Decisiones Sac. Rotae Romanae in re commerciali post legem diei 1 junii 1821 ad anno 1842 chronologico ordine dispositae, additis argumentis, summariis, et indice locupletissimo

발행: 1842년

분량: 530페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

411쪽

iunii a 83 7 , qua Aloysius et Gallina Srn-

graphas m ali' ordine di subscripserunt , datum non est intelligere , cur Callina dum die ax sequentis anni I 333 se hedam dimisit argenteorum 7Oo , sollicitus quidem fuisset animum pandere α di risea -υπ-nct m , aed dumtaxat m contro a sig. Luigi Valenti in 'i concipi minus poterat , quod idem Callina , dum mense Februarii anni 18 38 judicium inchoavit pro indemnitate trium schedarum , quas ipse impleverat α ρer onor ui 3tia firma α , unum Aloysium fuisset perseqitulus I nec non quoque , quod eam declarationem studiose oecultaverit , et non nisi nudius tertius ad acta detulerit , adeo ut videatur,

vel ipsum Gallina de illius essicacia qua inplurimum dubitare. Et nihil eerte poterat Callina in ea declaratione considere , etiamsi exarata retineatur ad diem disi junii i837. In nititur enim declaratio in instiloria Aloysii qualitate. Institor jam vero non fuit Alo'.

ius cum expressa et libera aeris potissime alieni contrahendi facultate , sed tacita tantum institoria in eo reperitur, quae 4 suapte natura nequit protendi ultra saeta. super quibus aciente et patiente alvo d mino sive eon socio suit exercita , atque in themate non exescit vigilantiam super laborariis, et reclam ea consciendi ratio. nem , et consul ero quoque , ut eae menta aliqua ad ariis murariae exercitium necessaria in promptu essent ac parata , ita tamen ut non unus Alorsius contractus ei obligationes iniret. sed cum interventu , et subseriptione nepotis Francisci, eeu testatam rem faciunt initae Pro re so ei ali obligationes , quae omnes ab ulro qua socio subscriptae reperiuntur . et Pr

dit quoque ab ipsa studiosa declaratione ;quoniam si inquit Alorsius m Per iι quale s Francesco) se non si / tropato Pre, sente alia stipulatione deue stiddelte Cambiali , e non vi ha amosta ancheia sua Frma . ho suρρlito io medes imo Cotta sma miam, videtur hoc ipso im .plicite concedere . inllas ante ac lo te mis re sociales obligationea etiam manu Franeis ei suisse signatas. Itaque quum tacita Alorsit institoria inter e ertoa fines esset coercita, nec protendere iue ad obligationes pro re lociali ineundas sine interventu et subscriptione Franeisei, pia ne εequitur . ex saeia ab Aloysio ultra sines tae ite institoriae schedarum ria aιι' ordine is subscriptione obligari Francia

acum non potuisse.

Ace edit potissime . quod etiamsi taeita institoria non desideraretur in Aloysio

quoad saeuitatem contrahendi aeris alieni in causam societalis . inscio prorsus alto. ro socio , saeuitas tamen isthaec non ali-5 ter , neque ultra poterat exerceri . quam in tan in m urgeret negocii necessitas , ad ea quae docet Zanch. ue Societ. pari. I CGρ. Io n. IIo S. Rota in deo. 6έΠ. IO et Fess. PaVt. I7 MC. et cor. μι- eoneris de Societ. dec. r n. S. Qui seri ulem Poterat , ut ad diem 26 junii anni ad 37 ne eessarium omnino esset prore muraria petuniam quaerere in argenteis r3Oo . si ad novembrim superioria anni introitus exitum superaverat in Praegrandi summa scut. 363 a. 75 ; si rursus ad novembrim ejusdem anni 1η37 υ lilia foetalia evecta suerunt ad vim se ut. 529s . 64 γ die e refert, quod area socialis suisset ab Alusio penitus absumpta in proprios usus. De se e tua enim pecuniae ad

inuraria absolvenda negocia eum ex arbitrario et prorsus illicito Aloysii saeto derivaret, suppleri ab eodem Aloysio da hebat propriis obligationibus . neutiquam

vero socialibus, cum ad socium Franci seum quod attinet non secus ait res consideranda , quam si arca socialia memo ratis utilibus redundaret.

Deteriori autem consilio disso gium quas- .rebat Callina in actione de in rem verso. Quominus namque in primis isthaeo inquisitio susciperetur, indoles velabat

instituti judicii di per ii pagumento di

est Superius , est mere exequutivum , et uniee sun datur in vi et esticacia gehe-darum m alι' Ordine is , quibus Alor ius

