장음표시 사용
51쪽
8. Ex jure eommuni hypotheeae super mobilibus
aeque validae aurm , ac quae imponunιur ruper mobilibus. 9. Inter utrasque discrimen , quod bona immobilia transeunt in lem os possessores cum hypυιhecae neXu, res vero mustes tanufiu pignori subsunt quamdiu maneant sui debitorum potestate. o. Novissimas hypossieeariae tegra e serrarunt hymiarem super mobilibus, quoties inacriptae h&p
i l. cum mercumrea plerumque nihil haleant in ι-nis immobilibus, in imum esseι commercia damnum si nefas fuisset res mobiles hypothecae, seu P0nori iubficere. 12 Leges gestieae hypotheeas mMiles reliquerunt sub
eo sura juris eommunis. idque renuis seruper stic. ordo.
ligarionis eameratis.l 4. Λιque sancitum uι nullo in pretio haberentur hinpothecae , generules Praeaertim ex Πιraetu prodeuntes. Non licet agere 'r generali antequam excussa siιhyminera particularis.16. Sinuti, ubi diseriae sunt eauem debendi, solutis cedu in ea usam duriorem vi antiquiorem, ita, ubi
una esι causa, partialeo solutwn . hanc impediunt. quominus uno et eadem semper munerat obligatis et hypotheca usque ad integram nonunis solutionem.
Decisio XIV. It umor ut primum increbuerat, me es et caetera mobilia salsamentariae tabernae hic in Urbe positae in Platea dolia Rotonda , spectantis aci Vincentium Renois , per interlocutorium decretum Adsessoris riparum diei
pata, et administratori concredita suisse , ad instantiam Vincentri et Nicolai Bolasco iner-Catorum ripalium . qui residuale adhuc sibi condicebaut in scutis 485 , t 8 pretium mer cium illi venditatum ; caeteri Vlucentia creditores , agmine facto , ad eumdem judicem Statim venerant, singuli singula effagitante
credita , in et uitam eamdemque sententiam euntes , ut pignoratae merce venia sub hasta tandem darentur. Mue linec venditio , auctorante Ause soro . credito thus annuentibus , die 24 februarii 1824 , t icta suerat Guillelino Travo lini . qui, cum exhibuisset
pretium scutalorum 2s il , potior caeteri qet ni liui superfuerat Oblator. Super line vem pecuniae summa , quae ,
de mandato iudicis , deposita suerat tu men-
sa nummularia f. Spiritus , acris deinde contentio exarsit fratres Bolasco inter et taleteris Vincentii creditores . quonam modo Pecunia illa sibi esset distribuenda. Tribunal commercii Urbis. in cujus juriisdictionem, ex novissimis super judiciornm methodo po tisiciis ordinationibus , devoluta fuerat illa
quaestio. Post relationem nec piam a Suo praeside . cui lotius negotii demandaverat co
gnitionem , hanc , die a maii 3826, edidit
sententiam. Cunctos Vincentii creditores privilegiatos, hypollic carios, chirographurios, uti de more ii l. singillatim distinxit . In prima privilegia toti ita classe collocavit , , Primo
loco cancellaritim eribunalis Pro e enais occiartis Pro relatione, resornustione ac Pra xenti soni ratia usque ad cius e editioncm in scutis 334 48 . . secundo Guillelmum Tra xtini Pro credito e ensarum Pro amnumstrationesivothecues in sc. 304 10 i ter
bus pictis occasione descriρtionis votheca , Potitionis administratoris ad dictam vo-mescam, NPQ non pro penditionc ejusdem a threnct of s Uulatione instrumenti juxta notulum a judice subdolegam mολ- raram in scut. 38, , . Gradum deinde secit ad secundam classem , et inter creditores hypothecarios Primum locum adsignauit IO- anni BUtistae naroni uti inro si legιttimo administratiari Annae Causoni, croditrici mcontii in m. 300 pro rosi OPretio styliorum atquc a tamenti vothEcao ab seodem I in ratio En torum usque
a die 9 septemb. 38 6; se eundum Rationi fratrum Bolasco sero scutis l854 38 ρ motis mcrctam ripalium in Rim oen itarum Me s 5 februiarii 182l es creditariameidem Motheca tertium Siliano et m-tro Reuolsi pro rosi uali depositi quantiis tute in se. 274 54 ridom debita in com-Putum residualis summae scutor. 2402 19sem motio mercium et ad inmensi dictast mothecast oenditurum Vincentia Digore instrumenti dies 3l martia 182s ab Oisdem
Siliano et Petro. Et cum ex depositae pecuniae quantitate nihil superesset , hinc casteris crod; tonibus stoe h=mothecarii, , si echirograPhrariis reservavit iura contra PT r- contium communem debitorem mout ri quatenus de iure.
