Decisiones Sac. Rotae Romanae in re commerciali post legem diei 1 junii 1821 ad anno 1842 chronologico ordine dispositae, additis argumentis, summariis, et indice locupletissimo

발행: 1842년

분량: 530페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

421쪽

Cum enim quaestionis summa con L. steret in eo , utrum scilicet cognitio cautae super oblationis realis validi tale in vim commercialis rei iudieatae ad Tribunal Commercii vel potius ad civile seu ordinarium judicium pertineret, re P-pido videbatue haud dissicilis desinitu si

Perpenderetur . oblationem realem in the male nil aliud esse quam exemutionem rei judicatae frumenti in patrimonium decoctorum reportationem imperantis. Porro I de sententiae vel rei judicatae exequutione dignoscere haud lieere mereatoribus Iudicibus clarissime constitutum est tume diei ali lege diei i junii 33 at contexta Commere ii Codici, tum reforma loria praxeos lege Sacratissimi Principis , quo sospite vivimus. Cautum in prima sub Saa α L' esecurione dei gindicati di commercic, e Ia decisione deIIe quistionitilli me desimi relatioe πρ artione at Tribunali ordinarii ae. Sanellum in altera

sub S 96a. α I TribunaIi di commercio

dei giudicati , ne delle controuersie adesse relatioe. II conoscerne e giudicar . ne amanti ne at Tribunali Cioili ta . Aein Specie ad amussim oblationis realis in

vim sententiae persciae nefas esse mera catoribus Iudicibus de ea iudicium se re , tradit gallicus duri eonsultus Dallotius in suo opere di BaccOIta assabetica dei Deeroti e Decisioni deIle corti di Francia o dei Paesi Bassi V. co e tenete et te reali m Malidita α Pag. 44 a Nee deerat consultissima legis ratio. Cum enim hujusmodi Tribunalia generatim mercatoribus hominibus constaren3 tur, qui disciplinae juris, regularumque forentium non semper fuissent gnari , prudentissime ideo noluit lex gravissimum iisdem committere munus di finienis di super judicatorum exequutionibus controversias , qua u subtiles percrebro, a tu uesalebrosas juris quaestiones involvunt. Nec aequum praeterea, ut qui rebus negociisve suis fortasse nimium distinentur , multitudine quoque desiniendarum quaestionum ab eorum instituto prorsus desectentium praegravarentur. Onus denique hujusmodi a lanetionibus judicis plures absterreret , quorum ea et eroquin in rebus com

mere talibus cognitio atque consilium quan-lum sit aestimationia , utilitatisque nemo est quem lateat. Qua de re ubique loeo- έ rum . in quibus in honore est commeriseii eodex , eonstantissime judicatum , huiusmodi controversias a Commercii Iuis diei bus definiri minime posse , testibus apud Gallo Locre in ano opere is Di

edit . di Milano - ac laudatus Dallor in ei talo opere α Ruccolla dei Decreti ec. m. Ita quoque penes nostrales definivit Signatura Itistitiae in Romana Circumscria

Gioieri, et in Romana Pertinentiae causas α8 februarii iis et 8 S i cor. GaIimberti.

Quin re ete objiceretur . oblationem elatoneris dissolvendi gratia a sententia im positi perae tam , nihilominus recenseri haud posse eoaetivas inter exequutiones , de quibus videtur lex suisse loquuta. Ρrimo enim generatim lex de exequutions 5 loquitur α ι' esecuetione dei giudicati α ,

nulla iacta inter voluntarias et coactivas exequutionea distinctionet nec ferenda

dia tinetio a lege minime inducta juxta notissimum iuris adagium is quod Iex

non distinguit , nec nos distinguere de . bemus α. Caeterum qui per sententiam ad aliquid praestandum vel debitum sol. vendum suerit condemnatus , si media id oblatione praestiterit vel solverit , sente tiam exequi non secus diceretur , quam si bonorum pignorationem passus exinde suisset. Quemadmodum vero pignoratio-6 nem volutitariam esse 1ententiae exequutionem nemo dixerit . ita quoque de oblatione reali erat dicendum. Atque uti velle absolute non creditur , qui obsequitur

imperio patris vel domini , monente Ur-ρiano teg. 4 P de reg. fur. . ita eo vel minus qui exequitur sententiam judicia , cui resisti non potest. Quidquid enim ju-8 bente iudice per condemnatum sit, haud

sponte aed quadam neces ita te consequen-

422쪽

II n. 5. Ae frustra regerebatur, rem non esse in themate de sententiae exequutione, sedd. iis dieio liquidationis , quae coram man dati itidie e saetenda est. Nam eum res iudieata reportandum a Cartonio frumentum eonstituisset in patrimonium de eo elorum . ac frumentum reapse Cartonius obtulisset S1ndaeis, qui illud recusarunt, palam est , quaestionem super rejudicata ortam fuisse . scille et super validi late ob Ia. tionis realis. Nee aliud a Syndaeis vel ipsis postulatum eo ram Commereii Iudieibus.

