장음표시 사용
391쪽
runt , nulla super ense nova P Ureianis dis solatio, qua debitor defeeisset, eius eortio praelamari omnino non potest. 4. Cessio Dire 'notur solutionis. 5 Si e sitim a sitoris patrimonium nec Pareri nee sulti m erit dimittondis crod
tortim nomin us . tune desitor Mere oemvris non est sonendo , adeoque eis s coctio ei ipsa eessione eruistir eteon rosarti ε. Metis aurem si eae erasia honis nomina ereditorum ratit ei integro aut fere exint gro dimit latiri
u nnocentius Liggani eum hau modie ostera aliono esset implicitus , vidissetque
quam primum e soro 1e esse cessurum, plerisque creditorum convocatis proposuit, ut merces , nomina , tabernaeque suae mercimonium ope cessionis in solutum ae . ei perent. Quae quidem cessio omnibus exeon vocalis creditoribus arrisit , eum ad unam summam relatis mercibus ae nominibus α ristillaua una cifra quasi deI cento ρer conto a favore dei su stiti creditori α, et accepto inde habita est die 7 nove intiris i 333. Rebus sic eo ne ilia iis,
tabernaque una cum mercibus creditoribus cessa, Innocentius existimabat, quod vitae reliquias liaud inustas exegisset te terrima decoctionis nota. Delusa sed vero
spes fuit, quippe dissociatis creditorum
animis. alii merces in solutum acceptas asportandas curarunt. alii autem ex con.
die to et elaneulum colludentes Innocentii decoctionem provocarunt. Quorum temeritatem quamvis Innocentius dupli et aen- lentia Λ. C. potuerit ex Parte composcere, eum istarum ope obtinuisset, ut ipsi cessionem observarent peractaeque exequutiones ex integro improbarentur , attamen
cum divinari non posset, quod inscio se . nee in ius vocato de de eoctione suae ommere ii judieibus fieret iudicium , terminali sententia ex ossicio ab iisdem de-
eoetus est renuncia lus, priusquam quidquam de honoris sui discrimina rescivisset. Sed sententia perlata, atatim Iunocentius, ut ab deo oetionis contumelia aeso absteris geret , ad nostrum ordinem appellavit. A quo quidem etsi probandam, confirmari. damque praedictam 1ententiam existimatum sit, prout ex decisione a me edita
die dio ianuarii a 34O, hodie tamen cuin
novum iacium es et perieulum, Pleniusquaao susius ad trutinam omnia rerum adjunia et a. ac nova documenta essent Perpensa. editum eat rescriptum m Recedendum a decisis. et extendatur decisio. Etenim extrema necessaria ad de eoelio. nem alie uiua indicendam cum Patres conis siderandum suscepissent, ea omnino deficere facile de praehenderunt. Et sane nemo est pie etendus numquam satis vituperanda decoctionis nota. nisi constet evidentissime, a peragendia solutionibus Prorsus acquievisse. Esto hine quod tribunali commercii iudiei hua munus sit de mandalum , ut derecta mercatorum agendi ratione possint animadvertera. esto quod iisdem iacta potestas in iure sit , ut etiam ex oscio ex mercatorum albo alicujus nomen possint delere, eum noverint . quempiam lioe abuti ad de ei piendos se audiis dosque ereditores. Non inde tamen a quitur, ut ab ipsis prolubito suo quispiam decoctus Possit renunciari. Etiamsi enim publiee intersit , ut mereaturae fides salva sit , quia nervust reipublicae est. publice tamen non minus interest . ut de ea pilo civis cuiusdam de . minuando consulto quidem ac cognita causa , nunquam vero per alicujus aemulationem vel invidiam a catur. Caute equi. dem is de ea ite cisis romani nisi ρermaximum comitialium refeVunt ra sane itum erat in leg. XII. tabul. α Cvitis autem amffIlatione Mitia libertas. cioitas, a familia et existimatio continetur, ut Patet ex 'Iuribur Ciceronis locis di subdit Culaeitis Obserνat. 3 c . 13. Parapiet iam vero a Patribus non potuit, quomodo ad tempus latae decoctionis sententiae adeo iam a do innocentii de coeti ne suisset vulgata , ut ne muneri deesset suo, ex oscio eommercii tribunal eon et amare decoctionem deberet. Postquam enim Ianocentius ereditoribua uis taberis
392쪽
nam linteariam una eum merethus cesse
rat . et cessionem hujusmodi nonnulli ex ereditoribus tacite conniventes , nonnulli 3 alii clare aperteque assentientes habuerunt accepto, nec una quidem litera eollybisti ea est ab eodem trajecta, nulla adversus eumdem de nunciatio contestata, nullus denique novae solutionis adscriptus dies venit, accessit. Itaque cum solutiones antecessionem Peragendae ipsius cessionis ope prorsus evanuissent, post initam vero cessionem a novis peragendis solutionibus non probaretur Innocentium desecisse, consequens omnino ut nulla causa subesset a
legibus praefinita, ex qua Innocentii decoctio Posset proclamari.