52쪽
Appellanti hus ab hac sententia creditoribus . qui tu ea suerant posthabiti, quique illius circumscriptionem effagitabant sin minus revocationem , causa Proposita est hac mane ordini nostro. Bescriptum est autem rNihil de circumscriρtione , et raso locum distributioni pecuniarum quoad ρrioilegiatos et fratres Bolasco Pro intcgro Crediato , quoad reliquos Per contributum , et
extendatiar decisio. Quae mota primum fuerat a mercatoribus, tu mercatorem , mram Adse Ore ripaIum, qui erat judex mercatorum , ea cama , Opus
erat ut, sublata , per legem, Adsessoris jurisdictione, cognosceretur ac dijudicaretur a tribunali commercii ob cau-s eum cae terorum , tum nominatim ripalium mercat rum nuperrime instituto r nam actores suo rant fratres Bolasco , quos Certo Constat
in mercatura quotidie versari. Res , quae Per
instantiam diei 31 julii 1823 suerat per
em esilagitata , erat pretium mercium ripa-
Iium t reus autem conventus erat et ipse me
Cator salsamentarius Vincentius Reuolsi. Quod si deinde caeteri creditores in arenam simul venere , singuli singula exhibentes credita , et sibi antea , quam fratrihus Bolasco, b na debitoris adjudicare contendentes ; et Ii rum quoque plerique erant mercatores , C
mes Dominicus Lavaggi, Ioannes Titii, Albertus Gneccor neque tam judicium novum inmabant, quam corari. Adsessore per fratres
lasco jam inchoatum prosequebantur. Quod autem cor. Adsessore legit time valideque institutum suerat a cunetis ereditoribus, ejusdem judicii validitas in se integre constabat coram tribunali commercii r idque si-Ve ex lege , sive ex partium collitigantium
Consensu. Nam tribunal commercii sit ex no-
vissimis pontis elis ordinationibus diei 5 octobris 3824, subrogatum fuerat Adsessori riparum in cunctis civilibus causis art. 69 II tribunalo di commorem sara formato ditro giudici assistiti δε un cancelliere , δε-
'ranno judicare coli minime ire , e saris in esso Hunitu Ia murisdietiona contenetiosa detrassessore delles Riho , che rimane SVPressa in ; multo magis snbrogatio illa valere debebat quoad causam a fratribus Bolasco jam introductam et tune temporis adhuc pem
2 dentem: art. 3124 ut n-oo tribunale dicommercio di Roma saranno des rite tu te se causa pendenti nel somresso tribunale dolia Ripe. Neque quidqnam obstare
poterat, quominus quae coram Adsessore v
lide ac rite fuerat incepta , ac de particulari concursu causa pergeret coram tribunali in illius Ioeum subrogato. Ad id superaece sit consensus collitigantium creditorum sive
implicitus ; cum enim, silentibus illis et
numquam reclamantibus , valida fuisset jurisdictio Adsessoris , tum debebat usque valere jurisdictio tribunalis commeocialis in illius locum subrogatir sive explicitus , nam coram novo tribunali commercii cuucti creditores et jura sua produxerunt, et secum iu-
vicem diu dimicarunt, et fin judicio steterunt usque ad sententiam. Et quod in judiciis quasi contrahitur , haec regula , ob lavorem commercii, potissimum locum habet in iudiciis commercialibus. Qualianque nulli anche deste sostanetiali demandatum est in arti 13 pontificiae ordinationis super codice commercii ), ecce mala I OCO Non za Porragione di materia, rimanct Sanata colusn GVre stata onposta ρrima di mni altra disera. Opus ergo est ut, rejecta circumscriptionis inqta uti a. decernatur Consi re de validitate sententiae. AEquo autem Constat de ejusdem gente
tiae justitia. Et primo loco collocati jure ac
merito ante omnes fuerunt creditores privia
legiati, nempe cancellaria tribunalis , admi nistrator et procurator judicialis ; illa piscutis 234 38 in judiciales actus et sententiae expeditionem eregatis; alter in scutis 104 30 pro custodia mercium debitoris a judice sibi commissa; tertius in scutis 38 pro iudicialibus sumptibus lactis nomine et
vice totius Caelus creditorum. Neque in ge nem . neque in specie a caeteris creditoribus
oppositum est contra hanc praelationem. Νon in genere ; nam quantum creditores hypothecarii et chirographarii de praetutione certabant inter se; tanta ipsis pax est Cum creditoribus privilegiatis , quae comperta Sativres est, esse cuiquam alteri in jure semper praeserendusi neque in specie , quia singulae pecuniarum et expensarum quantitates, cribatione per judicem subdelegatum praemissa , taxatae fuerunt a tribunali commercii. Deinde veniunt creditores hypothecarii; a
53쪽
que ex his merito primus loeus in distributione pecuniarum a tribunali datus est fratribus Besasco. Notissima namque est et hicia Urbe constantissime observata constitutio . Cum Postquam san. mem. Pauli III , qui inhaerens vestigiis Praedecessorum suorum
et praesertim Leonis X, Adriani VI, Nicolai V , clementis VIII . a quibus . in comme
est comodum in hujus almae Urbis uberi tem , multi larga copia cumulati fuerunt sa-vores super mercatores ripales die 36 augusti 144T , quatuor hec privilegia et ipse
5 m adjecit. Primum, ne inhibitiones vel cuiusvis generis commissiones quidquam O Starent , quominus pretium mercium ab ei quenditarum ex sententia judicis demandatum retardaretur. Nam ripales tunc temporis mercatores huc illuc a morosis debit ribus tu varia iudicia distracti, quod in exem rida mereatura Consumpturi erant, illud temptas, in maximum Urbis incommodum, uti constitutio illa. est , in suis recuperandis creditis conterere Cogebantur. Alterum ut, ad 'tene ρrobandam quesitatem et quantitialem mercium ab eis Denditarum adn ratio et descriptio de illis in Usorum et Proxenetrarum libris in judicio et extra si em in fiam faceret , Mecutionemque haberet perinde ac si esset Obligatio informa Camerae ostolicae. Tertium ut in mercibus a se venditis , mnes debitores existentibus , etiam a quibusvis detentis , quibuscumque aliis creditoribus etiam empressam et anteriorem h Othecam Per instrumenta Publica habentibus ρraeserneren- eum quartum ut in aliis quibuscumqtie debitorum bonis , cum caeteris creditor bus hin othecam e ressam Seu tacitam habentibus, concurrant occasione debitorum V Pter merces rimias Penditas dumtaxat
