장음표시 사용
171쪽
126 CARMINUM Densis aethereas arboribus petit: in te nunc video laetus, ut omnia
Aeternum carui pene, sepultus heu is Non patris cinis es ubi Tellus extera, fra Romula me meis Clausisset tumulo procul; Languenti propere cum pius assuit bertus, decus serens ΣοOris, sideribus prima ubi non micat, Certe sidus o is vel ur ut sit misero tunc mihi, ct irritus Admota refugit rate me viso Si ius portitor licer, as flos namque Pavent viros Damnati Superum judicio semel; Aures personat atque adhuc mu dulcis; veluti certa foret salus, Caelo misa salus, sacra 3o Pallentem miserans allicit re manu:Tristis tunc abiit color, Defesso rediit Giυidus o vigor: muc te nunc fruor, illius Sospes muuere, fons, quι miliens specu, 3 soccultisque meatibus, Piscosos resonans decidis in lacus.
SO itur infausta ratis alite , ρωον aDασArbiter Aeotiae,
172쪽
L I B E R II. Iarcarceribus dimitte Notos, da caerula ponti Eruat ausonii Horrifer insurgens Boreas bacchatus ab Arcto, sTundat utrumque latus, Heu devota mari navis, male texta procellis
Jam video turbata tuis praecordia nausis, Iam Pater altitonans I In re tela tenet dextra, iam surgis ab imo Gurgite acerba tuens Armatus magna Neptunus cuspide, o omnia Agmina Nereidum Eripiunt nimbis, fallax, tua vota, Lycaon ς 1 Ia1n venit illa dies, foedam exspires animam, correptus acutos
Turbine per scopulos pEt tua caeruleis explebunt membra sub undis . Piscibus ingluviem I ao
Aut volitans rauco mergus clangore cadaver
Listore pascet iners. Annue vota libens Deus aequoris, icta calentes Corruet ante focos Victima pro meritis: nec tu Me honore manebis asmneris Hippotade. ANTONII THYLEsII CARMINUM FINIS.
173쪽
UXORE, natis, statribus, & solo Exul relictis , frigida per loca
Musarum alumnus, barbarorum Ferre superbiam , & insolentes Mores coactus iam didiei, & invia Per saxa voces ingeminantia Fletusque sub rauco querelas Murmure Danubii levareo nate tristem sollicitudine Lenire mentem , ti rebus atrociter Urgentibus, fulcire amici Pectora docte manu TMYLEst Iam iam sonantem Delius admovet Dexter tacentem barbiton antea Cantare Sebethi suadent Ad vaga flumina cursitantes Nymphae, iam amatis moenibus inclyte Non Urbis, amnis quam Tagus aure. Nodare nexu gestat, ultra Μe lacerat modum amor furentem syrenum amoena iam prima tu atCultoque pulchra Parthenopae solo Iuxtaque manes considere, Vel potius cineres Maronis Ah egro deorum qui tulerit rogas Herbis repostis auxilium potens rMentisque consternationem Cantibus & fidibus levarit Idem sonanti cui vaga flumina silentes margine vortices
174쪽
Uento ue narratur frementes , . lPer nemora ardua conquiesse
Hic nam revinxit me tibi vinculo Gratis Camoenae quod mihi nexibus Texere, praelargus quid ultra 3IMe miserum potuit juvare Imbrem beatis nubibus aureum Viv que talum compede candidum Nexam puellam , conjugemque Languidulis oculis querentem 4
Carmen canentis, sic animus rapit Mentemque . ut omnes subiaceant graves
Curae , & labores, evolemque Aliger his super elevatus, Te mi TAYLEst te comite obtulit 43 Sese parentis quem veneror loco, Cui dulce pignus nostri amoris Non animum pigeat patere Arcana Divum dum reserat, novus Huic pectus alte sollicitat furor Io
Curare seu mortalium res Caelicolas, grave sive monstrat Natos parentum crimina ab impia Uexari, ut auras carpere dum licet