Utique a mercatoria ratione Λρiazichino e deIIa Sela post initam cessionem super mercibus Innocentii eat exequutio Per patrata. Verum expeditum erat in iacto,
quod propter caeteros creditores mercatoria ratio merces tabernaeque mercimonium ad
suum dimittendum nomen in solutum libenter acceperit. Cum itaque solutione tollatur obligatio , et cessio vice sangitur
έ solutionis Maecia de comm . S a gloss. Sn. 63 planum erat, nihil faciendam esse hujusmodi exequutionem, quae Patrata de
praeliendebatur sive ex condicto , sive in fraudem aliorum creditorum. Nec reponi poterat, ex bonorum cessione ah Innocentio saeta evidentissime comprobari ipsius de eo otionem. Ad hujusmodi namque objectum diluendum ani' madvertebant patres, aliud esse eam bonorum cessionem , quae licet peragatur , ingens nihilominus aes alienum superest dimittendum, aliud vero eam cujus vi creditores de nomini hus suis quasi ian cen- ιο Per cento percipiunt. Primo casu sicuti cessum patrimonium debitoris nee est 5 nee saturum unquam erit in eo ut sit dimittendis ereditorum nominibns par, et ideo debitor hoe in casu vere et proprio solvendo non est, hinc tuto concludi poterit, ex hujusmodi bonorum cessione deeoetionem debitoris erui ae eomprobari. At in altero, ite et ad creditorum nomina
dimittenda de patrimonio cedentis quid-
quam absit, aut hisee dimissis de eodem 6 nihil supersit, eum ex integro , aut sere
ex integro nomina sint soluta, ex hoe ipso in solvendo debitor est, et non nisi maxima eum injuria de eo lor renunciaretur. Cum itaque postremo nos versemur in Cauεu, et certae quidem cessionis , quae fuit Ponte peracta , et aequo lubentique animo a creditorum plerisque accepto habita, et ab aliis nunquam detrectata, fieri sane non potest , ut haec vel ipsis creditoribus causam suppeditat ad decoctionem cedentis inserendam. Nec oberat, quod de oessionis validitate lis adhuc esset sub judice. Nam ex alea iudicii aut viribus consistet suis, aut corruet omnino. Si primuin . de excludenda Innoeentii decoctione causa dicta est. Si alterum, non inde decoctor necessario renunciandus. Cessione enim etiam
de medio sublata , eum de tempore hu-- jusee α si forulo un in Dentario dei negorio descrisendo ititii i g neri ct creis niti dei negorio me desimo , dove risia ι- taoa una cyra quasi dei cento ρer Cen.
to , ae Omnia tradita suere α ai due
render ne conto at ceto de' creditori is, hinc patet , Innocentium lune temporis pecunia numerata fuisse quidem destitulum, sed neutiquam decoctum, cum aliud pro pecunia solvendi compos ae idoneus suisset, quemadmodum conflat, reapse
creditoribus partim consentientibus partim
haud cunctantibus numerasse. Ei ita et c. utraque et c.
393쪽
Habea in meisione CI X. quae eonfirmatur
. S partes Paeto conoento appellationi
nuncium miserint , arsuramentatas sententiast mnt inremellabiles. 2. unc etιam an re mercatoria a Mersus eas WoMocare non licet, sed dtimi at viad
summam signaturam rei Pati potest statuito in antegrum Mel ρ ρoni nuia litatis querctia. 3. Si igitur Tribunal Commercia δε arbia tramentali sententia inamellabiti ad o- qtie rim habenti rei iudicatae cognorit, absquσ jurisdictions vis et rest locus circumscr*tioni. 4. In cauras commercial us ntilla peti et
Benda est, ae si idem msum tribunal eiam tulisset. 7. Liata autem sententia, judex stinctus est oscio suo, at o ad Tribunal amfialationis pertines do Gus taribus cognIs ero Mel ad avremiam signa tiaram do recto actorum ordin'; et num. 13.
misit arbitramentales sententias latas in eis ilibus non autem in commercialibus. s. Itemque eas , a quibus Pr Mocari licet. o. Nec Prorsus obtinet, quando Ordo ex quiatorius suffraccesscrit. 11. In sententiis arbitramentalibus de re meriscatoria ordo exequiatorius M tribunalis commercii Praesida pura et at liciter relaxari debet.
mis requisitis ab Dra eirili in ei libua negotiis de producenda prius aestir
eonMenti personae 3ed ejus procuratori ad lites. S. Hine sententia est circumscribenda. 6. Pariterqua si Madimonium constitutum suis non ad tertiam diem ut lex Pra emit sed ad brmiorem terminiam. 17. Ciam querela nullitatis a resus rem judicatam proponitur , noMa est causa , adeoqus citanda est persona Dei con- Menti , non Procuratoris.