Iam vero indubia res est et ripales sui se merces a fratribus Bolasco venditas Vi centio, et earum, prout identidem vendebantur . rite factam fuisse descriptionem in libris et mercatoriis codicibins sive fratrum Bolasco, sive id quod veritatem magis im- P artat , proxenelae. Testimouium hac de re luculentissimum praebuerunt sive ratiocinatores Galli et Leonardi. quorum ille exir judicialiter a Bolasco , hie apP ite assum-
ptus fuerat a judice per tribunal eomme cii subdelegato; sive demum hic subdelegatus judex, qui ad se codices adsportari jusserat. Atque hi omnes unanimiter retulerunt libros illos per fratres Bolasco et Per Pr
xenelam recta methodo fuisse servat , singula ue mercium quantitates eum adnotatione diei, mensis et anni ibi singillatim sub se descriptas. Cujus rei tanta persuasio iu- haesit ordini nostro, ut quae a creditoribus chirographariis hae mane proponebatur instantia de libris illis iterum inspiciendis et
perlustrandis , num rite nec ne servati e Sent, ea lamnam Sem tina, Supervacanea et
injusta rejecta fuerit per res riptum e Mantur jure suo. Hisce positis, quemadmodum fratribus Bolaseo fas esset , ex constitutione Paulina , vindicandi sibi merces suas si adhuc extarent , etiamsi a Vincentio debitatore jam di stractae sui eut in tertios pos-s sessores. Atque ita nuperrime judicatum est die 2 octobris mox elapsi anni 1826 per Auditorium nostrum . a quo in vim hujus ripaliis privilegii Daltibus Cogorno fas dictum fuit esse ut quam ipsi vendiderant Aloysio Torri , habita side de pretio , et
Aloysius deinde ex vendito transtulerat in Philippum Ferramola, eam oryzae quatitit tem , muM recuperandi pretii , a Philippo T sibi repeterente ita ex vi ejusdem privilegii,
Cum merces non amplius extent et illis recentes aliae fuerint subrogatae , jus fratrihus Bolasco esse debet ut super recentibus his mercibus quae penes debitorem Vincentium fuerint repertae , actionem hypothecariam perinde liabeant ac si hyp thecam , sive tacitam ex lege, sive ex CO tractu, sibi quaesiviment.
Neque dici potest jura haec hypothecaria a Paulina constitutione conce a merea.
toribus ripalibus sublata subsse per pontita
cias leges de hypothecis latas die si julit 38 6
minio vigentes. Nam ex jure communi, va-8 lidae aeque sunt hypothecae super mobilibus, ac quae imponuntur super honis immobilibus . leg. cum trabernam P. de ρignorib. Z-c.
de Praelat. credit. Exercit. etc. Hac tamen
intercedente disserentia ut, quae hypotreis fuerunt gravata , ea bona immobilia iisdem
etiam tunc teneantur . cum in possessionem 9 transeant extraneorum. Res vero mobiles la
54쪽
diu pignori subsint , quatridiu mancunt subdebi torum potestate r Nursin. de pignor. lib. 3 quaest. 33, Mantica des tacitis lib. tit. 4, nota cor Ott bono doc. 4 5. Quo itaque , regulis juris communis suppressis , hypothecae mobiles tollerentur, ad id opus
erat vel expressa derogatione , vel ut ejus modi essent novae legog, ut cum antiquo jure conciliari nullo modo possent. Neutrum vero occurrit. Nam non modo derogatio defuit expressa, et id est in comperto: sed et aeterarum legiam contextus et fineA Ponti sicis legem serentiis et interprelatio Communi usu apud omnes recepta suadent, livpolhe-Cas mobiles . non concurrentibus lixivit hecis inscriptis, suisse conservatas.
Nam illae dumtaxat hvpothecae fuerunt sublatae , quae publicis hypothecarum tabulariis inscriptae non essent e et simul illo dumtaxat in qu , quo vitae ex adverso currerent hypothecue inscriptae r ari. 20
quello dolio donne per D costitutioni orestiturioni dolio loro doti; des minori , o dei puρilli soma i boni dei tutori e curatori, degli stabili monti publici. o dei Iumhi Pii , non sono oulo oli , ne Prο- tti, e di alciau stetto , in concorso Microditori pote V iscristi e contro i torri
Possessori. Quod si nidiae ex adverso o currerent hypothecae inscriptae, tunc eaedem legem in sequenti art. 3s jusserunt ut valerent hypothecae , ctiamsi neque expressueessent , neque m contra tu , sed ex lege aut privilegio tacite prodirenti Rinurrranno
formi i diruti dorianti da trili ρrioilogi ed i oloche tacito o togati in concorso in creditori non fotecari. Neque cuin deficientibus ex adverso hypothecis inscriptis , conservarentur hypothecae tacitae et legales , laeta in lege suit ulla distinctio bypothecas mobile s inter ot immobiles. Hoc enim Pontifici, cum legem daret, P
tissimum erat consilium ut age lasse, ita
in proemio legis aiebat . la circolarsone
lis Proprieta. Consulendum ergo ei erat hvpothecis bonorum immobilium. Nam, ne rerum mobilium Commercium ex earum hypothecis impediretur, satis ad id cautum eratu jure communi ; cujus ex sanctione res mobiles , prout adilotatum mox est, viliculo pignoris statim liberabantur ac migrarent in extraneos. lnio ex opposito , cum Pleiique mereatores nihil habeant in honis stabilibus , et quaestuosae ac uberrimae negotiationes plerum ine fiant de mercibus, clades et pernicies maxima in commercium redundasset , si res mobiles notas sui et hypothecae seu pignoris vinculo devincere. Gallorum sane leges , quae de nova hypoth carum methodo latae apud nos primum sit runt . reliquerant hvpothecas mobiles subcensura juris communis ; nam tunc tantum
eas evanescere constituerant , Cum ro m
biles non amplius exiliterent penes debitoremari. 2119 codicis civili si Γ motrea su i nobili non mogo, quando Passano in unterro. Atque huic sententiae ordinem nostrum
firmiter adhaesisse, cum ex deeisicine romana gradurationis iste 30 noombris 1814, conlimatri dis 20 februarii 18 5 coram
emo Bugsi, tum maxime Patet ex altera decisione romana consignationis 19 itinii 1b26 quae in hodiernis comitiiq confirmata quoque est cor. R. I'. D. meo Tiberi, in qua cuidam dementi jus, pro caeteris creditoribus non inscriptis, datum est, quae in Patrimonio curatoris , simulque debitoris sui adhuc manebat, eas res mobilus Peraequendi et sibi halinudi ex hypotheca tacita et legali.
