장음표시 사용
341쪽
& stiperliminaria myrteis laureis'; ornatae sertis, Hymenaei festum loquebamur. Ipsbs vero Reges, Principes, illii stres Matronas puellasque magnificentissimo .pparatu incedentes videre, miraculo simile erat. Perstrepebat uniuersa aula hymnis, cantionibusque in honorem Iunonis Zygiae, Veneris, Amorum : Vocatur Hymenae u s, m l li re s ca n ta ba tu r: Hymen o Hymense Hymen a D. O mnia plena er Mat votis,carminibus fiscenninis, laetis acclamationibus.
Est in mia iaciuitate Templum peruetus, Iunoni Reginae sacrum quod ipsa antiquitas, testante annosa hedera, quae amb: tiosa luxuria per aspera parietum, omneΩque fenelirarum fornices serpens,ipsas lucis admissurassa iis obumbrat corymbis venerabile facit. Attollith cie collis modicae quidem altitudinis, ita tamen, ut circiter triginta gradibus ad id ascendendum sit, donec pirueniatur ad vestibulum &aream, quae satis lato spatio eχtenditur ante ipsium templi ingressum. Huc frequenter itum est. Praeter reges quicquid erat virorum illustrium, matronae virginesque ad huius ceremoniae solennitatem vocatum fuerat. Iuventus sponte conflixerat, caeterique, quibus res non est peregrina Amor. iInuitauerat regina,annitente potissimum Poliarcho, etiam Alchombrotum, misso Ruscinoiaem oratore, qui vix duabus horis ante celebritatem huius actus aduenerat. Ties igitur reges cum conuenis lent, sitius cuique pro dignitate assignatus est considendi locus. Ibi sacerdotes,cum in nudio constituillent altare mobile, inauratum, obtulerunt super id victimas, & adoleverunt incensi. De murmuratis usitatis precibus,&peractare diuina , summus pontifex cyathum aureum lacte plenum porrigit Regi Balearicarum Insularum , reginae
342쪽
Patri. Acceptum cum sienex filiae tradit,iubetque , ut obseruata consuetudine patria si fi quem vellet eligeret
maritum. R gina accepar pateram,fecitque vota, inuocatis cupidinibus mille, mille amoribus, deliciis omnique Venereo exercitu.
Adstabat calamitosus procorum chorus , exiliente unoquoque ad singula reginae verba,& ad singulos motus, quos ipsa corpore edebat,arridente. Stulti, qui omnes sibi nescio qua vana spe promittere audebant, quod non nisi uni contingere poterat. Sed ita est amor, nec si aliter sit,amor vere sit. Postquam finiuit solemnes preces,conuertit se in orbem, ita ut ipsis intueretur re ges: moxque directis in circumstantium coronam oculis, simulabat se quaerere,quem maritum appellaret. Ibi ingens formido corripuit Gelanoi em, ut omnibus trem ei et membris. Verebatur enim, ne mobilis muliercula de in amore parum constans, in tanta Illustrissimo- Tum iuuenum corona,alium quempiam tacitis sibi designasset oculis,cuius fascinata pulcritudine, priores Gela noris sui animo excussisset amores. Sed Panicus hic erat terror. Cum enim prope ad Poliarchum venisset, iuxta quem stabat Gelanor : omnium dubitationem &somma celeriter distussit. Poculum enim cum ipsa delibastet,porrexit ei,ridente ac hilari facie, ut tot excantamenta oculis suis combiberit Gelanor, quam pultas
lactis ore hausit. . Ad hunc modum Gelanor iste, frater Poliarchi collactaneus, fidus eius in periculis Achates, itinerum laborumque socius,Iberiae rex factus & ab uniuersis con-falutatus fuit: qui & Reginam sipons m suam e templo honorifice in Palatium reduxir, postquam Sacerdotes Oblatis sacrificiis dc peracta de more diuina re , gratias superis egissent. Tantum autem aberat, Vt nouos hos quamuis immensos honores quisquam Gelanori inuidere a
343쪽
deret, ut plerique ordinum maiorum gentium inter Iberos ultro accedereio ad Poliarchum, laudibus eum ad coelum vehentes,quod Iberiae regem dedisset ad suarum virtutum exemplar imbutum institutumque. Post conuersi ad Reginam,agebant ei gratias, quod maturo iudicio nobilissimum mortalium & maximae spei iuuenem maritum sibi elegisset. Rivales autem Gelanoris aut vere acquiescebant, aut sipem fronte duntaxat serenabant,contenti, quod homini extraneo ea contigisset felicitas. Neque enim aequo animo laturi videbantur, si unus aliquis , quibus par natalium splendor, eaedem opes atque dignitates in regno patrio contigerant, cae teris praelatus fuisset. Electo autem homine peregrino, facilius ferebant,sublatam inter eos aemulationem. Certatim igitur accurrentes, cum dexteram nouelli regis deosculati fuissent, gratulabantur pro peritati eius, nec grauate fidelitatis praesta
344쪽
PARTIS TERTIAE LIBER S E ATUS CAPUT PRIMUM.
