Decisiones Sac. Rotae Romanae in re commerciali post legem diei 1 junii 1821 ad anno 1842 chronologico ordine dispositae, additis argumentis, summariis, et indice locupletissimo

발행: 1842년

분량: 530페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

έ04 . . . . rat ab descriptis generatim nomini Du1 1

ve introitus sive exitus ; nee a bona fide, qua illa subscripsit Marcellus ; neque Pos sibila erat , quod ipso illud agnosceret , quod post ultimum eomputum anno i 838

exaratum omnia sere nomina contracta probentur. Et ita etc. utraque etc.

Veneris 15 mnis 1840 Argumentum habes in auperiori Decisione CVI.

1. Conoentio da distrahendo PQnore pro arbitrio creditoris si praeflnito te, re debitor illud non redimat irrita est, ut Oto Ditium Praeseserens Pacti commissorii.

2. Distinguondum Est o scium commissi maria erga tertios cum quibus contraxit ab sua obligationa orgia Committentem. 3. Commissio rius is est qui nomina μωρrio aut sociali rem committentis gerit. 4 Adeoqias obligatur erga tertios cum quia bus eontraxit per inde ac si de re propria contraheret.

5. Quod vetanis mandati gretis in hoc

dimore ab ordinario mandato , ut eommittetia nequa obligetur Erga eos, Προ- que eos Ooatrictos habeat , cum quibus commissionarius Proprio nomina contraxit. 6. Qui mandati sines transre litur cromandantem ad quanti interest truetur. I. Ex con eritionct irater apostolicam sydem et magnum Hetruricto Ducem de modo eqtieniat Literna rogatorias , nora su

flete ut ocia in Hetruria tradontur alDiretiore della Regia Posia , sed qui tradidit curare debet ρor aliquem in Urbe

8. Quod requiritur Pro forma non Potost sumtori per astqvim tens.

s. In praejuietalibus scirentia requirimr nora Praestimetise sed certa et veci tra. 10. Usuras centesimae tanquam immodiecta etsi conrentas reducuntur ad se fas i meeto etiam jure in Hetruria obtinente. s. Anathorismi Ditium est quando usura. usurarum con ontact fuerunt ab initio non autem quando usurae insolutae ad liquidiam ρε uetae in caput redigantur.

ae praesertim lanas a Rosa Tomarotia, romana negociatrice, uxore Franei set Bri ni accipere consueverat . ut certo sibi retento premio vendendas Labrone curaret,

nonnullasque interim eo lirhisti eas literas ab hae foemina mis as persolveret, quum ereditorem se perhiberet juxta α si conto corrente is in vi nummorum lubronensium mare 463o. I7. 3. ad totum mensem istium 38ao , post lapsum t 5 sere annorum hane summam coram mercatorio

Ujbi, Tribunali adversus Τhomaroliam una eum fructibus postulavit. Iudices illi post diversas interlocutiones , Ρeritis

pro rationum dispunctione eligendis noemas praeseripserant, ex quibus Aetolis ereditum subvertebatur. Quapropter provocationem iste ad nostrum ordinem interposuit . sententiamque obtinuit ab A. P. D. meo de Avella in vulgus editam , qua statuebatur m constare de credito Boore Thomae in summa Iiquidanda α , peritumque ratiocinatorem deputandum esse . ut reserat juxta instruetiones dandas . quae sane instructiones Thomae Spa.gnotacchio propitiae eo summatim redi-hant, ut pro sarcinis 46 lanarum ad Thomarotiam pertinentibus , quas pignori Spa-gno lacchius ae tradidisse cuidam mercatori Mospignotto asserebat , nihil aliud

mulieris eredito adscriberetur , quam Ped Lea 73t. 15. o, quot nempe mercator iste ex earumdem venditione retraxisse

perhibebatur; ac pro sarcinis 25 post de . eoetionem Syagnoiacchii a nilleo venditii sub corona distrae iis, via dumtaxat ui ρease 9o5. i5. 4 auno laretur rosura vero quas sibi centesimas attribuerat Spa-suolacchius , cohiberentur ad ratione

402쪽

aemissem ; atque usurae anni unius eu-juaqua in eaput frugi serum converterentur. Ab hae sententia cum provocasset

Thomarotia . controversiam die 3 tulit superioris anni ι339 Patribus dirimendam proposui , qui responderunt m Sententiam

esse insit mandam et extendatur Decisis mMox causa novo examini subjecta in comitiis diei αέ januarii hujus anni, re aeriptum prodiit m Ditata et coadjuoen.

tur probationes tum SMPer conoentisne in traditione 46 Surcinarum , quam Fu per eariamdem identituis in actu Menditionis α. Ulteriores deinde Thomae concessae sunt induciae a Patrum benignitate in eoetu diei ur martii; laudem ad trutinam quaestione hodie revocala , responsum est ra in decisis . et extendatur nova Decisio m.

