Theologia DogmaticoPolemica

31쪽

a8 ARTICULUS I. coNTROvERSIA I. mento verba sunt rebus persectiora, et apertius gratiam significant. Sic v. g. in haptismo aqua quae refrigerandi perinde ad abluendi vim habet, accedente verbo vi tae sive forma, ad interiorem animae mundationem si gnificandam coarctatur. Porro per materiam intelligitur illud omne sensibile , quod magis confuse gratiam signi ficat, sive illud sensibile sit res quaedam seu substam tia , qualis est aqua in Baptismo, unctio in Confirmatione ete . si e sit quaedam actio ex parte lMinistri , aut ex parte suscipientis Sacramentum, qualis est minnus Impositio in Ministro Confirmationis et Orstinati

nis , et contritio, confessio ac satisfactio in poenite te. Formae nomine intelliguntur non tantum vertia Pro prie dicta, quae ore proferuntur; sed in omne quod in Sacramento Tem sensibilem aretius et clarius restringit ad significandam gratiam sanctificantem, Sisve illud verbum sit vocale, sive non, ut Sunt V. g. 'uius et similia signa, quando matrimonium comtrahitur.

VIII. Quodlibet Evangelidae Legis sacramentum ne

DeSsario constare rebus tamquam materia , et verbis tam mqllam forma, patet tum ex doctrina Florentini superius diu in XI. citata, tum ab inductione singulorum Sacramentorum,de quibus singillatim suo loco agemus . Ratio a Priori est institutio Christi, qnae nobis certo innotescit per tI ditionem. Ratio autem congruentiae est, ut Sacramenta novae legis essent magis signa sensibilia et clariora gratia quam conserunt. Catis eum dixi, Quodlibet Euangelicae Legis Sacramentum. Licet enim essentiale sit omni

Sacramento cujuscunque status constare ex rebus, cum

omne Sacramentum necessario sit signum sensibile; tamen negesse non est , bat come Sacrameatum constet

32쪽

DE NAT. ET NUM. SACRAMENTORUM. M verbis r siquidem Sacramenta in lego veteri , ut v. g. circumcisio , ritus agni pascalis, consecrationes Pontificum et Sacerdotum celehrabantur absque prescripta verborum Arma ; quia verba sunt signa expressiora, minimeque convenientia statui legis veteris, in qua mysteria sub umbris latebant. Neque obstat, quod L νὰ cap. IV. cum sacrificium pro peccato Principis praescribitur , legantur haec verba: Rogabitque pro eo Sacerdos , et pro peccato eius, et dimittetur ei. Nam haec oratio non praescribitur. ut ea tamquam forma perfietatur Sacramentum, sed ut peceati remissio faci ius impetretur. Illud hie praeterea observat Domin eus Soto in IV. Sentent. Dist. I. Quaest. I. Art. VI. fidei esse Catholicae, Sacramenta constare rehus et ve his , quoi s ne manifesta haeresi negari non posset:

quod vera res materiae, Verba autem strinae nomine

donentur, ex usu dumta Xat Theologoram invaluisse , a quo recedere iam non lieet, eum sit totius Ecclesiasyraxi approbatus et consegratus. Dari vera aliqua novae Legis Saeramenta negarant sacculo II. Archontici, vel a quodam Anachoreta , cui nomen Archon, vel quod Archangelos ut creatores mundi venerarentar fio dicti , quorum insaniam pos sterioribus temporibus secuti sunt Ageo triti, seu Ase driipitae, et Manichaei, ao saeculo XVI. Gaspar Suh-wenkAldias , Eques Silesius, homo sapra modum spia ritualis et angelisus, qui solo spirita vivendum e3qs d cebat. Neque mirrem est, quod ille Sacramenta omniaue medio tollere conatus sit, qui Seripturarum etiam divinarum litteras et verba contempsit. At vero longo

majores exarsere lites cum Novatoribus circa numerum

sacramentorum. Paudi ferre, qui omnia novae legis Sa-

33쪽

cramenta negarunt; multi vero qui Sacramentorum numerum imminuero ausi sunt. Mi si veterum haeretico- um erroribus, Sectariorum nostri aevi errores circa numerum Saoramentorum paucis perstringo. Lutherus