In alii erunt illi quippe di a sentire iuchiarare non ammissibile r osserra dei vi tis corrente . e percio liquidare ii prore o

ce elarius patebat , eontentionem praeeipue in eo versari . utrum recie vel nono res iudieata suisset per oblationem realem exequutiosi eo minissa , quod quidem erat. Tribunali ei. iii in spieiendum , non vero a mercatoribus Judicibus , qui ex superius animadversia iurisdictione penitus

destituebantur. Quae eum ita se haberent . circumscriptionis gladio non poterat non deleriae nientia ab Iudicibus , qui competentes non erant, proinde quo sine iurisdietiona

prolata. Et ita resolutum est utraque et .

tinae 2 augusti 18io

Superior Decisio CXIV infirmatur , consim

in tamen reductione sentesimas usurae ad semissem. Nonnulla habes de eo tractu eom

mississionis, deque pacto et modo distra-h ndi a eroditore pigrioris , quod ab d Litore intra praefinitum tempus non P dimatur.

suNNAllium 1. Apud oppignorantem manet res Oniagnoratae dominitim. 2. Rei pignori readen ε aestimntio solet praemitti, tit cognoseatiar qtiantum nummorum tiato possit stippeditari. 3. Paetum tit, nisi intra corrum te usere litori ratissae , liceae pignus Me dere , a juro Permittittir. 4. Tune enim , distracto pignore , suppetitd hitori aerio ad tu eonvisendum quod

praetor delitum ex pignore collectum est. 5. 2 ee Dititim praesesere paeli commissorii , quod seeumfere tit non solato intra Prae- 'nitum temptis dehito , pignus commitra ur eroditori, ejusque flae , quamMissis rei crediti quantitialem , quod αlegibus reprobatur. 6. Committens qui non respondet Commissi Dario do rebus a sc gestis Eum admonenti , censendtis est Omnia adprobasse. . Post adi Isitim miandatum uti commmatim ita damntim qtiou lihee ΔΛ mandiantem pertinet. 8. Idemqtis obtiner in mercatoriis Commi sionibus. s. Pracina Mutinetatio non requiritur, quam

do praegnita luit eorta restiliationi dies, eaque frustra clusa, pignoris conν-ta inseraetio . modo pignias sub hasta publiea distrahatur. 40. Quando pro distrahendo pignore dentin- elatio reqtiiritur . ea suscit etiam e t Din talis.1 . Geoe initio dehitor eram alio ianico eon-rrnaeisset de pignore , si tamen postea hoe a pignorialiario traditiam sie niteri, qtii tria διionem fiateatur , in hune rati tertim judicio agere potest ipse dehitor ob irritiam ejusdem pignoris distracti nem M eo fuctram. 12. Commissionarius oh peeunias ah se praerogatas misilegitim habet stiper mere

bus ab committente transmissis ut aia risfactionem conseqti attin13. Pro iisque deMenire potest au oarumdem me iam Menditionem absque ulla est

tionis et Dincia solemnitate. 14. Quod pririlegium licet Deciorum ρ IM-ro Mideatur, eae commtini doctrina ad Comniissionarios extenditur.

15. Ex Dre eommuni autem si nulla intem cessit pactis de pignoro non alienanis

423쪽

M , unica satis Iese dontine tis , ut ad distractionem Procedi marit. 6. Nec requiritur solomnia . cum lex Priam emiat Gmtaxat ut denuntiatio prae, testato , id est ad Mitis testibus.

17. Inter vortolicam sedom et magnum Η trurias aurem ad annum usque 1824 tractarum intencessit sit 're reciProca denunciatione actuum judicialium.18. Quo ten ore satis strae rogatorias literas misi re quarum denunciationem Tria Mnalium Praesides in extera rogisnσeurare debebant. 19. Usuras centonsimae tanquam immodicas ad semissem reducendus sunt.

20. Idque etiam λ uestriaria obtinet ex Gallicis legibus , quae ibi quoad hoc abr

ςature numquam sti runt. 23. Anathoeismi Mistam est, quando usuras usurarum con entas ab initio fuerunt minime Dero quando usurae insolutu

ad liquidum perductae in caput redia

utim Thomas Spagnotae elitus, qui per

annos nonnullos a Romana Negociatrico Bosa Tliomarotia merces , ac Praeser tim lanas accipere consueverat, Labrone vendendas , literasque interim eo lirbisti. eas ab hae foemina missas Persolverat , exhibitis ea leuiis , sese creditorem asse Teret nummorum labronensi uni speetae

465o. 17. 3 ad lotum mensem julium Issat , hane summam a muliere petiit apud Iudie es de rebus mercatoriis Roma a

