장음표시 사용
91쪽
86 Quum fremit ad caulas, ventos perpessus & imbres, io Nocte super media; tuti sub matribus agni Balatum exercent: ille asper & improbus ira Saevit in absentes: collecta fatigat edendi
Ex longo rabies, & siccae sanguine fauces. Haud aliter Rutulo, muros & castra tuenti 5 sIσnescunt irae: duris dolor ossibus ardet: Qua tentet ratione aditus, & qua via clausos Excutiat Teucros vallo, atque effundat in aequor. Classem, quae lateri castrorum adjuncta latebat, Aggeribus saeptam circum & fluvialibus undis, et ciInvadit: sociosque incendia poscit ovantes: Atque manum pinu flagranti fervidus implet. Tum vero incumbunt; urget praesentia Turni: Atque omnis secibus pubes adcingitur atris.
Diripuere sedos: piceum seri sumida lumen etsTaeda, & commixtam Vulcanus ad astra savillam. Quis deus, o Μusae, tam saeva incendia Teucris Avertit λ tantos ratibus quis depulit ignes Dicite. Prisca fides facto, sed fama perennis.
6o Dum e Macrob. & Prisc. notatum ab Helns. & Schol. Horat. addit Burm. 6t rutis Goth. sec. 6s petenti Parrh. 66 ου d. vulgo. durus d. Gud. o. ardet Montaib. cum Medica Pier. 67 quae D. Rom. cum plerisque aliis Pier. & Sprol. quod satis probabile Heynio videtur a Marone fuisse scriptum,
& in alterum deflexumr utrumque Servius agnoScit. in aequum Rom. xv Medic. cum fragm. Vatic. a m. pr.
92쪽
27 Tempore quo primum Phrygia formabat In Ida go AEneas classem, & pelagi petere alta parabat;
Ipsa deum sertur genetrix Berecyntia magnum Vocibus his adfata Iovem: Da, nate, petenti, Quod tua cara parens domito te poscit Olympo. Pinea silva mihi, multos dilecti per annos, 8s
Lucus in arce fuit summa, quo sacra serebant, Nigranti picea trabibusque obscurus acernis: Has ego Dardanio juveni, quum classis egeret, Laeta dedi: nunc sollicitam ximor anxius urget. Solve metus, atque hoc precibus sine posse parentem, 9ONeu cursu quassatae ullo, neu turbine venti Vincantur. Prosit nostris in montibus ortas.
Filius huic contra, torquet qui sidera mundi: O genetrix, quo sata vocasὸ aut quid petis istis λMortaline manu sectae immortale carinae 9s Fas habeant; certusque incerta pericula lustret AEneas λ cui tanta deo permissa potestas Immo , ubi desunctae finem portusque tenebunt
bant Gud. a m. pr. parabant Zulich. 89 a. angit Codd. omnes Pier.& Heins. uno voss. sec. excepto, cui adde Goth. tert. Sed inepta eSSet alliteratio. U. not. ad h. l. syr Naec. vulgo & verius. Et si alterum Helias. reposuit post Pier. librorum consensu. 93 t. q. s. m. adsuta putabat vir doctus a p. Burm. cui adstipulatur Heynius. 94 quo f. trahis Codex Ge. Fabricii, pr. Rottend. Exc. Burm. & sic Ser
vium ajunt legisse. ps sirit e sec. Moret. 93 sines tres Burm. undar pro di v. le . Moret. & Servias r exquisitius altero haud dubie, judice quoque Hein,io.