initio libri de Captivit. B ibylon. seribit: Princ isneganda mihi sunt seotem Sacramenta. et tantum tria Pro tempore ponenda , baptismus. Poenitenria , Panis. M x ea tem pagina: Quamquam si usu Scr*turae Io- qui Oelim , non nisi unum Sacramentum habeam , et tria flana Sacramentulia. Denique in filio eiusdem li-hri : Si rigide loqui uolumus, tantum duo sunt in Eccisia Dei Sucramenta, hapsi mus et ρunIs. In libro de M issa privata, quo in elidit A. I 5o4. et in Assertioni-hux contra L vanien es, qua conscripsit anno I 5 5 ,

unico nempe anto mortem quam anno ait : Poenitentiam cum virilite clauium absoloentium Sacraminium libem

er constemur ; habet enim promissionem , et Iidem romissi anis peccatorum ρrορ ter Christum. Philippus Melanchion in Locis communibus A. I 522. duo tantum agno cit Sacramenta, Baptismum et Iriicharisti ain. A. 35So. in Apologia Conseas. Augublanae , qui liber apuit Lutta ratios Vmbolicus est, et in cujus verba jurare d Bent, qui ad gra lus, vel pastoratum apud ipsos promoventur, adiungit tertium, nempe Poenitentiam ; τὼ

tu Io etii in de risu et numero Sagramectorum, Art.

XIII. dicitur: Si Sacramenta pocamus ritus, qui hahent mandatum Dei, et quibus addita est promissio gratiae , 1acile est iudicare , quae sint proprie Sacra menta. - , re igitur sunt Sacramenta , baptismus, Coena Domini , absolutio , quae est Sacramentum Poe nitentiae. Nam hi ritus habent mandatum Dei, et Promiorionem gratiae, quae est pruria novi Testa-

34쪽

DE NAT. ET NUM. SACRAMEN RI'm samenti. Idem in Locis communibus A. I 536. et 1558 editis, cap. de Num. Sacrament. aperte quatuor a l- mittit Sacramenta. Mihi maxime placet, inquit , etiam addi Ordinationem , ut uocant, id est, pocationem administerium Euangelii; quia haoc etiam Gangelico mandato praeci; itur, et addita est promissio. Q i in in eadem editione. A. 1558. maxime propendet a i quintum

addendum , nempe Matrimonium ; saletur enim matrimonium ; esse signum rei sacrae , et habere manlatum divinum , annexamque promissionem gratiae. Unum tantum ait ei deesse . quod fuerit ante Christum. Biennio post obitum Lutheri, nimirum A. Id 8. in conventu Lipsiensi Melanchlon cum aliis doctoribus Vit tenhorgicis, qui molliores Lutherani appellati sunt, septem omnino Sacramenta cum Catholicis admisit , ut refert Ioannes Steidanus Hist.. Lib. XX. Ex quo facile conjicies, quam acri laborarint vertigine Lutherus et Melanchion . posteaquam a certo veritatis regula deviarunt. Utricus Z inglius novae sectae aput Tigurinos conditor pro imperio ac potestate sua Teiectis quatuor, Libia de vera et salsa Religione tria dumtaxat dignoscit Sacramenta.. Baptismum, Coenam . et Matrimonium calvinus Lib. IV .. Institui. Capia XVIII . quo. admittit , Baptismum , et coenam Verum cap. XXI. atque in Antidoto Conc.. Trident. Sess. VII. Cap. IV. paulo liberalius agit , et Presbyteratus quoque ordinem pro Sacramento, recipit.