412쪽

et Gallina subseripserunt e stelio e converisao de in rem verso iudicium constituit ordinarium , quod nil habet commune eum vi et efficacia se hedarum, sed unice suo datur in utili pecuniae erogatione in caullani societatis. In congrua igitur et se

parata judicii aede erat a Gallina actio

isthaeo. proponenda neu liqua m vero in praesenti. in qua unice quaerebatur, num ex subseriptione patrui Aloysii potuisset Franciscus obligari. Etiamsi vero de in rem verso posset in praesenti iudicio eognosci , ex de seclutamen probationum rejici prorsus debuisset istiusmodi exceptio. Libri enim sociales non extant , quam ad totum annum3336, qui utilia societatis evehunt ad eamdem diem ad scuta 363 a. 75. A se, quentibus vero Lalendis januariis ad totum ferme novembrim anni a 337 non extant

quam insormia quaedam solia ab Alusio conlaeta , in quibus si ipse adnotavit in

introitu eontroversam pecuniae Fummam,

eamque in exitum opposuit, non inde tamen probata dici potest utilis versio , simul ut suit reapse ab Λlo usio ab sum. pla in proprios usus , cum debitor societatis se ipsum renuncia verit in vi acu . 5294. 6 a. Inepte opponebatur , agnovisae Franciscum , ut controversae schedae in alatu passivo societatis referrentur, dum Praesens suit consectioni ab Aloysio saeia a apud ratiocinatorem De la gallo indivisi status a clivi et passivi. Praeter quod enim de Francisci praesentia unus ratiocinalor Hiestat ter testaretur , considerandum erat,

nullam Franei sei rati habitionem in serri exinde posse ; quandoquidem quum adhucellaent expungendae rationes gestae ab

Alusio administrationis ab anno i 835 , ad diem αν junii i 337 . Franeiseus nil

. Poterat opponere eontra aes alienum, quod

Aloysius sociali rei murariae impingebat, atque uti idcirco non prohibetur Franci - eua in redditione rationum ab Λloysio

exhibenda controversum aes alienum repellere , eo quod εine necessitate contraclum . cum ad exitum anni 1336 utilia. εocialia. eveherentur ad vim acut. 8sida. 75, ad novembrim vero anni I 83 7 existerent in summa aeui. 5294. 6I , ita ex Francisci praesentia nulla ejus adhaesio vel rati habitio argui potest, atque inferri, ut

idem controversum aes alienum socialem rem mutariam dubeat praegravare. Et ita ele. utraque e te . definitum est.

Hahes in Decisione LIV. quae infirmatur.

. Ex jure esuai quae a majori creditorum

arte aecuto habita sunt obligant Minmereditores dissentientes. 2. Ex iure mereatorio concordia creditorumeta am quoia dissentientes consiman

est quoties tum rationa nominiam, tum ratione Personarum concurrant extrema

a Iem praescriPta. 3. Fortitis si ea fuerit justa et utilis. 4. Ius concordiam Pro Onendi ex moreat riis legibus personale est , ae de elodumtaxat Abitori Pertinet non autem alii extraneo. 5. Id tamen non ita accipiendum , ut quam debitor concordiam Proponere Potest, ab alio ejus nominc Promni ncqueat.

6. Ex jure enim , quod quis Per se ipsum et Por alium tacere Potest.

. Fortius si agatur de uxore , quas ob imdiuiduam Milao consuetudinem una Eademque hahetur cvim tam Persona. 8. Exor a P Ponenda concordia arc Itir ob subtractionem Petunt rum , qua intercessisse dicitur ex PraesumPtιone.

L. Quintus Mutius. s. Quae lamen Praesti tio cessat si mistior doceat undenam pecuniam honeste sibi quaesierit.

randi necessitas creditoribus , qui de

bent dumtaxat Meritatem Nominum Cousi mare.

1. Pauci creditores absentes aut nullo in pretio haberi debent aut eonsentientibus

adjungi.

413쪽

2. Contrariast auctoritates Pertinent ad cain sum Primae convocationis, Post quam si adhiae absing ct cognitae conMentioni sese intra praesinitum terminum non OPPO- rarant , inter consentientes sunt a timerandi.

3. inpositio autem ad impedisndam cons mationem concordiae geri omnino δε-bet intra terminum octo dierum.14. Quod obtinet tam in easti concordiae jam probatact a creditoribus, quam dilataesuPer ea deliberationis. 5. In dubio res 'Onde um est Pro Obso Man

tia concordiare.

6. Praesertim si jaminu ad exequutionem perducta ea suerit, rict unius alteriti

quo dissensti Post juge ejusdem silenistium sta omnia eMentantur, quaa jam absoluta fuerunt.

DEcisio CXVII.

lurima commercii in fortunia in eam conditionem in perato adduxerunt Philippum Panni mercatorem Bononiensem . ut quum exeunte anno I 829, soro ac bonis Cedere cogeretur, satius ipse existimaverit , relicta mercatoria taberna, quam exercebat , fugam extemplo arripere , seque ad exteram ditionem reeipere. Re ix cognita, eoactus illi eo extitit e reditorum concursus , prodiitque non ita multo PQ t sententia , qua re nunciata fuit Pan

nil decoctio, si imitque jussa ejus tradi

lio in publieam custodiam. Mox vero ur. gentibus creditoribus , qui fraudem suspicabantur , criminalis quoque inquisitio in eumdem uti dolosum de coetorem instituta fuerit, novumque mandatum de cUien

in ipsum latii antem a Tribunali Criminali

relaxatum. Sed in tanta fortunae incle. mentia , tantoque honoris discrimine haud defuit Pannio amantissima uxor Archan gela Is rutielli , quae apprime conscia de viri innocentia nil intentatum reliquit , ut