93쪽
AusonIos, olim quaecumque evaserit undis, Dardaniumque ducem Laurentia vexerit arva, rota Mortalem eripiam sermam, magnique jubebo AEquoris esse deas: qualis Nereia Doto Et Galatea secant spumantem pectore pontum. Dixerat: idque ratum Stygii per sumina fratris, Per pice torrentes atraque voragine ripas IosAnnuit, & totum nutu tremesecit Olympum. Ergo aderat promissa dies, & tempora Parcae Debita complerant; quum Τurni iniuria matrem Admonuit ratibus sacris depellere taedas. Hic primum nova lux oculis offulsit, Ac ingens Iro Visus ab Aurora coelum transcurrere nimbus, Idaeique chori: tum vox horrenda per auras Excidit, & Troum Rutulorumque agmina complet: Ne trepidate meas, Teucri, defendere naves,
Ne ve armate manus: maria ante exurere Turno, ars
Quam sacras dabitur pinus. Vos ite solutae, Ite, deae pelagi; genetrix jubet. Et sua quaequae Continuo puppes abrumpunt vincula ripis, Delphinumque modo demersis aequora rostris
roo ad L. Leid. In L. emendabat Cuningliam. eum maddet. Animad. Crit. p. 86; quasi hoc novum esset in poeta, ut praepositio exulet. sto a quales aliquot Pier. de multi ap. Burm. Cloto vulgo Iegebatur. Io 3 s. vortice pr. Hamb. pro var. Iect. & Ed. Uen. Burm. Io 4 atque r. quati or Burm. cum Goth. teri. ros t. trabibus Cerda, lapsa puto calami. irio est Isit vulgo. Diuitiaco by
94쪽
Ima petunt. Hinc virgineae mirabile monstrum ino Quot prius aeratae steterant ad litora prorae. Reddunt se totidem sacies, pontoque seruntur. Obstupuere animi Rutulis: conterritus ipse Turbatis Messapus equis: cunctatur & amnis Rauca sonans, revocatque pedem Tiberinus ab alto . 12sΛt non audaci cessit fiducia Turno: Ultro animos tollit dictis, atque increpat ultro: Trojanos haec monstra petunt: his Iuppiter ipse Auxilium solitum eripuit: non tela, nec ignes Exspectant Rutulos. Ergo maria invia Teucris, x3o Nec spes uda sugae: rerum pars altera adempta est: Terra autem in nostris manibus: tot millia gentes Arma ferunt Italae. Nil me fatalia terrent, Si qua Phryges prae se jactant, responsa deorum. Sat fatis Venerique datum, tetigere quod arva a 3s Fertilis Ausonias Τroes: sunt di mea contra
a 2o m. dictu Rom. Notatus versus tanquam alienus&ex lib. X, a 23 hue retractus, damnatusque auctoritate meliorum Codd. a quibus abest adde fragm. Vatie. a Pierio , Ge. Fabricio, Heinsio, aliis . In iis Codd. & Edd. in
quas illatus est, modo ante, modo post sequentem reperi tur. In Goth. vero tert. versui demum r42 subjicitur. va
riant etiam in voce Worae: in aliis p pes, in aliis naves. xat Reddunt tir t. aliquot Pier. sint animis Rutuli Edd. sere ante Helns. Hanc praefert. lectionem , ut elegantiorem , Heynius, quam fragm. quoque vatic. firmat cum Rom. a 26 T. f. c. aliquot Pier. omnesque fere Heins. haud dubie insuavius ad aurem. rar tollit, d. a. i. N. Ed. Dan. Hein I. animos autem Rutulorum esse, quos tollit Turnus, quis dubitet ras neque i. vetustiores Heins. & alii. 132 r. m. n. multi, & quidem mollius ad aures videtur. Por
95쪽
Fata mIhi, serro sceleratam exscindere gentem, Coniuge praerepta: nec solos tangit Atridas Iste dolor, solisque licet capere arma Mycenis. Sed periisse semel satis est. Peccare fuisset x 4o Ante satis, penitus modo non genus omne perosos
Femineum: quibus haec medii fiducia valli,
Fossarumque morae, leti discrimina parva, Dant animos. At non viderunt moenia Trojae
Neptuni fabricata manu considere in ignes λ 14sSed vos, o lecti, serro qui scindere vallum Ad parat, dc mecum invadit trepidantia castra pNon armis mihi Vulcani, non mille catinis
Est opus in Teucros: addant se protenus omnes Etrusci socios. Tenebras & inertia serta ista Palladii, caesis summae custodibus arcis, Ne timeant: nec equi caeca condemur in alvor Luce palam certum est igni circumdare muros.
Haud sibi cum Danais rem faxo & pube Pelasga
Esse putent, decumum quos distulit Hector in annum. IssNunc adeo, melior quoniam pars acta diei, Quod superest, laeti bene gestis corpora rebus Procurate, viri; & pugnam sperate parati. Interea vigilum excubiis obsidere portas
a 38 an solos ap. Macrob. IV. Sat. nec male , etsi mendo-ser solos an coni. Cuningliani. si 43 discrimine parvo vulgo ante Hein s. mimis eleganter. 344 An non vulgo. Utramque lectionem Servius memorat. 346 quis u'. vulgo. zss ferant aliquot Pier. & Hein s. cum fragm. Vatie.