Cognoscentes, qui per sententiam in te Iocutoriam certas pro rationum dispun-etione normas Praeseripserunt. Delata causa ad S. Ordinem . sententia in vulgus edita est ab A. P. D. meo d' Avella, qua desinitum fuit α constare de credito fa More Thomas in summa liquidanda .... Peritumques ratiocinatorem duia tan- m , qui referat iuxta snstructiones dandas m, nempe ut pro sarcinis 46 lanarum ad Thomarotiam spectantium, quas contendebat Spagnotae clitus pignori dedisse eoidam mercatori Mos pignotio , nihil aliud adnotandum esset credito mulieris , quam Pezze 15. IO , quot

nempe mereator isto retraxerat ex ea rumdem venditione , ae pro sare in is aspost decoctionem Spagno lacchii a Syndi eo Venditii sub hasta divenditis sum,ma tantum di Petre 9o S. II. 4. Bosae

eredito adscriberetur ζ usurae vero, quas

Spagnota ocli ius centesimas sibi iuxta pactum conventum attribuerat, cohiberi de . herent ad rationem secuncem , atque uno. quoque anno exeunte , juxta mercatorum consuetudinem eapiti frugifero adcresce. rent. Ex provocatione per Thomaeotiam

interiecta eausam die n tulit superioris anni t 339 disceptandam Patribus exhi.

bui , qui responderunt m Sculentiam essct infirmandum et exl datur decisio m. Bedintegrato aulem certamine die aέjanuarii huius anni dilata fuit causae resolutio . iustum qua coadjuvari Probatio. Des tam super conventione in traditione 46 sarcinarum , quam super earumdem identitate in actu venditionis. Mox in coetu diei i5 mali Patres a teterunt in decisis, imperata tamen alterius Decisionis extensione , ut eontroversia maiori ponderatione dirimeretur. Hi no in hodiernis Comitiis, ea ad severiorem tru linam revocata responsum prodiit m Quoau rcinas 43 Movignotio traditas , et dii a Sycndico oenditas recedendum a decisis , in reliquis in decisis , et extendatur nos a Decisio m. Principio satis compertum in facto Pa tribua videbatur, quod Spagno lac citius ut de credito, quo erga Lliotnaeotiam pollebat , sibi ex parto satisfaceret sea assentiente ac mandante, supra memora tam lanarum quantitatem Mospignotio . eiusque foetis revera tradidisse. Probabatur enim prae primis hujusmodi traditio Mos pignotti , sociorumque declaratione ,

na di Roma in lib. 78 a per lubre 65 o

424쪽

to sconto tre Per cento . E cost in tutiolibbre 433 o. r. 6. m Neque erat, cur honestis hisce mereatoribus amicitia non minus Spagno lacchio, quam Thomarotiae coniunctis qui rem adeo distinete, accu-

da ; praesertim quum causam . Cur men. tirentur . non solum non haberent , sed

imo in proprium onus tenderet potius emissa declaratio. Praeterea declarationi huic robur adji-eiebant tum publiei Telonii Codices, ubi lauarum una atque allera ira ditio Mospi-gnolio , Sociisque a Spagno lacchio peracta eisdem ad amussim diebus , eisdem qua tum numeris tum pondere sarcinarum adnotata inveniebatur et tum commercia

les ejusdem Spagno laee hii Libri , in quibus utriusque traditionis memoria occur. rebat. Quin negocium lacesseret nonni.

hil discriminis apparere inter declarationem prae salam , ac Spagno lacchii libros, yuoad suppeditatae pecuniae quantitatem. d enim fortasse accidit, quia Spagno laeeli ius in libris recensuit id , quod ob

lanas tantum aceeperat ; Mos pignotius autem in sua declaratione cumulaverat quidquid nummorum tum ob lanas, tum ob collectionem quandam gemmarum Spagno laeehio Praebuerat. Coninfirmabatur insuper sequuta traditio testi. monio custodis promptuarii ad Mospi-gnotium speetantis, ubi lanae istae adlieitationem usque asservatae sunt. Caeterum rem hane in propatulo pomnebant quam plurimae tum Thomarotiae , tum Spagnotae elii epistolae. Scatebat enim ex hisce , quod Thomarotia postquam Spagnotae chio satissa eiionem sui erediti effagitanti frustra proposuerat, ut lanas omnes alteri Negociatori , ac Praesertim Mospignotio traderet, ae cum eo negocium omne conciliaret, aliud deinde ei suggessit , nempe ut lanarum portionem

pignori daret ad aliquam pecuniae vim obtinendam. Ita enim scribebat die rέ janua

rii 1818 ta Con ρorrione deIIe mis Ianet onto it danaro necessario o Presso Mox ignosti, o Presso Ia cicta Grecia .... quotutique sacriscis fareis an is a miscarim m. At quo id ipsum repetebat die xa eiusdem mensis, die 26 tebruarii, die Zo mariti . die iss iuriis. -

si pia hae

habet notatu Ignissima α Avendo Scri eo , e Vaccomandatooi a codesti signori Momignotti, chs ot somministrassero qualchs somnia colle sero conuenien ze , mi hanno scriteo cortesemente , che miaυrebbero favonito , ma che mi Pe siste- te a solero ii Oostro saIdo totale. ViPrego cunque a desistero Ha questu 'Ostra domanda . e fars il Wostro intriresse sena a guastare ii mio. Potet

