장음표시 사용
31쪽
coelum recipiunt ii heroesque gentilicii Aeneas habitu
Phr3gio globum tenens, signum imperii orbis terrarum tuliae genti promissi D. Iulius aspectu Senili, Sceptrum gestam
coronamque radiatam, Capite elato, Deum patrem reserens,
ut Augustus deum tutelarem Apollinem iuvenili decore imitatur Drusus denique Aug. s. scutum sinistra tenens inferiori ordine Germanicum e Germania reversum in Suriam prosecturum dimittens conspicitur Tiberius β in Suggestu edens quasi Iupiter terrarum una cum Livia Cereris forma papaveribusque Abundantiae insigni, cui moestus assidet captus puer ex nobili genere Arsacida
rum β. Germanico ad Caesarem converso ad Stant uxor
Agrippina galeam capiti imponens et Caligula puer loricatus
iam patrem iterum comitaturus β. Drusus minor pone patrem Tiberium conspicuus sinistra tropaeum tenet, qua Siet ipse iam vicisset Germanos, cum quibus bellaturus erat in locum consobrini succedens dextra sublata coelestes Iulios Orbemque Aeneae demonstrans exhortari videtur qui adsunt, ut faustum omen finium pro serendorum accipiant. Ita is Germanicum eorum gentilium custodelae tu telaeque commendans ordinem utrumque artificiose coniuneXSpeciatione paullum moratus in vix excipit eum et simul ascendit
st Factum est anno XVI p. Chr. quo solo post mortem Augusti iberius cum Germanico suit, quem a Xl p. Chr. in Galliam missum cum hoc anno rediisset et a. d. ii Kal. Iun. de Germanis triumphasset, pergere iussit ad res orientis componendas tanta cum se si inatione, ut consulatum a XVlli absens apud urbem Achaiae Nicopolin iniret Sequenti anno Antiochiae obiit. st Phraatem lium intelligo, quem pater Phraates cum fratre maiore Vonone Augusto obsides dederat. Vononem Palilii a Tiberio regem petitum tum expulerant, Artabanumque in eius locum elegerant, quem ut Germanicus aut coerceret, aut alium fortasse Phraatem pro e regem saceret, Tiberius videtur imperasse. Puer sui fortasse in contubernio Liviae. ' Suet. Calig. 8. 10.
32쪽
git. Utrimque Musae sumiliam claudunt Cli et obti3mnia, rebus gestis enarrandis multisque carminibus pangendis intentae. Infimo loco collocati sunt Germani Parthique captivi, illi Germanici virtutem experti, hi mox experturi. Quae gemma quamvis non exhibeat sacerdotium Iuliorum Diis Iuliis oblatum, quod placuit quibusdam, tamen ipsam gentem Iuliam repraesentat consecratam. Idem igitur inde apparet, quod arguunt Sacrarium gentilicium publicum et flamen genti attributus, nempe Iuliam gentem hoc praecipuum habuisse, ut publico ritu ipsa coleretur, id quod inenarranda Sacroruin publicorum cum gentibus coniunctione omittendum non erat. Iam ad Festum revertemur.
Id quidem Labeo erravit, quod cultum gentilicium a populo gentibus esse attributum dixit, cum e contrario populus a gente eum reciperet. Sed haec solemnis fere rerum inversio auctoritatem eius minime infirmat. Quod
si denique quaerimus, num Sacrorum pri Vatorum communione coniuncti I itidem appellati sint sodales, ut ii qui
publicis epulis simul intererant, etsi certa argumenta deficiunt, tamen non ideo, cur haec sacrorum communio publica illa minus sancta habita sit et necessitudinem minus arctam paraverit. Praeterea Si eos tantum gentiles, qui publicis sacris coniuncti essent, Sodales dictos putas, complures gentes sodalitates non fuisse statuendum tibi est. Sodales vero interdum ita ponuntur, ut omnes qui gentem habeant complecti videantur. Repetas Velim locos supra allatos, in quibus sodales ita inter necessarios recensentur, ut gentilium nulla mentio fiat, quamquam gentilitatem religiose Observatam esse a veteribus constat. In primis vero ad nostram rem facit, quod frequenter cum cognatis et affinibus componuntur, ubi exspectaveris gentiles ita in lege Servilia. - Tota res, ut concludam aliquando, ita expli- eanda est. Agnati et gentiles ad ius pertinent et conspicitur eorum coniunctio in hereditatibus et tutelis; cognatio βη De sacris privatis gentiliciis vide eter ad Cic. deiff. I, 17, 55.
33쪽
vero et sodalitas res facti sunt neque iura ex iis pendent nisi secundaria quadam ratione. Ut autem agnati Omnes cognati etiam sunt, ita gentiles Omnes etiam sodales; multi iam ei cognati sodalesve sunt, qui gnationis et gentilitatis iure carent, sed solo Sanguine Solave Sacrorum communione ad familiam gentemve accedunt.
