장음표시 사용
501쪽
nis oriebantur , qui eamdem perpetuo dividebat a provincia Carthaginiensi Lusliana' , donec tandem in mure influeret. Ergo quum Gothorum temporibus tot suerint in Hispania metropolitae , nemini dubium esse pos sit, quin eorum aliquis primatum. totius Hispaniae tenuerit instar patriarchae : & hunc sane existimo suisse Archiepse Toletanum. Faus primatus tria ego reperio non obscura Copu T argumenta atque indicia : unum quidem , quod T. ψέxδ0 P letum urbs regia suerit , atque appelletur ἔ quae ob eam caussam hoc insigni honore adiecta est, ut quemadmodum ea urbs ceteras . omnes Hispaniae civitates dignitate antecedebat ita quoque eius urbis episcopus reliquos omnes. Hinc cap. 6. concilii. VII. statutum atque de-Viς Ri ςP cretum lego, ut singulis annis episcopi vicini & suNlis annis vi--a letum irent, Inter cetera , episcopum videmsitent Tolsis caussa , quod privilegium nulli alteri metropolitae sciatanum ar- mus esSe concessum. De Toletano vero episcopo sic le-chiepisco- gimus loco citato et i Placuit, ni pro reverentia Frincia Pum ae regiae sedis honore, vel metropolitani civitatis jsius consolatione , convicini Toletanae urbis episcopi , qui eiusdem ponti icis admonitionem aGFerint , singulis per an-ηum mensibus in eadem urbe debeant commora i. Messi vis ae vindemialibus femur relaxatis. I ... II. argu - Alterum argvinentum i inde sumo , quod episcopo mζRxum Pri Toletalici tamquam primati 'Leta fuerit olim facultas cecteros omnes episcopos confirmandi , & praeficiendi eccle siis, etiamsi suifraganei mn essent, modo 'eoSdem reX , .nOIninasset prius. Sid enim legimus: capite 6. eoncilii
XIL Toletani : , Placuit omnibus μὴtyicibuὶ Hispariae 3 atque Gallistae , salvo privilegia unius duxque Frovinciae , ut licitum maneat deinceFs Toletano poni Vici, quoscumque regriis potestas e geris , is iam diui Ioisiani pontiscis iudicium dignos esse probaeterit, in quibuslibet
502쪽
i ze tium i denique argumentum.' inde accipi, possit iquod , licet omnes episcopi unctio,i regis interessent, Io- III. argum. letanus episcopus eam curam habereri maxime quasi: princeps & caput ceterorum T quod explicuimus, 'quum de regis unctione tractaremus Paullo Superius. - -- Ex tribus. citatis locis tria , . quae . diximus , argu menta capiuntur, quibusinon obscure essici videtur, Imismatum Hispaniarumis penes : episcὀpum Toletanu in exsti tisse. λ' autem tempore i primum id coeperit , non sa- Q. tis coniicere possum ex aet is conciliorum Toletanortim. Quo tempo- Arbitror tamen ab eo tempore coepisse hunc primatum, re coeperit quo Toletum urbs regia esse coepiti Atqui talis iam erat initio Reccaredi regis, quod' constat eX praefatione Ci' . ioco 3cilii III. Toletani. , ubi 'an hune modum Sc iptu inreperio : Haec sancta synodus habitat est in sancti vitate regia Toletana. Quamobrem: cum christianismo Gothorum , Ut arbitror , coepit Toletum esse urbs reagia . & eius episcopus primatum Hispaniarum obtinuit Eoi enim, tempore iliam sedem ad luitam reges sibi de legerunt r. Si ideo conati sunt eamdem pro viribus no
bilitate atque honore decorare. i . . ..
