R.P.F. Vincentii Iustiniani Antistii, ... Commentaria in vniuersam logicam. Vna cum lucidissimis quaestionibus, quae totam hanc facultatem luce meridiana clariorem reddunt, nunc denuò excusa. Accessit etiam eiusdem auctoris locupletissimus thesaurus

31쪽

Additameni um de Transcendeηtibae. QVibus publica Dialecticae interpretatio, aut assertionum huius libri defensio est impota

ta , maxime curare debent, ut ea quae ad sex transcendentia pertinet ni, comprehensa animo habeant. Ilos itaque autores, & in his quidem locis legere poterunt. Princi . b Iauellum in tram tu de Τransce dentibus, qui habetur post Epitomen Metaphysica . Hunc tanquam fundamentum posui, quoniam summa per spicuitate, quae ad praesentem disputationem attinent, explicat. Deinde diuuThom. Opusc. 2. c. 2 denique has quaestiones. 1 Eas quas habes stipi a in Thesauro praedicabilium. c. .scilicet 2.3.&4. Item omnes quaestiones p γ sitas in Thesauro c. a. & 3. huius libri. r. te n eas quas habes in Thesauro ca. Io. huius Ii

6 An unum Ss multa opponantur, Si quo gen re oppositionis. D. Thom. I. p. q.II. art. 2. Son.Io M taph. q. . Iauel .IΘ.Metaph.q.s. ' , De vero Ze falso vide D. Tho m. q. de Verita per totam quaestionem. I. . q. 16. &I7. Item vide quaestiones, quas nos ponimus in Thelauro c. nil. . q. I. usq; ad Issi

32쪽

a Dr Bono vide D. Thoae. . n. q. .8' 6.s Vtrum Bonum differat re ab ente. D. Thomo I. . . .arr. . de Verit.q. 2I. ar.I.. An ens & b num conuertantur. d.7. de Ueri t. q, 2I. avt.ῖ ro Vtrum Bonum sit prius secundum rationem, quam verum. D. Thom. de Uer i t. q. 2I.ari Utrum omnia sint bona bonitate Diuma. D. The m. de verit. q. I. art. . D Utrum bonum creatum sit bonum per esse ctiam luan . D. Tho m. de Ueri t. q. 2I. art. s.

13 De Malo habes quaestiones proprias diui

I ho. quae cum dii pi. tatis circunferuntur. i. De caesa mali habes in D.Thom.I. V. 469as Vtrum malum sit aliqua natura posititia Durand. a. d. 3 . q. 2. Cater. I 2. q.I8.art. s. De his denique transcendentibus u ge opusculum eius qui in morte noster fuit, id est Isaianis Pici Mirandulani, Victoriae Comita'. sRedeat igitur unde aberrauit oratio. Cap. o S Fasint ea,qua in Categorijsponuntin uot modis id contingat, de munero, ipsarum C egona

1 An Drus in aliquo genere contineatur. αΤhom. I. Π.q.I. rt. S. I. Sent. l. 8.q. . arr. r. r. Contia gent. r. 2 s. in Opulc. CompendIj Theol. cap. 1 a Cayr. I. d.8. q.2. concl. q. & s. a Utrum infinito repugnet esse in praedicamenisto. SOnc. . Metaph. S.Is.

y An omne quod habct genus & differentiam sit ad aliquod genus entis determinatiam. Capris

4 An in omni re, quae proprie ponitur in praedicamento,differat essentia ab esse. Cap. . I. d. 8.

33쪽

Theseums' An omne,quod proprie sub aliquo genere po

nitur, habeat actum admixtum potentiar. Capsi

6 Utrum ex substantia & accidente fiat unum per se. Sonc. . Metaph. q.Lν Num ex anima & corpore fiat unum per se. Iauel l .a. de Anima.q. .s An ex genere & differentia fiat unum per se. Ia uel l . . Metaph.q.IR. y An ex materia & forma fiat unum per se. Sonc.8.Meta.q. 28.Ia uel L8.Meta. q.I. ro An accidentia ponantur in praedicamento, sumpta in abstracti , an potius in concreto. Cai.

xi An totum & partes sint eiusdem speciei .Feris

ra An actus & potentia sint eiusdem generis.

Utrum praedicamenta distinguantur per diuersos modos praedicandi. SOn C. s. Metaph. q. U, Iauell. .Metaph. q. 6. I Anens inro. praedicamenta diuisum sit ensnominaliter sumptum. Ferrar. I. COnt. gent. cap. 2s. Quae sint entis diuisiones.Thom.opust. r. de Natura generi S c.t. & 3.r6 Utrum ens habeat Vnum conceptum formalem. ῆonc. . Metaph. q.I. II Utrum ens superius ente rei,& ente rationis sit aequivocum, an analogum. Sonc.6. Meta.q. s. r8 Vtrum ens, ut entia rei continet,sit uniuOcu, aequivocum, an analogum. Sonc. η. Metaphysi.