Quod si unquam Graecorum institutorum comparatio non solum iucunda sed utilis etiam et quodammodo neces saria est, certe hoc usu venit in disputatione de collegiis sacris; nam et rerum ratio naturalis solent enim apud populos originis communis res sacrae eadem fere sorma conservari et Gai nostri auctoritas ad Graecas institutiones nos ablegat. Qua de re cum nuper vir doctissimus Meyerus in disputatione sua de gentilitat Attica x peculiari commentario ita disputarit, ut totam rem consectam et absolutam nobis tradiderit, quae inde ad comparationem cum rebus Romanis instituendam facere videbantur, paucis complexus hoc loco collocare optimum factu duxi, non veritus invidiam, quae opibus alienis utentem solet comitari.
Praeter communem omnium gentium religionem quae
pertinebat ad cultum Apollinis πατρωου et Iovis ἐρκειου gentes Atticae suo quaeque heroi sacra peculiaria faciebant veluti te obiit adae Butae. Non paucis autem gentibus suae quaedam propriae religiones erant veluti leobuladis Minervae Polia dis et Neptuni richthonii quorum sacrorum quae privato genti cancello egressa publica auctoritate promabantur, publica sebant totius civitatis, ut eorum aditus quidem civibus omnibus pateret, rem autem divivam faceret vel ministeria quaedam sacra procuraret unus et alter ex eius gentis gentilibus, cui civitas eas religiones mal. 1831. 4. I XV. p. 29 Sq.
34쪽
acceptas reserebat. Sacra theniensium publica maximum partem ita orta esse videntur, ut aut a gentibus quibusdam in publicum aut ab devictis civitatibus et in dicionem potestatemque receptis in Urbem derivarentur, velut Eleusine occupata leusinia quae etiam ipsa domi suae a gentibus
quibusdam procurata erant. - hic quidem mos alienus est a sacris Romanorum Arnobius Cincitis, inquit, numina peregrina novitate eae ipsa appellata pronunciat: nam solere Romano religiones urbium Superatarum partim privatim per familias purgere, partim public conSecrarcta ne aliquis eorum praCteriretur, uno pariter nomine cunctos Novensiles appellari. Gentes quae in captis urbibus publice sacra curaverant, post deditionem privatim eosdem eos retinebant unde non parum confirmatur Italorum consuetudo attribuendi gentibus Deos publicos. Quos Deos extraneos in civitatem adsciscere cum placuit,
gentes quoque extrBneas, quarum ea Sacra erant, Romae
ea procurasse ambigi non potest, etsi exempla fortasse deficiunt. Nam quae supra de Nautiis diximus quaeque quis proponat de Iulia gente ex Dion I, 70, non nimis certa sunt incertiora etiam, quae de Antistiis olim Gabinorum Sacrorum antistitibus , de Digitiis antiquis ibonii fidibus Praenestinis docuit laus en quod porro ad riginem Sacrorum publicorum ex gentiliciis attinet, Graeci et Romani eadem ratione fecisse apparet. Quod attinet ad rem divinam faciendam apud Graecus, a mines ex gente prodebantur. Plurima sacerdotia sorte, paucissima Suffragiis vel coniuncta cum suffragiis sorte ad aliquem eorum gentilium deferebantur, quorum esset Sacerdotium pauca hereditatis lege ad filium natu maximum perveniebant. Nos haec sacra publica hereditaria supra apud de rvium inve-
35쪽
nimus Gentiles vero, quorum e numero flamen constitue batur, et ipsos a sacris epulis seriisque non alienos suisse cum per se verisimile est, tun ideo probabile, quod sacer dotia illa pleraque annua, aliquot etiam menstrua fuerunt. Simili plane ratione fratres Arvales ex Suo numero quotannis unum legebant a minem a magistro collegii diversum. Quibus rebus perpensis apud Graecos ut apud Romanos in sacris gentiliciis publicis gentem et ex se legisse qui rem divinam facerent et ipsam sacri sodalicii locosuisse constat. Accedit quod in sacris privatis gentiliciis sodalitates apud Graecos obtinuerunt. Loquor de Orgeonibus , quorum natura etsi satis obscura est, tamen videntur consi stere in consociationibus rerum sacrarum et epulorum
causa institutis ita, ut οργεωνες modo pro gentilibus ponantur , modo genus aliquod gentilium significent , modo denique gentilibus opponantur . quod ita explicandum esse Meyerus arbitratur, ut οργεωνες proprie dicantur gentiles ut coniuricti sacris communibus gentiliciis, deinde ad lecti in gentem Sacrorum communicatione, sed Sanguine non coniuncti, denique collegiali Omnes sacrorum collegiorum. Iic agnoscimus eundem usum loquendi, quem apud Romanos, nisi quod ργεωνες proprie, quantum video, ad privatum cultum pertinent, Sodales vero ad publicam religionem.