Non probari, ut par esset , Thomam Spagno lacchium sarcinas 46 lanarum ad

Thomarotiam spectantium Mospignotio , ejusque foetis revera tradidisse, sed po- ius excludi , recte animadvertebat superior mea Decisio S 3 et seq. Sane de elararunt isti . se die 3 junii i 8i3 sarcinas 2I lanarum a Spagno laeehio pignori ha buisse . literasque collybi recepisse Florenorum 37oo implendas Tergeste , quas

Spagnota echius traxerat: resoluto deinde pignoris vin uio in praedictis sarcinis allanarum ob sequutam Flor. 37oo soluti nem , die a 3 septembris ejusdem anni in i 8 habuisse a Spagno lacchio alias sare inas u 3 ad eamdem Thoinaroliam pertinentes atque intuitu harum 49 sarcinarum te quibus deinde unam se restituis

gnotauchio aesa suppeditasse ut prima ex

his eo traditionibus excludebatur ab epistola ipsius Mos pignotii scripta ad Thomarotiae virum die 7 septembris illius anni, in qua legebatur is G signor Tona maso agnoIacchi non si e preoauo dies una sommia da nol: ne ei ha furto finquὶ alciana consegna per Mostro conto αUtramque vero traditionem refelle hant

eiusdem Mospignotti posterio rea epistolae dierum a. 9 et i 6 insequentia decem -

bris , in quibus aiebant m Non abbiamo

gnis sarcinarum mutandis , transserendisque lanis in novum promptuarium ἔ nam que ea epistola respondet epistolae Mo-spignotii diei 18 no an bria eiusdem anni , ubi iste loquebatur de lanis re in ma-no DagnOIacchi in , alque exinde explicabatur etiam alia Mos pignotii epistola diei a decembris, in qua Belonii consilium respuebat. Ad exeludendam insuper lanarum traditionem accedebant quoque ipsius Spagnota echii epistolae ; namque tale die a 3 decembris i 813 ad Thomar tiae virum scribebat , ae a Mospignotio

si ignotium voluisse α όwIielti misi is , insuperque loco pignoris ra tan mio e et-

ω - , gemmarum nempe collectionem; praeterea sese obnoxium esse Conquere

batur m a tutu i ρericoli delle lana α , instabatque . ut sibi potestatem saceret

ut Mospignotio mandaret m in niceoerte Magundomi i miri a nai m. Praesto erat alia ejusdem Spagno lacchii epistola , n

latu digni .sima , qua ipse die a julii 1318 ,

quae sane verba lanas hasce in promptuariis Spagno laee hii adhuc reperiri

ostendebant. Nec fieri potuisse videbatur, quod ad recuperandam gemmarum collectionem Mospignotius post mensem ju-lium lanas tradiderit. Etenim cum tradi. tionis di ea , ut oporteret , satis demon

403쪽

e o 6 trata min Ima sit; ae eaeteroquin in statu activo et passivo apud acta exhibito die έ novembris i 8i 9 nulla inveniatur mentio neque de debito nummorum 433o. a. 8 erga Mospignotium contracto , ne

que do sarcini 48 pignori datis, vehementer erat suspicandum , de coelo demum Spagno laechio , lanarum traditionem contigiss. Nihili vero saetandas videbantur ad adstruendam traditionem lanarum attestationes nuper allatae Iosephi Contea in i , tum quia ipse addictus est Mo-ε pignottis . tum quia lanas ipse aequisivit. At vero ne do earumdem quidem identilato satis luculenter constabat ἔ quandoquidem ex aetis auctiones por Mospignot

tum initae die i6 mariti t8ao haud saecinas 43 , quot Mos pignotius a Spagno laechio ad recepisse declaravit, sed 46

dum laxat sub hasta distractae apparebant; neque lanarum origo . neque signa indicabantur, ex quibus a Thomarotia eas proficisci patefieret; unu 1 vero de pro hendebatur empto e lanae sermo totius , nimirum Iosepti Conte sint, qui, ut u Pra. dictum est , tunc ipsius Mospignoti ierat administer ; unda merito arguebat praecedens Decisio, neque satis demon atrari lanarum identitatem, ueque ab stia etione suisse doli suspicionem. Praeterea ex declaratione Mospignotti, sociorumque erui videbatur venditas pro

pretio di ρeaza 433 o. i. 8 , potius quam pignori datas lanas a Spagnoiaeellio suis,

e , quum Pretium Pro earum pondere eonstitutum fuerit m at ne to oalutata a perae 3o it Cento α, atque a Mos pignotto numeratum usque ad ultimum quadrantem : quod nemo negaverit vendi. iioni magis quam pignori eonvenirer huc vero addebatur facultas naturae emptionis venditionis apprime congruensis ut redimere o in tutio O in ρar ea te indicata lane al se rearo deuo disUra m Quibus ita se habentibus Thomarotiae credito tota via nummorum 433o.

. 3. nequaquam vero minor fiumma ex auctione redacta erat ad eribenda , cum

ex notissimo iure post emptionem venditionem persee tam omne commodum et ineommodum rei venditae ad emptorem

pertineat.