o duraque Passargii quel quantitatioo di

ne che Dorrete . facen Mi sommini-3trare quel di pia cho Potris accordar-si m. Atqui promisisse Mos pignoltum nonnullam pecuniae vim se Praestiturum , hae tamen lege adiecta , nempe m δε- Positando tants Iane in loro magazz Π con 'aghero misi ρ ρrii a duemesi m , nunciavit Thomaroliae SPagno-lacebius per epistolam diei septem bris i 3 18 . ae reapse pecuniam suppe ditasse eruebatur ex epistola Thomar itae diei a decembris 33 48 , quae ita Spagnota ecbio a jebat is Io diat canto misho indotio codesti buoni amici signori Movit notti a somministrarui qualchesomnia che vi occorreva. Essi Io hanno satio mTandem ambiguitatem omnem ea de re summovebat ejusdem Thomarotia oep Stola , qua spagnoiacchio reserenii minas Mospigno iii de lanis hastas subjiciendis respondebat in Ogni niteriore mi naceia in uendere Ie Iane alla tromba O a ρrezzo reperibile non e richiesta II amiciata nostra , ne datia equitet. nδ ta oco dalla comune nazionalita tra

425쪽

dum tam anxie petebat mulier, ne a Mospignotio lanae venderentur , traditas ipsi antea suisse necessario latebatur. 'Quae vero sequutam traditionem prima o ti ratur exeludere non dissiuili Negος ο explieabantur. Nam quod Mo

ae a. 9 et i 6 decembris igiῆ 'Dio in a. roliae negaverit sese ejus lanas hibuis. se . seri sano potuit , quia mercator isto potiusquam eum Thomarotia in extera Ditione degente. maluerat directo rem agere eum Spagno lacchio ejusdem Civitatis mercatore ; ita ut lanae ab ipso tan. quam propriae deponerentur , ae praeterea tradorentur m figlielli proprii adue mesi m Ex quo etiam explicabatur Spagnoiacebit epistola diei a 3 septembris supra memorati anni in i 8 , quae nullo modo excludit Ianas revera traditas fuisse. Nec pariter repugnat sequutae earu indem lanarum traditioni Spagnota ocliti epi

stola diei a julii i8ist , qua iste signi

se abat se lanas a tineis expurgandas curasse. Etenim quum apud oppignorante in permaneat rei oppignoratae dominium , merito se Spagnota echius sollicitum pra obebat, ut lanae incolumea servarentur:

id quod sua quoque quam maxime intererat quum et ipse creditor esset Thomarotiae . persona lique insuper obligatione erga Mos pignoltum devinceretur. Ex eo autem quod i a statu aetivo et Passivo post decoctionem Spagno laee hii apud aela exhibito nulla inveniatur mea

tio nequo de debito nummorum 43Jo. 4o , neque de sarcinis 48 pignori datis; in

dubium revocari posse non videbatur Per aeta lanarum traditio. Nam si lanarum

mentio non occurrit, argumentum potius exurgeret jam saetae traditionis ; ideo

autem fortasse mutuatae pecuniae mentio omissa est , quia negocium omne ad Thomarotiam pertinere . compositumque traditione lanarum putabatur. Hactenus perpensa sequutam traditionem aprico in loco ponebant; eas vero non venditas. sed pignori dalas sui. saex multis colligebatur. Nam praeterquam quod id apparebat ex supra memorata Mos pignotti . sociorumque da claratione, epistolae tum Spagno lacchii , tum ipsius Thomarotiae hae super re dubitationi lo. cum haud relinquebant. Quandoquidem in Spagno laee hii epistola , de qua supe- animadvertenda Docurrebat ra I signori Movignoeti mi hanno dato Parola didiarmi ere sino a quatero mila ρezze , Emositando Pero trante Iane in toro mu- gazaino con dei Paphero miei pro rii a

il Ioro dana o; sistantochὸ Dio sa ρο tro tro res it Dostro limite m. Haud itaque res erat de lanis Mospignotio vendendis . sed pignori dandis . quod itaque

reapse iactum fuisse consirmabatur . tum e 1 cura, qui m Spagno lacchius, ut supra dictum est . per epistolam diei a ju-lii 18 19 se suscepisse Thomarotiae narravit de expurgandis a tineis lanarum 'arei nis 48 ; Iea ad amusim quantitate , qua Mos pignotio fuerat tradita , tum ex Precibus ejusdem Thomarotiae , quae prostant in praefata ejus epistola diei 4. Quas omnia cum venditiona conciliari nullo modo possunt , sed contra cum pignore appri

me coherent.

Nee venditio inita potius quam pignus

ex eo diei potest, quod lanae aestimatae fuerint m al netto Perge irenta ii cento α , atque a Mospignotio haec summa numerata usque ad ultimum quadrantem ἔ quum rei pignori tradendae aestimatio soleat prae Mitti . ut cognoscatur, quantum nummorum tuto possit suppeditari. Pactum vero is di redimere O in tutio o in Par.

te Io indicule lane at 'retro deuo disν a m verbis fortasse minus propriis expressum cum contractu pignoratilio congruit omnino , ut nempe . debitore aeceptam pecuniam restituente . Pignus re .luatur. Quin succerraendum sit Spagno laecllio. quod pepigerit , ut debito intra

praesinitum tempus non soluto , ad pigno ris distractionem Mospignotius posset Pr

426쪽

edere. Paetum en ἰm , ut nisi intra e ee 3 tum tam pus ereditori satisfiat. liceat pignus venumdari, a iure permittitur. Text.

