장음표시 사용
101쪽
Cum tamen sortitus in Sicilia domum cs set& agros feraces, reliquit ea, dicens, Mae
ε ταυDe. Sed adhuc pugnant aliqui, opes meliores sunt, cruditio & scripta una hora parari nequeunt neque unius anni spacio: opes,principis gratia, haereditas , thesaurus
detectus,intuentio qturpiam noua, Vna hora
parari possunt opes possum sperare semper& si non habeam , delectet autem me illat uposscssio , spes usque ad extremum lactare potest At si opes habeam, quomodo sperabo iam senex euadere doctior & coscripturum opera,ni prorsusinsaniamξQuamobremeo iudicio & si numina no suasissent,optimum tamen vitae genus delegisse , &summum humanae faelicitatis apicem appetisse
mihi viderer,ut in iudicio saltem non aberrauerim : postquam maior faelicitas mortalibus contingere nequit,qua ut scriptis illumibus celeriter atque in omnium ore sint. vi contra nihil Oaiosius memoria sceleru& dedecorii.Quod vero ad Aristotelis sen tentiam attinet, fati Sfecimus , cum ille tum
dandam philosophis operam suadet, cum seipsum & ancillam alere possit:at ego & filios equos de anagnostas plures semper
102쪽
mo alui. At dices artis auxilio nihil reseri,qua ..doquidem haec studia ad autoritatem, reliquaque commoda quae ex arte parantUr, contulerunt. Denique illud considerandii, quod si vir fortis mortem sponte subire debeat ob voluptatem solum momento temporis ante mortem spe gloriae consequendam,cur ego hos labores iucundos, hancq; pecuniolae iacturam, siqua sit,subire dubito propter Voluptatem multo ampliore , qua iam multis annis fruor, & in posterum fruiturus sum, non iactura vitae,sed potius augumento,imo ne rei quidem familiaris iam in futurum, & forsan incremento Constat etenim hac opinione studiorum maximas& raras occasiones splendidaq; lucra oblata , quorum quaedam recepi, qua clam contempsi. Quin etiam alias regum & principum locupletissimas conditiones renui non , Ut plerique solent , iam quaesitas , sed sponte oblatas. Existimans longe melius esse liberum vivere atq; in patria mediocribus opitabus, qua extra patrsam & in seruitute optiolentum & diuitem Stultum enim est in tam breui vitae curriculo mori Vt uiuas,aliquando intalicem esse, ut sis demum tali x. Mul-xi dum
103쪽
ti dum seruierunt mortui sunt: plures cum habitum corporis sibi comparauere , ut in posterum miserrime semper coctietati sint Plus etiam est non recipere,cum possis,qua voluisse, & accepisse in hoc enim omnis ratio dignitatis manet illaesa , atque ideo honestius & honorabilius illud , forsan utilius. Qu rere etiam principum gratiam his turbulentis temporibus adco inutile & ima portunum existimavi, ut oblatam , quod multi sciunt . etiam hodie renuam . Quid enim inter tot bella pacatum , inter tot vectigalia de tributa tantamque rei pecuniariae necessitate sperari facile, ut etiam si offeratur. honeste recipi potest Z aut inter tot adulatores qualis virtuti locus , aut qualis gratia studiosis inter imperitos 3 Mihi sane satis fallix esse videor , quod metiar vires meas. Neque Alexandri gloriam,aut Augusti optem. Nam prudentia est recognoscere vires proprias,suamqUe conditionem,quaquam multo illi minus fuerint faelices, qua existimentur. Nihil faelicius , nihil beatius studiis sapientiae. cum illa nec violenti domini hi sunt aestuantes cupiditates , dc animi perturbationes) nec necessariorum defectus impedierint. Haec cum mihi studia pe-
104쪽
pererint longe plus acquisiuisse videor,quasi Lucullianas opes mihi parassem. Quam dulce est atque iucundum scire quae an mnos,& quae supra nos sunt, quaeque futura sint cum animus hinc discesserit, neque molesta vita,nec quae post mortem formidolosa,ipse solus transitus naturae lege grauis est Caetera omnia,si sobolem excipias, tam parum mouere debent hominem diuina amplectentem atque in supremo illo mundo tam pulchro omnes curaS, Omnes mentis amis collocantem, ut facile in Pyrrho . nis sententiam deueniam , qui omnia haec indifferentia appellabat: adeo parum refert quomodo alea mortalium, horum bonorum,gloriae,diuitiarum, amicorum, Voluptatumque, Omnium cadat. Gratias tamen
Deo ago, qui me pene quadraginta sex perpetuis annis sospitem seroauit, Vt commo. Uius sapienti studiis indulgere possem qua occasionem iuui ut nulla ferme hora peric-rita reditu in patriam,qui iam annis vigin-riduobus fuit, Horatianum illud apte imi
Ibam forte via sacra, sicut meus est mos, Nescio quid meditans nugarum totus in illis.