Caeterum Patres id potissime conside rabant , quod licet ambigi non posset de traditione atque identitate lanarum, eas lue itulo non venditionis, sed pignotis lea dita fuisse , haud ideirco tamen Spagno lacchius obligationi suae satisfacissa existimari poterat, dum Thomarotiae eredito vim dumtaxat nummorum 273 . 25. ro adnotavit ; namque ex sae Pu memorata Mospignotti declaratione colligebatur. eos retinuisse apud se Is rimanenti bal.

det suo interesse sciem po Spagno lacebit

te quali, essendo neι noMembrs de Illan no I 319 mancato at commercis il ρre. fato signor Syagnotacchi , e cosὶ esseniado dioenuto inabile a ruinarie da noi .giusta ii palluito furono da mi mede-simi dopo d' aoer tentato indanno Ogni altro mera o di pendita Mensite at ρubblico incanto . . . . Per stare a fronte deue suddeue ρ egete 433o. 1. 3. Jam vero ejusmodi fuissu videbatur u stativus , ut nisi lanas intra praefinitum tempus Spa.gno laeellius redimeret . ad earumdem diatractio aem pro arbitrio posset a Mospi-gnotio deveniri. At neminem latet con-

ventiones hasce utpote secum serente a Pacti commissorii vitium , minime esse attendendas ; nequa vero probare Spagno laecli ius valuit, diversum fuisse hujusmodi Palluito ; quamvis ad rem in aprico ponendam haud ita breve temporis spatium ab indulgentia Patrum habuerit ; dum caeteroquin ex codieibus, quos ipsa ut mereator retinere debebat. veritas hauriri Deile potuisset. Ferendus itaque non erat Spaguo lacchius , dum, necessariis istis probati nibus destitutus , Thomaro. ita in judicio aggrediebatur ad vim pecuniae non tenuem condicendam ad text.

in I. 4 et de R. S.

Perperam vero , nec 1 ine summa eo n-

tradictione Spagno laeeli ius contendebat, Τ bomarotiam adversus Mospiguot tum jus

404쪽

suum experiri debere , si vitium aliquod irrepsit in lanarum distractione. Contexti vinamque ipse asseverabal, se uti Commis sionarium Prurio nomine lanas Mospi-gnoito tradidisse; atque hoc modo explicare nitebatur , cur Thomarotiae nomen minime occurrat neque in Codicibus Pen sitatorum Labronis , neque in Mospignot ii de ela ratione ; et eur iste ad Brionium scribens jugiter assirmaverit , se ejusdem lanas minime habere. Quod si ila est , si Mospignoltus cum uno Spagno lacchio eo n- traxit; si eumdem dumtaxat proprio nomine sibi voluit obstrietum ; inanis imo modo proluebatur, Thomarolia in teneri adversua Mospignollum de venditionis nulli tale iudieium instituere. Inspectis enim mereatoriis institutia , distinguendum esta ossietum Commissionarii erga tertios , cu In quibus contraxit . ab obligationibus, que id evineitur erga Committentem. Commissionarius juxta art. 86 Cod. Comm. is est qui re in nome suo ρDOPHO o mim unnome melais is rem Committentis gerit.

3 Ex qua des nitione consequitur, ipsum obligari erga tertios , cum quibua Contra- έ bit , perinde ae si de re propria contra heret ; atque in hoo potissimum disterre sociale hoe mandati genus pro celeritate

ac facilitate commerciorum inventum ab ordinario Mandati contrae tu , nempe utS Committens neque ol,ligetur erga tertios, neque eos obstrictos habeat, cum quibus Commissionarius proprio nomine contra

posito iuris principio palam est, ad Spa-gno lacchium unice spectare, ut adversus Mos pignollum de nullitata venditi ni a jus experiatur. Nam Thomaro ita in Mospignotium agere non posset , nisi ex juribus ipsius Commissionarii, proindeque iisdem exceptionibus subesse deberet, quas adversus ipsum Mospignotius posset alti r-re , ut scite animadvertit Duiloa Ioc. cit.

Ut quod attinet ad obligationes et jura

Committentem inter et Commissionarium vires suas exerit commu nia juris dispositio. Porro autem Spagnota cellius ex Thoma. rotiae mandato non aliter lanas pignori dare Poterat, quam re Per esitarie at mismeglio , e colla mia intelligenaa m Quam . ob rem si hac conditione pessumdata ,

lanas Mospignotio pignori tradidit . iacta

insuper potestate easdem, se ipso irrequisito , pro lubitu alienandi ubi pignus

intra certam diem redemplum non suis-6 ε et , palam est , Spagnota ecbium fines mandati transgressum fuisse I ideoque erga Thomaroliam ad quanti intereat teneri