Cod. de Iure dominia i etrando, mee

in Pandect. lib. Io tit. I n. al, Pet'fz. in Cod. lib. 8 tit. 28 n. r , Rich. uni--Wae. 6ris rua. Io. a He. r. N i lii l enim iniustitiae vel asperitatis pactum istud praesesert e nam , distracto Pignore , su

petit debitori actio ad condicendum quid- έ quid praeter debilum ex pignore collectum est , ad disserentiam pacti commissorii , 5 quod securia seri , ut debito intra certam diem non soluto , pignus creditori committatur , id est eius fiat, quamvis res oppignorata superet crediti quantitatem ;quod sane pactum, utpote justitiae, bonisque moribus adversum , merito a la-gibus nostris reprobatur 'et in Pan. ct. lib. Io tu. i n. 25, Perea. in Cod. Iib. 8 tit. i5 n. 4. At vero in themate pactio isthaec, quam Spagnota ccbius cum Mospignotio inivit, non solum a iure minime devia est, sed insuper Thomarotiae volniati apprime cohaerebat. Quandoquidem haec mulier amplissimam Spagnotae ebio potestatem secerat lanas pignori tradendi m Per qua-Iunque te O .... mn qualunque Per ditu α , atque ut ei magis visum fuisset m re lateνi come credatct m , ceu patet

ex epistolis diei via ianuarii . 26 februa

Ac nemo negaverit in tanta saeuitatum

amplitudine concessam quoque suisse Spa-gnotacchio , ut praedietum pactum iniret, sine quo disse illime pecuniam inve

nisset.

Huc accedebat. quod pactionem hanc Thomarotia approbasse non immerito existimari poterat. Nam quum Spaguolaochius per supra memoratam epistolam diei xέ septembris isti η eidem nunciasset, rem cum Mospignotio Sociisque conciliatam suisse , effluxisque duobus mensibus loeum fore pignoris distractioni . Thomarotia nihil plana respondit. Atqui Committentem , qui non respondet Co

6 missario de rebus a se gestis eum admo

nenii , censendum esse rem omnem BP

aliter Spagno lacchio saeuitatem tribuebat tradendi Mos pignollo Ianas , nisi α Per esitarie at mio meglio , e colla mia intelligenaa m scripta suerat Thomarotia die is septembris I 817 , quando nempe agebatur is e transferendo Mandato , seu Commissione lanarum vendendarum Spa-gno lacchio in Mospignotium , vel alium negociatorem , minime vero quando mul to post recusatam a Mos pignotiis commissionem res fuit dis pignori danda lanarum parte , ut aliqua pecuniae vis obti

neretur.

Quamobrem quum Spagno lacchius man dati sines nequaquam excessisset , nihil aliud eurare debuisse videbatur ἔ quum ex notissimo iure post mandatum adim-7 pletum idem quo ex paritate rationis de

mercatoriis commissionibus dicendum est

uti commodum , ita damnum quodlibet ad 3 mandantem pertineat ad leg. ao g de instit. ace. Ieg. 6 S I si de negot. ge t. Ieg. 4 Cod. quod cum eo , Casareς. de Comm. disc. 5 n. io et ix, Ansatae de Comm. disc. 3o n. 5 est. Auctor ad

Quibus positis extranea depraehendeba . tue investigatio , utrum , qualibet ei tatione omissa , rite nee no Mos pignottus processerit ad pignoris distractionem. Pein. ei pio praeviam de nunciationem neu liqua ais requiri , quando praefinita fuit certa restitutioni dies . eaque inutiliter elapsa . pignoris conventa distraetio , modo publice , ac sub hasta pignus distrahatur . t eisnet Richer. Iurisρ. lib. a tit. 7 S io et et seqq. Quidquid tamen de hoe sit, dici

non poterat , de nunciationem defuisse.

427쪽

cho Ii signori Momignotii si sono δε- terminati di met tere alia Tromba se

te delle Mostro Iane , che at modesimoaMem cons gnate in addietro di vostro Consenso is, idque confirmavit deinde alia epistola diei di 5 februarii, quam receptam fuisse a Thomarotia ostendunt istius literae diei si martii. Iam vero in iis etiam casibus, ici quibus pro distrahendo piro gnore de nunciatio requiritur , denuntiationem etiam extra iudicialem satis esse

docet praefatus Richer. loc. cit. S rosio

Caeterum si Mospignotius perperam distractionem peregit, in eum iudicio mulier jus suum experiatur ; quod sane II sacere non prohibetur Ilicet initio eum Spagno lacchio unice contraxisset Mospis notius ; postquam ipse geminis emissis declarationibus lanarum traditionem sibi saetam ultro libenterque pro sessu 2 est, ceu ad rem tradit Auctor ad Azun. Ioc.