illi succurreret, nee dubitavit in id propria etiam bona conferro. In quo sane eximium ipsa praebuit specimen conjugalis amoris . quo erga virum suum flagrabat. Nam ut ait Poeta lIιb. 5 2' istium α Ciam Deus inuoluit , non se subducere nimbo . is Id demum est pietas , id conjugalis amor edi. Adiit itaque mulier Cardinalem Bononiae Legatum . EOncordiamque obtulit , qua paratam se exhibuit ae di acquistare con Mistoso sti sculto, e Colla ρaraials distratione del- Ie sue doti tutio ii co Iesso dellas tan re deι Iondo fauito m , et intra

certum temporis spatium hypothecarita ac privilegiariis creditoribus omnino sa. lissacere . chirographariis vero scuta quadraginta in singula centum PersoIvere , dummodo sibi tribueretue m in correis mettiMita Ia saloeaza e M rmristina amne dei proρrio marito , unico SCOPO det suo amore per Ia pace e tranquil-

Iita delia sua IamigIia m. Quum concordiae huius utilitas evidens visa suerit nedum Eminentissimo Legato. sed etiam Iudieibus Commercii Bononiae,

quorum arbitrio mulieris preces fuerunt ablegatae, mandatum protinus est, ut rea ad exitum perdueeretur. Hinc Commere ii Tribunal post quaesitam ab Archan gela idoneam fideiussionem, et post nomina euiusque creditoris consemata die 27 maji anni r83o, vel ipsis patrimonii Syndaeis id petentibus , deeretum edidit. quo praestituta suit dies 7 insequentis ju-lii , ut Chirographarii omnes creditores simul congregati communi consilio de

proposita concordia deliberarent. De hoe decreto monili statim omnes fuerunt per publica pro grammata , per ephemerides , et per literas encyclicas , resque ipsi debitori denuntiata solemniter exliiit. Advenis

a autem praestituta die 7 julii, quum

creditores serme omnes in unum convenissent , major quidem eorum pars Propositae concordiae assentita fuit, ut quoniam in assentienbus desuerunt m i ere quarti delia totalita delle somme Mute

prout art. 5a 6 Mercatorii Codicis exigitur , nulla tum capi potuit deliberatio, quae proinde disserri debuit. Quum vero

intra terminum Deto dierum a lege praefinitum ex ereditoribus omnibus quorum nomina ad aestimatione pertingebant seu-

414쪽

iu oppositione perseveraverint , qui tot nomina exibebant ad vim usque scutar 26 7. 68, nulla amplius dubitatio fuit,

quin conventio legitimo laita, et a creditoribus accepto habita dicenda esset.

Quamobrem die x9 ejusdem mensis tulit

Commercii Iudie es unanimi consensione sententiam tulerunt, qua dum propositam ab Archangela eo neordiam pleno com probarunt , simul statuerunt . ut a dis sidentibus etiam ereditoribus ea soret abfer tanda. Ab hujusmodi sententia provocarunt decem ex creditoribus dissentientibus , adversus quos quum caeteri consentientes protesta ionem de damnis interiecissent , vix quatuor superfuerunt qui litem prosequerentur , mercatoriae

se ilieet Rationes Caroli Κolh , Martini Tliiss. Fratrum Ochler , et Barandat h. Ab his itaque ae tum in Sacro Auditorio fuit appellationioni iudicium. At renon satis perspecta die 3 septembris annii 33o rescriptum prodiit m Nihil de Cir.

Cum scritione et non esse Iocum exequia

tioni Concordiae et extendatur Decisio m. prout patet ex Decisione , quam R. P. D. Meus De Cursiis De eanus ad eam dieme vulgavit. Et si vero resolutio isthae e eon

firmata fuerit die et ianuarii 183t alio

Beseripio m in decisis e ediatur Q, adeo tamen creditores nihil in ea consiodere visi sunt , ut maluerint rem eum Archangela componere , litique valedicere. Hinc autem factum , ut anno r83a

aententia Tribunalis Commercii prodierit, qua decoctionis judicium resolutum dixit . in cujus vim Archangelae tradita suit universa viri substantia . et credito. res singuli aut nominis Symbolam ab ea

receperunt ad tramites concordiae. Atque huic sententiae alia quoque ace essit Tribunalis Criminalia , quae decoctum Pan Dium a suspicione qualibet dolosae deco-etionis immunem declaravit. Sic itaque

rea omnea eompo itae videbantur , et uxor amantissinia de viri sui liberatione landem laetabatur , quando repente conventionem insectam sacere aggressus est at

ter ex creditoribus Ioannes Theodorus

Bahesin , qui pro eredito, quo pollet

ad vim scut. 165 . 6 a licet intra praestitutum a lege terminum eoncordiam nequaquam impugna saet, oblatam tamen ab Archangela solutionem recusavit, iudiciumque jam extinctum ad vitam revocare statuit. Nam appellationa interposita a sententia Iudicum Bononiensium , qui eo ne illationem Probarunt , post varia iudieia perperam instituta . quae cireumscriptionis remedio deleta fuerunt, id demum impetrare potuit a S. Tribunali , ut proprio nempe nomine tis sibi

esset iudicium illud prosequi , eui alii

ereditores appellantes nuncium iam miserant. Cumque Rotalem Sententiam coram Reverendissimo De ano expedire curaverit , coactam se videre debuit Ar elian gela appellationem ab ea interponere , et controversiam jam finitam rursus instaurare. Non male tamen ei hodioeessit judicii fortuna. Nam interrogatia me Patres de sententiae illius confie-matione vel infirmatione responsum dederunt m sententiam esse insirmandam quoad exequilonem concordiae et extendatur Decisio m.