uti. si mandati vel contra. Hae tenus de sarcinis 46, quod vero spectat ad reliquas a S sarcinas a Syn die o Venditii mense junio I 8a a praeconis voci subjectas , rursus Patres judicarunt , non esse Spagnotae e hii debito adseribendam quantitatem tantummodo dipetae 9o3. IS. . ex venditione collectam , cum perperam vendilio isthaec proeesserit, desiciente trina debitoria monitione , trino iudicis Decreto super praes xione termini ad reis luendum , trina demum actum eorumdem de nuneiatione. Neque legis praeseripto satisfactum dici poterat per literas rogatorias a Praesida Supremi Consilii Iusii. tiae Florentiae directa a ad B. P. D. Rev-Cam. Auditorem pro decretia Thomarotia a in Urbe indicendis. Eas enim tradidit S1ndiens α al diretiore deIIa Regia Posia m Florentiae , quin curaverit , ut ad mulieris notitiam deserrentur. Nam eum inter Apostolicam sedem, ac Magnum Pletruriae Dueem adesset conventio inita usque a menso septembri a Bi 6 super reciproca de nune talione actuum iudicialium , non satis erat . ut Syndicus eas traderet moderatori m deIIa Regia Posia G. sed requirebatur insuper . ut aliquem Romae eonstitueret . qui R. Ρ. D. Cam. Auditore moneret de literis rogatoriis hae perventis , nee aliter recuperandis , quam

Pe nsegna , expensasque nece sarias pro earumdem exequutione praerosaret,

ceu liquebat ex publici ministri testimo.

405쪽

nio , cuius fides in diserimen non erat adducenda, tum quia testabatur de re ad proprium officium pertinente , tum quia ejus testimonium observantia confirmabatur. Quin imo uel ipse Syndietis vendi iti hoc modo ita se gessisse apparebat , cum Decreta Tribunalium II et rus eorum cuidam in Uebe degenti signifieanda curavit. At vero quum de hoe incuriosum quoad Thomarotiam sese praebuerit, exin de accidit , ut rogatoriae literae , de quibus Sermo est, in urbano literarum Diribitorio pulverulentae iacuerint. Et per peram objicis batur Eneyeliea Primarii statu. Administri diei t inartii i flat, , ex qua erui contendebant Spagnotae ebit Defensores conventionem praefatam a die a 3 septembris illa 4 abrogatam suisse ;

at enim erat . quod conventio adhue viguerit mense junio illa o, quo lanae a

Syn die o Venditii sub corona divenditae

sunt. Caeterum Hetrusca Tribunalia nunquam recusarse de nunciationem Aetorum

Tribunalium Pontificias Ditionis ici ea

conventione adamussim spectatam , sed illorum exequutionem , ab eadem Eucyclica non ambigue eruebatur. Neque item abesse poterat alia Encyclica Emi a Seera-

Is atatus super exequutione conventionis

inter Sanciam Sedem , et Ditionem Αustria eam , ubi modus statuitur praerogandi ac repetendi sumptus pro de nunciatio. ne actuum iudicialium ; nam cum in conventione inter S. Sedem et M. Hetruriae Docem anni i ii 16 nihil de ea ea ulum suerit , 1equens erat , ut observantia , de qua

supra est sacta mentio , esset omnino attendenda. Nec rem mutabat , quod fortasse Thomarotia ex commercio epistolari cognoscere potuerit suturam lanarum venditionem. Scitum quippe est , per aequi pol -8 lens suppleri non posse , quod praecipitur pro forma; ae caeteroquin in re praeiudieiali seleni iam non praesumptivam , sed specificam certamque requiri, ut Per-

9 pendit prima mea Decisis S i 9.

Quae hue usque animadversa fiunt, ostendebant , tam venditionem sarcinarum 46 quam aliam sarcinarum a S perperam processisse. Quamvis autem idcirco Spagno laeeliti debito ad seribendum esset preistium maximum scatens in clai Listini ra . tamen ob vetustatem lanarum medium tantummodo pretium . imminutum quoquo decima parte eidem esse imputandum rue

sus Patres censuerunt.

Ad usuras vero quod attinet ilicet salia superque probata dici posset conventio docentesimis persolvendia i , tamen eonven . tionem hane servandam non esse , et ad Io rationem se euncem usuras esse cohibendas , tum inspecto veteri iure , quod vigebat in II ei ruria , teste Baldasse ronio in opere , cui titulus α Leggi e Costumi des Cambio Part. i art. et a S 4 et 5 m, tum inspectis Gallorum institutis ibi adhue obtinentibus . denuo Patribus visum eat. Itaque Spagno lace hii calculatio ex tribus hisee nominibus ejusdem creditum polis-llime constituentibus erat ν mendanda. Re praehendendus autem non videbatur

Spagnota echius ex eo quod pro singulis

annis computa distinxerit, ut usurae uulua cuiusque anni in caput frugiferum redi. gerentur. Siquidem Anato eis mi vitium , quod Thomaroiia bule exprobabat . tune locum habet, quum usurae usurarum abii initio in stipulationem deductae fuerunt, minime vero quando praeteritae usurae ad liquidum allatae in caput convertun utur , ceu ex juribus ibi recensitis ae-guit prior mea Decisis S penia it. Nee

item erant eidem denegandae , quatenus post emendationem trium nominum prae .

dictorum creditum aliquod frugiferum

superesset, usurae posteriores α alia suariabilitarione is, de qua dubitari non posse videbatur, quum in iudicio sit absque

ulla contradictione. Et ita ec. utraque e c.