34쪽

Dialed . Quaestionum.

taphysicor. q. Io. & ibi quomodo cognoscatur

inuenies. ' QB An detur potentia obiectiva. Sonc. '. Meta. q.2.Iaue l. etiam vide . Μeta. q. 2. cap. ii. de Sub με. x An si h stantia ut genus summum, distinguatur a substantia, ut diuiditur contra accidens.D. Thom. opusc. r. id est,ue Natura generis. ca. I 1 auel .s. Metap. q. II.

a An ratio formalis substantia sit esse per se, Soncin .s.Metaphysico. q. l . Iauell. F. Metaph.

quaest. II.

3 Αn prima substantia possit praedicari. Caiet. in proph.c. de genere p. 9. An uniuersale magis existat quam singulare

Caiet. I. Posteri cap. do. q. 3.1 An substantia sit prior accidente ratione, coingnitione, ac tempore. Ferra P. 2.Coni. gent. c. I8.& i9. Ia uel l .7. Meta. q.3.

6 An in definitione accidentis inseparabilis ponatur subiectum. Ia uel l. I. Phy. quaest. I s. ν An substantia sit prior accidente cognitione.

Sonc 7.Μetaph. q. Io& I3.s Num accidentia ad cognoscendam rei essentiam quicquam conferant. I eli. a. de Anima quaest. 8. Cap. it. de essectionibus=bsantia. 1 An Dei virtutu fieri possit uniuersale a singularibus separatum. SOAc.7.Μeta. q. L

35쪽

Thesaurus. , - h sinstinita sie contrarietλ DRHi sPhys. q. a. hadditamentum de accidente in communi. R Ntequam de singulis accidentium Careg rij; disputatio instituatur, possunt quaedam aut omnibus, aut plerisque accidentium Cate gorijs communia disputari,quae ex his,quae sub-ijciemus locis, colligentur. I D. Thom. opust. 48. id est, Compendii Logicae-per multos tractatus de singulis accidentiu tegorijs disputat. Item opusc. r. id est, de natura generis c.I9. & sequentibus. a An accidentia in abstracto sint entia. IaueII. . Metaph. q. . 3 LEge totum c. 7. Caiet. de Ent; & Essentia tinulta enim lectione digna offendes. Huc referri possunt quaestiones cap. 8. lib. suis perioris: item cap. II. liuius libri,scilicet 1. s. 6.

Reuertamur itaque ad Institutiones. Cap. 33. de euantitate. r An quantitas sit subiectum accidentium eo poralium&absolutorum inhaerentium substa

2 R. Utrum in Sacramento altaris quantitas dimensiva sit subiectum accidentium. D. Thom.

3 Num quantitas sequatur formam. Caiet. T. P.Pmit. 3. An quantitas a substantia distinguatur

36쪽

inentariis huius cap. ne mei instituti immemor videar s Utrum in magnitudine sint punctus, linea, &superficies. Sonc. s. Μc ta. q. 2o.s Quid se Iocus. Iauen. s. Physi. q. Ir. SOto 4, Physi. q.I. v An otii ne corpus sit in loco. Solo 4. Physicor.

quaest . 1.

a Quid sit tempus. D. Τbo m. in Opusc. 36. cap. I. Ia uel l . . Physi.quatit. 2o.&ar. Solo 4. Physici quaest. q. s An tantum sit unum tempus. IaueIL . Physicor. q.M o An praeter tempus continuum, quod est pansio primi motus italiud tempus discretum n uulo modo continuum. Capr. χ. d. 2. quaestion. a.

Conc. I.

1r An tempus habeat esse completum extranimam Capr. 2 d. 2.concl. . Iauel. q. Physi. q. 24. Lege praeterea Caiet. I. p. l. 28.art.I. Ia An continuum componatur ex indivisibilibus. Ia uel L & Soto. ει phy. q. r. 13 An ratio mensurae prius competat uni, quod est principium m umeri. Soncin. & 1auell. io. Metaph. q.χ. 14 An numerus sit unum simpliciter, an potius .ut acerno S. Capr. r. dist. 1 . q.ticonclG. Sonc.Io. Metaph. q. . fauell.8.MCtaph. q.9. is An numerus sit ex apprehensione animae. Sonc.ro. Metaphysici, quaest. 8. Iauell. 8. Met physic. q. 9ι 16 Utrum ultima unitas sit forma numeri.Sone. i'. Metaph.q. Iauel l. 8. Metaph. q.Io. 1 Utrum forma numeri sit continuitas diuisi.

37쪽

is An numerus sit entitas distincta a rebus uvis meratis. Sones. lo.Μetaph.q.H.Iavest. 8.Μetapi, quaest. 9. 9 An quivis numerus sit unum numero.sone,

1o Num tempus & motus sint quantitates per

o Vtrum substantia sit diuisibilis per quanti,

11 Utrum diuisibilitas sit ratio formalis qua titatis. Sonc. s. Metaphysi. q- M. Ia uel l. s. Meta physi.q. 2o.a3 Utrum quantitas in ea quae insunt, diuisibulis sit.son.s.Mera. q.23.

a Utrum finitum & infinitum, Se diuisibilia

as Utrum numerus, qui est species quantita tis,& unitas,qua est eius principium , solum iurebus materia constantibus inuemantur Capr.