Baec quoad lanarum sare inas 46 ; quod

vero altinet ad alias sarcinas 25 a Syndi eo Venditii post decoctionem Spagno laechii sub hasta distractas, considerabant potissimum Patres agi de credito ob pe. eunias a Spagno lacchio praerogalas super hisce ada inussim lanis, quas Thomarotia ed eum transmisit, ut Labrone venderentur. Atqui hoe in casu privilegium competebat Commissionario ex censurara art. 03. Gallici Codie is mercatorii ini Ietruria adhuc obtinentis , qui ita se ha het is Qualunque commissionato , cha ha fatio uelle anticmazioni stilis mercari. zie , che gIi sono stiate Nodite da tin. altra Pisaeta Per esser Mendiate Per con.

dimosiatono ns' sunt magazzini , o intin deρosito ρυιblico . e se ρrima di es-xer gitante ρMO Provare Per meato dipolirra di carico o di Iettera di Dettura Ia media lana che glie n e Stata fatia m. Quae sano legis dispositio respondet ad amussim legi mercaloriae , quae viget ita Ditione Pontifieia S 33. Iloe autem se . eum se et hujusce privilegiis vis , ut prora pecuniis praerogatis devenire possit Com.

missionaritas ad Maeroi tam voma L Uriori

absque ulla ei tationes, iudiciique sole. mnitate r ceu tradunt Syrejus in Cod. art. to 6, DaIIoz. Giurivr. deI Secolo XIX uerbo Commiss. istictor ad Azunium Ioc. cit. S a S et seq. Firmatumque haud semel fuit rebus judicatis Galli eorum Tribunalium. Quod privilegium1έ licet vectorum peculiare videatur, tamen ex doctrina praefati DaIIoz. lac. cit. , aliorumque Interpretum ad Commissionarior quoque pro vendendis mercibus extendi non ambigue apparet. Hine extranea evadebat investigatio , num ex juris communis dispositione rite recteque in o. nita suisset Thomarotia I quum ex Prae-

salo privilegio a mereatoriis legibus indulto haec controversia dijudicanda vi

deatur.

Quod si communis iuris censuram inspicere placeret , haud me lioe tamen fisi S ret Thomarotiae conditio : nam quum tu. ter ipsam et Spagno lacchium minime inistercessisset pactio de pignore non alienando , haud trina requirebatur , sed uni- ea satis suisset de nunciatio, ut ad ejusdem distractionem posset procedi. At vero pluries minitatus fuerat Spagnotae chius , se lanas sub hasta venditurum ἰ praesertim vero per epistolam diei a februarii annii 32o id verbis dissertissimis mulieri significabat. Postquam enim dixerat a Mos pignotio lanas propediem venditum i riis alta Tromba α subdebat is fara Io Stesso in segnito A mio Sindico per Ie rimanenti vostre Iane, che restano Presso di me m. Nec regerendum , solemnem de nune iationem pro forma requiri: quum lex 4 d. do ditraci. pign. nihil aliud praeeipero videatur , nisi ut de nunciatio sat testato , id est adhibitis testibus, no scilicet

428쪽

ea da eo dubitari possit , ceu ob flervant Brumemann. ad d. Ieg. , Doneri. lib. 8 tu. x8 n. 7. Caeterum in themate trinas de nunciationes , ae trina decreta lanarum licitationem praeivisse non immerito contendebatur. Rogatoriae enim lite rao ad B. P. D. Rev. Camerae Auditorem transmis.

aae fuerunt pro Decretis Thomaeotiae in Urbe in die endis. Qua in re Syndicus se conformasse videbatur legibus a Magno Hetruriae Duee editis diebus 6 et u 3

septembris illisi, quarum ea 2umma erat, ut postquam rogatoriae literae traditae fuissent m at Direttore della Regia Po- Sta α, nec exterorum Tribunalium Ρrae. fides responsionem ullam dedissent, contra exteros quoquo aeta prosequerentur

ad normam art. 36 ot 9o. II et rus ei Codi eis. Iam vero inter Apostolicam Sedem, II et Magnum Hetruriae Dueem tractatum

intercessisse super reciproca de nunciatione actuum judiei alium , patet ex edi elati lege diei 16 octobris 33isi, eamque

conventionem perrexisse ad annum usque

Issa , ex alia edictali lege diei et martiit 825 aperte colligitur. Itaque anno Issa Is quo rogatoriae literae , de quibus sermo est transmisse suerunt vigebat adhue a u. Pra memorata conventio; quae serebat, ab ut Hetruscorum Tribunalium acta Pon. tisiciorum Tribunalium Praesides denun

cianda curarent. Necesse vero nequaquam

fuisse , ut hic in Urbe Procurator aliquis constitueretur , qui Praesulem Rev. Camerae Auditorem de adventis rogatoriis literis moneret , sumptusque necessarios praerogaret squamvis hoc diligentiores ali. qui iactitaverint in apparet ex Declaratione nuper edita ab Emo a Secretis status aiente in L Tribunale rogato deuiseseguire d' icto , o quindi Psetere te spese daι Tribunale roganta , allorchesmirae rimatis la vecisca insieme cogIi alti gia nos scati m. Caeterum diatribam hanc penitus eliminabat animadversio , quod de venditionis hujusce pretio Thomaeotia injuria conquerebatur; quum venditio ut Laee si locum non habuisset , et

In de eo eti patrimonio lanae mansissent, longe minus compendium ipsa retulisset.