406쪽

Veneris 5 iunii 1840

. Ex jure , divunctis rationibus , societatis utilia aequis portionibus λωπ socios diuidi Mene. 2. Indignum est socios in socium diram surti querelam Promnc'. 3. Tune Gmtaxat furti crimine in foetam agi potest, σι ipso dolo malo pectiniam

ad caeteros socios vcctantem amoν rit , nunquam aut m si Portionem suam Palam exegerit.

4. Articultis 592 Codicis Criminalis praeiacipit ne actori liceat, fricteta Mia cria minali , ad tribtinat risue confugere. s Art. 597 ejusdem Gineis Proh Aet erimi nis reo , pendenti criminali Ddicio , ad hoc interemis vim actoris Moluntarii Mestem in erct in judicio et ili.

Dxcisio CXV. Iomplures inter oblatores , qui Typo

Pographias Cameralis redempturam inhia. bant , primus ac melior repertus est Io.seph Cio venale. Hic aulem societatem e Oiverat cum Barone Vincentio Cragio li , Advocoto Petro Ben venuli , ac Plii lippo Baldassari. Vix ae ad iudieata definitive redemptio suit, societatis Pael a privata

syngrapha eos inter conventa complexa est.

Dispertita sunt Onera , ac ossicia simul divisa e Baroni Vincentio quaestoris ossietum iri nutum et Philippus Typographiae directioni praepositus : Josepho ratiocinatoris

partes addictae: advocato Petro consulentis osse tum commissum. Inde actum de Pecunia in rem socialem immittenda. Baro Vincentius, utpote omnium sociorum ditissimus , pro cautione tribuebat 9ooo argentea in tot consolidatis, atque in-εuper se repraebe seu laturum pretium in-

trumentorum , quae ad typographi eam

artem Sunt necessaria , expromittebat. Illine quincunces, itine sexunces usura S a

socii aliis sibi adstipulabat. Item aociorum unusquisque i Plii lippo excepto, cujus opera plurimi aestimabaturi bis mille argenteos nummos ad sumplus faciendos in societatem conserebat. Utilia vero sic erant dividenda , ut prius quarta pars lucri daretur Baroni in re integrationem pecuniae, quam pro instrumentis comparandis impendisset , reliquum postea inter socios aequis partibus divideretur. Adjieiebatur Postremo Pactum , ut quotannis sub menae Oetobris rationes dispungerentur , quo inter socios utilia partirentur.

Re ila constituta , sub initio quidem

cuncta processerunt mira ociorum eo n-

cordia , adeo ut labente anno a 335, sub mense octobris computa quoque ducta sint , ae lucrum sociale ex pacto inter eos divisum. At non multo post dissidiis, iurgiisque acerbissimis exortis Philippum

inter caeterosque socios , supremum Prin-eipem ille adivit , ad Tribunalia confugit. Interea contra socios ille petivit apud Commercii Iudices productionem rationum annorum I 836 ae 18 37 r et cum nosset, praegrandia lucra a societate eo tempore habita suisse , a quibusdam so eietatis debitoribus vim scut. 46 6 t. 77 exegit; quod ne dolo egisse videretur , foetis aliis sollicitus nunciavit. Sed nil Opportunius contingere sibi posse socii visi sunt, ut Philippi intentionem prorsus eluderent : exlemplo enim surti crimine illum accusarunt. Mox urgente Philippo rationis exhibitionem alterius quoque an ni i 333 , rei eonventi ad eam evitandam furti querelam opposuerunt, contendent ea quod in civili actione easet sistendum, donee super furti crimine judicium nr latum non esset. Sed rejecta hujusmodi

exceptione . Iudices Philippi petitioni

plauserunt ennsultissima sententia , quae in rem abiit judicatam. Panditis ergo rationibus annorum 3336. 3337. ac i838; patuit utilia societatis ad ingentem sumamam scutorum 5ά543. 36. assurgere. Hi ne

407쪽

petitum , ut imputatis in portiouem suam pecuniis exactis , residuum traderetur. Verum Triumviri illi, mutato consilio . rati unt, eriminalem actionem, quam nihil rationum exhibitioni antea asticere censuerunt , solutioni modo obstare ; quapropter decrcuerunt , quod is si MoesSe SO Prassedere in causa suo nil esito delgiudietio criminate m. Provocatum est ab hac sententia ad Nostrum ordinem , qui cum rem non salis perspicuam probatam que comperii et , postridie nonas mali nuper elapsi rescripsit α Dilatia et eoa ιιι entiar Probationes suor nominibus exigendis α. ΙIodie vero de sententia iterum Patres rogati responderunt m Esse Ioctim

consignationi utilium, i utatis Pecuniis per Philip um exactis in scut. 4 1. 77

et esse relaxandum mandatum Pro scutis

349K. 56, et quoad Partitas sciator iami 5946. 59, et scutorum r567. 47 Midea

tur particulariter α. At qua rectissime quidem. Prostabat enim ex societatis contractu , quotannis rationes dispungendas esse , ut unicuique sociorum aequa utilium portio tribueretur. Quod eum exploratissimn m esset , nee