Post haec omnia unum sui, rest demor strandum , hut thecam , quae super m CPCibus competit fratribus Bolasco, potiorem esse
caeteris hypothecis creditorum. Atque ut hoc loco omittantur Luvaggius , Tinus , Gneccus et Giarmoniuς, caeterique quorum singulichirographarii sunt. scilicet ex tabligatione privatim scriptis tradita , in qua Vincentius professus suit , se aere alieno teneri erga La-vaggium in scutis 950 . Tinum in sciit. 1000 , Gneccum in se. 300, Giannoni uin in nrtil. 250. Nam chirographarii postponendi semper de jure sunt fratribus Bolasco , quibus . ex constitutione Paulina . jus est concurrendictim creditoribus h)mothecam e rossam seu tacitam habretibus, fratres solasco , iis quoque Annae Cantoni , Siliano et Petro Renolfi vinstentio G uidetii praeserendi sunt, qui hypothecam in se derivare contendunt ex publico instrumento. Annae Cantoni jus ext
55쪽
eondieendi sibi residualia scuta centum ex pretio alterius tabernae salsamentariae positae
in platea della Rotonda num. 4 , die s ,
septembris 38 5 ex vendito translatae in Vincentio, et diversae ab illa altera taberna m. Tl Cujus merces , instantibus Bolachis , judiciali pignori suerunt subjectae. Guidet tus , die 20 januarii 382 l . cambio
dedit Vincentio , ad quadriennium , scuta 400 . depactis fructibus sciat. 8 in singula centum et annos. Silianus et Petrus Re Isi creditores adliue sunt residualium scutor 2402 30 ex pretio medietatis me rium et ad viamenti quas die 31 martii 82l vendideruot Vincentio. Et quamquam liis creditori huς singulis singola essent instrumenta publica ; tamen quao in illis conventa suerat hypotheca ,
nullius seu uinx erat , Seu essectus , quia , non suPer mercibus Particulariter versabatur , sed generalis erat et indefinita Clara autem est dispositio pontificiae constituti
nis diei si julii l8 6 art. 37 per quam,
3 cum sublatus fuerat usuq obligationis cameraliis , tum exprome indictum nullo iupretio esse habendas hypothecas generales , 34 ubi praesertim ex contractu Print irent. Ita ut hi tres creditores , relate ad fratres lasco legali et tacita super mercibus hypotheca sussultos , perinde habendi sunt ac si meri oessent chirographarii. Aliud a sedit particulare impedimentum , quominus Gui-dettus super mercibus jus livI, 1lhecarium exer eat. Scilicet agere ei non antea liceret ex generali, etiamsi liaec valida esset, quam excussa sui et hypotheca particularisi Ieg. 2cod. de g. et hνPOth., Brutiernari. comment. in cod. caρ. 8 tιt. 34 de morib. Porro, in securitatem eambii , data ei suerat , in instrumento die 20 januarii 382s , humilie .ca specialis super nonnullis quibusdam emphyleuticis aedibus hic in urbe positis iuoia M' Pastini ad Vincentium Pertinentibus. Atque hanc ipsam livpothecam deinde
Vincentio remisit in posteriori iustrumento diei 28 septembri 482l, eamdemque C mutavit in jus exigendi pensiones Conductitias ex iisdem aedibus quotannis retrahendas. Cui ergo cautum ex pacto fuit per hanc pensionum cessionem, is agere amplius non potest ex hypotheca illa , quam a se
abdicavit. Et quemadmodum Vincentio fas
non suisset . ante particularem hunc concursum , jus exigendarum pensionum a se abdicare , quia pacto conventum fuerat , ita et quident multo minus , concursu hoc instituto, ex quo nihil detrimenti allatum est in illud jus, deserere idem ius ei licet, quo laeturam pariat caeteris Vincentii credit ribus , quibus nihil reliqui est, quam Persequi haec sc. 200s ex salsamenturiis mercibus retractis. Neque verum est , quod a caeteris sive
hypothecariis , sive chirographariiq creditoribus contendebatur , creditum fratrum B lusco cxlinctum fuisse usque ad diem lsi s hrunt ii 482l per ires solutiones ei per Vincentium factas, et idcirco creditum Pro posterioribus mercium subministrationibus ullis creditoribuq Vincentii posthabendum esse , uamquam tempore Posterius ; nam mercium per Pola eo venditarum una et iudi vidua descrip. io habetur , quae in eorum et Prox
netae libri s exordium diei 10 oetobris l820 et suom habet die 18 februarii 3423. Εaque , Sive ex regulis merratorum , sive ex Constitutione Paulina, habetur uti publicum et individuum iustrumentum. Unum ergo et individuum e t creditum e cujus et si , Pro variis mercium subministrationibus , varia
sint tempora : una tamen est mnt Ctus . seu venditionis natura , una mercium ripalium species , una creditori et debitoris Persona , una et Individua hypotheca. Et quantum . ubi variae essent ac diversae d bendi cauςae, solutione , si quae fierent, cederent in causam duriorem antiquiorem-36 quer tantum, ubi una egi causa debendi, Partiales , si quae stant solutiones , nihil impediunt, quominus una et eadem , Usque ad integram crediti satisfactionem, remaneat obligatio, una et eadem hypotheca. Et sane, quac tres per Vincentium factae fuerunt so. luliones, eae non ad determinatam sive temporis epocham , sive mercium quantitatem reserebantur , sed ex parte fiebant et uti aiunt, a conto. Duare eo integra in se remanebat sua obligatio, seu hypotheca, qu usque integruin creditum extingueretur. Et ita mereatoribus Bolasco , Sillatio et Ilatro
Renolis, Vlucentio Guidotii, creditoribus chirographariis, Lavaggio, Tino, Gnecco, Gia
56쪽
noulo acriter secum invicem dimicantibus, jus redditum est.
