R.P.F. Vincentii Iustiniani Antistii, ... Commentaria in vniuersam logicam. Vna cum lucidissimis quaestionibus, quae totam hanc facultatem luce meridiana clariorem reddunt, nunc denuò excusa. Accessit etiam eiusdem auctoris locupletissimus thesaurus

61쪽

CAPITUM, QUAE

IN HISCE COMMENTA. Ors CONTINENTUR.

IN LIBRUM. PRIMUM, In quo prima Dialectica Elementa vos man

E Dialecta inuentore Cap I. aeuidsit Dialectica,cap. L. 4Dubia contra superiora. γLuia sit Dia ica, an sit cessaria, va inutilis, cap.3,

obiectiones aduersis superiora. 3 Desine dialectica, cap. . uDubia ni superiora. In Deo is Dialecti, cap. F. Luasiuncula adversm supreior ΣεDe materia dialectica, cap. 6. 4 ut Dubia aduersus superiora. α De Dinumentu, cap.7. as

62쪽

de quinque vocibus a tu

Obseruatro. sva dialectica diuisione, eap.α. i M. Dubia huius capitis. MDa ordine librorum dialectica, cap. obiectiones. πDUubiecto, is necessitate libri quinque cum v. 4. s. obiectio adversmsuperior'. ss De Genere,=θecis,cap. F. s Argumemta aduersussuperiora. De Disserentia, cap.6. s6 controuersia circa diffinitionem Disserentia. fro Proprio, vV. ssQuasiuncula aduersuUuperiora, Io De Accidente, cap. g. ibid. Sua in hoc capite dubia videmur, Io De Indiuiduo, cap.9. Iix A gumentat' hoc caput. at si Penumera uniuersalium, s.1 I suomodo Natura fiat uniuersa,cap.IL I39Huius capitis dubia. t 1 Dequibusdam axiomatibus, cap.Ia. ἀκ

de Categorijs agitur. T E subiecto sutilitatriae dissonelibri, cap. I. - Argumenta in hoc caput.

De Homo mis, seu a uiuoris,ca a. Sua in hoc capite. dubia videntur. De Synomm s,aut Uniuocis, cap.3. Obiectio in SPonimorram definitionem Da Paronymis, p. 4. pugnamursuperior

63쪽

INDE T

. Argumenta aduersu superiora. x ne prima regula Antepradicamentuli cs. l. x6'Qua ex superioribm dubia videripossunt. ἐwid ne abera regula Antepredicamentuli. cs.s. 17 Impugnantur ex dicta nonnulla. t 73Ωuaesint ea qua in Categorijs ponuntur: s quot modis id accidat,de numerose serum Gatuor arum .iv. I a G

De Iubsantia. cap.IL In Iuperiora obiectiones. De assectionibuspubsantia. cap. Ist. Dubitationes. De aeuantitate. cap. II. Quasiones. ne assectionibus Duantitatis.e p. IVDubitationes. De Rualitate cap. IS. D sionen De proprietatibus sualitatis. eap.rcsnea qua dicta sunt obiectio ου. De Relatis. cap IT. Hiam capitis dissicultates. De assectionibus Relatorum. p.I8. Huim capitis dubia. Deactione spassis . cap. I9. De .ultimis categorijs. cap. 2o. De inpositis. v. LI.

De modis Prioris es Posterioris. cap. Et Him capitis dubia. De modis Simul. cap. 23. Huim capitis dubia. Deflectebin Motud. cap. 24. Quastiunculo. De modis habendi. cap. 26. Quasitum

IN LIBRUM QUARTUM . QVI

est de Enunciatione. . E insitauiae Libri Husione. cap. n. Hy

64쪽

APITUM

... aia va Verbo. cap. 3. '

De Oratione cap. 4. Argumentum insuperior . amive Enuntiatione,'rim diuisioni π. - . ibid. Deoppositione Enuntiationum. cap.6 ΣοαIn ea qua dirimm argument .

Da Enuntiationum Aequipoliantia. aut Isodynamia.

Tabula Necessariy. 348 Tabula possibitio. Aia

suasiones. ' 3II De reciprocatione modificatarum enuntiationum. cf. ι

Difficultates. 3S Me ---tionibus modi eontingentis, secundo contingens pro eo quod potes esse, isnon esse. cap. 14. 36s Insuperiora obiectiones. , 36 sve veritate modificatarum enuntiationum cognoscenda. cv I s. t6gDe enuntiationibus 'pothetici eap.rssi ibid. Dubia es argumentastuperiora. 37s

IN LIBRvM QUINTUM, IN QUO DE

65쪽

Dubitationes circa omnes figura ι. ibi vo osten a reuocatione imperfectaram ratiocinationum a perfectas, cap p. 4os Di vitates ex superioribus orta. Iove reductione adincommodum euadi vibile, cap Io.4I4 ' . . Dubitatio. 42 ne rationa inuenigandi Medium, p. t. ΣΙΟbiectiones huius eviso. Esve disio, o expositoris,cu In η Dubitationes. 43o

Huius capitis quasiuncula. Dasyllogismi diuisionibuι, cap. I4. Minductione, cap. Il. Difficultates. Do Enιθmemate,cap.I6. Quasiones.

ne exemplo, cap. 7. a

Dubitatio huius capitis. Qtεati'sformis argumentationis,cap. Is suasitum.. 4 s

66쪽

-- eapitis difficultatis. 464'Lustrum sit Demonstratis,cap. se Assyargumenta insuperiora ' : . 7 6s

Syllogismoprobabili disputatur. o sit Dialecticu γllogi u ,-r. 4 3 aeuotio. 47'

mis capitis quisiones. 499Dευωὰ causa, cap.6. so Obseruatio. Sosve loco ab ortu se interitu, at Uu, atque ab his, qua coismuniter accidunt,cap. 7, 3O6Dubia huius capitis. scis velocis externis. Esnimum de Oppositis, cap s' so argumenta insuperiora, Si Peuco a Comparatu, cap u. , si obiectiones. fram loco a Proportione, vel a commutatvroportione,cap. Ι Obseruatio.