Sodii vel ipsi in seias ire poterant. Nec

ulla de ea et ero idonea suppetebat ratio , quare e set a conventione desciscendum , quae non modo juri non repugnaret, sedi naturae imo societalis esset adeo consen tanea . ut sine explicita etiam contrahenis

itum de ela ratione subintelligeretur adjecta ad texe. in I g. si non fuerine 29 .fgyro socio . Rota in Terracinen . Societatis stι- per Redditione nation. et Dioision

ii murtii 3773 S 6 cor. Card. Cornelio . et in con mat. diei ad iunii jusdem anni Cor. Eodem. Quod si igi.

tur sive ex paelo sive ex jure ambigi nequiret, quin societatis utilia aequis portio nibus dividi inter socios deberent, unum tantum erat inquirendum , quid videlicet ad Philippum pertineret. Porro constabat ex rationibus a Barone Vincentio exhibitis , Rocietatis utilia spatio annorum i 836

constare. Hi ne quamvis pro nunc dedueen dum esset creditum, quod nondum a Rev. Camera exactum dicebatur in scut. i5946.59 , nec non alia scuta 59η7 45 . quas

impensa asserebantur m in aramento di capitali olire quellι acquistati nel primoi tanto dial Signor Baron GrarioIi aede quibus particulariter erit in posterum videndum juxta S. Ordinis rescriptum ,εuperesset nihilominus socialium utilium nomine summa sciit. 326O4. 3a, qua inquatuor partes diviεa , portio , quae ad Philippum pertineret , ad vim scut. 3356. 33 assurgeret. Hi ne imputatis pecuniis per eum ex aetis in se ut. 4661. 77 . patebit illi eo superesse adhuc scuta 349έ. 56, quorum proinde solutio non posset nisi invita prorsus justitia instanti socio denegari.

Neque audiendi erant Soeii dum con. tendebant , quod pridio Lalendas Octobris anni 1838 in i iis ealculis , Philippus sinaeonquestu probasset, in sociali area extare dumtaxat scuta 9a a. 7 a , quorum quadrantem eum majori debito suo compensare ipse non dubitavit ; quod rursus haud inspiciendum , quid in arcam indupervenit , cum hoc novas rationum di spunctionis petendae sundamentum con .stituisset. In pri in is enim animadvertebatur . socialis arcae statum , eum in una

arearii socii fide eonsistat , haud quidem

praeseserre certo posse , quid socialium utilium nomine fuerit ab eo revera exactum. Quapropter etiam si Philippus qua .drantem pecuniae , quae asservabatur in arca , vel percepisset , vel eum maiori suo

debito erga socios compensa set , non inde tamen sequeretur , rem ita eum agno

visse . ac probasse , ut ab exhibendis reddendisve rationibus, et a vera ulilium quanti late tradenda liberare socios voluis, set. Caeterum exceptionem penitus eliminabat subsequuta in vim rei iudieatae dati ae eeptique rationum producito, qua ocum compraehenderet annos 18lta. ab 37. et in 38 , unde in lentionis suae tanda mentum constituit Philippus, haud eur-le spectandum erat, quid exeuute septenis

408쪽

hri anni 18 38 , vel die inchoati iudieii

reperiretur in arca , aed clarissime evino. cendum, quid a Barone vincentio proelii ab omni ejus dolo et culpa vel socordiai exigi nequiverit. Quod euin non satis Praestiterit vine enitus , qui alioquin Probandi onere premebatur, uno alterove nomine excepto, de quibus seorsim erit disputatio , jure optimo Praesumendum est, caetera nomina exacta suisse , Pecuniasque coaluisse in foeteialis aream. Quod eo vel sortius retinendum erat, quia ex nominibus exigendis nonnulla iam suisse Te era exacta lueu lenier ostendebat Phi.

lippus vel ipse, legitimis ad duetis monia. mentis. Nil igitur iustitiae . aequitatique magis congruum videri poterat , quam ut quadrantis ui ilium solutionem Pro nunc in aeutis 3 9έ. 56 Philippus consequeretur. Quin vel minimum obstaret judici eriminalia eonleslatio. Primo enim demirari solis nequibant religiosissimi Patres , a dum animadvertebant , socios in socium, quos inter fraterna conjunctio et charitas intercedere debet , protulisse tum di re surii querelam : eoque indignius , quoeertum . ita demum surii crimine in so-3 cium agi posse . si dolo malo pecuniam

ad ea eleros εocios spectantem amoverit, non aeque vero si portionem suam Palam,

- Publice exegerit , uti eleganter doe et Umionus in Iog. 6i AE pro socio. Ρorro non solum Philippus ne obulum quidem sociorum dolo malo contrectavit , sibi qua arrogavit lin quo furtum eonstitiij, sed quidquid a debitoribus exegerat, sociisque