96쪽
Cura datur Messapo, & moenia cingere flammis. I 6o Bis septem, Rutulo muros qui milite servent, Delem: ast illos centent, quemque sequuntur Purpurei cristis juvenes auroque corusci: Discurrunt, variantque vices, fusique per herbam Indulgent vino, & vertunt Crateras aenos. I 6 ICollucent lanes: noctem custodia ducit
Insomnem ludo. Haec super e vallo prospectant Troes, & armis Alta tenent: nec non trepidi formidine portas Explorant, pontesque & propugnacula jungunt: reto Tela gerunt. Instant Μnestheus acerque Serestus: Quos pater Acineas, si quando adversa vocarent, Rectores juveni, & rerum dedit esse magistros. Omnis per muros legio, sortita periclum,
Excubat,exercetque vices,quod cuique tuendum est. ars Nisus erat portae custos, acerrimus armis,
Hyrtacides; comitem Acineae quem miserat Ida
, ε o flamma Pierii libri & tres Burm. cum fragm. Vatic. 26 a B. r. Rutuli vulgg. omnes. Rutulo , quod felici calami
lapSu natum videtur, elegantiae studio e Nediceo Heinsius dedit. st 63 Purprereis c. bona librorum pars exhibent a p. Pier. & Heins. st 6s cr. aureor s binis syllabis) Montal b. pro var. Iect. I66 c. ducunt Goth. teri. Quam cupide hoc arripuisset Ηein s. si alicubi reperisset. Sic emcndavit quoque Cuningli. i 69 t. f. pennas Edd. Nonii Marcelli in Expi rare , ut pinnas valli subintelligat, notante Heinsio. 373 R. juvenum constans librorum lectio, quam Hein . & post eum vulp. retinuerunt. Is Succedunt variantqDe P. Non. Marc. in Tueri, consulum ex vSS. Ha di 164. Diuili od by Corale
97쪽
Venatrix, iaculo celerem levibusque sagittis: Et juxta comes Euryalus, quo pulchrior alter Non fuit AEneadum, Trojana neque induit arma; Igo
Ura puer prima signans intonsa juventa. His amor unus erat, pariterque in bella ruebant: Tum quoque communi portam statione tenebant. Nisus ait, Dine hunc ardorem mentibus addunt,
Euryale λ an sua cuique deus fit dira cupido λ 18sAut pugnam, aut aliquid jam dudum invadere magnum
Mens agitat mihi; nec placida contenta quiete est. Cernis, quae Rutulos habeat fiducia rerum. Lumina rara micant: somno vinoque sepulti Procubuere: silent late loca. Percipe porro, I9 Quid dubitem, & quae nunc animo sententia Surgat. AEneam acciri omnes, populusque patresque, Exposcunt: mittique viros, qui certa reportent. Si tibi, quae posco, promittunt: nam mihi facti Fama sat est: tumulo videor reperire sub illo ros Posse viam ad muros & moenia Pallantea. Obstupuit magno laudum percussus amore Euryalus; simul his ardentem ad satur amicum; Mene igitur socium summis adjungere rebus, Nise, fugis λ solum te in tanta pericula mittam λ et Oor 8 levibusve duo Burm. si s Et Nisum j. E. aliquot Pier. ago aut aliud perperam emendabat Heu mannus. IS9 solu-ri vulgo. rys aperire aliquot Pier. quod per se non malum esset. is I perculsus vulgo. ty8 ad arus Sprol. 16 rareris a. r. Macrob. Sat. VI, 6. Sed quis ideo alterum dubitet recte se habere Diuili co by Cooste
98쪽
Non Ita me genitor, bellis adsuetus, Opheltes
Argolicum terrorem inter Trojarque labores Sublatum erudiit: nec tecum talia gessi, Magnanimum AEnean & sata extrema secutus. Est hic, est animus lucis contemtor, & istum et os Qui vita bene eredat emi, quo tendis, honorem. Nisus ad haec: Equidem de te nil tale verebar: Nec sis: non . Ita me reserat tibi magnus ovantem Iuppiter, aut quicumque oculis haec adspicit aequis.