osteaquam honestissimus in urbe negociator Petrus Alessandrini societatem, quam ad aromata aliaque id genua vendenda iam ab anno 38 18 eum Paulo Rie ei iniverat, anno 1336 dirimere potius duxit, sollieitum quoque se praebuit, ut arbitri viri unanimi consensu electi a me ea torio tribunali probarentur, qui legum
commercialium ad instar activum et passivum alatum conficerent; rationum redditionem reciperent, atque arbitramentalem darent sententiam. Electis vero ar.
hi tris eum facultate tertium eligendi , si sorte uterque arbiter in contrariam ivis. sent opinionem , in illos Alexandrinius ae Riocius adeo compromiserant, ut juris jurandi relligione nuncium quoque emit terent m a quiaIunque πρello Pot'sse competere a cisse a dolle Parti dulla sen teneta che sana Pronunciata diagli arbitri . e dat terro che saris nominato incaso di discreρanta Molendo che it lorogiussirio sis inamellabae m. Diu remis ponderare arbitri visi sunt, qui tribuit. usi saeuitatibus. ut negotium maturius definirent. Franeiscum De Romanis uli tertium arbitratorem adsciverunt. Et revera post multas comperendinationes biduo ha tendas februarias superioris anui 1839 sententiam tandem edere ipsi curarunt, per quam sociales tabernas in vico α Caccia- boue is et in via m T rmι uina m prin-eipi tabernae re a Piazza Pollarola is, in qua initio socii versabautur. mancipatas fuisse declararunt: sociale utriusque caput Petro ut pola alterius aceti Pauli
394쪽
Rie ei e reditori adiudiearunt; praeterea qua
Paulum debitorem in summa se ut . I IS et ob. 68 erga Petrum penitus renuncia runt. Sententia vero huiusmodi, quam postera die ad acta tribunalis commercii Petrus retulit, et quam tribunalis ejusdem Praeses de more exequutoriam reddidit, haud Paulo plaeuisse visa eat . qui lie et eam accepto habere in concedendo arbi. trio . sacramento interposito. promisisset,dsinde tamen improbare non dubitavit. aeeitato tantum Petri procuratoro . nullam atque irritam declarari eo ram iisdem iudicibus mordicus contendit. Nec spes initio quidem cecidit ἰ quandoquidem judices
ordinem exequutori uin nullius roboris suis. ae sua de ereverunt sententia. At res aliter cessit, eum Petrus, provocatione interposita , decreti hujusmodi circumseriptionem , sin minus revocationem coram
ordine nostro petivit, qui rogante R. P. D. Meo Mutra relli ra essa locum circumscr*tioni α illico definivit. Nec pro suit , quod Paulus ab sibi inimica sententia appellationem interposuisset. Cum enim hae mane patres ipse rogassem α an sententia rotulis sit con mandia o I in -srmanda in casti etc. α haud haeserunt quominus rescriberent m sententiam ro-tialam esse consi mandum, et extendatur decisio m. Decebat namque sententiam penitus
consirmari. quae iuris dispositioni ad a-rnussim haerendo ob iuriadictionis , ac citationis quoque defeetum irritum declaravit tribunalis mereatorii iudicium , quo arbitrium iamdiu exequiatoris munitum decreto effectu omni capere demandatum est. Et revera quod ad jurisdictionem attinet, id quidem animadversum in primis est, adeo Petrum Alexandrini et Paulum Rie ei in arbitros compromisis- e , ut communi placito ae inrisiu
bitri , e dat terro ii qMale saris nominato in caso di discreρanaa : Molendo ea intendendo ehe a Bro giudicato sis ina'. ρeuabila α At quoties contrahentes adver-r sua arbitrorum iudicium haud provocare hoc modo promiserint di neIratio dei com. ρ messo di, iudicium idem nulli appellationi obnoxium rei iudieatae vires obtinere notissimi iuris est juxta censuram
legia in S i 76. At judicio in rem judi
catam transacto . nec Paulo fas erat profecto ad ordinarium assequendum reme dium suspensionis coram ordinario commercii tribunali astare . nec tribunali vel ipsi erat permissum quocumque modo de viribus ac validitate judicii exequutoriali decreto muniti iterum judicare. Quemadmodum enim contra rem iudicatam eius modi restitutionis in integrum remedium a peteret , vel nulli latis querelam ad Signaturae tribunal proponere Paulus tantum Potuisset, ita aeque restitutionis in integrum vel nullitatis petitionem contra comis mere tales res iudieatas nulli alio quidem judiei deserendam esse liquebat , nisi tu premo Signaturae tribunali vel ipsi , cu i soli ius est res stitutiones in integrum concedere, ac intentiones cognoscere nullitatum in rebus