Dum do rotalis sententiae viribus quaerebatur . non aliud plane in disputationem veniebat nisi id , quod respieeret

exequutionem concordiae. Quod enim ad circumscriptionem attinet , nulla amplius de ea contentio inter partes aderat. Jam vero perspicuum videbatur, immerito prorissus a praecedenti Sententia denegatam suisse concordiae exequutionem. Sive enitiiquaestio dirimi velit ad tramites civilium legum , sive inspectis legibus de eo m-

mercio latis, aeque semper certum manet , propositam ab Archangela concordiam rite re et eque initam ae probatam suisse , eamque Proinde esse omnino exequendam. Inane ad civiles leges quod pertinet, non est dubium , quin ex communi iure ea concordia . quae a majori L creditorum parte accepto habita fuerit, suis viribus consistere debeat, et alios etiam obliget creditores qui assensum 1 uum

non praebuerunt ; siquidem quod plaeuit

415쪽

majori parti . id ratum sit oportet Leg. Iuris gentium S sin. IT de paci. Boccade decoct. Mercat . adnot. 6 a Pacis. de Salo. interdici. inm. 3 c . a n. 4od et 4o9. Ansald. de comm. et mercat. disc. i n. a et Rota in Romana Concursus de Fartis sver adjudicatione bonorum

conitana seu Pisauren. Remissionis De

biti a a junii i 7i S a cor. Detaim , et in Anconitana Ne ctionis Debiti et Dia Iationis a iunii i736 S 3 cor. Mulseasia.

Unde cum ex facto constet, majorem Par tem ex Chirographariis creditoribus ac cepto habuisso concordiam ab uxore de .

coeli Philippi Panni oblatam , qua Pro

positum fuit , ut singulorum eredita redigerentur m at quanauta Per Cento α , non utique dubitandum . quin ipsa etiam a Bal senio servari debeat. Sed aequo concordia servanda est , si ad tramites earum legum expendatur, quae de re mereatoria a Sa. Me. Pontifice Pio VII anno 13ar fuerunt Promulgatae.

dicibus Commercii Bononiae eonfirmata fuit concordia , de qua agitur, exploratum est, iam ea omnia intercessisse, quae tum quoade reditorum numerum, tum quoad nominum quantitatem a mercatoria lege requiruntur ad hoc, ut concordia ipsa rito ro- et eque inita dici posset, et a majori parte aecepto habita. Ex ereditoribus enim nonaginta sex , qui summam attingebant se ut. 5355 l. 4 a soli iresdecim , quorum nomina vim haud excedebant scut. las Ib. 63 in oppositione perseverarunt OPe nunciationis ab art. 517 Mereatorii Codie is praescriptae. Quapropter si iam ratione

personarum, quam ratione nominum extre

ma volita intercesserant pro concordiae confirmatione , non est plano ambigendum , quin jure optimo comprobata ipsa fuerit . atque observari omnino debeat a cunctis deeocli patrimonii creditoribus

juxta censuram S si 8 praefati Codie is .

ubi ita cautum habetur m It waetato sara Omologia IO enero otio gismi dulla senteneta sti Ile προsia lani. L' omolomaisne lorondera Obbligatorio per tuiti l creditori m. Praesertim vero quia non modo iusta fuit eo neordia . sed etiam admodum 3 utilis. Per eam siquidem creditorea chirographarii in tuto ponero valuerunt m aquarianta Per cento ra, dum alioquin vix quartam proprii crediti partem consequi potuissent. Nam ex patrimonii universi aestimatione . quae ad vim pertingebat Cut. 279la, as subductis acutis sermo Io ooo pro privilegiariis et hypotheeariis creditoribus , quod reliquum est, si distribuatur inter chirographarios, qui quantitatem praeseserunt sevi. 5355 i. 46 vim plane reddit oblata summa longe minorem. Quo itaque certius constat de eoti .eordiae iustitia et utilitate , eo minus fieri potest, ut ipsa exequutioni committi non debeat. Infirmissima porro sunt quae ad concordiae exequutionem denegandam a Bal- senio objiciuntur. Ρerperam enim ipse urget , ex juris communis dispositione tripli ei tantum in ea su obtinere , ut quod major ereditorum pars statuit , minorem quoque reluctantem obliget; iisque casibus exeeptis fieri prorsus non posse, ut pars minor maioria voluntatem sequi debeat; quum nefas sit alteri per alterum iniquam eonditionem inferri. Nam utut

id verum diei possit, sicuti tamen interea sus exceptos ille ad amussim recensetur

decocti debitoris , qui fugitivus latitet , prout in themate contigit , satori ideirco semper oportet , concordiam . de qua res est, ex causa communia utilitatis a

majori creditorum parte probatam assico. re . atque obligare etiam minorem. Quin obteii possit, creditorea certo loco, die, et hora in unum non convenisse. Nam ex coptio isthaeo facto repugnat , veluti monumenta in medium adducta demonstrant. Nee minua perperam Bal senius contendit , ius concordiam proponendi 4 juxta mereatorias leges personale esse , ae deeocto dumtaxat debitori competere. non vero alii. extraneo. Nam si debitor concordiam proponere valet, nulla Pla-5 ne ratio subeat, cur ab alio etiam ejus