Nec luxui ipsi indulgeant, noc IS
Poena parentibus ulla desit Haec aure cuncti, praecipue imbibuot Alte silentes , & Marius meus,
Atque memor plasi tua bonarum sciHone ita cuncto; hinc domus accipit, o Liberque sermo nascitur, haud tamen Impune, nam si tortusis Nexibus implicitum , quid audes Suadere, sperans ingeniosius OIQuam verius, nos pertrahere ad tuum Sensum, statim aggressa est cohors te, Ut ciconum irruit in canentem Num tu fluentem divitiis Tagum Num prata Gyris avida rosidis et Mutare me insanum puxabas
176쪽
177쪽
NI me divina incendens Sapientia forma Totum in amore sui primis renui et ab annis psuam per inaccesses easses, perque invia vulgo Passibus haud timidis sed ans, alia omnia ii3ui; Tu mihi primus amor, Tu maxima cura fuisses, so Grajae, o Latiae Gentis decus, edita Caelo Progenies, veterum tot ducta ab origine Regum. Et qui nunc oculis magnorum invisus Achissim
Aemulus obversor laudis, quam consequor unus , is Virus mos Trojae , rempla o temerata --
Tecum una volitarem, ipsis vel carus inbenis; Consultoque Deae propriis praeferrer alumnis. Nune solito ingenium nescit desectere cursu , Aut alio iam ardore repescere vis animas. Sed
178쪽
SE non che di saper, eome at Ciel piaeque,
Da la mia prima elade Novo desir se dentro at cor mi naeque, Che per sol inghe stra de Seguendo sua heliade, Quantunque io vidi dopo lei mi spiaeque: Tu sola, dat mio petio Scacciando ogni altro affetto , O di Greeia, O d' Italia , o dei Ciel pegno, Donna , dei mio cor pegno Saresti, e dei pensier unico Oggetto.
Ed io che a pena P alta gloria tot si Α' Greci, e loro avanti Notoso agit occhi da quel di mi avvolsi , Che i laochi antichi, e i planti Vengiai di Troia, e i senti Templi, ove ii pregio a te mie tempte accols; Tres suoi figli 'l piu caro
Voleret teco a paro. or non sa I'alma dat suo corso altrove Volger per mille proUe,NE sentir d'altra fiamma it dolce amaro. I a Come
179쪽
Sed qualis Terram tepidi vigor ignis inratem Istilanus tenuat, pigramque exsurgere molem Moere in liquidos latices, aurasque sequentes diversam, donec lento certamine vina Cuncta novo assuescant volitare per aera motu: Sic tua me virtus superans rorum rapit ad se zoCunctantem, restisque animos moliescere cogit; Pondereque exuras m Caelum lumine ferri. O voluerem sammam, o fammae monumenta v lucris En sublime ferore nec te, memorande ruina Icare, despiciens, paveor non Daedalus alis EsSustinet errantem, major vis tollit Ob o. Hinc animae proprios motus coutemplor, ct ipsum
Divinum inspicio, qui spiritus intimus olli es -
180쪽
Come la roZeta Terra it caldo lume 'Del Sole apre, e dilande, E in acqua, e in vento spima ii suo volume; .E tanta a l' opra intende, Che vinia in guerra apprende, A volar per lo Ciel nuovo costume: Cosi tutio mi sisma Dei tuo valor la sorZa, Che a se mi tragge, e i lenti spirit, e P alma D' ogni terrena salma Scotendo, a volar sti m' inurelia , e s rea.
o fiamma, o alti affetti, cui pur cale Dei Clelo, ecco or men Volo, NE il tuo cader mirando orror mi assate , Fanci ut det solle volo, Non me Dedalo a volo Sostien; ma maggior foreta splega l' ale :Ε mentre l' aer tendo , De l' alma i moti apprendo 'E come in iei spirital luce eterna, Da Dio mossa, s' interna ,Αucor mirando, alteramente intendo.