Verbum mihi addere liceat de homotaphis Gentilium necessitudo ut in sacrorum communione ita cernebatur in communibus Sepulcris.
Meyer . c. p. 24-27. Apud Isaeum Meyer p. 26. Apud Philochorum Opp. μογc λακrες Meyer . I Meyer . c. p. 27 n. 13.
36쪽
Cic. de legg. I, 22, 55 Tanta religio est sepulcro mut extra sacra et gentem ' in serri sus negent esse; idque apud maiores nostros A. orquatus in gente Popilia iudicavit. Cic. de oss. Ι, 7, 55 Magnum est eadem habere monumenta maiorum, iisdem uti sacris, sepulcra habere
De monumentis gentilibus s. gentiliciis v. irchmani de funer ill 13 p. 4l δ' conferas etiam notissimam formii Iam titulorum sepulcralium nomine meo exeat ii, cum definitione legali gentiles sunt qui inter se eodem
nomine sunt g. Possis cogitare ut communicatione sacrorum sodali ias ex gente exsistat, ita monumenio communicando cum
extraneis aliud genus collegiorum, homo taphorum scilicet, esse oriundam. Sane amicis in sepulcro locum dare moris erat apud Romanos quod de Enni in Scipionum sepulcro constituto Cicero tradi λδ multique praeterea lapides comprobant quaerendum tamen, an hoc beneficio vivorum etiam sodalitas et quasi collegium constitutum sit; quodv. c. dicendum esset, Si homo taphos illos convenisse statis diebus ad sacra Diis Manibus facienda aliaque eiusmodi constaret quanquam autem apud Ἐ0manos saepissime
Notandum hoc Fortasse sacra et gens sese invicem explicant; malim tamen sacra reserre ad extraneos, admissos quidem ad sacra gentilicia, non proprie tamen gentiles dicendos.' Inde etiam explicari potest in sepulcro Scipionum clarissimo alios etiam Cornelios reperiri. Brisson de Drm. Vill, S 86 Marini scr. ib. p. 66. δ' Cic. Op. 6, 29. De sepulcris gentiliciis Graecorum V. Meye rum . . P. 33. y Pro Arch. 9, 22 et optime ad h. l. Schol. Bob. p. 358. Q. Ennium superior Africanus, communicat sepulcri honore dicitur in maiorum suorum numerum redegisse.'
37쪽
collegiorum communia sepulcra inveniuntur λε, haec tamen eiusmodi sunt, ut ad gentes neutiquam pertineant. Contra Atticorum αοταφους, qui in Solonis lege in iis collegiis collocantur, quorum leges confirmantur, Si de iis rebus agunt, propter quas constituta sunt, non Sine quadam specie veri huc trahere possis.
Solebant maiores nostri, cum de collegiis agendum esset, decepti eo, quem ipsi videbant, rerum statu maximam eius disputationis partem collocare in collegiis opificum, ad quorum formam reliqua consormarent . um qui primus post te bubrium ad hanc rem tractandam accessit Dirksenius , inverso ordine collegia opificum in imitationem sacrorum instituta facit, quae scilicet Urbe longe antiquiora a Tuscis derivata essent Sed cur quaero,
cap. V. Libros citare supervacaneum si habes aliquot apud Odericium disserit. p. 62 not. l. c. p. 8. Ita factum est ut collegia quoque solemnem decursum per tres
38쪽
unum genus collegiorum X altero repetendum est cur utrumque sua propria origine carebit quo facto necessa rio paene alterutri vis insere tuta est. Mihi longe alia ratione similitudo, quae intercedit inter diversa collegiorum genera, casui tribuenda esse videtur, cum principaliter ea nihil sere haberent commune Ceterum de collegiis opificum brevissime agemus, cum sabulis somniisque indulgere
Fabulosa antiquitas collegiorum institutionem reser ad Numam, ortasse etiam ad Servium Tullium ordinaria repe titione Flor. I, 6: a Servio Tullio populus Romanus relatus in censum, digestus in classes, curiis A atque collegiis distributus summaque regis Sollertia ita est ordinata respublica, ut Omnia patrimonii dignitatis aetatis artium ossi piorumque discrimina in tabulas referrentur . Plin. XXXIV, I vetustas haequalem Urbi auctoritatem saeris is declarat, a rege Numa collegio tertio aerariorum abrum instituto.'Plin. XXXV, 2. hΝum rex septimum collegium gulorum instituit. Plutarchus Num. 7 cum Sabini et Romani inter
se dissiderent, Numam eos coniunxi Sse ait κατά τεχνας διανο αῖ του πλ77Θους ut enim generum contraria studia
populos sive tribus adimplerent. Vulgo enim eorum origo inde a Gaio repetitur a Graecis; Ηein eccius deinde ridiculis argumentis ea vindicat Sabinis Tertius venit Dirksenius, ne Etrusci suo iure defraudarentur l Centuriis 6. Ηuschke S. vll. p. 49 n. 62. Apud seriores tamen non raro curia pro collegio ponitur. s. etiam Liv. 2, 28. Si collegia haec reseres ad artes militares in centuriis exercitus Serviani obvias, non repugno, quoniam differentia de auctore collegiorum ea re tollitur.