416쪽

nomine id ipsum fieri nequeat; quum imo si perpetuum in jure sit , ut possit quis per alium sacere , quod Potest sacere per se ipsum Cv. Potest 63 et Cap. 'qui facie et a de Reg. Iur. in 6. Potissimum vero in specie , quum de uxo-7 re agatur, quae propter individuam vitae consuetudinem una eademque cum viro persona est censenda, ita ut concor

dia ab ea oblata videri perinde debeat, ae si ab ipso viro proposita suerit. Nee ulli modo pertimescendum , ut iacile viastaudibus sterni possit, si ad concordiam

proponendam uxor pro decocto viro admittatur. Nam contra ex facto liquet , me. liorem omnino exinde evasisae creditorum conditionem. Leviora autem omnino videntur , quae

post hae e opponuntur. Leva in primis , quod etiamsi ius concordiae proponendae uxori competeret , eo tamen juvari ipsa nequiret, lum ob subtractionem Pecuniarum , tum ob dolosam viri decoctionem, quae impedimento est, ne ulla conventio de coetum inter et creditores persi elatur iuxta sanctionem art. 5 i5 Mercatorii C die is , ubi ita ea velut is Se ἐ' esamo deis

aenta quaIche Prestinatone di Bancaret. ta , non mira essen fatio a Ictin tralia. to tra it fallito , e i creditori sotto ρena di nullitis α. Nam ad primum quod attinet, ideo subtractio pecuniarum in-3 tercessisse dicitur , quia juxta praesumptionem legis Quivitis Mucius G de do

nat. inter Pir. et uxor. , et censuram

art. 54o et 5έi mercatorii Codicιs quid quid uxor habet, ex viri pecunia habuisae creditur. Verum tum demum praesumptio isthaeo obtinet , xi mulier non do-D Ceat, unilenam honeste sibi quaesierit. Atqui Arehangela satia doeet, aliunde quam ex substantia viri pecuniam habuisae. Nam praeter conspicuam dotem seu torum deeemmillium liabuit etiam exhereditate primi conjugis Iosephi Milani Bellotii dimidium usu sfructus , unde

annua seu la redeunt ter entum supra quinquaginta omnino igitur conticescat oporistet objecta legis praesumptio , et subtractionis pecuniarum incusatio. Ad alterum vero quod spectat, etsi in decoctionis initio aliqua fraudis suspieio loeum reapse habuerit, injustam tamen hane suspicionem , quam ipsi met congregati ereditores postua abiecerunt, teste Syndac rum relatione , plane dehinc a medio sustulit Sententia anno 183 si a Tribunali Criminali prolata , quae fraudem omnem absuisse declaravit. Quamobrem nihil minus proponi valet, quam quod concordia locum habere nequiverit ob dolosam do

coetionem.

Nee rectius excipitur , quod seposita etiam decoctionis fraude, conventio tamen prodesse Archangelae non posset , tum quia diligens nominum exploratio praemissa non fuit, ut in mercatorio

Codice praecipitur; tum quia ait diems tulit, qua congregatio habita est, liaudquaquam con eursus adsuit tot ereditorum , quorum uomina vim implerent di deiere quarti delia totalita de Ile somme piate m. Nam quod ereditorum nomina diligenter prius explorata non fuerint, id

quidem non modo luculenter, ut par es-Set , non probatur , sed contrarium imo evincitur ex testimonio Cancellari Bononiensis , qui refert, ea omnia rite suisse adimpleta . Pae lax requirit pro nominum veris eatione. Atque hoc plane eonfirmatur ex facto eorumdem creditorum , qui nul. la unquam saeta exceptionis hujus oppositione ultro iverant , ut de eonventione ineunda ageretur. Nec quia jura inentum praestilum non fuit , id ullatenus obesse potest. Nam nullo jure impositato est jurandi necessitas creditoribust , qui solummodo debent veritatem nominum consimare. Quod vero in creditoribus assentientibus deIuerint in i tre quarti delia totialitis deue sommo d ut α , id utique verum est ad diem 7 tulit , non item vero postea ; quippe tresdecim dumtaxat creditores in oppositionu perstiterunt, quorum nomina non modo quartam totius aeris alieni partem non guperabant, sed nequaquam attingebant. Nee eerte

417쪽

έ et

contendi potest, quod dissidentium numero accensendi etiam sint creditorea

absentes. Nam id iustitiae non minusquam aequitati repugnaret. Pa uel enim creditores , qui absuerunt , aut nullo in xx ealculo haberi debent, aut consentientibus sunt adjungendi. Quin obsint quae

contra congeruntur auctoritates. Nam hae ad casum pertinent primae convocatiora nia , ubi creditores illi , qui non interfuerunt , haberi haud in merito possunt tanquam dissentientes. Ast si ipsi post

primum conventum adhuc absunt , et cognita conventione, intra praestitutum tem pus appositionem rite sacere praetermittunt , necessario inter assentientes veniunt numerandi.