PERIO CHE. DEleiis Iberorum ad radices Pyrenaei montis coopiis atm de vicIoria 'barchi nuntim Mas liam perfertur. Regina inauritania laonisba orRexonetam inunt in eadem uia urbe. Elisa vise rege Tunetano Barbaro,a quo Iam male habita fuerat,magna in eum excandeficit iracundia: posumo tamenpersuasa, delictorum et fuit gratiam.' IIcto caesoque A rgantonio, profligatisque aut interis
V emtis vel captis Iberorum ad Ruscinonem oppi dum copiis, Poliarchus & Archombrotus imperarunt Gobri ut celeriter profectus Massiliam , torum oppi-x dum
345쪽
dum laeto victoriae bearet nuncio. ad luminam celeritatem reliquisecit, donec Mailiti amperuenit: minor tamen ad eius aduentum populi con- cuisus fuit, nec lati S amplis exceptus est honoribus, quod causa aduentus eius parum liqueret: nullus enim prasecesserat lecundi practi ita rei bene gcsta nunc rus. Ctim alitem quid factum futilet nariasset, incredibile memoratu est, quanto gaudio UD meria fuerit des bii . cuinas', nemine sibi ipsi satisfaciente in testifidanda animi sui laetitia. Vereor eriam, ut fidem inuenturus sim , si expostero, quo pacto fuerint aff. chi plerique omnes Maistiae vi Dentes,quias eum diem inter spem& metum susper sis auimis ambigui pependerant, gnari, quam insertus sit bellorum exitus. Audito autem, cauis hostibus vicisse Poliarchum, abiecta omniformidine , publice epulabantur nullumque genus omittebant hilaritatis. Pro secto in expeditionem tam formidabilis belli Polla cho , quanquam viri qui in ciuitate erant, neque palatium desererent siue Regiam , neque forum aut commercia: matronae tamen dc minor aetas, quibus plus octierar,minus laborum, a Templis non discedebant, sed amplexae statuas a summo mane ad noctis primordia
conceptis Verbis vota nuncupabant.
Suspensa ad hunc modum ciuitas primo nuncium accepit,sed valde obscurum dubiumque. Duo milites Lemannenses reuertentes domum e praelio , cum pex Carpentoractensem agrum iter fecissent, dixerant aliquid de caesis hostilibus copiis. Parum his est adhibitum
fidei,cum vel ba eorum auribus acciperentur, non item animis. ReSenim tam rara, tam desiderabilis, tam dissicilis factu temere credi non debet, sutim a prudentioribus.Nota erat Argamonii potentia, notum robur miliatare,noti Iberorum astus,quos citra sanguinem vincere
346쪽
non erat. Sc d &ipse celeritas nuncii tam tempestiui fi
dem minuebat, cum autumarent omneS, rem tanti mo
menti ita cito confici minime posse.
