Iacobi Lobbetij Leodiensis e Societate Iesu, De fortitudine et constantia christiana libri tres. Ad reuerendum admodum in Christo patrem Mutium Vitellescum Societatis Iesu praepositum generalem; ipso conditae Societatis anno saeculari. 1640

101쪽

pulcrum, & comini inis onimium parentis, hoc est terra grenuum tendimus; quia ut pulchre Seneca: se idie demitur aliqua pars DrAE,Ertum quos cum crescit=-vis .i, dccrescit: hunc γε agimus diem cum morte diuidimu mox in vitam uredimur, a simiai lyra ta exire incipim- Audi laec Tantali, quihuius vita alimos sititis inacchum nm peregrinos vos me non im das, quidem breuis,dimolest via: peregrinos. Ili

102쪽

quidamo agonia resumiansani i lae, atque indorantist suo exeunduesse, qui error in seiunique deprauatae menin , a quatiam gius. abest cxcelsus animus ipsa mortesuperior Censete mille, sibique periviae vitam esse sim citatinum, monem aurem, illam; aqua redditur luci nunquam perbetura diei qui occasum ne at uo 'ori, quod finem nina n

se hinc animo sua quis s. dc

103쪽

DE FORTI iv DINEVbici licubia, profundaq; no Eteoculos clausit, atq; te oppresepor, velut superinfusa nube

im nibus; iucundum est, &,olupe orto iam selessemnum excutere, Muigilisensu, ac mente dein gere fallaces illos sopitae mentisi pos,spes vanas,ludicra commenta, nodi1sque unius deliria Sic erit ubro sorti longe gratissimum a vitae mortalissemno,ac elargo,restitui vigiliae longissimae aeternitatis, choc quidem mortis beneficio, sine. quo immortalis animus corpori, ceu molli plumae instratus iaceret,

atq; insepultus,omnoque grauio

re oppressus.

ua Vita est carcer & uidear stissi. anus,atque molestiss1mus talis aus

dht D. Gregorio Nysi eno vimi in

104쪽

paucis magnanimo ; oratione qua de dormientibus inseripsit. Quis, nisi stultus sit vi mentis inops non credet eos miseros esse, Madueris sortis mancipia,qui camcere claus tenentur scilices autem,

Malbae gallinae filios, qui eo liberantur, atque emittuntur,illos risu, hos lacrymis, si quis prosequaturnae ridendus ipse, atque sapie tibus explodendus. Ratio est in promptu, carcere quippe detenti ias miserias incolunt eo liberi, e suis calamitatibus euolant Non aliter qui vivunt suum ipsi secum trahiant ergastulu, suom cere includuntur qui eunt, eo eximuntur,& cum molest grauique oporis sarcina,carcerem suum

exuunt, ideoque hoc uno sceli s

105쪽

mare.

Vita morbus est lino, morbo,

modi is rumonituum colluvies . quae

corpus, & animum obsident, o bo medicin ira enim eam apope lauit phocles inui censuit, mulus m. is, α morbi molestina mortesinem imponi, quibus ma leni . nec Hipp ratis schola modum astare potuit quis autem no gaudeat,si e corpore vel an , rudi Merserio tuo; - apimus, vita Vita procellos assim re,mors ficti stitio. Qitis inter adundia, Mui inultuantes it tactas non per

106쪽

de pericula securus illelmistabit,& ex aeternitate velut specula despiciet gaudebitque a morte tantum sibi obuenisse securitatis ' Haec aliaque meditatur elatus

animus, ibique in extrema illa tmeta ab ij praesidium facit turrimi fortissimam, e qua mille clypei

pendeant, Momnis armatura Nilum quidni armatura appellem eas cogitatione , quae hominem muniunt ' atque obvallant ne aut timori, aut formidini Iniit mortis

iaculis, aliquo modo penetrabilis,& pervius esse videatur. Certe D. Cyprianus & ipse H ros inclytus, inde sibi, alijsque ani mos secit S solatium addidit, i, crymiam pusillis mentibus detem. sic NoJum,inquiebat lugendis

107쪽

aeum scian- ' eos amitti, eae inmites, Lis ii 4 vroficiscemes, Ur, uigantes fide eo debere nonplan Proficistentes ait, navigantes hac mortali vici,ceu labili nauigio vosti in pintum aeternitatis, Eadem cogitatiorie usus olim i Seneci eodem plane remedio aduersiis querulos, si a morte plus ae

quo sibi metuentes

: In uum,st, inquit, queri de eo ,ni xxidit, Nommi ηasrestati 1 igitur aequiore animo essedo beniu quod quos misimus

quimur.

Respice celeritatem rapidissimi Vmporis, cogita breuitatem spatii huius, per quod citauissimi cum

inus Obserua cornitatum generis

vimini eodem tendetati, nunH

108쪽

misinteruallis distinetum , etiam ubi maxima videntur. Quid a tem dementius, quam cum idem tibimetiendum sit flere eum qui antecessit 3 quisquis autem querutur aliquem mortuum esse, querutur hominem fuisse, omnes eadem conditio devinxit cui nasti contugit, mori restat, interuallis distimguimur, exitu aequamur hoc,quod inter primum diem, Multimum

iacet, varium est.

Haec ubi de communi lege, si talique necessitate pronunciauitS neca tum illud ad extremum comsicit. Inprociis ergo animus set, 'id quod necesse est, nunquam τι- meat, quod vero incertum est,semper expectet. Vt autem expectet, &volens'etiam, ac lubens reddat , stendit aurae huius, ac vitae usum a

109쪽

Deo ορ- parente, Nilem HI etendum Eori Ina linquit, quae hic habemus in Guctus nosterest, cuius temporii iiij, arbiter Psiae queritareddere creduori risi

conuitium: incidini sidus Rum' trianquam Vir talisuamet , quae aDeo hic nobis data sunt. His assinia repetiq

aranquies iiiihi, ita ho passii Minae' non cena, mi inire Miniens, genti ius in, te dia quod Icceperis mutuam Moris . aegrinati' est vi multum de ambulaueris a vim

, cli ' dum

110쪽

dum est. Morieris, existitiainam te aliquid dicere nouod hoc veni. hoc ago, huc me singuli dies ad ducunt. Quid habeo quod indignes stultum est timere quod vutare non possis, istud non effugit qui distulit Morieris,nec primus

ego,n ue Vltimus Antecesserunt me multi,sequentur omnes. Morieris, hic est humana vita finis, quo transit orbis,&ego transibo.

Morieris, quid graue est, quodi

mel 3 morieris, aes alienum, non meum,Vitam mea esse noui. Hoc

equide cum eo creditore contraxi; de quo ego queri non possum. rahae quidem cogitationes ad mortis dolore vel temperandum, vel etiam penitus extinguendum, hauriuntur ex ipse natur.gremio, fragilique, ac lutea hominii comin