commercialibus m duola regiudicata is ex apertissima dispositione legis ac praesertim capitis 345. Quod si ideo tribunal commere ii, licet arbitramentalis sententia rei iudicatae naturam 3 induisset, do ejusdem tamen viribus cognoscere non dubitavit, haud dubium adesse poterat, quin tribunal eam iurisdictio . nem usurpando , quae unI Signaturae a legibus est attributa, provinciam non sua tu ingressum fuisset , ideoque iurisdictions destitutum adeo nulli ter pronian classet, ut judicium circumscriptionis remedio pentius jure suisset delendum. Quod quidem eo tutius tenendum patribus videbatur, quippe commercii tribunal alienam iurisdictionem Praetergres.sum eo procedere non dubitavit . ut ordinem arbitramentalis sententiae e equutorium esse eiu omni ae vi deatitutum de . clararet. At dum apertissima lex est ino capite 3336; quae vetat is nδ ρOssa implorarsi ne ordinarsi aIctina foven/ione
395쪽
nelle cause di commercio - , haud minus notum in foro trabemus ex capite Io6, quod recursus quoque ad supremum Signaturae tribunal α ρον ι' annullamento,c Per Ia restitutione in misero nonaoranno mai emito fovensioo α, adeo S ut is quaIunque inibi zione Menisse chiestased accordata sarebbe nulla di pleno di-ritto o di niura Malore m. Quod si igitur mercatorii judie es Signaturae tribunalis
iurisdictionem non modo usurpare , eda deo etiam, lege refragant , praeterire non dubitarunt, ut rei judicatae esse elus suspensionem imperarent. quod nulli judici, ne ne Signaturae tribunali mei ipsi doce Nero erat permissum, nil aequius, nilque imo iustius dari poterat, quam quod ab .normis huiusmodi sententia, legibus praxeos omnibus refragrantibus pronunciata circumscriptionis deleretur remedio , ceu statuit in ea usa ia in ab R. P. D. Meo
Murror Ili lata decisio S 6 et io.
Caeterum in sententia serenda plurimum apud patres potuisse videbatur, quod etiamsi momento temporis ea quidem aeis poneretur indago, utrum scilicet Pauli proposita intentio eius naturae fuisset, ut coram Signaturae tribunali necessario de .serri deberet, nee tamen melius ipse proficeret. In controversi enim juris est, ar-hitrorum sententiam auctoritate tribunalis 6 mercatorii latam, ac per praesidis medium iuxta praxeos legem exequutoriis clausu lis munitam ita retinendam , uti eam Tri-hunal mereatorium tulisset vel ipsum. At, sententia lata , Tribunal de viribusae validitate ejusdem sententiae cognoscere , ejusque enectus preepedire non Posse , manifestissimum erat. Postquam enim Tribunal suam edidit sententiam. Ossicio suo sunctum nullam vel super
justitia , vel super validitate redditi iudiei iterum dare posse sententiam , n
tissimi iuris est , ae explorati aeque nil magis habetur in soro , quam quod, reddita sententia , negocii lotius minus recte fortasse aedili cognitio iudicibus tantum competat, qui vel de Appellatio- nibus jus dicunt, vel qui in signaturae Tribunali de effeto ac lorum vel iudieio
rum ordine cognoscunt ex irilissima regula , quam post legem tradunt unanimi
consensu Dociores , ae signaturae ae Ηο-
tae decisiones , ae etiam in Montis falia sci sub stationis diei februarii 1534S 4 cor. R. P. D. meo Decano , et in oletana nullitatis sub stationis et
alia dicationis diei martii i83έ S io
Ae inutili studio dispositionem Paulus in ocaret art. 378 a codicis judiciarii, in quo judicii arbitrorum nullitates deducen.
es eguita m. perinde si Articuli hujus ad instar Commercii Tribunali haud impe
missum fuisset de nulli late sententiae cognoscere , quam Arbitri prius ediderant. Ρraeter eni in quamquod in themate , quo de sententia res est ab arbitris in commee
3 et ali nego eio ac Tribunalis auctoritato absque appellationis spe iudicata , haud
apiari posse videretur legis censura, qua osententias respicit ab arbitris privata au-etoritato eleetis in civili iudieio pronuncialas . adversus quas provocare licebat ;negocium penitus conficere videbatur , ei quod eiusdem articu Ii censura facultatem de nulli talibus cognoscendis ante tantum
judicibus tribuit , quam ipsi ordinem exe.quutorium concedant , Tribunali ae ille et Io is che deue Pronunciare M esecutione delia sentenra α; minime vero judicibus, qui eam exequendam iam diu mandarunt, quique ideo ossicio suo sun et i de eadem
re iterum actis cognoscere nunquam Iebant ex communissimo adagio.