39쪽
videmus Plutarchum fortasse AEtiam Florum totum populum, non opifices tantia in In IV classes distribuere,
quod etsi absurdum e St, notandum tamen, cum inde non timcollegium ortum esse videatur Cum enit Plutarchus hanc divisionem totius rei publicae esse i pinaretur, icto Verotan tu in collegia eaque certa rapud auctores inveniret, ut sententiam suam aliquatenus uirmaret, adiecit non, loco generale omnium artium mollegium quod ic sententix sua contineret agricolas reliquosque cives Haec explicatio cui non placebit nil collegium magnum Larum et imaginum domus August. certe cum Heliae ccio confugere non potest'. Collegia Numae conventus et sacra communia habuisse
Plutarchus i. c. tradit κοινίωνιας ὁ και συνο ὀους καὶ Θεων τιμας ροπρῆους καστα γένει πρεπουσας; quem locum in rebus publicis Menuerint, mi, ipso certe mon edocemur meque
aliunde res clare apparet Dirksen ait: Der romische Sta ati ergonnis riti spriinglic. Vediglich den se reorben, dies en Bedii nisson des irieg und des ottesdienstes unctchstfrohnten, semen , imitteibaren Schula in f eine solbst- Sisindige Communali erfassung. Cogitavit de piscibus in exercitum Servianum receptis, , quo Solo rem publicam habuisses inde minime sequitur quod Sustragium soli habebant. mihi non dubium est octo illa collegi eodem sere iure fuisse, ut in populo confirmata sibi ipsa Meges quas vellent Terrent. Sed irimum pauci videndum est de loco quem pisces in comitiis centuriatis obtinebant'. inter classes priinam et secundam interiectae erant centuria labrum tignariorum et centuria subrum aerariorum sive, ut Dionysium Vll. 59 sequamur : δυο λοχοι τεκτονων
Dirksen l. c. p. l. Pertinet enim ad tempus Imperatotaim. Locos quos cito omnes norunt Liv. Ι, 43. Dion IV, 17. Vil, 59. Cic. de rep. I, 22. Sequor praecipue iis clikium egregie quae diversa traduntur conciliantem Vers de S. Tuli p. 148.)
40쪽
secundae classi adiicerentur Dion.), modo denique ab optimis auctoribus fabri tignarii primae Cicer. itaque aerarii
Secundae attribuerentur factum etiam, ut centuriae fabrum in seniores iunioresque dispertirentur cum enim fabri non Separatim inter utramque classem sed cum classibus vocandi essent molestum enim videbatur duabus centuriis tantum tribuere), constitutum est ut prior centuria cum senioribus primae classis, altera cum iunioribus secundae vocaretur .
Unde Dionys. IV, 7 μεν τοῖς πρεσβυτεροι ὀ δε τοῖς
νεωτεροι κ κολου Θων λόχος - adem plane ratione statuendum est de duabus centuriis liticinum Cic. tubicinum Liv. cornicinum sive secundum Dion Isium IV I7 γ σαλ
quartae, Livius quintae classi tribuit et ille itidem in soniores iunioresque dispertitur. Haec si componimus cum collegiis opificum a Numa rege institu sis , centuriae Opificum cum collegiis minime conveniunt; liae enim ad omnes opera pertinent, illae ad eas tantum quae usibus bellicis inservirent. Nam subri tignarii et serrari etsi duo collegia citam constituunt ' liticinum et cornicinum duae centuriae plane recedunt a collegio κυλητων, quorum, si tibicinum nomine Omnes qui musicis instrumentis peram darent continebantur, genera OrdineSVe erant; in Vero, quod malim, αυληται Plutarchi iidem sunt a collegium tibicinum et silicinum Romanorum qui sacris publicis praesto sunt δ' liticines et cornicines a tibicinum collegio plane separandi sunt.
Cui opinioni favet collegium liticinum cornicinum in lapide' obvium.
Iuniores enim ante seniores suffragia ferre solebant, quod et militaris ratio et multarum praerogativarum exempla docent. Tamen cum in centuriis mon essent misi πολεμιώκων ργων χειροτεχναι, multi esse potuerunt in collegiis qui centuriati non erant.