105쪽
rit,nam & meditata conscribere potui, redelectatione contemplationis firmam sanitatem in iti ualido corpore sum consecutus.& duplicem vitam egi: alteram qua anima cum corpore vivit & sensibus : reliquam, qua mes supercoelestia contemplatur. Itaq; mihi sane satis stelix esse visus sum,tametsi paupertate tanta premerer quandoque , Ut emptis libris ne obolus superesset: multique male dicerent, plures etiam contemnerent. quominus miror Galenum dixisse se fuisse gloriae contemptorem. Vtq; crederem persuaderi possem, si prauentis tantummodo meminisset. Verum postquam adiecit, &eiusquς excoscriptis libris paratur, nescio quorsum tetenderint tam immesi conatus atque labores,si glori non cupidus erat. Illud certe contenderim eos qui opum & ho norum presentium adeo sunt studiosi, non solum insanos & malos,sed etiam infoelices esse.Nam & Deum,fidei pietatem, & honestatem, vitaeq; quieten imo vitam ipsam& omnem voluptatis sensum negligere coguntur. Et cum caetera vitia morbique animi finem omnia habeant, sola ambitio Mauaritia infinita sunt atque perpetua. Au
106쪽
Io rus semper malus,improbi alij qua loq; etiaboni sunt. Multum ergo his studiis debere
me sentio,quae a tantis calamitatibus liberarimi. Ergo detractis a luxu & pompa pecuniis,commodis ac necessitati vitae inserui ui, anagnostasque tres ferme semper alui
Sic in hac tam spledida paupertate quietus
Quamobrem male agunt qui me tam inaprudenter interpellant absque utilitate : ut Germani pleriq;,ac Itali. Nam deHispanis, ac Gallis, Anglis, Scotis,ac ciuibus meis haci in re conqueri non possum: nec quisqua horum a negociis absque munere me auertit
At illi,di; boni,ab incognito tanquam fami liarissimo gratuita operam tanquam debitam sine ulla verecundia cxigui. Quasi ego unus illorum cupiditatibus cxplendis natus sim:cum tempus ipsum ager meus sit, totum praemiis,& gloriptum animi relaxa tioni mancipatum . itaque desinant in posterum,rogo,mihi negocium facessere.Omnis enim horula praedestinata est. Malignius quida ciues mei faciunt,qui omnia velut d ius ciuitatis confundentes , conantur infima supremis comparare ac permiscere. Et homines sola garrulitate,dolis , ac patroci
107쪽
nio suo elatos persuasi aquibusdam gramaticulis in mei inuidiam extollere conatur. atque hi merito illorum imperitia castigati perpetuoque excarnificati iustas malignitatis S stultiti poenas dant Odi & tertium hominum genus quasi miXtum, quod verbis quidem me extollunt ac laudant qui mos nunc ut reliqua flagitia, impudentissimus inualuit factis autem, re,atque iudicio damnant. quos pestiferos angues esse dixerim. Sed ut ad rem redcam,conatus sum n5 solum tranquillitate vitς me ,sed etia aliorum,quantum licuit in hac ingenij mei in
diocritate,consulere. Ob idque cum vita nostra beata bonis antimi, corporis , ac fortu-Dagum voluptate constet, bonaque animi duplicia,alia quidem virtute & peritia rerunaturalium supernaturaliumq;, alia humanarum meditationum scientia, in omni genere scripsimus,divisimusque in classes.Pr cipua tame omnium sunt quς ad sapientia
pertinent Nam sicut canis mediocris conditionis elegantissima planta beatior est, Mhomo mediocris for tun ς cane nobilissimo, R daemon mediocris status homine beatis-ssimo,ita sapies mediocri fortuna foeticior est fortunatissimo cum mediocri mente Si
108쪽