Prolinus nunciaverat , longe minus erat ejus portione utilium . . quae redemptura Per tres annos produxerat , quaeque Socii

vel occultaverant, vel tradere Philippo Tenuerant, ae Pro quibus ideirco agere hie judicio debuit . ut exhibitionem ta- tionum accepti et impensi , vulgo α bi-Ianci - proferrent. Caeterum nulla Oecur. rebat idonea ratio , quare , pendente criminali iudicio , supersederi in iudicio civili deberet. Censura art. 592 ac 59 Codicis Criminalis , quam frustra invocabant, minime ad rem praesentem spe- έ iretare saei te comperiebatur: non articulus 4 59a , qui praeeipit tantum , ne actori liceat, selecta via criminali. ad tribunal civile confugere: non articulus alter 597 prohibens criminia reo. pendente criminali judicio , aetoris voluntarii vestem in 5 duere in iudicio ei vili ad intercipienda meriminalem actionem. Nee enim Philip pus actor unquam in iudieio criminali suit,

nec Post querelam judicio civili et it inaceios. Multo ante surti querelam vades ipse dederat sociis pro productione rationum annorum I 836. et 1337; ac si postea petivit, ut exhiberentur simul rationes alterius anni 1833 , haec potius prae-e edentis judicii prosequutio , quam nova aelio instituta ad criminale intercipiendum iudicium e enseri debet. Huc re perducta , haud hereules serendum Patres judicabant . ut sub obtentu criminis sueli socius repelleretur a perceptiona utilium socialium , quae ex paeto aequis portioni-hus dividi debent.

Quae cum ita essent . merito Patres decreverunt esse loeum consignationi utilium , despecta prorsus dilatoria exceptio-no pendentis eriminalis iudieii , quod intercipere nullo pacto poterat expeditis- .iman, civilem Philippi actionem Pro utilium socialium diviεione.

Et ita etc. ulraque etc.

Quando et quomodo adnitui et intelligi posιit

it, e i histi. iii o paghero ali' ordine prasse erro debent nomen ejus , qui sol, era debet. 2. Hinc ad solutionem eoo ntinquam Potestate , cujus nomen in istiusmodi syngraphis deaideratur.

409쪽

3. Qui non institorio , sed Prisato ac Pamtιculari nomine subscripsit , sct ipsum non PrasPonentem aut societat m Oblia gaso Midetur , quoties constat ex jugi Ohs mantia , ipsum institoriam qualiatatem ainibuisse dum qua institor δι-

4. Tacita insistoria non ymi ndilur ratira facta , suPer quibus selenire et Patiem te siμε domino sises consocio suis exercita. 5. Quanis is autem issem etiam domino Melsocio tacitia i stitoria admitti posset, in casu dumtaxat intelligonda esset , quo negotii nccessitas umrere. 6. Aelio des in rctm Merso judicιum orinnarium constituens conliandi nequit cum judicio exequialisto Pro solutione Cambialis literar.

cisco praeter patrimonium cuique particu lare , et proprio inde nomine ab unoquoque ae Orsi in admini Stratum . communusuit artis mutariae exercitium , cujus obligationes ne eonfunderentur cum privatis uniuscujusque negociationibus . ab uir que ideo socio subscribebantur. Prosper quidem negocia muraria progrediebantur, cum ad novembrim anni a 336 introitus exitum superaret in conspicua vi scutorum 368 a. 75, au novembrim vero insequentia anni i 337 superaret in scutis 5294. 6 r. Bes sed vero Aloysii prixala ibat iapraeceps , unde factum , quod Aloyalus

post arcam ocialem in suos usus penitus absumptam pecuniam quaereret, subscriptis in id , et in commercium prolatis plurimis Syngraphis, seu in biguelli al-rordine α , et potissime quatuor sub dio α6 iunii 18 37 vim conjunctam constituentibus scut. 26oo cum fide jussione solida li Franei sei Gallina , qui ea eteroquin

summae medietatem fuit consequutus, et Alorati propterea interesse nonnisi ad alterum dimidium coercebatur. Statutis solutioni diebus integre Gallina Syngraphas

dimisit, pandito tamen animo α di riυa. Iersene contro a sig. Luigi Valenti α ;quuinque interim tum Aloysio , tum Frau. eiseo Valenti Oeeonomus datus esset vir

Eminentissimus Cardinalia Polidori, idem Callina die 5 sebruarii anni ii 33 apud Commercii Tribunal indicium in Personam Fini Economi inchoavit contra unum Alosium , postulans solutionem 3eui. 9oo pro medietate is deli' i ortodi με eambiali α; dies namque nondum venerat solutionia quartae Syngraphae . di dat sig. Luigi Valenti acceitate: Eρagate diali' Istiante Per P intiero ρeronor di sirma r e per Ia uetia 3Omma sentirsi rilasciare rordine esecutorio da eguissi realmente contro it Patrimo

lenti mede simo.