Paulo post scripserat ad Timandram reginam praefectus Narbonenus oppidi, quid ipse e duobus illi Lemannentibus intellexisset. Erat ei, qui epistolam illam ferebat, per medium transeundum forum. Populus, qui tale aliquid olfecerat,concurrebat cum impetu, 'scilicet ut sisterent tabellarium, cogerentque edisserere , quid noui ab Aquitania 3 quod cum non sirccessisset, multo maior confluebat multitudo,ad portas praecipuae Arcis, ut cursori necessa fuerit, vi aperire sibi viam , &per densos obstantium perrumpere cuneos. Reginae, cum aper tis litteris de victoria accepissent, supra modum laetabantur, quasi rem ita habere, uti perscripta fuerat, minime dubitarent. Aliae gaudebant quidem, sed subdubitanter. Erant qui omnem verbis praefecti negarentfidem a V bi autem rumor in urbem perlatus est,adesse ipsiimGobriam: ibi demum maior concursus populi pene elisit hominem, quod crederent, certi quid ab eo se acincepturos. Quosdam nimia distendi cupiditas longius prouexerat, ut ad tertium lapidem extra urbem progres si ei fuerint obviam. Ingrellus Vibem Gobrias inter confusam istam multitudinem prestantium se inuicem atque elidentium, re cha aulam petiit : Sciscitantibus obuiis partim ex ipso partim ex comiti b. eius subinde, nec sine molestia, satin salute 3 Victi tande importunitate percuctantiu , dixeruit Exercitu hostili fustim, ducibus partim cauis, partim captis, Legiones Gallorum saluas & incolumes, Poliarchum & Archombrotum egregia potitos victoria: unde dicto citius fama per omnem ciuitatem sparsa es clim
347쪽
dum laeto victoriae bearet nuncio. Pioso tus hic nihil adliimmam celeritatem teliqui fecit, donec Mau liam peruenit: minor tamen ad eius aduentum populi concutius fuit,nec latis amplis exceptus est honoribus, quod causa aduentus eius parum liqueret: nullus enim prae cesserat fecundi pr*li ioc rei be ne gesta nunc rus. Cumatitem quid factum fuit let na assidit, incredibile memoratu est, quanto gaUdio uniuerta fuerit delibuta ciuitas, nemine sibi ipli satisfaciente in desilitianda animi sui laetitia. Vereor etiam,vt fidem inuenturus sim , si exposuero, quo pacto fuerint aff sti plerique omnes Massiliae vi Nemes,quiari eum diem inter spe in& metum suspensis auimis ambigui pependerant, gnari, quam intertus sit bellorum exitus. Audito autem, caesis hostibus vicisse Poliarchum, abiecta omni formidine , publice epulabantur nullumque genus omittebant hilaritatis. Proia secto in expeditionem tam formidabilis belli Poliarcho , quanquam viri qui in ciuitate erant, neque palatium desererent siue Regiam , neque forum aut commercia: matronae tamen dc minor aetas, quibus plus octierar, minus laborum, a Templis non discedebant, sed amplexae statuas a summo mane ad noctis primordia
conceptis verbis vota nuncupabant.
Suspensa ad hunc modum ciuitas primo nuncium accepit,sed valde obstiirum dubiumque. Duo milites Lemannenses reuertentes domum e praelio , cum peT Carpentoractensem agrum it et fecissent, dixerant aliquid de caesis hostilibus copiis. Parum his est adhibitum
fidei cum vel ba eorum auribus acciperentur, non item animis. Res enim tam rara, tarn desiderabilis, tam dissicilis factu temere credi non debet, saltim a prudentioribus Nota erat Argantomi potentia, notum robur miliatare, noli Iberorum astus,quos citra sanguinem vincere
348쪽
non erat. Sod &ipse celeritas nuncii tam tempestiui fidem minuebat,eum aut trinarent omnes, rem tanti mois menti ita cito confici minime posse.
Paulo post seripserat ad Timandram reginam prae
sectus Narbonensis oppidi, quid ipse Θ duobus illi Lemannensibus intellexisset. Erat ei, qui epistolam illam ferebat, per medium transeundum forum. Populus, qui tale aliquid olfecerat,concurrebat cum impetu , 'scilicet ut sisterent tabellarium, cogerentque edisterere , quid noui ab Aquitania' quod cum non sirccessisset, multo maior confluebat multitudo,ad portas praecipuae Arcis, ut cursori necessa fuerisivi aperire sibi viam , &per densos obstantium perrumpere cuneos. Reginae, cum aper tis litteris de victoria accepissent, supra modum laetabantur, quasi rem ita habere, uti perscripta fuerat, minime dubitarent. Aliae gaudebant quidem, sed subdubitanter. Erant qui omnem verbis praefecti negarent fidem V bi autem rumor in urbem perlatus est,adesse ipsiimGobriam: ibi demum maior concussius populi pene elisit hominem, quod crederent, certi quid ab eo te accepturos. Quoidam nimia discendi cupiditas longius prollexerat,vi ad tertium lapidem extra urbem progreuia ei fuerint obviam. Ingrelliis Vibem Gobrias inter confusam istam multitudinem pressantium se inuicem atque elidentium,re cha aulam petiit : Scistitantibus obuiis partim ex ipso partim ex comitib.eius sibinde, nec sine molestia, satin saluae3Victi tande importunitate percuctantiu, dixeruit Exercitu hostiumstim,ducibus partim caesis, partim captis, Legiones Gallorum saluas & incolumes, Poliarchum & Archombrotum egregia potitos victoria:vnde dicto citius fama per omnem ciuitatem sparsia es iatim
349쪽
quisque qΠae audirierat, vicino amicoque sito, non sine additione, ut fit, narraret. Perualerat iam popularia obstacula, inque Palatium penetrauerat GobriaS,Reginis ad Rentum eIus anxie expectantibus, cum ad conspectum hominis concurrentes mulieres eum velut corona cinxerunt: & Timandra
quidem,uiueret valeretne sibi tali usp quarebat: Argenisi desponsio percunctabatur : Elisa Importunior etiam ain moris vehementia, omnium primo de Archombroto sponso suo respondere eum volebat. Expedivit Gobrias, quas habebat, litteras, ut eae perlegerentur audientibus
mulieribus uic aequaliter satisfactum est omnibus. Lecta epistola,caetera quoque de acie hostili,de obsessione opiapidi,de tentata & punita proditione, de insidiis,de praelio, de suga Iberorum deque victoria Gallorum plenius persecutus est, applaudentibus homini non sola aula, sed & Senatu regio, omnibusque qui conuenerant, adfatiandum nuncii iucunditate animum. Animaduersum est prae cunctis &supra modum laetitia exultasse Elisiam, ruce non dissimulabat muliebri quadam impotentia, esiderare se videre mortuum illum, qui se captiuam tam immaniter in regno suo tractauerat, cui Iam Rex Siculus, siponsus suus tam illustre mortis persoluisset stipendium. Gratulabatur interim S applaudebat reginae Iberorum, quae tam rigido mariti & male fano dominatu exempta suisset, trucidato Sponsi sivi manibus Ty
Paulo antequam gratissimus nuncius istius victoriae Massiliam perlatus fuisset, appulerat in portum Mauritaniae regina comitata rege Tunetano. Iniquo animo ferebat Hyan ista, tanto tempore nihil de Poliarcho ad se afferri & Archombroto. Audiuerat aliquid, subobsture de copiis militaribus,quas rex Iberus magno num ero conscripserat , ut cum iis se in Galliam infunderet. Pende
350쪽
dens igitur animi, impatienter ferebat quicquid intercedebat morae,adeo,ut desiderio audiendi, quid de Eliasi & Argenide seret, infesto mari se crediderit, & secundis usa ventis magna celeritate Massiliam appulerit. Obviam huic factus fuerat rex Tuneranus, rediturus domum, postquam persecutus fuerat naues aliquot Piratarum, qui facta excursione in regnum eius,propinqua littori loca sipoliauerant, captis abductisque multis in seruirutem Numidis. Hos adortus Tunetanus, cum duas eorum triremes cepisset, suosque omnes receptuset,l: eius conuersis elis in regnum redibat. Cum autem procul agnouisset arma regni Mauritaniae ciam classem sibi offerri laetatus,demitti antennas iussit, ipse Capham actuariam ingrestus, ad triremem Praetoriam properauit. In hanc postquam receptus est, salutata regina, quae esset ratio illius itineris intellexit. Nauigaturum lavia a professiis est rex, uratisfaceret Elisee de iniuriis. quibus eam in regno filo affectam noueis rat,quanquam iam praemiserat Oratores suos,qui ad reginam,quam tunc non nouisset, excusarent. Iam intrauerant portum, iam iactauerant anchoras,
inque terram egressi fuerant: cum Elisa viso rege Tunetano, memor eorum quae ab ipso indignissimis modis perpessa fuerat,excanduit adeo,ut mutato colore faciei, paru abfuerit quin intra brachia matris suae licta animo, concideret. Ingentis enim periculi recordatio, e quo vix magno labore euaserat , adhuc veteri formidine implebat puellae pectus. Successit metui indignatio, succensa bile orta, unde admodum perturbata animo, ne sensus quidem suos in potestate habebat. Sanguis insuper ad conspectum tortoris sui, e venis δc exteriori bus corporis partibus ad cor,principium suum,metu refluens, nitentem virginis facium roseo colore destituerat, Vt buxo pallidior appareret: contra generosus ille