Ios quis enim beatus est, rex est: at non velles potius ese ceruum aut canem,quam regem
apum Ita longe praestantior est demon vulgaris conditionis opulentissimo quocunq; rege .D mon est autem quicunque sapiens cst cum corpore.Et ut breuiter dicam,ac clare eloquar non solum quod ego sentio, sed quod verissimum est,& mihi plane perspectum, haec humana talicitas ctiam cum sapientia iuncta somnium est : sine autem ea, fabula inera.Sed decipiuntur homines,cum non attingat limites sapienti .Donec enim haerent sensibus, sunt auari, ambitiosique, inde ob id rapaces,perfidique, atque beatos se existimant,non secus ac qui scabie graui tenetur, cum se affatim scalpserit. Ob id e go non bene iudicant homines de his quae nesciunt. Optima igitur conditio humana anima habere pr stantem Decundam,Ornatam disciplinis, rebus reconditis instructa. Credendum est autem in hoc his qui utraque conditionem experti sunt. Nos enim per Deum fortunam nostram eXiguam atq;
in aetate senili cum ditissimo iuuene , sed
imperito,non commutaremus. Multo mi
nus Arist uele,aut Cicerone,qui hoc ape te negauit se futiirum, existimandum est.
109쪽
IOZMinime autem omnium Platonem,aut Socratem,imo nec Epicurum ipsum voluptatis laudatorem.Vt ergo ncque equo, neque puero credendum esset praeferentibus conditione suam tanquam foesicissimam,quod aliam meliorem non norintrita neque diuiti,qui sapientiam non norit, sapientibus scelicita tete praeserenti, quod talem se existimet ab aliisque imperitis existimetur.Nam& pucri a pueris, & equi ab equis ea ratione beatiores iudicantur, & si aliter esset, quid prohibet ne nos diis beatiores arbitremur, cum quanta sit & qualis beatitas illa experimento non assequamur c Voco autem sapientiam eam quae in libris de Arcanis arternitatis, de Fato, de Anima ,de Subtilitate, deque Rerum varietate tradita est. Sed de his in libro de Dedicatione uberius atque plenius dictum est, quam ob rem ad alia
Interim ergo visum est mihi ut ante iudicium quod de me expectabam,aliqua in publicum darem,no solum ob causas quas superius retuli,& quod difficile sit admodum mortali non sibi placere , sed ut tempestiue
experirer,quam grato animo eruditi nostra excepturi essent. Neq; hac in parte fortuna
110쪽
io8 meam adeo acerbam expertus sum velut in aliis causis: nam cum primum in publicum prodiere , statim in omnium manibus esse coeperunt: S tot eruditoru testimonio comprobari:vt nesciam an in propriis an in alienis libris nostra magis legantur :&an Gaaleno,aut Aristoteli,aut Archimedi id sua a late contigerit,Vt vitiorum sententiae in tot aliorum libris insertae forent. Et quod vix post fata paucis coceditur, mihi uni multo antea tot illustribus viris datum sit. Vt Laberij sententia illa belle nobis conueniat, sortuna immoderata in bono atque in malo. Nam neque ego sperare potui, imo ne optare quidem ausus, Ut me vivo viri pluia quam qUinquaginta , quorum maior pars inter classicos numerari potest , in suis libris nostris sententiis nomina tiria tanquam firmis testimoniis uterentur.Atque eo praesertim haec maiora videri debent,quod Galenus , qui nunc tantus habetur, sua aetate Contemnebatutari ex illius testimonio in libro de ordine propriorum librorum clare videre licet.Inquit enim ibi: Mihi propositu non fuit ut libri mei quasi per manus ad posteros peruenirenti quado nec hos quos emiseram. iam placere multis viderem. lnde