장음표시 사용
231쪽
quanquam multi nomam cum pauperte quam mendia citate colluctentur, qui non vcrbis Eacti sque suis profiteamur, e regios se in iactationis & vanae gloriationis schola feci ite profectus. Igitur bonus ille Vir pro ornamento habebat gladium, quem non ab latere susipenderat, sed super humerum serebat instar scipionis aut longurii,eo quod domi vaginam se oblitum diceret. Amitius eius talis erat, ut non facile quis e curiossiimis vestiariis eum imitari vellet : quanquam dicerct fuisse vestes illas aliquando nouas: iis si caruillet, horrori fuisset omnium conspectui corpus eius, quod prouide laciniis istis tegebat. Macies homini tanta, ut facile fuisset attento,omnia per ipsam pellem eius numerare ossa. Ventris erat pro ventre locvi pendere putares Pectus,ctastina tantummodo crate teneri, ita toto corpore exactum repraesentabat Sceleton. Istud saltem differebat, quod ad singulos passus in alterum inclinaret latus, unde flexile adhuc corpus sitium, nondum obriguisse ostendebat. Capilli eius pice nigriores erant, paulo teneriores setis equinis. Tanta autem in crescen do fuerat auiditas,ut exhau sto omni cranii humore porrigi nisi ad frontem, promittique amplius non possent. Oculi eius reserebant duo pruna, ex nigro genere, qui longe velut decidui extra frontis alveolos prominebant. Posses etiam carbonibus comparare, quia cilia quibus cingebantur,& palpebrae ita rubebant, ut vivam flammam reprae sentare possent, unde puto illum ignem solitum iaculari in faciem hostium sitorum. Nasus eius
magna me liberabat cura: nec enim verendum erat, ne
nimis breuis esset ad sustinenda in senectute eius perspicilla. Os eius non nimis hians erat a Mi patulum, praeterquam quod tam late findebatur, quam ipsae distabant mandibulae: quoties loquebatur aut aperiebat labra, ita dehistebat inlatus,vi diceres illum velle mordicus arria pere
232쪽
pere sinistram auriculam. Frons homini longa sedangusta,sulcata rugis frequentibus, Ut nouale nudius tertius aratro proicilliana: Genae depressae in eam subsederant profunditatem, ut unaquaeque aviculae nidum excludendis otiis praebere potui sset. Labra inflata &eleuata erant circum os, velut agger aliquis, quo fossa cohercetur, ne transimitteretur humor, quanquam id hoc quidem loco multa eraticum descendens a narium suggrundiis glutinosa pituita , contemto strophiolorumulis,ad usque mentum destillaret. Barba eius erat bifurcata c tribus coloribus artificiose mixta, ex albo nigro S rufo.Lintea eius interula,quae nescio quid antiqui r dolebat,iatis profitebatur,alios ante ipsium ea uses fuiΩse,subscribente huic sententiae colore, qui ex albo in canum aut cyaneum legene uexat, Vt autem ad multa uno verbo pro ipso respondeam, quod haec omnia non essent melioris notae, vir bonus praeliare non poterat. Ad hunc modum pexus ornatusque se mihi obtulit graphicus ille Iberus, & quanquam ossa atque pellis totus esset , insuper&quod ad caetera
male conciliatus : tanta tamen in ipso apparebat arrogantia,ut me vix salute dignaretur. Postremo tamen, elata fronte, alueinquit, Amice. Vultus tuus nescio
quid prae se ferens tristitiae,videtur mihi hominem quae rere cordatum , qualis ego sum, qui possit tibi eximere
latronum caeterorumque inimicorum metum, & suscitare ad hilaritatem animum tuum conuersationis suauitate. Di te sospitent inquam ego, dc si quidem tuis es, ut dicis , peropportune mihi te offers, eoque nomine ago tibi gratias pro humanitate.Caeterum non dissiteor, Galactio,desiderauisse me talem aliquem comitem, qui mihi facundia & urbanitate sua pro vehiculo esset in viae tam laboriosa. Quaero igitur ex eo, quis & unde Zac
ille: quin tu prior mihi prodis quid hominis sis ἰ fierio 3 enim
233쪽
214 Io. BARC LAII ARCEN. enim potest , ut tibi in his oris peregrinanti usui esse
Non eram ego tam rudis,quin intelligerem, satisfaciendum illi esse, si commodum ab eo ferre responsum vellem.Composito igitur ad severitatem vultu, Amice, inquam,vides hominem nobilem & strenuum : me dico,qui iam ab Allobrogum montibus descendo, & peragrata Gallia feror huc studio visendae Iberiae. Vbi ego strenui hominis , & Equitis mentionem feci,ibi mustacem mulcens Iberus,imposita manu in humeros meos,