8. Metaph. q. n. ar An Unum ad genus quantitatis pertinens, addat aliquid ad unum,quod reciprocatur Camente. Dur. r.d.2 . q. z. sonc. . Metaph.q.2s-Iauei. . Metaph. q. . 18 An ratio unius sit positura, vel priuata. Sora. . Metaphysic q. & Ιauell. . Metaphysio quaest .&lib. Io. q.r. cQuomodo multitudo ex unitatibus coci

iri a n mecies multitudinis sine iuxta species

num ae

38쪽

humeri acci prendae. Caiet. I. p. q. F. I. art. .

Π An multitudo sit genus numeri. Ia uel I. rei Metaph. q.Ι3. cap. 1 de assectionibus quantriatu. i An quantitas pol sit intendi & remitti. Son. 8. Metaph. q. 27. Caiet. i. . q. 2. art. i. a An eadem qAantitas numero possit per enientiam esse maior & minor Capr. i. d. I8. quaest.

J Nu aequalitas sit aliquid reale in his quae sunt

aequalia. Capr. d.3r. q. i. concl. i. Son. s. Metaph. q. 36. Caiet. i. p. q. q2. art. i.

4 Aii sursum&deorsum lint pecies Ioci, de an sint extrema longilsimae lineae. Iauel I. . Physi. q,3 Cap. ii de aeualitate 2 De Habitibus vide multas quaestiones in diis MD Tho. i.2. a q. 9. usque ad F .iti Vtrum aliquis habitus immediate recipia

cur in essentia animae. Dur. i. d. χι. q. i.

m . quaest. l. Qua ratione habitus ad aetiim se habeat. 4 alet. i. 2. q.Α9.art. I. s R. Vtrum Synaeresis fit potentia, vel habicias.D. Tho. de Uerlt. q.i6 .art. i. is R. Vtrum conscientia sit potentia, vel actus,riise habitus: D.Thoade Verit4q.16. art.et. R. Vtrum character ad Qualitatis Catego- pertineat, S ad quam eius speciem re--r ra tur. Caiet.ι. p. quaesti Q. art. 2.SOto 4. Sent.d, l.

Cap. i6. de assectionibus qualitatis. Mirum motu, illi contrai ij sine , qui ad te os contrarios tendulit. SOto s.Phy. q. .

39쪽

a Virum inter species, aut disserentias euiup cunque generis sit contrarietaS. Ia uel l. Io. MN taph. q.I8.3 An in figuris detur contrarietas. Iauelliti Physi. q. 22.4 An in Quantitate, Qualitate, & Ubi sit coniatrarietas.Ia uel .s.Ρllysi. u.ns An omnis forma possit intendi & remitti. cap. I. d. 17.q. 2. art. I. conci . . praesertim de forma substantiat i id tractat Sonci . 8. Meta.q.2s. 6 An eadam forma numero possit esse intensa& remissa. Durand. I. ii II. quaest. 7. Utrum aliquae formae intendantur non solum ex maiori participatione subiecti, sed ex additi

. 2 An forma accidentalis habeat gradus , per quos magis,minil Sque recipiat. Dura. I. d. II. q.I. y An forma recipiat magis & minuS ratione es.

1o Utrum aliqua forma recipiens magis &minus possit augeri in infinitum. Durand. q. dissi II. q. 9. 4 iri Num quae uis forma specificans, nec in diuisitabilitatem habens, magis, minusque recipIat.

i, Num additio informis sit tantum vel expa te subieeti, vel ex parte formae. Caiet. I. r. qtiaest.

40쪽

Dialict. Qua timum. x Num relatio rationis sit ex solo opere intela

3 Num in sola relatorum Categoria inueniatur aliquid reale , & aliquid secundum ratio

An relatio secundum propriam relationem relationis dicat aliquid reale. Ferrariens. .

s An dentur aliquae relationes , quae sint vera

6 An inter relata realitqr distincta sit relatio. realis. Sonc. s. Aletaph. q. 29. 7 An re Iatio habens fundamentum reale sit 'realis.Sonc. s. Metaph. q. 37. 8 Q lom odo relatio quae propriam rei operationem sequitur, sit rea lis. PerI ar. q. contagent.

R R. Utrum sit aliqua relatio inter Deum &creaturas. D. Tho m. de potent. q.7.art. 8. Sed lege etiam. I.p.q. 3. art. 7. Io R. An relationes quae sunt inter Deum &ereaturas sint realiter in ipsis creaturis in Deo. D. Tho. de potentia q. .art.9.2. Con .gent. c.II. u R. Utrum Deus ad creaturas realiter ref ratur, ita ut ipsa relatio sit aliqua res in Deo. D. Tho m. de potent. qa. rt.IO..11 R. Utrum potentia generandi sit ad aliquid. D:ThO.I. p. q. I. art. s. .Sent .d.7.q.I.art. - de po

H R. An creaturae ad Deum relatione reali re- . ferantur, & Deus ad ipsas relationes rationis. Capr.I. d.3O. q. I. art.I. conc. 3. Ferra. a. Coni. gent. c.H. II. & u. is An relationes quae conueniuntDeo ex temin