Re lato discussa, praeeodens decisio XIII infirmatur, et des nilur in declaratione decoctionis acta eae os eis a tribunali commercii citationi mdebitoris non solum absque ullo nullitatis periculo posse , sed imo omitii debere ex legis sanetione, ex judicii natura , ex universali consuetudine atque ex Doctorum auctoritate. Qui vere decoctus dicatur.
SUMMARIUM 1. Cum expiauissima eommercialis praria esse δε-beM . nonnisi in dubiis deeisionis errensio deeer
2. Quamvis in genere judicium a euatione exordiri debeiat, sum lumen easus an quibus. ne jura acis ris periclitenture, iisιio omisti pοιοι. 3. Id accidit in mandala auspicionis fugae. 4. In eo ereialibus eontroversiis non jus eommune
s. Leges speciales generatrus derogant. 5. Ad decoctionem ea osti eis declarandam debitorem non esse citandum prohatur. 7. Primum eae verbis legis , quae demetionem declarari ait vel eae debitoris petitione , vel alicujuε ea ereditoribus, vel ex publiea fama. 8. ovi modi latius enucleantur. 9. Deinde probatur ea rei ipsius natura. 10. Tertis eae his, quae decoctionis sensenιiam prae-redere et 'concituri debent.11. Ouarto ex Melarum et tribunalium sentenιia atque negociatorum testimoniis.12. Tribunal proprio murti quem demetum haud β ea, sed jam decoctum deesarac 3. Hujusce declarationis Meessitas et esseetus d
14. Cum decoctio pene numquam a malae fidei surpicisne sejungatur. Ieges jusserunt fortunarum s mul eι personae asse rationem. 15. Eae quo magis mastisque exulat euruionis neces-asta a
G. Nemo enim diaerit eriminalem inquisitionem ab inquisui euatione exordiri. P. Decixio Anconitana decoctionis anni 1822 e ram Tiberi declaratur. 9. Iniquum non esι duoetorem inauditum damnare ειαι imae inιra oeto dies a lata Melarationis se tensia poιest ipse eidem sentenιiae contradisere 20 Ouae demouitrent aIiquem virum negocialarem, iamque tribunesis eommereti iurisdietioni m*
21. Ut quis negotiator renuncietur. sustitit ipsum Λωbitualiter eommercio operam dedisae, nec obviat ein uilibus quoque nestoriis incubuisse. 22. Dictio abituale declaratur. 23. Ouae demonstrent Hiquem dererisse. 24 Leae deeoetum debilorem appellat qui a rotation
25 Sub qua appellatione is etiam eo rehenditur qua solvitones distuleris es in suspenso reliqueris. 26. Fuga vero et latitatio in loco immuni mammum praebet demetionis argumentum.
Drosio X v. Expeditissimam circa negocia , quae C-- mercium respiciunt in judicando rationem ns. Ordine nostro servari juvit legislator , ita ut caumarum definitionem ipqa sententiae expeditio nulla interposita mora sui sequatur, decisionis formalitate sep ita , et novae a dientiae benescio nomini indulto. Quum in men aliquando contingat ejusmodi controversias agitari, quae dubietalem aliquam prae- Seserant, tunc a statuta regula ita desieciere licet ut decisionis extensio locum obtinueat. Quod punctim in hac evenit decoeti nis querela. Circumscriptione siquidem plectendam cum Patres judicaverint anconitani tribunalis sententiam . qua Iosesii Consolani decoctio ex ossicio fuit declarata , d cysionem vulgari simul jusserunt die 2 octobris anni nuper elapsi, quae reapse Sub ea die, me auctore, in lucem prodiit. Quo facto innotuit Patres aliquam dubitandi rationem
animo Praeconcepisse, et controversiam maximi momenti iterum ad trutinam velle revocare. Hoc igitur mane rursus Proposita
quaestio est, et laetorum circumstantiis dii Cidius expositis , commercialisque juris principiis maturius Perpensis, Putres, ea qua PUllent docilitate, a pandita sententia defice tere non dubitarunt per rescriptumat Recolendum a Messis, et seton latiar decisio. Primum quidem et potiuq precedentila de- eisioni η laudamentum desectus erat Citati nis , ob quem visum Patrihus erat circumscribi omnino debere latam dec Donis sermientiam. Attentius tamen hodie rem Perpendentes diversimode iudicandum definiere. Quamvis enim generalis judiciorum no a Prae-
57쪽
nem esse inchoandam, et injuria quemquam non vocatum damnari e casus tamen adsuntia jure quam plurimi, in quibus vel a m ra periculum oriri potest, vel ab ipsa citalione jura actoris in id discrimen adduci
queunt, ut Pene desperata hujus evadat conditio i qui hiis in casibus, cujusinodi unum e tilum mandatum exquiritur di sometto di su-
que sese recenset I setius in Pand. lib. 2tit. 4 SS I et 38 , jure recteque omitti
tur citatio, prout sacrum etiam nostrum