Nihil igitur est , eur inita concordia tanquam irrita traduci hodie possit. Caeterum et si aliquid minus regulare in ea ineunda intercessisset , vitium lamen hoc remissum dicendum esset quoad Bal nium, qui nullum oppositionis actum intra terminum a lege prasinitum indicere confirmationem impediendam exigit , ut intra spatium octo dierum oppositionis actus de nuncietur. Ita enim conceptis verbis cautum legitur in Art. Sor is Ir 3 creditori che persiseessem nelle Oreo. sirioni ai concordato , raranno abbligati

di far notis care Ie sero Ono sietioni ai Sindaci ed aι fallito enim a termine

perentorio in Otto girent edi. Unde cum id impleium a Balenio nequaquam sue

rit, non est plane , ut ipse nunc concordiae exequutioni steae opponere valeat.

Quin regeri possit , oppositionis actum a lege requisitum dumtaxat esse , ubi con-eordia probata jam sit a maiori parte creditorum , quorum nomina dodrantem excedunt totius summae debitas , non item vero ubi super concordia ipsa nulla capta sit deliberatio. Salis enim est prae oeulis habere dispositionem supraeitati art. ιέ Si , ut illico pateat generalem eam es

ste , et utrumque respicere casum in praecedenti art. 5 is contemplatum ζ nimirum, et quod concordia Probala a creditoribus jam suerit. et quod deliberatio super ea suerit dilata. Nee sane rem aliter interpretati sunt tresdecim illi creditores , qui

in oppoditione persistere voluerunt, quique intra praestitutum octo dierum terminum oppositionis actum rite de nunciarunt ; quod equidem ab ipsis iactu in non suisset , si in casu dilatae deliberationis

nulla ex jure adesset necessitas oppositionis denuntiandae.

Vix denique refutandum , quod objieiatur , vel ipsam nempe Archangelam saetosuo concordiam repudiasse , dum dissidentes creditores dimisit m mi settanta per Cento α Nam . quae ad id evincendum itimedium asseruntur monumenta contrarium

omnino ostendunt; et si mulier aliquid ultro persolvit dissidentibus creditoribus, id plane saetum ab eo fuit in correspoclivitatem renunciationia , quam credito. rea ipsi emiserunt. Haec itaque omnia quum ita se habeant, non utique in discrimen amplius revocandum , quin eo troversa concordia exequutioni committi debeat, tam si civiles , quam si merea toriae lege a spectentur. Quamquam etsi

res dubia videri posset . in ipsa tameta 15 ambiguitate judicium serendum esset pro

exclusione nulli latia , ae pro concordiae observantia , tum quia nullitas in dubio rejici semper debet , tum quia de conveα tione agitur iam ad μxquutionem perdueta quoad alios omnes creditores , ita ut nimia acerbum , ac prope inhumanum foret , ex unius Bal senii dissensu rem jam un- 16 dique absolutam labefactare , penitusque evertere. Pol issimum quum de eo creditore res sit , qui a cla omnia diuturno silentio comprobare visus est, quique nune mutato eonsilio satagit judicio profieera ab aliis instituto, ac deinde repudiato. Quibus plane circumstantiis concurrenti bus . omnis aequi bonique ratio suggerit, ut quaevia interpretatio sumi hodie de . beat ad concordiam sustinendam, eiusquaexequutionem imperandam. Et ita resolutum est in strenuo Partium

certamine.

418쪽

ARGUMENTU H

Uua Protenus denunciatio non sussicit ad p tendam liberationem a molestiis.

. Getis sori nequit liberationi a molestiis ,

ubi molestias non adsint. 2. Protestatio in feetu solutionis literaseambialis mi alitia Praefofert quam nudam jurium rere rationem.

3. Qui eambiatem literram orat, sidejura ris ρδrsonam induit erga ejusdem po

sessorem.

4. Hinc, non Probatis molestiis , nulla ei Praesto est actio ad assequendam l

5 rationem.

s. Θi ab alio Mute judicio peter liberatio

nem a molestiis , sit m ab actore iniat diaetam dentinetarct ei debet. 6. Des iente igitur donuncianda lito, δε Cιl Pracc*tium petendae obtinendaequa liberationis a molestiis fundamentum. . Lex mercatoria statuit Ictrminum quindoeim dierum a die interjectact protestationis , intra quem possessores sit me eambialis contra cedentes seu δε- Pantes agere debeant. 8. at quoad orantes ad obtinendum - Ω regresso - idom terminus incipit ab insequaenti His Post Oblatiam maia citat

ritim libellum. v. Ex quo praestionis termini discrimine

eruitur , commorcissem legem gyra tibus actioncm pro liberationo a mol stiis non tribuisse nisi molestias r a-- per oblatum libellum fuerint illatae.