Neque ex eo , quod ea haud servata suerint , quae lex in capite 3773 de producenda prius arbitrorum sententia , ac do partes citanda disponit, utili studio regerere fas erat, Ordinem exequutorium utpoteliaud legitime datum iura a Tribunali Commercii revoeari potuisse. Quidquid namque in primis sit de sententiis arbi-
396쪽
teamentalibus in iure civili promine latis. et in quibus citationem ac productionem antea fieri lex enixe prospexit . id prose et O aptari non posse lique hat ad arbitra mentalem aententiam in re commereiali latam , quae haud iisdem solemniis ae formis, sed ex apertissima dispositione art. 6o legis mercatoriae is e nefari esecutioa sena' alciana modificaaione ,ed e trascritia sui regist i in utreis ditin ordine dei Presidente dei Tribunale, a quole e tenuio di daris ρ uno e se γιρlice net termine di tre giorni δει δε-
posito deIIa sentenaa in Cancelleria m. Quare cum in themate I quo nulla requi. rebatur praeventiva citatio ae sententia ope euliaris productio ordinem exequuto Ia rium a Praeside Commere ii Tris unalis tempestivo tempore , ac iuxta art. 6o censuram dalum suisse constaret ; haud quidem aderat ratio . cur ordo exequutorius adeo nullitatis incusaretur, ut arbitramentali sententiae judicati vires concedere nequivisset. Verum eni in vero quamvis illius dispositionis censura aptanda , idque ideo haud serva lum ad unguem diceretur, quod lex in arbitrii exequutione praescribit , nec tamen meliori omine Pauli intentio exeipienda suisset. Posteaquam namque judex suam ediderat sententiam , etiamsita ea vel ex praeterm aso actorum ordine, vel alia causa nullitate ex lege laborare videatur, nefas tamen esse notissimum
. est, ut ille , qui sententiam edidit , suo, que ossa cio functus est. de eiusdem iudieii nullii a te vel justitia iterum digno se at . quam vel appellationis iudici, vel Signaturae Tribunali tantum definire permittitur. Dum ideo Commere ii Teibunal
de arbitramentalis sententiae viribus aevaliditate quidquid decernere duxit , quae
suis auctoritate ae nomine suerat lata . negocium iterum cognoscere voluisse erat
censendum , quod tam fueral penitus con seclum . proindeque bis in idem judieando iurisdietione desiitulum sententiam edi. disse , quam suis viribus eonsistere nee . tua nec ulla patitur ratio.
At quemadmodum iurisdietionis dein
se elus adeo in aprico erat, ut ad sententiae circumscriptionem imperandam satis per se superque suisset, ita vero ne eminus apertus erat citationis desectus. Lex enim in Capite adi ei talionia desectumi existere non solum sancivit α se Iia Omessa la citarione introduttiis δει nudiaio m , verum etiam si litis initio Reus Coa ven. tus m non m citato n/ in Persona , αδ alia sua dimora , πὸ est IMogo de ter minaeo dulla Iego α. Quare eum in- controversum sit, Paulum dum nullitatis querelam instaurare duxit . quin in Pe-iro vadimonium indiceret , ejus Procuratorem tantum in judicium vocasse, planum quidem erat, sententiam sine legi- i5 tima ei latione pronunciatam circumscriptionis gladio delendam suisse. Atque eo magis quia vadimonium licet ex legis litera in Capito 477 tertia in diem sal
tem constitui deberet , ad proximam tamen diem flantum constitutum fuisse l. 1Ioo Isi enim casu pro circumscriptione iudicium serendum esse , in simit hiis saepimsi me rescripsit Signaturae Tribunal in Romana Circumscriμtionis et AmeIIa tionis die a o nouemhris t323 cor. R. F. D. Grossi et notat decisio in causa edita
ineptissime uteitationis desectum denegaret ad regulam confugeret Pauli de sensor. unda quoties de nulli tale res est actorum curam judicibus petenda , apud quos pendet contentio , Procuratori tantum vadimonium indicere licet. Iterum enim Pa
tres observabant , causam , quae arbitrium respiciebat , exequutorio ordinaeon cesεo penitus eonsectam coram Commercii Tributi ali , cujus auctoritate ordo II editus est, haud amplius ρendentem diei poluisse. Quoties ideo Paulus novam de nulli tale querelam proponere voluisset, id nisi legitima accede ut e citatione ad Petrum indi-
et a sacere eum nequivisse apertissimum erat.
Quod si vero sententia Tribunalia Comis mercii , qua arbitrium omni essectu care. re constitutum est, ipso jure ob iurisdietionis ae citationis defeetum circumscri-
397쪽
ptioni obnoxia erat , supervacanea quidem Ρatrihus visa sunt , quae super ejusdem sententiae iustilia , vel super arbitrii validitate utrinque disputabantur. Quemadmodum enim ue justitia haud disputaresas erat iudicati , quod cum nullum renunciatum sit, perinde haberi debet; aesi nunquam prodiisset : ita de arbitramentalis sententiae in rem judicatam transactae validitate inquirere nefas videbatur , quam Signaturae tantum Tribunali
Et ita relatione habita ad Decisionema e Sententiam ab R. P. D. meo Mug. et a relli nudius tori ius editam jus datum
est in strenuo Partium certamine.