X Conclus o. Sacramenta novast Legis sunt septem , neq- Paueiora, neque plara, nimirum Baptismus , Confirmatio , Eucharistia , Poenitentia , Unctioe exuema, Ordo, ae Matrimouium. Missis in praesentia

35쪽

rum Scripturae ae Patrum testimoniis, quae Iongo odidine proseremus, ubi de quolibet Sacramento singillatim sermo erit, probatur Conclusio argumento unico praescriptionis, quae, prout a Theologis hic accipitur,eSt Publica , constans, perpetua, et numquam interrupta omnium Ecclesiarum , ab Apostolicis temporibas ad nostram usque aetatem , in doctrinam aliquam conspiratio. Saeculo XVI, quo Lutherus et Calvinus nova sua dogmata disseminarunt, doctrina de septenario SDeramentorum numero tam antiqua erat, Constans ac se

vulgata per omnes Ecclesias Orientis et Occidentis, ut quo Primum tempore nata fuerit, qua aetate inoleverit, quibus artificiis, quibus suasoribus fuerit generaliter approbala, ostendi a Protestantibus nequeat. Ergo semper et ubique creditum est septem esse Sacramenta. Ergo doctrina illa vere Apostolica et divina est, juxta illud Augustini Lib. IV. de Baptismo contra Donatistas, cap. XXIV. Quod uniuersa tenet Ecclesia, nec Conc Iiis institutum, sed semper retentum est, non nisi lauthoritate Apostolica traditum rectissime creditur. XI. Prob. Anteced. de Ecclesia Latina, sive Og-cidentali. concilium Londinense celebratum A. Iuo T. authoritato Othonis Sedis Apostolicao Legati, de Sacramentorum numero, tamqaam de Te oomperta et omnitius explorata haec habet: Sacramenta pero principa-ὶia quae sunt , et quot, propter sim 'liciores e rimenda duximus: Baptismus, Confrmatis, Poenitentia , Eucharistia , Extrema Unctio, Matrimonium, at- qtte ordo. Concilium Claromontanum habitum A. I 268.

tamquam omnibus Compertum septenarium Sacramento-Tum numerum recenset. Synodus Coloniensis sub Sigeirido Archiepiscopo A. 128o. sivi subjectos clericos.

36쪽

DE NAT. ET NUM. SACRAMENTORUπ. 33 et maxime Sacerdotes instruit, quaIiter in susceptio in

et administratione septem praenumeratorum Sagramentorum se habere debeant. Synodus Exoniensis in Anglia A. I 287. Cap. I. propter simpliciores h reviter ex-Pouit septem Sacramenta. Florentinum in Decreto Pro Armenis A. I h. odito ait : Nopae Legis septem sunt Sacramenta : videlicet Butismus etc. Ergo cum de se plenario Sacramentorum numero Concilia jam a Saeeu Io XlII. loquantur tamquam de re omnibus notissima,

nemine reclamante, antiquam doctrinam ctroa numerum Sacramentorum esse mutatam, eonficitur, dogma doseptenario Sacramentorum numero esse antiquissimum,

Apostolicum, ac divinum. Protestantes profecto si MNegent , o,tendere nobis tenentur, quis tandem fuerit novi hujus dogmatis fabricator, qua authoritate Praeditus , ut universo Occidenti persuadere potuerit contra doctrinam veterem, non duo aut tria, sed septem omnino esse Evangelicae Legis Sacramenta. Certe mutatio haec nec repentino impetu contingere in omnibus

Occidentis Ecclesiis , nec paullatim in illas irrepero potuit absque maximis turbis ac dissidiis populi Christi ni , quem mutatio haeo in re adeo facili , quotidiana ,

omniumque oculis exposita latere non potuisset. At vero nollum prorsus harum turharum , nullum dissensionis idcirco exortae apud Ecclesiasticos profanosquo Scriptores extat vestigium e nullos Antistitos, quorum Ecclesia Dei quovis saeculo plures semper numeravit omnis novitatis impatientes, umquam obstitisse legimus gliscenti huic, ut Protestantes vocant, errori. Ergo eo tum manet ne constitutum , doctrinam hano de septenario Sacramentorum numero Divina niti traditio .uiau Tridentiaura Sess. VII. cau. I. iure pronunotavit:

37쪽

ARTICULUS I. CONTROVERSIA I. Siquis dixerit, Sacramenta novae Legis non fuisse omnia a Jesu Christo Domino nostro instituta; aut esse Plu ra vel pauciora , quam septem, videlicet Baptismum , COUrmationem , Eucharistiam, Poenitentiam , extre mam Unctionem, ordinem , et Matrimonium , aut etiam aliquod horum seimem non esse pere et Prostris

Sacramentum t anathema sit

XII. Prob. idem Anteced. ite Ecclesia Graeca , Sive Orientali. Cum Martinus Crustus Graecae linguae Professor Tubingae , inito cum contribulibus suis L theranis consilio, consessionem suae fidei Ieremiae P triarchae Constantinopolitano Schismatico A. 1575. Obtulisset per Stephanum Gerlachium , Caesarei oratoris Constantinopoli Ministrum , ut Graecos in soaietatem doctrinae suas pelliceret, eam illico Patriarcha doctissima densura confutavit, quam latinitate donavit Stanislaus Seeolovius. Ita hac orientalis Ecclesiae ceti ura cap. VII. dicitur, Unam, Sanctam, Catholicam et otiolicam Ecclesiam esse eorum hominum , qui ea omnia quae legibus antiquis ρerscristia sunt, a sacrisque Canonibus defetita . ab ipso denique Diritu Dei

per Sunctos Patres sancita et Irmata, pie et sancte servant, et tuentur In eu item ipsa Catholica et Or- rhodaxa Ecclesia septem Sacramenta esse, Iutismum, scilicet, sacri unguenti Unctionem, sacram Communicinem , Ordinatuυnem , Matrimonium , Poenitentiam ,

et extremae Unctionis oleum.

xl II. Saedulci XVII. Cyillus Lacares. Batavi eaopezuniae largitiouo in Patriarchata: a Consta ut inopolit num intrusus, ut Puttonis sals gratiam. redderet, Calvinianam fidei consessionem consarcinavit, in Rolla

dia deiu irpis datara, io qua praeter caetera iasi Sui

38쪽

M NAT. ET NUM.. SACRAMEN RUM 35 mendacio legebatur, Graecorum perpetuam et consta tem esse doctrinam, duo tantum Sacramenta, Bapti- fimum nempe, et Lucharistiam, a supremo Legislator Christo fuisso sanci. a. At re comperta, A. 1638. Grae-

ei Constantino oli Synodam eo gere, ita qaa praeSentihus Metrophane Alθxandrino , Triophano Ierosolyinitano , aliisque Episcopis XX. ac magnae Ecclesiae Constantinopolitanae Officiariis XXIlI . sedis sua expulsavest Lucaris , subrogato et Cyri Ilo Berr domi atquo anathema ei a Concilii Patribus dictum est his verbis et Cyrillo dogmatizanti et credenti, non esse Semem Ecclesiae Sacramenta , pidelicet Baρlismum, Consirmatio nem , Poenilentiam, Eucharistiam, Ordinem, Unctionem extremam, et Matrimonium , juxta Christi dispositione in , Apostolorumque traditionem, nec non et Ecclesiae consueIussin em sed mentienti duo tantum a Christo in Evangelio fuisse tradita, Baρtismum scilicet, et . Eucharistiam, uti sidere est in decimo quinto: ejus cupitulo Ana ιhema. A.. 16 2. in altero Concilio Constantinoi,olitauo , Praesidente Parthenio eiusnom Urbis. Pa

triarcha, sab,cribenti has Petro Migila Medii episeopo, bio viae , ac. totius Russiae Primate; Episcopis XXI, aliisquo Abbatibus , ac Cleri Grami primoribus , Sup Presso. Cyrilli Lucaris. nomine , damnata iterum suit ejux

consessio, praeter alia etiam e N eo capit ,. quod, ut inquiunt Patres Artic XV. neget quinq ue Ecclesiae Sacramenta ; Sacerdotium , Sacram unctionem , sacrum oleum, cons essionem Cum Poenitentia, et honorabiles nuptias; quae omnia ut S acra , et divinam gratiam co erentia, antiqua, nobisi traditio, reliquit. A. 167a. olim ita vulgus. spargerent calviniani , Ecclesiae Gecie cae do&nata coularinia esse relarinata: eo fassioni, cor