tia Prorestationis dentinetatio non suf- ιt ad petendam liborationem a molestiis. l. Gmmeretalos se s eambialem literam cedentιhias nullam aliam tribuunt aetionem Praeter illam quam Moeant - digaranZia

ti a Marchione Paulo Carandinio solvendam is ali' ordine S. P. del Signor Antonio Ghiberti m , eamque a Carandini Oaceepto habitam transtulit mox Chthei tius in Francis eum Bod riguer. Adventa solutionis dies; quae erat postrema men sis octobria praelati anni, aliquantulum cunctatus est Carandinius in numeranda pecunia. Quamobrem cambialis literae possessor Bod rigueE protestationem de more interiecit, eamque nunciavit ne dum Carandinio et SpinaxEio , verum etiam Ghibertio , ut eontra omnes ex lege sibi obligatos jura sua sarta tecta serva ret. Salis id vero , ut Chiberi ius censuerit ius sibi quaesitum ad postulandam liberationem a molestiis a Carandinio et Spinaretio . quos idcirco nulla interjecta mora ad Mercatorium Ravennae Tribunal accivit. Et reis conventis vadimonium de- aerentibus , instantiam suam excipi sa ei te obtinuit, ut Garandinius cambia lem literam interim extinxerit. Delata sede ausa ad Bononiense Appellationis Tribunal , illico sententia contumacialis revocata est . absolutique dimissi sunt rei

conventi. Nec diversum judicium hodie reddidit ordo Noster , a quo rescriptum prodiit m Non esse Iocum liberationi a

molestiis mDum namque ipsemet sateretur Glit bertius , a nemino unquam collybisti ea alii erae iitulo fuisse iudicio lacessitum , patebat sane, nullam ex ratardata ejusdem literae satisfactione eum pertulisse molestiam. Quare propositae ab eodem actionis sundamentum prorsus deseere in comperto item erat liberalioni quippe a mo- a lestiis , ubi molestiae non adsint, locum sieri non posse ipsa quidem recta ratio suadet. Quin referret, interiectam a Franei seo Rod rigue E protestatione et Glii beetio fuisse nune latam scitum enim est, protestationem in desectu solutionis lite rarum collybi emissam nil aliud praesea serre , praeter simplicem nudam lite iurium reservationem , quemadmodum tra

419쪽

OPe nune latae proles lationis agere in the. male noluisse Rod riguer , quam jura sua sarta toela et in Ghiberitum servare. expresso patefecerat in ipsa intimatione , quam ei transmittere adhuno unum es sectum edixerat , nimirum di accio non messe adlegarne ignorunda ἔ e ster ri-ecnerio responsabile e garante di tuitili danni e conseguenae a termini ditegge , con riserva di Poter agire tanto contro ii nolisicato, quanto contro chiun, que altro di rugione α.Quum igitur in protestatiopa Ghibertio nuncianda longe fuerit Rodri sue a. ut quidpiam ab eo postulaverit, ullamque in eum Proposuerit aetionem , in quo judiciales molestiae consistunt , nullum sane jus ex actu illo desumere valebat Ghiberi ius ad liberationem a moleoliis poscendam , ejusque instantiam rejici omnino debebat tum ex juris communis censura, tum etiam ex regu

lis praxeos. Rejicienda scilicet erat Ghibertii postulatio ex iuris communis cen-εura. Cum enim is ex facta cambialis literae translatione fideiussoris pera sonam erga ejusdem literae possessorem indueret iuxta sanctionem art. lI34 codicis commercialis , se inebatur bine , nullam actionem , ne ad liba rationemo quidem assequendam, ei praesto e se non probatis molestiis , ad Text. in leg.

Lucius ad in sim. TV Mandati , et in teg.

io Cod. cod. improbandaque rursus erat Gltibertii postulatio ex regulis praxeos.

Caulum quippe quum sit in S 06o iudi

ciarii vigentis Codicis, eum, qui velit 5 α chlamare tin teneto Per stringerrioia Presturgii la garianaia O Ia libera: ω ne ualle molestio α debere re denunciar gli Ia tuo introdotia dati'Attora m , sa cile est intelligere , quod deficiente lite , quam de nunciare oportet , postulari 6 dae . assequendaeque liberationis a molestiis praecipuum requisitum desciat. Nec praesidium ullum capere valuia-ε et Ghiberi ius ex legibus eommercialibus. Nedum enim ab eo . quod commune ius et praxis regulae hoc desuper articulo disponunt, commerciale a sanctio. nes non desciscunt , aed cohaerent imo apertissime. Statuit re quidem vera meroeatorius Codex in art. i59 termitium quindecim dierum , intra quem literarum cambialium possessores agere debent cou. 7 tra cedentes seu gTrantes , a die interiectae protestationis incipere. Verum non item statuit quoad terminum , intra quem agere debent e converso gyrantes ipsi ad obtinendum is it regresso m ab aliis, qui 3 erga eos obligati fiunt. Hunc enim terminum nonnisi ab insequenti die post oblatum ipsis citatorium libellum incipere decernit. α A IOro riguar sic itiari. I sit in M. iι termine corre dat giorno successiυo alla data deIIa citario. ne in giudietio m. Atqui ex liae discrepantia vel ipsa in termini praefixione ad