ARGUMENTUM Institoria qualitas numquam Praesumonda sed evidentissime demonstranda est. Institor Pra ponentem non obligat ultra ea , quibus Praepositus suit , et qui cum eo contrahit ejus saeuitates et praepositionis logos scrutari imo tur , non enim ignorantiam causari P inst , ut Praeponcutem obligatum habeat, si quid cum institore praeter easdem facultates ei leges coutraxit.
1. Qui universas ramociationi pravoratus fuit , unu3 renunciari potest institor , tinusque idcirco cor initis a se contra-etibus socios obligare. 2. Institor non obligat Prmonent m ultra ea quae respiciunt no cium cui fuit Praepositus nec ultra facultates eidem -- pertitas. 3. Axcusari non debet qui cum institore utrahit ex eo quod ignora, erit sub qtia
forma et tege fuerit ille gestioni Pra
Positus. 4. Lntisquisque enim facultates ejus scrutari
5. Lex commercialis de publicanda societate allicit dumtaxat Personas sociorum, qui ex publicationis defectu inter se soliditatem amittiant lucrorum ae -
mnorum communionem, non autem is
tios ad sectum eos liberandi ab onere Moestigandi facultatis uias, cum quo
sunt contracturi. 6. Quoad istos autem publicario tunc tam tum necessaria est , cum agitur dre coaretandis Mel amplianssis Originariis saetitialibus. 7. Socius etsi ex societatis contractu arpareat contrahendi potestato dcstitutus, obligare tamen Malet societatem, quia temtius ciam eo contrahens i arus esse
Potuit hujusce inter socios Pectiliaris
8. At quod de socio dicitur, diei nequie d
institore otii in societatum nunquama ascitus fuerit. 9. Institoria qualitas vinote praejudicialis eoidentissimas concludentesque requirit probationes. 10. Alitia est administratoris, aliud instiatoris ot cium. Ad indurendum pravonentis c ΠSensum, non solum Positiμα scientια sed probari etiam debet concursus acto m , quibus scateae cum amrobasse quae sub institoris nomine acta suerrant.12. Ubi necessaria est scirntia vccsca, Per praesun tionem su retori non Potest.
Daecisio CXIII. Joria prudentiae studio mereaturae industriam adjungere studens Marcellus Fabiani , alter ex S. Palatii Apostolici patronis de Conlegio socialem instruxit labernam is in Via delia Colonna m ad
linteorum pannorumque exercendam negociatione in cum Petro Gio vannetti , qui aliam postea tabernam aperuit alta Madda lenia , eiusdem generis mercaturae sub ratione Gioviannetti e Mil. Cum vero exoriae inter Marcellum et Petrum ob id su ssent contentiones , ad rem componendam die a decembris i 3i3 privata exarata fuit apocha , vi cuius in posterum sociales declaratae suero duo praecitatae tabernae , quarum alterius ad plateam
alia Mad lena directio commissa suit Aloysio Gio vannetti Petri filio , et alterius ad viam deIta Coloma exercitium
398쪽
reservatum suit eidem Petro, eui privative quoque concreditum fuit onus explen. di is Ie commissioni per Ia Provista eandamento dei dus negotii in . et obsi gnandi in te soιε cambiali relatioe alta
societa m. Res bene coepit usque ad annum I 838, in quo sub mense octobris ad praecedentium annorum e Templum expletum suit eomputum generale actae negociationes , a quo apparuit immissum caput non imminulum . lucrum imo ejus anni ad vim se ut. 8oa. 6 conscendis se. At post longum adeo temporia spatium die x6 mensis maji sequentia anni ex improviso sugam arripuit Alorsius, et
ex ereditorum concursu brevi innotuit , aes alienum ab eodem relietum ad immanem assurgere quantitatem quadraginta
et amplius mille nummorum. Maxima fuit creditorum conditatio , qui malo medelam quaerentes , praesupposita in profugo in .stitoris qualitate , putarunt tuas actione
tuto dirigera se posse in ejus Praeponentes Petrum Gio vannetti patrem . illiusque socium Mare ellum Fabiani. In dicto librorum sequestro . iacile ab ita , qui in mereatorum negooiis jus dicunt,
de eo et ionem utriusque tabernae declarari obtinuerunt , nec non pronunciari super existentia societatis collectivo nomine quoad praeci lata a labernas inter Petrum . et Marcellum, et super institoria Alor sit qualitate; qua Propter prae ponentes in solidum damnati suerunt di. mittendis nominibus , quae ab Alusio
contracta probarentur. Cum ab editis aenistentiis Petrus , ae Marcellus ad S. Nostrurn Oedinem provocassent, de earum
iustitia separatis libellis cognitio assumpta suit, et quum hodie eomperendinata fuit definitio ei rea tabernarum decoctionem, quod attinet ad praetensam institoriam Alusii qualitatem rescriptum Pr diit is Non esse locum actioni institoriae ro debitis ab Alusio contractis, et extendatur Decisio m. Ut ut ponatur societatem inter Fabia. num et Petrum Giova an et i conciliatam ad speciem earum pertinere , quae initas dicuntur m in nome collertim is, nihilominus haud teneri e ensuerunt ΡΡ. Fa hianum obligatione satissae tendi debitis ab Aloysio contractis , et ad exercitium tabernae alia Maddalena spectantibus , ac
proinde non esse locum adversu a eum
institoriae actioni. Attendendam prae primis esse societatis a poeham ipsi viderunt , ex qua constat saeuitatem emendi merces, et literas eollybisti eas obsignandi uni Petro suisso reservatam, nequa Lloysio aliam pote tatem suisse iactam , nisi minutati in distrahendi merces in taberna ipsa alia Madi lenia expositas in Ie commissioni αι ita apocha cautum aperiis verbis j du
Ie cambiali relative alia ooc tela m. Uni. versae igitur negociationi praepositus sue-i rat Petrus , qui idcirco unus renunciari Institor poterat, quique exinde unus ex initis a se contractibus obligare socium Marcellum potuisset, vel uli tradunt M. grou Cod. vi Comm. lib. i tit. 3 not. I art. 3i , Dalloa au mot Socidie feci.