Quae eum ita se haberent . Patres j dicarunt , tam quoad sarcinas 46 , quam quoad sare inas istas 25 nihil aliud Spa-gnota echii debito esse adscribendum, quam quod fuit ex earumdem licitationem collectum. In reliquis vero praecedentibus resolutionibus athum calculum adiecerunt. Centesimae namque usurae, quas SPa gnota celi ius in calculatione sibi attribue. I9 rat, immodicae rursus visae sunt, ne quo admittendae ultra rationem εecunce In ex rationibus adductis in praee edenti mea

De eis tono S ar. Quin recte abjiceretur, edictali lege Magni Dueis Hetruria a dieiro nove in bris illi 4 gallica instituta in eacio Ditione suisse abrogata , exceptis m ilCodice di Commercis , Ict Ieggi OOte. caris, e Io I ggi soρra a Registro α proindeque etiam Decretum Imperantis , quo

mercatoriae usurae ad semissem rationem

eo hibitae fuerant ; nam eo ipso quod mereatorius Codex servatus est etiam Decretum , quod mercatorias coercuit usuras . quodque mercatorii iuris partem constituebat servatum videbatur. Improbanda vero denuo visa non est tanquam anatocismi labo insocia methodus a Spagnoiacchio adhibita , ut distinat et is computis pro numero annorum Usu

rao an ni uniuscuiusque in caput frugiferum redigerentur. Quandoquidem anatocismi vitium tunc de praehendi , quum usurae usurarum ab initio in stipulationem deductas suerunt. minime vero quando usurae in solutae ad liquidum allatae in caput convertuntur, ex juribus ibi recenaitis arguit prior mea Decisio S Penuit. et cons. S ult.

Tandem justitiae congruere iterum de . praehendebatur, ut Spagnota colito adseri-

harentur usurae essluxae postquam suorum iurium civilium exercitium recuperavit:

ut si emat utraque Decisio S Mat.

Et ita etc. utraque etc.

429쪽

ABCum ENTUM Suh mandato erecindi eambia potestas trahe di vel acceptandi cambitales literas eo

statem.

3. Eae elati sula eum libera administrandi s evitate mandratiaritis loco domini pena

ripitur Oel pro literis eamἷialtatis uel pro ipso cam5M. 5. Stil tributa mandatario faetitiale creandi erimBia intelligi ur data potestas trahendi Mel aeceptandi eamἷinles lia

terras.

6. Aeeessoritim principalis nπocii nnturam sequitur. r. Cui plus Leet non Me , quo minus est, non licere. 8. Pro rator , cui generaliter Itae triest rerum administriatio, potest exigere , nos are , et aliud pro alio permtilare. s. Emptione Dondi ions non m rescissa , pretium recte petitur a Menditor . 10. Adiatam exequutivum non se ex mi ritatis retniann iram , etsi do ea re inristi ultim sit judicium ordinarium.11. Contra tertios literae eam&alis posse fores proponi nequeunt excutianos , quae forte eontra Originarium eredito

rem Malerent.

Quae bona in Aemilia possidebat vir

Princetis Pius Braschius Honestus ea deindit procuranda Ioanni Petro Morellio Advocato Bononiensi. Duplex mandati in

atrumentum conscriptum est ; alterum

XVIII Kalendas decembris anni I 33a, alterum XVI Kalendas martii anni a 833.

Ampla potestas saeta est procuratori, ut venderet, permutaret, nomina contrahe ret , id demum omne ageret, quod dominus ipse peregisset: diserte autem cautum est in secundo instrumento , ut pro- euratori liceret α creare uno o Piu cen-

si , cambit, o crediti fruttiferi re Hiseo

munitus facultatibus inter caetera Morel- Iius agere interim duxit cum Ioanne Baptista Medrio de permutatione duorum fundorum Fornace et Casino , quos Bra sellio Medrius ipse anno x 33a tu solutum dederat, cum sex praediis , quae ad Me drium pleno jure pertinebant in Iati sua.dio Fienili sita in agro Ravennalensi. Volvente menae februario anni ad 3έ Mo. rellius permutationis Syngraphae subseris psit, eamque mox ad Braschium misit , qui permutationem omnino probavit. Interea temporis actum quoque est de ereditori-

hus dimittendis , qui hypo ille ca pollebant

super praediis latifundi FieniIi, nee non de residuo pretio. Solvendo liquebat enim mulio pluris Medrii landos aestimari, quam