N Emitii dubium esse arbitror, penes reges Hispa Restes no-
niarum , esse hoc tempore lacultatem ' eligendi '& stri episco-ncimthandi episcopos ad ecclesias, liberaIitate summorum pum nomi-pbntificum , privilegio ab eisdem collato. At vero u- nant. trum tantumdem acciderit temporibus Gothorum , dubitant multi , nec sine ratione. Ego vero , quantum ex histoeriis conciliorum, letanorum potui accipere, Pro com Dedi v -
to habeo. hanc eamdem tacultatem ab 'mitio agnoviSSe Gothi nomia
503쪽
gerent atquei nominarent ad ecclesias , nisi quod modo I episcopos pontifex confirmat, olim minime. Haec igitur forma in episcopis creandisi in Hispania observabatur Gothorum aetate. Rex nominabat episcopos metropolitano; ille vero diligenter inquirebat , dignine, an indigni es-Sent episcopatu . quos reges nominassent: & quidem quos dignos ire periebat, praeficiebat: ecclesiis , indignos autem improbabat; dc renum labat regi, ut pro eis alios, qui Non adiba- digni essent episcopatu , sussceret. Nequet, quod ego tur ponti siex eXislimo , ad eam rem sententia pontificis spectabatur, quum opi- sed ne requirebatur quidem. Id vero servatum est in Hi- ὰ ς. initio. gni Gothorum . conversorum ad fidem,
os . l. 'a tempore inquam Reecaredi. ;ὸ ac licet tempore tavigii
regis in concilio XII. Toletano, quod ostendimus Superiore prox mo capite, statutum ac definitum sit, ut e piscopus Toletanus praeficeret ecclesiis, quoscumque principis auctoritas nominasset , non ideo ademtum est suum ius ceteris metropolitis , quoniam id fiebat salvo .privilegio uniuscuiusque provinciae .: hoc est aliorum metro- Politarum ν quorum singuli singulis provinciis praesed ii erant. Et praeficiebant ecclesiis, quos rex sibi sumaganeos episcopos nominasset. Etenim infra trium mensium spatium electus aditurus: eris proprium metropolitam , ut ab, , . quae Perimoni ad officium , instrueretur. Intra id autem tempus praeveniri poterat a Toletano episcopo , & praefici ecclesiae , manente privilegio eius metropolitae, quod itidem fiebat privilegio pontificis , ut is
' honos Toletano episcopo haberetur , adnuentibus etiami episcopis IHispaniae. Haec autem omnia , si intendamusi tantisper animum , non difficile doceri possimus cap. 6. concilii XII. Toletani , in quo sic scriptum est: Placuit omnibus Fiscosis Hispaniae atque Galliciae , salτο rivilegis uniuscuiusque provinciae, ut licitum maneat deis.' , ceps Toletano pontifici quoscumque regalis potestas elege
504쪽
se probaeterit, in quibuslibet promisciis , is in praecedentibus sedibus praescere praesules , , decedentibus episto-pis eligere successores r sis tamen , ut quisquis fuerit ordinatus . post ordinationis suae te us intra trium mensium spatium proprii metropolitani praesentiam visurus accedat , qualiter eius auctoritate mel disejlina instructus condigne succeFtae sedis gubernacula teneat. Quum enim dicat concilium , quoscumque regalis potestas elegerit , haud dubie significat , penes ipsum rebem exsistere potestatem episcopos eligendi, neque tunc primum eos illa facultate potitos. Quum autem dicat, Toletanum episcopum posse ecclesiis quoscumque praγficere , quos regalis solestas elegerit, salvo privilegio uniuscuiusque provinciae , certo significat, quoslibet metropolitas facultatem habere ecclesiis praeficiendi suos suffraganeos, cui nullo pasto vult concilium ut iniuria imseratur , tametsi illud privilegium episcopo Toletano concessum sit praeficiendi omnibus ecclesiis episcopos , &non modo suos suffraganeos , habuit enim hoc cum ceteris metropolitis ab initio commune privilegium a pontifice maximo concessum.
Rursus, quum dicat, salvo privilegio uniusculasque
provincia , plane testatur , ipsos metropolitas non habere per se ac suapte natura facultatem ecclesiis praeficiendi episcopos, sed potius beneficio & liberalitate pomtificis maximi, unde illud privilegium ortum est: quod
enim nobis ex privilegio inest , natura nostrum non est. Praeterea , quum dicat concilium , quoscumque Tolatani episcopi iudicium probaverit dignos esse , mani festum est, non sine diligenti examine praefici olim ecclesiis episcopos in Hispania consuevisse. Quod initio
huius capitis adserueramus. Postremo, quum episcopos nominare ad ecclesias,
atque eosdem eligere, probare & ecclesiis praeficere , inquirereque, utrum digni, an indigni sint episcopatu, partim
505쪽
tim ad reges pertinuerit Gothorum temporibus, partim ad ipsos metropolitas , obscurum profecto non est . in electione episcoporum Hispanorum nihil omnino solitos esse agere pontifices summos Gothorum aetate , quod etiam superius attigeramus.