i de Ia gestion de societ g en nom colis Iectis. pag. ixa. Fuelle ex hine deduea batur . quod eum literae collybistice , de quibus agitur, obsignatae suerint ab Alo
aio . ab eo scilieet , qui nulla ad id p
tiebatur facultate ex sociorum placito , societatem obligare nequibant ad earum dimissionem , et frustra proinde agentes
creditores adversus Fabianum guam actionem direxerunt.
Et revera eompertissimum in iure est. quod Institor obligare praeponentem nequit non solum ultra ea , quae negocium respiciunt , cui suit praepositus , sed nee ultra iacultat ea quidem , quae eidem sue- a re impertitae, ita ut si Prvosui ad mer. cium distractionem , tenebor nomine ejus ex emρω actione; item si forte ad emen
taxat ex vendito , sed neque si ad emen.
399쪽
luti Ulpianus doeuit in Ieg. 5 S ii AE
de Instil. act. et confirmant AnsaId. de Comm. et Mercat. disc. 45 n. 3 et seq.ee S. Rota in Dec. 7o8 cor. Molines. Si igitur ei tra praepositionia snes haud valent Institoris eontractus . manifesta extude seat et nullitas obligationum , qua forta inire potuit Aloysius . qui institoria destitutus qualitate in aimplici ministerio versabatur. Excusari autem nee posse videbantur ereditores , quod sorte igno-3 raverint , sub qua sorma vel lege suisset Alorsius praepositus gestioni tabernae al-Ia Maddalena , unusquisque enim elua saeuit alea serutari leuetur, cum quo est contracturus , ad notissimam regulam, de
chart. n. 45 Genuς. de Merc. dec. xέn. 37 Rota Florentina vud Ambros. Dec. 16 tom. 4 n. 7 . et S. Rota in dec. 4oan. xx Cor. Dunoget . dec. 93 S 5 cor. Crimo , in Fulginaten. Pecuniaria a iunii a flet S cum imque oor. Vicecomite. Dubitari nec poterat de socialis Apochae veritate , tametsi apud aeta exhibita non suerit , nisi hujusce iudicii oecasio. ne. Eidem enim fidem plene conelliant depositiones Petri Carioni , qui adstitit, quando societas inita ruit . Caietani Ae.d inglii , qui anxium vidit Mare ellum de
Apocha perquirenda , quo Primum nun eium a coepit fugae ab Aloysio abreptae, hi Guilla lini Tergiani deponentis se praeestatam Apoeliam prae manibus habuisse ab anno usque i 83 a. quo munua ei conereditum fuit generale conficiendi computum actae negociationis. Accedebat eo. gnita Fabiani integritas , quae quamlibet exeludebat suspicionem de Apoelia in creditorum fraudem recenter labrefacta ἔ et rei e ulmen ponebat laetum . quod aet rea non modo cognitam habuerunt ap etiam ante ineae plum iudicium . Ut con- lat ex responsionibus eoram judiee datis ad petitiones . sed eam etiam postea agnois verunt in iudicio , suamque secerunt, ut ex sententia a Iudicibus Coin mercii red. dita in hae ipsa quaeatione plane aeatet. Itaque non amplius integra res est , nee proinde ereditoribus licet in discrimen adducere fidem , ae veritatem latius doeu-
Frustra deseetum publieationia Apoehaaobi ieiebant ereditores ad id in voeantea artis 4ι et 4 a vigentia legis, que is sub nullitatis poena evulgatio requiritur. In primis enim haee legis commercialia cenia aura allicere videbatur sociorum tantum
5 personas , qui iuxta doctrinam Ocrg tit. de Ia Soeteia art. 4a n. 4 ex publieationis de eiu inter se soliditatem amittunt , nee amplius habent lucrorum , aedamnorum communicationem; non item ea videbatur referri posse ad tertios ad effectum eos liberandi ab onere investigati di saevi latea illius, eum quo gint contracturi. Firma retenta hae obligatione , sa ei te comperiebatur, quod si creditores ei parui sunt , compertum oppido eisdem
suisset. simplieis administri ossicium obissa Αloysium in taberna alta Maddalena. Nee id publieatione indigebat , eum publiea
6 ito necessaria videatur tantum in casu . quo eoaretari vel ampliari contigerit originarias saeuitates, d ea quae tradunt Pajett. Cons. 399 n. 55 Cam c. Galeoe. cit. Con. t M. Io lib. a n. I si Castrens. cons. Io ἔ