Sed si quis quae multa vides discrimine tali et i O
Si quis in adversum rapiat, casusve, deusve, Te superesse velim: tua vita dignior aetas. Sit, qui me raptum pugna, pretiove redemtum mandet humo solita: aut, si qua id sortuna vetabit, Absenti serat inserias, decoretque sepulcro. II Neu matri miserae tanti sim caussa doloris: Quae te sola, puer, multis e matribus ausa, Persequitur, magni nec moenia curat Acestae. Ille autem: Caussas nequidquam nectis inanes, Nec mea jam mutata loco sententia cedit. 22o
Acceleremus, ait. Vigiles simul excitat. Illia os Schol. Statii ad Theb. I, 6o7. En his eri, ad III, 6o . Isthic est. Cuningham. coni. Est, est bis. Sei licet si altero modo scriptum fuisset, alterum contemarus aliquis fuerat . Ad talia ludibria magna pars eritici vulgo acuminis redire solet. Tum vitae c. Sprol. pro div. Iech. arx Ηeins. in ora Codicis vitae adscripserat, ut esset aetas vita, dignis' autem pra justior. Hoc est argutari. χ ro solida vulgo ante Helns. sino sedip vitium Edd. Hasvic. & Comin.
99쪽
Succedunt, Servantque vices: statione relicta Ipse comes Niso graditur, regemque requirunt.
Cetera per terras omnes animalia somno
Laxabant curas, & corda oblita laborum: ars Ductores Τeucrum primi, delecta juventus, Consilium summis regni de rebus habebant, Quid sacerent, quisve Atineae jam nuntius esset: Stant longis adnixi hastis, & scuta tenentes, Castrorum & Campi medio. Tum Nisus, & unaetao Euryalus consestim alacres admittier orant: Rem magnam, pretiumque morae fore. Primus Iulus Accepit trepidos, ac Nisum dicere jussit. Tum sic Hyrtacides: Audite o mentibus aequis,
AEneadae: neve haec nostris spectentur ab annis, 23sQuae serimus. Rutuli somno vinoque soluti
Procubuere; locum insidiis conspeximus ipsi, Qui patet in bivio portar, quae proxima ponto. Interrupti ignes, aterque ad sidera fumus Erigitur. Si Fortuna permittitis uti, 24O Quaesitum Atinean ad moenia Pallantea: Mox hic cum spoliis, ingenti caede peracta,va ian De Nonium videri Iegisse, notat Burm. 228 n. isset aliquot Pier. iret pr. Hamb. pro div. te 2.2as obnixλ Gud. a m. pr. inniat ap. Non. Marc. in Longur. 36 sepulti vulgot gνavat I Goth. teri. et 37 ConticDerae omnes Pieriani, Hediceo excepto, de alii. 24r m. F. h. e. quaesitum AEnean & moenia; Codd. potiores & Edd. vett. praeserendum haud dubie, inprimis cum ad m. incommodam faciat orationem. Diuiti do by Coost
100쪽
Adsere cernetis. Nec nos via fallit euntes: Vidimus obscuris primam sub vallibus urbem, Venatu adsiduo, & totum cognovimus amnem. 24sHic annis gravis atque animi maturus Aletes: Dr patrii, quorum semper sub numine Troia est, Non tamen omnino Teucros delere paratis, Quum tales animos juvenum, & tam certa tui Istis
Pectora. Sic memorans, humeros dextrasque tenebat a s
Amborum, & vultum lacrimis atque ora rigabat: Quae vobis, quae digna, viri, pro laudibus istis, Praemia posse rear solvi λ pulcherrima primum
D t, moresque dabunt vestri: tum cetera reddet Actutum pius AEneas, atque integer aevi assAscanius, meriti tanti non immemor umquam. Immo ego vos, cui sola salus genitore reducto,
Excipit Ascanius, per magnos, Nise, Penates, Assaracique Larem, & canae penetralia Vestae, obtestor: Quaecumque mihi fortuna fidesque est, etsi In vestris pono gremiis: revocate parentem: Reddite eonspectum. Nihil illo triste recepto. Bina dabo argento persecta atque aspera signis
Pocula, devicta genitor quae cepit Arisbar
244 sub moenibus Gud. Leid. ω Regius; nee adeo male. Sed Codicum auctoritate alterum satis defenditur. 246 animis m. Rom. Sprol. bini Ham b. di aliis sed magis poetica se ma animi. as 2 pro ratibus ausis editum vulgo, quod pars Codd. & Macrob. VI, 6 agnoscunt. Altera Iectio dotiior α exquisitior. a s 3 Duo Burm. distinguunt i solvi pulcbe