oblectio. Sed possit aliquis nobis obiicere , quod diximus , de episcoporum in Hispania electione cum his aperte pugnare , quae cap. I 8. concilii Toletani IV. sunt desinita : quo loco de electione episcoporum agitur , & ibi
commemorantur ea , a quibus debet esse immunis , &quae habere debet , qui ad episcopatum adscendit. Sed neque illis, inquit concilium, deinceps sacerdos erit acerdotem Vero aperte hoc loco vocat concilium episco-Pum , quem neque clerus, nec Populus propriae civitatis elegit. Quibus verbis electio tribuitur , ut apparet, non regi aut metropolitae , sed clero potius & populo eius civitatis , cui datur episcopus. Solvitur. autem obiectio facile dilui possit: & simul instinagitur haereticis ansa, qua uti solent ad convincendum, ese. Aionem episcoporum & sacerdotum quorumcumque ad plebem, pro qua orare debent, & cuius stipendio aluntur, spectare. Etenim concilium Toletanum citatum & Nicae. num , unde hoc decretum sumtum est, cupit atque statuit, ut qui sacris sunt ordinibus initiandi , sed maxime episcopi, bonum habeant tum a cete iis sacerdotibus testimonium , tum etiam ab ipsa plebe. Quod antiquitus in usu fuisse novimus , & aetate nostra eius con suetudinis non obscurum vestigium manet. Nam dum sacerdotes & episcopi ordinantur , plebs ipsa, quae prae sens adest, de eorum vita atque moribus rogatur , tametsi leviter quidem & perfunctorie , quum olim serio Cur die rur asteretur & renovatum est in concilio Tridentino , ius epita quod attinet ad eos, qui saπω sunt ordines scopum elita suscepturi. Hoc autem est , quod concilium I U. Togere. letanum inquit , clerum & plebem eligere sacerdotem
506쪽
debise ei nusquam enim legimus, a populo episcopos e-lactos esse. Sed de ea re alio loco accuratius disseremus.
QUIBUS ORNAMENTIs PRAEDITOS ESSE OPORTERET, QUI ERANT EPISCOPI CREANDI.
QVale periculum de iis, qui erant ecclesiis praeficie di . metropolitae olim facerent, & quibus illi partibus praediti esse deberent , explicatum est capite I 8. concilii IV. Toletani: quod sane decretum, quoniam utile admodum esset, si in usum his temporibus revoca retur , Placet scrupulose reserre. Ita enim habet : mimc Ps , qm non prommeantur ad sacerdotium , ex regulis canonium necessario duximus Aserendum, id est, qui in aliquo erim ne detensi sunt. Qui infamiae nota adspem si sunt. Qui scelera aliqua per publicam poenitentiam re admisisse Gnfessi sunt. Qui in haeresim lapsi sunt , veι qui in haeresi baptizati, aut rebaptizati esse noscuntur. Qui semet ysos αἱ sciderunt, aut naturaliter defectum membrorum. aut decisione aliquid minus habere noscuntur. Qui se
cundae DXoris coniunct. onem sortiti sunt, aut numerosa conrugia frequentaverunt. Qui viduam, vel a marito relictam duaerunt, aut eo ruptarum mariti fuerint. Qui concubinas
aus fornicarias habuertias. Qtii servili condBioni obnoxis sunt. Qui saeculari militiae dediti. Qui ignotI sunt. OmneFhii, vel laici sunt. Qui euriae nexibus obligati sunt. Qui inscii sisterarum sunt. Qui nondum ad XXX. an nos pervenerunt. Qui per risus ecclesiasticos non a scenaerunt. Qui ambitu hono em quaerunt. Qui muneribus honorem obtinere molismur. Qui a decessoribus in sacerdotium Ahunsur. Sed neque siti deinreps sacerdos erit, . quem neque clerus. aere populus propriae civitatis elegit. Haec in concilio IV.- Toletam. Cayite vero 8. concilii VIII. statuitur. in hunc mindum: Disit iroo by Corale
507쪽
dum : Sollicite constituitur atque decernitur , ut nussi es. itiscumque dignitatis ecclesiasticae percipiant graduo , qui
non totum psalterium, vel canticorum usualium , ' mnorum , sive butizandi perfecte noverint su sementum.. Capite etiam 2o. concilii IV. Toletani de re eadem condita lex est , quam consulto taceo. Atque utinam haec inquisitionis forma non suisset hactenus praetermissa , proseisto non spectassemus , quod sine lacrimis dicere non possum , onustos hac dignitate quosdam stupidos & bardos, praeterea vacuos omnis litteraturae aliaque virtutis , plenos libidinum atque omnis spurcitiae, pecuniae servos , & beneficii accepti prorsus immemores. Reste, Gothi Quo madmodum Vero metropolitis ex privilegio, ut ex pontifici, , inerat, Probare, & reprobare electos a rege, privilegio, ecclesiisque praeficire ἔ ita quoque Gothorum reges li-