male de socio, qui lie et ex societatis contractu destitutus appareat contrahen- di potestate , socio a tamen omnes in solidum obligare valet. Utiqua si Fabianus Petri foetus obligationes contraxisset, eteollybisti eas literas obsignasset . quamquam non Fabianus, sed unus Petrus ex inita
400쪽
per a poetiam eonventione potestatem ha . heret obligandi societatem, obligata nihilominus censeri foetetas poε et, quoniam tertius cum socio eontraxisset ignarus peculiaria conventionia, quae inter socios intercessisset, et ex qua designaretur socius , qui unus praeditus esset sa- cultate contrahendi tocietatis nomine , et sustinere do heret inali toris personam. At vero in praesenti specie quaeritur , teneatur ne e ne unua ex sociis obligationibusa initis non ab altero socio, sed ab homine . qui in societatem ad citus non fuerat , neque eius particeps ulla pro parte erat , quique operam dumtaxat uti tabernae administer pro vendendis mercibus praestabat. Pervulgatum utique erat, Fabianum , et Petrum Gio vannelti societatem inivisse , ae jamdiu inter eos extare oeietas coeperat; at cum Aloysio quemadmodum contracta reapse societas non sue
rat . ita nec rumor erat, nisi de foetis Petro et Mareello. Quod si convenit eommercii favorem suminum apud omnes es... , non tamen usque eo savere commee
cio aequum est, ut quisque valeat actionem in alterum aequirere ex obligatione, quam alter contraxerit, qui in ministerio tantum est . neque debeat exploraresacultates ejus , cum quo contractum est initurus.
Nec probatum erat Aloysium pro In siit ore habitum publiea fuisse. Scitum est. 9 institoriae qualitatis utpote nimis praejudicialia probationes requiri indubias, exactibus selli e et prosi uentes claris , dilucidis et coneludentibus , prout tradunt Rocca divul. jur. Sel. c'. Ina n. I ,
cor. R. P. D. meo Bosoridi, eum aliud ait administratoris , aliud institoris ossicium fio prout docent Arac. Galeot. contr-. 7On. ii cit. Ombras. dec. 3έ n. 38 ιom. 3; et S. Tribunal in cit. dec. n. 6 eor. μι- conerio. At illae probationes omnino defietebant. Contrarium imo statuebatur per judietatem testium depositionem , quae jam inde ab anno a 83a loeum habuit. Laees situs idem Aloysius , additetis testibus probare valuit se suisse m δει Padre ρrγOsto ad assistere alia oendita net negorio in Plaetra alta Mad lena m. Αecedit sa. clum creditorum , qui syngraphas vendi
rio sero in dies nomine inscripserunt, neque ulla ex iis adest, in qua adnota tum sit , quod merces traditae Alosiosuerint qua institori societatis. Perperam praesumebatur , institoriam qualitatem ex tacito Fabiani consensu Aloratum aequisivisse. Praeterquamquod
Institor praesupponi non debet, qui administrator jam fuit solemniter agnitus acto iudicio , aecedit quod demonstratum
non erat ut oportebat , Fahianum habuis.
se certam scientiam earum rerum , qua
ab Aloysio gerebantur , neque quidquam adducebatur , unde palam esset Aloysii saeta per illum fuisse approbata. Et alioquin ex jura non solum positiva ea proin
banda , non praesumenda est seientia , is sed probandus est etiam concursus actorum , ex quibus scateat Praeponentia approbatio eorum , quae sub institorio nomine acta fuerint , veluti animadvertit
cit. dec. r n. Ir cor. Falconerio. Nec
qui equam arguere licet ex in verisimili tuis dine quod per deeem annorum sugam ignorari a Marcello nequiveritit , quae ab Aloysio gerebantur. Id enim ad summum
induceret praesumptam in Marcellum scien-1a lia m. quae supplere non potest specisi- eam scientiam in ilismale necessariam ad
ea , quae S. Nota Perpendit in dec. 03n. 5 cor. Molines, decis. 4r7 n. rέ cor.
OIioatio. Dispunctiones rationum , quae identidem intercedebant , cum ab uno Petro socio exhiberentur , nihil concludebant in ea an , neque ex iis Aloysius institor apparebat. Desumi id nec pote