stitit me ut loqueretur mihi. Ergo,inquit, plus in te deprehendo iudicii quam opinatus fueram,postquam tam persipicax fuisti in cognoscendis meis virtutibus,propter quas apud omnes fere ubique terrarum principes in precio sium & honore. Sed, amissis his,postqaam venisti e partibus Galliae, quaero audiueris ne ibi aliquid de me ρ Nihil ne tibi nat-xatum est,quam fideliter & dextre inseruierim regi meo, Principibusque regni, qui in rebus maxime dubiis &periculosis nullius adeo voluerunt uti opera quam mea. Nec caret haec res manifesta ratione. Tot enim animi
magni atque fortis edidi specimina , ut Vultum meum non ferrent hostes, quanquam haud fere cum vulgaribus,scd ordinum ductoribus , & qui bello plus caeteris
valere iudicabantur,depugnauerim. Confirmo autem tibi, hospes, me haud unquam fere applicasse manum gladio, quam cum internecione quadraginta ex numero inimicorum, ut iam de vulneratis taceam. Ego haec magna patientia audiebam , vim afferens meo ipsius animo, ne superata mendaciorum immani tale modestia mea, offenderem homo peregrinus Pyrgopolinicen istum Profecto,inqiram, vir fortis, putem ego maxime e re fore Regis tui, si huiusmodi hominum,
qualis tu ςs,aliquot centurias habeat. Quod si iis ipsum
234쪽
inundare contingat: iam. ego eum potentissimum omnium in orbe hoc regum existimabo. Non erras,inquit ille, o hospes: adeoque laudo te, qui gentem nostram merito suo magni facis. Quanquam illud quoque
fatendum est, fuisse in exercitu nostro perm ultos minime ignavos , qualem te esse iudico nec enim te hominem strenuum cordatumque esse negauerim, caeterum paucos filisse,qui vel ipsi se suo iudicio mecum conferre ausi fuerint.Quem enim tu me esse arbitraris p aut quid mihi factu putas dissicile ρ nunquam ullus conflictus inter hostes ac nostros intercessit, in quo non mille milites sola umbra mea obtexerim,ut iam nihil dicam de tribunis ac centurionibus qui egregie secum agi arbitraba turina cum res venisset ad manus,sebclypei mei margino latere potuissent.Vidisses illos ad me gregatim confluere, & velut apiculas ad flores,olim cum Ver est, quoties
extulit θ raucostrepuerunt cornua cantu. Adeo autem me exhorruerunt adueris acies, ut aliquo
ties mihi necesse metit in illo bello mutare vestem habitumque. oties enim speculatores vel procul agn
Uerunt arma mea,dato ligno cohortibus stiis , continuo
illae se receperunt,nec nobis pugnandi fecerune copiam. Aut si constiterunt manusque conseruerunt', in quam partem ego impressionem fecissem, cedebant uniuei quos deinde in media prauiantium acie densisque cuneis quaerere mihi labor erat. Neque pol vereor,ne Vanitatis arguaricum dico, non esse in toto hoc uniuerso ullum mortalem quo rex meus minus carere posui in exercitu quam me. Ambiodorix tuus haec tibi omnia fusius narrare poterit, quem iam recta via peto,Versan tem cum Iberorum rege: de quo nequaquam dubito, quin digna meis virtutibus sit redditurus praemia. De te, hospes, Vere narro, tuam societatem minime mihi
235쪽
grauem fore,de quo non ambigo quin sis vir bonus:nec tibi detrimento fore credas velim si una ambulemus. Quisquis enim viderit, metui curam gerere, nemo erit qui non te colat diligatque, etiamsi tibi parum aequus fuerit. Nemo enim malam apud me mire volet gra
Sero tandem intelligo, respondi ego, singulari coeli prouidentia & fauore ipsius fortunae nos hoc die conuenisse. Secundum autem seperos me tibi plurimum debere fateor, qui tua mihi tam humaniter offers ossicia. Ad aulam Regis te proficistentem lubenti sequar
animo,sperans me ibi inuenturum rationes quibus tibi animi mei gratitudinem ostendere queam. Eadem opera discam , an tanti in Regia aestimentur merita tua,Vt
ipse narras & an ea, quae tibi optimo iure debentur sit