nominaiant beralitate ac privilegio Pont. MaX. non suo iure , epi- vi coPO . seopos nominabant atque eligebant. Hoc licet testim
nio concilii Toletani non convincatur , a simili facile Persuadetur, quoniam ceteris principibus , quibus inest ea iacultas , inest ex privilegio. Guimerius praeses senatus Parisiensis ad pragmaticam sanctionem capite de Annatis ad verbum Regalis scribit . in tabulario re-.giarum rationum adservari de his rebus pontificum diplomata, quibus tributum sit hoc privilegium regi Gallorum. Guillebandus Durandus in paragrapho III. titulo de praebendis narrat, se diplomata pontificis legisse, quibus Imperatori concessum sit , ut in singulis Alemaniae ecclesiis unum canonicum designet. Eodem loco inquit Lambertinus , pontificum beneficio reges Neapolitanos habere ius nominandi in quadraginta primariis ecclesiis. Denique Baldus ad legem VII. Theodosii in precibus Imperatori offerendis auctor est , conserendorum eorum sacerdotiorum , quae Fraebendae vocantur, beneficio pontificis regi Angliae atque Ungariae ius & laq
508쪽
DE CONCILIIS TOLET. 433 CAPUT XLI.
QUAE RATIO SERVARI soLITA SIT IN HIs PANIA IN APPELLATIONIBUS SACERDOTUM.
ratione in caussis sacerdotum appellatio fieri soleret in Hispania , quoniam hoc ipsum magna consideratione dignum est . ex conciliis Toletanis
Paucis doces o. Ergo quum sacerdos aut monachus contra Proprium episcopum aut abbatem caussam habebat, quocumque nomine lis accideret, appellabat metropolitam. Praegravatus autem a suo metropolita, alterius provinciae metropolitam appellabat . atque illi molestiam Pressura: ip suae agnoscendam deferebat. Si vero ab his duobus non sationis. audiretur , tandem regem adibat , caussamque cognOscendam ei deserebat. Et sane ubi quispiam accinatus appellabat a proprio episcopo ad metropolitam proprium, vel ab hoc ad metropolitam alterius Provinciae , neque a suo episcopo. neque a suo metroPolita excommu- Quae formanicari poter.it a neque ab alterutro , qtaum appellabat servaretur. regem e at vero , si prius esset excommunicatus, quam appellasset . non absolvebatur ab eo , cuius petebat iudicium. nisi agnosceret prius , fuisse iniuste ac sine ratione excommunicatum : Sc satisfecisset eius , qui eum excommunicaverat, obieetis. Haec erat Gothorum temporibus appellandi ratio . haec forma. Id constat capite Ix. concilii XIII. quod placet scrupulose reserre: .n
cumque ex Heruis vel monachis caussam contra proprium episcopum habens, ad metropolisanum caussaturus acces
aerit , non ante debet a profrio FiscoTo eacommunionis smientia praedamnari , quam per iudicium metropolitam sui , iatrum excommunione dignus habeatur, possit agnosci: quod si ante iudicium quis episcoporum in talium personas excommunionis sententiam promserit , illis penitus , quos ligaverit, absolatis , in se illam noverim re-Lil tor- Dissiligod by Corale
509쪽
torqueri sententiam e quod etiam , inter metropolitanos convenit observari , si pr.egravatus quis a proprio metropolitano ad alterius provinciae metroTolitanum molestiam pressurae suae agno rcendam detulerit: aut si inauditus a duobus metropolitanis , ad regum auditus negotia sua perlaturus accesserit . , ob hoc excommunionis iugiιlum a proprio episcopo illi videtur infigi. me tamen est observandum , ut si prius tinumquemque communionem contigeris snscepisse , quam a Froprio FiscoFo ad alium pertransiret, tamdiu excommunicatus apud eum, cuius iudicium petiit, habeatur, quamdiu excommunicatoris sui obiectibus, utrum iuste an iniuste alligatus sit, agno scatur: cap. etiam I9. concilii III. Toletani: Cumbi rurales , quam dioecesani , qui se ab episcopo gravari cognoverunt , querellas suas ad metropolitantim deferant, , metropolitanus non moretur huiusmodi praesumtiones a
CVR IN CONCILIO TOLETANO VNIVS ECCLEsTAE DUO INTERDUM EPISCOPI NOMINENTUR.