67쪽

IN LIBRUM OCTAVUM, IN QVo

, fallacia cap 8. yso Dis ussitates. uesam eaptione a diago expano, ad id quod abserundisituri

Dubitationes. . De ignorantia Elenchi ev o. ' Aia. De Principisepetitione. cap. 3. 3 9 p Argumenta insuperiora. sεο De captione Consequemis, cap. ia. U3Dubia huim capitis. Aia. Defallaciasecundum non causam,ut causam. v. 3. 36s

De fallacia ex pluribuo interrogationibuι ac si essent una

superiores libros. E Vocabulis artis. cap. t s. scrDe xtibus, scapitibus. cap. 16. sIT BeArimulis, Gracorumque moribu cap II. 78

68쪽

COMMENTARI

ponuntur. Vincoris Iustinian acri ordinis Prassicatorum auctore.

DeDialectica inuentore. RISTOΤELES 2. Ρ sterio.cap. I. quatuor esse quaestiones docet, quae possunt derebus tractari, An sint, Quid sint, inta- -les sint, & Quamobrem tales sint. Ex quibus quaestio An res sit, reliquas antecedat oportet, nisi forte usque adeo sit manifestum rem ilia 1ant esse, ut superuacaneum iudicetur id in quaestionem vocare. Sic enim docet Aristo. r. Poster.cap. 8. Cum igitur perspicuum sit Dialecticam esse, & vim disputandi, tres at ouaestiones tractandae illicd forent. Atesε- A cor

69쪽

- Comment. in uriiuessam Logicam

eontrouersia de inuentore Dialecticae , quae ad quaest. An res sit, quodam odopertinere via detur.Si est Dialectica, quis eam inuenit De hac re variete sunt,& inter se pugnantes sententiae. .uidam enim censent Arist. fuisse eius inuentormidq; ipsius mei testimonio per suadet, ultimo cap. Elenchorum: alij censent hunc honorem nequaquam Arist. deferendu. Nam ex Diogene Laertio, lib. s. de Uitis Phialosophorum constat, Zenonem inuentorem fuisse:& ex diuo Isydoro, lib. 2. Elymologia-ru Platonem. Sediatione praeterea hχc sententia eorroboratur a suis auctoribus. rna ante Arist. erant perfectae Mathematicae. io posito ita argumentantur. Scientia habera n opotest, nisi habetur demonstratio , & is qui eam habet, iIIam se habere cognoscat nam scien tia est effectus demonstrationis, ex I. ΡOst. C.2. Et si quis habens demonstration em,opinet se tantum habere argumentura probabile, opinionem quide habebit, scientia minime) ax demonstrationis cognitio pertinet ad Dialsetica:ergo ante Ari. erat cognitio Dialecticae. His tamen praetermissis, quid nos sentia mus, quatuor assertionibus aperiemus. Nani Dialectica plurimas habet partes, sed clari tae ris gratia, eas in duas coadunabimus, quarum

prior agit de quinq; Vocib', Categorijs, de

Enutiatione, Syllogismo, & Demostratione posterior vero de Syllogismo probabili. de Sophistic Sit i a prima assertio.Prioris partis no fuit Arist.primus in uetor.yt. n. de Generi bus& Formis multa docuit Plator multa de viatitate, multa deRelatis&Numeris. Quin

70쪽

ius tandem quae ad Diuisione, Enuntiation fi& alia huiuImodi pertinent , multa docuit Plato in Politico, Cratylo, &Sophista. Huc- usq; nobiscum plerique seirtiunt. Aiunt tame, Demonstrationis nullam fuisse ante Arist.

cognitionem. Quare ita postrema pars asseristi cinis probatur . Nam 1. Post. cap. I.comtellit Arist. opinionem Platonis circa Demonstra .hionem interprete diuo homa suppresso lata

men eius nomine Iam veto 2. Post. capit. . re

futat Arist. opinionem illoru, qui arbitraban

tur omnium reru esseDemostratione, aut certe nulliuS.Ite Metaph .lex.I9. asserit, nor tib

los Philosophos prima principia ore negasse, orationis gratia, id est, ex protervia: quia via delicet , ut ait diuus Tho. in eodem lita lectiro . videbant illa non posse Demonstratione probari:Ergo iam apud antiquos Philosophos

erat cognitio nonnullaDemonstration IS.DNnique I. Metaph. cap. 3. ait, Antiquos Philos phos i nuenisse Metaphysicam, cum haberent omnia quae ad voluptatem & eruditione pertinc bant: ut Argyro pilus vertit. Que locum interpretans diuus Thom. te 2.3. ait, antiquos Philosophos habuisse omnia quae pertinebat ad voluptate; quia erant ditissimi, & omnia quae ad eruditionem, quia habebant scientias Logica S.Et certe potissima parsDialecticae est seientia Demonstrationis. Secunda affertio. Nec etiam partis Topicae fuit Arist. primus inuenior. Hanc asserti nem ideo seorsum posui , quia est contra ip- summet Arist. qui sibi ultimo capi ElenchoruDialecticae arrogat inuentionem , non quidem totius c ut auctores primae opinionis A a fala