,paulo post tam immani patro a te auedendus uam vereor, ne eo Vso momento, quo te cognoscere se amare coepi, coelum ipsum in mepariter coeperit fulminare, se omne genus infortunii ιn caput hoc deplueret vix unam gustaui amorissuauitatisque tuae guttulam, o Iorrens amaritudinu vicism mihi exhauriendus es, amissa te tam festiue ex oculis. Vectamen ullo modo metue dum es,ut haec adverse fortunae rigiditin me vel tum unguem ab amore Iutauinlat,aut a priore consillio transversum rapiat, quo tibi me ipsum deuoui, simulque omne meum obsequium eruitium. Indignum me ipsium pronuntiabo,quem

solisti radiussis collustret ite omnis suauitatis se dulcedinis promtuarium non toto penitus amem pectore.

se temporis diuturnitin, quo tibi seruire summam libertatem existimaui,coget te fateri , me eo tempore, quo tibis culos illos porrexi, id omne ea je fecisse, fore, utplenos suo tempore tibi exhiberem fructus. Testor tua ipsius verba, quibuου contra te inussui, me per nihil adeo optauisse, quam ut coelit in mihi contingeret videre selicem votorum desideriorumque nostrorum finem: quanquam iam animaduertam, tardius id rei nosra expectatione. Humeravi ego, si qua fides atque definiui, quot mihi dies in hoc iter in- flumeno arbitrer , ut me consiler se de Meritate reditu mei ad aulam Mauritanicam. Et ego quidem

219쪽

hoo Io. BARC LAII ARCEN nunc geminatis ignibus uror orisfosis calor me cθ- . quit,quem es anni tempus es terra vestra clima faciernte orem inius amorisfamma non tam meum pectus urat quam confimu. Vtriusque ardoris causa mihi non aua quam tua absentia, o meum refrigerium Haec me compellit, quanto possumstudio accelerare Gur meum , ut te quam maturrime videam, tuaque pleniin quam superiore tempore perfruar beneuolen- tis. Sic igitur fac, mea Anima, serua mihi locum commodum, quoprastinae tuae redux gaudeam resitutus

gratia,vi non semel mihi pollicita es. uodyiquis inteflemus es mi stericordiae , ut ese non dubito, fac re

corderis quandoque dolorum meorum, ut se gaudii reciproci inter nos fluxi meminisse queas.

His literis ad amicam missis,Galactio persectatus iter suum abiit, quo ipsum mandata Regis Poliarchi vocabant.

At Manedela Sola domo narret vacua butiβ se relictis Incubat: illam absens absentem auditque videtquGEt νοιat insandumst sufferepsit a rcm: duobus modis amicta:&absentia tam chari copitis, ct malignitate invidorum, qui vel ipsam eius solitudine mi quod rarius in conspect una prodiret criminabantur. Et

calumnias magno quidem contemnebat animo i dolo rem quem corde conceperat ob Galachionis discessumi Contemnere aut ex cutere talia facile non poterat.

Quando igitur crit, dicebat, cum lachrymis ut ad nos red eas alatine n i ὶ quando denuo beabli stillantes humore ocritos incos gratissimo conspectu tui perie mare IgGrai. Imarum quibus velut ab apicina scaturio cca.

220쪽

LI B. IV. PARS III. ror

pite meo prodeuntibus, non tantum genae manusque meae,sed ipsa quoque permaduere vestimenta. Quam vereor,ne flammae amoris, qUO te deperio, omnino exisurant cor meum:&profecto futurum est,nisi ardorem

illum extinguas tempestiuo reditu tuo. Redi igitur, o

charurn caput, reuertere, nec enim alia ratione producere poterit vitam Malledela tua. Quanquam nisi vehementer erro, satius fuerit semel mori, quam tot in singulas horas concerpi lancinariquc doloribus, quo a primo discessiis tui sitstineo momento. His nemo Hippocrates,nemo Podalirius aut achaon malagma commodum imponeti Galactio est, solus Galictio, qui huic morbo mederi potest. Quocunque me vertam,nihil nisi tristia, luctus, moeror, obuersatur oculis meis, quia tu abes, Hoc conclave, Istud palatium,xystus,hypaethra,

horti denique ipsi horrori mihi sent, postquam nul-

quam video amores meos. Omnia loquuntur tuam absentiam, eoqHe nomine omnia me cruciant a filigim

que,cum sine te nihil mihi gratum acceptum esse possit. Hinc cum serrexisset promit chaliam, quam ille testem perpetui amoris ac inuiolatae fidei suo scripserat sanguine, quem cum nunc oculis admotasset, nunc la-htis; o pignus dilectu, iniit, o hypotheca non auro contra, quam mihi reddidit is cui me meaque omnia sum Ina cosecraui religione: reuocate eum si qua potestis ratione,si qua vis aut facultas vobis inest. Interim vos,o itterae', sincerae mentis& fidei indices,qualis in veri. inesse certo debet amantibus, Ioco illius mihi eritis refrigerium & certae spei stipula tio. Uos ego pro eo amplexabor , Vobis pangam oscula, vos eritis reduci testes locupletes, quam aegre &impatienter tulerim eius absentiam ; & ut superiori temporo testes fuistis amoris illius summi in me, ita porro dein-εοῖ narrabitis r=uerso, quantos sustinuerim

SEARCH

MENU NAVIGATION