Braschii tandos aestimarentur. Demum IX Kalendas novembris ejusdem anni Motellius solemne instrumentum permutationis alipulatus est . atquo ita cavit , ut Bra-aehii debilum ob praedia accepta , quae pluris aestimabantur, partim dissolveret pecunia post quadriennium numeranda. partim tribus eoilrbi literis conseriptis Procuratoris nomine singulis ad se uia 499 post annum repraehesentanda. Altera exhia eo literis a Medrio in Chisium trans. lata est . a Cli isto in Gargantinium , a Cargantinio in Deserenium mensae nummulariae Bononiensi Praesectum. At vero quum obligationis dies venisset , Morellius solutionem respuit, eo quod non amplius Bra soliti procurator foret, qui permutationem improbans mandatum jamis pridem revocaverat. Igitur postquam Da serenius protestatus est ob solutionis de- laetum literam cambialem , Chisius gyratarius extinxit, et mox vadalus est apud Triumviros , qui Bononiae inter merea

tores jus dicunt, tum Morellium , qui liet

430쪽

eras subscripserat , tum Beasellium mandantem. Re mature perpensa iudicos Bra acti iuui condemnarunt , nec ei denegantes , ut, si quam actionem in Morellium haberet , hane experiretur, Sententiam eonsultissimam Iudices appellationis con firmarunt. At non animo cecidit Braschius, qui imo petiit a Signatura Iustitiae acto. rum circumscriptionem , vel restitutionum in integrum. Nullitatis querelam Signatura reiecit, sed Bras clitum in integrum restituit adversuq rem iudicatam. Verumtamen rei cognitione ad nostrum ordinem ex lege delata . roiniudicatam ho e mane probare Patres censuerunt. ae ideo re aeripserunt m Esse Iociam solutioni literaecambialis , et extendatu Π Decisis is.

Et jure quidem. Quae enim Pro ura torio licet nomine subscriptae sunt lite rae collrbi mandantis obligationem inducere censentur ex notissima regula. Dum

igitur majoris valoris causa , quem a Duce Brasellio excepta praedia retinebant , in permulationis puncto collybi literam ejusdem Ducis nomine , pro quo nego x cium explebat Ioannes Antonius subseripsit , mandantem Ducem obligare eum exinde potuisse , manifestissimum erat , ex traditis post text. in Ieg. Go ue manu. Mel coner. Per Brianemann. in Cod. , ac

Botam passim , ac praesertim , in Romana Pecuniaria diei i0 februerit ib36S 6 cor. R. P. D. meo Botondi, et in Centumceli. Exequilonis transactionis

meo De Cursiis. Quae sane cum per spectissima eεsent . nee Dueis defensores praeteribant, qui dum Ioannem procuratorem fuisse, ae Procuratorio nomine sub scripsisse non denegabant, in eo toti dumtaxat erant, ut demonstrarent, Ioannem Antonium speciali saeuitate caruisse literis eambialibus subscribendi, et ideo ex ea, isse adeo fines mandati , qui diligenter eustodiendi sunt, ut mandantem obliga re nequiret. Verum, re aedulo per Pensa , secus Patribus negocium cessisse visum est. Nam voluntatem a verbia ma-tiri animadvertebant in primis, adeo effraε- ala esse verba , quibus mandans usua est, ut nihil procura lori non videatur concessum. Et diserte Brasellius ea vit . ut id omne Morellio liceret , quod man

curatori absolutam potestatem tribuere recte monet Brunem annus ad Ieg. Creditor Go C mandati oci contra. Adest

3 etiam clausula cum Iisera administrandi facultate , cujus ea vis est , ut procurator

loco domini pene habeatur teg. 9 o do

insuper nec expresbum et speciale mandalum deess videliatur literas cambiales trahendi, Mel acceptandi. diam in novissimo mandato Bra se hius Morellio po- έ testatem laeti creandi eam bia. Cambii autem nomen generale est , et recte acci.

pitur vel pro literis cambialibus , vel pro

cv. 3 S 8. Et perperam Braschius eo nistendebat , hoc nomen propter adiecta verba census et fenoris haud posse trahi ad literas eam hiales , sed stricte intelli. gendum esse de cambis obliquo, quod

assino est mutuo eum usuris, quod quaeivilem dumtaxat obligalionem continet, et pignora recipit, et hypotheeas. Verba enim generalia interpretationem angustiorem admittere non posse Patribus videbatur . et eo minus in themate , quoessienes clausulae, et integra mandantis oratio cuiquam legenii suadebant , omnimodam facultatem proe uratori suos Broseli uni concedere voluisse ac concessisse revera. Caeterum mandalum iisdem sere verbis conceptum auctoritatem Pro in

cura lori tribuisse eam biales literas tra. hendi , saepissime tradit ordo noster aepraesertim in Romana Literae Cambialisti maii id os cor. R. P. D. meo δε et rarent. Praeterea quae ex mandati verbis ae aiebant argumenta quoque et conjecturae confirmabant. Comperium enim Patribus

SEARCH

MENU NAVIGATION