nibus haec erat controversia desinienda. Age tintur quippe de sententia infirmauda a tri4 bunali commerciali lata, ac propterea eae Punctim leges casui erant aptandae quae de commercialibus indiciis latae fuerant, et iacarum tramiten desiuienda res erat etsi genet ales juris dispositiones aliud suadere vi. dorciatur. Notum namque est specialia jura 5 generalibus derogaae , prout optime animadvertit Pothier in Paud. lib. 1 tu. 3 S 25
aliique passim. Atqui codicis mercatorii lex 'uno de decoctionum declarationibus disponit, ita concepta est ut ex ea iacile putent citationem Oberati mercatoris non esse praemittendam . Uno eni in eodem lite actu a judicibus et deis 6 Coetionem declarari et signacula apponi et decoctum mancipari Praecepit, adeo ut haec tria unius ejusdemque sententiae subjectum Constituant. Causas autem diligenter enum
rat lex ipsa ob quas ad oppositionem signa- Culorum imperandam deveniaturi. Totiochὸia tribunale di commercio auris cognitione det fallimento, sis Per la riCHESta, an esis col merro di seniplice memoria, in qua che creditore, sis Per la notorieta ρublicia,
ci animadvertendum est tum ex patula legis littera, tum ex rei de qua agitur natura, citationem non solum necessariam haud esse, inurio eam esse procul dubio omittendam. Si verba enim spectes, id statim comperies
tanta sestinatione hoc esse judicium absolvendum ut simplex decoctionis notitia judicum sententiae viam aperiati Tostoche it tribunale di commercio aoris cognietione dei Dialimento ordineris IbA Osirione dei sigilli. Ad omnem vero dubitationis et a bitrii causum arcendam lex modos probe enu-7 merat ejusdem notitiae acquirendae , nempe
la di iuratione des fallito, la richiestadi quniche creditore, ta notorietis piabblia cn. Ubi igitur citationis vota 8 si oberatus
mercator se decoctum latetur, interpellandus s Certe non est e si ejus decoctionem declarandam petit aliquis ex creditoribus , lex ipsa citationis necessitatem jussit exularer petitionem namque susscere Praecepit m arichecol meato in se lice memoria is; atque tu hac legis parte auimadvertendum occurrit 8 leges nostrius galliciti legibus a quibus manant, apertius etiam citationis necessitatem improbasse. Gallici enim codicis articulus 449 a quo hic noster 444 desumptus est, judices notitiam decoctiorrus acquirere statuebat .mr la requete do quelquo creantare is dubitari porro poterat de ratione hujusmo. di re oto ex bibenda. Pontifex vero, ad omnem esitationem arcendam, eam valere addidit is ancho col merro di se lice memoris . ;quo magis magisque citationis necessitatem exeludit. Ultimo judicibus notitiae de decoctione nequirendae via paratur a pubblica fama. Quo in casu si citationem aliquis sen- lentiae praeire cupiat , indigii et porro quo instante sit exhibenda. An ab aliquo ex Cr
ditoribus p atqui de petitione creditorum jam loquuta lex erat i num ab ipsis judicibus pat qui absurdum quacumque absurditate ni tuis esset eosdem actoris partes et judiciis iuuno eodemque judicio sustinere. Concludamus igitur ex aperta legis littera citationis necessitatem penitus excludi. Quod si rei de qua agitur, natura inspiciatur, id evidentius etiam demonstratum erit. Appositio enim signaculorum ideo imperatur, ut nequeat Oberatins mercator ullam amplius ex rebus suis occultare ad creditores fraudandos. Iam vero si illum premoueas, et quam tumuis etiam brevissimi temporis eidem impertiaris, elusoria prorsus evadent providissi-9 ma liuec legis ejusdem capita is it tribu te di commercio ordinera nes medesimo tem
58쪽
tito nesta casa di arrexto Per debiti, o lacustodia delia sua ρersona Per mea O dium ossiciale di ρotitia . . Et scilicet niln-cium mittere quo moneatur infra paucos dies, vel si velis etiam lataras, in carcerem esse de trudendum , idem Esset ac ejus fugam vel
cultationem suadere, et serine ait torare. Quae
sane Patres et in praeterita liujus causae Pr positione animadverterunt , rite definientes judices, ex QIicio ac nulla praemissa in te pellatione, signorum appositionem et oberati custodiam imperare posse statim ac id iis suaserit creditorum instautia, vel lucrebescens de inopia debitoris rumor et fama.
Iam vero hic illud redit quod supra positum fuit, appositionem nempe signorum , Oberali custodiam et decoctionis declarationem non plurium , sed unius ejusdemque sententiae subjecium e sit luere. id imo probe animadvertendum est haec tria eo sui me a legislatore ordine dispoqita , ut declarationem 40 decoctionis appositio signorum antecedat,
Custodia vero Personae ean dem si Sequatur.