Novi enim principum sensius, qui caeteros omnes mortales deuinctos obligatosque sibi arbitrantur,adeo, ut si ii,qui sub eorum iunt imperio, anguinem pro iiS vitamque profundant, debere eos omnino Ita facere it dicent, ne ullius remunerent fidem aut industriam, nisi magni alicuius viri intercessio faueat miseris. Hanc rem ego prae caeteris considerandam ex Mimo. Euaxiclamabat subridensThrasis iste. Tu vero 5 hospes quid cogitas,quod Noctuas Athenas EPutasne mihi prudentia aut consideratione alia opus esse ad hanc rem,quam ea qua hactenus feliciter usus sumὶ aut commendatione alia ad obtinenda condigna virtutibus meis praemia,quam fota nominis mei professione 3 Hoc enim solum trepidare coegit atque tremere integras hostium Legiones, quae se regi meo opponere ausae fuerant. Istud mihi securus credas velim , hospes, Regem, Vbi me praesentem conspicatus fuerit, magis laboraturum, ut clxra dilationem meae satisfaciat petitioni, quam
236쪽
quam me,ut ab eo quae volo obtineam. Sed esto sane, sint qui fortibus nobilibuscii viris iniquiorcs, non eam quam debent eorum virtuti habeant gratiam: ego institorem haud egero,neque me ea causa rupero. Haec enim machaera ditiorom me faciet una hora, quam Regem meum omnes aurifodinae inRegno P cruano Noui Orbis toto septennio. Vt autem dictorum meorum fidem adstruam, scito, me aliquoties, cum milites nostri cum egestate aut aliis
nec ssitatibus colluctati fuerunt. sub specie animi gratia deambulandi ad hostem acccssisse, sbloque machaerae meae fulgore, qui erat Clarior quam Solis radii esse olent olim cum studum est eos ita exterruisse,ut aufugerint, relictis omnibus impedimentis, quae abducta inter mileros illos distribu 1 v-
Ego cum illum considerassem pressius :Cur ergounqt io. halotius Lacernas ZCerte vestis tua nihil tale loquitur, neque ulla ex parte respondet gloriosis factis tuis. Atqui apud nos mos obtinuit, ut Dux exercitus aut Imperator eos, qui prae aliis fortiter fecerunt, aut corona aurea, aut hasta pura, aut phaleris,aut denique aliquo argenti modo soleat re
Remunerare reposeit illep nouerunt coelites, illos haec omnia mihi liberaliter & .sque ad inuidiam praestitisse. Caeterum quoties mihi percipienda essent praemia illa,& se obtulissent egeni aut calamitosi milites, o mnia illis indulsi , ad fortia mea facta liberalitatis gloriam magno animo adiungens. Et quaeso te per ipsum. artem, quid potuissent illi homines rependere dignum meis meritis p imperatorum hoc est aut magnorum Resum,ut reddant talibus viris dignos honores ; caeteri O
237쪽
mnes quicquid dederint, minus erit. Nos Iberi non habemus in more positum, superbire in amictu, gnari, gloriam & valore no situm esse in vestibus. Ego a puero ita educatus sum a meis parentibus,ut non curarent quibus laciniis tegerent membra mea,dummodo animum formarent ad fortitudinem & contemnenda pericula. Vestium Attalicarum amuentiam & eiustia odi munditias,quae mulieribus potius conueniunt, quam viris fortibus,ex alto me despicere docuerunt,illisque relinquere, qui in Gynaeceis puellaru elegantia sua captant gratiam .Faxit Deus ut tempus ferret, quo te in arcem patris mei deducere possem. Quantis ille te excepturus esset honoribus i quantum ibi visurus esses seruorum, splendoris,diuitiaruml
O Raculum in minore omnesiarum Insularum magna celebritatis, consultum ab GArchombroto quid responderit. Ossertur ei Elise,quam satim agnoscit, quanquamsub peregrino starili amictu titentem. TV nunc mihi porro expone Galactio, quid tibi videatur de hoc meo comite i aiebat Archombrotus: nunquid lepida narratione me deliniuitniunquid egregie fecit, id quod facundum comitem decet, ut nugis fabulisque falleret tempus, simulque leuaret itineris molestiam λEgo porro cum intellexissem, euasisse Elisam ex Arcis custodia, ut deprehendi postmodum non
potuerit,&si permulti emisit fuissent,.qui illam peruestigatam
238쪽
stigatam ex fuga retrahereiatmihil mihi adita regia opus esse iudicam,valedixi Nugitiedulo Thrasoni meo;cumque non dubitarem quin fugitiva virgo, deserta inimica terra, alio securitatis ergo profecta fuisset, statui illam
perquirere,ubicunque lateret gentium.