Quievit sed vero Gallina per duos set me annos institulo judicio penitus deserto ; rediit autem die aέ januarii praesentis anni apud eosdem Iudices Commee-cii in jus aeque in personam Emi Economi non unum Aloysium voeans, sed etiam Franciscum Valenti m al Pagamen.

et ad fulciendam actionem Syngraphaada tulit , quibus ipsemet cum uno Aloysio subscripserat. Cum nulla oppositio facta suisset ad tutandum Francisci interesse , hic quoque una cum patruo Alusio suit damnatus ad summae solutionem per Gallinam petitae. Vie Emus Eeonomus istud rescivit , atque haud praetermisit pro iu- teresse Francisci ad S. Ordinem provocare. Cum autem duo euratores ad lites a Saeratissimo Principe essent interim dati , unus pro Aloysio , alter pro Franei seo , liuius petitionem , ut infirmaretur quoad Frandiacum sententia Tria hunalis Commercii , haud haeserunt Patrea excipere, dato responso α Non esse lacum solutioni sciat. 33oo contra Franciscum , et extendatur Decisio m. Nullibi enim melius, quam praesenti controversia aptari poterat vetus essalum vi ex facto jus oriιur ra. Probatissimum nem

que cum esset in saeto, Aloysium et Franciscum Valenti patrimonium euiquu

410쪽

particulare seorsim proprio nomine ad mi. nistrasser vicissim vero sociales rei mu- rariae obligationes ab utroque fuisse subseriptas, ceu dubitari non sinebant

actus plurimi, qui si privatum cujusque

interesse respicerent, comperiebantur ab

unoquoque proprio nomine adstipulati , si vero pro re sociali fuerant initi , non desiderabatur in iis utriusque subscriptio , adeo ut tria distincta patrimonia tarent consideranda, unum Aloysii, alterum Francisci , uni euique particulare , tertium vero

super re muraria utrique commune: sa cile in omnium oculos insiliebat , acti nem adversus Franci eum a Gallina institutum , ut ab eo condiceret controversam summam argenteorum 33Oo eas a omnino rejiciendam. Ba enim vera actio,

quam experitur Gallina in Pel ρ agamen. to di seudi t3oo ρer attrettanti Magati per onore di sua sma , come da documenti , di cui in atti α , eat mere exeaquutiva et Syngraphis tota innitur , quibus idem Gallina cum uno Alusio subscrisit. Hoc ipso autem quod Franciae usyngraphis neutiquam subseripsit, quae

fundamentum institutae actionis constituunt , nemo est , qui non videat, nullum posse intelligi initum contra elum in. ter ipsum Franciscum et Gallina , sed quamlibet e converso Francisci obligationem deficere . qua in eum agere queat Gallina . ut relevationem obtineat is per

dotissimum namque est ex mercatorio

iure , sive collybi literas , sive in i hi a glietti, o Paghero alι' ordine di debera omnino indigitare α ii nome di colui e

desee Pagare ra, ceu cautum expresso

in art. io 3 det Rego lamento provisoriodi Commercio , sique propterea in Syna graphis, de quibus modo est controversia . desideratur omnino nomen Franeisei Valenti , plane sequitur , cum ad solutio. nem haud quaquam obligari potuisse. Neo recte opponebat Gallina . teneri Franei. cum sive ex subscriptione patrui Aloysii, qua aocialis rei murariae administratoris. sive etiam institoris , sive actione de in rem veraci ob saetam ab Aloysio in rem socialem pecuniae erogationem. Quod attinet namque Aloysii subscriptionem, haec in primis haud nomino institorio facta de praehenditur . sed privato et particula ri, scilicet α Luigi Valenti accello α; unde perspicuum , quod Aloysius non societatem aed se unum dumtaxat obligare intellexit; nee serendum propterea , ut

Gallina , qui fidem Aloysii privatam suit

sequutus, modo contenderet, se cum

Aloysio contraxisse qua societatis instito iare. Et potissime id tenendum , simulat ,3 ceu superius est consideratum , erat in facto probatissimum, privatas obligationea sive Aloysii , sive Francisci proprio nomine ab unoquoque fuisse susceptas ;eas vero , quae socialem rem mutariam

respicerent , subseribi ab utroque socio consuevisse. Si ante enim hac jugi et nunquam interrupta observantia , ex qua con stat , quod obligationes in rem privatam ab unoquoque susceptae proprio nomina inirentur . sociales vero ab utroque socio subscriberentur . de controversis inde Sya. graphis , quas proprio et privato nomino Aloysius tignavit, sentiendum omnino erat, quod haud in causam societatis , sed in rem sui privatam fuisse at ab eodem Aloysio subscriptae. Disse ullate autem nullam poterat super hae re ingerere Aloysii declaratio α cheIe qua tiro cambiali etc. sebbene aυen Ia sola firma mia possano amarirs dimio solo conto . e debito Particolare , non Os tante Ia ρura Merita si / , e sono state da me imite ρer conto ed a

debito degIi affari murarii in societa

μὰ sono io alia testia , aIIa diregione ed amministrarione de' suddetti affari murarii etc. Etenim si Alorato subseriptio non obest Franei seo in Syngraphis, aeque etiam obesse non potest in declaratione , eo vel magia quod antidatae et simulationis auspicione , ut Gallinae gratifieare lue . oppido vallementer laborat. De ela ratio siquidem si acripta revera suis. set eadem ipsa die, quam exhibet, a si

SEARCH

MENU NAVIGATION