Postquam enim de illa verbis in superioribus Si relatis sub artic. 443 loquutus est. Sub articulo deinde 448 ita pergit in nella sen- soneta in cui it tribunale ordinera raρρο- siriano de' sigilli, dichiarerit re mea de i ιν retina des fallim to A; et sequenti deinde art. 44υ personam, ut vidimu R, iubet
custodiendam. Si ex tribus igitur unius sententiae capitibus primum et tertium absque ulla citatione sunt absolvenda , absurdum Sa Peret ut medium citatione indigeret. Quae lex aperte et conceptis verbis coniungit disjungere, ubi ea non distinguit dis hinguere, unum individuumque actnm in partes secare diversiriue formi; ab olvere, a iurisprudentiae principiis adeo ut borret ut oleum et operam Perdere videretur quicumque hujusmodi absurda longiori oratione consutanda Sus ciperet.. 0uibus ex lege desumptis argumentis ea opitulantur , quae ex communi negociatorum praxi , ex urbani etiam tribunalis comme
cialis consuetudine, ex auctoritate tandem recentiorum de commercio scriptorum, deSumitur. Ne macenses scilicet. , tergestenses,
Datimsurienses ad Menum , parisienses , aliique in celeberrimis emporiis degentes nego
Ciatores testantur unanimiter . non si sa maiPre Vmm Dentina citatione at domicilio nὸ
idemque se nosse et in usu receptum esse
confirmant ligures , neapolitani, mediolaner ses, et ex nostris anconitaui, serrarienses
et bononienses mercatores, et earumdem regionum tribunalia de commercio in tituta . Sex supra viginti decoctiones se deClara intestantur triumviri Drhani litibus de commoreio desinieudis addicti , quarum plures ex officio et publici rumoris Quum , iamumque nulla praemissa citatione r ac inter eas non . nullae a sacro ordine nostro, ad quem per provocationem delatae fuerunt , confirmati nis robur meruerunt , majusmodi ea est quae
r. l . me. R. P. D. Martiner die is mali anno 182b proposita, rescripto is r Nihil de cim cumscrptione es ex odiatur is dimissa est, nullo in pretio habito eitationis desectu. Αecedunt laudem nuctoritates praeclarissimorum
omnium illorum qui gallicum de Commercio codicem a quo noster hic desumptus est, in.
lerpi aetati fuerunt. Uno enim ore citationem
ab hoc judicio exulare docent m in Porto ad ari. 437 et 449 , Dusour in inera ianssotiante istruito ad eum . art. 449 , L cre in o ere Ilasserit dia codo de commemce, Pigeau in sua procedura cloilo dimo. strata tom. ult. mg. 458 et 463. 0uod si res accurate , ut Par est , per- Pendatur, quamcumque ab hac judicii ratione iniquitatem abesse , imo eam justitiae omni
det. Citationis quideria necessitas tum forsan sustineri valeret, qniim tribunal ad sententiam serendam ex levi quacumque suspici in
ne adduceretur. Abent hoc autem quammaxime a lege nostra. Per eam siquid om nonis qui adhuc integer famae est mercator a
2 judicibus proprio marte decoctus declarari
valet; sed decoctio dumtaxat vulgatur ejus qui jamdiu decoctuq est. Factum non suspicionem , rei veritatem non praequmptionem lex ista supponit. Tribunal siquidem. ententiam serre jubet is tostocia non soSPeuctris Presumera , sed noris cognitione des ful- limento nec ea xententia deterior efficitur mercatoris conditio non enim ex ejus vi decoquit , at quam admisit decoctionem occultare nequit amplius. Tribunal enim , lege au.
59쪽
ctorante. non dichiareris it stillimento; sed L poca deu' Vertum d i fallimento, quae ad
dieiu retro trullitur quo vel latitare decoctu caepit, vel cambii litteras insolutas reliquit, vel aliud aliquod oberationis suae indubium protulit testimonium . Cujus verae epocae 3 praefixionem interest quammaxime reipubli cae sine mora a judicibus declarari et vulgari. Quippe ex ea die administrationem bo. Dorum suorum amittit decoctus art. 436 viribus cadunt hypothecae et privilegia quae cumque eontra illum decem antecedetilibu diebus acquisita art. 43T , nullitatem re cipiunt acta omnia ab eo sive lucrativo, sive oneroso titulo periucta ibi in ; condicenda venit quaevis Pecunia , qua nomen Cujus dies nondum venit, dimissum fuit, et in ira dem creditorum omnis solutio praesumitur
Cum itaque tot tantaque Pendeant ex decoctionis declaratione , jure meritoque jumit Iegislator nullaui a tribunali moram esse admittendam ad ejitis promulgationem, statim
M eamdem Obtiuuime novisset. Animadve terunt autem quoque I'atres decoctionem Om-uem a quadam malae fidei et criminis praesumptione nunquam esse disjunctam. Una simul cum ea parique passu procedit susceptarum obligationum proprietatumque violatio , quam, Cum Laepe a sola Culpa , tum saepius a dolo etiam inauare neminem latet.
4 uiue leges de commercio latue quas Supra retulimus, duplici tutela tu eum qui decoxit, prospiciendum statuerunt , ob discrimen scilicet duplex ne fraudentur creditores et inquisitionus criminaliis elementa disperdantur ve ipsa persona fugam arripiendo et credi- ures et fiscum eludat . Ilona scilicet ejus apprehendi et signis notari ad jura creditorum servanda , personam item custodiae tradendam voluere ut, si crimen admisit, poenam luat . qua posita criminis suspicione , a decoctione unquam sejungetida , prout teS- tantur recentiores de re commerciali scriptores, praesertim vero Segur dei discorsi o
mercitae ad art. 488 c. citationis non m
15 do necessitas exulat , sed ejus interdictio 59el periculum magis magisve comprobatur. Nemo enim adhuc dixit in eriminalibus iudiciis quae ab opprehensione et assecuratione de- 16 linquentis exordium ducunt, inquixiti ci-
lationem esse Praemittendam. Hoc vero decoctionis judicium duplicem praeseserre naturam compertissimum est , ac mixtum P -
T inde esse ex civili et criminali; ita ut acta Praesertim quae ab initio a judicibus commercii sunt perlicienda, inquisitorii potius magi stratus quam civilis judicis munus consti