Forte obtulit sic tempestiue nauis, quam ingressus,viventorum 8c tempestatis in has oras compulsius, ubi continentem tenui, illico oppidum ingressiis sum. Ibi intellexi, Summum loci Sacerdotem pollere facultate vaticinandissolitum consulere famosum admodum Oraculum, ad quod multi undique ξ tota Iberia solerent confluere homines , magnamque apud vicinas gentes loci esse reuerentiam. Ingressias comiter salui.iui Pontificem, dissimulataq; conditione ac prosapia mea quantum poteram supplex rogaui hominem, ut sciscitaretur
ex Oraculo, ubi nam terrarum aut gentium recuperare
possem dilectissimam meam, quae sela possideret animum affectusque meos. Ad hanc meam petitionem ingressias est homo angustum delubrum, quod totum ex solida rupe excisum erat,opertum dumetis virgultisque: vestis erat stola candida ad imos talos dem l ssa,dextra praeferebat virgam e spina alba. Vix ingressi is fueram locum sacrum, cum verba quaedam ex imis adytis tenui prodeuntia sibilo animaduerti, quorum haec erat
Recipe mentem,calamitose lempsit: neque enimes amator sine amica. uod quaeris haud longe a te abest noli igitur te ipsim fatigareperuestgan .caetera quae tibi narrosic habent. Super margine fontis cuiusdam Vir quidam,qui vir non es, nectit corosiam gramineam,qua te donabit. Elasatisfaciet cateris desideriis tuis. lac cum protulisset oraculum verba, conticuit. Caetcrum
239쪽
21o Io. BARC LAII ARCEN. Caeterum mihi haec omnia Sibyllae foliis obseurioia videbantur, diuque mecum disputans ipse, non expediebam responsi sententiam. At Pontifex qui videbat me supra plebeium captum assiugere animo misertus mei, vetuit me afflictare imposterum super sensu Oraculi,
se fore mihi interpretem. Haec locutus apprehensium manu deduxit intra suas aedes, ubi me sim mis excepit honoribus. Recipienti mihi poculum e manu seruuli mira res coligit. Conieceram in eum oculos,nec ab hominis dimouere poteram facie,& quanquam ipse dccor&honestas mihi suaderet, auertere nullum ab alieno mancipio,frustra tamen id erat, haerentibus nescio quo modo in illius obtutu oculis. Tandem mihi ipsi visiussum eum nosse,qui mihi scyphum porrexerat.Noucram me faciem illam alias quoque vidisse quanquam non ea vis esset imaginationis,ut scire possem quando aut ubi. Paulo post cum consulerem memoriam superiorum temporum,incidit mihi, lineamenta illius non multum esse dissona ab Elisae facie : id tamen me perturbabat, quod arbitrarer me adolescentem videre non Virginem. His cogitationibus totum coenae tempus consumsi, se gensque ab epulis non poteram quiescere, ita me reco datio Eliis sine intermissione stimulabat, nec aliter assectus , quicquid super erat diei, totamque noctem sequentem irrequietus exegi,cum nihil meis praeter line, menta faciei Elisae, obuei saretur oculis. Mane facto repeto domum pontificis, qui me secum in sacram aedem deduxit, ut interessem sacrificiis. Ibi se denuo mihi obtulit is, e cuius manu superioris diei vespera poculum acceperam: cumque faciem illius considerare accuratius,nachiis ad id sussciens tempus, magis
magisth mihi visus sem,non alium me quam ipsissimus nEliis intueri vultum, adeoque illam ipsem siub virili habitu latentem. Haerente me velut obstupefacto in eius
240쪽
contemplatione, ipsa ad latus meum propius accedens vicissim me intuita est, natantibus in lachrymarum vndis ot ulis. Mihi creditu non tantum dissicile,sed & factu impossibile videbatur, illam inter seruos& mancipia offendere ἰ illud vero etiam absurdum, mentitam adolescentem virili habitu incedere, quem ubi nacta fui siet
ego comprehendere animo non poteram. Substiti igitur in eo loco, donec Pontifex cum omni suo comitatu delubro egrederetur. Ibi ego abiiciens me ad basin altaris coepi precari numen tantis cum gemitibus & suspiriis, ut totum antrum reboaret. Sacerdos audito mugitu illo, conuersus ad se
uos qui sequebantur, imperauit, Vt unu S ex Cort m numero curreret in delubrum, meque commonefaceret,
ut modum ponerem querelis lamentisque, neque vim numinis in me irritarem importunis &trastibus eiulatibus. Ibi seruus iste, quem habueram in coena superioris diei ministrantem ad mensain: quem videram paulo an te magna cum deuotione adflantem sacrificiis r qui me lachrymantibus oculis adspexerat, pramertenS caeteros curi, accurrit ad me in Templum. Vix pedem intra limen tetulerat, cum inquit: Noueris 3 Rex maxime, nihil opus esse importunis fatigare coelum precibus. Praeterquam enim quod Pontifex parum aequo animo fert, non video causam tantorum gemituum & lamentorum, postquam coelestis prouidentia tanta tibi offert facilitate quod qlveris. En adsum tibi Elisa tua, i beneficio Palladis virgo conseruata sum, sponsa tua, spes ac incolumis cura & benignitate Iberorum Reginae. Quod superest moneo te, ut magna cura & prudentia hic 'erseris, ne quis mortaliu m resciscar qui iis .Sed nec diuulgare te velim,quae ego lim. Conse ua me tibi integram, pudicam, inuiolatam, donec per