Eperio in concilio III. Toletano non semel unius ecclesiae duos episcopos , e. g. Pantardum & Ιulianum ecclesiae Bracaren,is , Nitigisium & Becillam Lucensis , Murtiam & Celsinum Valentinae. Vnde id, quaeret aliquis, accidit Z Hinc, ut opinor, quod quibusdam ecclesiis Leodegildus rex Suevorum haereticus episcopos Arianos praefecisset , quum essent in eisdem etiam catholici. Sed hi Ariani episcopi simul cum reliqua gente Gothica ad ecclesiam catholicam redierunt,& subscripserunt simul cum veris & catholicis episcopis concilii actis. Hos autem & multos alios haeresim abiurasse Arit , plane colligitur ex praefatione concilii III. in quo episcopi Ariani anathematizant Arianam haeresim : & praeterea libellum quemdam detestabilem dein Dissiligod by COO
510쪽
industria ab eis ipsis compositum anno XII. Leodegildi regis Suevorum, qui Galliciam incolebant, in quo, ut illi nugantur , continetur Romanorum ad Arianam haeresim traductio.
VTRVM LEGENDUM SIT . EPISCOPI HISPANGA ET GALLICIAE , AN HISPANTAE ET GALLIAE , IN
QUIBUSDAM CONCILIIS TOLETANIS.
Postremo mihi scrupulus eximendus est , qui me AP male torsit aliquando. Ιs est , utrum in his conciliis legendum sit, episcopi totius Hispaniae ἐν GaIliacis , an potius, Hispaniae se Galliae. Nam interdum hoc, interdum illo modo scriptum reperimus: capite I. concilii IU. Per totam Hispaniam mel Galliam ; initio N. Omnes Hispaniae Galliaeque sontisices : cap. I. concilii XVII. Plerisque Hispaniae Galliaeque Fiscossis: cap. 6. eiusdem: Per cunctas Hispaniae ἐν GaIliciae provincias. Saepenumero etiam Galliciae legimus: cap. 6. concilii XII. Placuit omnibus sontisicibus HisFaniae atque Galliciae. In praefatione concilii III. me nodus habita est in sancta eisitate regia Toletana , FDeFis totius Hispaniae atque Galliciae. Ad lectionem variam accedit
etiam ea ratio, quod his conciliis non modo Interessent
episcopi Galliciae, sed eius etiam partis Galliae , quam
tenebant eo tempore Gothi, ει Gothicam appellabant eo nomine ; Narbonensis modo dicitur. Saepe enim reperitur subscriptio Narbonensis metropolitae & episcopi Carcassonensis , qui ad hanc provinciam pertinent. Duobus igitur his nominibus dubium est, utrum Gallia, an GaIliciae legere oporteat. Neque ex historiis quidpiam habui . certi , quo dubitationem tollerem, & componerem controversiam. Arbitror tamen non Galliae , sed Galliciae legendum , esse. In quam sententiam Primum ea ratio- Galliae. Lil a ne