39쪽

36 ARTI OLUS I. CONTR0VERSIA I. luit Constantinopoli III. Synodus , praesidente Dionysio Constantinopolitano , in qua iterato doctaratum est,

Ecclesiae Orientalis doetrinam circa numerum Sacramentorum , realem Christi in Eucharistia praesentiam, cultum et invocationem Sanctorum, Canonem Script rarum divinarum etc. doctrinae Romanae Ecclesiae Conformem esse, reformatae vero e diametro contrariam. Interrogantibus itaque, inquiunt, dicinatis, sancta ac seneranda septenario numero esse apud nos Sacramenta , a quo primum sacri Euangelii nobis lumen illuxit. XIV. Eodem anno 1627. Dositheus Patriarcha J rosolymitanus, Latinae Ecclesiae perquam insensus; quam tribus libris Buchoresti in Valachia editis acerrimo impugnavit , Synodum habuit, ad quam sex M tropoliatae , pluresque Episcopi et Archimandritae confluxero. In hac damnata sunt capitula XVIII. Calvinianorum. capitulo XV. ait Synodus : Credimus esse in Ecclesia legis noςae Sacramenta , eaque seρtem, nec mino rem majoremςe in Ecclesia Sacramentorum numerum admittimus : siquidem mereticorum dementiae Ioetus est alius Sacramentorum numerus quam sePlenarius. Eamdem ipsam circa septenarium Sacramentorum ni merum doctrinam tradunt Euchologia, seu Rituales liatiri Greecorum , non eorum tantum; qui abiurato schbsmate Ecclesiae Romanae reconciliati sunt, sud illorum etiam qui in schismate perseverant ab unitate Catholica divulsi: immo Coptorum etiam, Iacobitarum, Nestoria-uorum, et quicumque in vastis Asiae regnis Christia mim nomen gerunt. Ergo in Oriente semper creditum est dari septo in Shoramenta ; nec Plura , Ded pauciora. Prosecto incredibile omnino est ne paradoxum , tot P

pulos Orientis, decem famulorum spatio a Romauis ris

40쪽

DE NAT. ET NUM. SACRAMENTORUM. 3ν tibiis abhorrentes , longoque erga omne Latinum nomen odio innammatos, rejeeta Majorum suorum d ctrina ; nova quaedam Romanae Ecclesiae dogmata, a sex vel septem saeculis primum subricata, ut Protestantes garriunt, tanta consensione animorum amplexatos fuisse. Vide Ronatum Le motis en de Re Sacramentaria Lib. I. Quaest. III. Cap. II. Erocardum a

S. Nicolao in Prosess. Fidei Cath. Tom. II. Artio. XIX. Paragr. VI. Josmhum Biner in Apparatu Eruditionis, Parte IX. Cap. XVII. XV. Ratio a priori , cur septem sint novae Iegis

Sacramenta, alia dari non potest quam voluntas et institutio Christi; hujusque voluntatis rationem congruam assignat S. Thomas Parte III. Quaest. LXV. Art. I. ntque ex eo Catechismus Romanus Ρarte II. cap. 1. Num. XVIII. per analogiam inter vitam corporalem , et spiritualem. Nam in vita corporea requi-Tuntur quaedam ex parte singulorum hominum , quaedam ex parte totius Reipublicae. Ex parte singulorum hominam tria per se requirunt iis, ne nipe generatio, augmentatio, nutritio : et duo per accidens, ni miram

remedium contra morbos, Si homo aegrotet, et reme dium contra reliquias morbi, ut Perseu te convalescat.

Ex parte Reipublicae requiruntur tum parenteS, quorum est humanum genus propagare; tum Principes et Magistratus , quorum est eamdem regere. Sic tu vita spirituali respectu singulorum requiritur generatio, quae sit per Baptismum, augmeu tutio per Confirmationem , nutritio per Eucharistiam , remedium contra morbos per Poenitentiam, si regeneratus Medet: ad Temedium contra reliquias peccatorum Per extremam

unctionem. Ex Parte Reipublicae requiritur ordo sa-