agendum luculenter eruitur , actionems pro liberatione a molestiis tribuere eom. me retales leges eambitalium literarum gyrantibus noluisse , nisi molestiae sint re vera eisdem illatae per oblationem citatorii lihelli; seeus enim nulla extilisset ratio, quamobrem pro allia a die protestationis , pro aliis a die transmissae citationis terminus ad agendum incipere deberet. Caeterum in eollybi literis peculiaris imo urget ratio, cur liberationem a molestiis , antequam per oblationem libelli molestiae fuerint illatae . postulare non debeant gyrantes, utut eis sit protestatio nune lata. Cum enim cam. bialia literae possessori ad solutionem as- Sequendam alterum quemlibet ex eoobli satis post nunciatam cunetis protestatio. nem persequi liceat, aliis neglectis ς in. justum laret actionem gyrantibus tribue te ad obtinendam liberationem a molestiis , quae non modo eis non sunt illatae , sed nee unquam soriasse inserenis dae sorent. Quibus ad amussim de caussis io uno oro Callici Doetores tradunt , pro testationis de nunciationem ad poscendam liberationem a molestiis non esse Satis

420쪽

Deoietare sub art. it de Camb o , Du-ρ uis truce. di Iettero di cambio caρ. n. a 3 et Marria det dritto commercials Pag. 279 tom. a Part. I S 35 a. Hinc vero frustra nitebatur Ghiberti uapropositae a se actionis indolem interver. tere , non tam liberationem a molestiis , quam potius susceptae ab Carandiuio et Spina Eetio obligationis implementum sese ursisse contendens. Neque in facto enim, ne quo in jure proposita consistebat exceptio. Ad iactum reapse quod obtinet, sat erat prae oculis habere oblatum ab eo libellum ut intuenti innotesceret , liberationem a molestiis eum postulasse ἰ siquidem Carandinium et Spinaazium injus voeaverat α ρ CV sentimi condan- nuro alia liberarione delle molestis in

te at pagumento di detri fetidi is 4 ad

elio di estinguere la cambialc Pr testata di In jure autem occurrebat, nulat Iam aliam actionem Praeter illam, quam vocant m di garanzia re commerciales te. ges tribuere iis , qui cambiales literas ce serint , adeout ne volens quidem diversam instituere Ghibertius potuisset actio. nem ab ea , quam proposuit, liberationis nempe a molestiis. Et ita utraque et .

ROMANA LIQUI DAT losis ET CIRCUMSCRIPTIONI Lunae 3 augusti 1840 ARGUMENTUM Exequatio sententiae ab Commoreti tribunali Iatae , atque controversiarum desinitio , quae exinde oriuntur, non ad commerciales 1ed ad ordinarios iudicea pertinet.

ubique locorum constittito non ad com merciales scae ad ordinarios judices pertinet cognoscere δε rexequutiones sententiao ab tribunali eommercia latae ,

deque controDersiis quae exinis orian tur et n. 3 et 4. 2. uine nefas est mercatorias iudicibus sententiam fores de oblatione reali in Mim judieati Peractas et n. 95. Lex quoad negatam judicibus commercii Potestatem cognoscendi de exequutione sentenitas nullam saeu distinctionsm

inter coactims coquutiones et Moluntarios.

6. Siculi pignoratio diei nequit Moluntarias nicutiae exequutio, ita nec Oblati realis. 7. y eues absolute non creditur , qui obsequitur im eris ραtris Dei domini 8. Nec qui exequiatir sententiam Ddieis.

DEcisio CXIX. Ostia ro Saeri ordinis nostri judicata .

qua Petrus Carioni damnatus est ad reportanda θέ frumenti rubra ab horreo ab dueta decoetorum Caroli et Ioannis fratrum Ceselietti , veluti ostendit Da cisio Romana R*ortationis frumcnti coram me die 7 januarii fuerioris anni edita , eamdem ipse frumenti quantitatem mox, sub dio se ille et a 3 tulit ejusdem anni osse pro provisionalibus Syn-daeis sollieitum se praebuit. At recusata a Srndaeis hujusmodi oblatione , postera

die iudicium Petrus instituit pro illius

validitate coram altero ex turnia Congregationis Civilis Α. C. , cujus vero ut jurisdietionem declinarent Syndaci , con

textim et ipsi eadem die institerunt apud Commereti Teibunal pro oblationis realis nullitate , et liquidatione pretii. Prodiit Primo sententia A. C., quae validi latem oblationis realia probavit. Latum deinde a Tribunali Commercii judietum, quo nullo habilo respectu vel ad oblationem

realem , vel ad sententiam A. C. competens pro peragenda pretii liquidatione sadicere non dubitavit. Provoeavit Petrus ad S. Ordinem Nostrum, ast commere talia iudicii circumscriptionem , sin mi nus infirmationem petivit. Qua de re dosententia hodie rogati Patres rescripse runt m Esse locum circumscriρtioni , et extendatur Decisio m.

SEARCH

MENU NAVIGATION