Perperam vero objiciebatur sacri nostri ordinis decisio Anconitiana decoctionis anni 822 coram R P. D. meo Tiberi Athenarum archiepiscom. Anconitani enim tribunalis senteulia Per eam revocata ea potissimum de caussa fuit , quod de solutionum cessatione liaud sati s constaret, ideoque uti decoctos debitores haberi non posse sacer ordo definivit. Vuo vero ad citationis dese- etiam , distat quummaxime a nostra illius de-chsionis species et agebatur siquidem in ea deincoctione ad instantiam creditorum declarata; nunc vero de ea res est quam tribunal ex
publica fama novit , et ex osticis declarat quo in casu illa eadem supra relata doci iocitationis nece itatem excludit aperte. Quidquid igitur in ea decisum fuerit, cum ex declaratione cujusquaru creditoris tribunal pro .eedit . id frustra in hodierna controversin Proponitur. Nec ad citationis necessitatem hucusque profligatam inducendam id juvat objicere Obera tuin mercatorem injuria damnari inauditum , defensiouis exui Leuescio, insontem forsan indebita Poena mulctari . Tribunali qenim sententia quae , ut una creditorum et
fisci juribus consulat, sigilla apponi et Pe sonam decocti apprehendi jubet , provisorie
tantum executioni committitur , ac contra eam infra dies octo patet damnato UPos tionis remedium , quam Omositionis vocem a gallico legislatore adhibitam, noster legi 49 lator interpraelatus est reclamo. id statuit aperte codicis articulus 451 r m La sentoneta
glomi. Patet igitur via , eaque paratiissima, qua oberatus mercator nominis j uriumque suorum integritati consulat, interponetis sci-8
60쪽
lioet Ypositionis remedium adversus latam sententiam , quae definitiva tunc solum es- scitur , cum labi terminum dierum octo Patiatur decoctus; post quam etiam appellationis benescium ei supPetere Potest. Ex quibus omnibus concludi tandem potest citationem non solum absque ullo nullitatis periculo in hoc iudicio omitti posse ,
bene vero eamdem omitti omnino debere, id legis sancitione , judicii natura , universali
Consuetudine , mulami denique scriptorum omnium auctoritate suadente. Restat nunc ut breviter de aliis duabus praetensae Circum
scriptionis cau sis breviter inquiramus . de desectu scilicet iurisdictionis, ac de iutriu- seca sententiae justitia. quoad primum vero
ex noviter deductili certo certius Patres definierunt Consolanum uti mercatorem habendum esse , ideoque commercialiis tribu natis auctoritati jure meritoque suisse sub 20 ctum. Con tat enim evindem inter judices tribunalis anconitani de commercio Con-diisse usque ad pervigilium desectioniq suae. Solis autem mercatoribuq locum illum patere compertissimum est . C anxiat item eumdem tam actoris . quam rei conventi nomine coram tribunali commercii Perpetuo comparui M. Iu litterariam cambialium prolestationibus , ac in publicis instrumenti; ejusdom
nominis mercatoris qualitatem adjectam Reiu per reperis . Cambit literas per liosce no- vim imos annos quamplurimas traxit, easque quidem de loco ad locum pecuniam transmittens , quae mercatoriam qualitatem invicte demonstranti Negociatores enim campsoresque an Onitani testantur de iacto etiam proprio m hacontinuato abitunimento noli,sercitio degia alti di commercio Per Postero stfuori in Pinara . . . . ancne con molli dinoi sottoscristi; subsignati vero ad numerum serme viginti pertingunt, et ad nobilius pertinent negociatorum genus. Tandem Ia camera di commercio an ultima , glimontι di cambio, i sensati, i ministri scru-turali delle cara di commercio in Ancona,
et inter urbanos argentarios eques Ioannes Gherardus de Rossi uno veluti ore testantur habitualiter Consolanum non solum ad annum
usque l820 , sed usque ad mensem junium anni 1826, post quem immediate decoxit ,
commercii negocia egisse ; ac uti negoci torem ab omnibus habitum fuisse. Quae habitualis exercitii testimonia, ne a SeePtico quidem in dubium revocanda penitus excludunt ab hac facti specie ea juris principia quae in praeterita decisione sub S 8 enucle
Nec quidquam interest eum Civium patri-2l moniis administrandis operam praestitisse, vel quaesturam gessisse. della societa det casino. . Potest enim mercator negocilis etiam implicari quae commercium nullimiae respiciunt id susscit ut mercator sit, quod habitualiter commercio operam dederit. Quo loci id prudenter animadvertebant qui contra Consolanum caussam dixere , legi latores dubitassedum de mercatoris qualitate evincenda ita
statuebant utrum scribendum esset eadem
pollere quicumque acta commercii gerit . eno D la sua Prosessione princi alc . an
lintius abituale . Et niterum hoc verbum abituale praelative attribuis e , ne a commercio alienus putaretur qui eidem operam navans alia etiam negocia quantumvis gravia simul una gerenda suscepisset . Id denique animadvertendum probe est ex ipsa municipulis arcae Procuratione , quam gessisse Consolamuq Profitetnr mercatoriae jurisdicti
ni subjectum fuisse. Articulus quippe 604.
mercalorii statuti eidem sula se voluit quo euinque pecuniae Publicae administratores. Pnum nunc de sententiae justitia addenda Supersunt. Omnia quippe concurrebantqtiae ad decoctionem declarandam ex legum
praecepto viam aperiunt e cessatio D mPe fi
lutionum , lutitatio debitoris , de eversa ejus sortuna publicus rumor increbres ri . N 23 enim ab aliquo controvertitur ante dieri decimum mensis julii anni 826 jam plures ab
eo accepto habitas litteras cambiales innotutas fuisse relictas , ac protestationem stibiisse ; idemque certo certius evenit de alii, nonnullis quae , quamvis ejus acceptatione destitutae , quum tamen Oneroso titulo in eum translatae fuissent, statutis diebus dimittendae ab eodem suprant. Accedit arearum expilatio quarum ipso gerebat quaesturam: municipali quippe magistratui innotuit scuta sexintllia septingenta et ultra ex publica pecunia ei concredita deesse ; ex quo factum est ut manum regiam eidem impendere ille nunci